The WORST English mistakes native speakers make

"Swept up like a douche on the..."

"مثل دوش روی..."

Uh, douche. Deuce, deuce, deuce. Hi. James from engVid.

اوه، دوش. دوس، دوس، دوس. سلام. جیمز از engVid.

I just made a mistake in singing that song. I used the wrong words or lyrics. It happens

من فقط در خواندن آن آهنگ اشتباه کردم. من از کلمات یا اشعار اشتباه استفاده کردم. همیشه اتفاق میفته

all the time. People do it when they speak. And native speakers make certain mistakes

. مردم وقتی صحبت می کنند این کار را انجام می دهند. و زبان مادری اشتباهات خاصی را مرتکب می شوند

that we don't think of as mistakes, and sometimes even teachers, like myself, will do it. So,

که ما آنها را اشتباه نمی دانیم، و گاهی اوقات حتی معلمان، مانند من، این کار را انجام می دهند. بنابراین،

this particular lesson is how to not make the mistakes that we make, and we don't even

این درس خاص این است که چگونه اشتباهاتی را که مرتکب می‌شویم مرتکب نشویم، و حتی

know we're making them. I want to help you speak like a native speaker, but not make

نمی‌دانیم که در حال انجام آن‌ها هستیم. من می‌خواهم به شما کمک کنم مثل یک زبان مادری صحبت کنید، اما

the same mistakes they do. Okay? So, we're going to look at five different word pairs

اشتباهاتی را که آنها انجام می‌دهند مرتکب نشوید. باشه؟ بنابراین، ما قصد داریم به پنج جفت کلمه مختلف

that are confused in English. But at the end of this lesson, you won't be confused, and

که در انگلیسی اشتباه گرفته می‌شوند، نگاه کنیم. اما در پایان این درس سردرگم نخواهید شد و

in fact, you should understand English a little bit better. Are you ready? Let's go to the

در واقع باید زبان انگلیسی را کمی بهتر درک کنید. اماده ای؟ بریم سراغ

board. Okay. "Swept up like a douche", what was I thinking? Are you ready?

هیئت. باشه. "مثل دوش جارو شد" به چه فکر می کردم؟ اماده ای؟

So, look, Mr. E's saying: "We all make mistakes!" And what mistakes does he want to point out

بنابراین، نگاه کنید، آقای E می گوید: "همه ما اشتباه می کنیم!" و امروز می خواهد چه اشتباهاتی را متذکر

today? Let's take a look. "Literally" versus "figuratively".

شود؟ بیا یک نگاهی بیندازیم. "به معنای واقعی کلمه" در مقابل "به صورت مجازی".

"I literally fell down the stairs. Well, figuratively speaking, I fell down the stairs."

"من به معنای واقعی کلمه از پله ها افتادم. خوب، به معنای واقعی کلمه، از پله ها افتادم."

For you, it doesn't make

برای شما فرقی نمی کند

a difference, but there's a huge difference. "Literally" in English means it actually happened.

، اما یک تفاوت بزرگ وجود دارد. "للفظی" در انگلیسی به معنای آن است که واقعا اتفاق افتاده است.

What I'm talking about happened. So, I literally got punched in the face. I got punched, literally,

چیزی که من در مورد آن صحبت می کنم اتفاق افتاد. بنابراین، به معنای واقعی کلمه به صورتم مشت خوردم. من مشت خوردم، به معنای واقعی کلمه،

you can see it. But if it didn't happen, maybe somebody said something to you that you didn't

می توانید آن را ببینید. اما اگر این اتفاق نیفتاد، شاید یکی به شما چیزی گفته که

like and you said: "It felt like I got punched in the stomach, like I was literally punched."

دوست ندارید و شما می‌گویید: "احساس می‌کرد که به شکمم مشت زده‌ام، مثل اینکه به معنای واقعی کلمه مشت شده‌ام."

Well, no, they said something you didn't like, that's figuratively. So you could say: "Figuratively speaking"

خوب، نه، آنها چیزی گفتند که شما دوست ندارید، این به صورت مجازی است. بنابراین می‌توانید بگویید: «به‌طور مجازی»

or "Figuratively put, it felt like I got punched in the stomach." "Literally"

یا «به‌طور مجازی، احساس می‌کردم مشتی به شکمم خورده‌ام». "للفظی"

means it has to happen, "figuratively" is a metaphor. It's a way of using language to

یعنی باید اتفاق بیفتد، "به صورت مجازی" یک استعاره است. این روشی برای استفاده از زبان است تا

let someone know how you feel in a graphic way. Okay? So, you're giving them something

به کسی بفهمانید چه احساسی دارید به روشی گرافیکی . باشه؟ بنابراین، شما به آنها چیزی می‌دهید

to feel with or work with, because it didn't happen, but you can't really explain how it

که با آن احساس کنند یا با آن کار کنند، زیرا این اتفاق نیفتاد، اما واقعاً نمی‌توانید احساس آن را توضیح دهید

felt. A punch in the stomach really hurts. Well, words don't physically hurt you, but

. یک مشت به شکم واقعا درد دارد. خوب، کلمات از نظر جسمی به شما آسیب نمی رسانند، اما

we all know what it's... Well, maybe. We know what it's like to get hit in the stomach,

همه ما می دانیم که چیست... خب، شاید. ما می دانیم که ضربه زدن به شکم

it's not comfortable, so we understand what they're saying. Right? Cool.

چگونه است، راحت نیست، بنابراین می فهمیم که آنها چه می گویند. درست؟ سرد.

How about the next one? "Could have", "could of". Huh? Well, here's the deal: It's more

بعدی چطور؟ "می توانست"، "می توانست". متعجب؟ خوب، معامله این است: این بیشتر

about stress than anything else. This is something that we don't pay attention to, because as

از هر چیز دیگری در مورد استرس است. این چیزی است که ما به آن توجه نمی کنیم، زیرا به عنوان

English speakers, we know: "I could have done that", it's really a stress of the "v" from

انگلیسی زبانان، می دانیم: "من می توانستم این کار را انجام دهم"، این واقعاً استرس "v" از

the "have". Right? "Could have", because we contract the word to: "could", and it looks

"دارنده" است. درست؟ «می‌توانست»، چون کلمه را به: «می‌توانست» منقبض می‌کنیم و این‌طور به نظر

like this, we get rid of this and do that, and it becomes: "could've". But because we

می‌رسد، از این و آن‌کار خلاص می‌شویم و می‌شود: «می‌توانست». اما چون

say "v" and we stress that, people who are non-native think we're saying "could of".

«v» می‌گوییم و بر آن تأکید می‌کنیم، افرادی که بومی نیستند فکر می‌کنند که «می‌توانیم» می‌گوییم.

Now, it's not really noticeable when they speak or we speak, because, you know, you

حالا وقتی آنها صحبت می کنند یا ما صحبت می کنیم واقعاً قابل توجه نیست ، زیرا، می دانید،

can't see words when I am talking. The problem comes when you write. An English speaker will

وقتی من صحبت می کنم نمی توانید کلمات را ببینید. مشکل زمانی پیش می آید که شما می نویسید. یک انگلیسی زبان می

write: "I could have done this", and they will write either: "could have" or they'll

نویسد: "من می توانستم این کار را انجام دهم" و آنها می نویسند: "می توانست" یا می

write "could": "could've", like this. But unfortunately, non-native speakers will actually

نویسند "می توانست": "می توانستم"، مانند این. اما متأسفانه، افراد غیر بومی

write it with "of" because they're confused by the words. Right? So this is a mistake

آن را با «از» می نویسند، زیرا با کلمات گیج شده اند. درست؟ بنابراین این یک اشتباه

more for writing, but be careful. Okay? You can have the same thing with: "could of",

بیشتر برای نوشتن است، اما مراقب باشید. باشه؟ شما می توانید همین مورد را با: "could of"،

"should of", "would of", the o-f. Okay? Cool. So that's number two.

"should of"، "wild of"، o-f داشته باشید. باشه؟ سرد. پس این شماره دو است.

Let's look at number three, another mistake that native people make sometimes, and you

بیایید به شماره سه نگاه کنیم، اشتباه دیگری که مردم بومی گاهی مرتکب می شوند و شما

might make more often. "Who" versus "that". This is a simple one. "Who" is used for people.

ممکن است بیشتر مرتکب شوید. "چه کسی" در مقابل "آن". این یکی ساده است. «کی» برای مردم به کار می رود.

"Do you know the guy who lives next door?", "who" because "who" is a person. Easy enough.

"آیا مردی را می شناسید که همسایه زندگی می کند؟"، "چه کسی" زیرا "چه کسی" یک شخص است. به حد کافی ساده است.

"That" is used for things. "Do you know the machine that sits on top of my counter?" Because

"که" برای چیزها استفاده می شود. "آیا دستگاهی را می شناسید که بالای پیشخوان من قرار دارد؟"

it's not a person, it's a thing. And usually you remember this when we talk about: "Do

چون یک شخص نیست، یک چیز است. و معمولاً وقتی درباره این موضوع صحبت می کنیم این را به یاد می آورید: "

you want this or do you want that?" You don't refer to people with "this" or "that", generally

این را می خواهی یا آن را می خواهی؟" به طور کلی به افرادی با "این" یا "آن" اشاره نمی کنید

speaking. Okay? But sometimes...

. باشه؟ اما گاهی...

Notice that I made a mistake. Huh? I'm going to go here. I made a little mistake. Sorry, guys.

توجه کنید که اشتباه کردم. متعجب؟ من قصد دارم به اینجا بروم. من کمی اشتباه کردم. بچه ها متاسفم.

"Noticeable", now that is much more noticeable, so don't make my mistake. See?

"قابل توجه"، اکنون که بسیار بیشتر قابل توجه است، بنابراین اشتباه من را مرتکب نشوید. دیدن؟

We all make mistakes.

همه ما اشتباه می کنیم.

Anyway, "who" versus "that". Now, when I said "that" with a machine: "Do you know that machine on my desk?"

به هر حال «کی» در مقابل «آن». حالا وقتی با یک دستگاه "آن" را گفتم: "آیا آن دستگاه روی میز من را می شناسید؟"

it's for things. Right? You wouldn't say:

برای چیزهایی است درست؟ شما نمی گویید:

"Do you know the machine who sits on my desk?"

"آیا دستگاهی را می شناسید که روی میز من می نشیند؟"

I go: "Interesting. You think the machine is alive? We need to see a doctor."

می روم: "جالب است. فکر می کنی دستگاه زنده است؟ باید به دکتر مراجعه کنیم."

All right? [Laughs] So, where we want to go with this? Sometimes you can use "that" like

خیلی خوب؟ [می خندد] خب، با این به کجا می خواهیم برویم ؟ گاهی اوقات می توانید از "that"

you use "who", to be quite honest with you. But at your beginning stages, it's better

مانند استفاده از "who" استفاده کنید تا کاملاً با شما صادق باشم. اما در مراحل ابتدایی، بهتر

to use "who" for people and "that" for things. I know your teachers will say you can use

است از «چه کسی» برای افراد و «آن» برای چیزها استفاده کنید. من می دانم که معلمان شما خواهند گفت که می توانید از

both, but if you're not sure, if you stick with that rule, you won't... See? "Stick with that rule",

هر دو استفاده کنید، اما اگر مطمئن نیستید، اگر به این قانون پایبند باشید، نمی توانید... ببینید؟ "به آن قانون پایبند باشید"،

you won't have a problem. Okay? So, try to think: "that" - things, "who" for

مشکلی نخواهید داشت. باشه؟ بنابراین، سعی کنید فکر کنید: "که" - چیزها، "چه کسی" برای

people, no problem. As you get more comfortable with the language, then you can say something

مردم، مشکلی نیست. وقتی با زبان راحت‌تر می‌شوید، می‌توانید چیزی شبیه این بگویید

like: -"Do you know that guy who lives down the hall?" -"No. I don't know who he is."

: -"آیا آن مردی را که در پایین راهرو زندگی می‌کند می‌شناسید ؟" -"نه. من نمی دانم او کیست."

And you'll be correct. All right? Cool. That's number three.

و شما درست می گویید. خیلی خوب؟ سرد. این شماره سه است.

Let's look at number four: "anyway" versus "anyways". This is a tough one, and I'll explain.

بیایید به شماره چهار نگاه کنیم: "به هر حال" در مقابل "به هر حال". این یک مشکل است و من توضیح خواهم داد.

As slang, "anyways" is kind of popular and you'll hear it a lot, but we should use "anyway".

به عنوان عامیانه، "به هر حال" به نوعی محبوب است و آن را زیاد خواهید شنید، اما ما باید از "به هر حال" استفاده کنیم.

What does "anyway" mean? I'm glad you asked. "Anyway" is a way of changing the subject

"به هر حال" به چه معناست؟ خوشحالم که پرسیدی "به هر حال" راهی برای تغییر موضوع

or ending a conversation. For example:

یا پایان دادن به مکالمه است. به عنوان مثال:

"I went to the hospital on Monday. Anyway, we should finish off this job."

"من دوشنبه رفتم بیمارستان، به هر حال باید این کار را تمام کنیم."

Okay? So, we've changed the subject; hospital to job. Or ending

باشه؟ بنابراین، ما موضوع را تغییر دادیم . بیمارستان به شغل یا پایان

the conversation: "Well, I don't really think that's interesting anyway." Conversation's

دادن به گفتگو: "خب، به هر حال من واقعاً فکر نمی کنم جالب باشد." مکالمه

done. Why am I telling you this? Well, this word, here, kind of contains both of those.

انجام شد چرا این را به شما می گویم؟ خب، این کلمه، در اینجا، به نوعی حاوی هر دوی اینها است.

If you actually watch North American teenage girls, they'll say something like:

اگر واقعاً دختران نوجوان آمریکای شمالی را تماشا کنید ، چیزی شبیه به این می گویند:

"[Snaps] Anyways." Just by itself, which means: "Your time is finished. You can stop talking, because

«به هر حال [فیلم می زند]». فقط به خودی خود، یعنی: " زمان شما تمام شده است. می توانید صحبت نکنید، زیرا

I'm no longer interested." Now, is this regularly? Yeah, you'll hear it a lot. Is it correct?

من دیگر علاقه ای ندارم." حالا این مرتبه؟ بله، شما آن را زیاد خواهید شنید. آیا این درست است؟

This is why I said difficult. You shouldn't use it, because really, this is how it works-I'm

برای همین گفتم سخته شما نباید از آن استفاده کنید، زیرا واقعاً این روش کار می کند -

sorry, but I'm going to be honest-you have an accent and you're learning my language.

متاسفم، اما صادقانه می گویم - شما لهجه دارید و زبان من را یاد می گیرید.

If you make any mistakes, even the slightest (and "slightest" means smallest) we don't

اگر اشتباهی مرتکب شوید، حتی کوچکترین (و "کوچکترین" به معنای کوچکترین است) ما فکر نمی

think you speak English. It's just the truth. "Anyway, I went to the house after." That

کنیم که شما انگلیسی صحبت کنید. این فقط حقیقت است. "به هر حال من بعد از آن به خانه رفتم." اون

guy doesn't speak English. Perfect sentence. He has accent, that's the problem. So, if

پسر انگلیسی بلد نیست جمله کامل او لهجه دارد، مشکل همین است. بنابراین، اگر

you had: "Anyways, I went to the house", it's even worse. Even though we would say that,

داشتید: "به هر حال من به خانه رفتم" از این هم بدتر است. با وجود اینکه ما این را می گوییم،

you're not allowed to. So it's better for you to work on using "anyway", and as your

شما اجازه ندارید. پس بهتر است روی استفاده از «به هر حال» کار کنید، و چون

accent comes down and you get a greater mastery of English, then listen to us carefully and

لهجه‌تان پایین می‌آید و به زبان انگلیسی تسلط بیشتری پیدا می‌کنید، با دقت به صحبت‌های ما گوش دهید و

you'll know when to throw in the "anyways". You know what I'm saying, anyway? All right,

متوجه می‌شوید که چه زمانی باید «به هر حال» را وارد کنید. به هر حال میدونی چی میگم؟ خیلی خب،

let's move on to the last one.

بریم سراغ آخرین.

Okay, you notice I wrote: "don't exist", because this word doesn't exist, and this word doesn't

خوب، متوجه شدید که نوشتم: «وجود نیست»، چون این کلمه وجود ندارد و این کلمه

exist, but let's talk about "regardless". When we look at "regardless", it means I don't

وجود ندارد، اما اجازه دهید درباره «بی توجه» صحبت کنیم. وقتی به "بدون توجه" نگاه می کنیم، به این معنی است که

care, basically, or it doesn't matter. I'll give you an example. You could say:

اساساً برایم مهم نیست یا مهم نیست. من برای شما یک مثال می زنم. می توانید بگویید:

"Regardless what you say" or "Regardless of what you say, I'm not changing my mind." It means I don't

"صرف نظر از آنچه شما می گویید" یا "صرف نظر از آنچه شما می گویید، من نظرم را تغییر نمی دهم." یعنی

care what you say or it doesn't matter, nothing will change. But many people will say:

برام مهم نیست چی میگی یا مهم نیست هیچی عوض نمیشه. اما بسیاری از مردم خواهند گفت:

"Irregardless of what you say", because it sounds stronger or they're making more emphasis. The problem

"بدون توجه به آنچه شما می گویید"، زیرا قوی تر به نظر می رسد یا تأکید بیشتری می کنند. مشکل

is: This word doesn't exist in English. I don't know who started it, but congratulations,

اینجاست: این کلمه در انگلیسی وجود ندارد. نمی‌دانم چه کسی آن را شروع کرد، اما به شما تبریک می‌گویم،

you got people saying what you want them to say. But you, please, please, please don't

شما کاری کردید که مردم آنچه را که می‌خواهید بگویند. اما شما، لطفا، لطفا، لطفا

use it. I mean, to be honest, I used it 20 years ago and I was lucky a teacher kind of

از آن استفاده نکنید. یعنی صادقانه بگویم، 20 سال پیش از آن استفاده کردم و شانس آوردم که یک معلم یک

tapped me on the shoulder and go: "Hey, stupid, come here, come here for a second. 'Irregardless'

جورایی روی شانه ام زد و رفت: "هی احمق، بیا اینجا، یک لحظه بیا اینجا. "بی توجه

is like a foot up your butt. There's not one there, you can't use this word. Got it?" I

" مانند یک پا است. باسنت را بالا ببر. هیچی اونجا نیست ، نمیتونی از این کلمه استفاده کنی. فهمیدی؟"

was like: "Okay. Got it." And you'll hear people use it. Sometimes, as I said, they

گفتم: "باشه. فهمیدم." و خواهید شنید که مردم از آن استفاده می کنند. گاهی، همانطور که گفتم،

use it for emphasis, and sometimes they use it because they think they're sounding very

از آن برای تاکید استفاده می‌کنند، و گاهی از آن استفاده می‌کنند زیرا فکر می‌کنند بسیار

intelligent: "Irregardless of the situation, I'm not going to do it." [Laughs] And then

هوشمندانه به نظر می‌رسند: "بدون توجه به موقعیت، من این کار را انجام نمی‌دهم." [می خندد] و

you can now say: "Hey, dumbass, don't use that. 'Regardless'. Just going to help you out." All right?

اکنون می توانید بگویید: "هی، احمق، از آن استفاده نکن. "بدون در نظر گرفتن". فقط به شما کمک می کنم." خیلی خوب؟

So, as a quick recap before we go on to the next board, as you know what's coming up,

بنابراین، به عنوان یک جمع بندی سریع، قبل از رفتن به تابلوی بعدی، همانطور که می دانید چه چیزی در راه است،

a little quiz. Right? "Literally" versus "figuratively", think of it this way: "literally" has to happen,

یک مسابقه کوچک. درست؟ "به معنای واقعی کلمه" در مقابل "تصویری"، به آن اینگونه فکر کنید: "به معنای واقعی کلمه" باید اتفاق بیفتد،

it must happen. When you say: "figuratively", you can say: "figuratively speaking" or "figuratively put".

باید اتفاق بیفتد. وقتی می گویید: "به صورت مجازی"، می توانید بگویید: "به صورت مجازی" یا "به صورت مجازی".

Okay? "Figuratively put, blah, blah, blah", "Figuratively speaking, blah, blah,

باشه؟ «تصویر، بله، بله، بله»، «تصویر بیان، بله، بله،

blah". So if it didn't really happen, it's a part of your imagination, use "figuratively"

بلا». بنابراین اگر واقعاً اتفاق نیفتاده است، بخشی از تخیل شماست، از «تصویری» استفاده کنید

because you want someone to feel it, and use "literally" when it happened. Okay?

زیرا می‌خواهید کسی آن را احساس کند، و زمانی که اتفاق افتاد از «به معنای واقعی کلمه» استفاده کنید. باشه؟

"Could have" versus "could of", it's almost the same. Remember: It's not important how

«می‌توانست» در مقابل «می‌توانست»، تقریباً یکسان است. به یاد داشته باشید: این مهم نیست که چگونه

you pronounce it, because they sound the same. It's written. Be careful. Because we over-emphasize

آن را تلفظ کنید، زیرا آنها یکسان هستند. نوشته شده است. مراقب باش. از آنجایی که ما روی "v" بیش از حد تاکید

the "v", it sounds like "of". So, when in doubt, write: "could have". Don't even do

می کنیم، به نظر می رسد "از". بنابراین، در صورت شک، بنویسید: "می توانست".

the contractions. Write: "could have", no problem. That works for "should have", "would have", whatever else. Okay?

حتی انقباضات را انجام ندهید. بنویسید: "می تواند داشته باشد"، مشکلی نیست. این برای "باید داشته باشد"، "باید داشته باشد"، هر چیز دیگری کار می کند. باشه؟

Next: "who" versus "that". It's a little confusing because you watch English speakers use both.

بعدی: "چه کسی" در مقابل "آن". کمی گیج کننده است زیرا انگلیسی زبانان را تماشا می کنید که از هر دو استفاده می کنند.

I'm suggesting you use "who" for people, "that" for things. As you get more comfortable with

من به شما پیشنهاد می کنم از "who" برای مردم و "that" برای چیزها استفاده کنید. همانطور که

the language, then you'll know you can use "that", and when you can, and you won't make

با زبان راحت‌تر می‌شوید، می‌دانید که می‌توانید از "that" استفاده کنید، و زمانی که می‌توانید، و

any more stakes. Steaks? I must be hungry. Mistakes. Okay?

دیگر ریسک نخواهید کرد. استیک؟ من باید گرسنه باشم اشتباهات. باشه؟

"Anyways..." Remember? Dismiss it. "Anyway" is correct-remember?-to end a conversation

"به هر حال..." یادت هست؟ آن را رد کنید. "به هر حال " درست است - یادتان هست؟ - برای پایان دادن به مکالمه

or change it. "Anyways", it is used in slang, so as much as I say it doesn't exist, it's

یا تغییر آن. "به هر حال"، در زبان عامیانه استفاده می شود، بنابراین به همان اندازه که من می گویم وجود ندارد،

used in slang to basically-[snaps]-end the conversation. Okay? Anyways, we're moving

در زبان عامیانه اساساً برای پایان دادن به گفتگو استفاده می شود. باشه؟ به هر حال، ما در حال حرکت

on. Meaning: We're finished, time's up. All right?

هستیم. معنی: ما تمام شدیم، زمان تمام شده است. خیلی خوب؟

"Regardless" versus "irregardless", kill this, and you're okay. Cool? You ready for the quiz?

"بدون توجه" در مقابل "بی توجه"، این را بکش، و تو خوب هستی. سرد؟ برای مسابقه آماده هستید؟

I am.

من هستم.

[Snaps]

[عکس می گیرد]

Okay. So, we've worked on the five things that native speakers make a mistake on and

باشه. بنابراین، ما روی پنج موردی که زبان مادری اشتباه می کنند و

possibly your teachers. I'm guilty of it. We all are. I want to give you two little

احتمالاً معلمان شما کار کرده ایم. من مقصرم ما همه هستیم. من می‌خواهم

hints to help you out before we do the quiz. Are you ready? Let's go to the board.

قبل از انجام مسابقه دو نکته کوچک به شما کمک کنم. اماده ای؟ بریم سراغ هیئت.

Mr. E is gone, but he's here in our hearts. The first thing he would have us do is this:

آقای E رفته است، اما او اینجا در قلب ماست. اولین کاری که از ما می خواهد این است

Check pronunciation online. Huh? Well, you're at a computer because you're watching me right

: تلفظ آنلاین را بررسی کنید. متعجب؟ خوب، شما در حال حاضر پشت یک کامپیوتر هستید زیرا دارید من را تماشا می

now, so I know you have one - stop for a second, if you have a word, you go online, type it

کنید، بنابراین من می دانم که شما یکی را دارید - یک لحظه توقف کنید، اگر کلمه ای دارید، آنلاین شوید، آن را تایپ

in. What will happen is the word will come up or it won't. If it doesn't come up, it

کنید. بالا بیاید یا نمی شود اگر بالا

doesn't exist. Example, if you say something like: "Tuehersday. I go to you Tuehersday."

نیاید، وجود ندارد. به عنوان مثال، اگر چیزی شبیه این بگویید : "Tuehersday. I go you Tuehersday."

I'm thinking: "What do you mean? Do you mean Tuesday or Thursday?" Put that in the computer:

دارم فکر می کنم: "منظورت چیه؟ یعنی سه شنبه یا پنجشنبه؟" آن را در رایانه قرار دهید:

"Tuehersday", the computer will say: "Sorry, you're crazy." Because of that, you can't

"Tuehersday"، کامپیوتر می گوید: "ببخشید، شما دیوانه هستید." به همین دلیل نمی توانید

use it. So check your pronunciation online. Another way to do it is if you use an English

از آن استفاده کنید. بنابراین تلفظ خود را به صورت آنلاین بررسی کنید. راه دیگری برای انجام این کار این است که اگر از

to English dictionary, at the top, they'll have the word plus pronunciation, some helpful

فرهنگ لغت انگلیسی به انگلیسی استفاده می کنید، در بالا ، کلمه به علاوه تلفظ،

hints and guides. Check that. Okay? Finally... Oh yeah, see? If you can't find the word,

نکات و راهنماهای مفید را در آن ها مشاهده می کنید. آن را بررسی کنید. باشه؟ بالاخره... اوه آره، می بینید؟ اگر نمی توانید کلمه را پیدا کنید،

it doesn't exist. If you put it in the computer: "T-u-e-s-h-e-r-d-a-y", and the computer goes:

وجود ندارد. اگر آن را در رایانه قرار دهید: "T-u-e-s-h-e-r-d-a-y" و کامپیوتر می گوید:

"Sorry, dude. Don't exist." Move on.

"ببخشید، رفیق. وجود ندارد." حرکت کن.

And where do you move on to if you're really confused? I'll give you a second place. You

و اگر واقعاً گیج هستید به کجا می روید؟ من به شما رتبه دوم را می دهم. شما

might recognize this. Check out engVid. Huh? Well, if you look at engVid, I'm standing

ممکن است این را تشخیص دهید. engVid را بررسی کنید. متعجب؟ خوب، اگر به engVid نگاه کنید، من اینجا ایستاده

here, there's a search box, I think it's up here. If you look up, you see a box, it says:

ام، یک جعبه جستجو وجود دارد، فکر می کنم اینجاست. اگر بالا را نگاه کنید، یک کادر می بینید، می گوید:

"Search", put in your word. We've done a lot of videos over the years, and if it's not

"جستجو"، کلمه خود را قرار دهید. ما در طول سال‌ها ویدیوهای زیادی ساخته‌ایم، و اگر

myself, some of the other teachers may be talking about what you want. And it won't

خودم نباشم، ممکن است برخی از معلمان دیگر درباره آنچه شما می‌خواهید صحبت کنند. و این

be just pronunciation. It could be grammar use, it could be using idioms, it could be

فقط تلفظ نخواهد بود. این می تواند استفاده از دستور زبان باشد، می تواند از اصطلاحات استفاده کند، می

the pronunciation. Heck, who knows? So, if you put it in there, you might find it. And

تواند تلفظ باشد. هک، چه کسی می داند؟ بنابراین، اگر آن را در آنجا قرار دهید، ممکن است آن را پیدا کنید. و

if you can't find it, drop us a note. What? Yeah. Drop us a note-it's by the quizzes-and

اگر نتوانستید آن را پیدا کنید، برای ما یادداشت بگذارید. چی؟ آره یک یادداشت برای ما بگذارید - این در کنار آزمونها است -

we'll try and help you. I'm always looking for cheap and easy lessons, so help a brother

و ما سعی خواهیم کرد به شما کمک کنیم. من همیشه به دنبال درس های ارزان و آسان هستم، پس به یک برادر کمک

out. Okay? Just drop a note, like: "What is about this? What is this?" and I'll be happy

کنید. باشه؟ فقط یک یادداشت بگذارید، مانند: "در مورد این چیست؟ این چیست؟" و من خوشحال خواهم شد که

to... Easy lesson for James. Okay? Me and E always looking for easy. [Laughs] Rhymes.

... درس آسان برای جیمز. باشه؟ من و E همیشه به دنبال آسان. [می خندد] قافیه.

So, once again, check out the pronunciation online, put the word in, a lot of computer

بنابراین، یک بار دیگر، تلفظ آنلاین را بررسی کنید، کلمه را در آن قرار دهید، بسیاری از

systems or a lot of programs will tell you how it sounds. Okay? Or use a dictionary,

سیستم های کامپیوتری یا بسیاری از برنامه ها به شما می گویند که چگونه به نظر می رسد. باشه؟ یا از یک فرهنگ لغت،

paper to paper, check out the word, look for it. If not, go to engVid. We'll help you the

کاغذ به کاغذ استفاده کنید، کلمه را بررسی کنید، به دنبال آن بگردید. اگر نه، به engVid بروید. ما به

best we can. And speaking of which, time to do the quiz. You ready? Let's go to the board.

بهترین شکل ممکن به شما کمک خواهیم کرد. و صحبت از آن، زمان انجام مسابقه است. آماده ای؟ بریم سراغ هیئت.

Let's look at the first one. "I said to him: 'Irregardless of what you say, I'm going home tonight.'"

بیایید به مورد اول نگاه کنیم. "به او گفتم: "بدون توجه به آنچه شما می گویید، من امشب به خانه می روم."

What's wrong, or is right? Take a look.

چه اشکالی دارد یا درست است؟ نگاهی بیاندازید.

That's correct. Do you remember I said there were two words that weren't really words in English?

این درست است. یادت هست گفتم دو کلمه وجود دارد که واقعاً کلمات انگلیسی نیستند؟

Well, one of those words was "irregardless". You can say:

خوب، یکی از آن کلمات "بی توجه" بود. می توانید بگویید:

"Regardless", and that's okay. So the answer was: No, it

"بدون در نظر گرفتن"، و این اشکالی ندارد. پس پاسخ این بود: نه،

was not correct, and the correct answer is "regardless".

صحیح نبود و پاسخ صحیح «بدون توجه» است.

Let's look at number two. "The new neighbour who moved in is nice." Is it correct, yes or no?

بیایید به شماره دو نگاه کنیم. "همسایه جدیدی که به خانه نقل مکان کرد، خوب است." آیا درست است، بله یا خیر؟

Yes. Good guess. It's correct. "Who" is for person, and the neighbour is a person, is a human. Good.

آره. حدس خوبی بود. درست است. «کی» برای شخص است و همسایه شخص است، انسان است. خوب

Let's see if we can get number three. You're doing well.

بیایید ببینیم آیا می توانیم شماره سه را بدست آوریم. کارتو خوب انجام می دی.

"Literally speaking, I felt as though I grew two heads." Literally.

به معنای واقعی کلمه، احساس می کردم که دو سرم بزرگ شده است. به معنای واقعی کلمه.

Ah, you're smart. You noticed that when we said "speaking",

آه، تو باهوشی دقت کردید که وقتی گفتیم «صحبت کردن»

I said we should use another word. Remember? That word was: "Figuratively", because when

گفتم باید از کلمه دیگری استفاده کنیم. یاد آوردن؟ آن کلمه این بود: "به صورت مجازی"، زیرا وقتی

something literally happens, it has to be real. And you know you don't have two heads.

چیزی به معنای واقعی کلمه اتفاق می افتد، باید واقعی باشد. و می دانی که دو سر نداری.

Do ya? So let's put this here. "Figuratively", "Figuratively speaking" or "Figuratively put".

آیا شما؟ پس بیایید این را اینجا بگذاریم. "به صورت مجازی"، "به صورت مجازی" یا "به صورت مجازی".

Remember we talked about that before? You're really doing well.

یادتان هست قبلا در مورد آن صحبت کرده بودیم؟ شما واقعاً خوب کار می کنید.

We've got one more to go, and let's just see how you do. All right?

ما یک مورد دیگر داریم، و اجازه دهید ببینیم چگونه کار می کنید. خیلی خوب؟

"Anyways, don't be upset. I still think you did the right thing."

"به هر حال ناراحت نباش من هنوز فکر می کنم کار درستی کردی."

What do you think?

شما چی فکر میکنید؟

Yes or no?

آره یا نه؟

"Anyway" is correct. "Anyway, don't be upset. I still think you did the right thing." is correct.

"به هر حال" درست است. "به هر حال ناراحت نباش من هنوز فکر می کنم کار درستی کردی." درست است.

"Anyways" is that funny word I talked about where I said: "Anyways" is kind of slang.

«به هر حال» همان کلمه خنده‌داری است که در آنجا گفتم: «به هر حال» یک نوع عامیانه است.

Now, people might say that, and in a slang way or colloquial way. "Slang" and "colloquial",

حالا ممکن است مردم این را بگویند و به زبان عامیانه یا عامیانه. "عامیانه" و "عامیانه"،

similar, common people speech, yes. But for correct... For writing in a correct way or

مشابه، گفتار مردم عادی، بله. اما برای درست ... برای درست نوشتن یا

putting it on a paper, use "Anyway".

گذاشتن آن روی کاغذ از «به هر حال» استفاده کنید.

Anyway, my time is up. I hope you enjoyed the lesson, and I'm going to ask you to go

به هر حال وقت من تمام شده است. امیدوارم از درس لذت برده باشید و از شما می خواهم که به

somewhere. Where would I possibly ask you to go? Well,

جایی بروید. ممکن است از شما بخواهم کجا بروید؟ خوب،

www, "eng"-oh, sorry-"eng" as in English,

www، "eng"-oh، sorry-"eng" به عنوان انگلیسی،

"vid" as in video.com (www.engvid.com) where you can do the long quiz that goes with

"vid" در video.com (www.engvid.com) که در آن می توانید مسابقه طولانی را که با

this lesson, and check out, as I said, pronunciation and whatnot on engVid. All right?

این درس همراه است انجام دهید و بررسی کنید. همانطور که گفتم تلفظ و غیره در engVid. خیلی خوب؟

Looking forward to seeing you. And before I go, once again, don't forget to subscribe,

به امید دیدار. و قبل از رفتن، یک بار دیگر، مشترک شدن را فراموش نکنید،

and that's somewhere around here. And thank you; we appreciate it every time you come.

و آن جایی در همین اطراف است. و از شما متشکرم؛ هر بار که می آیید از آن قدردانی می کنیم.

Have a good day.

روز خوبی داشته باشید.