Why we press buttons - 6 Minute English

Rob: Hello. This is 6 Minute English and I'm Rob.

راب: سلام. این 6 دقیقه انگلیسی است و من راب هستم.

Neil: And I'm Neil.

نیل: و من نیل هستم.

Rob: Today we’re talking about buttons.

راب: امروز در مورد دکمه ها صحبت می کنیم.

Neil: Yes, buttons. Buttons are what we

نیل: بله، دکمه ها. دکمه‌ها چیزی است

have on our clothes to fasten them but

که روی لباس‌هایمان برای بستن آن‌ها داریم، اما

the word is also used for things that we

این کلمه برای چیزهایی که

push to make things happen.

فشار می‌دهیم تا اتفاق بیفتد نیز استفاده می‌شود.

Rob: Things like your bedside alarm, radio,

راب: چیزهایی مانند زنگ کنار تخت، رادیو،

toaster, kettle. We press hundreds of

توستر، کتری. ما

buttons every week without thinking

هر هفته صدها دکمه را فشار می دهیم بدون اینکه به آن

about it. Not everyone likes buttons

فکر کنیم. هر چند همه دکمه ها را دوست ندارند

though, particularly the ones we have on

، به خصوص دکمه هایی که ما روی

our clothes. It’s a recognised phobia.

لباس های خود داریم. این یک فوبیای شناخته شده است.

What is this fear called? Is it

اسم این ترس چیست؟ آیا

A: buttonophobia, B: koumpounophobia,

A: دکمه هراسی، B: کومپون هراسی،

or C: coulrophobia. Any ideas Neil?

یا C: کولروفوبیا. هر ایده ای نیل؟

Neil: Er – I think I’ve got a fear of pronouncing

نیل: ار - فکر می کنم از تلفظ

these words! No idea what the answer is, I think

این کلمات می ترسم! نمی دانم پاسخ چیست، من فکر می کنم

buttonophobia is much too obvious – so

دکمه هراسی بسیار واضح است -

it’s one of the others – or is it? It’s

پس یکی از موارد دیگر است - یا اینطور است؟

a hard one.

کار سختی است

Rob: Well, I'll have the answer later in the

راب: خب، جواب را بعداً در برنامه خواهم داشت

programme. Thinking Allowed is a BBC

. Thinking Allowed یک

Radio 4 programme which covers a range

برنامه BBC Radio 4 است که طیفی

of interesting topics. Recently, they

از موضوعات جالب را پوشش می دهد. اخیراً آنها

featured a discussion about buttons and

بحثی را در مورد دکمه ها و

how important they are to everyday

اهمیت آنها در زندگی روزمره مطرح کردند

life. Steven Connor, Professor of English

. استیون کانر، استاد زبان انگلیسی

at the University of Cambridge, was on

در دانشگاه کمبریج،

the programme and he talked about the

در برنامه حضور داشت و در مورد

appeal of buttons. What does say about

جذابیت دکمه ها صحبت کرد. در مورد

children and buttons?

کودکان و دکمه ها چه می گوید؟

We do love buttons and I think the

ما عاشق دکمه‌ها هستیم و فکر می‌کنم

pleasure and the temptation of buttons…

لذت و وسوسه دکمه‌ها...

this temptation and everyone feels it,

این وسوسه و همه آن را احساس می‌کنند،

which is why buttons have to be very

به همین دلیل است که دکمه‌ها باید بسیار

convenient. On the other hand they have

راحت باشند. از طرف دیگر آنها

to be kept away from children, so they've

را باید از بچه ها دور نگه داشت، بنابراین

got to be put high up on the wall, and

باید آنها را در بالای دیوار قرار داد، و

buttons that really matter have to be

دکمه هایی که واقعاً مهم هستند

made quite hard to push – like put behind

باید به سختی فشار داده شوند - مانند قرار دادن پشت

glass or something.

شیشه یا چیزهای دیگر.

Rob: OK. What does he say about children

راب: باشه. او در مورد کودکان

and buttons?

و دکمه ها چه می گوید؟

Neil: That they have to be kept away from

نیل: اینکه باید ازشون دور نگهش

them! As I said before, I loved pressing

داشت! همانطور که قبلاً گفتم، من از کودکی عاشق فشار دادن

buttons as a child. I would press any that I

دکمه بودم. هر چیزی را که می دیدم فشار می دادم

saw, so important ones did have to be out

، بنابراین موارد مهم باید دور

of my reach.

از دسترس من باشند.

Rob: Yes, he said buttons are a

راب: بله، او گفت که دکمه ها یک

temptation. A temptation is something

وسوسه هستند. وسوسه چیزی است

that makes you want to do something

که شما را به انجام کاری وادار می کند

and it’s often used when it’s something

و اغلب زمانی از آن استفاده می شود

you shouldn’t really do. So buttons that

که واقعاً نباید انجام دهید. بنابراین دکمه هایی که

lead to potentially dangerous or serious

منجر به عواقب بالقوه خطرناک یا جدی می

consequences, like a fire alarm, need to

شوند، مانند هشدار آتش،

be protected, maybe behind glass, so

باید محافظت شوند، شاید پشت شیشه، بنابراین

temptation doesn’t get the better of us.

وسوسه ما را تحت تأثیر قرار نمی دهد.

Neil: But many buttons have a useful,

نیل: اما بسیاری از دکمه‌ها یک

practical purpose in everyday life, like

هدف کاربردی و مفید در زندگی روزمره دارند، مانند

calling a lift - so these buttons have to be

فراخوانی آسانسور - بنابراین استفاده از این دکمه‌ها باید

easy to use without difficulty. The adjective

آسان و بدون مشکل باشد. صفت

for this is convenient. These everyday

برای این راحت است. این

buttons have to be convenient.

دکمه های روزمره باید راحت باشند.

Rob: Professor Connor goes on to say a

راب: پروفسور کانر

bit more about why buttons are so

کمی بیشتر در مورد دلیل

appealing. What’s his opinion?

جذاب بودن دکمه ها می گوید. نظر او چیست؟

You know what I think? I think it's down to

میدونی چی فکر میکنم؟ من فکر می‌کنم این

the fidgeting instinct of very digital or

به غریزه بی‌قرار موجودات بسیار دیجیتال یا

manual creatures. I think we want to fidget

دستی مربوط می‌شود. فکر می‌کنم می‌خواهیم

with things and adjust them, we want to

با چیزها سر و صدا کنیم و آنها را تنظیم کنیم،

make them slightly better… I guess it's the

می‌خواهیم کمی بهترشان کنیم... حدس می‌زنم این

grooming instinct in apes.

غریزه آراستگی در میمون‌ها باشد.

Rob: So then, why can’t we resist buttons?

راب: پس چرا ما نمی توانیم در مقابل دکمه ها مقاومت کنیم؟

Neil: Because as humans we have a

نیل: چون ما به عنوان انسان

fidgeting instinct. We can’t stay still for

غریزه بی قراری داریم. ما نمی‌توانیم برای

very long, we need to move around a lot

مدت طولانی بی حرکت بمانیم، باید زیاد حرکت

because we are very digital creatures.

کنیم، زیرا ما موجودات دیجیتالی هستیم.

Rob: The use of digital though, is nothing

راب: با این حال، استفاده از دیجیتال هیچ

to do with modern online technology, is it?

ارتباطی با فناوری آنلاین مدرن ندارد، اینطور است؟

Neil: No, a digit is a finger or toe. So we

نیل: نه، یک رقم انگشت یا پا است. بنابراین ما

are digital creatures – we have fingers

موجودات دیجیتالی هستیم - ما انگشتان دست

and we like to use them.

داریم و دوست داریم از آنها استفاده کنیم.

Rob: And one thing other digital creatures

راب: و یک کاری که موجودات دیجیتالی دیگر

do, creatures like apes, is grooming. That

انجام می دهند، موجوداتی مانند میمون ها، نظافت است.

is they use their hands to clean the body

یعنی از دستان خود برای تمیز کردن

hair of other apes. They look through the

موهای بدن میمون های دیگر استفاده می کنند. آنها از

hair for insects and bugs and pull them

لای موها به دنبال حشرات و حشرات می گردند و آنها را

out and eat them. But we can also use the

بیرون می آورند و می خورند. اما می‌توانیم

word grooming for humans, someone

برای انسان‌ها هم از کلمه آراسته استفاده کنیم، کسی

who is well-groomed for example is neat

که مثلاً آراسته است

and tidy, clean and well presented.

، مرتب و مرتب، تمیز و خوش‌حساب است.

Here’s Professor Connor again.

اینجا دوباره پروفسور کانر است.

You know what I think? I think it's down to

میدونی چی فکر میکنم؟ من فکر می‌کنم این

the fidgeting instinct of very digital or

به غریزه بی‌قرار موجودات بسیار دیجیتال یا

manual creatures. I think we want to

دستی مربوط می‌شود. فکر می‌کنم

fidget with things and adjust them, we

می‌خواهیم با چیزها سر و صدا کنیم و آنها را تنظیم کنیم،

want to make them slightly better…

می‌خواهیم کمی بهترشان کنیم...

I guess it's the grooming instinct in apes.

حدس می‌زنم این غریزه آراستگی در میمون‌ها باشد.

Rob: Before we wrap up, time to get the

راب: قبل از پایان، زمان دریافت

answer to this week’s question. Some

پاسخ سوال این هفته است. برخی از

people have a fear of buttons, it’s a

مردم ترس از دکمه دارند، این یک

recognised phobia, but what’s it called? Is it...

فوبی شناخته شده است، اما نام آن چیست؟ آیا این...

A: buttonophobia, B: koumpounophobia,

الف: دکمه هراسی، ب: کومپون هراسی،

or C: coulrophobia. And Neil, you said?

یا ج: کولروفوبیا. و نیل، تو گفتی؟

Neil: I didn’t, but I don’t think it can be

نیل: من این کار را نکردم، اما فکر نمی‌کنم

‘buttonophobia’, that’d be too easy.

«دکمه‌هراسی» باشد، این خیلی آسان است.

And I think coulrophobia is a fear of

و فکر می‌کنم کولروفوبیا ترس از

clowns, so I’m going for the other one -

دلقک‌ها است، بنابراین من به سراغ دیگری می‌روم -

koumpounophobia.

کومپون هراسی.

Rob: That it right.

راب: درست است.

Buttonophobia is a made up word, and as

دکمه هراسی یک کلمه ساختگی است و همانطور

you said, coulrophobia is a fear of clowns.

که گفتید کولروفوبیا ترس از دلقک ها است.

Right, now let’s review today’s vocabulary.

درست است، حالا بیایید واژگان امروز را مرور کنیم.

Neil: We’ve been talking about buttons.

نیل: ما در مورد دکمه ها صحبت کردیم.

These can be small round things we use

اینها می‌توانند چیزهای گرد کوچکی باشند که

to fasten our clothes, or the things that

برای بستن لباس‌هایمان استفاده می‌کنیم، یا چیزهایی که

we push to make something happen.

فشار می‌دهیم تا اتفاقی بیفتد.

Rob: Buttons can be a temptation. We see

راب: دکمه ها می توانند یک وسوسه باشند.

one, we want to push it. So a temptation

یکی را می بینیم، می خواهیم فشارش بدهیم. بنابراین

is something that makes us want to do

وسوسه چیزی است که ما را به انجام کاری وادار می

something we know we shouldn’t.

کند که می دانیم نباید انجام دهیم.

Neil: And then we had the adjective

نیل: و سپس صفت

convenient. Something that is convenient

راحت را داشتیم. چیزی که

is easy to use without difficulty. For

راحت است استفاده از آن بدون مشکل آسان است. به

example the buttons to call a lift are at a

عنوان مثال دکمه های فراخوانی آسانسور در

very convenient height, they can be

ارتفاع بسیار مناسبی قرار دارند و به راحتی می

reached easily.

توان به آنها دسترسی پیدا کرد.

Rob: Professor Connor went on to talk

راب: پروفسور کانر در ادامه در

about our fidgeting instinct. As humans

مورد غریزه بی قراری ما صحبت کرد. ما به عنوان

we love to fidget, we like to keep moving

انسان عاشق بی قراری هستیم، دوست داریم به حرکت ادامه

around, we can’t stay still for very long

دهیم، نمی توانیم برای مدت طولانی بی حرکت

and we love to do stuff with our hands.

بمانیم و دوست داریم کارهایی را با دستانمان انجام دهیم.

Neil: The professor talked about us being

نیل: پروفسور در مورد اینکه ما موجودات دیجیتالی هستیم صحبت کرد

digital creatures, which means creatures

، که به معنای موجودات

with fingers – a digit is another word for a

با انگشتان است - رقم یک کلمه دیگر برای

finger or toe.

انگشت یا پا است.

Rob: And finally we had grooming.

راب: و بالاخره نظافت کردیم.

Neil: This is the habit of making ourselves

نیل: این عادت این است که

look nice by cleaning, washing and doing

با تمیز کردن، شستن و مرتب کردن موهایمان، خود را زیبا جلوه

our hair. It’s something some animals,

دهیم. این کاری است که برخی از حیوانات،

such as apes, do for each other.

مانند میمون ها، برای یکدیگر انجام می دهند.

Rob: Well the button here in the studio is

راب: خوب دکمه اینجا در استودیو

flashing, which tells me it’s time to wrap

چشمک می زند، که به من می گوید وقت آن است

up for today. Do join us next time and if

که برای امروز تمام کنم. دفعه بعد به ما بپیوندید و اگر

you can’t wait, you can always find us on

نمی توانید صبر کنید، همیشه می توانید ما را در

Instagram, Facebook, Twitter, YouTube

اینستاگرام، فیس بوک، توییتر،

our App and of course on our website

برنامه ما یوتیوب و البته در وب سایت ما

bbclearningenglish.com. Bye for now.

bbclearningenglish.com پیدا کنید. فعلا خداحافظ.

Neil: Bye! Can I just press that button?

نیل: خداحافظ! آیا می توانم فقط آن دکمه را فشار دهم؟

Rob: Oh go on then, if you like!

راب: اوه پس اگر دوست داری ادامه بده!