Grammar: Advanced Learner Mistakes - BBC English Masterclass

Hi guys! Dan for BBC Learning English here. In this session, we'll be taking a look at

سلام بچه ها! دان برای بی بی سی آموزش زبان انگلیسی در اینجا. در این جلسه نگاهی

advanced learner mistakes. Are you ready? Here we go!

به اشتباهات پیشرفته زبان آموز خواهیم داشت. اماده ای؟ در اینجا ما می رویم!

So, sometimes in English, we use a WH word clause as the object of a verb. For example:

بنابراین، گاهی اوقات در زبان انگلیسی، از عبارت WH به عنوان مفعول یک فعل استفاده می کنیم. به عنوان مثال:

'He realised what he was doing,' - or - 'I can't believe what you have done.' Now, advanced

"او متوجه شد که دارد چه کار می کند" - یا - "من نمی توانم کاری که شما انجام داده اید را باور کنم." اکنون،

learners generally make two mistakes here. The first is that they invert the auxiliary

زبان آموزان پیشرفته معمولاً در اینجا دو اشتباه مرتکب می شوند. اولین مورد این است که آنها فعل کمکی

verb and the subject, like you would do with a normal question. Let me show you.

و فاعل را معکوس می کنند، همانطور که شما با یک سوال عادی انجام می دهید. بگذار نشانت دهم.

'He realised what was he doing,' - and - 'I can't believe what have you done.'

"او متوجه شد که دارد چه کار می کند" - و - "من نمی توانم باور کنم که شما چه کار کرده اید."

Remember that these whos, whats, wheres, whens and whys are not question words, but relative

به یاد داشته باشید که این whos، whats، Wheres، Whens و Whys کلمات پرسشی نیستند، بلکه

pronouns, and so the clause which comes after follows normal sentence order. Come and see.

ضمایر نسبی هستند، و بنابراین عبارتی که بعد از آن می آید از ترتیب جمله عادی پیروی می کند. بیا و ببین.

So: Not 'He realised what was he doing,' but 'what he was doing.' Not 'I can't believe

بنابراین: نه "او متوجه شد که چه می کند"، بلکه "او چه می کند". نه "من نمی توانم باور

what have you done,' but 'what you have done.'

کنم چه کرده ای"، بلکه "کاری که انجام داده ای" نیست.

Now, this problem is simpler with a tense which has an auxiliary and main verb form,

حال، این مشکل با زمانی که یک فعل کمکی و اصلی دارد، ساده تر است،

but the second problem is that learners forget to use an affirmative verb form when talking

اما مشکل دوم این است که زبان آموزان هنگام صحبت در مورد زمان حال یا گذشته ساده فراموش می کنند که از یک فعل تأییدی استفاده کنند

about the present or past simple. For example: 'I don't know where did he go last night,'

. به عنوان مثال: "من نمی دانم او دیشب کجا رفت"

- or - 'They want to see what does he do.' Now, remember these are not questions. When

- یا - "آنها می خواهند ببینند او چه می کند." حالا، به یاد داشته باشید که اینها سؤال نیستند. هنگامی

we make an affirmative sentence with the present or past simple, we only use one verb - and

که یک جمله تأییدی با حال یا گذشته ساده می سازیم، فقط از یک فعل استفاده می کنیم - و

these clauses act the same. So: 'I don't know where did he go last night,' becomes 'I don't

این جملات یکسان عمل می کنند. بنابراین: «نمی‌دانم دیشب کجا رفت»، تبدیل به «

know where he went last night.' And 'They want to see what does he do,' becomes 'They

نمی‌دانم دیشب کجا رفت». و "آنها می خواهند ببینند او چه می کند"، تبدیل به "آنها

want to see what he does.' Have you got it? Good!

می خواهند ببینند که او چه می کند." پیدا کردی؟ گرفتی؟ خوب!

'The life is beautiful!' 'What makes me sad is the poverty.'

'زندگی زیباست!' آنچه مرا غمگین می کند فقر است.

Ok guys, this one is an old one, but still a tricky one. Many advanced learners still

خوب بچه ها، این یکی قدیمی است، اما هنوز مشکل است. بسیاری از زبان‌آموزان پیشرفته هنوز هم

use the definite article when talking in general about a plural or uncountable noun. Remember

وقتی در مورد اسم جمع یا غیرقابل شمارش صحبت می‌کنند، از حرف تعریف استفاده می‌کنند . به یاد داشته باشید

that in English, when we are talking in general and we mean all of a thing, we don't use 'the'.

که در انگلیسی، زمانی که ما به طور کلی صحبت می کنیم و منظور ما از یک چیز است، از "the" استفاده نمی کنیم.

'Life is beautiful' 'What makes me sad is poverty.'

"زندگی زیباست" "آنچه مرا غمگین می کند فقر است."

That doesn't mean we can't use 'the'. But when we do, it means we are being specific and

این بدان معنا نیست که ما نمی توانیم از "the" استفاده کنیم. اما وقتی این کار را انجام می دهیم، به این معنی است که ما خاص هستیم و

only referring to one thing. For example: 'I'm reading about the life of Michael Jackson.'

فقط به یک چیز اشاره می کنیم. به عنوان مثال: "من در مورد زندگی مایکل جکسون می خوانم."

Having said that, if you want to generalise about a SINGULAR COUNTABLE noun, then using

با این حال، اگر می خواهید در مورد یک اسم COUNTABLE مفرد تعمیم دهید، استفاده از

'the' as the definite article is the correct thing to do. So: 'Life would be much less

«the» به عنوان حرف معین کار درستی است. بنابراین: "زندگی بدون ببر بسیار کمتر جالب خواهد بود

interesting without the tiger' (or tigers...general) 'The car is probably the most important invention

" (یا ببرها ... به طور کلی) "ماشین احتمالاً مهمترین اختراع

in mankind's history.' (or cars...general) Have you got it? Good!

در تاریخ بشر است." (یا ماشین ها ... عمومی) آیا شما آن را دریافت کرده اید؟ خوب!