Addicted to war ⏲️ 6 Minute English

Hello. This is 6 Minute English from  BBC Learning English. I’m Neil.  

سلام. این 6 دقیقه انگلیسی از آموزش انگلیسی BBC است. من نیل هستم

And I’m Sam. In this programme, we’ll be  hearing about the extraordinary life of  

و من سام هستم در این برنامه، درباره زندگی خارق‌العاده

a well-known BBC journalist, Fergal  Keane. As a BBC war correspondent,  

یک روزنامه‌نگار مشهور بی‌بی‌سی، فرگال کین، خواهیم شنید. فرگال به‌عنوان خبرنگار جنگی بی‌بی‌سی

Fergal witnessed some of the most  violent events in recent history.  

شاهد برخی از خشونت‌آمیزترین رویدادهای تاریخ اخیر بود.

Fergal’s reporting helped his television  audiences make sense of the horrors of war,

گزارش‌های فرگال به مخاطبان تلویزیونی او کمک کرد تا وحشت‌های جنگ را درک کنند،

but underneath there were more personal  reasons attracting him to the frontline.

اما در زیر دلایل شخصی بیشتری وجود داشت که او را به خط مقدم جذب می‌کرد.

Despite the danger, Fergal found himself going  back again and again to report from war zones. It

علیرغم خطر، فرگال متوجه شد که بارها و بارها برای گزارش دادن از مناطق جنگی برمی‌گردد. این به

gave him something he couldn't get anywhere else  – a massive rush of adrenaline, and Fergal started

او چیزی داد که در هیچ جای دیگری نمی توانست به دست بیاورد - هجوم شدید آدرنالین، و فرگال شروع

to worry that he was becoming addicted to war. In his new book, ‘The Madness: A Memoir of War,  

به نگرانی کرد که او به جنگ معتاد شده است. فرگال در کتاب جدید خود، «جنون: خاطرات جنگ،

Fear and PTSD’, Fergal discusses living with  PTSD, or post-traumatic stress disorder, 

ترس و PTSD»، زندگی با PTSD یا اختلال استرس پس از سانحه را مورد بحث قرار می‌دهد،

a type of psychological suffering that results  from witnessing extreme violence. We’ll hear about  

نوعی رنج روانی که ناشی از مشاهده خشونت شدید است. ما درباره

some key events in Fergal’s life, and, as usual,  we’ll be learning some new vocabulary as well.

برخی از رویدادهای کلیدی در زندگی فرگال خواهیم شنید، و طبق معمول، واژگان جدیدی را نیز یاد خواهیم گرفت.

But first, I have a question for you,  Sam. The term, PTSD, is quite new,  

اما ابتدا، من یک سوال از شما دارم، سم. اصطلاح PTSD کاملاً جدید است،

but descriptions of the mental suffering of war go  back to ancient times. Something similar to PTSD

اما توصیف رنج روانی جنگ به دوران باستان بازمی‌گردد. چیزی شبیه به PTSD

is mentioned in Viking sagas and in stories  about both World Wars. So, what was the name

در حماسه‌های وایکینگ و در داستان‌های مربوط به هر دو جنگ جهانی ذکر شده است. بنابراین، نام

of the PTSD-like condition suffered by many  soldiers during the First World War? Was it:  

بیماری مشابه PTSD که بسیاری از سربازان در طول جنگ جهانی اول از آن رنج می‌برند، چه بود؟ آیا این بود:

a) nostalgia, b) shell shock? or c) combat stress? I think the answer is shell shock.

الف) نوستالژی، ب) شوک پوسته؟ یا ج) مبارزه با استرس؟ من فکر می کنم پاسخ شوک پوسته است.

OK, Sam, I’ll reveal the answer later in the  programme. Fergal Keane, who was born in Ireland,

باشه، سام، جواب را بعداً در برنامه نشان خواهم داد . فرگال کین، که در ایرلند به دنیا آمده است،

had seen violence ever since the early days of  his career covering the fighting in Belfast. He

از همان روزهای ابتدایی فعالیت حرفه‌ای خود در پوشش جنگ در بلفاست شاهد خشونت بوده است. او

had already reported from wars all over the  world when, in 1994, he was sent to cover

قبلاً از جنگ‌های سراسر جهان گزارش داده بود که در سال 1994 برای پوشش خبری

the civil war in Rwanda. But what Fergal  saw there shocked him like nothing before,

جنگ داخلی در رواندا فرستاده شد. اما آنچه فرگال در آنجا دید او را کاملاً شوکه کرد،

as he told Mobeen Azhar, presenter of BBC World  Service programme, Lives Less Ordinary.

همانطور که او به مبین ازهر، مجری برنامه خدمات جهانی بی‌بی‌سی، زندگی کمتر معمولی، گفت.

…and I began to have nightmares of Rwanda.  And of course, at that stage, you know,

... و من شروع به دیدن کابوس های رواندا کردم. و البته، در آن مرحله، می‌دانید،

it was obvious that I was traumatised but,  again, did I go to a psychiatrist? No, I didn't.

واضح بود که ضربه روحی خورده‌ام اما، دوباره، آیا به روانپزشک مراجعه کردم؟ نه، نداشتم. به

I kept doing the job. Did you turn to other things?

کارم ادامه دادم آیا به چیزهای دیگر روی آوردی؟

Booze. Booze. I mean, how much booze are we talking?

مشروب الکلی. مشروب الکلی. یعنی چقدر مشروب داریم صحبت می کنیم؟

You know, the truth is, I was an alcoholic long  before I got to Rwanda. But I was in the kind

می دانید، حقیقت این است که من مدت ها قبل از اینکه به رواندا بروم الکلی بودم. اما من در یک نوع

of functioning alcoholic - what they call, you  know, managing it stage of the of the disease.

الکلی فعال بودم - آنچه آنها می گویند، می دانید، مدیریت آن در مرحله بیماری.

When Fergal returned home from Rwanda, he started  having nightmares – upsetting and frightening

هنگامی که فرگال از رواندا به خانه بازگشت، شروع به دیدن کابوس‌ها کرد - رویاهای ناراحت‌کننده و ترسناک

dreams. It was obvious he was traumatised from  the violence he had seen, but still Fergal

. واضح بود که او از خشونتی که دیده بود آسیب دیده بود ، اما فرگال با این حال

didn’t go to a psychiatrist – a medical doctor  who specialises in treating mental illness.

به روانپزشک - یک پزشک پزشکی که در درمان بیماری های روانی تخصص دارد، نرفت.

Instead, Fergal turned to booze – an informal  name for alcohol. Fergal had been addicted to

در عوض، فرگال به مشروب الکلی روی آورد - نام غیر رسمی برای الکل. فرگال

alcohol before he arrived in Rwanda, but now  he had another addiction to cope with – the

قبل از ورود به رواندا به الکل معتاد شده بود، اما اکنون او یک اعتیاد دیگر برای مقابله با آن داشت -

need to keep returning to war. Fergal knew  it wasn’t healthy, but he couldn’t stop.

نیاز به ادامه بازگشت به جنگ. فرگال می‌دانست که سالم نیست، اما نمی‌توانست متوقف شود.

Around the year 2001, it seemed that  war was everywhere, and Fergal kept

در حوالی سال 2001، به نظر می‌رسید که جنگ همه جا را فرا گرفته است و فرگال همچنان

on reporting – in Sudan, Iraq, Afghanistan,  and Lebanon. But the nightmares didn’t stop,

گزارش می‌داد - در سودان، عراق، افغانستان، و لبنان. اما کابوس ها متوقف نشدند

and his mental health got worse and worse.  Here Fergal takes up the story with BBC  

و سلامت روانی او بدتر و بدتر شد. در اینجا فرگال داستان را با

World Service programme, Lives Less Ordinary. I reach a point where I can't carry that anymore,

برنامه سرویس جهانی بی‌بی‌سی، زندگی کمتر معمولی، آغاز می‌کند. به نقطه‌ای می‌رسم که دیگر نمی‌توانم آن را تحمل کنم،

and it's not dramatic, it's a slow, steady  erosion… and that ends with a breakdown,

و این دراماتیک نیست، یک فرسایش آهسته و پیوسته است ... و با یک فروپاشی،

and admission to hospital, and this time  diagnosed with post-traumatic stress disorder, and

و بستری شدن در بیمارستان به پایان می‌رسد، و این بار با تشخیص اختلال استرس پس از سانحه، و

fulfilling the kind of essential criteria as the  psychiatrist saw it of hypervigilance, nightmares,

رضایت‌بخش به پایان می‌رسد. نوعی معیار اساسی که روان‌پزشک آن را می‌دید: هوشیاری بیش از حد، کابوس‌ها،

flashbacks… more nightmares than flashbacks… and  the sense of being under threat, and anger.

فلاش بک‌ها... کابوس‌های بیشتر تا فلاش‌بک‌ها... و احساس تهدید و خشم.

How did you feel? Relief, I think.

چه احساسی داشتی؟ خیالم راحته

You know, there's a name to this. You might expect Fergal to call it a

می دانید، این یک نام دارد. ممکن است انتظار داشته باشید فرگال

day at this point, but that's not how addiction  works. He just kept getting pulled back in.

در این مرحله آن را یک روز بنامد، اما اعتیاد اینطور نیست .

Fergal had a nervous breakdown – a period  of acute mental illness leaving him unable

فرگال یک حمله عصبی داشت - دوره ای از بیماری روانی حاد که او را قادر

to cope with life. After the terrible things  Fergal had witnessed, you might expect him to

به کنار آمدن با زندگی نمی کرد. پس از اتفاقات وحشتناکی که فرگال شاهد بود، ممکن است انتظار داشته باشید که او

call it a day – a phrase meaning to decide  to stop what you are doing. But Fergal’s

آن را یک روز بنامد - عبارتی به معنای تصمیم گیری برای توقف کاری که انجام می دهید. اما

addictions made that impossible. After his diagnosis of PTSD,

اعتیاد فرگال این کار را غیرممکن کرد. پس از تشخیص PTSD،

he got support and was finally able  to stay away from booze and war.  

او مورد حمایت قرار گرفت و سرانجام توانست از مشروبات الکلی و جنگ دوری کند.

OK, it’s time to reveal the answer to my question.  I asked about the name of the PTSD-like condition

خوب، وقت آن رسیده که پاسخ سوالم را فاش کنم. من در مورد نام بیماری PTSD مانندی که

suffered by soldiers during World War One. And I said it was shell shock.

سربازان در طول جنگ جهانی اول از آن رنج می‌برند پرسیدم. و من گفتم شوک پوسته است.

Which was the correct answer. Right, let’s  recap the vocabulary we’ve learned from the

که جواب درست بود درست است، بیایید واژگانی را که از

extraordinary life of Fergal Keane, the  war correspondent who suffered PTSD or

زندگی خارق‌العاده فرگال کین، خبرنگار جنگی که از PTSD یا

post-traumatic stress disorder – a mental illness  experienced after violent or shocking events.

اختلال استرس پس از سانحه رنج می‌برد - یک بیماری روانی که بعد از حوادث خشونت‌آمیز یا تکان‌دهنده تجربه کرده‌ایم، دوباره مرور کنیم.

A nightmare is an upsetting  and frightening dream.

کابوس رویایی ناراحت‌کننده و ترسناک است.

A psychiatrist is a type of doctor  who specialises in mental illness.

روانپزشک نوعی پزشک است که در زمینه بیماری های روانی تخصص دارد.

Booze is slang for alcohol. A breakdown, is an acute period of psychological

مشروب الکلی عامیانه است. فروپاشی، یک دوره حاد بیماری روانی است که

illness leaving you unable to cope with life. And finally, the phrase call it a day means to

شما را قادر به کنار آمدن با زندگی نمی کند. و در نهایت، عبارت آن را یک روز نامید به این معنی است که کاری را که

stop what you are doing because you no longer  want to. Once again, our six minutes are up.

انجام می دهید متوقف کنید زیرا دیگر نمی خواهید. یک بار دیگر، شش دقیقه ما تمام شد.

Goodbye for now! Goodbye!

فعلا خدانگهدار! خداحافظ!