3 Commonly Confused WORD PAIRS in English

"To be strong and to have speed is not the same as having power and quickness. These

"قوی بودن و سرعت داشتن با داشتن قدرت و سرعت یکسان نیست. اینها

are easily confused." Hi. James from engVid. I'm reading Miyamoto Musashi on strategy.

به راحتی با هم اشتباه گرفته می شوند." سلام. جیمز از engVid. من در حال خواندن میاموتو موساشی در مورد استراتژی هستم.

Hiya! Except Mr. Musashi said something rather interesting, and that's today's lesson. Confusing

هیا! جز اینکه آقای موساشی چیز نسبتاً جالبی گفت و آن درس امروز است.

words. You probably heard me talk about speed and strength being confused with power and

کلمات گیج کننده احتمالاً شنیده اید که من در مورد اشتباه گرفتن سرعت و قدرت با قدرت و

quickness. We native speakers regularly confuse it, thinking that they are the same things,

سرعت صحبت می کنم. ما افراد بومی زبان مرتباً آن را اشتباه می‌گیریم و فکر می‌کنیم که آنها یکسان هستند،

and there are other words that I know you probably have problems with, and maybe some

و کلمات دیگری وجود دارد که می‌دانم احتمالاً با آنها مشکل دارید و شاید برخی از

native speakers as well, and we're going to learn them today. You ready?

زبان‌های مادری نیز همینطور، و ما امروز آنها را یاد خواهیم گرفت. آماده ای؟

Let's go to the board.

بریم سراغ هیئت.

So. Confused words. Mr. E, Sensei. What do we have? "Everyday, I ain't learned nothing,

بنابراین. کلمات گیج کننده آقای ای، سنسی. ما چه داریم؟ هر روز چیزی یاد نمی‌گیرم،

but may be I should have studied harder!" Okay, I'm putting on an accent and playing.

اما شاید باید سخت‌تر مطالعه می‌کردم! باشه، لهجه میزنم و بازی میکنم.

Mr. E is saying: "Every day..." And "ain't" is bad English. We've got a video on that,

آقای E می گوید: "هر روز..." و "ain't" انگلیسی بدی است. ما یک ویدیو در مورد آن داریم،

so go check it out, okay? It talks about when people say it, and then you'll understand

پس برو آن را بررسی کن، باشه؟ در مورد زمانی صحبت می کند که مردم آن را می گویند، و آن وقت

my strange accent. Okay? And: "Learned nothing, but I should have studied harder." Well, there

لهجه عجیب من را خواهید فهمید. باشه؟ و: "هیچ چیز یاد نگرفتم، اما باید بیشتر مطالعه می کردم." خب، وجود

are... There's a confused word here and here, and this word is wrong. When we finish the

دارد... اینجا و اینجا یک کلمه گیج کننده وجود دارد و این کلمه اشتباه است. وقتی درس را تمام کردیم

lesson, you'll understand why I say that, and why these confuse people.

، متوجه می شوید که چرا این را می گویم و چرا اینها مردم را گیج می کنند.

The first one we're going to do is "study" versus "learn." What does it mean to study,

اولین کاری که قرار است انجام دهیم «مطالعه» در مقابل «یادگیری» است. منظور از مطالعه

and what does it mean to learn? It's often been said: "You can study a lot, and learn

چیست و یادگیری به چه معناست؟ اغلب گفته می شود: "شما می توانید زیاد مطالعه کنید و

nothing." Why? Because learning, when you learn something, you gain knowledge by studying,

هیچ چیز یاد نگیرید." چرا؟ زیرا یادگیری، وقتی چیزی را یاد می گیرید، با مطالعه، با تمرین، دانش کسب می کنید

by practicing. You know, you play the piano again, and again, and again, that's practice.

. می‌دانی، دوباره پیانو می‌نوازی ، و دوباره، و دوباره، این تمرین است.

You don't look at the keys, ding dong dong, you actually practice it to get it into your

شما به کلیدها نگاه نمی کنید، دینگ دونگ دونگ ، در واقع آن را تمرین می کنید

body, so to speak. When you study, that's more like reading or trying to memorize things,

تا به اصطلاح وارد بدنتان شود. وقتی مطالعه می کنید، بیشتر شبیه خواندن یا تلاش برای حفظ کردن مطالب است،

right? For a test.

درست است؟ برای تست

So learning, you are going to gain a skill, or you will get knowledge. You will learn

پس با یادگیری، یک مهارت به دست می آورید، یا به دانش خواهید رسید.

something new, something you didn't understand, you will now understand. Okay? There's something

چیز جدیدی یاد خواهید گرفت، چیزی که نفهمیده اید، حالا خواهید فهمید. باشه؟ چیزی هست

you will have. It may not be something you put in your hand, but it's something you put

که خواهی داشت ممکن است چیزی نباشد که در دستتان بگذارید، اما چیزی است که

in your head. Okay? And the best thing about it is not only have you put it in your head,

در سرتان می گذارید. باشه؟ و بهترین چیز در مورد آن این است که نه تنها آن را در ذهن خود قرار داده اید، بلکه

you can now take this information and use it to learn new things, or use it to do things.

اکنون می توانید این اطلاعات را بگیرید و از آن برای یادگیری چیزهای جدید یا برای انجام کارها استفاده کنید.

Right? You can study how to make a cake, but when you learn how to make a cake, you have

درست؟ شما می توانید طرز تهیه کیک را مطالعه کنید، اما وقتی طرز تهیه کیک را یاد می گیرید،

a recipe. Right? And you can use that recipe again and again.

دستور تهیه آن را دارید. درست؟ و شما می توانید این دستور را بارها و بارها استفاده کنید.

Studying is a little different. Why? Because studying is actually a part of learning. If

درس خواندن کمی متفاوت است. چرا؟ زیرا مطالعه در واقع بخشی از یادگیری است. اگر

you look carefully up here, it says: "Studying, practicing, being taught." You know, somebody...

اینجا را با دقت نگاه کنید، می‌گوید: «مطالعه، تمرین، آموزش». میدونی، یکی... یکی

Somebody will teach you. You go and you get a teacher. A teacher says: "You're doing this,

بهت یاد میده. میروی و معلم میگیری. معلمی می گوید: "تو این کار را می کنی،

this, this, and this." You're not reading and memorizing; someone is speaking to you.

این، این، و این را می کنی." شما در حال خواندن و حفظ کردن نیستید. کسی با شما صحبت می کند

And even when we talk about learning experience, right? Trust me: if you get hit by a car...

و حتی وقتی در مورد تجربه یادگیری صحبت می کنیم، درست است؟ به من اعتماد کن: اگر با ماشین برخورد کردی...

I've been hit by a car three times, man. Not fun. Riding a bicycle, boom! You learn: look

من سه بار با ماشین برخورد کردم، مرد. سرگرم کننده نیست. دوچرخه سواری، بوم! یاد می گیرید: به

both ways, and be smart. You didn't have to memorize that. One hit by a car - you will

هر دو طرف نگاه کنید و باهوش باشید. شما مجبور نبودید آن را حفظ کنید. یک نفر با یک ماشین - شما یاد خواهید گرفت

learn, okay? So, that's what learning means.

، باشه؟ بنابراین ، یادگیری به این معناست.

When you study, we talk about studying being reading, right? Memorizing facts, that means

وقتی شما مطالعه می کنید، ما در مورد مطالعه بودن صحبت می کنیم ، درست است؟ به خاطر سپردن حقایق، یعنی

trying to put it in your memory so you don't have to keep thinking about it. But another

سعی کنید آن ها را در حافظه خود قرار دهید تا مجبور نباشید به آن فکر کنید. اما

thing about study which is a little confusing is when you attend school. What do I mean?

نکته دیگر در مورد مطالعه که کمی گیج کننده است، زمانی است که شما در مدرسه شرکت می کنید. منظورم چیست؟

Well, when you attend school, you go for classes, right? So sometimes you hear people say: "What

خوب، وقتی به مدرسه می روید، برای کلاس می روید، درست است؟ بنابراین گاهی اوقات می شنوید که مردم می گویند: "

do you study?" And they're talking about what is the subject, right? Or: "What are your

چی درس می خوانی؟" و آنها در مورد اینکه موضوع چیست، صحبت می کنند، درست است؟ یا: "

classes? Do you take mathematics?" You say: "I'm studying math, geography, and history

کلاس هایت چیست؟ ریاضی می خوانی؟" شما می گویید: "من در این ترم ریاضی، جغرافیا و تاریخ می خوانم

this term." Studying, that means memorizing some facts from these and reading about them.

." مطالعه، یعنی به خاطر سپردن برخی از حقایق از اینها و خواندن در مورد آنها.

Okay? Or: -"What are you studying?" -"The law. I'm going to get a law degree", or: "I'm

باشه؟ یا: -"چی درس میخونی؟" -" قانون. من قصد دارم مدرک حقوق بگیرم"، یا: "من

going to get a medical degree." You cannot learn a medical degree, you study for a medical

قصد دارم مدرک پزشکی بگیرم." شما نمی توانید مدرک پزشکی یاد بگیرید، شما برای مدرک پزشکی می

degree. So when we say "study," we talk about attending school. What school do you go to?

خوانید. بنابراین وقتی می گوییم «درس»، در مورد حضور در مدرسه صحبت می کنیم. به چه مدرسه ای می روی؟

What subject, what classes?

چه موضوعی، چه درسی؟

And that is the difference between them, right? You can see: one is getting knowledge and

و این تفاوت بین آنهاست، درست است؟ می بینید: یکی کسب علم و

attaining knowledge, and if you study you will learn things. But you study degrees in

علم است و اگر مطالعه کنید چیزهایی یاد می گیرید. اما شما در

subjects like law and medicine. Not... There is no learning a degree for law or medicine.

رشته هایی مانند حقوق و پزشکی مدرک می خوانید. نه... هیچ مدرکی برای رشته حقوق یا پزشکی وجود ندارد.

Cool? But I can understand why students get confused, because they are part of each other,

سرد؟ اما می توانم بفهمم که چرا دانش آموزان گیج می شوند، زیرا آنها بخشی از یکدیگر هستند،

or studying is a part of learning. So therefore, we can say: "Studying is one way of learning."

یا مطالعه بخشی از یادگیری است. بنابراین می‌توان گفت: «مطالعه یکی از راه‌های یادگیری است».

You can study grammar rules to learn grammar. True. Okay, and you will learn grammar. You

برای یادگیری گرامر می توانید قواعد گرامر را مطالعه کنید. درست است، واقعی. خوب، و شما گرامر را یاد خواهید گرفت. شما

will understand it. However, to learn conversation, you need to practice. You can't study conversation.

آن را درک خواهید کرد. با این حال، برای یادگیری مکالمه ، باید تمرین کنید. شما نمی توانید مکالمه را مطالعه کنید.

You won't be good at it unless you practice it, which means to do. Right? Which is a little

شما در آن خوب نخواهید بود مگر اینکه آن را تمرین کنید، یعنی انجام دادن. درست؟ کدام یک کمی

different than studying some rules or reading in a book, right? Cool.

متفاوت از مطالعه برخی قوانین یا خواندن در یک کتاب است، درست است؟ سرد.

Just to give a, you know, couple little examples we have here: "I was studying until 4am."

فقط برای آوردن یک، می دانید، چند مثال کوچک در اینجا داریم: "تا ساعت 4 صبح درس می خواندم."

In this case, we're talking about memorization, right? Reading, and trying to put in my memory,

در این مورد، ما در مورد حفظ صحبت می کنیم، درست است؟ خواندن و تلاش برای قرار دادن اطلاعات در حافظه ام

information for a test I might have later on. Okay? I may or may not have learned. 4am

برای آزمایشی که ممکن است بعداً انجام دهم. باشه؟ ممکن است یاد گرفته باشم یا نخوانده باشم. ساعت 4

is a, you know, that's late at night. You might be a little tired and not... Didn't

صبح یک ساعت است، می دانید که اواخر شب است. شاید کمی خسته باشی و نه...

learn anything, but at least you studied, right? "I learned how to make money." That's

چیزی یاد نگرفتی، اما حداقل درس خواندی، درست است؟ "من یاد گرفتم چگونه پول در بیاورم." این

a skill, okay? You can't always get that from a book or read about it; you got to go do

یک مهارت است، خوب؟ شما همیشه نمی توانید آن را از یک کتاب دریافت کنید یا در مورد آن مطالعه کنید. باید بری انجامش

it. Sure, you can read about it, but until you practice it, it's not yours, and you don't

بدی مطمئناً، می توانید در مورد آن بخوانید، اما تا زمانی که آن را تمرین نکنید، مال شما

have that money. So once you have the money, you go: "Oh! I learned something from that

نیست و آن پول را ندارید. پس وقتی پول دارید، می‌گویید: "اوه! من از آن کتاب چیزی یاد

book. I studied it, now I learned." Cool? All right. We have two other lessons we're

گرفتم. مطالعه کردم، حالا یاد گرفتم." سرد؟ خیلی خوب. ما دو درس دیگر داریم

going to do on confused words. This one should be clear to you.

که می خواهیم در مورد کلمات گیج کننده انجام دهیم. این یکی باید برای شما واضح باشد.

And problem: if you notice, I put this up in the corner for you. Both are verbs. That's

و مشکل: اگر متوجه شدید، این را در گوشه ای برای شما قرار دادم. هر دو فعل هستند. این

one of the problems, because people use them as verbs: "I am studying, I am learning",

یکی از مشکلات است، زیرا مردم از آنها به عنوان فعل استفاده می کنند: "من درس می خوانم، من یاد می گیرم"

and they don't differentiate. And they are also related. That's the other thing that

و تفاوتی نمی کنند. و به هم مرتبط هستند. این چیز دیگری است

makes it a problem. Because they're related. Remember what I told you: you can study to

که آن را مشکل ساز می کند. چون با هم مرتبط هستند به یاد داشته باشید آنچه به شما گفتم: شما می توانید مطالعه کنید تا

learn. That relationship causes confusion in people's brains, right? "I'm studying,

یاد بگیرید. این رابطه باعث سردرگمی در مغز مردم می شود، درست است؟ "من درس

I'm learning", they kind of go together, but they're different, okay? In the end, they're

می خوانم، یاد می گیرم"، آنها به نوعی با هم می روند، اما آنها متفاوت هستند، خوب؟ در نهایت، آنها

different. All right? So, ready? We're going to go and do the next one in a second.

متفاوت هستند. خیلی خوب؟ بنابراین، آماده است؟ ما می رویم و یکی دیگر را در یک ثانیه انجام می دهیم.

Okay. Let's do "maybe", "may be". Wow, I said the same word twice. Am I tired? No, it's

باشه. بیایید "شاید"، "ممکن است" را انجام دهیم. وای من همین کلمه رو دوبار گفتم خسته ام؟ نه، این

the next confusing word, or words. "Maybe" versus "may be". Okay? When we look at "maybe"

کلمه یا کلمات گیج کننده بعدی است. «شاید» در مقابل «ممکن است». باشه؟ وقتی به "شاید" نگاه می

when it's one word, it's actually an adverb. It means perhaps or possibly. Right? You can

کنیم وقتی یک کلمه است، در واقع یک قید است. این به معنای شاید یا احتمالاً است. درست؟ شما می توانید

literally take "maybe" out of the sentence and put "perhaps" or "probably" and it will

به معنای واقعی کلمه "شاید" را از جمله خارج کنید و "شاید" یا "احتمالا" را قرار دهید و

make sense completely. Okay?

کاملاً معنا پیدا کند. باشه؟

When we look at "may be", right? With that little pause, it actually means "could be",

وقتی به "ممکن است" نگاه می کنیم، درست است؟ با آن مکث کوچک، در واقع به معنای «می‌شود»،

"might be", or "would be". It's considered an auxiliary verb. Why? Because what we're

«ممکن است» یا «می‌شود» است. این یک فعل کمکی در نظر گرفته می شود. چرا؟ زیرا چیزی که ما

really looking at is a modal. We're looking at the modal "may" just as "could", "would",

واقعاً به آن نگاه می کنیم یک مودال است. ما به «ممکن است» معین نگاه می کنیم، همانطور که «می تواند»، «ممکن است»

and "might" are modals. Okay, understand? And we're joining the "be" verb. It's a helper

و «ممکن است» مدال هستند. باشه، می فهمی؟ و ما به فعل "be" می پیوندیم. این یک فعل کمکی است

verb. Okay? So because of that, that's the difference between them. You cannot put "perhaps"

. باشه؟ بنابراین به همین دلیل، تفاوت بین آنها همین است. شما نمی توانید "شاید" را

where you would put this; it wouldn't' make any sense. All right?

در جایی که می خواهید قرار دهید قرار دهید. هیچ معنایی نخواهد داشت خیلی خوب؟

Now, we're going to go down and explain another thing where it has to do with you can't really

حالا، می‌خواهیم پایین بیاییم و چیز دیگری را توضیح دهیم که به شما مربوط است که واقعاً نمی‌توانید

put verbs together, right? We have an auxiliary verb that helps, but you can't have two solid

افعال را کنار هم قرار دهید، درست است؟ ما یک فعل کمکی داریم که کمک می کند، اما نمی توانید دو

verbs, or two main verbs together. So let's go here first: "Mr. E may be sleeping in his

فعل جامد یا دو فعل اصلی با هم داشته باشید. پس بیایید ابتدا به اینجا برویم: "آقای E ممکن است در اتاقش خوابیده باشد

room." So when we're saying that, what we're saying is: "Mr. E could be sleeping in his

." بنابراین وقتی این را می گوییم، چیزی که می گوییم این است: "آقای E ممکن است در اتاقش بخوابد

room", or: "Mr. E might be sleeping in his room." If you noticed, I did a direct substitution,

" یا: "آقای E ممکن است در اتاقش بخوابد." اگر دقت کردید من یک تعویض مستقیم انجام دادم

and this sentence means exactly the same. Right? Now, when we say this... And that's...

و این جمله دقیقاً به همین معنی است. درست؟ حالا وقتی این را می گوییم ... و آن ...

When I should say that it's a possibility. Right?

وقتی باید بگویم که این یک احتمال است. درست؟

When we look down here and we do the next one: "There are many people with stupid ideas,

وقتی اینجا را به پایین نگاه می کنیم و مورد بعدی را انجام می دهیم: "افراد زیادی هستند که ایده های احمقانه ای دارند

and maybe they shouldn't express them", what we could put in instead here is "perhaps".

و شاید نباید آنها را بیان کنند"، چیزی که می توانیم به جای آن در اینجا وارد کنیم "شاید" است.

Right? "There are many people with stupid ideas, and perhaps they shouldn't express

درست؟ افراد زیادی با عقاید احمقانه هستند و شاید نباید آنها را بیان

them." It's the same meaning. Okay?

کنند. همین معناست. باشه؟

Now, if we try to do this... Right? "There are many people with stupid ideas and could

حالا اگر بخواهیم این کار را انجام دهیم... درست است؟ افراد زیادی هستند که ایده های احمقانه ای دارند و ممکن

be they shouldn't express them." It makes no sense whatsoever. Okay? Because we're trying

است نباید آنها را بیان کنند. این باعث می شود هیچ حس ندارند. باشه؟ زیرا ما سعی

to put in a modal verb with another modal verb, and it just doesn't work. You can't

می کنیم یک فعل معین را با یک فعل معین دیگر قرار دهیم ، و این کار نمی کند. شما نمی توانید این

do that in English. Okay?

کار را به زبان انگلیسی انجام دهید. باشه؟

Which leads me down here: "may be" is an auxiliary verb and shouldn't be used-noticed how I used

که من را به اینجا هدایت می کند: "ممکن است" یک فعل کمکی است و نباید مورد استفاده قرار گیرد-توجه کنید که چگونه

the modal over there?-with other modals. And then "maybe" like this is an adverb. It's

از modal در آنجا استفاده کردم؟-با سایر مدال ها. و سپس "شاید" مانند این یک قید است.

in red because I want you to remember that. Okay?

قرمز است زیرا می خواهم آن را به خاطر بسپارید. باشه؟

What's the problem here? Well, the problem here is both words look the same. I mean,

مشکل اینجا چیست؟ خب، مشکل اینجاست که هر دو کلمه یکسان به نظر می رسند. یعنی

really, except for this small space, if I... If I did this, just even a small piece, you'd

واقعاً به جز این فضای کوچک، اگر من... اگر این کار را می کردم، حتی یک قطعه کوچک،

think it's the same word. So what's the problem? And that's the problem that most of us native

فکر می کنید همان کلمه است. پس مشکل چیست؟ و این مشکلی است که اکثر ما بومی

speakers have, because sometimes you don't look carefully, and it's like: "It's the same.

زبان ها داریم، زیرا گاهی اوقات شما با دقت نگاه نمی کنید، و مانند: "همین طور است.

Who cares? No one will notice.

چه کسی اهمیت می دهد؟ هیچ کس متوجه نمی شود.

" Yeah, well, some people who grammar will notice is the problem.

" بله، خوب، برخی از افرادی که گرامر متوجه می شوند. مشکل.

And the other problem we have is they sound the same. Remember I started off with: "We're

و مشکل دیگری که داریم این است که صدای آنها یکسان است. یادتان هست که با این جمله شروع کردم: «

going to work on 'maybe' and 'may be'", and I scratched my head? I did that because, really,

ما روی «شاید» و «ممکن است» کار کنیم، و سرم را خاراندم؟ من این کار را کردم زیرا، واقعاً،

how would you know the difference, unless you look at the paper? Cool? We got one more

شما چگونه تفاوت را می‌دانید، مگر اینکه به کاغذ نگاه کنید؟ سرد؟ ما یک کار دیگر

to do, because you know, I like to give you a bargain for your money. Let's go.

برای انجام داریم، زیرا می دانید، من دوست دارم برای پول شما یک معامله به شما بدهم. بیا بریم.

Okay, so let's get back to our everyday lesson. What? Well, we're going to find out what that

خوب، پس بیایید به درس روزمره خود برگردیم. چی؟ خوب، ما

means in about two seconds. Remember I said other confused words? "Every day" versus "everyday".

در عرض دو ثانیه خواهیم فهمید که این به چه معناست. یادت هست من کلمات گیج کننده دیگری گفتم؟ "هر روز" در مقابل "هر روز".

This has a similar problem to the last one we did. Okay? And the reason why I say that

این مشکل مشابه آخرین موردی که ما انجام دادیم دارد. باشه؟ و دلیل اینکه من این را می گویم

is this: the only difference, really, between them is here's a space right here. See that

این است: تنها تفاوت، واقعاً، بین آنها این است که اینجا یک فاصله است. آن

space? No space, and space. And they're both adjectives, as you can see on the board. So,

فضا را می بینید؟ بدون فضا، و فضا. و هر دو صفت هستند، همانطور که روی تابلو می بینید. بنابراین،

what's the real difference and what is the problem? Okay.

تفاوت واقعی چیست و مشکل چیست؟ باشه.

First of all, when we say: "Every day", there is a huge difference. We're talking about

اولاً، وقتی می گوییم: «هر روز»، یک تفاوت بسیار زیاد است. ما در اینجا صحبت می کنیم

here is "every" is an adjective. I'm not actually talking about "day", I'm adding that on. And

این است که "هر" یک صفت است. من در واقع در مورد "روز" صحبت نمی کنم، من آن را اضافه می کنم. و

you can see later on after we do this, it's sort of "every" is an adjective that can be

بعداً بعد از انجام این کار، می‌توانید ببینید، به نوعی «هر» صفتی است که می‌توان

added to anything, right? Every, everyone, every person. So it's an adjective that modifies

به هر چیزی اضافه کرد، درست است؟ هر کس، هر کسی. بنابراین این صفتی است که

this "day". Right? "Day" is the noun. Okay? And when we say this, what we're actually

این «روز» را تغییر می‌دهد. درست؟ «روز» اسم است. باشه؟ و وقتی این را می گوییم، چیزی که در واقع می

saying is something... Rather it's something is interesting, we're saying it's one of a

گوییم چیزی است... بلکه چیزی جالب است، می گوییم یکی از یک

group. Because "days" are general, and we're talking about one of those days. And to simplify

گروه است. چون «روزها» کلی است و ما در مورد یکی از آن روزها صحبت می کنیم. و برای ساده کردن

it, think of these markers. Okay? Monday, Tuesday, Happy Days, Wednesday, Thur... Bad

آن، به این نشانگرها فکر کنید. باشه؟ دوشنبه، سه شنبه، روزهای خوش، چهارشنبه، پنجشنبه ...

TV program from the 80's. Don't worry. But look, every one of these markers... And I

برنامه تلویزیونی بد دهه 80. نگران نباشید. اما نگاه کنید، هر یک از این نشانگرها... و من

said "every one", right? Using the adjective "every", one. Each marker is a single thing,

گفتم "هر کدام"، درست است؟ با استفاده از صفت "هر"، یک. هر نشانگر یک چیز واحد است،

right? And "every" is the group, so we're talking about one marker out of the group.

درست است؟ و "هر" گروه است، بنابراین ما در مورد یک نشانگر خارج از گروه صحبت می کنیم.

Okay? And that's the one we're talking about here. All right? Cool?

باشه؟ و این همان چیزی است که ما در اینجا در مورد آن صحبت می کنیم. خیلی خوب؟ سرد؟

Here's where the confusion comes in, because when we want to talk about not one of a group,

اینجاست که سردرگمی به وجود می‌آید، زیرا وقتی می‌خواهیم در مورد یکی از گروه‌ها صحبت نکنیم،

but normal or common, we can also say: "everyday" and that's a problem because... I'll give

بلکه معمولی یا رایج است، می‌توانیم بگوییم: «روزمره» و این یک مشکل است زیرا... من برای شما مثالی می‌زنم

you an example. These are my everyday clothes. I wear them... Not... It's not every day I

. اینها لباس های روزمره من هستند. من آنها را می پوشم ... نه ... هر روز نیست که

wear them. They're just common for me. They're normal. Okay? But when we talk about "every

آنها را می پوشم. آنها فقط برای من عادی هستند. آنها عادی هستند. باشه؟ اما وقتی از "هر

day", we're trying to talk about each and every day. A little confusing? Not really.

روز" صحبت می کنیم، سعی می کنیم در مورد هر روز صحبت کنیم . کمی گیج کننده؟ نه واقعا.

Think of it again, once again, markers, we're talking about a group, but each individual

دوباره به آن فکر کنید، یک بار دیگر، نشانگرها، ما در مورد یک گروه صحبت می کنیم، اما هر

group. Right? And when we talk about "everyday", the single word without the space, is what

گروه جداگانه. درست؟ و وقتی از «روزمره» صحبت می کنیم ، تک کلمه بدون فاصله، چیزی

is normal or what is common. Cool? Good. Now, we've got...

است که عادی است یا رایج است. سرد؟ خوب حالا، ما داریم...

Oh, before I forget: problem. What's the problem here? Well, they sound the same. Okay? I did

اوه، قبل از اینکه فراموش کنم: مشکل. مشکل اینجا چیست؟ خب صداشون یکیه باشه؟ من

tell you there's a space, and that's the big thing that makes a difference, and also there's

به شما گفتم که یک فضا وجود دارد، و این چیز بزرگی است که تفاوت را ایجاد می کند، و همچنین

a little different usage in each one. This one we're saying "every", we're talking really

استفاده از هر یک کمی متفاوت است. این یکی که ما می گوییم "همه"، ما واقعاً

about the adjective modifying the day. In this case, it is an adjective, but it's one

در مورد صفت اصلاح کننده روز صحبت می کنیم. در این مورد، یک صفت است، اما یک

word to say normal or common for some other noun. All right? So space is a problem. Sound:

کلمه است که برای برخی از اسم های دیگر معمولی یا رایج است . خیلی خوب؟ بنابراین فضا یک مشکل است. صدا:

they sound the same. Look: except for the space, they look the same. And third problem:

صدای آنها یکسان است. نگاه کنید: به جز فضا، آنها یکسان به نظر می رسند. و مشکل سوم:

they're both adjectives. Right? At least with the other one, we had something, it was a

هر دو صفت هستند. درست؟ حداقل با یکی دیگر، ما چیزی داشتیم،

little bit different. Right? So all three taken in toll. We're going to come back to

کمی متفاوت بود. درست؟ بنابراین هر سه در عوارض گرفته شده است. ما به آنها برمی گردیم

them. Right? We're going to come back to "maybe", we're going to come back to "every day", and

. درست؟ قرار است به «شاید» بازگردیم، به «هر روز» برمی گردیم، و در یک ثانیه

we're going to hit with "studied" and "learn" in a second, and do sort of a little quiz.

با «مطالعه شده» و «یادگیری» ضربه می زنیم و به نوعی کمی انجام می دهیم. مسابقه

You ready? I know you are.

آماده ای؟ می دانم که تو هستی.

Okay. I've got a little exercise for us, but before we go there, let's take our quick notes.

باشه. من یک ورزش کوچک برایمان دارم، اما قبل از رفتن به آنجا، بیایید یادداشت های سریع خود را برداریم.

Okay? "Study" is to memorize facts or go to school. "Learn" is to gain skill or knowledge.

باشه؟ «مطالعه» برای به خاطر سپردن حقایق یا رفتن به مدرسه است. «یادگیری» کسب مهارت یا دانش است.

"May be" is an auxiliary verb. Notice the space. Remember the space. "Maybe" together

"ممکن است" یک فعل کمکی است. به فضا توجه کنید فضا را به خاطر بسپار "شاید" با

is an adverb. Okay? "Everyday" means normal or common. And "every day" means being one

هم یک قید است. باشه؟ «هرروز» به معنای عادی یا معمولی است. و «هر روز» به معنای

of a group. Now we've done the quick notes. Close your eyes for a second, try to remember

یک گروه بودن است. اکنون یادداشت های سریع را انجام داده ایم. برای یک ثانیه چشمان خود را ببندید، سعی کنید آن را به خاطر

that. We're going to go to the board and give you a little test. You ready?

بسپارید. ما به هیئت مدیره می رویم و یک تست کوچک برای شما انجام می دهیم. آماده ای؟

So: "Last night, instead of __________..."

پس: «دیشب به جای __________...

We have "memorize". Memorize, memorize, memorize. Boom.

» «حافظه» داریم. حفظ کردن، حفظ کردن، حفظ کردن. رونق.

"...studying my English notes at home like I do __________,"

"... یادداشت های انگلیسی خود را در خانه مطالعه می کنم، مانند __________،"

One of a group. One of a group. One of a group. Which one is one of a group?

یکی از یک گروه. یکی از یک گروه یکی از یک گروه کدام یک از یک گروه است؟

"...every day," so be careful because you have to make sure there's a space between

"...هر روز"، پس مراقب باشید زیرا باید مطمئن شوید که

the two words. Right? We got that space there. "...I went out with my friends."

بین دو کلمه فاصله وجود دارد. درست؟ ما آن فضا را آنجا گرفتیم. "...با دوستانم بیرون رفتم."

Okay? Finished the first part.

باشه؟ قسمت اول تموم شد

Let's do the next one. All right? "__________ it would have been better..."

بیایید مورد بعدی را انجام دهیم. خیلی خوب؟ "__________ بهتر بود..."

Perhaps. I didn't put it up here, but let's go here. Which one is perhaps? This one, right?

شاید. من اینجا قرار ندادم، اما بیا بریم اینجا. کدام یک شاید؟ این یکی، درسته؟

Remember? So "perhaps". When we talked about this one, we talked about the modal, and we

یاد آوردن؟ بنابراین "شاید". وقتی در مورد این مورد صحبت کردیم، در مورد مودال صحبت کردیم و می‌توانیم

could put up here "could", right? And then "be", remember that. So let's go back to the

«می‌تواند» را اینجا قرار دهیم، درست است؟ و سپس "باش"، این را به خاطر بسپار. پس بیایید به

board. This is "perhaps", we just did that, so it's going to be one word. "Perhaps" is

تابلو برگردیم. این "شاید" است، ما فقط این کار را کردیم، بنابراین یک کلمه خواهد بود. "شاید"

one word. We can put this here: "maybe". Because if you put "perhaps": "Perhaps it would have

یک کلمه است. ما می توانیم این را در اینجا قرار دهیم: "شاید". زیرا اگر "شاید" را قرار دهید: "شاید

been better..." it means the same as: "Maybe it would have been better..."

بهتر بود..." یعنی همان: "شاید بهتر بود..."

Directly switch it. Okay?

مستقیماً آن را تغییر دهید. باشه؟

We're going to go back here, and this is where I'm being not so nice. Happens at times. E's

ما قرار است به اینجا برگردیم، و اینجاست که من آنقدرها خوب نیستم. در مواقعی اتفاق می افتد. E

gone. He's gone home, so I get to do this. My show. I tricked you. Look. Look at that.

رفته است او به خانه رفته است، بنابراین من باید این کار را انجام دهم. نمایش من فریبت دادم نگاه کن به آن نگاه کنید.

"May be" again. I'm sorry, but, you know, I wanted you... I wanted you to take a look.

دوباره "ممکن است". متاسفم اما میدونی من تورو میخواستم...میخواستم یه نگاهی بندازی.

Remember there's a space. No space, space, and you could directly substitute. All right?

به یاد داشته باشید که فضایی وجود دارد. بدون فضا، فضا، و شما می توانید به طور مستقیم جایگزین کنید. خیلی خوب؟

"I could be the best..." "I may be the best..."

"من میتونم بهترین باشم..." "شاید بهترین باشم..."

"I would be the best..." Cool? All right. So:

"من بهترین میشم..." باحال؟ خیلی خوب. بنابراین:

"...the best student in the class, but if I keep going out and not doing my _________..."

"...بهترین دانش آموز کلاس، اما اگر من به بیرون رفتن ادامه دهم و ____________________م را انجام ندهم..."

This is... I got to be honest. This is awful, but at least you'll know what it means.

این است... صادقانه بگویم. این وحشتناک است، اما حداقل معنی آن را خواهید فهمید.

"Everyday" meaning normal study routine. Right? My everyday or my normal study routine. And

«هرروز» به معنای روال عادی مطالعه. درست؟ روال مطالعه روزمره یا عادی من. و

once again, you can substitute. "...I won't ________..."

یک بار دیگر، می توانید جایگزین کنید. "... من ________________________________________ نمی کنم"

And this is very important. What won't you learn? "I won't learn"... This is skill, I

و این خیلی مهمه. چه چیزی را نمی آموزید؟ «یاد نخواهم گرفت»... این مهارت است، من

want skill. Right? "...how to speak English."

مهارت می خواهم. درست؟ "... چگونه انگلیسی صحبت کنیم."

All right, I'm sure you did well. Now, I want you to go to engVid, and you have some more

باشه، مطمئنم خوب کار کردی اکنون، من از شما می‌خواهم که به engVid بروید و چیزهای دیگری

learning to do. Right? I want you to go to where? www.eng as in English, vid as in video.com

برای یادگیری دارید. درست؟ میخوام بری کجا؟ www.eng as in English، vid as in video.com

(www.engvid.com), where myself and Mr. E who's not here right now will be happy to help you

(www.engvid.com)، جایی که من و آقای E که در حال حاضر اینجا نیستیم خوشحال خواهیم شد که به شما کمک

study and learn more every day. Cool? Great. I'm going to see you in a little bit. But

کنیم هر روز مطالعه کنید و بیشتر بیاموزید. سرد؟ عالی. من میرم تا یه کم ببینمت

before I go, thank you once again.

اما قبل از رفتن، یک بار دیگر از شما تشکر می کنم.

Every day you come is another day you make me smile. Chow.

هر روزی که می آیی، روز دیگری است که باعث می شوی لبخند بزنم. چو.