English Rewind - London Life: The pub

Hello! This is a programme from the BBC Learning English archive.

سلام! این برنامه از آرشیو بی بی سی Learning English است.

It was first broadcast in February 2007 on the BBC Learning English website.

اولین بار در فوریه 2007 در وب سایت آموزش انگلیسی BBC پخش شد.

We do hope you enjoy it.

امیدواریم از آن لذت ببرید

BBC Learning English dot com.

BBC Learning English dot com.

Hello, I'm Callum Robertson and this is London Life.

سلام، من کالوم رابرتسون هستم و این لندن لایف است.

They are something of a British institution,

آنها چیزی شبیه به یک موسسه بریتانیایی هستند،

they have their own specialised vocabulary

آنها واژگان تخصصی خود را دارند

and there are over 6,000 of them in London alone.

و بیش از 6000 نفر از آنها فقط در لندن وجود دارد.

What am I talking about?

من در مورد چه چیزی صحبت می کنم؟

Well, it's the good old pub, of course.

خوب، البته، آن میخانه خوب قدیمی است.

Going to the pub is something that is quintessentially British,

رفتن به میخانه چیزی است که اساساً بریتانیایی است،

it's something that's part of our heritage, our culture

چیزی است که بخشی از میراث ما، فرهنگ ما است

and it's an experience which isn't really the same anywhere else in the world.

و تجربه‌ای است که در هیچ کجای دنیا شبیه به آن نیست.

So, first, what do we mean by a pub?

بنابراین، ابتدا، منظور ما از میخانه چیست؟

The word 'pub' is short for 'public house', 'a public house'.

کلمه "میخانه" مخفف "خانه عمومی"، "یک خانه عمومی" است.

A public house is a place where alcoholic drinks

خانه عمومی مکانی است که در آن مشروبات الکلی

are sold for people to consume on the premises.

برای مصرف مردم در محل فروخته می شود.

What makes a pub a pub and not simply a bar

چیزی که یک میخانه را به یک میخانه تبدیل می کند و نه صرفاً یک بار، این

is that pubs usually have some kind of homely atmosphere.

است که میخانه ها معمولاً نوعی فضای خانگی دارند.

There might be lots of wood in the décor, carpets on the floor

ممکن است تعداد زیادی چوب در دکور وجود داشته باشد، فرش‌هایی روی زمین

and, if you're lucky, an open fire

و اگر خوش شانس باشید، یک آتش‌سوزی روباز

where you can sit with your drink and keep warm on a cold winter's night.

که در آن می‌توانید با نوشیدنی خود بنشینید و در یک شب سرد زمستانی گرم باشید.

Pubs are usually identified by a sign hanging outside.

میخانه ها معمولا با تابلویی که در بیرون آویزان است شناسایی می شوند.

These signs were originally compulsory following a 14th century law

این تابلوها در ابتدا طبق قانون قرن چهاردهم اجباری بودند

which said that whoever was making beer to be sold had to hang out a sign.

که می‌گفت هرکس آبجو درست می‌کرد تا بفروشد باید تابلویی آویزان کند.

These days, most pubs are still marked by a sign hanging outside

این روزها، بیشتر میخانه ها هنوز با تابلویی در بیرون مشخص می شوند

and the names of pubs are also very traditional, like The King's Head,

و نام میخانه ها نیز بسیار سنتی هستند، مانند The King's Head،

The Rose and Crown and the Carpenter's Arms.

The Rose and Crown و The Carpenter's Arms.

There's a lot of specific vocabulary associated with pubs

واژگان خاص زیادی در ارتباط با میخانه ها وجود دارد

and 'pub' is not the only word they are known by.

و "میخانه" تنها کلمه ای نیست که آنها با آن شناخته می شوند.

'Booze', for example, is a slang word for 'alcohol'

برای مثال، "Booze" یک کلمه عامیانه برای "الکل" است

and so 'the boozer' is another name for 'the pub'.

و بنابراین "boozer" نام دیگری برای "میخانه" است.

A pub that you regularly go to, you call your 'local',

میخانه‌ای که مرتباً به آن می‌روید، به آن «محلی» خود می‌گویید

and in your 'local' you are known as 'a regular'.

و در «محلی» خود به‌عنوان «معمولی» شناخته می‌شوید.

So, what is it about the pub experience that makes it so special?

بنابراین، چه چیزی در مورد تجربه میخانه وجود دارد که آن را بسیار خاص می کند؟

Dean Fetzer runs a website

دین فتزر وب‌سایتی را راه‌اندازی می‌کند

which provides a guide to and reviews of thousands of London pubs. He told us why.

که راهنمایی و بررسی هزاران میخانه لندن را ارائه می‌کند. او به ما گفت چرا.

Well, it's about the whole package, it's about the environment, the atmosphere,

خب، این در مورد کل بسته است، در مورد محیط زیست، جو،

the people who work in the pub, the people who visit the pub,

افرادی که در میخانه کار می کنند، افرادی که از میخانه بازدید می کنند،

and the beer is important, but it's not the ultimate part of the experience,

و آبجو مهم است، اما این بخش نهایی تجربه نیست، بلکه

it's about how you find the pub.

چگونگی آن است. میخانه را پیدا می کنی

So, according to Dean,

بنابراین، به گفته دین،

it's not the beer that's most important about going to the pub.

این آبجو نیست که برای رفتن به میخانه مهم است.

It is important, but it's not the ultimate part of the experience.

مهم است، اما بخش نهایی تجربه نیست.

And that is the overall atmosphere and environment,

و این فضا و محیط کلی است،

the people who are there and the people who work there.

افرادی که آنجا هستند و افرادی که آنجا کار می کنند.

It makes it all a very social and enjoyable experience. Listen again.

این همه آن را به یک تجربه بسیار اجتماعی و لذت بخش تبدیل می کند . دوباره گوش کن.

Well, it's about the whole package, it's about the environment, the atmosphere,

خب، این در مورد کل بسته است، در مورد محیط زیست، جو،

the people who work in the pub, the people who visit the pub,

افرادی که در میخانه کار می کنند، افرادی که از میخانه بازدید می کنند،

and the beer is important, but it's not the ultimate part of the experience,

و آبجو مهم است، اما این بخش نهایی تجربه نیست، بلکه

it's about how you find the pub.

چگونگی آن است. میخانه را پیدا می کنی

BBC Learning English dot com.

BBC Learning English dot com.

In most pubs, you can buy a wide range

در اکثر میخانه‌ها، می‌توانید طیف وسیعی

of alcohol and soft drinks, wines and spirits,

از الکل و نوشابه، شراب و مشروبات الکلی بخرید،

but, because most pubs have a connection with 'breweries' —

اما از آنجا که بیشتر میخانه‌ها با «آب‌جوسازی‌ها» -

companies that brew or produce beer — this is the main product sold.

شرکت‌هایی که آبجو دم می‌کنند یا تولید می‌کنند - ارتباط دارند - این محصول اصلی فروخته شده است.

There are many different kinds of beers and lagers.

انواع مختلفی از آبجو و لاگر وجود دارد.

In Britain, if you order a beer, what you get what is called 'bitter',

در بریتانیا، اگر شما یک آبجو سفارش دهید، چیزی که به آن "تلخ" می گویند،

a dark beer which is not very gassy.

یک آبجو تیره است که خیلی گازدار نیست.

'Lager' is the golden drink with more gas

"لاگر" نوشیدنی طلایی با گاز بیشتر است

that is more common in many other countries.

که در بسیاری از کشورهای دیگر رایج تر است.

So, if this is what you want and you're in an English pub, be sure to ask for lager.

بنابراین، اگر این همان چیزی است که می‌خواهید و در یک میخانه انگلیسی هستید، حتماً درخواست لاگر کنید.

And, although you can buy beer and lager in a bottle,

و، اگرچه می‌توانید آبجو و آبجو را در یک بطری بخرید، اما

it's more usual for it to be served by a pump,

معمول‌تر است که با پمپ سرو شود،

which brings up the drink from barrels in the cellar of the pub.

که نوشیدنی را از بشکه‌های موجود در انبار میخانه بیرون می‌آورد.

In Britain, beer and lager from the pump

در بریتانیا، آبجو و آبجو از پمپ

is sold in measures of a pint or half a pint. Just those two.

به اندازه یک پینت یا نیم پینت به فروش می رسد. فقط اون دوتا

A pint is about half a litre. And the word 'pint' is very useful to remember.

یک پینت حدود نیم لیتر است. و کلمه "pint" برای به خاطر سپردن بسیار مفید است.

With British people, you can use it when arranging a drink and buying a drink.

با مردم بریتانیا، شما می توانید از آن در هنگام چیدمان نوشیدنی و خرید نوشیدنی استفاده کنید.

For example, a very common phrase to use is this one:

به عنوان مثال، یک عبارت بسیار رایج برای استفاده این است: آیا

Fancy a pint?

یک پینت دوست دارید؟

Fancy a pint?

دوست دارید یک پیمانه؟

It means, 'Would you like to come to the pub with me and have a drink?'

یعنی "دوست داری با من به میخانه بیایی و یک نوشیدنی بخوری؟"

Quite a long sentence there,

یک جمله بسیار طولانی در آنجا وجود دارد،

so it's useful to remember the short version, 'Fancy a pint?'

بنابراین مفید است که نسخه کوتاه آن را به خاطر بسپارید، "یک لیوان را دوست دارید؟"

And, of course, the word 'pint' is used when ordering your drinks in the pub.

و البته هنگام سفارش نوشیدنی های خود در میخانه از کلمه "پینت" استفاده می شود.

'A pint of bitter, please.' 'I'll have a pint of lager, please.'

لطفا یک پیمانه تلخ. "لطفا یک لیوان لیگر می خورم."

And if you don't want a pint, but half a pint, then we just use the word 'half'.

و اگر یک پینت نمی‌خواهید، بلکه نیم پینت می‌خواهید، ما فقط از کلمه «نیم» استفاده می‌کنیم.

'Half a bitter, please.' 'Half a lager, please.'

"نصف تلخ، لطفا." "لطفاً نصف لیگر."

And one more thing —

و یک چیز دیگر -

if you're going to an English pub there's another thing to remember.

اگر به یک میخانه انگلیسی می روید، چیز دیگری را باید به خاطر بسپارید.

Here's Dean Fetzer again.

اینجا دوباره دین فتزر است.

Don't expect a waiter to come to your table and take an order,

انتظار نداشته باشید که یک پیشخدمت سر میز شما بیاید و سفارش بگیرد،

'cos it doesn't happen in a lot of them.

زیرا در بسیاری از آنها این اتفاق نمی افتد.

Some are, some are doing, some are doing it now, but it's still quite a new thing.

برخی هستند، برخی در حال انجام هستند، برخی در حال انجام آن هستند، اما هنوز یک چیز کاملاً جدید است.

That's right, when ordering your drink in a pub,

درست است، وقتی نوشیدنی خود را در میخانه سفارش می دهید،

you go to the bar and speak directly to the person working behind the bar.

به بار می روید و مستقیماً با شخصی که پشت بار کار می کند صحبت می کنید.

There are no waiters coming to the tables to take orders!

هیچ پیشخدمتی برای گرفتن سفارش به میزها نمی آیند!

Well, that's all from this edition of London Life

خوب، این همه از این نسخه از London Life است

and, I must admit, I'm feeling a bit thirsty now. Anyone fancy a pint?

و، باید اعتراف کنم، اکنون کمی احساس تشنگی می کنم. کسی یک پیمانه را دوست دارد؟

BBC Learning English dot com.

BBC Learning English dot com.