How to start a phone conversation in English

Hi, folks.

سلام، مردم

My name is Benjamin and welcome back to www.engvid.com.

نام من بنیامین است و به www.engvid.com خوش آمدید.

Today we are having a look at phone conversations, and you're going to be learning to ask firstly

امروز ما در حال بررسی مکالمات تلفنی هستیم و شما یاد می گیرید که ابتدا بپرسید

whether the person you are ringing has time to speak, whether it's a good time to call,

که آیا شخصی که زنگ می زنید وقت صحبت کردن دارد یا خیر، آیا زمان خوبی برای تماس است یا خیر،

and then we're going to be looking at explaining to them why we are calling them.

و سپس ما می خواهیم به او نگاه کنیم. به آنها توضیح می دهیم که چرا با آنها تماس می گیریم.

Okay?

باشه؟

So, let's get started.

بنابراین، بیایید شروع کنیم.

Now, checking they have time to speak, you would use this if you're...

حالا، بررسی کنید که آنها وقت صحبت کردن دارند، اگر می‌خواهید...

If you're phoning a friend or if you are a business calling an individual.

اگر با دوستی تماس می‌گیرید یا اگر یک کسب‌وکار هستید که با فردی تماس می‌گیرید، از این استفاده می‌کنید.

This is how we do it, so I can say: "Is now a good time to call?"

ما این کار را به این صورت انجام می دهیم، بنابراین می توانم بگویم: "آیا اکنون زمان خوبی برای تماس است؟"

Okay?

And here I have "to call" in the infinitive.

باشه؟

و در اینجا من باید در مصدر "صدا کنم" .

"Is now"-is right now, now-"a good time to call?"

"آیا الان" - همین الان است، الان - "زمان خوبی برای تماس است؟"

Or I can say: "Is this a good time to call?"

یا می توانم بگویم: "آیا این زمان مناسبی برای تماس است؟"

Okay?

باشه؟

Or I could say...

یا می‌توانم بگویم...

If it's to a friend I might say: "Are you busy, Jack?

اگر به یکی از دوستانم باشد، می‌توانم بگویم: "مشغول هستی، جک؟

Are you busy?"

مشغول هستی؟"

This is more formal, this is more business talk.

این رسمی تر است، این بیشتر صحبت های تجاری است.

"Are you free to talk?"

"آیا آزاد هستی حرف بزنی؟"

Okay?

باشه؟

It's probably better English.

احتمالا انگلیسیش بهتره

Now, here we have: "Do you have...?"

اکنون، اینجا داریم: "آیا شما...؟"

Do you have?

آیا داری؟

Something you have.

چیزی که داری

"Do you have a minute?"

"یک دقیقه وقت دارید؟"

Obviously you don't have a minute in your pocket, but:

بدیهی است که شما یک دقیقه در جیب خود ندارید، اما:

Are you free to talk for one minute?

آیا شما آزاد هستید که یک دقیقه صحبت کنید؟

"Do you have a minute to", and now we have two options.

"آیا یک دقیقه وقت دارید" و اکنون دو گزینه داریم.

So we could: "...have a quick chat".

بنابراین ما می توانیم: "... یک چت سریع داشته باشیم".

Are you free...?

"Do you have a minute to have a quick chat?" or:

آزاد هستی...؟

"آیا یک دقیقه فرصت دارید تا یک چت سریع داشته باشید؟" یا:

"Do you have a minute to speak?"

"یک دقیقه وقت داری صحبت کنی؟"

"Speak" is more formal, it's better for important things.

"صحبت" رسمی تر است، برای چیزهای مهم بهتر است.

"To have a quick chat" is maybe you're working and someone has done something bad, so you're

"برای داشتن یک چت سریع" ممکن است این باشد که شما در حال کار هستید و کسی کار بدی انجام داده است، بنابراین

being friendly, but you're saying:

شما دوستانه رفتار می کنید، اما می گویید:

"Are you free to have a quick chat?"

"آیا آزاد هستید که یک چت سریع داشته باشید؟"

You're being friendly, but maybe they have done something bad.

شما دوستانه رفتار می کنید، اما شاید آنها کار بدی انجام داده اند.

Okay.

باشه.

Now: "Have I rung", past tense of "to ring"...

حالا: «آیا زنگ زدم»، زمان گذشته «زنگ زدن»...

"Have I rung at a bad time?" or: "Have I caught you...?"

«در زمان بدی زنگ زدم؟» یا: "آیا تو را گرفتم...؟"

Okay?

باشه؟

Catch a ball.

یه توپ بگیر

"Have I caught you"-I caught you-"at a bad time?"

"آیا تو را گرفتم" - تو را گرفتم - "در زمان بدی؟"

And then if they say:

و بعد اگر بگویند:

"No. It's fine. What do you want?"

"نه. خوب است. چه می خواهی؟"

then I carry on and I give them my reason for calling.

سپس ادامه می دهم و دلیل تماسم را به آنها می گویم.

But if they say: "Yes, actually right now I'm really busy",

اما اگر آنها بگویند: "بله، در واقع در حال حاضر من واقعاً سرم شلوغ است"،

then I say: "Well, maybe I could call later today,

سپس می گویم: "خب، شاید بتوانم بعداً امروز

in a few hours' time, tomorrow", then you suggest a better time to call.

، چند ساعت دیگر، فردا تماس بگیرم"، شما زمان بهتری برای تماس پیشنهاد می کنید. .

So, let's just recap.

بنابراین، اجازه دهید فقط خلاصه کنیم.

We've got: "Is it a good time to call?",

ما داریم: "آیا زمان خوبی برای تماس است؟"،

"Are you busy?", "You free to talk?",

"مشغول هستی؟"، "آزادی برای صحبت؟"،

"Do you have the minute?", "Do you have a minute?" or:

"آیا یک دقیقه فرصت دارید؟"، "آیا یک دقیقه فرصت دارید؟" یا:

"Have I rung...?", "Is now a bad time?"

"زنگ زدم...؟"، "الان زمان بدی است؟"

Okay?

باشه؟

Now, the reason for calling.

حالا دلیل تماس گرفتن

Obviously if I'm just me, Benjamin, and I'm calling a business, then I don't need to say:

بدیهی است که اگر من فقط من هستم، بنیامین، و من به یک تجارت زنگ می زنم، پس نیازی نیست که بگویم:

"Are you free?" because it's their job to be free.

"آیا شما آزاد هستید؟" زیرا وظیفه آنها آزاد بودن است.

So I just go straight into: "Hello. I'm calling about..."

بنابراین من مستقیماً می روم: "سلام. من در مورد... تماس می گیرم"

Okay?

باشه؟

These are reasons.

اینها دلایل هستند.

So: "I am", you shorten it to: "I'm", "I'm calling about",

بنابراین: "من هستم"، آن را کوتاه می کنید: "من هستم"، "در حال تماس هستم"،

maybe it's a refund, the refund

شاید بازپرداخت باشد، بازپرداختی است

you need to give me or: "I'm calling about..."

که باید به من بدهید یا: "درباره تماس می گیرم..."

So we can have a verb plus "ing", so: "I'm calling about organising a meeting with."

بنابراین ما می توانیم یک فعل به اضافه "ing" داشته باشیم، بنابراین: "I'm calling about organizing a meeting with."

Okay? So we have verb, let's just put a verb in, "organise", and then I would cross out the

باشه؟ بنابراین ما فعل داریم، بیایید فقط یک فعل در آن قرار دهیم، "سازماندهی"، و سپس من

"e" and put "ing".

"e" را خط می زنم و "ing" را قرار می دهم.

"I'm calling about", a noun and a verb plus "ing".

"I'm calling about"، یک اسم و یک فعل به اضافه "ing".

You do that one or you do that one.

شما آن یکی را انجام می دهید یا آن یکی را انجام می دهید.

These are all patterns using noun or verb+ing until here.

اینها همه الگوهایی هستند که تا اینجا از اسم یا فعل +ing استفاده می کنند.

Next one, this is a very formal style of English: "It's with regard to...

مورد بعدی، این یک سبک بسیار رسمی انگلیسی است: "این در رابطه با...

It's with regard to my refund", "organising the meeting".

این مربوط به بازپرداخت من است"، "سازمان جلسه".

Okay?

But this is formal English.

باشه؟

اما این انگلیسی رسمی است.

If you want to impress someone, use this one.

اگر می خواهید کسی را تحت تاثیر قرار دهید ، از این یکی استفاده کنید.

"It's about..." Okay?

"درباره..." باشه؟

If I'm calling my friend.

اگر به دوستم زنگ بزنم

"Hiya, Jack.

"هیا، جک.

It's about the party.", "It's about playing football on Saturday."

این در مورد مهمانی است."، "این در مورد بازی فوتبال در روز شنبه است."

Okay? So this is...

باشه؟ پس این است...

This is more friends, this one.

این بیشتر دوستان است، این یکی.

This is smart, and this can be both.

این هوشمند است و این می تواند هر دو باشد.

Okay? "Calling about...", "With regard to...", "It's about..."

باشه؟ "Calling about..."، " Withing to..."، "It's about...

A couple of different ones here: "I'd like to", and then we need our verb in the infinitive.

" چند مورد مختلف در اینجا: "I'd like to" و سپس ما به فعل خود در مصدر نیاز داریم.

"I'm calling because I'd like to show you my CV.

"من تماس می‌گیرم چون می‌خواهم رزومه‌ام را به شما نشان دهم.

Can we organise a time for me to bring it to you?"

آیا می‌توانیم زمانی را ترتیب دهیم تا آن را برای شما بیاورم؟"

Okay?

باشه؟

Because I'd like to organise a time to meet, I'd like to plan next week.

از آنجا که می خواهم زمانی را برای ملاقات ترتیب دهم، می خواهم هفته آینده برنامه ریزی کنم.

Okay?

باشه؟

Verb in the infinitive.

فعل در مصدر.

"I'm phoning to..."

«من به... تلفن می‌زنم»

So you've got: "I'd like to" or "I'm phoning to".

پس شما باید: « می‌خواهم» یا «به تلفن می‌زنم».

I hope that makes sense.

امیدوارم منطقی باشد.

Okay?

باشه؟

Just a very simple pattern, system for starting a phone conversation.

فقط یک الگوی بسیار ساده، سیستمی برای شروع مکالمه تلفنی.

I've already been through this, but: "Are you busy?"

من قبلاً این را پشت سر گذاشته ام، اما: "مشغول هستی؟"

Make sure they have time, make sure it's a good time to talk.

مطمئن شوید که آنها وقت دارند، مطمئن شوید که زمان خوبی برای صحبت است.

If it is, tell them why and then you start your phone conversation.

اگر چنین است، به آنها بگویید چرا و سپس مکالمه تلفنی خود را شروع می کنید.

Check out the quiz on www.engvid.com.

مسابقه را در www.engvid.com بررسی کنید.

Feel free to follow me, subscribe to my YouTube channel, and well done

با خیال راحت من را دنبال کنید، در کانال یوتیوب من مشترک شوید، و

for taking the time and making the effort to become a better speaker of English.

آفرین که وقت گذاشتید و تلاش کردید تا به زبان انگلیسی بهتری صحبت کنید.

Bye.

خدا حافظ.