🍽️ The Vocabulary Show: Dining out - Learn 28 English words and phrases in 10 minutes!

Are you hungry to expand your English vocabulary?

آیا تشنه هستید که دایره لغات انگلیسی خود را گسترش دهید؟

Then grab a seat and get ready to chow down

سپس یک صندلی بگیرید و آماده شوید تا

on lots of useful new English words and phrases.

از کلمات و عبارات مفید جدید انگلیسی استفاده کنید.

From ordering your meal to paying the bill,

از سفارش غذا گرفته تا پرداخت صورتحساب،

we've got all the vocabulary that you need

ما همه واژگانی را داریم که

to navigate a restaurant like a true English pro.

برای گشت و گذار در رستوران مانند یک حرفه ای واقعی انگلیسی نیاز دارید. اگر در یک کشور انگلیسی زبان در خارج از خانه غذا می خورید،

We'll take a tour of the menu and explore some key words and phrases

ما یک تور از منو می بینیم و برخی از کلمات و عبارات کلیدی را

that you will need if you are dining out in an English-speaking country.

که به آنها نیاز خواهید داشت، بررسی می کنیم .

So, without any further ado, let's get ready to eat out.

بنابراین، بدون هیچ مقدمه ای، بیایید برای صرف غذا در بیرون از خانه آماده شویم.

Our first piece of vocabulary is the phrasal verb 'eat out'.

اولین قطعه از واژگان ما فعل عبارتی 'eat out' است.

It is a common and relatively informal way

این یک روش معمول و نسبتا غیر رسمی

to speak about going to a restaurant or café to eat

برای صحبت در مورد رفتن به یک رستوران یا کافه برای صرف غذا است

and is usually used to talk about casual meals.

و معمولاً برای صحبت در مورد وعده های غذایی معمولی استفاده می شود.

"I don't want to cook today. Let's eat out."

"من نمی خواهم امروز غذا درست کنم. بیا بیرون غذا بخوریم."

Personally, I like to cook dinner almost every day,

من شخصاً تقریباً هر روز دوست دارم شام بپزم،

but I do love to eat out at lunchtimes

اما دوست دارم در وقت ناهار بیرون غذا بخورم

and my favourite place to eat out is in sushi restaurants.

و مکان مورد علاقه من برای صرف غذا در رستوران های سوشی است.

Tell me in the comments where's your favourite place to eat out?

در نظرات به من بگویید مکان مورد علاقه شما برای غذا خوردن کجاست؟

So, now we've decided to eat out, let's make a reservation.

بنابراین، حالا تصمیم گرفتیم بیرون غذا بخوریم، بیایید رزرو کنیم.

This means to reserve a table or spot at a restaurant

این به معنای رزرو میز یا مکان در یک رستوران است

and is usually used for popular restaurants, special occasions

و معمولا برای رستوران های محبوب، مناسبت های خاص

or for larger groups.

یا برای گروه های بزرگتر استفاده می شود.

For example, "Should we make a reservation for Saturday night?

به عنوان مثال، "آیا باید برای شنبه شب رزرو کنیم؟

It can get really busy."

ممکن است واقعاً شلوغ شود."

A slightly less formal way of saying this is 'make a booking'.

یک روش کمی کمتر رسمی برای گفتن این عبارت «رزرو کردن» است.

An alternative form of 'make a reservation'

شکل جایگزین «رزرو کردن»

is 'reserve a table'.

«رزرو میز» است.

So, we might say, "There's ten of us. I think we should reserve a table."

بنابراین، ممکن است بگوییم: "ما ده نفر هستیم. فکر می کنم باید یک میز رزرو کنیم."

If you go to a nice restaurant without a reservation,

اگر بدون رزرو به یک رستوران خوب می‌روید ،

you might try asking, "Do you take walk-ins?"

ممکن است بپرسید «آیا پیاده‌روی می‌کنید؟»

And a 'walk-in' is someone who visits a place without an appointment or reservation.

و "راهپیمایی" کسی است که بدون قرار یا رزرو از مکانی بازدید می کند.

This can be used in restaurants,

این را می توان در رستوران ها استفاده کرد،

but can also be used in other situations

اما می تواند در موقعیت های دیگری

where you need a reservation or appointment,

که نیاز به رزرو یا قرار ملاقات دارید،

such as seeing a doctor or a lawyer.

مانند مراجعه به پزشک یا وکیل، استفاده شود.

There are many places where you do not need a reservation at all

بسیاری از مکان‌ها وجود دارند که در آن‌ها اصلاً نیازی به رزرو ندارید

and this includes at a 'fast food restaurant'.

و این شامل «فست فود» می‌شود.

These are restaurants that specialise in cheap meals

اینها رستوران‌هایی هستند که در غذاهای ارزان‌قیمت تخصص دارند

that are quick and easy to make and serve.

که سریع و آسان درست می‌شوند و سرو می‌شوند.

These are popular all over the world

اینها در سرتاسر جهان محبوب هستند

and they tend to sell meals that we think of as rather unhealthy.

و تمایل به فروش غذاهایی دارند که به نظر ما نسبتاً ناسالم هستند.

I try not to eat in fast food restaurants too often

سعی می‌کنم زیاد در رستوران‌های فست فود غذا نخورم،

because I don't think they're good for my stomach or my diet,

زیرا فکر نمی‌کنم برای معده یا رژیم غذایی‌ام مفید باشند،

but they are very tempting

اما بسیار وسوسه‌انگیز هستند

and they're a lot more common than they were when I was young.

و بسیار رایج‌تر از دوران جوانی من هستند.

Has fast food culture come to your country?

آیا فرهنگ فست فود به کشور شما آمده است؟

And do you think that fast food restaurants

و به نظر شما فست فودها

are a good thing or a bad thing?

چیز خوبی هستند یا بد؟

Let us know in the comments.

در نظرات به ما اطلاع دهید.

Next, we're going to look at cafés

در مرحله بعد، کافه ها را بررسی می کنیم

and we're going to look at two very different types of café.

و دو نوع کافه بسیار متفاوت را بررسی می کنیم.

One is European style and one is a more British style.

یکی سبک اروپایی و یکی بیشتر سبک بریتانیایی.

A European style café is a small establishment that sells coffee,

یک کافه به سبک اروپایی یک مؤسسه کوچک است که قهوه،

maybe some alcohol,

شاید مقداری الکل،

maybe some snacks and a few bites to eat.

شاید مقداری تنقلات و چند لقمه برای خوردن می فروشد.

It is pronounced 'caff-ay' and is spelt with an accent over the 'e': 'café'.

«caff-ay» تلفظ می‌شود و با لهجه روی «e» نوشته می‌شود: «کافه».

A British cafe is a little bit different

یک کافه بریتانیا کمی متفاوت است

and can be pronounced as 'caff-ay' or as 'caff'.

و می توان آن را به عنوان "caff-ay" یا "caff" تلفظ کرد. از

It is different culturally too.

نظر فرهنگی هم متفاوت است.

A British cafe often specialises in cheap, fried food

یک کافه بریتانیایی اغلب در غذاهای ارزان و سرخ شده تخصص دارد

and would be the perfect place to find a traditional English breakfast.

و بهترین مکان برای پیدا کردن یک صبحانه سنتی انگلیسی است.

We sometimes call these cafes a 'greasy spoon'.

ما گاهی به این کافه ها «قاشق چرب» می گوییم.

But maybe you don't feel like going to a café or a cafe,

اما شاید شما حوصله رفتن به یک کافه یا کافه را ندارید،

you're a little bit hungrier than that and you want something substantial.

کمی گرسنه تر از این هستید و چیزی قابل توجه می خواهید.

So, why not try out an 'all-you-can-eat buffet'?

بنابراین، چرا یک «بوفه همه چیز را که می توانید بخورید» امتحان نکنید؟

This is a restaurant where you pay a set amount for an unlimited amount of food.

این رستورانی است که در آن مبلغ مشخصی را برای مقدار نامحدود غذا پرداخت می کنید.

But let's get back to the restaurant where we made our original reservation

اما بیایید به رستورانی برگردیم که در آن رزرو اصلی خود را انجام دادیم

and let's order a 'starter'.

و بیایید یک «استارتر» سفارش دهیم.

A 'starter' is a small portion of food that you eat before your main meal.

«استارتر» قسمت کوچکی از غذایی است که قبل از غذای اصلی می خورید.

For example, "We had the prawn cocktail as a starter".

به عنوان مثال، "ما کوکتل میگو را به عنوان پیش غذا خوردیم".

Now, you might hear speakers of American English call this an 'appetizer'.

اکنون، ممکن است بشنوید که سخنرانان انگلیسی آمریکایی این را "پیش غذا" می نامند.

It is very, very similar,

این بسیار بسیار شبیه است،

but here in the UK, in British English, we call it a 'starter'.

اما اینجا در بریتانیا، در انگلیسی بریتانیایی، ما آن را "شروع کننده" می نامیم.

Next, it's time to order the 'main'.

بعد، زمان سفارش "اصلی" است.

The 'main' is the most important or biggest part of the meal.

"اصلی" مهمترین یا بزرگترین قسمت غذا است.

For example, "For my main, I think I'll have steak and chips, please".

به عنوان مثال، "برای غذای اصلی من، فکر می کنم استیک و چیپس بخورم، لطفا".

We can also say 'main course'.

همچنین می توانیم بگوییم غذای اصلی.

For example, "Angelica ordered the spaghetti bolognese as her main course".

به عنوان مثال، "آنجلیکا اسپاگتی بولونیز را به عنوان غذای اصلی خود سفارش داد".

Again, in British English, we would say 'main' or 'main course',

مجدداً در انگلیسی بریتانیایی، ما می‌گوییم «اصلی» یا «کورس اصلی»،

but in American or Canadian English, you are more likely to hear 'entrée'.

اما در انگلیسی آمریکایی یا کانادایی، احتمال شنیدن «entrée» بیشتر است.

English is a language where we often try to keep

انگلیسی زبانی است که ما اغلب سعی می‌کنیم وقتی کلمه‌ای را می‌گیریم،

an element of the original language when we take a word,

عنصری از زبان اصلی را حفظ کنیم،

so you can hear 'entrée' has a touch of the original French,

بنابراین می‌توانید بشنوید که «entrée» لمسی از زبان فرانسوی اصلی دارد،

where the word was taken from.

جایی که کلمه از آنجا گرفته شده است.

Now, when ordering a 'main' or a 'main course' or an 'entrée',

اکنون، هنگام سفارش غذای اصلی یا اصلی یا غذای ورودی،

you might want to check whether the restaurant has a 'special' available.

ممکن است بخواهید بررسی کنید که آیا رستوران غذای ویژه ای دارد یا خیر.

A 'special' is a meal that is not on the usual menu.

«ویژه» غذایی است که در منوی معمولی وجود ندارد.

It is available for a limited time only.

فقط برای مدت محدود در دسترس است.

This might be because the ingredients are seasonal,

این ممکن است به این دلیل باشد که مواد تشکیل دهنده فصلی هستند،

the chef wants to try something new,

سرآشپز می خواهد چیز جدیدی را امتحان کند،

or because the restaurant wants to add

یا به این دلیل که رستوران می خواهد

a bit of variety and spice to their typical menu.

کمی تنوع و ادویه را به منوی معمولی خود اضافه کند.

So, you might hear something like, "Today's special is chicken vindaloo".

بنابراین، ممکن است چیزی شبیه به "ویژه امروز مرغ ویندالو" بشنوید.

So, next time you are in a restaurant,

بنابراین، دفعه بعد که در یک رستوران هستید،

why not try asking, "Do you have any specials?"

چرا نپرسید: "آیا چیز خاصی دارید؟"

and you might discover something wonderful.

و ممکن است چیز شگفت انگیزی کشف کنید.

We also commonly put the definite article 'the' before the word 'special'.

همچنین معمولاً حرف تعریف «the» را قبل از کلمه «ویژه» قرار می دهیم.

For example, "I'll try the special, please".

به عنوان مثال، "لطفا ویژه را امتحان خواهم کرد".

Wow, learning all these new words has been thirsty work, hasn't it?

وای یاد گرفتن این همه واژه جدید کار تشنه ای بوده، نه؟

I think it's time to order some drinks.

فکر می کنم وقت آن رسیده که نوشیدنی سفارش بدهم.

Now, if you don't want to spend too much money,

حالا، اگر نمی‌خواهید پول زیادی خرج کنید،

you might want to order the 'house wine'.

ممکن است بخواهید «شراب خانگی» را سفارش دهید.

This is a relatively cheap wine option

این یک گزینه شراب نسبتا ارزان است

and you won't know too much about it until it arrives.

و تا زمانی که نرسد، چیز زیادی در مورد آن نمی دانید .

The only thing you are likely to know is that it costs less

تنها چیزی که احتمالاً می دانید این است که قیمت آن کمتر

than the other wines on the menu.

از سایر شراب های موجود در منو است.

But maybe you don't drink or you don't want to drink alcohol.

اما شاید شما مشروب نمی خورید یا نمی خواهید الکل بنوشید.

What should you order then?

اونوقت چی باید سفارش بدی؟

How about a nice, refreshing 'soft drink'?

یک "نوشیدنی" خوب و با طراوت چطور؟

A 'soft drink' is a non-alcoholic drink.

"نوشابه" یک نوشیدنی غیر الکلی است.

It is usually served cold, has bubbles and contains sugar

معمولاً سرد سرو می شود، حباب دارد و حاوی شکر

and a natural or artificial flavour, like orange or lemon or cherry, for example.

و طعم طبیعی یا مصنوعی است، مثلاً پرتقال یا لیمو یا گیلاس.

Or maybe you want to stay very healthy and you can order a 'sparkling water'.

یا شاید می خواهید بسیار سالم بمانید و می توانید یک "آب گازدار" سفارش دهید.

This is carbonated water that has lots of bubbles in it.

این آب گازدار است که حباب های زیادی در آن وجود دارد.

You might also hear it called 'fizzy water'.

شما همچنین ممکن است آن را به نام "آب گازدار" بشنوید.

But wow, I am hungry!

اما وای من گرسنه ام!

In fact, I'm so hungry, 'I could eat a horse'.

در واقع، من خیلی گرسنه هستم، «می‌توانم یک اسب بخورم».

'I could eat a horse' is an idiom meaning that you are very, very hungry.

«من می‌توانم اسب بخورم» اصطلاحی است که به این معنی است که شما بسیار بسیار گرسنه هستید. می

You can use the full idiom 'I'm so hungry, I could eat a horse'

توانید از اصطلاح کامل «من خیلی گرسنه هستم، می توانم اسب بخورم»

or you can use the shortened phrase 'I could eat a horse'.

یا می توانید از عبارت کوتاه شده «من می توانستم اسب بخورم» استفاده کنید.

Ah, the food has finally arrived.

آها بالاخره غذا رسید بیا

Let's eat!

بخوریم!

Before we start our meal, we need to decide which cutlery we need to use.

قبل از شروع غذا، باید تصمیم بگیریم که از کدام قاشق و چنگال استفاده کنیم.

'Cutlery' are the tools that we use to eat,

"کارد و چنگال" ابزاری است که ما برای غذا خوردن استفاده می کنیم،

so let's go through some of the most common ones.

بنابراین اجازه دهید برخی از رایج ترین آنها را مرور کنیم.

We have a knife and fork.

ما یک چاقو و چنگال داریم.

A spoon.

یک قاشق.

A teaspoon.

یک قاشق چای خوری

We might use a pair of chopsticks.

ممکن است از یک جفت چاپستیک استفاده کنیم.

To serve a soup from the middle of the table,

برای سرو سوپ از وسط سفره

you might use a ladle.

می توانید از ملاقه استفاده کنید.

So, we've used the correct utensils to finish our starter and our main

بنابراین، ما از ظروف درست برای پایان دادن به غذای اولیه و اصلی خود استفاده کرده‌ایم

and now it's time for my favourite part of the meal:

و اکنون زمان بخش مورد علاقه من از غذا است:

the dessert.

دسر.

'Dessert' is a 'sweet dish served at the end of a meal',

"دسر" یک "غذای شیرینی است که در پایان غذا سرو می شود"،

so think of ice cream or fruit or cake.

بنابراین به بستنی یا میوه یا کیک فکر کنید.

It can be countable or uncountable.

می تواند قابل شمارش یا غیرقابل شمارش باشد.

If you are talking about your individual dessert, it is uncountable:

اگر در مورد دسر شخصی خود صحبت می کنید ، غیرقابل شمارش است:

"I'd like some dessert, please".

"من کمی دسر می خواهم، لطفا".

But if you are talking about different types of dessert,

اما اگر از انواع دسر صحبت می کنید،

it becomes countable:

قابل شمارش می شود:

"We had three different types of dessert between us".

«ما بین خودمان سه نوع دسر داشتیم ».

Wow, that was a good meal.

عجب غذای خوبی بود

We had a nice starter, a lovely main and a delicious dessert,

یک پیش غذای خوب، یک دسر اصلی و خوشمزه خوردیم،

we had some fantastic drinks.

نوشیدنی های فوق العاده ای خوردیم.

But now, unfortunately, it is time to get the bill.

اما اکنون، متاسفانه، زمان دریافت صورتحساب است.

A 'bill' is a written or printed statement, given to you by the restaurant,

«صورتحساب» بیانیه‌ای نوشته شده یا چاپی است که توسط رستوران به شما داده می‌شود و به

that shows you how much money you owe

شما نشان می‌دهد که

for the drinks and food you have just consumed.

برای نوشیدنی‌ها و غذایی که اخیراً مصرف کرده‌اید چقدر پول بدهکار هستید.

So, at the end of the meal,

بنابراین، در پایان غذا،

you might catch the eye of the waiter and ask, "Can I get the bill, please?"

ممکن است توجه پیشخدمت را بگیرید و بپرسید: "می توانم صورتحساب را دریافت کنم، لطفا؟"

In American English, you are more likely to hear the word 'check':

در انگلیسی آمریکایی، بیشتر احتمال دارد که کلمه "چک" را بشنوید:

"Can I get the check, please?"

"آیا می توانم چک را دریافت کنم، لطفا؟"

It's time to pay and now comes the decision

زمان پرداخت فرا رسیده است و اکنون تصمیم می گیریم

on whether you want to split the bill.

که آیا می خواهید صورت حساب را تقسیم کنید یا خیر.

'Split the bill' is when you pay evenly between all the members at the table.

"تقسیم صورتحساب" زمانی است که بین همه اعضای میز به طور مساوی پرداخت می کنید.

So, if there are five people and the bill is £100,

بنابراین، اگر پنج نفر باشند و صورتحساب 100 پوند باشد،

everybody puts in £20.

همه 20 پوند می پردازند.

But if you're feeling a little bit more generous,

اما اگر کمی سخاوتمندتر احساس می‌کنید، می‌توانید

you can say it's 'on me'.

بگویید «بر من است».

This is a useful phrase

این یک عبارت مفید

for if you'd like to volunteer to pay the bill for everybody.

برای اگر می خواهید داوطلب شوید تا قبض را برای همه بپردازید.

"Put your wallet away, Raheem. This one is on me."

"کیف پولت را بگذار کنار، رحیم. این یکی از دست من است."

Once you've paid, it's time to decide whether you want to leave a tip.

پس از پرداخت، وقت آن است که تصمیم بگیرید که آیا می خواهید انعام بگذارید یا خیر.

'Leaving a tip' means 'giving extra money to the server or staff'

«انعام گذاشتن» به معنای «دادن پول اضافی به سرور یا کارکنان»

to thank them for their service.

برای تشکر از خدماتشان است.

Now that you've feasted on these delicious dining vocabulary words,

اکنون که از این لغات لغات غذاخوری خوشمزه پذیرایی کرده اید،

you're all set to confidently savour your next meal at a restaurant.

همه چیز آماده است که غذای بعدی خود را در یک رستوران با اطمینان میل کنید. از پیش

Enjoy your appetisers, relish your mains

غذای خود لذت ببرید، از غذای اصلی خود لذت ببرید

and, of course, always remember to appreciate good service.

و البته، همیشه به یاد داشته باشید که از خدمات خوب قدردانی کنید.

You can find all of today's vocabulary scrolling down the side,

شما می توانید تمام واژگان امروزی را با پیمایش به سمت پایین بیابید،

so be sure to practise them.

پس حتما آنها را تمرین کنید.

Why not write your own example sentences in the comments below

چرا جملات نمونه خود را در نظرات زیر

to practise them and put these words into your long-term memory?

برای تمرین آنها نمی نویسید و این کلمات را در حافظه بلند مدت خود قرار نمی دهید؟

It is time to hit that like button, subscribe and let us know about

وقت آن رسیده است که دکمه لایک را بزنید، مشترک شوید و در بخش نظرات از

your dining stories and experiences in the comments section.

داستان ها و تجربیات غذاخوری خود به ما اطلاع دهید .

If you enjoyed today's lesson,

اگر از درس امروز لذت بردید،

I'm sure you would love our lessons on travel or going to the supermarket.

مطمئنم که از درس های ما در مورد سفر یا رفتن به سوپرمارکت لذت خواهید برد.

Bon appetit, happy dining and see you next time. Bye!

اشتهاتون مبارک، ناهارتون شاد و دفعه بعد میبینمت. خدا حافظ!