Speaking English: SAY, TELL, HEAR, LISTEN – How to use them correctly

Wow, did he really say that?

وای واقعا اینو گفت؟

Hi, I'm James from www.engvid.com.

سلام، من جیمز هستم از www.engvid.com.

If you haven't heard of it, you're going to.

اگر شما در مورد آن نشنیده اید، شما می خواهید.

Stick with me, alright?

به من بچسب، باشه؟

Did he really say that?

آیا او واقعاً این را گفت؟

I don't know.

من نمی دانم.

Well, what did he tell you?

خب بهت چی گفت

I don't know.

من نمی دانم.

Well, what did you hear?

خب چی شنیدی

Were you listening?

داشتی گوش میدادی؟

These are four words I hear all the time when I teach English.

این چهار کلمه است که من همیشه هنگام تدریس انگلیسی می شنوم.

Students get confused.

دانش آموزان گیج می شوند.

So today, we're going to work on that.

بنابراین امروز، ما روی آن کار خواهیم کرد.

Say, tell, hear, and listen.

بگو، بگو، بشنو و گوش کن.

What do they mean?

منظورشون چیه؟

Why do we use them?

چرا از آن ها استفاده می کنیم؟

I don't want to hear you make these mistakes anymore.

من دیگر نمی خواهم از شما بشنوم که این اشتباهات را انجام می دهید.

Okay, when you tell people things, you're going to say the right thing.

خوب، وقتی چیزهایی را به مردم می گویید، حرف درست را خواهید زد.

Ready? Let's go.

آماده؟ بیا بریم.

Alright, first of all, let's look at the seeing ones, yeah?

خوب، اول از همه، بیایید به آنهایی که می بینند نگاه کنیم، بله؟

Did I say see?

گفتم ببینم؟

I mean say.

یعنی بگو

Ready?

آماده؟

Say and tell.

بگو و بگو

To keep it really, really simple, basically put, if I say something to you,

برای اینکه واقعاً، واقعاً ساده باشد ، اساساً اگر چیزی به شما بگویم،

it's going to be exactly what I said, and you just repeat it.

دقیقاً همان چیزی است که گفتم، و شما فقط آن را تکرار کنید.

What did John say?

جان چی گفت؟

Now, the past of say is said.

حالا گذشته گفته می شود.

And in either case, you just repeat whatever the person said.

و در هر صورت، شما فقط هر آنچه را که شخص گفته است تکرار می کنید.

What did he say to you?

او به شما چه گفت؟

He said he was sorry.

گفت متاسفم.

What did he say?

چی گفت؟

He's happy.

او خوشحال است.

You just repeat.

تو فقط تکرار کن

So when we say say in English, you basically repeat, okay,

بنابراین وقتی می‌گوییم به انگلیسی بگو، شما اساساً

exactly what somebody said.

همان چیزی را که کسی گفته است، تکرار می‌کنید.

That's it.

خودشه.

Easy, right?

آسان است، درست است؟

Tell is a little different.

بگو کمی متفاوت است.

This is where students get confused.

اینجاست که دانش آموزان گیج می شوند.

When people tell you things, number one, I'm going to tell you about my vacation to Spain.

وقتی مردم چیزهایی را به شما می گویند، شماره یک، من در مورد تعطیلاتم در اسپانیا به شما می گویم.

By telling you something, I'm going to give you information.

با گفتن چیزی به شما اطلاعاتی می دهم.

I'm not repeating something.

من چیزی را تکرار نمی کنم.

I'm actually giving you information.

من در واقع به شما اطلاعات می دهم.

That's one use of tell.

این یکی از کاربردهای گفتن است.

We use it for information.

ما از آن برای اطلاعات استفاده می کنیم.

For instance, I can't say to you, "Say me where you were last night."

به عنوان مثال، من نمی توانم به شما بگویم، "بگو که دیشب کجا بودی."

It makes no sense.

با عقل جور در نمی آید.

I'll go, "Excuse me?

میرم ببخشید منظورت چیه؟

What do you mean?"

But you say, "Tell me."

اما شما می گویید "به من بگویید."

I go, "Ah, you want information."

من می گویم: آه، شما اطلاعات می خواهید.

Okay?

باشه؟

Now, let's say you are putting together, well, no.

حالا، بیایید بگوییم که شما در حال جمع کردن هستید، خوب، نه.

How about if I wanted to tell you how to get to www.engvid.com?

اگر بخواهم به شما بگویم چگونه به www.engvid.com دسترسی پیدا کنید چطور؟

Yes, you want information, but you want something else as well.

بله، شما اطلاعات می خواهید، اما چیز دیگری نیز می خواهید.

You want instructions.

شما دستورالعمل می خواهید.

I might have to say, "Turn on your computer, go to Internet Explorer," or whatever you use.

شاید لازم باشد بگویم: "کامپیوتر خود را روشن کنید، به اینترنت اکسپلورر بروید" یا هر چیزی که استفاده می کنید.

So, you also want instructions.

بنابراین، شما نیز دستورالعمل می خواهید.

So, we say, "For instructions, we use this."

بنابراین، ما می گوییم، "برای دستورالعمل، ما از این استفاده می کنیم."

Now, a third one are orders.

در حال حاضر، یک سوم سفارشات است.

When someone tells you, "Do this."

وقتی کسی به شما می گوید: «این کار را بکن».

Well, what did he tell you?

خب بهت چی گفت

He told me to go home.

به من گفت برو خونه.

Do it.

انجام دهید.

So, when somebody orders you or tells you to do something, okay?

بنابراین، وقتی کسی به شما دستور می دهد یا به شما می گوید کاری را انجام دهید، باشه؟

Now, if you're looking, "Say" is to repeat exactly what you were told.

حال، اگر به دنبال آن هستید، «بگو» دقیقاً همان چیزی است که به شما گفته شده است.

What did he say?

چی گفت؟

He was happy.

او خوشحال بود.

You might say it's information, but I'm repeating what the person actually said.

ممکن است بگویید این اطلاعات است، اما من همان چیزی را که شخص واقعاً گفته است، تکرار می کنم.

"Telling" is different in that you can give information.

"گفتن" از این جهت متفاوت است که می توانید اطلاعات بدهید.

It may not be the exact words the person used, but you're using them.

ممکن است این کلمات دقیقاً همان کلماتی نباشند که شخص استفاده کرده است، اما شما از آنها استفاده می کنید.

You're giving the information.

شما داری اطلاعات رو میدی

Instructions, maybe I need help with something.

دستورالعمل، شاید در مورد چیزی به کمک نیاز داشته باشم.

You're going to tell me what to do.

قراره به من بگی چیکار کنم

Give me instructions.

راهنماییم کن

Or, maybe you want me to do it now.

یا شاید بخواهید الان این کار را انجام دهم.

Maybe, I'm sure your parents would have said this to you, "What did I tell you?"

شاید، من مطمئن هستم که پدر و مادرت این را به تو می گفتند: "من به شما چه گفتم؟"

What orders did I give you?

چه دستوراتی به شما دادم؟

What were you supposed to do?

قرار بود چیکار کنی؟

Say and tell.

بگو و بگو

Before I go and give you the next lesson, what I want you to do is repeat to yourself.

قبل از اینکه بروم و درس بعدی را به شما بدهم، کاری که می خواهم انجام دهید این است که با خودتان تکرار کنید.

The blue screen will come up empty.

صفحه آبی خالی خواهد شد.

You fill it in.

شما آن را پر کنید

There should be one for say, three for tell.

. باید یکی برای گفتن، سه برای گفتن وجود داشته باشد.

Try it now.

الآن امتحانش کن.

Good.

خوب

Did you get it right?

درست متوجه شدید؟

If you did, say, repeat exactly.

اگر انجام دادید، بگویید، دقیقا تکرار کنید.

Tell, for information.

برای اطلاعات بگو

Instructions and orders.

دستورات و سفارشات.

Good.

خوب

Now, let's do the other part.

حالا بیایید قسمت دیگر را انجام دهیم.

This was talking.

این داشت حرف میزد

What about listening?

در مورد گوش دادن چطور؟

Let's go.

بیا بریم.

Now, in English, we like to say active and passive.

حالا در انگلیسی دوست داریم بگوییم فعال و غیرفعال.

Active means you do it.

فعال یعنی شما آن را انجام می دهید.

You're actually doing it.

شما در واقع این کار را انجام می دهید.

Passive means it happens to you.

منفعل یعنی برای شما اتفاق می افتد.

Okay?

باشه؟

Now, in the case of listen and hear, one is active, one is passive.

حال در مورد گوش دادن و شنیدن، یکی فعال است، یکی منفعل.

I'm going to give you a sentence and you figure out which one it is.

من یک جمله به شما می گویم و شما متوجه می شوید که کدام یک است.

You're in school.

شما در مدرسه هستید.

Your teacher is talking.

معلمت داره حرف میزنه

Your teacher suddenly asks you a question.

معلم شما ناگهان از شما سوالی می پرسد.

You say, "I don't know."

شما می گویید "نمی دانم."

The teacher will say, "A, did you hear me? B, were you listening?"

معلم می گوید: "الف، صدایم را شنیدی؟ ب، گوش می دادی؟"

Well, if you're in class, you're supposed to be listening.

خوب، اگر در کلاس هستید، قرار است گوش کنید.

Listening is active.

گوش دادن فعال است.

This means you are, in a word, focusing on sound or a specific sound.

این بدان معناست که شما در یک کلام روی صدا یا صدای خاصی تمرکز می کنید.

Okay?

باشه؟

So, you're listening.

بنابراین، شما گوش می دهید.

In school, you listen.

در مدرسه، شما گوش می دهید.

You actually listen to what the teacher is saying.

شما در واقع به آنچه معلم می گوید گوش می دهید.

Now, if you figured out which one is active, you know which one is the passive one.

حالا اگر فهمیدید کدام یک فعال است، می دانید که کدام یک منفعل است.

And in this case, what I mean is the sound comes to you.

و در این مورد منظور من این است که صدا به شما می رسد.

You're not focusing on it.

شما روی آن تمرکز نمی کنید.

It's just around you.

این فقط در اطراف شماست.

Hold on.

صبر کن.

So, passive is when a sound just comes to you.

بنابراین، منفعل زمانی است که یک صدا فقط به شما می رسد.

That's what you hear.

این چیزی است که شما می شنوید.

So, right now...

پس همین الان...

Excuse me.

ببخشید.

I hope you didn't hear that.

امیدوارم نشنیدی

I'm so sorry.

خیلی متاسفم.

I know you were listening to the lesson.

میدونم داشتی به درس گوش میدادی

You didn't want to hear what I did.

تو نمی خواستی بشنوی که من چه کردم.

Right?

درست؟

Passive.

منفعل.

You heard the sound.

صدا را شنیدی

I know.

میدانم.

Not the best, but I never said I was normal.

بهترین نیست، اما هرگز نگفتم که عادی هستم.

Come on.

بیا دیگه.

So, passive is when you hear something.

بنابراین، منفعل زمانی است که چیزی را می شنوید.

You're not focusing on it.

شما روی آن تمرکز نمی کنید.

It's just around you.

این فقط در اطراف شماست.

So, that sound around you.

بنابراین، آن صدا در اطراف شما.

Okay?

باشه؟

So, next time someone is saying something and you want to tell them that you actually

بنابراین، دفعه بعد که کسی چیزی می‌گوید و شما می‌خواهید به او بگویید که

find what they say important, you would say, "I'm listening to you.

واقعاً آنچه را که می‌گوید مهم می‌دانید، می‌گویید: "من به حرف شما گوش می‌دهم.

I am focused on what you have to tell me."

من روی چیزی که باید به من بگویید متمرکز هستم."

Now, if something happens, like...

حالا اگر اتفاقی افتاد مثل...

Don't worry.

نگران نباشید.

I'm not going to do it again.

دیگر این کار را نمی کنم.

But, say, a bird is singing or a car door closes, you say, "Did you hear the car door

اما مثلاً یک پرنده آواز می خواند یا در ماشین بسته می شود، می گویید "صدای در ماشین

close?

بسته می شود؟

Do you hear the bird singing?"

صدای آواز پرنده را می شنوید؟"

Because you know the person may not be focused on it.

زیرا می دانید که فرد ممکن است روی آن تمرکز نداشته باشد.

So, let's do a quick review.

بنابراین، اجازه دهید یک بررسی سریع انجام دهیم.

Think about it.

در مورد آن فکر کنید.

Which one is which?

کدام یک کدام است؟

Blue screen is going to come up.

صفحه آبی قرار است بالا بیاید.

You know the drill.

شما مته را می دانید.

We'll talk about idioms, okay, when you come back.

ما در مورد اصطلاحات صحبت خواهیم کرد، باشه، وقتی برگشتی.

You know the drill.

شما مته را می دانید.

Anyway, think about it.

به هر حال بهش فکر کن

Blue screen comes up blank.

صفحه آبی خالی می شود.

You fill it in.

شما آن را پر کنید. بسیار

All right.

خوب.

Active, the word "listening" or "listen."

فعال ، کلمه "شنیدن" یا "گوش دادن".

Passive, "hear" or "hearing."

منفعل، «شنیدن» یا «شنیدن».

Okay?

باشه؟

And a quick overall.

و به طور کلی سریع.

What is "say" for?

"گفتن" برای چیست؟

That's right.

درست است.

"Say," when you repeat exactly what someone said.

"بگو" وقتی دقیقاً همان چیزی را که کسی گفته است تکرار می کنید.

"Tell," there are three.

"بگو" سه تا هستند.

I'll give you one.

یکی بهت میدم

"Orders," what are the other two?

«فرمان‌ها » دو تای دیگر چیست؟

Good.

خوب

And, what is "active," when we use our ears?

و هنگامی که از گوش خود استفاده می کنیم "فعال" چیست؟

That's right, "listening," and "hearing" is passive.

درست است، «شنیدن» و «شنیدن» منفعل است.

"I hope you heard," oops, I forgot to tell you, that's post-participle.

"امیدوارم شنیده باشید" اوه، یادم رفت به شما بگویم، این پس از آن است.

"Heard everything I told you," because I know you were listening.

"هرچه به تو گفتم شنیدم"، زیرا می دانم که داشتی گوش می دادی.

I didn't want to say it twice, but I'm sure you got what I was trying to tell you.

نمی‌خواستم دوبار بگویم، اما مطمئنم آنچه را که می‌خواستم به تو بگویم، دریافت کردی.

Listen, have a great day.

گوش کن، روز خوبی داشته باشی

And before I go, I just want to tell you where to come to get more information about these

و قبل از رفتن، فقط می‌خواهم به شما بگویم که از کجا بیایید تا اطلاعات بیشتری در مورد این

and other words.

کلمات و کلمات دیگر بدست آورید.

There are, myself and other teachers are happy to help you, okay, in your learning experience.

وجود دارد، من و معلمان دیگر خوشحالیم که در تجربه یادگیری به شما کمک کنیم.

What I'd like you to do is, listen carefully, right, go to www.engvid.com, okay, where we

کاری که من از شما می خواهم این است که با دقت گوش دهید، درست است، به www.engvid.com بروید، بسیار خوب، جایی که ما

will be able to tell you more about English, and you'll be able to say it to your friends

می توانیم بیشتر در مورد انگلیسی به شما بگوییم، و شما می توانید آن را به دوستان خود بگویید

that you learned it from us, okay?

که از ما یاد گرفتی، باشه؟

Take care.

مراقب باش.

Have a good day.

روز خوبی داشته باشید.

Are you still there?

هنوز آنجا هستی؟

Good.

خوب

You know the drill.

شما مته را می دانید.

It means you know what's going to happen next.

این بدان معنی است که شما می دانید که در ادامه چه اتفاقی قرار است بیفتد.

Don't tell the students who left too early, okay?

به دانش آموزانی که خیلی زود رفتند نگویید، باشه؟

So you know the drill.

بنابراین شما مته را می دانید.

Got it.

فهمیدم.

You know what's going to happen next.

میدونی بعدش قراره چی بشه

Gotta go.

باید برم.

See you at www.engvid.com.

شما را در www.engvid.com می بینیم.