Why does seeing someone yawn make us yawn? 6 Minute English

Georgina: Hello. This is 6 Minute English,

جورجینا: سلام. این 6 دقیقه انگلیسی است،

I'm Georgina.

من جورجینا هستم.

Rob: And I'm Rob.

راب: و من راب هستم.

Georgina: What do you do when you’re tired, Rob?

جورجینا: وقتی خسته هستی چیکار میکنی راب؟

Rob: Mm, I go to bed.

راب: مام، من به رختخواب می روم.

Georgina: Before that?

جورجینا: قبلش؟

Rob: Erm, I clean my teeth?

راب: ارم، من دندان هایم را تمیز می کنم؟

Georgina: But what does your body do to

جورجینا: اما بدن شما چه می کند تا

tell you you’re tired?

به شما بگوید خسته هستید؟

Rob: Right, well these days I just kind of

راب: درست است، خوب این روزها من فقط

fall asleep in front of the TV.

جلوی تلویزیون خوابم می برد.

Georgina: Yes, but, OK – what am

جورجینا: بله، اما، خوب - من

I doing now?

الان دارم چه کار می کنم؟

Rob: O h yes, hang on – yes, you’ve set

راب: اوه بله، صبر کن - بله، تو

me off - yawning, yes yawning is a sign that

مرا به راه انداختی - خمیازه کشیدن، بله خمیازه کشیدن نشانه این است که

we are tired! Or bored!

ما خسته هستیم! یا بی حوصله!

Georgina: Are you tired or bored now?

جورجینا: الان خسته یا بی حوصله ای؟

Rob: No, not particularly.

راب: نه، به خصوص نه.

Georgina: So, why did you just yawn?

جورجینا: پس چرا خمیازه کشیدی؟

Rob: Well, because you did! That’s the thing

راب: خوب، چون این کار را کردی! این چیزی است که

about yawns. They are contagious – they

در مورد خمیازه ها وجود دارد. آنها مسری هستند - می

can spread from one person to another.

توانند از فردی به فرد دیگر سرایت کنند.

Georgina: And that’s what we’re looking

جورجینا: و این چیزی است که ما

at in this programme. But first, today’s

در این برنامه به آن نگاه می کنیم. اما اول،

question. What biological function does yawning

سوال امروز. خمیازه چه عملکرد بیولوژیکی

have? Essentially, why do we yawn? Is it:

دارد؟ اساساً چرا خمیازه می کشیم؟ آیا این است:

A: To take in more oxygen

A: دریافت اکسیژن بیشتر

B: To get rid of carbon dioxide from our body

B: برای خلاص شدن از شر دی اکسید کربن از بدن

C: No one really knows

C: هیچ کس واقعا نمی داند

What do you think, Rob?

نظر شما چیست، راب؟

Rob: Ah – I know this. We yawn to take in

راب: آه - من این را می دانم. خمیازه می کشیم تا

more oxygen. I’m pretty sure that’s it.

اکسیژن بیشتری دریافت کنیم. من تقریباً مطمئن هستم که همین است.

Georgina: OK. We’ll see if you’re correct

جورجینا: باشه. ما در پایان برنامه خواهیم دید که آیا شما درست می گویید

at the end of the programme. John Drury is

. جان

a researcher from Sussex University. On

دروری محققی از دانشگاه ساسکس است. در

the BBC Radio 4 series All in The Mind he spoke

سریال All in The Mind رادیو بی بی سی در

about yawning and why it is contagious.

مورد خمیازه و چرایی مسری بودن آن صحبت کرد.

Which animal does he mention will also

از كدام حيوان

catch a yawn

ياد مي كند كه

from its owner?

از صاحبش خميازه مي گيرد؟

John Drury: Yawning is actually a difficult

جان دروری: در مورد این رفتارهای مسری خمیازه کشیدن در واقع یک

case when it comes to

مورد دشوار

these contagious behaviours.

است.

It is the most contagious behaviour – it’s

این مسری ترین رفتار است -

meant to be automatic, it’s something that

به معنای خودکار بودن است، چیزی است که

you can’t stop. Dogs yawn when their owners

نمی توانید آن را متوقف کنید. سگ ها وقتی صاحبشان خمیازه می

yawn, animals yawn to each other. It happens

کشند، حیوانات برای هم خمیازه می کشند.

whether you want to or not. These kind of

چه بخواهی و چه نخواهی این اتفاق می افتد. این نوع

effects have been found for other kinds of

تأثیرات برای انواع دیگر

behaviour, so really, we were trying to push

رفتار یافت شده است، بنابراین واقعاً، ما سعی

it as far as we could and see if there is

می‌کردیم تا آنجا که می‌توانیم آن را پیش ببریم و ببینیم آیا

a cognitive element to this influence behaviour.

یک عنصر شناختی برای این رفتار تأثیرگذار وجود دارد یا خیر.

Georgina: Which animal might yawn when its

جورجینا: کدام حیوان ممکن است وقتی صاحبش خمیازه بکشد

owner does?

؟

Rob: Dogs! Dogs can catch a yawn

راب: سگ ها! سگ ها می توانند

from their owners.

از صاحب خود خمیازه بکشند.

Georgina: Yes, yawning is a very contagious

جورجینا: بله، خمیازه کشیدن یک رفتار بسیار مسری

behaviour. The use of the word behaviour here

است. استفاده از کلمه رفتار در

is interesting. Normally it is an uncountable

اینجا جالب است. معمولاً این یک اسم غیرقابل شمارش

noun to describe the way we act – either

برای توصیف روشی است که ما عمل می کنیم - چه

in a good or a bad way. We talk about, for

به شکل خوب یا بد.

example, dogs' or children’s behaviour being

مثلاً در مورد خوب یا بد بودن رفتار سگ ها یا بچه ها صحبت می کنیم

good or bad.

.

Rob: But it’s also used as an uncountable

راب: اما

noun when we are talking about a particular

هنگامی که در مورد عمل خاصی صحبت می کنیم

action that, for example, an animal makes

که مثلاً یک حیوان در موقعیت های خاص انجام می دهد، به عنوان یک اسم غیرقابل شمارش نیز استفاده می شود

in particular situations. These behaviours

. این

are often not conscious, but are an automatic

رفتارها اغلب آگاهانه نیستند، اما پاسخی خودکار

response to a situation.

به یک موقعیت هستند.

Georgina: And the researchers were looking

جورجینا: و محققان به دنبال این

to see if there was a cognitive side to the

بودند که ببینند آیا جنبه شناختی در این رفتار وجود دارد یا خیر

behaviour. Which means they are looking at

. این بدان معناست که آنها به

the mental process – what is happening in

روند ذهنی نگاه می کنند - آنچه در ذهن اتفاق می افتد

the mind to make us yawn, particularly when

تا ما را وادار به خمیازه کند، به ویژه وقتی

someone else yawns. Let’s listen again

شخص دیگری خمیازه می کشد. بیایید دوباره گوش کنیم

John Drury: Yawning is actually a difficult

جان دروری: خمیازه کشیدن در واقع یک

case when it comes to these

contagious behaviours.

مورد دشوار در مورد این

رفتارهای مسری است.

It is the most contagious behaviour – it’s

این مسری ترین رفتار است -

meant to be automatic, it’s something that

به معنای خودکار بودن است، چیزی است که

you can’t stop. Dogs yawn when their owners

نمی توانید آن را متوقف کنید. سگ ها وقتی صاحبشان خمیازه می

yawn, animals yawn to each other. It happens

کشند، حیوانات برای هم خمیازه می کشند.

whether you want to or not. These kinds of

چه بخواهی و چه نخواهی این اتفاق می افتد. این نوع

effects have been found for other kinds of

تأثیرات برای انواع دیگر

behaviour, so really, we were trying to push

رفتار یافت شده است، بنابراین واقعاً، ما سعی

it as far as we could and see if there is

می‌کردیم تا آنجا که می‌توانیم آن را پیش ببریم و ببینیم آیا

a cognitive element

یک عنصر شناختی

to this influence behaviour.

برای این رفتار تأثیرگذار وجود دارد یا خیر.

Georgina: The research discovered

جورجینا: این تحقیق نشان داد

that contagious

که

yawning is connected with

خمیازه مسری با

our social group

گروه اجتماعی ما

and how close we feel to the people in it.

و میزان نزدیکی ما به افراد در آن ارتباط دارد.

Here’s John Drury again.

اینجا دوباره جان دروری است.

John Drury : So, the more that you identify

جان دروری: بنابراین، هرچه بیشتر

with the in-group target, the more likely

با هدف درون گروهی خود را شناسایی کنید، احتمال بیشتری وجود دارد

you are to copy their behaviour. What we do

که از رفتار آنها کپی کنید.

when we see a behaviour is that at some level,

وقتی رفتاری را می‌بینیم، کاری که انجام می‌دهیم این است که در یک سطح،

we are making a judgement about whether the

در مورد اینکه آیا

person exhibiting that

شخصی که آن

behaviour, whether

رفتار را نشان می‌دهد، خواه

it’s an emotion, or a scratching behaviour,

این یک احساس است، یا یک رفتار خراش

or anything, is relevant. Does

یا هر چیز دیگری، مرتبط است یا خیر، قضاوت می‌کنیم. آیا

their behaviour

رفتار آنها

indicate to us how we should behave?

به ما نشان می دهد که چگونه باید رفتار کنیم؟

Georgina: So, essentially, yawning is more

جورجینا: بنابراین، اساساً

contagious if we identify with the person

اگر با شخصی

who yawns first. If we feel close to, and

که اول خمیازه می‌کشد همذات پنداری کنیم، خمیازه کشیدن مسری‌تر است. اگر احساس کنیم به

belong in, the same group as the person who

همان گروهی که

exhibits the behaviour – the person who

این رفتار را از خود نشان می‌دهد -

does the yawning – we are likely to yawn

کسی که خمیازه می‌کشد - نزدیک هستیم و به آن تعلق داریم، احتمالاً خمیازه می‌کشیم

too.

.

Rob: So, you are less likely to yawn if a

راب: بنابراین، اگر یک غریبه خمیازه می کشد، احتمال خمیازه کشیدن شما

stranger yawns than if someone in your close

کمتر از زمانی است که فردی در

family or circle of friends yawns.

خانواده نزدیک یا حلقه دوستان شما خمیازه می کشد.

Georgina: Let’s listen again.

جورجینا: بیا دوباره گوش کنیم.

John Drury: So, the more that you identify

جان دروری: بنابراین، هر چه بیشتر

with the in-group target, the more likely

با هدف درون گروهی خود را شناسایی کنید،

you are to copy their behaviour. What we

احتمال بیشتری برای کپی کردن رفتار آنها خواهید داشت.

do when we see a behaviour is that at some level,

وقتی رفتاری را می‌بینیم، کاری که انجام می‌دهیم این است که در یک سطح،

we are making a judgement about

در مورد

whether the person exhibiting that behaviour, whether

اینکه آیا شخصی که آن رفتار را نشان می‌دهد، خواه

it’s an emotion, or a scratching behaviour,

این یک احساس است، یا یک رفتار خراش

or anything, is relevant. Does their behaviour

یا هر چیز دیگری، مرتبط است یا خیر، قضاوت می‌کنیم. آیا رفتار آنها

indicate to us how we should behave?

به ما نشان می دهد که چگونه باید رفتار کنیم؟

Georgina: Right, before we review the

جورجینا: درست است، قبل از اینکه واژگان را مرور کنیم

vocabulary, let’s

،

have the answer to our quiz. Why do we

بیایید پاسخ مسابقه خود را داشته باشیم. چرا

yawn? Is it:

خمیازه می کشیم؟ آیا این است:

A: To take in more oxygen

A: دریافت اکسیژن بیشتر

B: To get rid of carbon dioxide from our body

B: برای خلاص شدن از شر دی اکسید کربن از بدن

C: No one really knows

C: هیچ کس واقعا

Rob, what did you say?

راب را نمی شناسد، شما چه گفتید؟

Rob: Well, I was pretty sure it’s A - to

راب: خوب، من تقریباً مطمئن بودم که A است -

take in more oxygen.

برای دریافت اکسیژن بیشتر.

Georgina: There is, in fact, no clear biological

جورجینا: در واقع هیچ

reason for yawning that is agreed upon. So

دلیل بیولوژیکی روشنی برای خمیازه کشیدن وجود ندارد که مورد توافق قرار گیرد. بنابراین

no one really knows.

هیچ کس واقعا نمی داند.

Rob: We’ve been talking about yawning.

راب: ما در مورد خمیازه صحبت می کردیم.

The action of opening our mouths wide open and

عمل باز کردن دهان و

stretching our eardrums when tired or bored.

کشش پرده گوش در هنگام خستگی یا بی حوصلگی.

Georgina: Yawning can also be contagious.

جورجینا: خمیازه کشیدن نیز می تواند مسری باشد.

This means it can pass from

این بدان معنی است که می تواند از

one person to another.

فردی به فرد دیگر منتقل شود.

Rob: And a yawn can be described as a behaviour

راب: و خمیازه را می توان به عنوان یک رفتار توصیف کرد

– a particular kind of automatic action

- نوع خاصی از اقدام خودکار

in response to a particular situation.

در پاسخ به یک موقعیت خاص.

Georgina: The word cognitive is related to

جورجینا: کلمه شناختی با

our mental processes - the way our minds work.

فرآیندهای ذهنی ما - روشی که ذهن ما کار می کند - مرتبط است.

Rob: If you identify with a particular group

راب: اگر با گروه خاصی همذات پنداری کنید

– you feel close to that group and feel

- احساس نزدیکی به آن گروه می کنید و احساس

that you belong in that group.

می کنید که به آن گروه تعلق دارید.

Georgina: And finally, to exhibit a behaviour

جورجینا: و در نهایت، نشان دادن یک

is to actually do that particular behaviour.

رفتار به معنای انجام آن رفتار خاص است.

And before we all start yawning, it’s time

و قبل از اینکه همه ما شروع به خمیازه کشیدن کنیم، وقت آن است

for us to go. Do join us again soon and you

که برویم. به زودی دوباره به ما بپیوندید و

can always find us online, on social media

همیشه می‌توانید ما را به صورت آنلاین، در رسانه‌های اجتماعی

and on the BBC Learning English app. Bye for

و برنامه یادگیری انگلیسی BBC بیابید.

now.

فعلا خداحافظ.