Become a better writer: How to use personification

Hello.

سلام.

Welcome back to engVid.

به engVid خوش آمدید.

Today we have a writing lesson for you to transform your writing so that it becomes

امروز برای شما یک درس نویسندگی داریم تا نوشته خود را به گونه ای متحول کنید که خواندن آن

richer and more interesting to read.

غنی تر و جذاب تر شود.

Okay.

باشه.

What are we talking about?

ما در مورد چه چیزی صحبت می کنیم؟

We're talking about personification today.

ما امروز در مورد شخصیت پردازی صحبت می کنیم.

"Personification", let's just write it, there.

«شخصیت‌سازی»، بیایید آن را بنویسیم.

"Person", "fication" - that suffix means making into.

"شخص"، "ساختگی" - این پسوند به معنای ساختن است.

So, we're making into a person an object or a non-human thing.

بنابراین، ما از یک شخص یک شی یا یک چیز غیر انسانی می سازیم.

For example: "The car.

به عنوان مثال: "ماشین

The car screamed around the corner."

. ماشین در گوشه ای فریاد زد."

If I say: "The car screamed", I'm exaggerating the noise of the car.

اگر بگویم: «ماشین جیغ زد»، دارم در سر و صدای ماشین اغراق می کنم.

It's obviously got a very powerful engine; slightly antisocial.

بدیهی است که موتور بسیار قدرتمندی دارد. کمی ضد اجتماعی

Okay?

باشه؟

"The car screamed around the corner."

ماشین در گوشه ای فریاد زد.

It exaggerates how much of a hurry this car is in.

اغراق می کند که چقدر این ماشین عجله دارد.

"The sun".

"خورشید".

Okay?

باشه؟

Which one of these words do you think would go with "sun"?

به نظر شما کدام یک از این کلمات با "خورشید" مطابقت دارد؟

Would the sun watch?

آیا خورشید تماشا می کند؟

Not really.

نه واقعا.

So, it's either going to be a nice feeling, the sun - it's warming us; or it's too hot,

بنابراین، یا احساس خوبی خواهد بود ، خورشید - ما را گرم می کند. یا خیلی گرم است،

in which case it's going to be slightly unpleasant.

در این صورت کمی ناخوشایند خواهد بود.

"The sun sat...

"خورشید نشست...

Sat up in the sky"?

در آسمان نشست"؟

Possibly.

احتمالا.

"The sun spat" - no, that sounds more like rain than sunshine to me.

"خورشید تف کرد" - نه، این برای من بیشتر شبیه باران است تا آفتاب.

What about "glared"?

در مورد "خشمگین" چطور؟

Okay?

باشه؟

It's looking and it's quite harmful, these rays.

به نظر می رسد و کاملا مضر است، این اشعه ها.

"The sun glared out.

خورشید

The sun glared out, shining its harmful UV rays into the person's skin."

خیره شد و پرتوهای مضر UV خود را به پوست فرد می تابد.

Right.

درست.

"The house".

"خانه".

The house can either: "spit", "sit", or "watch".

خانه می تواند یا: «تف»، «نشستن» یا «تماشا».

What should we go for?

برای چه باید برویم؟

"The house spat out"?

"خانه به بیرون تف کرد"؟

No.

نه.

"The nightclub spat out the drunk", but I don't think we're going to have a house spitting.

«کلوپ شبانه مست را تف کرد»، اما فکر نمی‌کنم در خانه تف کند.

It may be sitting, though.

هرچند ممکن است نشسته باشد.

"The house was perched; the house was sat on the top of the hill from which there was

خانه بر فراز تپه قرار داشت که از آن

a fantastic view."

منظره ای فوق العاده بود.

"The clock", "watched".

"ساعت"، "ساعت".

"The clock", "the clock".

"ساعت"، "ساعت".

Let's go for the ones that's easiest first; it's always a good exam technique - you go

بیایید ابتدا به سراغ آنهایی برویم که راحت‌تر هستند. این همیشه یک تکنیک امتحانی خوب است - شما به

what's...

آنچه که هست بروید... اول

Through what's easier first.

از طریق آنچه آسانتر است.

"The washing machine spat out the dirty clothes at the end of the cycle."

ماشین لباسشویی در پایان چرخه لباس های کثیف را بیرون انداخت.

A "cycle" is a complete sort of revolution; it's a complete trip in the washing machine.

«چرخه» نوعی انقلاب کامل است. این یک سفر کامل در ماشین لباسشویی است.

A trip in the washing machine?

سفر در ماشین لباسشویی؟

You know what I mean.

شما می دانید منظورم چیست.

It's when the clothes go in and it finishes.

این زمانی است که لباس ها داخل می شوند و تمام می شود.

That means we have: "The clock" and "watched".

یعنی ما داریم: «ساعت» و «ساعت».

"The clock watched the inhabitants of the house mournfully."

ساعت ساکنان خانه را ماتم زده تماشا می کرد.

Okay?

باشه؟

"Mournfully" - an adverb to express sadness.

"سوگوارانه" - قید برای بیان غم و اندوه.

So, what are we doing here?

خب، ما اینجا چه کار می کنیم؟

What we're doing is we're bringing to life these objects.

کاری که ما انجام می دهیم این است که این اشیاء را زنده می کنیم.

They're kind of turning into characters.

آنها به نوعی تبدیل به شخصیت می شوند.

We don't say: "he" or "she" for objects, like you do in other languages, but we can use

ما نمی‌گوییم: «او» یا «او» برای اشیا، مانند شما در زبان‌های دیگر، اما می‌توانیم از

personification to describe and give things more of a quality.

شخصیت‌سازی برای توصیف و دادن کیفیت بیشتر به چیزها استفاده کنیم.

Let's have another go: "The washing machine _________ my change".

بیایید یک بار دیگر برویم: "ماشین لباسشویی _________ تغییر من".

Okay?

باشه؟

So, a vending machine is something, you know, you put a coin in, get a can of Coke or get

بنابراین، یک ماشین خودکار چیزی است، می‌دانید، شما یک سکه در آن می‌گذارید، یک قوطی کوکاکولا می‌گیرید یا

a chocolate bar, or something healthier.

یک شکلات می‌گیرید، یا چیزی سالم‌تر.

Right?

درست؟

I've put some money into the vending machine, and it's taken that money and not given me

من مقداری پول در دستگاه خودپرداز گذاشته‌ام، و آن پول گرفته شده و یک قوطی کوکاکولا به من داده نشده است

a can of Coke.

.

So, obviously that's quite annoying, so I want to turn this vending machine into an

بنابراین، بدیهی است که این کاملا آزاردهنده است، بنابراین من می خواهم این دستگاه فروش خودکار را به یک

annoying person.

فرد مزاحم تبدیل کنم.

Okay?

باشه؟

So, what's going to be an annoying action?

بنابراین، چه اقدامی آزاردهنده خواهد بود؟

I need to describe the swallowing of my change.

باید بلعیدن تغییرم را توصیف کنم.

That's something a human could do; a human swallows.

این کاری است که یک انسان می تواند انجام دهد. یک انسان قورت می دهد

Let's have that kind of idea, but I'm going to use: "gobbled up".

بیایید چنین ایده ای داشته باشیم، اما من می خواهم از: "gobbled up" استفاده کنم.

"The vending machine gobbled up my change."

"دستگاه خودکار پول خرد مرا خورد."

Nasty vending machine.

ماشین فروش زننده

Then what's it going to do?

بعد قراره چیکار کنه؟

"It..."

"این..."

Hmm.

هوم.

"It _________ at me as if it had not done anything wrong."

"این به من _________ به نظر می رسد که انگار هیچ کار اشتباهی انجام نداده است."

Okay?

باشه؟

So, I don't know about you, but when I'm a teacher and I look out to my class and I catch

بنابراین، من در مورد شما نمی دانم، اما وقتی من معلم هستم و به کلاس خود نگاه می کنم و

someone doing something they shouldn't do, and they'll often go: "Mm, no.

کسی را در حال انجام کاری که نباید انجام دهد می گیرم، و آنها اغلب می گویند: "مم، نه.

I haven't done anything wrong."

هیچ کار اشتباهی نکرده است."

Okay?

باشه؟

It's the same with this vending machine.

در مورد این دستگاه خودکار هم همینطور است.

We're trying to turn them into a human being.

ما سعی می کنیم آنها را به یک انسان تبدیل کنیم.

"It stared at me as if it had not done anything."

"جوری به من خیره شد که انگار هیچ کاری نکرده است."

Obviously, the vending machine doesn't eyes...

بدیهی است که ماشین خودکار چشم ندارد ...

Doesn't have eyes, but we're giving it a human characteristic.

چشم ندارد اما ما به آن یک ویژگی انسانی می دهیم.

I've got four examples, here, that I would like you to have a go at.

من در اینجا چهار مثال دارم که دوست دارم شما به آنها سر بزنید.

So, first of all: "shoe".

پس اول از همه: «کفش».

You're going to have to give this shoe either a good quality or a bad quality.

شما باید به این کفش یا کیفیت خوب یا بد کیفیت بدهید.

So, think: "Is this a nice shoe?

بنابراین، فکر کنید: "آیا این یک کفش خوب است؟

What kind of thing is the shoe doing?"

این کفش چه کاری انجام می دهد؟"

You're trying to give it an action.

شما سعی می کنید به آن عمل کنید.

Okay?

باشه؟

So, what is the shoe doing?

بنابراین، کفش چه کار می کند؟

Is it doing something nice or doing something annoying?

آیا انجام کاری خوب است یا انجام کاری آزاردهنده؟

You're going to be doing the same with the "hoover".

شما هم همین کار را با «هوور» انجام خواهید داد.

Okay?

باشه؟

"Hoover" - vacuum cleaner.

"هوور" - جاروبرقی.

"Hoover" is quite an English word for "vacuum cleaner".

"Hoover" یک کلمه کاملا انگلیسی برای "جاروشارژی" است.

What's the hoover doing?

هوور چه کار می کند؟

Think about the sound it might make.

به صدایی که ممکن است ایجاد کند فکر کنید.

Think about the size of it.

به اندازه آن فکر کنید.

A "letter".

یک "نامه".

Is it a good letter or a bad letter?

نامه خوب است یا بد؟

Therefore, when it comes through the post box, what kind of action is it going to be

بنابراین، وقتی از طریق صندوق پست می آید ، چه نوع اقدامی قرار است

doing?

انجام دهد؟

"Key".

"کلید".

Does the key work or not?

آیا کلید کار می کند یا نه؟

I'm going to give you 35 seconds to give this a go.

من به شما 35 ثانیه فرصت می دهم تا این کار را انجام دهید.

So, you need a piece of paper and you need a pen.

بنابراین، شما به یک تکه کاغذ و یک خودکار نیاز دارید.

I want you to create four sentences using personification right now, and then we'll

من از شما می خواهم که در حال حاضر با استفاده از شخصیت پردازی چهار جمله ایجاد کنید ، و سپس ما

flip the board over and I'll show you what I did earlier.

تابلو را ورق می زنیم و کارهایی را که قبلا انجام دادم به شما نشان می دهم.

Right.

درست.

I hope you came up with something good.

امیدوارم به چیز خوبی رسیده باشید

I hope you used your imagination.

امیدوارم از تخیل خود استفاده کرده باشید.

I hope you gave the shoe, the hoover, the letter, the key a human characteristic and

امیدوارم به کفش، هوور، نامه، کلید یک ویژگی انسانی داده باشید و به

you kind of brought them to life like they are characters in your story.

نوعی آنها را زنده کرده باشید که انگار شخصیت های داستان شما هستند.

Okay.

باشه.

My example is: "The new shoe bit into his tired feet, causing him agony."

مثال من این است: "کفش نو پاهای خسته او را گاز گرفت و باعث عذاب او شد."

So, it's like I'm making the shoe a shark, going: "Ar, ar, ar".

پس مثل این است که کفش را کوسه می کنم، می روم: «ار، ار، آر».

Okay?

باشه؟

It's like a, kind of, a nasty, aggressive dog.

این مانند یک سگ بداخلاق و پرخاشگر است.

"Bit": "Ar".

«بیت»: «ار».

"...bite into his tired feet, causing him agony".

"... به پاهای خسته او گاز بزنید و باعث عذاب او شوید ".

"Agony" is pain.

"عذاب" درد است.

Just write that, there.

فقط اونجا بنویس

Second example: "The hoover roared", okay?

مثال دوم: "هوور غرش کرد"، باشه؟

So, I know that's not a human action or a sound; it's actually what a lion does, but

بنابراین، من می دانم که این یک عمل انسانی یا یک صدا نیست. این در واقع همان کاری است که یک شیر انجام می دهد،

it's still bringing a non-human object into life.

اما همچنان یک شی غیر انسانی را به زندگی می بخشد.

"The hoover roared into life".

«هوور در زندگی غرش کرد».

Okay?

باشه؟

So, it...

بنابراین، آن ...

Someone turned...

یک نفر چرخید ...

Pressed the "On" button.

دکمه "روشن" را فشار داد.

It's much more interesting than saying: "Someone turned the hoover on."

خیلی جالب تر از این است که بگوییم: "یکی هوور را روشن کرد."

Yeah?

آره؟

"It roared into life".

"در زندگی غرش کرد".

"...domineering", this means sort of...

"... سلطه گر"، این به معنای ...

That's an informal word; "bossing".

این یک کلمه غیر رسمی است. "رئیس".

Okay?

باشه؟

"The hoover roared into life, domineering the room"-dominating the room, becoming the

"هوور در زندگی غرش کرد، بر اتاق مسلط شد" - تسلط بر اتاق، تبدیل شدن به

center of attention in the room-"like a proud king".

مرکز توجه در اتاق - "مثل یک پادشاه مغرور".

And here I've used a simile.

و در اینجا من از تشبیه استفاده کرده ام.

For more advice on how to do similes, check out Gill's video on similes.

برای راهنمایی بیشتر در مورد نحوه شبیه سازی، ویدیوی گیل را در مورد تشبیه ها بررسی کنید.

"The hoover roared into life, domineering the room like a proud king."

«هوور در زندگی غرش کرد و مانند یک پادشاه مغرور بر اتاق مسلط شد.»

Okay?

باشه؟

So, we've got personification and a simile there.

بنابراین، ما در آنجا تجسم و تشبیه داریم.

Third option: "The letter flew through the post box."

گزینه سوم: "نامه از صندوق پست عبور کرد ."

Can letters fly?

آیا حروف می توانند پرواز کنند؟

No, but I'm making them sound like a bird; and by doing so, I imagine the letter going

نه، اما من آنها را مانند یک پرنده صدا می کنم. و با این کار، نامه را تصور می کنم که

through the post box, and going: "Whew, whew, whew, whew".

از صندوق پست می گذرد و می گوید: "وای، وای، وای، وای".

It just helps me imagine it more-okay?-by using personification.

این فقط به من کمک می کند که آن را بیشتر تصور کنم - خوب است؟ - با استفاده از شخصیت پردازی.

Fourth example: "The key, determined to annoy the driver, refused to open the door."

مثال چهارم: «کلید که مصمم به آزار راننده بود، از باز کردن در امتناع کرد».

Okay.

باشه.

So, we've got two verbs, here.

بنابراین، ما در اینجا دو فعل داریم.

"Determined".

"مشخص".

He was determined.

او مصمم بود.

The key was determined.

کلید مشخص شد.

This is actually the sub clause-okay?-because the sentence would make sense without it there.

این در واقع عبارت فرعی است-خوب؟-زیرا این جمله بدون آن معنا پیدا می کند.

I could just say: "The key refused to open the door", but I'm putting in a little bit

فقط می‌توانم بگویم: «کلید از باز کردن در امتناع کرد »، اما

of extra information; I'm putting in that sub clause.

اطلاعات کمی اضافه می‌کنم. من آن زیر بند را قرار می دهم .

"Determined" - it's like saying that the key has got a brain; the key can make decisions.

"تعیین شده" - مثل این است که بگوییم کلید مغز دارد. کلید می تواند تصمیم گیری کند.

Obviously it can't.

بدیهی است که نمی تواند.

"The key, determined to annoy the driver,"-the person trying to drive the car-"refused to

"کلید، مصمم به آزار راننده" - شخصی که سعی در رانندگی ماشین داشت - "از

open the door".

باز کردن در امتناع کرد".

Better than saying: "The key didn't work."

بهتر از این است که بگویید: "کلید کار نکرد."

Okay?

باشه؟

Hope you've enjoyed.

امیدوارم لذت برده باشید

What are you going to remember from today's lesson?

چه چیزی را از درس امروز به خاطر خواهید آورد؟

That you can take objects and you can kind of bring them to life by describing what they

اینکه می‌توانید اشیا را بگیرید و با توصیف کارهایی که

do, and making it as if they are making decisions.

انجام می‌دهند و به گونه‌ای ساختن آن‌ها به گونه‌ای که در حال تصمیم‌گیری هستند، آنها را زنده کنید.

Don't do it all the time, but if you're writing a story, try to get a couple of uses of personification

همیشه این کار را انجام ندهید، اما اگر در حال نوشتن داستان هستید، سعی کنید چند مورد از استفاده از شخصیت پردازی را در آنجا به کار ببرید

in there.

.

Until next time, stay well.

تا دفعه بعد خوب باش