Do our political views change as we get older? 6 Minute English

Neil: Hello. This is 6 Minute English, I'm Neil.

نیل: سلام. این 6 دقیقه انگلیسی است، من نیل هستم.

Sam: And I'm Sam.

سام: و من سام هستم.

Neil: Sam, do you remember the first time you voted?

نیل: سام، اولین باری که رای دادی یادت هست؟

Sam: No I don’t, but I remember being

سام: نه نمی‌کنم، اما یادم می‌آید که

very keen to do it. It would have been the

خیلی مشتاق این کار بودم. این

first election after my 18th birthday.

اولین انتخابات بعد از تولد 18 سالگی من بود.

Neil: So, over the many, many, many years

نیل: پس، در طول سال‌های بسیار، بسیار، بسیار

since then …

از آن زمان...

Sam: … eh, not so much with the ‘manys’

سام:... اوه، نه چندان با «چندین‌ها»

if you don’t mind Neil!

اگر برایتان مهم نیست نیل!

Neil: In the very, very few years since then …

نیل: در سال های بسیار بسیار کمی از آن زمان...

Sam: That’s more like it!

سام: این بیشتر شبیه آن است!

Neil: In the years since then, have your political

نیل: در سال‌های پس از آن، آیا دیدگاه‌های سیاسی شما

views changed very much?

تغییر زیادی کرده است؟

Sam: I think my political views are a lot

سام: فکر می‌کنم دیدگاه‌های سیاسی من در

better informed now. I think the decisions

حال حاضر بسیار بهتر است. فکر

I make are based on a better

می‌کنم تصمیم‌هایی که می‌گیرم مبتنی بر درک بهتر

understanding of the political situation –

اوضاع سیاسی است –

but I still generally agree with the same

اما فکر می‌کنم هنوز هم به طور کلی با همان

things I did when I was younger, I think.

کارهایی که در جوانی انجام می‌دادم موافقم.

Neil: There is a belief that as we get older

نیل: این عقیده وجود دارد که هر چه بزرگتر

we become more right-wing in our

می‌شویم در

political views and opinions. Is this true

دیدگاه‌ها و عقاید سیاسی‌مان راست‌گراتر می‌شویم. آیا این درست است

and if so, why?

و اگر درست است چرا؟

We’ll be finding out a little bit more

ما کمی بیشتر

about this but first

در مورد این موضوع خواهیم فهمید اما ابتدا

a question. What was the first UK

یک سوال. اولین

general election in which 18-year-olds

انتخابات عمومی بریتانیا که در آن جوانان 18 ساله

could vote? Was it: A: 1929, B: 1950, or C: 1970.

می توانستند رای دهند چه بود؟ آیا این بود: A: 1929، B: 1950، یا C:

So, what do you reckon then, Sam?

1970. پس، شما چه چیزی را در نظر می گیرید، سام؟

Sam: Well, they were all before my time.

سام: خوب، همه آنها قبل از زمان من بودند.

I’m going to say 1950 – that sounds

می خواهم بگویم سال 1950 - به نظر می

about right – it was the decade in which

رسد درست است - به هر حال، دهه ای بود که در آن

teenagers were invented, after all!

نوجوانان اختراع شدند!

Neil: OK. Well, I will reveal the answer later

نیل: باشه. خب، جواب را بعداً

in the programme. James Tilley is a

در برنامه فاش خواهم کرد. جیمز تیلی

professor of politics at the University of

استاد سیاست در دانشگاه

Oxford. He appeared recently on BBC

آکسفورد است. او اخیراً در

Radio 4’s programme Analysis and was

برنامه تحلیلی رادیو بی‌بی‌سی 4 ظاهر شد و

asked why, if it is true, do we become

از او پرسیده شد که اگر درست است،

more right-wing as we get older. What

چرا با بالا رفتن سن، راست‌گراتر می‌شویم.

does he think?

او چه فکر می کند؟

Prof. James Tilley: The question that

پروفسور جیمز تیلی: این سوال که

age affects our political views is a tricky

سن بر دیدگاه‌های سیاسی ما تأثیر می‌گذارد، سوال پیچیده‌ای

one. I think probably the most plausible

است. من فکر می‌کنم احتمالاً معقول‌ترین

explanation is that people just generally

توضیح این است که مردم

become a bit more resistant to change as

معمولاً با افزایش سن کمی در برابر تغییر مقاومت

they get older and I think also that they

می‌کنند و همچنین فکر می‌کنم که

also tend to perhaps, become less

احتمالاً تمایل دارند کمتر

idealistic.

ایده‌آلیستی شوند.

Neil: So, what reasons does he give?

نیل: خب، چه دلایلی می آورد؟

Sam: Well, he talks about what he thinks

سام: خوب، او در مورد آنچه که فکر می کند

are the most plausible explanations.

قابل قبول ترین توضیحات است صحبت می کند.

'Plausible' is an adjective which means

«معقول» صفتی است که به

something is believable;

معنای باورپذیر است.

it’s reasonable and makes sense.

منطقی و منطقی است

Neil: And what are the plausible explanations?

نیل: و توضیحات قابل قبول چیست؟

Sam: Well, he says that generally, as we

سام: خوب، او می گوید که به طور کلی، با افزایش

get older, we like to have more stability in

سن، ما دوست داریم ثبات بیشتری

our lives, we don’t like change, in fact we

در زندگی خود داشته باشیم، ما تغییر را دوست نداریم، در واقع ما

are resistant to change. That means we

در برابر تغییر مقاوم هستیم. یعنی

are against change. When we are younger

ما مخالف تغییر هستیم. وقتی جوان‌تر

we might like the idea of revolution, we

هستیم، ممکن است ایده انقلاب را دوست داشته باشیم،

might be very idealistic. This means, for

ممکن است بسیار آرمان‌گرا باشیم. این بدان معناست که، برای

example, we might think that

مثال، ممکن است فکر کنیم که

we can and should change the world to

می توانیم و باید دنیا را

make things better. This would cause big

تغییر دهیم تا اوضاع بهتر شود. این باعث

changes in the world which when we are

تغییرات بزرگی در جهان می شود که وقتی ما بزرگتر می شویم

older and more settled in our lives, do not

و در زندگی خود جاافتاده تر می شویم،

seem like such a good idea.

ایده خوبی به نظر نمی رسد.

Neil: Let’s listen again.

نیل: بیا دوباره گوش کنیم.

Prof. James Tilley: The question that age

پروفسور جیمز تیلی: این سوال که سن

affects our political views is a tricky one.

بر دیدگاه‌های سیاسی ما تأثیر می‌گذارد، سوال پیچیده‌ای است.

I think probably the most plausible

من فکر می‌کنم احتمالاً معقول‌ترین

explanation is that people just generally

توضیح این است که مردم

become a bit more resistant to change as

معمولاً با افزایش سن کمی در برابر تغییرات مقاومت

they get older and I think also that they

می‌کنند و همچنین فکر می‌کنم که آنها

also tend to become less idealistic.

نیز تمایل دارند کمتر ایده‌آلیستی شوند.

Neil: Professor Tilley goes on to explain

نیل: پروفسور تیلی در ادامه بیشتر توضیح می دهد

more about why being resistant to change

که چرا مقاومت در برابر تغییر

might lead people to support more right-

ممکن است مردم را به حمایت

wing policies.

از سیاست های بیشتر دست راستی سوق دهد.

Prof. James Tilley: So if parties on the

پروفسور جیمز تیلی: بنابراین اگر احزاب

right represent a platform

سمت راست پلتفرمی را ارائه می‌کنند

which is perhaps more favourable to the

که شاید برای

status quo, it’s perhaps more about

وضعیت موجود مطلوب‌تر باشد، شاید بیشتر در مورد

pragmatism than it is about idealism,

عمل‌گرایی باشد تا ایده‌آلیسم،

then that might be more attractive to

آنگاه ممکن است برای

older people than younger people.

افراد مسن‌تر جذاب‌تر باشد تا جوانان.

Neil: So what is seen as the appeal of

نیل: پس جذابیت

moving to the right?

حرکت به سمت راست چیست؟

Sam: Political parties have a particular

سام: احزاب سیاسی مجموعه خاصی

set of policies. This is sometimes known

از سیاست ها دارند. این گاهی اوقات به

as their 'platform'. Professor Tilley says

عنوان "پلتفرم" آنها شناخته می شود. پروفسور Tilley می گوید

that if their platforms support the

که اگر پلتفرم های آنها از

status quo, they might be more attractive to

وضعیت موجود پشتیبانی کند، ممکن است برای

older people. 'The status quo' is a Latin

افراد مسن تر جذاب تر باشد. «وضعیت موجود» یک عبارت لاتینی است

phrase we use in English to refer to the

که ما در انگلیسی برای اشاره به

situation as it is now – that is, one that is

وضعیت کنونی استفاده می کنیم - یعنی وضعیتی که

not going to change. Traditionally

تغییر نخواهد کرد. به طور سنتی

it’s parties of the centre right that seem

این احزاب راست میانه هستند که

to be more supportive of the status quo.

به نظر بیشتر از وضعیت موجود حمایت می کنند.

Neil: So, as we get older he says our

نیل: بنابراین، با افزایش سن، او می‌گوید که

political views are less about idealism

دیدگاه‌های سیاسی ما کمتر درباره ایده‌آلیسم

and more about pragmatism.

و ​​بیشتر درباره عمل‌گرایی است.

'Pragmatism' is being practical and

"پراگماتیسم" عملی و

realistic about what can be achieved and

واقع بینانه بودن در مورد آنچه می توان به دست آورد و

how it can be achieved.

چگونه می توان به آن دست یافت.

Sam: But of course this doesn’t apply to

سام: اما مطمئناً این برای همه صدق نمی

everyone and just because people seem

کند و فقط به این دلیل که به نظر می رسد مردم

to move more to the right as they get

با افزایش سن بیشتر به سمت راست حرکت می کنند به این

older doesn’t mean that they completely

معنی نیست که آنها کاملاً

change their politics.

سیاست خود را تغییر می دهند.

Neil: Let’s hear Professor Tilley again.

نیل: بیایید دوباره پروفسور تیلی را بشنویم.

Prof. James Tilley: So, if parties on the

پروفسور جیمز تیلی: بنابراین، اگر احزاب در

right represent a platform which is

سمت راست پلتفرمی را ارائه می‌کنند که

perhaps more favourable to the status

شاید برای وضعیت موجود مطلوب‌تر باشد

quo, it’s perhaps more about pragmatism

، شاید بیشتر در مورد عمل‌گرایی

than it is about idealism, then that might

باشد تا ایده‌آلیسم، آنگاه ممکن

be more attractive to older people than

است برای افراد مسن‌تر جذاب‌تر باشد تا

younger people.

افراد جوان.

Neil: Right, let’s get the answer to our

نیل: درست است، بیایید پاسخ سوال خود را بگیریم

question.

What was the first UK general election in

.

اولین انتخابات عمومی بریتانیا

which 18-year-olds could vote?

که در آن جوانان 18 ساله می توانستند رای دهند چه بود؟

A: 1929, B: 1950, or C: 1970.

A: 1929، B: 1950، یا C: 1970.

Sam, what did you say?

سام، چه گفتی؟

Sam: I thought it was 1950.

سام: فکر می کردم سال 1950 است.

Neil: Well, you’re wrong, I’m afraid. The

نیل: خب، اشتباه می کنی، می ترسم.

correct answer is 1970. 18-year-olds have

پاسخ صحیح 1970 است. جوانان 18 ساله

been allowed to vote in the UK since 1969

از سال 1969 اجازه دارند در بریتانیا رای دهند

and the first general election after that

و اولین انتخابات عمومی پس از

was in 1970. So, a bit later than you

آن در سال 1970 بود. بنابراین، کمی دیرتر از آنچه

thought, Sam, but congratulations

فکر می کردید، سام، اما

to anyone who did get that right. OK, let’s

به هر کسی که موفق شد تبریک می گویم. درسته. خوب، بیایید

remind ourselves of our vocabulary.

واژگان خود را به خود یادآوری کنیم.

Sam: Yes, first we had 'plausible'. An

سام: بله، ابتدا "قابل قبول" داشتیم.

adjective that means ‘believable or possible’.

صفتی که به معنای "باور کردن یا ممکن" است.

Neil: Being 'resistant' to something means

نیل: «مقاوم بودن» در برابر چیزی به این معنی است

you are against it and don’t want it to happen.

که شما مخالف آن هستید و نمی خواهید آن اتفاق بیفتد.

Sam: If you are 'idealistic' you have a clear

سام: اگر «ایده‌گرا» هستید،

and simple moral view of how things

دیدگاه اخلاقی روشن و ساده‌ای نسبت به اینکه اوضاع چگونه

should be.

باید باشد، دارید.

Neil: This contrasts with one of our other words,

نیل: این با یکی از کلمات دیگر ما،

'pragmatism', this noun is the idea of being

"پراگماتیسم" در تضاد است، این اسم ایده

realistic and practical about what can be

واقع بینانه و عملی بودن در مورد آنچه می توان

achieved.

به دست آورد است.

Sam: A 'platform' can describe the policies

سام: یک «سکو» می‌تواند سیاست‌ها

and ideas of a political party or politician.

و ایده‌های یک حزب سیاسی یا سیاستمدار را توصیف کند.

And 'the status quo' is the unchanging

و «وضعیت موجود» وضعیت تغییرناپذیری

situation as it is now.

است که اکنون هست.

Neil: OK, thank you, Sam. That’s all from

نیل: باشه، متشکرم سام. این همه از

us in this programme. Do join us again

ما در این برنامه است. دوباره به ما بپیوندید

and if you can’t wait you can find lots

و اگر نمی‌توانید منتظر بمانید، می‌توانید

more from BBC Learning English online,

موارد بیشتری را از آموزش انگلیسی BBC به صورت آنلاین،

on social media and on our app. Goodbye!

در رسانه‌های اجتماعی و برنامه ما بیابید. خداحافظ!

Sam: Bye!

سام: خداحافظ!