English Grammar - Present Perfect Simple & Continuous

Wow. They've won two games in a hundred years. I bet they've been waiting for a while.

وای. آنها در صد سال دو بازی را برده اند. شرط می بندم که مدتی است منتظر بوده اند.

Hi. I was just reading the paper, and when I was doing it, if you were listening, I was

سلام. من فقط داشتم کاغذ را می خواندم و وقتی آن را انجام می دادم، اگر گوش می کردید،

talking in the present perfect, and I also used the present perfect continuous. Although

در حال کامل صحبت می کردم و از حال کامل استمراری هم استفاده می کردم. اگرچه

they can be the same at times, sometimes they have distinctly different meanings. In today's

گاهی اوقات ممکن است یکسان باشند، اما گاهی اوقات معانی کاملاً متفاوتی دارند. در

lesson, I'm going to try and teach you what those meanings are. Okay? Let's go to the

درس امروز، سعی می کنم به شما یاد بدهم که این معانی چیست. باشه؟ بریم سراغ

board. Now, when we talk about the present perfect, what we're basically saying is two

هیئت. حال، وقتی در مورد زمان حال کامل صحبت می کنیم، اساساً آنچه می گوییم این است که دو

events have occurred. Okay? Generally, something has happened, and it's completed, and then

رویداد رخ داده است. باشه؟ به طور کلی، یک اتفاق افتاده است، و آن را کامل می‌کند، و بعد

something else happens. And when we say, when we use the perfect condition, not only do

اتفاق دیگری می‌افتد. و وقتی می گوییم، وقتی از شرایط کامل استفاده می کنیم، نه تنها

we say two things have happened, we say they are connected. There's something joining them

می گوییم دو اتفاق افتاده است، بلکه می گوییم که آنها به هم متصل هستند. چیزی وجود دارد که آنها را به

together. Now, usually, especially the present perfect, one thing starts in the past, and

هم پیوند می دهد. حالا معمولاً مخصوصاً حال کامل یک چیز از گذشته شروع می شود و

it is connected to the present. Why is this important? Well, we're going to look at the

به زمان حال متصل می شود. چرا این مهم است؟ خوب، ما می خواهیم به زمان

present perfect simple and continuous. They're separate meanings, and what they mean when

حال کامل ساده و پیوسته نگاه کنیم. آنها معانی جداگانه ای هستند، و

they have a singular meaning, the same meaning. So, let's look at present perfect simple.

وقتی یک معنای مفرد دارند، معنی آنها یکسان است. بنابراین، اجازه دهید در حال حاضر کامل ساده نگاه کنیم.

When we use the present perfect simple, we usually want to talk about how much or how

هنگامی که از حالت فعلی بی نقص استفاده می کنیم، معمولاً می خواهیم در مورد تعداد یا تعداد آنها صحبت

many, because we're really dealing in the result. What do you mean? Well, something

کنیم، زیرا واقعاً با نتیجه کار داریم. منظورت چیه؟ خب،

has happened here, yes, and later on, there is an effect. Something has happened because

اینجا یک اتفاقی افتاده، بله، و بعداً ، تأثیری دارد. به خاطر آن اتفاقی افتاده است

of it. So, we want to know what is the result from this here. So, we're usually dealing

. بنابراین، ما می خواهیم بدانیم که نتیجه این کار در اینجا چیست. بنابراین، ما معمولاً

with numbers. Okay? So, how many, how much? What do you mean? Well, how many books have

با اعداد سروکار داریم. باشه؟ خب چند تا چند؟ منظورت چیه؟ خب چندتا

you read? There's a number, 4, 5, 20. How many books have you read? How much money do

کتاب خوندی؟ یک عدد وجود دارد، 4، 5، 20. چند کتاب خوانده اید؟ چقدر پول

you have? How much money do you have? Well, let's see, $20, $30, it's a number. So, in

داری؟ چقدر پول داری؟ خوب، بیایید ببینیم، 20 دلار، 30 دلار، این یک عدد است. بنابراین، در

this case, when we use the present perfect simple form, like I have read four books,

این مورد، وقتی از شکل ساده فعلی کامل استفاده می‌کنیم ، مثلاً چهار کتاب خوانده‌ام،

I have watched five movies, I have read 16 pages, we're talking about numbers. I want

پنج فیلم دیده‌ام، 16 صفحه خوانده‌ام، در مورد اعداد صحبت می‌کنیم. من

a number from you, the result. This number shows me the result. Cool, yeah? Now, let's

یک عدد از شما می خواهم، نتیجه. این عدد نتیجه را به من نشان می دهد. باحال، آره؟ حال، بیایید

compare this to the present perfect continuous. When I talk about the continuous form, really,

این را با حال کامل استمراری مقایسه کنیم. وقتی در مورد شکل پیوسته صحبت می کنم، واقعاً برای

I don't care how many, not the number, but what have you been doing? So, you may have

من مهم نیست که چند نفر، نه تعداد، اما شما چه کار می کردید؟ پس شاید شما

read, I have read 10 pages, but then I will ask you, what were you doing at 2 o'clock?

خوانده باشید، من 10 صفحه خوانده ام، اما بعد از شما می پرسم ساعت 2 چه کار می کردید؟

And you would say, I have been reading. I have been reading. I'm concerned about the

و شما می گویید، من خوانده ام. من در حال خواندن بوده ام. من نگران

activity, not the number. Okay? So here, we're going to talk about the activity. Now, this

فعالیت هستم، نه تعداد. باشه؟ بنابراین در اینجا، ما قصد داریم در مورد فعالیت صحبت کنیم. حالا

is very interesting, because with the continuous form, I'm concerned about your activity, and

این خیلی جالبه چون با فرم ممتد من نگران فعالیت شما هستم و

with the simple form, I'm concerned about your result, and we are talking about two

با فرم ساده نگران نتیجه شما هستم و در مورد دو چیز صحبت

things, okay? So this is simple, the continuous would go from here to here. I can do some

می کنیم، باشه؟ بنابراین این ساده است، استمرار از اینجا به اینجا می رود. من می توانم جادو انجام دهم

magic. Want to see? Here, magic trick. We're in a different land now, okay? This is where

. می خواهم ببینم؟ اینجا ترفند جادویی ما الان در سرزمین دیگری هستیم، باشه؟ اینجاست

I explain. When the little blue screen comes up, you'll have the knowledge, promise. Watch.

که توضیح می دهم. وقتی صفحه آبی کوچولو ظاهر شد، این دانش را خواهید داشت، قول بدهید. تماشا کردن.

Now, remember, I told you, two things are connected. If it's continuous form for the

حالا یادت باشه بهت گفتم دو چیز به هم مرتبطه. اگر به صورت پیوسته برای

present perfect, it goes from one part to another, and they're joined. If it's simple,

حال کامل باشد، از یک قسمت به قسمت دیگر می رود و به هم می پیوندند. اگر ساده باشد،

one thing affects another. So what's the magic? Well, if you put them together, we talk about

یک چیز روی چیز دیگر تأثیر می گذارد. پس جادو چیست؟ خوب، اگر آنها را کنار هم بگذارید، در مورد زمان صحبت می کنیم

when. Okay? So look, we have the activity. What are you doing? We have the results. How

. باشه؟ پس ببینید، ما فعالیت داریم. چه کار می کنی؟ ما نتایج را داریم.

many things have you done? But let's just say something. Remember, result has number.

چند تا کار انجام دادی؟ اما یک چیزی بگوییم. به یاد داشته باشید، نتیجه عدد دارد.

So let's just say something like, I have been married for 20 years. There's a number. But

پس بیایید بگوییم که من 20 سال است که ازدواج کرده ام. یک عدد هست

did you hear what I said? I have been married for 20 years. That answer tells me how long.

اما شنیدی چی گفتم؟ من 20 ساله ازدواج کردم. این پاسخ به من می گوید که چه مدت.

You like that? Now, we can't say, I have been marrying for 20 years. We can't say that.

شما آن را دوست دارید؟ الان نمی توان گفت 20 سال است که ازدواج کرده ام. ما نمی توانیم این را بگوییم.

But we could say, I have been waiting for 20 minutes. You might have noticed something.

اما می توان گفت 20 دقیقه است که منتظرم . شاید متوجه چیزی شده باشید.

When I said, I have been married for 20 years, 20 years is a long time. Well, when I said

وقتی گفتم 20 سال است ازدواج کرده ام، 20 سال زمان زیادی است. خب وقتی

I have been waiting for 20 minutes, 20 minutes is a short time. This comes to the things

گفتم 20 دقیقه منتظرم، 20 دقیقه زمان کمی است. این به چیزهایی می رسد که

we put on the board. Activities don't last forever. They're usually short-lived. So in

ما روی تخته می گذاریم. فعالیت ها برای همیشه دوام نمی آورند. آنها معمولا کوتاه مدت هستند. بنابراین در

this case, we would use present perfect continuous. So for short activities, we use the present

این مورد از حال کامل استمراری استفاده می کنیم. بنابراین برای فعالیت های کوتاه، از حال کامل استمراری استفاده می کنیم

perfect continuous. I have been waiting 20 minutes. See? Activity, short. So for short

. من 20 دقیقه منتظرم دیدن؟ فعالیت، کوتاه. بنابراین برای

times of activity, we use present perfect continuous. But if we believe something has

زمان‌های کوتاه فعالیت، از حال کامل پیوسته استفاده می‌کنیم . اما اگر باور کنیم

been for a long time, right, the result after a long time, a long work, we would actually

چیزی برای مدت طولانی بوده است، درست است، نتیجه پس از مدت‌ها، یک کار طولانی، در واقع

use the present perfect simple. I have lived in Canada for 30 years. It's a long time.

از حالت ساده فعلی استفاده می‌کنیم. من 30 سال است که در کانادا زندگی می کنم. خیلی وقته.

There's more permanence. To be honest with you, there's another lesson which I'm going

ماندگاری بیشتری دارد اگر بخواهم با شما صادق باشم، درس دیگری هم هست که

to be happy to share with you later. Because it has to do with this right here. Okay? So

خوشحال می شوم بعداً با شما در میان بگذارم. چون دقیقاً به این موضوع مربوط می شود. باشه؟ بنابراین

when we want to talk about a long time and the result, how much, how many, we use that

وقتی می خواهیم در مورد مدت زمان طولانی و نتیجه، چه مقدار، چه تعداد صحبت کنیم، برای مدت طولانی از آن استفاده می

for long time. And that's the present perfect simple. Short time. So to keep it simple,

کنیم. و این در حال حاضر کامل ساده است. زمان کوتاه. بنابراین برای ساده نگه داشتن آن،

when we want to talk about how long, we have two options. We can use the present perfect

وقتی می خواهیم در مورد مدت زمان صحبت کنیم، دو گزینه داریم. ما می‌توانیم از زمان حال کامل

simple to tell people we've done something for a long time. I have been, mmm, long time.

ساده استفاده کنیم تا به مردم بگوییم که کاری را برای مدت طولانی انجام داده‌ایم. من خیلی وقته هستم، ممم.

If it's a short time, we can use the present perfect continuous. I have been waiting. I

اگر زمان کوتاهی باشد، می توانیم از حال کامل استمراری استفاده کنیم. من منتظر بوده ام. من

have been doing, mmm, short time. I hope this has been informative for you. Now, let's look

مدت کوتاهی انجام داده ام. امیدوارم این مطلب برای شما آموزنده بوده باشد. حالا بیایید

at the board. I want to give you some more information. If you need to know more, and

به تابلو نگاه کنیم. من می خواهم اطلاعات بیشتری به شما بدهم . اگر نیاز دارید بیشتر بدانید، و

you will, because there's a reason why we have short and long time and the perfects

خواهید کرد، زیرا دلیلی وجود دارد که ما زمان کوتاه و طولانی داریم و کامل ها به

mean present perfect continuous and perfect, present perfect simple. There's a reason why

معنای حال کامل استمراری و کامل هستند، حال کامل ساده هستند. دلیلی وجود دارد که چرا

they have to do with time and it has to do with something here. Now, if you want to know

آنها با زمان ارتباط دارند و این به چیزی در اینجا مربوط می شود. حالا اگر می خواهید

more about this, come to the forum. I'll be happy to explain. Okay? So, forum, you say.

در این مورد بیشتر بدانید، به انجمن بیایید. خوشحال میشم توضیح بدم باشه؟ بنابراین، انجمن، شما می گویید.

What forum? Now, you've confused me enough already. Well, the forum you can find at www.engvid.com.

چه انجمنی؟ حالا به اندازه کافی منو گیج کردی خوب، انجمنی که می توانید در www.engvid.com پیدا کنید.

We'll answer more of your questions about the present perfect and its uses, what's so

ما به سوالات بیشتر شما در مورد زمان حال کامل و کاربردهای آن، ویژگی های

special about the present tense, and any other questions you might have. In fact, not only

خاص زمان حال و هر سوال دیگری که ممکن است داشته باشید پاسخ خواهیم داد. در واقع، نه تنها

I, but there are other teachers you can meet and we'll be happy to help you. So, come visit

من، بلکه معلمان دیگری هستند که می توانید با آنها ملاقات کنید و ما خوشحال می شویم که به شما کمک کنیم. بنابراین،

the website and have a great day. Take care.

به وب سایت مراجعه کنید و روز خوبی داشته باشید. مراقب باش.