How to be an effective speaker: BE SPECIFIC!

Ask not what your country can do for you but what you can do for the worm. I'm changing

نپرسید که کشور شما چه کاری می تواند برای شما انجام دهد، بلکه بپرسید که شما چه کاری می توانید برای کرم انجام دهید. من

a very, very famous quote by a very good speaker, and his name was John F. Kennedy. Great American

نقل قول بسیار بسیار معروف یک سخنران بسیار خوب را تغییر می دهم و نام او جان اف کندی بود.

president -- or a good American president. There's another one by a British man named

رئیس جمهور بزرگ آمریکا -- یا رئیس جمهور خوب آمریکا. یکی دیگر از یک مرد بریتانیایی به نام

Winston Churchill from World War II, "Never, never, never, never give up." All right? So

وینستون چرچیل از جنگ جهانی دوم وجود دارد، "هرگز، هرگز، هرگز، هرگز تسلیم نشو". خیلی خوب؟ پس

why am I bringing these up to you? Because to become an effective speaker, you need to

چرا اینها را برای شما مطرح می کنم؟ زیرا برای تبدیل شدن به یک سخنران موثر، باید

know what to do. But sometimes, you need to know what not to do. And in this particular

بدانید که چه کاری انجام دهید. اما گاهی اوقات باید بدانید چه کاری را نباید انجام دهید. و در این

lesson, I'm going to help you become a much more effective speaker in English. To not

درس خاص، من قصد دارم به شما کمک کنم که به یک سخنران بسیار مؤثرتر در زبان انگلیسی تبدیل شوید. برای

make the mistakes that many native speakers make because it's their language, and they

اینکه اشتباهاتی را که بسیاری از افراد بومی زبان انجام می دهند به دلیل اینکه زبان آنهاست

don't think about it, I don't want you to make these mistakes to start with. So let's

انجام نمی دهند و به آن فکر نمی کنند، نمی خواهم این اشتباهات را برای شروع انجام دهید. پس بیایید

go to the board shall we?

به هیئت مدیره برویم؟

Mr. E is talking to a cat, Mr. Kitty. Meow. Okay. Why is there a cat? And if you look

آقای ای با یک گربه صحبت می کند، آقای کیتی. میو. باشه. چرا گربه وجود دارد؟ و اگر به

clearly or carefully, you'll notice there's one, two, three, four, five legs. Well, when

وضوح یا با دقت نگاه کنید، متوجه خواهید شد که یک، دو، سه، چهار، پنج پا وجود دارد. خوب،

I went to school years ago, I was in a philosophy class. And one of the professors said, "When

سالها پیش که به مدرسه رفتم، در کلاس فلسفه بودم. و یکی از اساتید گفت: وقتی

writing a good essay or writing a paper or speaking, you should beware of the five-legged

یک مقاله خوب می نویسید یا مقاله می نویسید یا صحبت می کنید، باید مراقب گربه پنج پا باشید

cat." "Beware" means "watch out for". Now, in your own language, you might do this, and

. "مراقب" به معنای "مراقب" است. حالا، به زبان خودتان، ممکن است این کار را انجام دهید، و

many people in English do this a lot. Notice I said "many", not "all". And that's one of

بسیاری از افراد انگلیسی این کار را زیاد انجام می دهند. توجه کنید که گفتم "بسیاری" نه "همه". و این یکی از

the key things. They use words like "every, all, none, never, and always." I'm sure you've

چیزهای کلیدی است. آنها از کلماتی مانند "همه، همه، هیچ، هرگز، و همیشه" استفاده می کنند. مطمئنم

heard English people use them, and you're thinking, "What's wrong? There's nothing wrong

شنیده‌اید که انگلیسی‌ها از آن‌ها استفاده می‌کنند و به این فکر می‌کنید که "چه مشکلی دارد؟ هیچ مشکلی در آنها وجود ندارد

with them." Well, there isn't, as long as they have a reference. So if you say, for

." خوب، تا زمانی که مرجعی داشته باشند، وجود ندارد. بنابراین، اگر بگویید، برای

instance, "All of the people in this room", that's okay. But if you say, "All people think",

مثال، "همه افراد حاضر در این اتاق"، اشکالی ندارد. اما اگر بگویید «همه مردم فکر می‌کنند»،

we have a problem because you're generalizing. And that's what we're talking about. How to

ما مشکل داریم، زیرا شما در حال تعمیم هستید. و این چیزی است که ما در مورد آن صحبت می کنیم. چگونه

avoid generalization, all right? Or exaggeration. There's a fancy English word for this, and

از تعمیم اجتناب کنیم، خوب است؟ یا اغراق. یک کلمه انگلیسی فانتزی برای این کار وجود دارد و به

it's called "hyperbole", and it means to use words in a way to evoke, which means to get

آن «hyperbole» می گویند و به معنای استفاده از کلمات به گونه ای برای برانگیختن است که به معنای دریافت

a strong emotional reaction. So a lot of people use these words because they want to get something

واکنش احساسی شدید است. بنابراین بسیاری از افراد از این کلمات استفاده می کنند زیرا می خواهند چیزی

from you. They want to prove a point strongly. Or they want you to get really energetic about

از شما بگیرند. آنها می خواهند یک نکته را قویاً ثابت کنند. یا از شما می خواهند که در این مورد واقعاً پرانرژی شوید

it. Good point, "you always leave the toilet up." "Always? Always? Every single time in

. نکته خوب، "شما همیشه توالت را بالا می گذارید." "همیشه؟ همیشه؟ هر بار در

my whole life you've seen the toilet up? Always?" Clearly, it's not true. But when you say "always",

تمام زندگی من توالت را بالا دیده ای؟ همیشه؟" واضح است که این درست نیست. اما وقتی می گویید "همیشه"

you don't have to look at specific, you can just generalize. Generalization can be helpful.

، لازم نیست به موارد خاص نگاه کنید، فقط می توانید تعمیم دهید. تعمیم می تواند مفید باشد.

But when you really want people to understand, it actually takes away from what you're trying

اما وقتی واقعاً می‌خواهید مردم بفهمند، در واقع کاری را که می‌خواهید انجام دهید از بین می‌برد

to do. So let's go to the board and take a look at it.

. پس بیایید به تابلو برویم و نگاهی به آن بیندازیم.

How can we get around this generalization problem that happens many times when people

چگونه می توانیم این مشکل تعمیم را که بارها هنگام صحبت کردن افراد اتفاق می افتد دور بزنیم

speak? Well, there are better words to use. Now, if you don't know what these words are,

؟ خوب، کلمات بهتری برای استفاده وجود دارد. حالا اگر نمی دانید این کلمات چیست،

that's part of the problem. Okay. So let's take a look at the first two words, one and

این بخشی از مشکل است. باشه. پس بیایید نگاهی به دو کلمه اول، یک و

two, "always" and "never".

دو، "همیشه" و "هرگز" بیندازیم.

What people don't realize because where I'm from, most of us aren't taught grammar; we

چیزی که مردم متوجه نمی شوند زیرا من اهل کجا هستم ، بیشتر ما دستور زبان آموزش نمی دهیم. ما

learn it. And we use it. And we're pretty good at using it, but we don't actually understand

آن را یاد می گیریم و از آن استفاده می کنیم. و ما در استفاده از آن بسیار خوب هستیم، اما در واقع

exactly where they come from. So if you've got English friends, this is a good lesson

نمی‌دانیم که دقیقاً از کجا آمده‌اند. بنابراین اگر دوستان انگلیسی دارید، این درس خوبی

for you to turn on for them, too.

برای شماست که آن ها را نیز فعال کنید.

"Always" and "never". There's a term for this. "Always" and "never" belong to what I call,

"همیشه" و "هرگز". یک اصطلاح برای این وجود دارد. "همیشه" و "هرگز" متعلق به چیزی است که من

"The Seven Sisters." These are called "adverbs of frequency", okay? Adverbs of frequency

"هفت خواهر" می نامم. به اینها می گویند « قیدهای فراوانی»، خوب؟ قیدهای فراوانی

tell us how often something happens or how much you repeat something in a period of time.

به ما می گویند که چند وقت یکبار اتفاقی می افتد یا چقدر چیزی را در یک دوره زمانی تکرار می کنید.

I can actually put another word for this one, "often", here, see? "Often". Okay. So adverbs

من در واقع می توانم کلمه دیگری برای این یکی بگذارم، "اغلب"، در اینجا، می بینید؟ "غالبا". باشه. بنابراین

of frequency tell you once a week, five times a day, six times a year. That's how many times

قیدهای فراوانی یک بار در هفته، پنج بار در روز، شش بار در سال به شما می گویند. این چند بار است

I repeat something in a period of time.

که در یک دوره زمانی چیزی را تکرار می کنم.

"Always" and "never", if you notice, are part of the adverbs of frequency. There's nothing

«همیشه» و «هرگز» اگر متوجه شده باشید جزء قیدهای بسامد هستند. هیچ

wrong with them except they give you nothing -- they say these are absolutes, always, forever,

ایرادی در آنها وجود ندارد جز اینکه چیزی به شما نمی دهند -- آنها می گویند اینها مطلق هستند، همیشه، برای همیشه

now, and in the future. And this isn't how the world works. If it was, we'd all be perfect.

، اکنون و در آینده. و دنیا اینگونه نیست. اگر اینطور بود، همه ما عالی بودیم.

And I don't know about you, but I'm not very perfect. Okay.

و من در مورد شما نمی دانم، اما من خیلی کامل نیستم. باشه.

So "always" and "never", there are other choices we can make. So one way we can get rid of

بنابراین "همیشه" و "هرگز"، انتخاب های دیگری نیز وجود دارد که می توانیم انجام دهیم. بنابراین یکی از راه هایی که می توانیم از تعمیم خلاص شویم

generalization is to change it. I'll give you an example. Instead of saying, "The bus

، تغییر آن است. من برای شما یک مثال می زنم. به جای این

is always late", you can say, "It is often late or regularly late." This is true because

که بگویید «اتوبوس همیشه دیر است»، می توانید بگویید «اغلب دیر است یا معمولاً دیر می شود». این درست است زیرا

I'm sure there's at least once or twice it comes on time or comes early or arrives early

من مطمئن هستم که حداقل یک یا دو بار به موقع می آید یا زود می آید یا زود

at your stop. So you want to keep that in mind, right? You can say, "You are never on

به ایستگاه شما می رسد. بنابراین شما می خواهید آن را در ذهن داشته باشید، درست است؟ می توانید بگویید: "شما هرگز به

time." How do we get around "never on time"? Remember. We can go here. There are other

موقع نیستید." چگونه «هیچ وقت به موقع» دور بزنیم؟ یاد آوردن. میتونیم بریم اینجا قیدهای فراوانی دیگری نیز وجود دارد

adverbs of frequency. "You are seldom on time." This is more accurate. So what we're looking

. "شما به ندرت به موقع می آیید." این دقیق تر است. بنابراین چیزی که ما به دنبال آن هستیم این

for is being accurate in our language about when people repeat things. This is much more

است که در زبان خود در مورد زمانی که مردم چیزها را تکرار می کنند دقیق باشیم.

true or truer, we could say, right? Versus just using the two absolutes which take away

ما می توانیم بگوییم این بسیار درست تر یا واقعی تر است، درست است؟ در مقابل استفاده از دو مطلق مطلق که حقیقت را دور می

from truth, and it stops the listener from listening to you. Why? Well, you're generalizing.

کند و شنونده را از گوش دادن به شما باز می دارد. چرا؟ خوب، شما تعمیم می دهید.

They will fight with you to prove that you're wrong. And your point gets lost, and that's

آنها با شما می جنگند تا ثابت کنند که شما اشتباه می کنید. و نکته شما گم می شود، و

what this is about. How to keep your point so people listen and understand you instead

این چیزی است که در مورد آن است. چگونه می توان نظر خود را حفظ کرد تا مردم به جای اینکه

of stopping listening to you because you generalize too much. All right?

به شما گوش ندهند به دلیل تعمیم بیش از حد به شما گوش ندهند و شما را درک کنند. خیلی خوب؟

So we've done the first two, The Seven Sisters, and the adverbs of frequency, right? And we've

بنابراین ما دو مورد اول یعنی The Seven Sisters و قیدهای فرکانس را انجام دادیم، درست است؟ و

got "always, regularly, usually, sometimes, seldom, rarely, and never." And you notice

ما "همیشه، به طور منظم، معمولا، گاهی اوقات، به ندرت، به ندرت، و هرگز." و متوجه می شوید

they go up and down from 100 percent true to 100 percent never happening, negative,

که آنها از 100 درصد درست به 100 درصد هرگز اتفاق نمی افتد، منفی

and in between. Use these instead of saying "always" and "never". All right?

و در این بین بالا و پایین می شوند. به جای گفتن "همیشه" و "هرگز" از اینها استفاده کنید. خیلی خوب؟

Now, what about the other three legs of the cat? Remember, we have four-legged cats on

حالا سه پای دیگر گربه چطور؟ به یاد داشته باشید، ما گربه های چهار پا روی

Earth. Five-legged cats make me think. So if you're seeing someone who uses these words

زمین داریم. گربه های پنج پا مرا به فکر وادار می کنند. بنابراین اگر فردی را می بینید که به طور مرتب از این کلمات استفاده می کند

regularly, that's the problem. Now, what's the problem here? Well, here we go. What these

، مشکل همین است. حالا مشکل اینجا چیه؟ خوب، ما به اینجا می رویم. آنچه این

people are using are indefinite adjectives. An adjective describes, yes? Well, an indefinite

افراد استفاده می کنند، صفت های نامعین هستند. یک صفت توصیف می کند، بله؟ خوب، یک

adjective, what it does is it describes, but it isn't attached to a noun. So when you say,

صفت نامشخص، کاری که انجام می دهد این است که توصیف می کند، اما به یک اسم متصل نیست. بنابراین وقتی می گویید

"You always do this" -- no. Sorry. Not "always", but let's give an example for "some" -- or

"تو همیشه این کار را می کنی" -- نه. متاسف. نه "همیشه"، اما بیایید برای "بعضی" مثالی بزنیم -- یا

no. "Every". "Everyone knows this." "Everyone" is who? Everyone on earth? Everyone in the

نه. "هر". این را همه می دانند.» "همه" کیست؟ همه روی زمین؟ همه در

universe? "Everyone in this room knows this." Okay. That makes a bit of a difference, okay?

کائنات؟ "همه در این اتاق این را می دانند." باشه. این کمی تفاوت ایجاد می کند، خوب؟

We're being more specific. Or "all". "All books" -- no. I'll give you a good one. "All

ما دقیق تر هستیم یا "همه". "همه کتابها" -- نه. من بهت خوب میدم «همه

personnel must report to the office" instead of "all must report." "All personnel or all

پرسنل باید به دفتر گزارش دهند» به جای «همه باید گزارش دهند». همه پرسنل یا

the people must go to the office." People who work in a specific place. We have "personnel".

همه مردم باید به دفتر مراجعه کنند. افرادی که در یک مکان خاص کار می کنند. ما "پرسنل" داریم.

How about this one, "Some. Give him some." Give him some what? If I say, "Give him some

در مورد این یکی، "بعضی. کمی به او بده." به او چیزی بدهید؟ اگر من بگویم "به او

money", that's specific.

پول بدهید" مشخص است.

Once again, we have gone from very general to specific. And in doing so, you're bringing

یک بار دیگر، ما از خیلی کلی به خاص رفته ایم. و با انجام این کار، به جای تعمیم در مورد همه چیز

the person to understand what you really want them to know instead of generalizing over

، شخص را به درک آنچه واقعاً می خواهید او بداند، وا

everything. Okay? And this is a little bit of a complex lesson. Why? Because usually

می دارید. باشه؟ و این یک درس کمی پیچیده است. چرا؟ چون معمولاً

I like to have fun in our videos. And we barely talked to Mr. E. He's petting the kitty, right?

دوست دارم در ویدیوهایمان لذت ببرم. و ما به سختی با آقای E صحبت کردیم. او بچه گربه را نوازش می کند، درست است؟

Keeping it calm. But what we want to do is overall -- let's go back over it.

آرام نگه داشتن آن اما کاری که ما می خواهیم انجام دهیم این است که به طور کلی -- اجازه دهید به آن بازگردیم.

We want to go from generalization in our speech because we want to be effective speakers,

ما می خواهیم در گفتار خود از کلی گویی خارج شویم زیرا می خواهیم سخنران موثری

and we want to be more specific. One of the mistakes that people do is they either take

باشیم و می خواهیم دقیق تر باشیم. یکی از اشتباهاتی که مردم انجام می‌دهند این است که یا

adverbs of frequency, and they use the absolutes to say this is the way things are in the world.

قیدهای فراوانی را می‌گیرند و از مطلق استفاده می‌کنند تا بگویند اوضاع در دنیا اینگونه است.

Or they take indefinite adjectives, and they don't actually use a noun to describe exactly

یا از صفت های نامشخص استفاده می کنند و در واقع از اسمی برای توصیف دقیقاً

what we're speaking about.

آنچه در مورد آن صحبت می کنیم استفاده نمی کنند.

So to fix that, what we do is we take the other adverbs of frequency, which are more

بنابراین برای رفع آن، کاری که انجام می‌دهیم این است که قیدهای بسامد دیگر را که

specific, or we change our indefinite adjectives to indefinite pronouns. In both cases, we

مشخص‌تر هستند، می‌گیریم، یا صفت‌های نامشخص خود را به ضمایر نامعین تغییر می‌دهیم. در هر دو مورد،

become very specific, and we let the person we're speaking to understand what we really

ما بسیار خاص می‌شویم، و اجازه می‌دهیم شخصی که با او صحبت می‌کنیم،

mean versus generalizing over everything.

در مقابل تعمیم همه چیز، منظور ما را بفهمد.

Now, I hope you liked the lesson today. I always try to produce a good one for you.

حالا، امیدوارم از درس امروز خوشتان آمده باشد. من همیشه سعی می کنم برای شما یک محصول خوب تولید کنم.

I never want to let you down. So I don't want to exaggerate about this and say every time

من هرگز نمی خواهم تو را ناامید کنم. بنابراین من نمی خواهم در این مورد اغراق کنم و بگویم هر بار

I come out you're happy, right? But Mr. E and I are going to take a little step out.

که بیرون می آیم خوشحالی، درست است؟ اما من و آقای E قرار است کمی بیرون برویم.

But I wanted to say something before I go, which is, like I always say: I want you to

اما می‌خواستم قبل از رفتن چیزی بگویم ، یعنی مثل همیشه می‌گویم: می‌خواهم

go to www.engvid.com, "eng" as in "English", "vid" as in "video", where you can do the

به www.engvid.com بروید، «eng» در «انگلیسی»، «vid» مانند «video»، جایی که شما می‌توانید مسابقه را انجام دهید

quiz, find other wonderful teachers, and visit Mr. E and I for other lessons that we hope

، معلمان فوق‌العاده دیگری را پیدا کنید و برای درس‌های دیگر از آقای E و من دیدن کنید که امیدواریم

you'll enjoy. Okay? Cool. You have a good one. And that's no exaggeration.

از آنها لذت ببرید. باشه؟ سرد. یکی خوب داری و این اغراق نیست.