BOX SET: 6 Minute English - Emotional Wellbeing English mega-class! One hour of new vocabulary!

Hello and welcome to 6 Minute English. I'm Neil.

سلام و به 6 دقیقه انگلیسی خوش آمدید. من نیل هستم.

And I'm Rob.

و من راب هستم.

You look tired, Rob.

تو خسته به نظر میرسی راب

Well, I didn’t sleep well last night.  I was tossing and turning all night,  

خب دیشب خوب نخوابیدم تمام شب را می‌چرخانم و می‌چرخانم،

but I couldn’t get to sleep.

اما نمی‌توانم بخوابم.

Well, that’s a coincidence, as our topic today  is insomnia - the condition some people suffer  

خب، این یک تصادف است، زیرا موضوع امروز ما بی خوابی است - وضعیتی که برخی افراد

from when they find it difficult to  get to sleep when they go to bed.

از آن رنج می برند زمانی که هنگام خوابیدن به سختی می توانند بخوابند.

Thankfully I don’t really have insomnia,  

خوشبختانه من واقعاً بی خوابی

but every now and again, I find  it difficult to get to sleep.

ندارم، اما هرازگاهی برایم سخت است که بخوابم.

Well, keep listening and we might  have some advice to help with that,  

خوب، به گوش دادن ادامه دهید و ممکن است توصیه‌هایی برای کمک به آن داشته باشیم،

but first, a question: What is the record for the  longest a human has gone without sleep? Is it:

اما ابتدا یک سوال: رکورد طولانی‌ترین مدتی که یک انسان بدون خواب سپری کرده است چیست؟ آیا این:

A) about seven days?

الف) حدود هفت روز است؟

B) about nine days? Or

ب) حدود نه روز؟ یا

C) about 11 days?

ج) حدود 11 روز؟

What do you think, Rob?

نظرت چیه راب؟

All of those seem impossible! So I’ve got  to go with the shortest - about seven days.

همه اینها غیرممکن به نظر می رسند! بنابراین من باید با کوتاهترین - حدود هفت روز پیش بروم.

Well, if you can stay awake long enough, I’ll  let you know at the end of the programme. Dr  

خوب، اگر بتوانید به اندازه کافی بیدار بمانید، در پایان برنامه به شما اطلاع خواهم داد. دکتر

Michael Grandner is an expert in all things to  do with sleep. He was interviewed recently on  

مایکل گراندنر در همه کارهای مربوط به خواب متخصص است . او اخیراً در

the BBC radio programme Business Daily.  He was asked what his best tip was to  

برنامه رادیویی بی‌بی‌سی Business Daily مصاحبه کرد. از او پرسیده شد که بهترین توصیه او برای

help you get to sleep if you are finding  it difficult. What was his suggestion?

کمک به خوابیدن شما در صورتی که برایتان مشکل است، چیست. پیشنهاد او چه بود؟

And it sounds counter-intuitive,  

و به نظر غیرشهودی می‌رسد،

but trust me I’ve got decades of data behind this  statement: If you cannot sleep, get out of bed.

اما به من اعتماد کنید من ده‌ها سال داده پشت این جمله دارم: اگر نمی‌توانید بخوابید، از رختخواب بلند شوید.

So Rob, how does he suggest you  help yourself to get to sleep?

پس راب، او چگونه به شما پیشنهاد می‌کند به خودتان کمک کنید تا بخوابید؟

Well actually, he says that the best  thing to do is to get out of bed!

خب در واقع، او می‌گوید که بهترین کار این است که از رختخواب بلند شوید!

That sounds exactly the opposite  of what you should do, doesn’t it?

این دقیقاً برعکس کاری است که باید انجام دهید، اینطور نیست؟

Well, he does say that his  advice is counter-intuitive,  

خب، او می‌گوید که توصیه‌های او خلاف شهود است،

which means exactly that. That it is  the opposite of what you might expect.

که دقیقاً به این معنی است. که برعکس آن چیزی است که ممکن است انتظار داشته باشید.

And he says that this advice is  backed up by decades of research.  

و او می گوید که این توصیه با دهه ها تحقیق پشتیبانی می شود.

A decade is a period of 10  years and when we say decades,  

یک دهه یک دوره 10 ساله است و وقتی می گوییم دهه

it’s a general term for many years, at least 20.  Let’s hear that advice again from Dr Grandner.

،   یک اصطلاح کلی برای چندین سال است، حداقل 20. بیایید دوباره این توصیه را از دکتر گرندر بشنویم.

And it sounds counter-intuitive, but trust me  I’ve got decades of data behind this statement:  

و به نظر غیرشهودی می‌رسد، اما به من اعتماد کنید من ده‌ها سال اطلاعات پشت این جمله دارم:

If you cannot sleep, get out of bed.

اگر نمی‌توانید بخوابید، از رختخواب بلند شوید.

So why is getting out of bed good advice?  Here’s the explanation from Dr Grandner.

پس چرا بلند شدن از رختخواب توصیه خوبی است؟ در اینجا توضیح دکتر گراندر آمده است.

When you’re in bed and you’re not asleep and  you do that over, and over, and over again for  

وقتی در رختخواب هستید و نمی خوابید و این کار را بارها و بارها و بارها برای

extended periods of time, the ability of the bed  to put you to sleep starts getting diluted. Not  

مدت زمان طولانی انجام می دهید، توانایی تخت برای خواباندن شما شروع به رقیق شدن می کند. نه

only that, it starts getting replaced by thinking,  and tossing and turning, and worrying, and doing  

تنها این، بلکه با فکر کردن، و پرت کردن و چرخیدن، و نگرانی، و انجام

all these things. When you’re not asleep, get  out of bed. This is probably one of the most  

همه این کارها جایگزین می شود. وقتی خواب نیستید، از رختخواب بلند شوید. این احتمالاً یکی از

effective ways to prevent chronic insomnia.  It’s also one of the really effective ways to  

مؤثرترین راه‌ها برای جلوگیری از بی‌خوابی مزمن است. همچنین یکی از راه‌های واقعاً مؤثر برای

treat it. It won’t work 100% of the time, but it  will actually work more than most people think.

درمان آن است. 100٪ مواقع کار نمی کند، اما در واقع بیشتر از آن چیزی که بیشتر مردم فکر می کنند کار می کند.

We normally sleep in beds. Beds are  designed to make it easy to sleep,  

ما معمولا در تخت می خوابیم. تخت‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که خوابیدن را آسان می‌کنند،

but if we can’t sleep, that makes the bed’s impact  

اما اگر نمی‌توانیم بخوابیم، تأثیر تخت را

weaker. As Dr Grandner says, 'it dilutes  the power of the bed to help us sleep'.

ضعیف‌تر می‌کند. همانطور که دکتر گراندنر می‌گوید، « قدرت تخت را رقیق می‌کند تا به ما کمک کند بخوابیم».

When you dilute something, you  make it weaker. For example,  

وقتی چیزی را رقیق می‌کنید، آن را ضعیف‌تر می‌کنید. برای مثال،

you can dilute the strength of a strong  fruit juice by adding water to it.

می‌توانید قدرت یک آب میوه قوی را با اضافه کردن آب به آن رقیق کنید.

So if we stay in bed, tossing and turning,  which is the expression we use to describe  

بنابراین اگر در رختخواب بمانیم و بچرخیم، که عبارتی است که برای توصیف

moving around in the bed trying to get to sleep,  we begin to think of the bed as place where we  

حرکت در رختخواب و تلاش برای خوابیدن به کار می‌بریم، تخت را به‌عنوان مکانی که در آن نمی‌خوابیم به جای مکانی در نظر می‌گیریم.

don’t sleep rather than as a place where we do  sleep. So, get out of bed to break the connection.

جایی که ما می خوابیم بنابراین، از رختخواب بلند شوید تا ارتباط را قطع کنید.

This he says is a positive way to approach  chronic insomnia. Chronic is an adjective  

او می‌گوید این روشی مثبت برای نزدیک شدن به بی‌خوابی مزمن است. مزمن صفتی

that is used to describe conditions that are  long-lasting. So we’re not talking here about  

است   که برای توصیف شرایط طولانی مدت استفاده می‌شود. بنابراین ما در اینجا درباره

occasionally not being able to get to sleep,  but a condition where it happens every night.

گهگاهی نمی‌توانیم بخوابیم صحبت نمی‌کنیم، بلکه در مورد وضعیتی صحبت می‌کنیم که هر شب اتفاق می‌افتد.

Let’s hear Dr Grandner again.

بیایید دوباره دکتر گراندر را بشنویم.

When you’re in bed and you’re not asleep and  you do that over, and over, and over again for  

وقتی در رختخواب هستید و نمی خوابید و این کار را بارها و بارها و بارها برای

extended periods of time, the ability of the bed  to put you to sleep starts getting diluted. Not  

مدت زمان طولانی انجام می دهید، توانایی تخت برای خواباندن شما شروع به رقیق شدن می کند. نه

only that, it starts getting replaced by thinking,  and tossing and turning, and worrying, and doing  

تنها این، بلکه با فکر کردن، و پرت کردن و چرخیدن، و نگرانی، و انجام

all these things. When you’re not asleep, get  out of bed. This is probably one of the most  

همه این کارها جایگزین می شود. وقتی خواب نیستید، از رختخواب بلند شوید. این احتمالاً یکی از

effective ways to prevent chronic insomnia.  It’s also one of the really effective ways to  

مؤثرترین راه‌ها برای جلوگیری از بی‌خوابی مزمن است. همچنین یکی از راه‌های واقعاً مؤثر برای

treat it. It won’t work 100% of the time, but it  will actually work more than most people think.

درمان آن است. 100٪ مواقع کار نمی کند، اما در واقع بیشتر از آن چیزی که بیشتر مردم فکر می کنند کار می کند.

Time to review today’s vocabulary, but first,  let’s have the answer to the quiz question.  

زمان بررسی واژگان امروزی است، اما ابتدا، بیایید پاسخ سؤال مسابقه را داشته باشیم.

What is the record for the longest a  human has gone without sleep? Is it:

رکورد طولانی ترین مدتی که یک انسان بدون خواب بوده است چیست؟ آیا این:

A) about seven days?

الف) حدود هفت روز است؟

B) about nine days?

ب) حدود نه روز؟

C) about 11 days?

ج) حدود 11 روز؟

What did you think, Rob?

راب چه فکر کردی؟

I thought it must be about seven days.

فکر کردم باید حدود هفت روز باشد.

Well, I’m afraid you’re not right. The answer,  rather amazingly, is actually just over 11 days.  

خوب، می ترسم حق با شما نباشد. پاسخ، نسبتاً شگفت‌انگیز، در واقع فقط بیش از 11 روز است.

Extra bonus points for anyone who knew that that  was done in 1964 by someone called Randy Gardner.

امتیاز اضافی برای هر کسی که می‌دانست این کار در سال 1964 توسط شخصی به نام رندی گاردنر انجام شده است.

That’s extraordinary. It’s difficult to imagine  even going a couple of days without sleep,  

این فوق العاده است تصور اینکه حتی چند روز بدون خواب بمانید، سخت است،

but 11! I wonder how long he slept for after that!

اما 11! تعجب می کنم بعد از آن چقدر خوابید!

14 hours and 40 minutes.

14 ساعت و 40 دقیقه

You’ve got all the answers, haven’t you?

شما همه پاسخ ها را دارید، اینطور نیست؟

Well when I can’t sleep, I get up and read trivia!  

خوب وقتی نمی توانم بخوابم، بلند می شوم و چیزهای بی اهمیت می خوانم!

And now it’s time for the vocabulary.  Today our topic has been insomnia.

و اکنون نوبت به واژگان رسیده است. امروز موضوع ما بی خوابی بوده است.

This is the word for the condition  of not being able to sleep.  

این کلمه برای شرایط نداشتن خواب است.

And something that people do when they are  trying to sleep is toss and turn in bed.

و کاری که افراد هنگام تلاش برای خوابیدن انجام می‌دهند پرت کردن و چرخاندن در رختخواب است.

The opposite of what seems logical  or obvious is counter-intuitive.  

برعکس آنچه منطقی یا بدیهی به نظر می رسد ، خلاف شهود است.

It goes against what you might expect.  So if you can’t sleep, get out of bed.

برخلاف آنچه انتظار دارید پیش می رود. بنابراین اگر نمی توانید بخوابید، از رختخواب بلند شوید.

Our next word is diluted.  

کلمه بعدی ما رقیق شده است.

This is from the verb to dilute which  means 'to make something less strong'.

این از فعل رقیق کردن است که به معنای «کمتر کردن چیزی است».

And finally, there was the adjective chronic. This  is an expression for a medical condition that is  

و بالاخره صفت مزمن وجود داشت. این یک عبارت برای یک وضعیت پزشکی است که

long-lasting. So someone who has chronic insomnia  regularly has difficulty getting enough sleep.  

طولانی مدت است. بنابراین فردی که به طور منظم بی خوابی مزمن دارد در خواب کافی مشکل دارد.

It’s not just something  that happens now and again.

این فقط چیزی نیست که اکنون و دوباره اتفاق می افتد.

Well, we hope that 6 Minute  English isn’t a cure for insomnia,  

خوب، ما امیدواریم که 6 دقیقه انگلیسی درمانی برای بی خوابی نباشد،

but I do find listening to podcasts  and spoken radio helps me get to sleep.

اما من متوجه شدم که گوش دادن به پادکست و رادیو گفتاری به من کمک می کند بخوابم.

Well, before we all drop off to sleep from  the comforting tone of your voice, Rob,  

خوب، قبل از اینکه همه از لحن آرامش بخش صدای تو به خواب برویم، راب،

it’s time for us to say goodbye.  That's it for this programme. For more,  

وقت آن است که خداحافظی کنیم. برای این برنامه همین است. برای اطلاعات بیشتر

find us on Facebook, Twitter, Instagram and  our Youtube pages, and of course our website:  

،   ما را در فیسبوک، توییتر، اینستاگرام و صفحات یوتیوب ما، و البته وب سایت ما پیدا کنید:

bbclearningenglish.com, where you can find  all kinds of other programmes and videos  

bbclearningenglish.com، جایی که می‌توانید انواع برنامه‌ها و ویدیوهای دیگر

and activities to help you improve your  English. Thank you for joining us, and goodbye.

و فعالیت‌هایی را که به شما در بهبود انگلیسی‌تان کمک می‌کنند، بیابید. از اینکه به ما پیوستید متشکرم و خداحافظ.

Bye!

خدا حافظ!

Hello and welcome to 6 Minute English, I'm  Neil. This is the programme where in just  

سلام و به 6 Minute English خوش آمدید، من نیل هستم. این برنامه ای است که در آن فقط در

six minutes we discuss an interesting  topic and teach some related English  

شش دقیقه درباره یک موضوع جالب بحث می کنیم و برخی واژگان مرتبط انگلیسی را آموزش می دهیم

vocabulary. And joining me to do this is Rob.

. و راب به من می پیوندد تا این کار را انجام دهم.

Hello… err sorry Neil, how long  did you say this programme is?

سلام… ارور متاسفم نیل، شما گفتید این برنامه چقدر است؟

Six minutes – it's 6 Minute English, Rob.

شش دقیقه - 6 دقیقه انگلیسی است، راب.

Right. OK. Sorry, what's your name again?

درست. خوب. ببخشید بازم اسمت چیه؟

Neil! My name is Neil. Rob, what  has happened to your memory?!

نیل! اسم من نیل است. راب، چه اتفاقی برای حافظه شما افتاده است؟!

Sorry, Neil – too many things on my mind,  it's affecting my short-term memory,  

متأسفم، نیل - چیزهای زیادی در ذهن من است، اینها روی حافظه کوتاه مدت من تأثیر می گذارد،

but what I can remember is that in this programme  we're talking about improving our memory.

اما چیزی که می توانم به خاطر بیاورم این است که در این برنامه ما در مورد بهبود حافظه خود صحبت می کنیم.

We are and I think you might find it  quite useful! Storing information is  

ما هستیم و فکر می‌کنم شاید برای شما بسیار مفید باشد! ذخیره اطلاعات   یکی

an important function of our brains  and scientists are always looking  

از عملکردهای مهم مغز ما است و دانشمندان همیشه به

at ways to improve it but also to stop  it deteriorating – or becoming worse.

دنبال راه‌هایی برای بهبود و همچنین جلوگیری از خراب شدن یا بدتر شدن آن هستند.

Yes, and we all know that memories  – that's the noun word for things we  

بله، و همه ما می‌دانیم که خاطرات - این کلمه اسمی برای چیزهایی است که

remember from the past – are nice to have but  also important for remembering who people are,  

از گذشته به یاد می‌آوریم - داشتنشان خوب است، اما برای به خاطر سپردن افراد چه کسانی هستند،

where things are kept and how things look.

چیزها کجا نگهداری می‌شوند و چیزها چگونه به نظر می‌رسند مهم است.

Soon we'll be discussing a new idea for improving  your memory but not before I've set today's quiz  

به زودی در مورد یک ایده جدید برای بهبود حافظه شما بحث خواهیم کرد، اما نه قبل از اینکه سوال آزمون امروز را تنظیم کنم

question. There are many ways we can improve  our memory but one way is through the type of  

. راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانیم حافظه‌مان را تقویت کنیم، اما یکی از راه‌ها از طریق نوع

food we eat. According to the BBC Food website,  which type of food supports good memory function?  

غذایی است که می‌خوریم. طبق وب‌سایت بی‌بی‌سی فود، کدام نوع غذا از عملکرد خوب حافظه پشتیبانی می‌کند؟

Is it… a) eggs 

آیا این… الف) تخم مرغ

b) spinach, or c) bananas?

ب) اسفناج، یا ج) موز؟

Well, as a kid I was always told that spinach was  

خوب، در کودکی همیشه به من می گفتند که

good for me – Popeye ate it to make  him strong – so I'll say b) spinach.

اسفناج برای من مفید است - پوپای آن را می خورد تا او را قوی کند - بنابراین من می گویم ب) اسفناج.

Well, I'll have the answer later on. Now,  let's talk more about improving our memory.  

خب بعدا جواب میدم اکنون، بیایید در مورد بهبود حافظه خود بیشتر صحبت کنیم.

Memory is the ability to encode, store and  recall information but a number of factors  

حافظه توانایی رمزگذاری، ذخیره و به یاد آوردن اطلاعات است، اما تعدادی از عوامل

can affect people’s memory processes including  health, anxiety, mood, stress and tiredness.

می توانند بر فرآیندهای حافظه افراد تأثیر بگذارند، از جمله سلامت، اضطراب، خلق و خو، استرس و خستگی.

That's why, for example, if you're taking an exam  it's important to get a good night's sleep and to  

به همین دلیل است که، برای مثال، اگر در امتحان شرکت می‌کنید، مهم است که شب خوب بخوابید

keep healthy. But Neil, when you're revising  for an exam, what helps you to remember facts?

و سالم بمانید. اما نیل، وقتی برای امتحان تجدید نظر می کنید ، چه چیزی به شما کمک می کند حقایق را به خاطر بسپارید؟

I tend to write things down again  and again and again and again.

من تمایل دارم چیزها را دوباره و دوباره و دوباره و دوباره بنویسم.

Well, that's one way. But people have different  styles to help them remember. According to the  

خوب، این یک راه است. اما افراد سبک‌های متفاوتی دارند تا به آنها کمک کند به خاطر بسپارند. طبق

BBC's iWonder guide, there are three different  styles - visual, auditory and kinaesthetic, that's  

راهنمای iWonder بی‌بی‌سی، سه سبک مختلف وجود دارد - بصری، شنیداری و زیبایی‌شناسی، که

learning by ‘doing’ and practising something  over and over again. That sounds like me.

یادگیری با «انجام» و تمرین مکرر چیزی است. شبیه من است.

But recently, a new study has  come up with a method that  

اما اخیراً، مطالعه‌ای جدید به روشی دست یافته است که

could possibly be the best way to improve  your memory and that's by drawing.  

احتمالاً می‌تواند بهترین راه برای بهبود حافظه شما باشد، آن هم با نقاشی.

Daryl O'Connor, who's Professor of Psychology  at the University of Leeds, has been speaking  

داریل اوکانر، استاد روان‌شناسی در دانشگاه لیدز، در

about it on the BBC Radio 4 programme, All  In The Mind. See if you can work out why…

برنامه رادیو بی‌بی‌سی 4، همه در ذهن، درباره آن صحبت کرده است . ببینید آیا می‌توانید دلیل آن را پیدا کنید

The authors certainly argue that one  of the things that happens by drawing  

... نویسندگان مطمئناً استدلال می‌کنند که یکی از چیزهایی که با ترسیم

these particular objects, that it leads to  this increased contextual representation  

این اشیاء خاص اتفاق می‌افتد، این است که منجر به افزایش بازنمایی متنی

of the object in one's mind… It makes a  lot of intuitive sense – the idea that if  

شیء در ذهن فرد می‌شود... بسیار حس شهودی دارد - ایده که اگر

you have encoded something in a greater level  of detail, you're more likely to remember it…  

چیزی را با جزئیات  بیشتری رمزگذاری کرده باشید، به احتمال زیاد آن را به خاطر خواهید آورد…

It's much stronger than just  remembering writing down the words.

این بسیار قوی تر از به خاطر سپردن نوشتن کلمات است.

OK, so let's try to explain  that. Drawing something  

خوب، پس بیایید سعی کنیم آن را توضیح دهیم. کشیدن چیزی

leads to increased contextual  representation of the object.  

منجر به افزایش بازنمایی متنی شیء می‌شود.

When something is contextual, it is in  the situation where it usually exists.

وقتی چیزی متنی است، در موقعیتی است که معمولاً وجود دارد.

So as you draw something you are creating  a picture in your mind about what it is,  

بنابراین همانطور که چیزی را ترسیم می کنید، در ذهن خود تصویری از چیستی،

how you use it and where it is used. I wonder  if this means artists have good memories…

نحوه استفاده و مکان استفاده از آن ایجاد می کنید. نمی‌دانم آیا این بدان معناست که هنرمندان خاطرات خوبی دارند...

Maybe. Daryl O'Connor says that  when you draw you are encoding  

شاید. داریل اوکانر می‌گوید که وقتی نقاشی می‌کشید،

something in a greater level of detail, more  than you would by just writing things down.  

چیزی را با جزئیات بیشتری رمزگذاری می‌کنید، بیشتر از چیزی که فقط با نوشتن چیزها انجام می‌دهید.

Encoding is changing information into a  form that can be stored and later recalled.

رمزگذاری تغییر اطلاعات به فرمی است که می‌توان آن را ذخیره و بعداً فراخوانی کرد.

That's because as you draw, you're  thinking about different aspects  

دلیلش این است که در حین طراحی، به جنبه‌های

of the object. He says it makes intuitive  sense – intuitive means it is 'based on  

مختلف شی فکر می‌کنید. او می‌گوید شهودی به نظر می‌رسد - شهودی به این معنی است که «بر اساس

feelings rather than facts or proof' - so,  you just feel it is the best thing to do.

احساسات است تا حقایق یا برهان» - بنابراین، شما فقط احساس می‌کنید این بهترین کار است.

Of course, this is just one more way to  improve your memory. I have also heard  

البته، این فقط یک راه دیگر برای بهبود حافظه است. من همچنین شنیده‌ام

that doing crossword puzzles and Sudoku  can help, especially when you're older.

که انجام جدول کلمات متقاطع و سودوکو می‌تواند کمک کند، به‌ویژه وقتی بزرگ‌تر هستید.

Yes, as we get older we can often have more  difficulty retrieving information from our  

بله، با بالا رفتن سن، اغلب در بازیابی اطلاعات از حافظه خود با مشکل بیشتری مواجه می شویم

memory - and people with Alzheimer’s find it  very difficult to encode information – so any  

- و افراد مبتلا به آلزایمر رمزگذاری اطلاعات را بسیار دشوار می دانند - بنابراین هر

way to keep our memory working is a good  thing. Basically we need brain training!

روشی برای فعال نگه داشتن حافظه ما چیز خوبی است. اساسا ما به آموزش مغز نیاز داریم!

Brain training and eating the right food Rob!  You might remember that earlier I asked you,  

آموزش مغز و خوردن غذای مناسب راب! شاید به خاطر داشته باشید که قبلاً از شما پرسیدم،

according to the BBC Food website, which type  of food supports good memory function? Is it… 

طبق وب‌سایت بی‌بی‌سی فود، کدام نوع غذا از عملکرد حافظه خوب پشتیبانی می‌کند؟ آیا این ...

a) eggs b) spinach, or 

الف) تخم مرغ ب) اسفناج، یا

c) bananas? And Rob, you said…

ج) موز؟ و راب، تو گفتی...

I do remember and I said b) spinach.

یادم هست و گفتم ب) اسفناج.

And that is sort of the wrong answer. In fact  they were all correct – they are all examples  

و این یک نوع پاسخ اشتباه است. در واقع همه آنها درست بودند - همه آنها

of food that can help support good memory.  Apparently, foods rich in B vitamins are important  

نمونه   غذایی هستند که می توانند به تقویت حافظه خوب کمک کنند. ظاهراً غذاهای غنی از ویتامین B مهم

as they provide protection for the brain as we  age and support good memory function. I think  

هستند   زیرا با افزایش سن از مغز محافظت می کنند و از عملکرد خوب حافظه پشتیبانی می کنند. فکر

it's time to change my diet! Now on to the  vocabulary we looked at in this programme.

می کنم وقت آن رسیده که رژیم غذایی ام را تغییر دهم! اکنون به واژگانی که در این برنامه به آن نگاه کردیم برویم.

So today we've been talking about our memory  – we use our memory to remember things  

بنابراین امروز درباره حافظه خود صحبت می‌کنیم - از حافظه خود برای به خاطر سپردن چیزها استفاده می‌کنیم

and memories is the noun for  things we remember from the past.

و خاطرات اسم چیزهایی است که از گذشته به یاد می‌آوریم.

Then we discussed a learning  style known as kinaesthetic,  

سپس درباره یک سبک یادگیری به نام کیناستتیک بحث کردیم،

that is learning by 'doing' and  practising something over and over again.

که عبارت است از یادگیری با «انجام» و تمرین مکرر چیزی.

We heard from Professor Daryl O'Connor, who  talked about contextual representation - when  

ما از پروفسور داریل اوکانر شنیدیم که درباره بازنمایی زمینه‌ای صحبت کرد - وقتی

something is contextual, you see it in  the situation where it usually exists.

چیزی متنی است، آن را در موقعیتی می‌بینید که معمولاً وجود دارد.

Next, we talked about encoding. Thatis  changing information into a form  

در ادامه در مورد رمزگذاری صحبت کردیم. یعنی تغییر اطلاعات به فرم

that can be stored and later recalled.

که بتوان آن را ذخیره کرد و بعداً فراخوانی کرد.

And we mentioned intuitive sense – having  an intuitive sense means doing something  

و ما به حس شهودی اشاره کردیم - داشتن یک حس شهودی به معنای انجام کاری است

'based on feelings rather than facts or proof'  - so, you just feel it is the best thing to do.

«بر اساس احساسات به جای واقعیات یا برهان» - بنابراین، شما فقط احساس می کنید که این بهترین کار است.

And finally, we mentioned Alzheimer’s  – a disease affecting the brain  

و در نهایت، به آلزایمر اشاره کردیم - بیماری که مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهد

that makes it difficult to remember  things and it gets worse as you get older.

که به خاطر سپردن چیزها را دشوار می‌کند و با افزایش سن بدتر می‌شود.

Well, there are lots of new words to remember  there – but that's all for this programme.

خوب، کلمات جدید زیادی برای به خاطر سپردن وجود دارد - اما این همه برای این برنامه است.

Don't forget to visit us on Facebook, Twitter,  

فراموش نکنید که از ما در فیس بوک، توییتر،

Instagram and YouTube and our website  bbclearningenglish.com. Bye for now.

اینستاگرام و یوتیوب و وب سایت ما bbclearningenglish.com دیدن کنید. فعلا خداحافظ.

Goodbye!

خداحافظ!

Hello. This is 6 Minute English. I'm Rob.

سلام. این 6 دقیقه انگلیسی است. من راب هستم.

And I'm Sam.

و من سام هستم.

In this programme, we’re talking about biscuits.

در این برنامه در مورد بیسکویت صحبت می کنیم.

Really? That’s not what I was  told… oh hold on, you’re lying.

واقعا؟ این چیزی نیست که به من گفته شد... اوه صبر کن، دروغ می گویی.

Yes, you’re right, Sam. I am  lying simply to demonstrate  

بله، حق با شماست، سام. من فقط برای نشان

our topic – lying and how to detect it.  You detected my lie very easily, Sam!

دادن موضوع خود - دروغگویی و نحوه تشخیص آن - دروغ می گویم. تو خیلی راحت دروغ منو تشخیص دادی سام!

I could tell by the smirk on your face that  

از پوزخند روی صورتت می‌توانستم بفهمم

you were telling a fib – that’s the  word for a small, inoffensive lie.

که داری یک فیب می‌گویی - این کلمه برای یک دروغ کوچک و توهین‌آمیز است.

To be honest, talking about lie  detecting will be much more interesting  

صادقانه بگویم، صحبت در مورد تشخیص دروغ بسیار جالب

than biscuits. But first, let’s start  with a question for you to answer.  

تر از بیسکویت خواهد بود. اما ابتدا، اجازه دهید با یک سوال شروع کنیم تا شما به آن پاسخ دهید.

A competition is held in Cumbria in the UK  every year to find and award the title of  

هر ساله مسابقه‌ای در کامبریا در بریتانیا برای یافتن و اعطای عنوان

"The Biggest Liar in the World". But which  type of people are not allowed to take part?

«بزرگ‌ترین دروغگوی جهان» برگزار می‌شود. اما کدام نوع از افراد مجاز به شرکت نیستند؟

a) Farmers

الف) کشاورزان

b) Lawyers

ب) وکلا

c) Estate agents

ج) مشاورین املاک

What do you think, Sam?

نظر شما چیست، سام؟

I’d be lying if I said I knew – but  

اگر بگویم می‌دانم دروغ می‌گویم - اما

based on personal experience I’d say  estate agents – they’d find it too easy!

بر اساس تجربه شخصی می‌توانم بگویم آژانس‌های املاک - آن‌ها این کار را خیلی آسان می‌دانند!

Ha – well that’s your opinion but I’ll let you  know if you’re right at the end of the programme.  

ها - خب این نظر شماست، اما اگر در پایان برنامه درست می گویید به شما اطلاع می دهم.

So, lying is something I’m sure a lot of us do  – sometimes to avoid trouble, sometimes to cheat  

بنابراین، دروغ گفتن کاری است که مطمئنم بسیاری از ما انجام می‌دهیم - گاهی برای جلوگیری از دردسر، گاهی برای فریب دادن

people, or sometimes just to impress someone –  did you know I can speak seven languages, Sam?

مردم، یا گاهی فقط برای تحت تاثیر قرار دادن کسی - آیا می‌دانستی که من می‌توانم به هفت زبان صحبت کنم، سام؟

That’s just a barefaced lie, Rob!  

این فقط یک دروغ آشکار است، راب!

But I can see how easy lying can be, and  that’s what neuroscientist Sophie Scott thinks.  

اما می توانم ببینم که دروغ گفتن چقدر می تواند آسان باشد، و این همان چیزی است که عصب شناس سوفی اسکات فکر می کند.

Here she is on BBC Radio 4’s ‘Seriously’ podcast,  explaining how we sometimes lie just to be nice!

اینجا او در پادکست «جدی» رادیو بی‌بی‌سی 4 است و توضیح می‌دهد که ما گاهی اوقات فقط برای اینکه خوب باشیم دروغ می‌گوییم!

Often what we mean by lying is someone setting out  to deceive us with their words or their actions  

غالباً منظور ما از دروغ گفتن این است که کسی قصد دارد ما را با کلمات یا اعمال خود فریب دهد،

but actually normal conversation probably can  only happen because we don’t actually say all  

اما در واقع گفتگوی معمولی احتمالاً فقط می تواند اتفاق بیفتد زیرا ما در

the time exactly what we really think and what  we really mean. And that kind of cooperation  

تمام مدت زمان دقیقاً آنچه را که واقعاً فکر می کنیم و منظورمان را واقعاً نمی گوییم.

is at the heart, I think, of a lot of social  interactions for humans and I think that’s one  

و من فکر می‌کنم این نوع همکاری در قلب بسیاری از تعاملات اجتماعی برای انسان‌ها قرار دارد و فکر می‌کنم این یکی

of the strong pushes to make conversation polite  and therefore frequently not actually truthful.

از فشارهای قوی برای مؤدبانه‌کردن مکالمه است و بنابراین اغلب واقعاً صادق نیست.

So Sophie mentions two types of lying.  There’s the one when we try to deceive  

بنابراین سوفی دو نوع دروغ را ذکر می کند. زمانی وجود دارد که ما سعی می‌کنیم فردی را فریب دهیم

someone – so that’s trying to hide something  by tricking someone to gain an advantage.

- به این ترتیب که سعی می‌کنیم با فریب کسی برای به دست آوردن مزیت، چیزی را پنهان کنیم.

Hmm, that’s like you getting me to pay £10 for  a cinema ticket when actually they were only £5.  

هوم، مثل این است که از من می‌خواهید 10 پوند برای بلیط سینما بپردازم در حالی که در واقع فقط 5 پوند بود.

That’s just dishonest, but there are also what  I like to call white lies – small lies we tell  

این فقط ناصادقانه است، اما چیزهایی هم وجود دارد که من دوست دارم آن را دروغ سفید بدانم - دروغ‌های کوچکی که ما می‌گوییم

to avoid upsetting someone. Those are lies  that aren’t intended to give you an advantage.

تا از ناراحت کردن کسی جلوگیری کنیم. اینها دروغ هایی هستند که قصد ندارند به شما مزیت بدهند.

Yes, Sophie Scott says we use them in  

بله، سوفی اسکات می‌گوید که ما از آن‌ها در

normal conversation – when we  don’t say what we really mean.

مکالمه معمولی استفاده می‌کنیم - وقتی منظورمان را واقعاً نمی‌گوییم.

So, we want to make conversation polite because  we want to cooperate with each other – she says  

بنابراین، ما می‌خواهیم مکالمه را مؤدبانه کنیم، زیرا می‌خواهیم با یکدیگر همکاری کنیم - او می‌گوید

cooperation is at the heart. Something that’s at  the heart is the most important or essential part.

همکاری در قلب است. چیزی که در دل است مهم‌ترین یا ضروری‌ترین بخش است.

Now telling lies is one thing but how do you  know if we’re being lied to? Sometimes there  

اکنون دروغ گفتن یک چیز است، اما چگونه می‌دانید که به ما دروغ می‌گویند؟

are telltale signs, such as someone’s face  turning red or someone shuffling their feet.

گاهی اوقات نشانه‌هایی از جمله قرمز شدن صورت شخصی یا تکان دادن پاهای شخصی وجود دارد.

But if you really want to know if someone is  lying, maybe we should listen to Richard Wiseman,  

اما اگر واقعاً می‌خواهید بدانید که آیا کسی دروغ می‌گوید، شاید باید به ریچارد وایزمن

a psychologist at the University of Hertfordshire.  Here he is speaking on the ‘Seriously’ podcast…

، روان‌شناس دانشگاه هرتفوردشایر گوش دهیم. در اینجا او در پادکست "جدی" صحبت می کند ...

Liars in general say less. They tend to have  a longer what's called response latency,  

دروغگوها به طور کلی کمتر می گویند. آن‌ها تمایل دارند مدت زمان طولانی‌تری داشته باشند که به آن تأخیر پاسخ گفته می‌شود،

which is the time between the end of the question  and the beginning of the answer. And there also  

که فاصله زمانی بین پایان سؤال و شروع پاسخ است. و همچنین

tends to be an emotional distance in the lie  – so the words ‘me’, ’my’, ‘I’ – all those  

در دروغ فاصله عاطفی وجود دارد - بنابراین کلمات «من»، «من»، «من» - همه آن

things tend to drop away in lies and it’s much  much harder for liars to control what they’re  

چیزها در دروغ از بین می‌روند و برای دروغگوها خیلی سخت‌تر است که آنچه را که هستند کنترل کنند.

saying and how they’re saying it, so focus your  attention there, you become a better lie detector.

گفتن و نحوه بیان آن‌ها، بنابراین توجه خود را به آنجا متمرکز کنید، به دروغ‌ یاب بهتری تبدیل می‌شوید.

Some good advice from Richard Wiseman. So to  detect lies we need to listen out for the response  

چند توصیه خوب از ریچارد وایزمن. بنابراین برای تشخیص دروغ‌ها، باید به تأخیر پاسخ گوش کنیم

latency – a term used in psychology to describe  the time taken between a stimulus or question  

- اصطلاحی که در روان‌شناسی برای توصیف زمان صرف شده بین یک محرک یا سؤال

and a response to it. The bigger the gap,  

و پاسخ به آن استفاده می‌شود. هرچه این

the more chance there is that someone  is lying. Is that a good summary, Sam?

شکاف بیشتر باشد، احتمال اینکه کسی دروغ بگوید بیشتر است. خلاصه خوبیه سام؟

Sort of, Rob. Richard also suggests we  focus on – or concentrate on – what and  

یه جورایی، راب ریچارد همچنین پیشنهاد می‌کند که بر روی چه چیزی و نحوه بیان مردم نیز تمرکز کنیم – یا روی آن تمرکز

how people are saying things too. There’s  probably more to it than just that.

کنیم. احتمالاً چیزهای بیشتری از این وجود دارد.

Well now you know how to detect my lies, Sam,  maybe honestly is the best policy – as they say.  

خب حالا می‌دانی چگونه دروغ‌های من را تشخیص بدهی، سام، شاید صادقانه بگویم که بهترین سیاست است - همانطور که می‌گویند.

So I’m now going to give you an honest answer to  the question I asked earlier. A competition is  

بنابراین من اکنون می‌خواهم به سؤالی که قبلاً پرسیدم پاسخ صادقانه بدهم.

held in Cumbria, in the UK, every year to award  the title of "The Biggest Liar in the World".  

هر ساله مسابقه‌ای در کامبریا در بریتانیا برگزار می‌شود تا عنوان «بزرگ‌ترین دروغگوی جهان» را اعطا کند.

But which type of people are  not allowed to take part?

اما چه نوع افرادی مجاز به شرکت نیستند؟

a) Farmers

الف) کشاورزان

b) Lawyers

ب) وکلا

c) Estate agents

ج) مشاورین املاک

I guessed c) estate agents.

که حدس زدم ج) مشاورین املاک.

And you are wrong, I’m afraid.  Lawyers, as well as politicians,  

و شما اشتباه می کنید، می ترسم. وکلا، و همچنین سیاستمداران،

are not allowed to enter the competition. It’s  claimed "they are judged to be too skilled  

مجاز به شرکت در رقابت نیستند. ادعا می‌شود «آنها در گفتن گوشت خوک بسیار

at telling porkies" – porkies is an informal  word for ‘pork pies’ and that rhymes with ‘lies’.

ماهر هستند» - خوک واژه‌ای غیررسمی برای «پای خوک» است و با «دروغ» هم قافیه است.

Fascinating stuff, Rob and that’s no lie! But now,  

چیزهای جذاب، راب و این دروغ نیست! اما اکنون،

shall we recap some of the  vocabulary we’ve heard today?

آیا می‌خواهیم برخی از واژگانی را که امروز شنیده‌ایم مرور کنیم؟

Why not? A fib is a small inoffensive lie.

چرا که نه؟ فیب یک دروغ کوچک توهین آمیز است.

A white lie is also a small lie,  told to avoid upsetting someone.

یک دروغ سفید نیز یک دروغ کوچک است که برای جلوگیری از ناراحت کردن کسی گفته می شود.

When you deceive someone, you try to hide  something by tricking them to gain an advantage.

وقتی کسی را فریب می دهید، سعی می کنید با فریب دادن او چیزی را پنهان کنید تا مزیتی کسب کنید.

When something is at the heart  of something, it is the most  

وقتی چیزی در دل چیزی قرار دارد،

important or essential part of it. And we  heard about response latency – a term used in  

مهم‌ترین یا ضروری‌ترین بخش آن است. و ما درباره تأخیر پاسخ شنیدیم - اصطلاحی که در

psychology to describe the time taken between  a stimulus or question and a response to it.

روان‌شناسی برای توصیف زمان صرف شده بین یک محرک یا سؤال و پاسخ به آن استفاده می‌شود.

OK, thank you, Sam. That’s  all from 6 Minute English.  

باشه، متشکرم سام این همه از 6 دقیقه انگلیسی است.

We look forward to your  company next time. Goodbye!

ما مشتاقانه منتظر شرکت شما هستیم . خداحافظ!

Bye everyone!

خداحافظ همه!

Hello. This is 6 Minute English  from BBC Learning English. I’m Neil.

سلام. این 6 دقیقه انگلیسی از BBC Learning English است. من نیل هستم

And I’m Georgina.

و من جورجینا هستم.

What type of books do you like to read, Georgina?

جورجینا چه نوع کتاب هایی را دوست داری بخوانی؟

I love reading crime fiction - you  know detective stories by authors  

من عاشق خواندن داستان های جنایی هستم - شما داستان های پلیسی نویسندگانی

like Ruth Rendell or Agatha Christie.

مانند روث رندل یا آگاتا کریستی را می شناسید.

Really? Do you find them relaxing?

واقعا؟ آیا آنها را آرامش بخش می بینید؟

I wouldn’t say relaxing exactly, but I  get really involved in the story – trying  

نمی‌توانم بگویم که دقیقاً آرام می‌شوم، اما واقعاً درگیر داستان می‌شوم - سعی

to work out who the murderer is...  then finding out on the last page.

می‌کنم بفهمم قاتل کیست... سپس در صفحه آخر متوجه می‌شوم.

That's interesting because today we’ll  be looking at how books can help us  

این جالب است زیرا امروز به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که چگونه کتاب‌ها می‌توانند به ما کمک

relax and feel more alive during troubled  times. We’ll be finding out how reading is  

کنند تا در زمان‌های پر دردسر آرامش داشته باشیم و احساس سرزندگی بیشتری داشته باشیم. خواهیم فهمید که چگونه خواندن

one of the best ways to find relief  from the pressures of modern life.

یکی از بهترین راه‌ها برای رهایی از فشارهای زندگی مدرن است.

Neil, are you talking about ‘Bibliotherapy’?

نیل، آیا در مورد "کتاب درمانی" صحبت می کنید؟

Amazing detective skills, Georgina! Exactly.  ‘Bibliotherapy’ is the prescription of books  

مهارت های کارآگاهی شگفت انگیز، جورجینا! دقیقا. «کتاب درمانی» نسخه‌ای از کتاب‌ها

as a remedy to sickness. It has been around  since 2013, when the UK charity ‘Reading  

به‌عنوان درمان بیماری است. از سال 2013، زمانی که موسسه خیریه بریتانیایی «

Agency’ published a list of books  that doctors could offer to patients,  

آژانس خواندن» فهرستی از کتاب‌هایی را منتشر کرد که پزشکان می‌توانستند به بیماران ارائه کنند،

tackling topics from depression  to dementia to chronic pain.

به موضوعاتی از افسردگی تا زوال عقل و دردهای مزمن پرداخته است.

Since then, 1.2 million readers have  borrowed the scheme's books from libraries.  

از آن زمان تاکنون، 1.2 میلیون خواننده کتاب‌های این طرح را از کتابخانه‌ها به امانت گرفته‌اند.

It's so successful that it's about  to be extended to children as well.

آنقدر موفق است که قرار است به کودکان نیز تعمیم یابد.

I wonder which books have been  most popular over that time?  

نمی‌دانم کدام کتاب‌ها در آن زمان بیشترین محبوبیت را داشته‌اند؟

In fact that’s my quiz question for today. What  is the best-selling book of all time? Is it: 

در واقع این سوال مسابقه امروز من است. پرفروش‌ترین کتاب تمام دوران چیست؟ آیا این است:

a) Harry Potter and the  Philosopher’s Stone by J K Rowling 

الف) هری پاتر و سنگ فیلسوف اثر جی کی رولینگ

b) A Tale of Two Cities by Charles Dickens, or c) Don Quixote by Miguel de Cervantes

ب) داستان دو شهر اثر چارلز دیکنز، یا ج) دن کیشوت اثر میگل د سروانتس،

I’ll say a) Harry Potter.

من می گویم الف) هری پاتر.

OK. Well, we’ll find out later if you’re right. In  ‘Bibliotherapy’, people meet up to read together.  

خوب. خوب، بعداً متوجه خواهیم شد که آیا شما درست می گویید. در «کتاب درمانی»، افراد برای خواندن با هم ملاقات می‌کنند.

Professor Philip Davis, who runs these reading  groups, believes they help the participants ‘come  

پروفسور فیلیپ دیویس، که این گروه‌های خواندنی را اداره می‌کند ، معتقد است که این گروه‌ها به شرکت‌کنندگان کمک می‌کنند «

more alive’. Here he is speaking to BBC Radio  4’s You and Yours about what he’s discovered.

زنده‌تر شوند». در اینجا او در حال صحبت با رادیو بی‌بی‌سی 4 «You and Yours» درباره چیزهایی است که کشف کرده است.

Above all, that it’s not to do with scanning, with  quick reading, when they’re reading literature. If  

مهمتر از همه، این که با اسکن کردن، با خواندن سریع، زمانی که آنها در حال خواندن ادبیات هستند، نیست. اگر

they’re just scanning, if you’re just  looking for information, you go fast,  

آنها فقط در حال اسکن کردن هستند، اگر فقط به دنبال اطلاعات هستید، سریع پیش می روید

it’s very easy, it’s automatic but when literature  begins to do something more complicated than that  

،   بسیار آسان است، خودکار است اما وقتی ادبیات شروع به انجام کاری پیچیده تر از آن می کند

in an area that emotionally you care about.  The brain begins to work from different parts,  

در حوزه ای که از نظر احساسی به آن اهمیت می دهید. مغز از قسمت‌های مختلف،

from a different hemisphere and it gets excited,  it gets pre-emotional – you can see the brain  

از نیمکره‌ای متفاوت شروع به کار می‌کند و هیجان‌زده می‌شود، از قبل احساسی می‌شود - می‌توانید

coming to life and it’s that life that is  important in terms of these reading groups.

زندگی مغز را ببینید و این زندگی است که از نظر این گروه‌های خواندن مهم است.

One type of reading is scanning – reading  quickly in order to find specific information  

یکی از انواع خواندن، اسکن کردن است - خواندن سریع برای یافتن اطلاعات خاص

or skimming the page to get  a general understanding.

یا مرور کردن صفحه برای به دست آوردن یک درک کلی.

But the real therapy happens when a group reads  literature – written works such as novels,  

اما درمان واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که گروهی ادبیات بخوانند - آثار نوشتاری مانند رمان،

poems or plays which are thought to have  artistic merit. When group members read  

شعر یا نمایشنامه که تصور می‌شود دارای شایستگی هنری هستند. وقتی اعضای گروه

literature their brains get excited and start  working from a different hemisphere – a word  

ادبیات می خوانند، مغزشان هیجان زده می شود و از نیمکره دیگری شروع به کار می کند - کلمه ای

meaning ‘half a sphere’ – usually half the  Earth or in this case, the human brain.

به معنای "نصف کره" - معمولاً نیمی از زمین یا در این مورد، مغز انسان.

Reading literature in this this way makes  both the left and right hemisphere of  

خواندن ادبیات به این شکل باعث می‌شود هر دو نیمکره چپ و راست

the brain come to life - start to be  activated again after a quiet period.

مغز زنده شوند - پس از یک دوره آرام دوباره فعال شوند.

And it’s this 'coming to life' that proves  the therapeutic effects of ‘Bibliotherapy’.  

و همین «زندگی» است که اثرات درمانی «کتاب درمانی» را اثبات می کند.

Here’s Professor Davis again explaining how  the benefits of group reading are observed.

در اینجا پروفسور دیویس دوباره توضیح می دهد که چگونه مزایای مطالعه گروهی مشاهده می شود.

There are two methods really – you can  have ECG where you put electrodes on the  

واقعاً دو روش وجود دارد – می‌توانید ECG داشته باشید که در آن الکترودها را روی

scalp and it measures electricity so that  you can have a print-off of a graph of the  

پوست سر قرار می‌دهید و الکتریسیته را اندازه‌گیری می‌کند تا بتوانید نموداری

sudden leaps than can happen at particular  moments in reading a poem or short story  

از جهش‌های ناگهانی را که در لحظات خاص در خواندن یک شعر یا داستان کوتاه اتفاق می‌افتد، چاپ کنید.

or you can go into the scanner, the FMRI, and  there, the blood flow, the oxygen indicates again  

یا می‌توانید وارد اسکنر، FMRI، و در آنجا، جریان خون، اکسیژن دوباره

changes in the configuration of the  brain as it takes in this new stimulus.

تغییراتی را در پیکربندی مغز نشان می‌دهد که در این محرک جدید انجام می‌شود.

The benefits of reading literature with  others can be felt by group members  

مزایای خواندن ادبیات با دیگران را می‌توان برای اعضای گروه احساس کرد،

as they begin to feel more alive and able  to cope with life’s ups and downs. But they  

زیرا آنها شروع به احساس سرزندگی و توانایی بیشتری برای مقابله با فراز و نشیب‌های زندگی می‌کنند. اما آنها را

can also be measured scientifically  by recording brain wave activity.

می توان با ثبت فعالیت امواج مغزی به صورت علمی نیز اندازه گیری کرد .

This can be done by carefully  attaching metal wires called  

این کار را می‌توان با وصل کردن سیم‌های فلزی به نام

electrodes to the reader’s scalp –  the skin under the hair on the head.

الکترود به پوست سر خواننده - پوست زیر موهای سر انجام داد.

Brain activity is then measured by giving the  reader a stimulus – something that encourages  

سپس فعالیت مغز با دادن یک محرک به خواننده اندازه گیری می شود - چیزی که

activity in people. In this case,  it could be a poem or novel to read.

فعالیت را در افراد تشویق می کند. در این مورد ، می‌تواند یک شعر یا رمان برای خواندن باشد.

Or something really stimulating  – like a detective story!

یا چیزی واقعاً محرک - مثل یک داستان پلیسی!

Or a work of literature – which  reminds me of today’s quiz question.  

یا یک اثر ادبی - که من را به یاد سوال مسابقه امروز می‌اندازد.

I asked you to name the most popular  book of all time, and you said…

از شما خواستم محبوب‌ترین کتاب تمام دوران‌ها را نام ببرید، و شما گفتید...

a) Harry Potter and the Philosopher’s Stone…

الف) هری پاتر و سنگ فیلسوف

…which is definitely the most popular book in  the 21st Century. But number one of all time,  

... که قطعاً محبوب‌ترین کتاب در قرن بیست و یکم است. اما شماره یک همه دوران،

selling over 500 million copies is c) Cervantes’  Don Quixote. And there’s even a detective in it!

فروش بیش از 500 میلیون نسخه ج) دن کیشوت سروانتس است. و حتی یک کارآگاه در آن وجود دارد!

Today, we’ve been discussing the therapeutic  effects of meeting up with others in a  

امروز، ما درباره تأثیرات درمانی ملاقات با دیگران در یک

reading group to read literature – writing of  artistic value, such as stories and poetry.

گروه مطالعه برای خواندن ادبیات - نوشتن با ارزش هنری، مانند داستان و شعر، بحث کرده‌ایم.

In contrast to scanning – reading quickly to  find facts – reading groups use literature  

برخلاف اسکن - خواندن سریع برای یافتن حقایق - گروه‌های مطالعه از ادبیات

as a stimulus - something that  encourages activity in people.

به عنوان محرک استفاده می‌کنند - چیزی که فعالیت را در افراد تشویق می‌کند.

Reading stimulates both the left and right  hemispheres – the two halves of the brain,  

خواندن هر دو نیمکره چپ و راست - دو نیمه مغز - را تحریک می کند

and increases emotional activity  

و فعالیت عاطفی را افزایش می دهد

which can be measured on the scalp – the  skin under the hair on a reader’s head.

که می تواند روی پوست سر اندازه گیری شود - پوست زیر موهای سر خواننده.

All of which helps people dealing with trauma  

همه اینها به افرادی که با آسیب‌های روحی دست و پنجه نرم می‌کنند کمک می‌کند

to come to life – feel active and  more alive after a quiet period.

تا به زندگی بیایند - بعد از یک دوره آرام احساس فعال و زنده‌تر کنند.

Right, that’s it – I’m off to the library!

درست است، همین - من به کتابخانه می روم!

If only you could… Thanks for listening and  remember you can find many more stimulating  

اگر فقط می توانستید... از اینکه گوش دادید متشکریم و به یاد داشته باشید می توانید بسیاری از

topics and vocabulary here at 6 Minute  English on BBC Learning English. Bye for now.

موضوعات و واژگان هیجان انگیزتر را در اینجا در 6 دقیقه انگلیسی در BBC Learning English بیابید. فعلا خداحافظ.

Bye!

خدا حافظ!

Hello, this is 6 Minute English. I'm Sam.

سلام، این 6 دقیقه انگلیسی است. من سام هستم

And I'm Rob.

Are good at complaining, Rob?

و من راب هستم.

آیا در شکایت کردن خوب هستید، راب؟

Of course not. I’m British! I never complain,  

البته که نه. من بریتانیایی هستم! من هرگز شکایت نمی‌کنم،

even when I get terrible service.  It’s just too embarrassing.

حتی وقتی خدمات بدی دریافت می‌کنم. فقط خیلی شرم آوره

Well, you might be in a minority now as  it seems we British are complaining more  

خب، ممکن است اکنون در اقلیت باشید، زیرا به نظر می‌رسد ما بریتانیایی‌ها بیشتر

than we used to. We’ll look at this topic a  little more after this week’s quiz question.  

از گذشته شکایت می‌کنیم. بعد از سوال مسابقه این هفته کمی بیشتر به این موضوع نگاه خواهیم کرد.

The oldest recorded complaint is on a stone tablet  in the British Museum. It’s nearly 4000 years old.  

قدیمی‌ترین شکایت ثبت شده روی یک لوح سنگی در موزه بریتانیا است. نزدیک به 4000 سال قدمت دارد.

What was the complaint about?

شکایت از چه بود؟

a) An incorrect number of goats that were  delivered after being bought at market 

الف) تعداد نادرست بزهایی که پس از خرید در بازار تحویل داده شده‌اند،

b) The quality of copper  bars that were supplied, or 

ب) کیفیت میله‌های مسی عرضه شده، یا

c) The non-payment of a bill for a banquet

ج) پرداخت نشدن قبض یک ضیافت،

What do you think, Rob?

نظر شما چیست، راب؟

I’m just going to guess at the goats. Someone  bought a load of goats and fewer were delivered  

من فقط می خواهم بزها را حدس بزنم. شخصی یک بار بز خرید و کمتر از خریده شده تحویل داده

than were bought. That sounds  good, but it’s just a guess.

شد. به نظر خوب است، اما فقط یک حدس است.

OK. Well, I will reveal the answer later in the  programme, and don’t complain if you get it wrong!  

خوب. خب، من جواب را بعداً در برنامه فاش می‌کنم و اگر اشتباه متوجه شدید، شکایت نکنید!

You and Yours is a BBC radio  programme about consumer affairs.  

شما و شما یک برنامه رادیویی بی بی سی درباره امور مصرف کنندگان است.

On a recent programme they discussed the topic of  complaining and customer service with Giles Hawke  

در یک برنامه اخیر، آنها درباره موضوع شکایت و خدمات مشتری با Giles Hawke

from an organisation called the  Institute of Customer Service.  

از سازمانی به نام موسسه خدمات مشتری بحث کردند.

He talks about different sectors. A sector is  a particular area of business. Which sectors  

او در مورد بخش های مختلف صحبت می کند. یک بخش، حوزه خاصی از کسب و کار است.

does he say have most problems when it comes  to keeping the complaining customer satisfied?

او می‌گوید کدام بخش‌ها بیشترین مشکلات را برای راضی نگه‌داشتن مشتری شاکی دارند؟

The sectors that probably have more problems  than the UK average are public services,  

بخش هایی که احتمالاً مشکلات بیشتری نسبت به میانگین بریتانیا دارند، خدمات عمومی،

telecommunications, transport and service  sector. And there are probably some inherent  

مخابرات، حمل و نقل و بخش خدمات هستند. و احتمالاً

challenges within those sectors - they may  have more impact on a day-to-day basis.  

چالش‌های ذاتی در آن بخش‌ها وجود دارد - آنها ممکن است تأثیر بیشتری بر اساس روز به روز داشته باشند.

Those sectors which are performing well … travel  is performing well, retail is performing well,  

بخش‌هایی که عملکرد خوبی دارند... سفر عملکرد خوبی دارد، خرده‌فروشی عملکرد خوبی دارد،

leisure appears to be performing well.

به نظر می‌رسد اوقات فراغت عملکرد خوبی دارد.

So, which sectors are not  keeping the customer satisfied?

بنابراین، کدام بخش‌ها مشتری را راضی نگه نمی‌دارند؟

He says that public services, telecoms, transport  and the service sector have most problems.

او می گوید که خدمات عمومی، مخابرات، حمل و نقل و بخش خدمات بیشترین مشکلات را دارند.

And he says that these sectors may have  inherent challenges. What does he mean by that?

و او می گوید که این بخش ها ممکن است دارای چالش های ذاتی باشند. منظور او از آن چیست؟

Well, some sectors, by their nature, are more  complicated and more likely to cause problems  

خب، برخی از بخش‌ها، بنا به ماهیتشان، پیچیده‌تر هستند و احتمال ایجاد مشکل

for customers. Public services, for example,  often don’t have enough money or enough staff.  

برای مشتریان بیشتر است. برای مثال، خدمات عمومی اغلب پول کافی یا کارکنان کافی ندارند.

Telecommunications systems, such  as your internet connection,  

سیستم‌های مخابراتی، مانند اتصال اینترنت شما

are very complicated and sometimes go  wrong. Bad weather can affect transport,  

، بسیار پیچیده هستند و گاهی اوقات اشتباه می‌شوند. آب و هوای بد می تواند بر حمل و نقل

and so on. So an inherent problem is a problem  that is part of the nature of the thing itself.

و غیره تأثیر بگذارد. بنابراین یک مشکل ذاتی، مشکلی است که بخشی از ماهیت خود آن چیز است.

So, those sectors are not performing well. We  usually think of the word perform when we are  

بنابراین، این بخش ها عملکرد خوبی ندارند. ما معمولاً وقتی درباره بازیگران یا نوازندگان صحبت می‌کنیم به کلمه اجرا فکر می‌کنیم

talking about actors or musicians, but in  a business sense to perform well or badly  

، اما از نظر تجاری اجرای خوب یا بد

means to be successful or not,  and, according to Giles Hawke,  

به معنای موفق بودن یا نبودن است ، و به گفته گیلز هاوک،

travel and retail are performing  well in terms of customer service.

سفر و خرده‌فروشی از نظر مشتری عملکرد خوبی دارند. سرویس.

Giles Hawke goes on to talk about how  people are actually making their complaints,  

گیلز هاوک در ادامه درباره نحوه شکایت مردم صحبت می‌کند،

but are modern methods taking over from  the traditional letter or phone call?

اما آیا روش‌های مدرن از مکالمه تلفنی یا نامه سنتی استفاده می‌کنند؟

We still see over 58% of complaints are  made by phone or by letter so, you know,  

ما هنوز می‌بینیم که بیش از 58 درصد از شکایات از طریق تلفن یا نامه انجام می‌شوند، بنابراین، می‌دانید،

the more traditional methods of making a complaint  are still dominant, but we are seeing social media  

روش‌های سنتی‌تر شکایت هنوز غالب هستند، اما شاهد افزایش رسانه‌های اجتماعی هستیم

rise, although it’s still a very small part of  how people complain and it tends to be used as  

، اگرچه هنوز بخش کوچکی از نحوه شکایت افراد است. شکایت می‌کنند و اگر مردم در مرحله اول به آنچه می‌خواهند نرسند، از آن به عنوان

an escalation point if people aren’t getting  what they want dealt with in the first instance.

یک نقطه تشدید استفاده می‌شود.

So, are people using modern  methods more than traditional ones?

بنابراین، آیا مردم از روش‌های مدرن بیشتر از روش‌های سنتی استفاده می‌کنند؟

Actually, no. He says that phoning or  writing a letter are still dominant.  

قطعا نه. او می‌گوید که تلفن زدن یا نوشتن نامه همچنان غالب است.

This means they are still the main, most  used methods for making a complaint.

این بدان معناست که آنها هنوز هم اصلی ترین و پرکاربردترین روش ها برای شکایت هستند.

Where people are turning to social media is  if their complaint is not dealt with. To deal  

جایی که مردم به رسانه‌های اجتماعی روی می‌آورند، اگر به شکایت آنها رسیدگی نشود. برخورد

with something means to sort it, to fix it – and  if you complain and it’s not dealt with, then,  

با چیزی به معنای مرتب کردن آن، رفع آن است - و اگر شکایت کنید و به آن رسیدگی نشود،

he says, people turn to social  media as a form of escalation.

به گفته او، مردم به رسانه‌های اجتماعی به عنوان نوعی تشدید تنش روی می‌آورند.

When you escalate a complaint,  you take it to a higher level.  

وقتی شکایتی را تشدید می‌کنید، آن را به سطح بالاتری می‌برید.

Putting your complaint on social media means  that a lot more people are going to see it  

قرار دادن شکایت خود در رسانه‌های اجتماعی به این معنی است که افراد بیشتری آن را می‌بینند

and it might encourage a company  to deal with the complaint.

و ممکن است شرکتی را تشویق کند که به شکایت رسیدگی کند.

Right, well before we receive any complaints,  let’s review today’s vocabulary after the  

درست است، قبل از دریافت هر گونه شکایتی، اجازه دهید واژگان امروزی را پس از

answer to the question which was about a  4000-year-old complaint. Was the complaint about:

پاسخ به سؤالی که درباره شکایتی 4000 ساله بود، مرور کنیم. آیا شکایت مربوط به:

a) An incorrect number of goats that were  delivered after being bought at market. 

الف) تعداد نادرست بزهایی بود که پس از خرید در بازار تحویل داده شدند.

b) The quality of copper  bars that were supplied, or 

ب) کیفیت میلگردهای مس عرضه شده یا

c) The non-payment of a bill for a banquet.

ج) عدم پرداخت قبض ضیافت.

Rob, what did you say?

راب، چی گفتی؟

I went for a). I went for the goats.

من رفتم برای الف). رفتم دنبال بزها

Sorry! It was actually a complaint about  the quality of copper ingots or bars  

متاسف! این در واقع یک شکایت از کیفیت شمش‌ها یا میله‌های مسی بود

that were supplied. If you knew that,  very well done. If you guessed right,  

که عرضه می‌شد. اگر این را می‌دانستید، خیلی خوب کار کرده‌اید. اگر درست حدس زدید،

also, very well done. No  shame to get that one wrong.

همچنین، خیلی خوب انجام شده است. خجالت نمی‌کشم که آن یکی را اشتباه بگیریم.

And no complaints from me!

و هیچ شکایتی از من نیست!

OK. Right, now vocabulary. We had sectors,which  are particular areas of business in the economy.

خوب. درست است، اکنون واژگان. ما بخش‌هایی داشتیم که حوزه‌های خاصی از تجارت در اقتصاد هستند.

Something that is inherent is  a natural part of something.  

چیزی که ذاتی است، بخشی طبیعی از چیزی است.

It’s usually used to describe a problem or  risk that is an unavoidable part of something.

معمولاً برای توصیف یک مشکل یا خطر که بخشی اجتناب ناپذیر از چیزی است استفاده می شود.

How successful a company is can be  describe as how well it’s performing.  

میزان موفقیت یک شرکت را می‌توان با عملکرد آن توصیف کرد.

And if something is dominant, it means  it is the strongest or most used.

و اگر چیزی غالب باشد، به این معنی است که قوی‌ترین یا بیشترین استفاده را دارد.

And if a company doesn’t deal with, or try  to fix a problem, the customer might take  

و اگر شرکتی با مشکلی برخورد نکند یا سعی نکند مشکلی را برطرف کند، ممکن است مشتری

the complaint to the next level on social  media, which would mean an escalation.

شکایت را در رسانه‌های اجتماعی به سطح بعدی برساند ، که به معنای تشدید آن است.

Thank you, Rob. That’s all from 6  Minute English this time. Do join  

ممنون راب این همه از 6 دقیقه انگلیسی این بار است. به

us again soon and don’t forget  to check us out online. Bye bye!

زودی دوباره به ما بپیوندید و فراموش نکنید که ما را به صورت آنلاین بررسی کنید. خداحافظ!

Bye!

خدا حافظ!

Hello, and welcome to 6 Minute English  from BBC Learning English. I'm Rob…

سلام، و به 6 دقیقه انگلیسی از BBC Learning English خوش آمدید. من راب هستم...

And I'm Georgina.

و من جورجینا هستم.

Now, Georgina, how resilient are you?

حالا جورجینا چقدر مقاومی؟

Resilient? You mean able to  cope with difficult situations.  

ارتجاعی؟ منظورتان این است که بتوانید با موقعیت‌های دشوار کنار بیایید.

I have a pile of work to do today, but I’m  remaining calm and not getting stressed.

امروز انبوهی از کارها برای انجام دادن دارم، اما آرام می‌مانم و استرس ندارم.

That's good, you are showing  resilience. And today we’re  

این خوب است، شما تاب آوری نشان می دهید . و امروز در حال

discussing whether we’re born with  resilience or we have to learn it.

بحث هستیم که آیا با تاب‌آوری متولد شده‌ایم یا باید آن را یاد بگیریم.

OK, Rob. But first I expect you’re going  to ask me a question – bring it on!

باشه راب اما ابتدا انتظار دارم که از من سؤالی بپرسید - آن را مطرح کنید!

OK. Resilience is also a word used in science  to describe the characteristic of a substance  

خوب. انعطاف‌پذیری همچنین کلمه‌ای است که در علم برای توصیف ویژگی یک ماده

or object. But what does it mean? a) That it's is very tough or hard. 

یا شیء استفاده می‌شود. ولی خب معنیش چی میشه؟ الف) اینکه خیلی سخت یا سخت است.

b) That it can return to its  original shape after being bent. 

ب) اینکه بتواند پس از خم شدن به شکل اولیه خود بازگردد.

c) It can turn from a solid into a liquid quickly.

ج) می تواند به سرعت از جامد به مایع تبدیل شود.

I have a feeling it means b) an object that  returns to its original shape after being bent.

من احساس می کنم به معنای ب) جسمی است که پس از خم شدن به شکل اولیه خود باز می گردد.

OK, I'll let you know if you were  correct at the end of the programme.  

خوب، در پایان برنامه به شما اطلاع می‌دهم که درست گفته‌اید.

But let’s talk more about human  resilience. There are many  

اما بیایید بیشتر در مورد تاب آوری انسان صحبت کنیم . بسیاری

self-help books and motivational speakers all  promising us we can learn to be resilient.

از کتاب‌های خودیاری و سخنرانان انگیزشی وجود دارد که همگی به ما قول می‌دهند که بتوانیم انعطاف‌پذیر باشیم.

Well, it is a useful trait to have,  

خوب، داشتن این یک ویژگی مفید است،

and it’s something that can help you  deal with many difficult situations  

و چیزی است که می‌تواند به شما کمک کند با بسیاری از موقعیت‌های دشوار

from coping with the pressures of work  to handling the death of a loved one.

از مقابله با فشارهای کاری گرفته تا مدیریت مرگ یکی از عزیزان کنار بیایید.

And it’s more than just telling someone  to ‘toughen up’ or ‘get a grip’,  

و همانطور که دکتر دیوید وستلی می‌داند، چیزی فراتر از این است که به کسی بگویید «سخت‌تر» یا «به دست بگیرید»

as Dr David Westley knows. He is Head  of Psychology at Middlesex University  

. او رئیس روان‌شناسی دانشگاه میدل‌سکس است

and talked about levels of resilience on the  BBC World Service programme, The Why Factor.

و در برنامه سرویس جهانی بی‌بی‌سی، The Why Factor، درباره سطوح انعطاف‌پذیری صحبت کرد.

First of all, there's our social  supports, our communities, our families,  

اول از همه، حمایت‌های اجتماعی ما، جوامع ما، خانواده‌های ما

the people who are important to us, the  organisations we work for, so one way we  

، افرادی که برای ما مهم هستند، سازمان‌هایی که برای آنها کار می‌کنیم، وجود دارد، بنابراین یکی از راه‌هایی که

can look at resilience is to measure that –  the amount of social support available to us.  

می‌توانیم به تاب‌آوری نگاه کنیم، اندازه‌گیری آن است - میزان حمایت اجتماعی در دسترس ما. .

Another way to think about resilience is to think  about how we think about the situations we are in.  

راه دیگری برای تفکر در مورد تاب‌آوری این است که درباره موقعیت‌هایی که در آن قرار داریم فکر کنیم.

So, for example, one way to look at that would  be just to look at how optimistic people are  

بنابراین، برای مثال، یکی از راه‌های نگاه کردن به آن می‌تواند این باشد که افراد چقدر خوش‌بین هستند

as a guide to how resilient they might be when  times get tough. And then a third level that  

به عنوان راهنمایی برای میزان انعطاف‌پذیری آنها. وقتی زمان سخت می شود و سپس سطح سومی که

we can look at for resilience is a biological  level - how well we can soothe ourselves, calm  

می‌توانیم برای انعطاف‌پذیری به آن نگاه کنیم، یک سطح  بیولوژیکی است - چقدر خوب می‌توانیم خودمان را آرام کنیم،

ourselves down, how well we can actually regulate  our own nervous systems at times of distress.

خودمان را آرام کنیم، چقدر می‌توانیم واقعاً سیستم عصبی خود را در مواقع پریشانی تنظیم کنیم.

Right, so Dr Westley describes social  supports – the people around us who we  

درست است، بنابراین دکتر وستلی حمایت‌های اجتماعی را توصیف می‌کند - افرادی که در اطراف ما هستند،

can talk to and support us and generally  make us feel better. I think he’s saying,  

می‌توانیم با آنها صحبت کنیم و از ما حمایت کنند و به طور کلی احساس بهتری در ما ایجاد کنند. فکر می‌کنم او می‌گوید،

with more support we feel more resilient.

با حمایت بیشتر احساس انعطاف‌پذیری بیشتری می‌کنیم.

It’s interesting to note that a resilient  person isn’t necessarily someone quiet,  

جالب است بدانید که یک فرد انعطاف‌پذیر لزوماً فردی ساکت نیست،

who doesn’t make a fuss and gets on with  things. Some experts think it’s people  

که سر و صدا به پا نمی‌کند و به کارها ادامه نمی‌دهد. برخی از کارشناسان فکر می‌کنند این افرادی هستند

who ask for help and use this social support  network who are acting in a more resilient way.

که درخواست کمک می‌کنند و از این شبکه حمایت اجتماعی استفاده می‌کنند که به شیوه‌ای انعطاف‌پذیرتر عمل می‌کنند.

It’s a good point. And another level of resilience  is how optimistic someone is. Being optimistic  

نکته خوبی است و سطح دیگری از انعطاف پذیری این است که یک فرد چقدر خوشبین است. خوش‌بین بودن

means having positive thoughts about the  future and believing things will turn out well.  

به معنای داشتن افکار مثبت در مورد آینده است و باور داشته باشید که همه چیز خوب پیش خواهد رفت.

A positive mind means you can deal with situations  that, at first, look tough. Another level Dr  

ذهن مثبت به این معنی است که می‌توانید با موقعیت‌هایی کنار بیایید که در ابتدا سخت به نظر می‌رسند. سطح دیگری که دکتر

Westley mentioned was our biological level  - how our bodies cope in times of distress.  

وستلی به آن اشاره کرد، سطح بیولوژیکی ما بود - نحوه مقابله بدن ما در مواقع پریشانی.

Distress is the feeling you get when  you are worried or upset by something.

پریشانی احساسی است که وقتی از چیزی نگران یا ناراحت می شوید.

So, when we’re distressed, a resilient  person is able to soothe his or her body  

بنابراین، زمانی که ما مضطرب هستیم، یک فرد انعطاف‌پذیر می‌تواند بدن خود را آرام کند

and regulate his or her nervous  system, which helps them stay calm.

و سیستم عصبی خود را تنظیم کند ، که به او کمک می‌کند آرام بماند.

But, Rob, the big question is, are we  born with resilience or can we learn it?  

اما، راب، سوال بزرگ این است که آیا ما با تاب‌آوری متولد شده‌ایم یا می‌توانیم آن را یاد بگیریم؟

Experts speaking on The Why Factor programme  tended to think it could be learned.

کارشناسانی که در برنامه The Why Factor صحبت می‌کردند، فکر می‌کردند که می‌توان آن را آموخت.

Yes, one of them is Ann Masten, a professor at  the University of Minnesota. From her studies,  

بله، یکی از آنها آن ماستن، استاد دانشگاه مینه سوتا است. از مطالعاتش،

she found it was something  that we learn when we need to.

او متوجه شد که این چیزی است که در صورت نیاز یاد می‌گیریم.

Ann Masten talks about how some  of the children she studied  

آن ماستن در مورد اینکه چگونه برخی از کودکانی که مطالعه کرده است،

manifest resilience from the start. When something  manifests, it shows clearly and is easy to notice.  

از همان ابتدا تاب آوری نشان می دهند. وقتی چیزی نمایان می‌شود، به وضوح نشان داده می‌شود و به راحتی قابل توجه است.

They remain resilient despite adversity – a  difficult time in their life they've had to face.

آنها علیرغم ناملایمات انعطاف‌پذیر می‌مانند - دوران سختی در زندگی‌شان که مجبور بودند با آن روبرو شوند.

Rob Other children, what she calls  

راب بچه‌های دیگر، آن‌هایی که او

the late bloomers, started off less resilient,  struggled with adversity, but turned their lives  

اواخر شکوفه‌ها می‌نامد، کمتر انعطاف‌پذیر بودند، با مشکلات دست و پنجه نرم کردند، اما

around by becoming more resilient. Maybe we can  learn resilience from a having a bad experience?

با انعطاف‌پذیرتر شدن زندگی‌شان را تغییر دادند. شاید بتوانیم تاب آوری را از یک تجربه بد بیاموزیم؟

Well, one thing Ann went on to  say was that families and friends  

خوب، یک چیزی که آن ادامه داد این بود که خانواده‌ها و دوستان

can be a great support and help with resilience.  

می‌توانند پشتیبان و کمک بزرگی برای انعطاف‌پذیری باشند.

Those that were ‘late bloomers’ only connected  with adults and mentors later in life.

آنهایی که دیر شکوفا بودند، فقط با بزرگسالان و مربیان بعداً در زندگی ارتباط داشتند.

Yes, she says that teachers or parents are  role models in how to handle adversity. And  

بله، او می‌گوید که معلمان یا والدین الگوهایی در نحوه برخورد با ناملایمات هستند. و

children are watching; they're learning from  the adults around them by seeing how they react  

کودکان در حال تماشا هستند. آنها از بزرگسالان اطراف خود با دیدن واکنش

when they get challenged by something. Time  now to find out how resilient you are when you  

آنها هنگام به چالش کشیدن چیزی یاد می گیرند. اکنون وقت آن است که بفهمیم

discover the correct answer to the question  I asked earlier. I said that ‘resilience’  

وقتی پاسخ صحیح سؤالی را که قبلاً پرسیدم پیدا می‌کنید چقدر انعطاف‌پذیر هستید. گفتم که «تاب‌آوری

is also a word used in science to describe  the characteristic of a substance or object.  

» کلمه‌ای است که در علم برای توصیف ویژگی یک ماده یا شیء استفاده می‌شود.

But what does it mean? Is it... a) It is very tough or hard. 

ولی خب معنیش چی میشه؟ آیا ... الف) بسیار سخت است یا سخت.

b) It can return to its  original shape after being bent. 

ب) پس از خم شدن می تواند به شکل اولیه خود بازگردد .

c) It can turn from a solid into a liquid quickly. And what did you say, Georgina?

ج) می تواند به سرعت از جامد به مایع تبدیل شود. و چی گفتی جورجینا؟

I said it was b) It can return to  its original shape after being bent.

گفتم ب) بعد از خم شدن می‌تواند به شکل اولیه خود بازگردد.

And you are right - well done! Bamboo is a  good example of a resilient material – you  

و حق با شماست - آفرین! بامبو نمونه خوبی از یک ماده ارتجاعی است -

can bend it, it doesn’t break and  returns to its original shape.

می‌توانید آن را خم کنید، نمی‌شکند و به شکل اولیه خود باز می‌گردد.

Thanks for the science lesson, Rob. Now we need  to recap the vocabulary we’ve mentioned today…

با تشکر از درس علوم، راب. اکنون باید واژگانی را که امروز ذکر کرده‌ایم مرور کنیم...

Yes, we’ve talked about being resilient, an  adjective that describes someone’s ability  

بله، در مورد انعطاف‌پذیر بودن صحبت کرده‌ایم، صفتی که توانایی فرد

to cope with difficult situations.  When you do this you show resilience.

برای کنار آمدن با موقعیت‌های دشوار را توصیف می‌کند. وقتی این کار را انجام می دهید انعطاف پذیری خود را نشان می دهید.

Someone who is optimistic has positive  thoughts about the future and believes  

کسی که خوشبین است افکار مثبتی درباره آینده دارد و معتقد است

things will turn out well.

که همه چیز خوب پیش خواهد رفت.

Distress is the feeling you get when  you are worried or upset by something.

پریشانی احساسی است که وقتی از چیزی نگران یا ناراحت می شوید.

When something manifests itself, it  shows clearly and is easy to notice.  

وقتی چیزی خود را نشان می‌دهد، به وضوح نشان می‌دهد و به راحتی قابل توجه است.

And adversity is a difficult time in  somebody’s life that they have had to face.

و ناملایمات دوران سختی در زندگی افراد است که مجبور بوده اند با آن روبرو شوند.

And that brings us to the end of  this discussion about resilience.  

و این ما را به پایان این بحث در مورد تاب آوری می رساند.

Please join us again next time. Bye bye.

لطفا دفعه بعد دوباره به ما بپیوندید. خداحافظ.

Bye.

خدا حافظ.

Hello. This is 6 Minute English. I'm Neil.

سلام. این 6 دقیقه انگلیسی است. من نیل هستم.

And I'm Georgina.

و من جورجینا هستم.

Today we’re focussing on the  topic of mental health at work.

امروز ما روی مبحث سلامت روان در محل کار تمرکز کرده‌ایم.

Yes, it’s an issue that can be difficult to  see. If someone has an injury, like a broken  

بله، این مسئله‌ای است که دیدن آن دشوار است. اگر کسی آسیبی داشته باشد، مانند پا شکسته

leg or a serious medical issue, it’s obvious,  and we can understand what’s happening. With  

یا یک مشکل جدی پزشکی، واضح است، و ما می‌توانیم بفهمیم چه اتفاقی می‌افتد. با وجود

mental health issues, though, there’s no physical  sign and people who are experiencing difficulties  

مشکلات سلامت روان، هیچ علامت فیزیکی وجود ندارد و افرادی که مشکلاتی را تجربه

maybe don’t get the same understanding  as people who have medical problems.

می‌کنند ممکن است درک درستی از افرادی که مشکلات پزشکی دارند را نداشته باشند.

It’s a topic that has been  getting more publicity recently,  

این موضوعی است که اخیراً تبلیغات بیشتری پیدا کرده است،

particularly as members of the British royal  family have been talking about it. Also, awareness  

به ویژه هنگامی که اعضای خانواده سلطنتی بریتانیا در مورد آن صحبت می کنند. همچنین،

is raised through events such as World Mental  Health Day. And that is the topic of today’s quiz.  

آگاهی   از طریق رویدادهایی مانند روز جهانی سلامت روان افزایش می‌یابد. و این موضوع مسابقه امروز است.

World Mental Health Day is held every year on  October 10th. It aims to raise awareness of  

روز جهانی بهداشت روان هر سال در 10 اکتبر برگزار می شود . هدف آن افزایش آگاهی درباره

mental health issues and their effects on people’s  lives. In what year was it first held? Was it...

مسائل مربوط به سلامت روان و اثرات آن بر زندگی افراد است . اولین بار در چه سالی برگزار شد؟ آیا این ...

A: 1992 B: 2002 

A: 1992 B: 2002

C: 2012

C: 2012

What do you think, Georgina?

نظر شما چیست، جورجینا؟

I don’t know – I think it will be older than 2012,  

نمی‌دانم - فکر می‌کنم از سال 2012 قدیمی‌تر باشد،

but as old as 1992? I don’t  know. I’m going to go with 2002

اما به اندازه سال 1992 باشد؟ من نمی دانم. من با 2002 اوکی می روم

OK. I’ll have the answer later in the  programme and we’ll see if you’re right.  

. پاسخ را بعداً در برنامه خواهم داشت و خواهیم دید که آیا حق با شماست.

Mental health problems are very difficult  personally for those who suffer from them,  

مشکلات سلامت روان شخصاً برای کسانی که از آنها رنج می‌برند بسیار دشوار است

and they also have an impact on businesses.  Paul Farmer is head of the mental health  

و همچنین بر کسب‌وکارها نیز تأثیر می‌گذارد. پل فارمر رئیس

awareness charity Mind. He spoke on the BBC World  Service Business Daily programme about this.  

موسسه خیریه آگاهی سلامت روان است. او در برنامه کسب و کار روزانه سرویس جهانی بی بی سی در این باره صحبت کرد.

How much does he says it  costs businesses in the UK?

او می‌گوید چقدر برای کسب‌وکارها در بریتانیا هزینه دارد؟

We know that the cost of failing to address  mental health in business is colossal. In the UK,  

ما می دانیم که هزینه ناتوانی در رسیدگی به سلامت روان در تجارت بسیار زیاد است. در بریتانیا،

it costs between 33 and 42 billion pounds a year,  about $50 billion dollars, and round about 300,000  

سالانه بین 33 تا 42 میلیارد پوند، حدود 50 میلیارد دلار هزینه دارد و سالانه حدود

people fall out of work every year as a  result of poor mental health. So that’s a  

300000 نفر به دلیل سلامت روانی ضعیف بیکار می‌شوند. بنابراین این

huge cost to workplaces and to individuals.  Behind those numbers, though, are the lives of  

هزینه هنگفتی برای محل کار و افراد است. با این حال، پشت این اعداد، زندگی

talented, able, contributors who  often just slide away from the  

مشارکت‌کنندگان با استعداد، توانا و با استعدادی وجود دارد که اغلب از

workplace because they don’t get the right  help and support for their mental health.

محل کار دور می‌شوند زیرا کمک و حمایت مناسبی برای سلامت روان خود دریافت نمی‌کنند.

What figures did Paul Farmer give there?

پل فارمر در آنجا چه ارقامی ارائه کرد؟

He gave the figure of about between 33 and £42  billion – which is about $50 billion dollars.

او رقمی را بین 33 تا 42 میلیارد پوند بیان کرد که حدود 50 میلیارد دلار است.

That’s a lot of money!

اون پول زیادیه!

It is – in fact he called it colossal. This  adjective means huge – really, really big.  

این است - در واقع او آن را عظیم نامید. این صفت به معنای عظیم است - واقعاً، واقعاً بزرگ.

This is the cost to business he says of  failing to address the mental health issue.

او می‌گوید این هزینه‌ای است که برای کسب‌وکار به دلیل عدم رسیدگی به مسئله سلامت روانی انجام می‌شود. رسیدگی نکردن

Failing to address means ignoring  or not dealing with the problems.  

به معنای نادیده گرفتن یا عدم رسیدگی به مشکلات است.

It leads to staff leaving work, and  he says these people are contributors,  

این منجر به ترک کار کارکنان می‌شود، و او می‌گوید این افراد مشارکت‌کننده هستند،

they give something to the business in  terms of their skill and experience.

آنها از نظر مهارت و تجربه‌شان چیزی به کسب‌وکار می‌دهند .

And because of mental health issues,  which could be addressed but aren’t,  

و به دلیل مسائل مربوط به سلامت روان، که می‌توان به آنها رسیدگی کرد اما نمی‌شود،

those contributors are being lost to the  business. So it costs companies more money  

آن مشارکت‌کنندگان در کسب و کار از دست می‌روند. بنابراین

to recruit and train new staff, and you can’t  always replace the experience that is lost.

استخدام و آموزش کارکنان جدید برای شرکت‌ها هزینه بیشتری دارد و همیشه نمی‌توانید تجربه از دست رفته را جایگزین کنید.

Let’s listen again.

دوباره گوش کنیم

We know that the cost of failing to address  mental health in business is colossal. In the UK,  

ما می دانیم که هزینه ناتوانی در رسیدگی به سلامت روان در تجارت بسیار زیاد است. در بریتانیا،

it costs between 33 and 42 billion pounds a year,  about $50 billion dollars, and round about 300,000  

سالانه بین 33 تا 42 میلیارد پوند، حدود 50 میلیارد دلار هزینه دارد و سالانه حدود

people fall out of work every year as a  result of poor mental health. So that’s a  

300000 نفر به دلیل سلامت روانی ضعیف بیکار می‌شوند. بنابراین این

huge cost to workplaces and to individuals.  Behind those numbers, though, are the lives of  

هزینه هنگفتی برای محل کار و افراد است. با این حال، پشت این اعداد، زندگی

talented, able, contributors who  often just slide away from the  

مشارکت‌کنندگان با استعداد، توانا و با استعدادی وجود دارد که اغلب از

workplace because they don’t get the right  help and support for their mental health.

محل کار دور می‌شوند زیرا کمک و حمایت مناسبی برای سلامت روان خود دریافت نمی‌کنند.

In recent years it seems as if there has been  more understanding of mental health issues,  

در سال‌های اخیر به نظر می‌رسد که درک بیشتری از مسائل مربوط به سلامت روان،

not just in the workplace but in  society as a whole. Geoff McDonald  

نه فقط در محل کار، بلکه در کل جامعه وجود داشته است. جف

is a campaigner for the organisation  Minds at Work. He also spoke on the  

مک‌دونالد   یک کمپین برای سازمان Minds at Work است. او همچنین در

Business Daily programme about one way  that things were getting a little better.

برنامه Business Daily درباره یکی از راه‌هایی صحبت کرد که اوضاع کمی بهتر می‌شود.

I think what’s really changed  is people telling their stories,  

من فکر می‌کنم چیزی که واقعاً تغییر کرده است، این است که مردم داستان‌هایشان را تعریف می‌کنند،

and the more stories that we tell  it kind of begins to normalise this.  

و هر چه داستان‌های بیشتری می‌گوییم ، شروع به عادی‌سازی این موضوع می‌کند.

Every single story that we tell is like  sending a lifeboat out into the ocean  

هر داستانی که می‌گوییم مانند فرستادن یک قایق نجات به اقیانوس است

and the millions and millions of people who are  suffering in silence, do you know what they do?  

و میلیون‌ها و میلیون‌ها انسانی که در سکوت رنج می‌برند، می‌دانید آنها چه می‌کنند؟

They cling on to that lifeboat and they realise  they’re not alone and they might just be normal.

آنها به آن قایق نجات می چسبند و متوجه می شوند که تنها نیستند و ممکن است عادی باشند.

So, because more people are talking about  this issue, it begins to normalise it.  

بنابراین، چون افراد بیشتری درباره این موضوع صحبت می‌کنند، شروع به عادی‌سازی آن می‌کند.

This means it becomes ‘normal’.  It’s not unusual, strange or hidden.

این بدان معنی است که "عادی" می شود. این غیرعادی، عجیب یا پنهان نیست.

There are people who suffer in silence – they keep  to themselves and hide their problems from others,  

افرادی هستند که در سکوت عذاب می‌کشند – آن‌ها خود را حفظ می‌کنند و مشکلاتشان را از دیگران پنهان می‌کنند،

but because there is more  publicity about this topic,  

اما چون تبلیغات بیشتری در مورد این موضوع وجود دارد

they can begin to feel that they are not alone  and they don’t have to suffer in silence.

، می‌توانند احساس کنند که تنها نیستند و مجبور نیستند در سکوت رنج ببرند.

People sharing their stories  are like lifeboats for those who  

افرادی که داستان های خود را به اشتراک می گذارند مانند قایق نجات برای کسانی هستند که

do suffer in silence. In this metaphor  they can cling onto the lifeboats.

در سکوت رنج می برند. در این استعاره، آنها می‌توانند به قایق‌های نجات بچسبند.

Right, we’re going to another look  at today’s vocabulary, but first  

درست است، ما به نگاهی دیگر به واژگان امروز می رویم، اما ابتدا

let’s have the answer to today’s quiz. When was  the first World Mental Health Day? Was it...

بیایید پاسخ مسابقه امروز را داشته باشیم. اولین روز جهانی بهداشت روان چه زمانی بود؟ این بود...

A: 1992 

A: 1992

B: 2002 C: 2012

B: 2002 C: 2012

Georgina, what did you say?

جورجینا، چه گفتی؟

I thought 2002.

فکر می‌کردم سال

It was actually earlier - 1992.  Now, a review of our vocabulary.

2002. در واقع اوایل سال 1992 بود. اکنون مروری بر دایره لغات ما.

Failing to address is a phrase that means ignoring  a problem or not trying to help with a problem.

ناموفق بودن عبارتی است که به معنای نادیده گرفتن یک مشکل یا تلاش نکردن برای کمک به یک مشکل است.

Something colossal is very, very big.

یک چیز عظیم بسیار بسیار بزرگ است.

A contributor is someone  who has something to give,  

مشارکت‌کننده کسی است که چیزی برای ارائه

who is a positive benefit  to, in this case, a business.

دارد، در این مورد، برای یک کسب‌وکار منفعت مثبت دارد.

Then we have the verb to normalise,  meaning to make something normal.

سپس فعل to normalise را داریم، به معنای عادی کردن چیزی.

Someone who suffers in silence, doesn’t talk about  their problems and may hide them from others.

کسی که در سکوت رنج می برد، درباره مشکلات خود صحبت نمی کند و ممکن است آنها را از دیگران پنهان کند.

And finally, if you cling on to something,  you hold on to it tightly, you don’t want to  

و در نهایت، اگر به چیزی بچسبید، آن را محکم بچسبانید، نمی خواهید

let it go. And that’s all from us from this  programme. We look forward to your company  

آن را رها کنید. و این همه از ما در این برنامه است. به زودی دوباره منتظر شرکت شما هستیم

again soon. In the meantime find us online, on  social media and on the BBC Learning English app.

. در همین حال، ما را به صورت آنلاین، در رسانه‌های اجتماعی و در برنامه یادگیری انگلیسی BBC بیابید.

Bye!

خدا حافظ!

Hello. This is 6 Minute English  from BBC Learning English. I'm Sam…

سلام. این 6 دقیقه انگلیسی از BBC Learning English است. من سم...

And I'm Rob.

و من راب هستم.

In this programme, we’ll be  talking about disagreeing.

در این برنامه، درباره مخالفت صحبت خواهیم کرد.

No, we won’t!

نه، نخواهیم کرد!

I think we will, Rob. We’re discussing  the following: ‘Is it good to disagree?’

فکر می کنم این کار را می کنیم، راب. ما در مورد موارد زیر بحث می‌کنیم: «آیا مخالفت کردن خوب است؟»

I know, but I feel better for having that little  

می‌دانم، اما از داشتن آن اختلاف کوچک احساس بهتری دارم

disagreement – so that proves  it is good to disagree!

- بنابراین ثابت می‌کند که مخالفت خوب است!

Well, I hate to disagree, but I think we  

خب، من از مخالفت متنفرم، اما فکر می‌کنم که

should explore this subject a little  further first in the next six minutes…

در شش دقیقه آینده ابتدا باید این موضوع را کمی بیشتر بررسی کنیم...

Err, shouldn’t that be five minutes?

نه، آیا این نباید پنج دقیقه باشد؟

Rob, you are being pedantic – focussing too  much on the small details or formal rules.  

راب، تو حیله گر رفتار می کنی – بیش از حد روی جزئیات کوچک یا قوانین رسمی تمرکز می کنی.

Maybe we should agree to disagree and move onto  the quiz question I like to set you every week.

شاید باید با مخالفت موافقت کنیم و به سؤال امتحانی که دوست دارم هر هفته برای شما بگذارم برویم.

Yes, a good idea.

بله، ایده خوبی است.

OK. So, do you know which spiritual  leader is famous for saying  

خوب. بنابراین، آیا می‌دانید کدام رهبر معنوی به گفتن

“Disagreement is something normal”? Is it… a) Pope Francis 

«اختلاف یک چیز عادی است» معروف است؟ آیا این… الف) پاپ فرانسیس

b) The Dalai Lama, or c) Ravi Shankar

ب) دالایی لاما، یا ج) راوی

That’s tricky so I’ll have a  guess and say b) the Dalai Lama.

شانکار مشکل است، بنابراین من حدس می‌زنم و می‌گویم ب) دالایی لاما.

OK, I'll let you know if that was  correct at the end of the programme.  

بسیار خوب، در پایان برنامه به شما اطلاع می‌دهم که آیا درست بود.

But whoever said ‘disagreement  is something normal’ is probably  

اما هر کسی که گفته است «اختلاف یک چیز عادی است» احتمالاً

right. I’m sure we all disagree with  someone about something – don’t we, Rob?

حق دارد. من مطمئن هستم که همه ما با کسی در مورد چیزی مخالفیم - اینطور نیست، راب؟

No… just joking! Of course disagreeing is normal –  it would be boring if we agreed about everything.  

نه ... فقط شوخی! البته مخالفت کردن طبیعی است - اگر در مورد همه چیز توافق کنیم خسته کننده خواهد بود.

However, I guess agreement, on some  things, may have prevented a few wars.

با این حال، حدس می‌زنم توافق، در مورد برخی چیزها، ممکن است از چند جنگ جلوگیری کرده باشد.

Indeed, but it is a fascinating subject and it’s  something the BBC Radio 4 programme ‘A Guide to  

در واقع، اما این موضوع جذابی است و همان چیزی است که برنامه رادیو بی‌بی‌سی 4 «راهنمایی برای

Disagreeing Better’ looked at. I think we should  hear about how NOT to disagree first. This is  

مخالفت بهتر» به آن نگاه کرده است. من فکر می‌کنم ابتدا باید درباره نحوه مخالفت نکردن بشنویم. این

couples' therapist, author and speaker Esther  Perel, who knows a thing or two about that...

زوج درمانگر، نویسنده و سخنران استر پرل است، که یک یا دو چیز در مورد آن می داند...

In a battle, you position yourself in a  hierarchy - one is on top of the other,  

در یک نبرد، شما خود را در یک سلسله مراتب قرار می دهید - یکی در بالای دیگری قرار می گیرد،

and then there is arguing that comes with a  contempt in which it's not just that I don't  

و سپس بحثی پیش می آید یک تحقیر که فقط به این دلیل نیست که من

accept your point of view, is that, I actually  really think you’re a lesser human being.

دیدگاه شما را قبول ندارم، بلکه واقعاً فکر می‌کنم که شما انسان کمتری هستید.

Right, so Esther explains that bad disagreement  is a battle – one person tries to take a higher  

درست است، بنابراین استر توضیح می‌دهد که اختلاف نظر بد یک نبرد است - یک نفر سعی می‌کند جایگاه بالاتری

position in the hierarchy. A hierarchy is a way of  organising people according to their importance.

در سلسله مراتب بگیرد. سلسله مراتب روشی برای سازماندهی افراد بر اساس اهمیت آنهاست.

So, a disagreement doesn’t go well if one person  thinks they’re more important than someone else.  

بنابراین، اگر یک نفر فکر کند که مهم‌تر از دیگری است، اختلاف نظر خوب پیش نمی‌رود.

And according to Esther, things also  don’t go well if someone has contempt,  

و به گفته استر، اگر کسی تحقیر کند، همه چیز به خوبی پیش نمی‌رود،

which is a dislike or lack of  respect for someone or something.

که به معنای بیزاری یا عدم احترام به کسی یا چیزی است.

And contempt in a bad disagreement can be  more than just not liking somebody’s point  

و تحقیر در یک اختلاف نظر بد می‌تواند بیش از دوست نداشتن دیدگاه کسی باشد

of view – their perspective on something – it  could be thinking someone is a lesser human being.

- دیدگاه او نسبت به چیزی - می‌تواند این باشد که فکر کنید کسی یک انسان کوچک‌تر است.

Ouch! That’s not nice. Let’s think more now about  

آخ! این خوب نیست بیایید اکنون بیشتر درباره

good disagreement. The BBC podcast Seriously  has listed some tips for disagreeing better,  

اختلاف نظر خوب فکر کنیم. پادکست بی‌بی‌سی Seriously نکاتی را برای مخالفت بهتر فهرست کرده

including not aiming for the middle ground  – another way of saying 'compromising'.

است.

It also suggests speaking truthfully,  listening intently – that means giving  

همچنین پیشنهاد می‌کند صادقانه صحبت کنید، با دقت گوش کنید - این یعنی

all your attention to what’s  being said - and aiming for  

تمام توجه خود را به آنچه گفته می‌شود توجه کنید - و هدف

empathy. But not feeling at the end of  a disagreement that you have to agree!

همدلی داشته باشید. اما در پایان یک اختلاف احساس نمی کنید که باید موافقت کنید!

I agree - and I’m sure former British  politician Douglas Alexander would too.  

من موافقم - و مطمئنم که داگلاس الکساندر، سیاستمدار سابق بریتانیایی نیز چنین خواهد کرد.

He presented the programme ‘A  Guide to Disagreeing Better’  

او برنامه " راهنمای مخالفت بهتر" را ارائه کرد

and explained why he thought  disagreeing is a good thing…

و توضیح داد که چرا فکر می کند مخالفت چیز خوبی است

A couple of decades I spent  as an elected politician  

... چند دهه ای که من به عنوان یک سیاستمدار منتخب گذراندم

convinced me that disagreement is  necessary if society is to progress  

مرا متقاعد کرد که برای پیشرفت

and a society that values civility over justice  and truth would simply be a recipe for stagnation.  

جامعه و جامعه ای که به مدنیت بیش از حد ارزش قائل است، اختلاف نظر ضروری است. عدالت و حقیقت صرفاً دستور العملی برای رکود خواهد بود.

But honest conversations involve listening  intently as well as speaking truthfully.

اما گفتگوهای صادقانه شامل گوش دادن به دقت و همچنین صحبت صادقانه است.

The thoughts of Douglas Alexander there,  who, through his work as a politician,  

افکار داگلاس الکساندر وجود دارد ، که از طریق کار خود به عنوان یک سیاستمدار

is convinced that disagreement is a good thing.  

، متقاعد شده است که اختلاف نظر چیز خوبی است.

He says we shouldn’t just follow the values  of civility – that means polite behaviour.  

او می گوید ما نباید فقط از ارزش های مدنیت پیروی کنیم - این به معنای رفتار مودبانه است.

It’s important to challenge and question thoughts  and ideas – not just be polite and accept them!

مهم است که افکار و ایده ها را به چالش بکشید و آنها را زیر سوال ببرید - نه فقط مودب باشید و آنها را بپذیرید!

Yes, and if we don’t challenge things and  search for truth and justice, he feels it  

بله، و اگر ما چیزها را به چالش نکشیم و به دنبال حقیقت و عدالت نباشیم، او احساس می‌کند

would lead to stagnation – staying the same and  not developing. The verb form is ‘to stagnate’.

که منجر به رکود خواهد شد - ثابت ماندن و توسعه نیافتن. شکل فعل «رکود کردن» است.

But, he does say that when we discuss  things and disagree we must be honest,  

اما، او می‌گوید که وقتی درباره چیزهایی بحث می‌کنیم و با هم مخالفت می‌کنیم، باید صادق باشیم،

listen to the other person intently, and speak  

با دقت به صحبت‌های طرف مقابل گوش کنیم و صادقانه صحبت کنیم

truthfully. But I would add that this  should be done politely and with respect.

. اما اضافه می‌کنم که این باید مودبانه و با احترام انجام شود.

Well, Sam, I’ve been listening to you intently,  

خب، سام، من با دقت به شما گوش

and if I’m honest, I think it’s about time  you gave me the answer to today’s question.

می‌دهم،   و اگر صادق باشم، فکر می‌کنم وقت آن رسیده است که پاسخ سؤال امروز را به من بدهید.

We can agree on that, Rob! So, earlier I asked you  if you knew which spiritual leader is famous for  

ما می توانیم در مورد آن توافق کنیم، راب! بنابراین، قبلاً از شما پرسیدم که آیا می‌دانید کدام رهبر معنوی به

saying “Disagreement is something normal”? Is it… a) Pope Francis 

گفتن «اختلاف چیزی عادی است» مشهور است؟ آیا این… الف) پاپ فرانسیس

b) The Dalai Lama, or c) Ravi Shankar

ب) دالایی لاما، یا ج) راوی شانکار

And, Rob, what did you say?

و، راب، چه گفتید؟

I said it’s b) The Dalai Lama.

گفتم ب) دالایی لاما.

And you were right - well done!  

و حق با شما بود - آفرین!

Now, if you’ll agree, could we recap some of the  vocabulary we’ve discussed in this programme?

اکنون، اگر موافق باشید، آیا می‌توانیم برخی از واژگانی را که در این برنامه مورد بحث قرار داده‌ایم، مرور کنیم؟

Of course. First of all, I was accused of being  

البته. اول از همه، من متهم شدم که

pedantic - focussing too much on  the small details or formal rules.  

مبتذل هستم - تمرکز بیش از حد روی جزئیات کوچک یا قوانین رسمی.

Then we mentioned hierarchy - this is a way of  organising people according to their importance.

سپس به سلسله مراتب اشاره کردیم - این روشی است برای سازماندهی افراد بر اساس اهمیت آنها.

Contempt is a dislike or lack of  respect for something or someone.

تحقیر عبارت است از بیزاری یا عدم احترام به چیزی یا کسی.

A point of view describes someone’s perspective on  

دیدگاه، دیدگاه شخصی را در مورد چیزی توصیف می

something. Your point of view might  be different from my point of view.

کند. ممکن است دیدگاه شما با دیدگاه من متفاوت باشد.

Indeed. And we also mentioned  civility, which means polite behaviour.

در واقع. و همچنین به مدنیت اشاره کردیم که به معنای رفتار مؤدبانه است.

And stagnation means staying the same  and not developing. Would you agree, Sam?

و رکود به معنای ثابت ماندن و عدم توسعه است. موافقی سام؟

You are right, Rob – and that brings us to  the end of our discussion about disagreeing!  

حق با شماست، راب - و این ما را به پایان بحث درباره مخالفت می رساند!

Don’t forget you can find lots more  learning English materials on our website  

فراموش نکنید که می‌توانید مطالب بیشتری برای یادگیری انگلیسی در وب‌سایت ما

at bbclearningenglish.com, on social media and on  our app. Please join us again next time. Bye bye.

در bbclearningenglish.com، در رسانه‌های اجتماعی و برنامه ما پیدا کنید. لطفا دفعه بعد دوباره به ما بپیوندید. خداحافظ.

Goodbye.

خداحافظ.

Hello. This is 6 Minute English I'm Rob.

سلام. این 6 دقیقه انگلیسی من راب هستم.

And I'm Neil.

و من نیل هستم.

Do you ever experience anxiety, Neil?

آیا تا به حال اضطراب را تجربه کرده ای، نیل؟

Anxiety?

اضطراب؟

Yes, you know, a feeling of being really  worried or nervous without any real reason.

بله، می دانید، احساس واقعاً نگران یا عصبی بودن بدون هیچ دلیل واقعی.

Well not really, but I know for some  people it can be quite a serious problem.

خوب واقعاً نه، اما می‌دانم که برای برخی افراد می‌تواند یک مشکل کاملاً جدی باشد.

Well anxiety may be a result of natural selection.

خب اضطراب ممکن است نتیجه انتخاب طبیعی باشد.

Natural selection? You mean,  the principle behind evolution?

انتخاب طبیعی؟ منظورتان اصل تکامل است؟

Yes. The idea that life on this  planet has developed as a result  

آره. این ایده که حیات در این سیاره در نتیجه

of random changes in biology over many many years.

تغییرات تصادفی زیست شناسی طی سالیان متمادی ایجاد شده است.

So why have anxiety, that seems like a negative  rather than a positive thing to develop?

پس چرا باید اضطراب داشته باشیم، که به نظر یک چیز منفی است تا مثبت؟

Well, we’ll find out more in  this programme, but before we do,  

خوب، ما در این برنامه بیشتر خواهیم فهمید، اما قبل از انجام

a quiz. Charles Darwin is famous for  describing evolution by natural selection.  

یک مسابقه، یک مسابقه. چارلز داروین برای توصیف تکامل با انتخاب طبیعی مشهور است. وقتی اکتشافاتش را انجام داد

What was the name of the ship he travelled  on when he made his discoveries? Was it: 

، کشتی که با آن سفر کرد، چه نام داشت ؟ آیا این بود:

a) HMS Beagle b) HMS Badger, or 

الف) HMS Beagle ب) HMS Badger یا

c) HMS Bear? What do you think, Neil?

ج) HMS Bear؟ نظرت چیه نیل؟

Well I’m pretty sure I know this one, so I’m  not going to give away the answer just yet.

خب، من تقریباً مطمئن هستم که این یکی را می‌دانم، بنابراین هنوز پاسخی به آن نمی‌دهم.

Well, you can let me know at the end of  the programme, before I give the answer.  

خوب، می‌توانید قبل از دادن پاسخ، در پایان برنامه به من اطلاع دهید .

Right, Dr Randolph Nesse is a doctor and  psychologist. He has written a lot about how  

درست است، دکتر راندولف نیس یک پزشک و روانشناس است. او درباره اینکه چگونه

evolution has an impact on our mental condition,  particularly anxiety. Recently he spoke on BBC  

تکامل بر وضعیت روانی ما تأثیر می‌گذارد، به‌ویژه اضطراب، مطالب زیادی نوشته است. او اخیراً در

Radio 4’s ‘Start the Week’ programme about this  topic. Listen out for the answer to this question.  

برنامه «شروع هفته» رادیو 4 بی‌بی‌سی درباره این موضوع صحبت کرد. برای پاسخ به این سوال گوش کنید.

How long did he treat patients at  the University of Michigan for?

او چه مدت در دانشگاه میشیگان بیماران را درمان کرد؟

Natural selection has shaped all  organisms to have special states  

انتخاب طبیعی همه موجودات را به گونه‌ای شکل داده است که حالت‌های خاصی

to cope with certain kinds  of circumstances. I treated  

برای مقابله با انواع خاصی از شرایط داشته باشند. من به

patients with anxiety disorders for 40  years at the University of Michigan.  

مدت 40 سال در دانشگاه میشیگان بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی را درمان کردم .

It was only half way through that I started  realising that anxiety is there for a good reason.

فقط نیمی از راه بود که فهمیدم اضطراب دلیل خوبی دارد.

So Neil, how long did he treat patients  for at the University of Michigan?

بنابراین نیل، او چه مدت بیماران را در دانشگاه میشیگان درمان کرد؟

He says that he did that for 40  years, but it was only after about  

او می‌گوید که به مدت 40 سال این کار را انجام داد، اما تنها پس از حدود

20 years or so that he realised that we  suffer from anxiety for a good reason.

20 سال بود که متوجه شد ما به دلیل خوبی از اضطراب رنج می‌بریم.

We’ll find out that reason shortly but first  he said that natural selection has shaped all  

ما به زودی به این دلیل پی خواهیم برد، اما ابتدا او گفت که انتخاب طبیعی همه موجودات را شکل داده

organisms. This means that we are the result of  natural selection. It has made us what we are.

است. این بدان معناست که ما نتیجه انتخاب طبیعی هستیم. ما را به آنچه هستیم تبدیل کرده است.

And it has made us able to  cope with different situations.  

و باعث شده است که بتوانیم با موقعیت‌های مختلف کنار بیاییم.

To cope with means being able to deal with,  being able to manage a difficult situation.

کنار آمدن به معنای توانایی مقابله ، توانایی مدیریت یک موقعیت دشوار است.

And anxiety, if it’s not too great, is a  way of dealing with particular situations.  

و اضطراب، اگر خیلی زیاد نباشد، راهی برای مقابله با موقعیت‌های خاص است.

Let's hear from Dr Nesse again.

بیایید دوباره از دکتر نیس بشنویم.

Natural selection has shaped all  organisms to have special states  

انتخاب طبیعی همه موجودات را به گونه‌ای شکل داده است که حالت‌های خاصی

to cope with certain kinds  of circumstances. I treated  

برای مقابله با انواع خاصی از شرایط داشته باشند. من به

patients with anxiety disorders for 40  years at the University of Michigan.  

مدت 40 سال در دانشگاه میشیگان بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی را درمان کردم .

It was only half way through that I started  realising that anxiety is there for a good reason.

فقط نیمی از راه بود که فهمیدم اضطراب دلیل خوبی دارد.

So why is anxiety a necessary thing, why is  it something that, within reason, is not a bad  

پس چرا اضطراب یک چیز ضروری است، چرا چیزی است که در حد عقل، احساس بدی نیست

emotion. Here’s Dr Nesse talking about his  patients who suffer from too much anxiety.

. در اینجا دکتر نسی در مورد بیماران خود صحبت می کند که از اضطراب بیش از حد رنج می برند.

What you’re having is a normal kind of emergency  response which is great in life-threatening  

چیزی که شما دارید یک نوع عادی واکنش اضطراری است که در موقعیت‌های تهدیدکننده زندگی عالی است،

situations but for you it’s a false alarm like a  smoke detector going off when you burn the toast.  

اما برای شما زنگ خطری است مانند یک ردیاب دود که هنگام سوزاندن نان تست خاموش می‌شود.

And after that many of my patients  said – ‘Oh, that makes perfect sense,  

و بعد از آن، بسیاری از بیمارانم گفتند: «اوه، این کاملاً منطقی است،

I think I won’t need your help after all, doctor'.

فکر می‌کنم بالاخره به کمک شما نیازی نخواهم داشت، دکتر».

So what is anxiety?

پس اضطراب چیست؟

Well, it’s your body reacting to danger, like an  emergency response, a warning. In really dangerous  

خب، این بدن شماست که به خطر واکنش نشان می‌دهد، مانند یک پاسخ اضطراری، یک هشدار. در موقعیت‌های بسیار خطرناک

situations, which could harm you or even kill  you, which Dr Nesse describes as life-threatening  

، که می‌تواند به شما آسیب برساند یا حتی شما را بکشد ، که دکتر نسی آن‌ها را به‌عنوان موقعیت‌های تهدیدکننده زندگی توصیف می‌کند

situations, it’s a useful response to warn  you to take action or to prepare for action.

، این یک پاسخ مفید برای هشدار دادن به شما برای اقدام یا آماده شدن برای اقدام است.

But some people experience anxiety  when there is no real danger.  

اما برخی از افراد وقتی هیچ خطر واقعی وجود ندارد، اضطراب را تجربه می‌کنند.

It’s a false alarm, like when you burn the  toast and the smoke detector alarm starts  

این یک هشدار کاذب است، مانند زمانی که نان تست را می سوزانید و زنگ دتکتور دود شروع می شود

or as he says, goes off! And he says that some  patients can feel less worried after that,  

یا به قول خودش خاموش می شود! و او می‌گوید که برخی از بیماران پس از آن احساس نگرانی کمتری می‌کنند،

when they realise anxiety is a natural  thing Let’s hear from Dr Nesse again.

وقتی متوجه می‌شوند که اضطراب یک چیز طبیعی است، بیایید دوباره از دکتر نیس بشنویم.

What you’re having is a normal kind of emergency  response which is great in life-threatening  

چیزی که شما دارید یک نوع عادی واکنش اضطراری است که در موقعیت‌های تهدیدکننده زندگی عالی است،

situations but for you it’s a false alarm like a  smoke detector going off when you burn the toast.  

اما برای شما زنگ خطری است مانند یک ردیاب دود که هنگام سوزاندن نان تست خاموش می‌شود.

And after that many of my patients  said – ‘Oh, that makes perfect sense,  

و بعد از آن، بسیاری از بیمارانم گفتند: «اوه، این کاملاً منطقی است،

I think I won’t need your help after all, doctor'.

فکر می‌کنم بالاخره به کمک شما نیازی نخواهم داشت، دکتر».

Time now to review today’s vocabulary, but first,  

اکنون زمان آن است که واژگان امروزی را مرور کنیم، اما ابتدا،

let’s have the answer to the quiz  question. What was the name of the ship  

بیایید پاسخ سؤال مسابقه را داشته باشیم. نام کشتی

Charles Darwin travelled on when he made  his discoveries about evolution? Was it: 

چارلز داروین که با آن اکتشافات خود را در مورد تکامل انجام داد، چه بود؟ آیا این بود:

a) HMS Beagle b) HMS Badger, or 

الف) HMS Beagle ب) HMS Badger یا

c) HMS Bear? What do you think, Neil?

ج) HMS Bear؟ نظرت چیه نیل؟

Well, I’m pretty sure it’s HMS Beagle.

خوب، من کاملاً مطمئن هستم که HMS Beagle است.

Well, you are right. Charles Darwin  travelled on HMS Beagle. Congratulations  

خب حق با شماست چارلز داروین با HMS Beagle سفر کرد.

if you also knew that. Now, on with today’s  vocabulary. We were talking about anxiety,  

اگر شما هم این را می دانستید، تبریک می گویم. اکنون، با واژگان امروزی. ما درباره اضطراب صحبت می‌کردیم

a feeling of being worried or scared, a  feeling that something isn’t quite right.

، احساس نگرانی یا ترس، احساس اینکه چیزی درست نیست.

Dr Nesse suggests that anxiety is a  result of natural selection. This is  

دکتر نسی معتقد است که اضطراب نتیجه انتخاب طبیعی است.

the principle of evolution whereby random  changes in the biology of a living thing  

این اصل تکامل است که به موجب آن تغییرات تصادفی در بیولوژی یک موجود زنده

can make it more likely to survive  in a particular environment.

می‌تواند احتمال زنده ماندن آن را در یک محیط خاص افزایش دهد.

These changes shape the living thing. They  make it what it is. They help it to cope with  

این تغییرات موجود زنده را شکل می دهد. آن‌ها آن را همان‌طور که هست می‌سازند. آنها به آن کمک می کنند تا با

different situations. Which means that they  help it manage or deal with those situations.

موقعیت های مختلف کنار بیاید. این بدان معناست که آنها به آن کمک می‌کنند تا آن موقعیت‌ها را مدیریت کند یا با آن‌ها کنار بیاید.

A life-threatening situation  is a very dangerous situation  

یک وضعیت تهدید کننده زندگی یک موقعیت بسیار خطرناک است

which could cause serious injury or even death.

که می تواند باعث آسیب جدی یا حتی مرگ شود.

And finally there was the phrasal verb to  go off. For example, if an alarm goes off,  

و در نهایت فعل عبارتی to go off وجود داشت. به عنوان مثال، اگر زنگ هشدار به صدا در آید، به

it means that is starts making a loud noise as  a warning. Right, before any alarms start to go  

این معنی است که شروع به ایجاد صدای بلند به عنوان یک هشدار می کند. درست است، قبل از اینکه هر زنگ هشداری

off here, we need to wrap up. That’s all from us  today, do join us again next time. Until then,  

در اینجا به صدا درآید، باید تمام کنیم. این همه از ما امروز است، دفعه بعد دوباره به ما بپیوندید. تا آن زمان،

you can find us online, on social media and on our  app. Look out for bbclearningenglish. Bye for now.

می‌توانید ما را به‌صورت آنلاین، در رسانه‌های اجتماعی و برنامه ما پیدا کنید . مراقب bbclearningenglish باشید. فعلا خداحافظ.

Goodbye!

خداحافظ!

Hello. This is 6 Minute English, I'm Sam.

سلام. این 6 دقیقه انگلیسی است، من سم هستم.

And I'm Neil.

و من نیل هستم.

Do you like sad music, Neil?

آیا موسیقی غمگین دوست داری، نیل؟

Well, when I was younger and if I  had a break-up with a girlfriend  

خوب، وقتی کوچکتر بودم و اگر با دوست دختری جدا

I would listen to sad songs,  songs which reflected my mood.

می‌شدم، آهنگ‌های غمگین گوش می‌دادم، آهنگ‌هایی که روحیه‌ام را منعکس می‌کردند.

And do you still listen to those songs now?

و آیا هنوز به آن آهنگ ها گوش می دهید؟

Not so much, but I do still like them.

نه چندان، اما من هنوز آنها را دوست دارم.

Well, it seems as if there might be  a biological reason why some of us  

خب، به نظر می رسد که ممکن است دلیل بیولوژیکی وجود داشته باشد که چرا برخی از

do like sad songs. We’ll look at this topic a  little more after this week’s quiz question,  

ما آهنگ های غمگین را دوست داریم. بعد از سؤال مسابقه این هفته،

which is about music videos. The music video has  been around for a while, but in what year was  

که درباره نماهنگ‌ها است، کمی بیشتر به این موضوع نگاه خواهیم کرد. این موزیک ویدیو مدتی است که وجود داشته است، اما

MTV, the first dedicated music video  channel, launched in the US? Was it…

MTV، اولین کانال اختصاصی موزیک ویدیو ، در چه سالی در ایالات متحده راه اندازی شد؟ آیا این بود…

A: 1981, B:  

A: 1981، B:

1982, or C: 1983?

1982، یا C: 1983؟

Well…

خوب...

What do you think, Neil?

I’m going to guess. Is it the early 1980s?

نظرت چیه، نیل؟

من می خواهم حدس بزنم. آیا اوایل دهه 1980 است؟

Well, yes. Care to be more specific?

خب بله. دقت کنید دقیق تر باشید؟

Well… Well, it was a long time ago – I was  just a small boy. I'm going to go for 1982.

خب... خیلی وقت پیش بود - من فقط یک پسر کوچک بودم. من برای سال 1982 می روم.

OK, I’ll have answer later in the programme. But  first, more about sad songs. Professor David Huron  

خوب، بعداً در برنامه پاسخ خواهم داد. اما ابتدا، بیشتر درباره آهنگ‌های غمگین. پروفسور دیوید هورون

from Ohio State University has conducted research  in this area and he discussed it recently on a BBC  

از دانشگاه ایالتی اوهایو تحقیقاتی را در این زمینه انجام داده است و اخیراً در

World Service radio programme - The Why Factor.  He was looking at why some people like sad music  

برنامه رادیویی بی‌بی‌سی سرویس جهانی - The Why Factor - درباره آن بحث کرده است. او به این موضوع نگاه می کرد که چرا برخی از مردم موسیقی غمگین را دوست

and other people really don’t like it all, as  he says they just can’t stand it. He believes  

دارند و دیگران واقعاً همه آن را دوست ندارند، زیرا به گفته او نمی توانند آن را تحمل کنند. او معتقد است

it’s to do with a hormone. A hormone is a natural  chemical in our bodies which can have an effect  

که این به یک هورمون مربوط می شود. هورمون یک ماده شیمیایی طبیعی در بدن ما است که می‌تواند

on various systems and also emotions. Listen  out for the name of the hormone he mentions.

روی سیستم‌های مختلف و همچنین احساسات تأثیر بگذارد. به نام هورمونی که او اشاره می کند گوش دهید.

One of the things that we were interested in was  ‘what’s the difference between people who listen  

یکی از چیزهایی که به آن علاقه داشتیم این بود که «تفاوت بین افرادی که

to sad music and who love it, and people who  listen to sad music and who just can’t stand it'.  

به موسیقی غمگین گوش می‌دهند و آن‌هایی که آن را دوست دارند، و افرادی که به موسیقی غمگین گوش می‌دهند و نمی‌توانند آن را تحمل کنند، چیست».

In our research, it started pointing  towards a hormone called prolactin.  

در تحقیقات ما، شروع به اشاره به هورمونی به نام پرولاکتین شد.

Now, prolactin, as you might have  guessed from the name, is associated with  

اکنون، پرولاکتین، همانطور که ممکن است از نام آن حدس زده باشید، با

‘lactation’ from breast-feeding. When people  cry, they also release prolactin. And,  

«شیردهی» از شیردهی مرتبط است. وقتی افراد گریه می‌کنند، پرولاکتین نیز ترشح می‌کنند. و،

there are circumstances in which prolactin  seems to have this comforting effect.

شرایطی وجود دارد که به نظر می‌رسد پرولاکتین این اثر آرامش بخش را دارد.

So which hormone did he mention?

خب کدوم هورمون رو گفت؟

He talked about the hormone called  prolactin which he said was connected to  

او در مورد هورمونی به نام پرولاکتین صحبت کرد که به گفته او با

lactation. This is the production of  milk by mammals to feed their young.

شیردهی مرتبط است. این تولید شیر توسط پستانداران برای تغذیه فرزندانشان است.

What he noted was that this hormone can be  released when people cry and in some cases  

آنچه او اشاره کرد این بود که این هورمون می‌تواند هنگام گریه کردن افراد ترشح شود و در برخی موارد

this hormone has a comforting  effect. When something is comforting,  

این هورمون اثر آرامش‌بخشی دارد. وقتی چیزی آرامش‌بخش است،

it makes you feel better, it calms  your emotions. Let’s listen again.

احساس بهتری به شما می‌دهد، احساسات شما را آرام می‌کند. دوباره گوش کنیم

One of the things that we were interested in was  ‘what’s the difference between people who listen  

یکی از چیزهایی که به آن علاقه داشتیم این بود که «تفاوت بین افرادی که

to sad music and who love it, and people who  listen to sad music and who just can’t stand it.  

به موسیقی غمگین گوش می‌دهند و کسانی که آن را دوست دارند، و افرادی که به موسیقی غمگین گوش می‌دهند و نمی‌توانند آن را تحمل کنند، چیست؟»

In our research, it started pointing  towards a hormone called prolactin.  

در تحقیقات ما، شروع به اشاره به هورمونی به نام پرولاکتین شد.

Now, prolactin, as you might have  guessed from the name, is associated with  

اکنون، پرولاکتین، همانطور که ممکن است از نام آن حدس زده باشید، با

‘lactation’ from breast-feeding. When  people cry, they also release prolactin.  

«شیردهی» از شیردهی مرتبط است. وقتی افراد گریه می‌کنند، پرولاکتین نیز ترشح می‌کنند.

And, there are circumstances in which  prolactin seems to have this comforting effect.

و، شرایطی وجود دارد که به نظر می رسد پرولاکتین این اثر آرامش بخش را دارد.

So, what conclusions did he make about  this hormone and how it might be working?  

بنابراین، او در مورد این هورمون و نحوه عملکرد آن چه نتیجه‌گیری کرد؟

Professor Huron explains.

پروفسور هورون توضیح می دهد.

So the thought was that, perhaps what’s  going on is that the people who are enjoying  

بنابراین فکر این بود که، شاید آنچه اتفاق می‌افتد این باشد که افرادی که از

listening to sad music are receiving some  sort of excess of prolactin, and people who  

گوش دادن به موسیقی غمگین لذت می‌برند، نوعی پرولاکتین اضافی دریافت می‌کنند، و افرادی که

are listening to sad music and they just find it  incredibly sad and unhelpful and they just don’t  

به موسیقی غمگین گوش می‌دهند و آن را فوق‌العاده غم‌انگیز و غیرمفید می‌دانند. نمی

want to listen to it, maybe they’re not getting  enough prolactin when they listen to the music.

خواهند به آن گوش دهند، شاید وقتی به موسیقی گوش می دهند پرولاکتین کافی دریافت نمی کنند.

So what is happening? Or as Professor  Huron said, what’s going on?

پس چه اتفاقی می افتد؟ یا همانطور که پروفسور هیرون گفت، چه خبر است؟

Well, it seems quite simple, though I’m sure  it’s very complicated. People who like sad  

خوب، خیلی ساده به نظر می رسد، اگرچه مطمئن هستم که بسیار پیچیده است. افرادی که موسیقی غمگین دوست

music are maybe getting too much prolactin or more  than is normal – he describes this as an excess  

دارند ممکن است بیش از حد پرولاکتین یا بیشتر از حد معمول دریافت کنند - او این را به عنوان بیش

of prolactin. And maybe people who don’t  like sad music aren’t getting enough.

از حد پرولاکتین توصیف می کند. و شاید افرادی که موسیقی غمگین را دوست ندارند به اندازه کافی کم می شوند.

So, the idea is that prolactin is a hormone which  we find comforting. If our bodies release it when  

بنابراین، ایده این است که پرولاکتین هورمونی است که به نظر ما آرامش بخش است. اگر بدن ما هنگام

we hear sad music, it gives us a good feeling –  but if prolactin isn’t released or there isn’t  

شنیدن موسیقی غمگین آن را آزاد کند، احساس خوبی به ما می دهد - اما اگر پرولاکتین ترشح نشود یا به

enough of it, we just find the sad music  sad and it doesn’t help to cheer us up.

اندازه کافی نباشد، ما فقط موسیقی غمگین را غمگین می دانیم و به ما کمکی نمی کند بالا

I guess so, but you know emotions are  funny things - it’s weird to think that  

من حدس می‌زنم که اینطور باشد، اما می‌دانید که احساسات چیزهای خنده‌داری هستند - عجیب است که فکر

our feelings are caused by different natural  chemicals that run around the body. Absolutely!  

کنیم احساسات ما توسط مواد شیمیایی مختلف طبیعی ایجاد می‌شوند که در سراسر بدن می‌چرخند. کاملا!

OK, we’re going to take another look  at today’s vocabulary but first,  

خوب، ما می‌خواهیم نگاهی دوباره به واژگان امروز بیندازیم، اما ابتدا

the answer to this week’s quiz. The  music video has been around for a while,  

،   پاسخ مسابقه این هفته. این موزیک ویدیو مدتی است که وجود داشته است،

but in what year was MTV, the first dedicated  music video channel, launched in the US? Was it…

اما در چه سالی MTV، اولین کانال اختصاصی موزیک ویدیو، در ایالات متحده راه اندازی شد؟ آیا این…

A: 1981, 

A: 1981،

B: 1982, or C: 1983?

B: 1982، یا C: 1983؟

And Neil, you said…

و نیل، تو گفتی...

I said it was definitely the early 80s.

گفتم قطعا اوایل دهه 80 بود.

Well, you’re not wrong there,  but which year exactly?

خب، اشتباه نمی‌کنید، اما دقیقاً کدام سال؟

‘82?

82؟

Ah well, you’ll need to dig out a sad song to make  you feel better now because the answer was 1981.

آه، خوب، باید یک آهنگ غمگین بسازی تا حالا احساس بهتری داشته باشی، زیرا جواب سال 1981 بود.

Oh dear, I can feel my prolactin  levels dropping already!

اوه عزیز، می‌توانم احساس کنم که سطح پرولاکتین‌ام در حال حاضر کاهش یافته است!

I’m sure you can’t! But  let’s move on to vocabulary.  

مطمئنم نمیتونی! اما بیایید به واژگان برویم.

If you can’t stand something, it  means you really don’t like it.

اگر نمی‌توانید چیزی را تحمل کنید، به این معنی است که واقعاً آن را دوست ندارید.

A hormone is one of the body’s natural chemicals.

هورمون یکی از مواد شیمیایی طبیعی بدن است.

And the hormone prolactin  is connected with lactation,  

و هورمون پرولاکتین با شیردهی مرتبط

which is the production of milk by mammals.

است که تولید شیر توسط پستانداران است.

Something that is comforting  makes you feel better emotionally.

چیزی که آرامش‌بخش است باعث می‌شود از نظر عاطفی احساس بهتری داشته باشید.

The phrase what’s going on has a very  similar meaning to 'what’s happening'.

عبارت what’s going on معنای بسیار مشابهی با «آنچه در حال وقوع است» دارد.

And an excess of something is 'too much or  a more than normal amount of that thing'.

و بیش از حد چیزی «بیش از حد یا بیش از مقدار عادی آن چیز» است.

Well, before you have an excess of our company,  we should wrap up. Thanks for listening and we  

خوب، قبل از اینکه شرکت ما زیاده روی کنید، باید به پایان برسانیم. از اینکه گوش دادید متشکریم و

hope you’ll join us again soon. As ever, don’t  forget that you can find more from the BBC  

امیدواریم به زودی دوباره به ما بپیوندید. مثل همیشه، فراموش نکنید که می‌توانید اطلاعات بیشتری را از تیم یادگیری انگلیسی بی‌بی‌سی به صورت

Learning English team online, across social  media and on our very own app! Bye for now!

آنلاین، در رسانه‌های اجتماعی و در برنامه شخصی ما بیابید! فعلا خداحافظ!

Goodbye!

خداحافظ!