English Tips for Japanese Speakers

Hello, and welcome back to engVid. Today's lesson is specifically designed for Japanese

سلام، و به engVid خوش آمدید. درس امروز به طور خاص برای

learners of English. Now, I know how difficult it must be to learn English if you are Japanese,

زبان آموزان ژاپنی زبان انگلیسی طراحی شده است. اکنون، می دانم که اگر ژاپنی هستید، یادگیری زبان انگلیسی چقدر سخت است،

because it is a very difficult language, very different language. I have no knowledge of

زیرا این زبان بسیار دشوار است، زبان بسیار متفاوت. من هیچ دانشی از

Japanese, so I respect you for trying to learn our language.

ژاپنی ندارم، بنابراین به شما برای یادگیری زبان ما احترام می گذارم.

Now, a few tips which I have written on the board for you. First of all, we should avoid

اکنون، چند نکته که من روی تابلو برای شما نوشته ام. اول از همه از

putting the topic at the beginning of a sentence. For example: "Those people don't understand

قرار دادن موضوع در ابتدای جمله خودداری کنیم. به عنوان مثال: "آن مردم اصلاً نمی

at all." Now, in English, we normally put the subject, then the verb, and then the object.

فهمند." حالا در زبان انگلیسی معمولاً فاعل و بعد فعل و بعد مفعول قرار می دهیم.

The subject of this sentence here is not "Those people". "Those people", that is actually

موضوع این جمله در اینجا «آن مردم» نیست. "آن مردم"، که در

the object. We need a subject. The subject of this sentence should actually be "I", that

واقع شی است. ما به یک موضوع نیاز داریم. فاعل این جمله در واقع باید «من» باشد،

is what the person means, so: "I do not understand", and then the object goes after the verb. Okay?

یعنی شخص یعنی: «نمی‌فهمم» و بعد مفعول بعد از فعل می‌رود. باشه؟

"I do not understand those people at all." If we don't put our words in this order then

من اصلا آن افراد را درک نمی کنم. اگر حرف هایمان را به این

you will confuse people. Again, this is a slightly strange... This is confusing. "It

ترتیب نگذاریم، مردم را گیج می کنید. باز هم این کمی عجیب است... این گیج کننده است.

should be noted Benjamin's engVid videos." Okay? How I would phrase this... Let's have

باید به ویدیوهای engVid بنجامین اشاره کرد. باشه؟ چگونه این را بیان کنم... بیایید

a subject. What do we want the subject to be? What about "You"? "You should", okay?

یک موضوع داشته باشیم. ما می خواهیم موضوع چه باشد؟ تو چطور"؟ "تو باید"، باشه؟

"You should", and what the verb really is, is "watch". And the object: "Benjamin's engVid

"شما باید"، و آنچه که فعل در واقع است، "تماشا" است. و موضوع: «ویدیوهای engVid بنجامین

videos". Thank you for watching this video, by the way.

». اتفاقاً از شما برای تماشای این ویدیو متشکرم.

Okay, so let's do a little bit more on word order. In Japanese, often it's subject, object,

خوب، پس بیایید کمی بیشتر در مورد ترتیب کلمات انجام دهیم . در ژاپنی، اغلب فاعل، مفعول،

verb. For example: "I, you, phone", whereas in English, as I've just said, we're doing:

فعل است. به عنوان مثال: "I, you, phone"، در حالی که در انگلیسی همانطور که قبلاً گفتم این کار را انجام می دهیم:

Subject, verb, object. So, subject: "I", verb: "phone", "you" needs to go at the end. "I

موضوع، فعل، مفعول. بنابراین، موضوع: "من"، فعل: "تلفن"، "شما" باید در پایان بروید. "

phone you."

بهت زنگ میزنم."

Now, going to a greater degree of complexity, a complex sentence. So, in Japanese with a

حالا، رفتن به درجه پیچیدگی بیشتر، یک جمله پیچیده. بنابراین، در ژاپنی با یک

complex sentence we would have the sub clause and then the main clause, but in English we

جمله پیچیده، ما زیر بند و سپس عبارت اصلی را خواهیم داشت، اما در انگلیسی

can experiment, we can have the sub clause at the beginning, middle, or end of a sentence.

می توانیم آزمایش کنیم، می توانیم زیر بند را در ابتدا، وسط یا انتهای جمله داشته باشیم.

Right. So, let me check. At the beginning... This is with a sub clause at the beginning.

درست. پس بذار چک کنم در ابتدا ... این با یک بند فرعی در ابتدا است.

"Having smashed his phone, he bought a new one." He's smashed his phone, he's not had

او پس از شکستن تلفن خود، یک گوشی جدید خرید . گوشیش را شکست،

a good day. Okay, so that's with the sub clause at the beginning. We've got that. "How, Benjamin,

روز خوبی نداشت. خوب، پس این با زیر بند در ابتدا است. ما آن را داریم. "بنیامین،

do we have a sub clause in the middle?" Well, you start the main clause, so I start: "He",

چطور یک زیر بند وسط داریم؟" خوب، شما بند اصلی را شروع می کنید، بنابراین من شروع می کنم: "او"،

okay? I'm putting my subject. "He", now we have the sub clause. "He, having smashed his

باشه؟ سوژه ام را می گذارم "او"، اکنون ما زیر بند را داریم. او که

phone, bought a new one." Okay? So we start putting the main clause, then we put a little

گوشی خود را شکست، یک گوشی جدید خرید. باشه؟ بنابراین ما شروع به قرار دادن بند اصلی می کنیم، سپس

bit of extra information, and then we have the main information, the main clause. You

کمی اطلاعات اضافی قرار می دهیم و سپس اطلاعات اصلی یعنی عبارت اصلی را داریم. شما

could also have a sub clause at the end. "He bought a new phone, having smashed his old

همچنین می توانید یک زیر بند در پایان داشته باشید. او یک تلفن جدید خرید، در حالی که گوشی قدیمی خود را شکست

one." Okay?

. باشه؟

Now, the verb: "to be", I understand that Japanese people do have difficulty with using

اکنون، فعل: "بودن"، می‌دانم که ژاپنی‌ها در استفاده

the verb "to be" because there seems to be no direct equivalent, so I'm just going to

از فعل "بودن" مشکل دارند، زیرا به نظر می‌رسد معادل مستقیمی وجود ندارد، بنابراین من فقط به

show you how we conjugate this verb. "I am happy.", "He is a good person.", "I am", "He

شما نشان می‌دهم که چگونه این فعل را با هم ترکیب می‌کنیم. «من خوشحالم»، «او آدم خوبی است»، «من هستم»، «او

is". "She is proficient at English." Okay? Meaning good. "You are Japanese." I know in

هست». او در زبان انگلیسی مهارت دارد. باشه؟ به معنی خوب. "شما ژاپنی هستید." من می دانم که در

Japanese it's slightly rude to say: "You", but in English it is widely acceptable. "We

ژاپنی گفتن: "شما" کمی بی ادبانه است، اما در انگلیسی به طور گسترده ای قابل قبول است. "ما

are happy that you are watching this video.", "They are noisy."

خوشحالیم که این ویدیو را تماشا می کنید."، "آنها پر سر و صدا هستند."

My next area for today's lesson: Unreal conditionals. I know that this doesn't particularly make

حوزه بعدی من برای درس امروز: شرطی های غیر واقعی. من می دانم که این به ویژه

sense in Japanese. I will try to explain it as best as I can. "If I had known", okay?

در ژاپنی معنی ندارد. سعی میکنم تا جایی که میتونم توضیح بدم "اگه میدونستم" باشه؟

So what I'm about to say... I'm talking about me lying in bed this morning. Okay? And I'm

پس چیزی که میخواهم بگویم... من در مورد اینکه امروز صبح در رختخواب دراز کشیده ام صحبت می کنم. باشه؟ و من دارم

thinking... So I'm thinking back... Okay? Because now... Now, what is it? Say it's 7

فکر میکنم... پس دارم به عقب فکر میکنم... باشه؟ چون الان... حالا چیه؟ بگو ساعت 7 است

o'clock, it's 7pm, the time we are recording this right now. I'm thinking about 7am. So

، ساعت 19 است، زمانی که ما در حال ضبط این فیلم هستیم. دارم به ساعت 7 صبح فکر میکنم

it's now 7pm, I'm thinking about 7am. If back then I had seen to the future... If back then

بنابراین الان ساعت 7 بعدازظهر است، من به ساعت 7 صبح فکر می کنم. اگر آن زمان به آینده می‌دیدم... اگر آن زمان

I had known what was going to happen then, I would have just stayed there. In a sentence

می‌دانستم قرار است چه اتفاقی بیفتد، فقط آنجا می‌ماندم. در یک

context: "If I had known that my phone was going to smash, I wouldn't have got out of

متن جمله: "اگر می دانستم گوشی من قرار است خراب شود ، از

bed." Okay? So it's quite a weird cycle. So I'm thinking: "What if back then I knew the

رختخواب بلند نمی شدم." باشه؟ بنابراین چرخه بسیار عجیبی است. بنابراین من فکر می کنم: "اگر در آن زمان آینده را می دانستم چه می شد

future?" Obviously, you know.

؟" بدیهی است که می دانید.

Next example... So there's a song by Adele. I don't know if you've heard this English

مثال بعدی... پس آهنگی از ادل هست. نمی دانم این خواننده انگلیسی را شنیده اید یا نه

singer, she goes: "We could have got it all". You might want to look up the song because

، او می گوید: "ما می توانستیم همه چیز را بدست آوریم". ممکن است بخواهید آهنگ را جستجو کنید زیرا

that was a terrible rendition. "We could have got it all if we had listened to Adele." So:

اجرای وحشتناکی بود. اگر به ادل گوش می‌دادیم، می‌توانستیم همه چیز را بدست آوریم.» بنابراین:

"got it all", we could have got something fantastic. So: If in the past we had been

"همه چیز را گرفتم"، می توانستیم چیزی خارق العاده داشته باشیم. بنابراین: اگر در گذشته

listening to Adele, oh yeah, then we would have got the right idea. But we didn't listen

به ادل گوش می‌دادیم، اوه بله، ایده درستی داشتیم. اما ما به ادل گوش نکردیم

to Adele, so, you know, never mind.

، بنابراین، می دانید، مهم نیست.

"If I had been at home, I would have seen lots of aeroplanes." Okay? So, today I haven't

"اگر در خانه بودم، هواپیماهای زیادی را می دیدم ." باشه؟ بنابراین، امروز

been at home, so, you know, it is unreal, but I'm thinking: What would have happened

من در خانه نبودم، بنابراین، می دانید، این غیر واقعی است، اما دارم فکر می کنم:

if I had been at home? My son likes looking up at aeroplanes, he goes: "Da, da", so that's

اگر در خانه بودم چه اتفاقی می افتاد؟ پسرم دوست دارد به هواپیماها نگاه کند، می‌گوید: "دا، دا"، پس

what would have happened, we would have looked at the aeroplanes. Time for some more? Let's

این اتفاق می‌افتد، ما به هواپیماها نگاه می‌کردیم. زمان برای مقداری بیشتر است؟ بیا

go.

بریم.

The passive. Okay? So we have... If I do something I am being active. If someone is doing something

منفعل. باشه؟ پس ما داریم... اگر کاری انجام دهم فعال هستم. اگر کسی با من کاری انجام می دهد

to me, I am receiving their action, I am being passive. So, I think it's good for us to revise

، من عمل او را دریافت می کنم، منفعل هستم. بنابراین، من فکر می کنم خوب است که

some uses, some examples of writing in the passive. "His house was robbed." Okay? So,

برخی از کاربردها، برخی از نمونه های نوشتن به صورت غیرفعال را اصلاح کنیم. خانه اش را دزدیدند. باشه؟ پس

"him", the person, he did not rob his house. Okay? The house was robbed.

«او»، آن شخص، خانه اش را غارت نکرده است. باشه؟ خانه را سرقت کردند.

Second example: "The horse was led into the trailer." We should have full stops here.

مثال دوم: «اسب به داخل تریلر هدایت شد ». ما باید در اینجا توقف داشته باشیم.

The horse, okay? So it's not the horse walking, the horse is being led into the trailer.

اسب، باشه؟ بنابراین اسب راه رفتن نیست ، اسب به داخل تریلر هدایت می شود.

"The man was given 100 pounds." The man, okay? So someone is giving that to the man. Okay?

به این مرد 100 پوند داده شد. مرد، باشه؟ بنابراین یک نفر آن را به آن مرد می دهد. باشه؟

"The washing machine had been loaded." Okay? Here I am, washing machine, clothes going

ماشین لباسشویی پر شده بود. باشه؟ من اینجا هستم، ماشین لباسشویی، لباس ها

into the washing machine. Tokyo Laundry, yeah? Okay.

به ماشین لباسشویی می روند. لباسشویی توکیو، آره؟ باشه.

Pronouns. As I said earlier, it is not disrespectful to use "you" in English, but if someone is

ضمایر. همانطور که قبلاً گفتم، استفاده از "شما" در انگلیسی بی احترامی نیست، اما اگر کسی

present in the room, call them by their name rather than saying: "You", "Him", okay? Use

در اتاق حضور دارد، به جای گفتن: "شما"، "او"، او را با نام صدا بزنید، باشه؟ از

their name. It's good. We understand who you're talking about.

نام آنها استفاده کنید. خوبه. ما درک می کنیم که شما در مورد چه کسی صحبت می کنید.

Now, how to use possessive pronouns. So we have: "His", "her", "its", know any other

حال نحوه استفاده از ضمایر ملکی بنابراین ما داریم: "او"، "او"، "خودش"، موارد دیگری را می شناسیم

ones? "Their", "our". "His chickens are huge." Okay? "Her necklace is lovely." So you put

؟ "آنها"، "ما". جوجه های او بزرگ هستند. باشه؟ "گردنبند او دوست داشتنی است." پس

the possessive pronoun before the noun. It shows who owns the noun, who owns the object.

ضمیر ملکی را قبل از اسم قرار می دهید. این نشان می دهد که صاحب اسم، چه کسی صاحب مفعول است.

Yeah, I don't want to confuse you. "Its design is marvelous." Whose design? That house's

آره نمیخوام گیجتون کنم "طراحی آن شگفت انگیز است." طرح کیست؟ طرح اون خونه

design. Whose design? Its design. Okay.

طرح کیست؟ طراحی آن. باشه.

And on to "some" and "any". So, "some": "I have some milk at home." I'm being specific.

و به «بعضی» و «هر کدام». پس «بعض»: « من مقداری شیر در خانه دارم». من دارم خاص می گویم.

I know exactly which milk. Okay? I know exactly which milk I'm talking about. It's that semi-skimmed

دقیقا میدونم کدوم شیر باشه؟ من دقیقا می دانم در مورد کدام شیر صحبت می کنم. اون شیر نیمه چرب

milk in the fridge, I know it's there. Okay? So: "Some", particular. You can revise this

تو یخچاله، میدونم اونجا هست. باشه؟ پس: «بعضی»، خاص. شما می توانید این را

with another engVid video because we have one on "some" and "any".

با یک ویدیوی engVid دیگر اصلاح کنید زیرا ما یکی در "some" و "any" داریم.

Okay, and on to "any": "He didn't have any money." So it's not talking about a 10-pound

خوب، و به "هر": "او هیچ پولی نداشت ." بنابراین صحبت از یک اسکناس 10 پوندی

note, it's talking about he doesn't have a 10-pound note, he doesn't have a 20-pound

نیست، بلکه صحبت از این است که او اسکناس 10 پوندی ندارد، او اسکناس 20 پوندی ندارد

note. Okay? So it's general.

. باشه؟ پس کلی است.

"Finally". I understand that in Japanese poetry and culture, a lot of abstract nouns are used,

"سرانجام". می‌دانم که در شعر و فرهنگ ژاپنی از اسم‌های انتزاعی زیادی استفاده می‌شود،

such as: "wisdom", "peace", "bravery", "courage", "cowardice". Okay? I would just be careful

مانند: "عقل"، "صلح"، "شجاعت"، "شجاعت"، "بزدلی". باشه؟ من فقط در

with using them because it doesn't translate so well into English.

استفاده از آنها دقت می کنم زیرا به انگلیسی آنقدر خوب ترجمه نمی شود.

Finally, a note on how we learn English. In the Japanese education system, the first priority

در پایان، یک یادداشت در مورد نحوه یادگیری زبان انگلیسی. در سیستم آموزشی ژاپن، اولویت اول

is writing, second reading, third speaking, fourth listening. I would encourage you to

نوشتن، خواندن دوم، سوم صحبت کردن، چهارم شنیدن است. من شما را تشویق می کنم که آن را

experiment with that... With that list. Okay? Listen to people. Try to listen to some British

آزمایش کنید ... با آن لیست. باشه؟ به حرف مردم گوش کن سعی کنید به برخی از رادیوهای بریتانیا گوش دهید

radio. Radio 2 is fantastic in the morning, Chris Evans, his morning breakfast show. It's

. رادیو 2 در صبح فوق العاده است، کریس ایوانز، برنامه صبحانه صبحانه او.

brilliant. You get lots of interesting people coming on. Radio 4, there's lots of interesting

فوقالعادهست. افراد جالب زیادی وارد می شوند. رادیو 4،

programs on there. You will hear really good examples of people speaking English. Because

برنامه های جالب زیادی در آنجا وجود دارد. نمونه های واقعا خوبی از افرادی که انگلیسی صحبت می کنند خواهید شنید. زیرا

if you do come over to the U.K., and I know you get shorter holidays in Japan so it can

اگر به بریتانیا بیایید و می‌دانم که تعطیلات کوتاه‌تری در ژاپن دارید، بنابراین

sometimes be difficult, but if you do come, it'll be easier for you to understand if you

گاهی اوقات ممکن است دشوار باشد، اما اگر بیایید، درک اینکه آیا در خانه گوش می‌دهید برایتان آسان‌تر خواهد بود

have been listening at home. Speaking, okay? Speaking is the way in which you are sort

. صحبت کردن، باشه؟ صحبت کردن راهی است که در آن به

of testing yourself. Okay? It's all well and good sort of practicing your writing, but

نوعی خود را آزمایش می کنید. باشه؟ تمرین نوشتن خوب و خوب است، اما در

speaking you have to think a lot faster and it tests how well you know your language more

صحبت کردن باید خیلی سریعتر فکر کنید و

than writing does to some extent. Okay?

تا حدودی بیشتر از نوشتن زبانتان را می‌دانید. باشه؟

Thank you for watching this video. Good luck in your quest to be a fantastic speaker of

از اینکه این ویدیو را تماشا کردید متشکرم. در تلاش خود برای تبدیل شدن به یک سخنران فوق العاده به

English, and I hope to see you again on here very soon. Good bye.

زبان انگلیسی موفق باشید، و امیدوارم به زودی دوباره شما را در اینجا ببینم. خداحافظ.