Learn English Vocabulary: though, although, even though, despite, in spite of

Hi. Welcome again to www.engvid.com. My name is Adam. Today,

سلام. دوباره به www.engvid.com خوش آمدید . اسم من آدام است. امروز

we're going to look at something that I get asked about all the time. Sorry

می‌خواهیم چیزی را بررسی کنیم که همیشه در مورد آن از من سؤال می‌شود. متاسفم

about that; I lost my cap, there. Okay, so people/students ask me all the time:

برای آن؛ اونجا کلاهمو گم کردم خوب، پس مردم/دانشجویان همیشه از من می پرسند:

"What's the difference between: 'though', 'although', and 'even though';

"تفاوت بین: "هرچند"، "اگرچه"، و "هر چند"؛

and 'despite', and 'in spite of'?" Very simple. It's not as complicated as

و "با وجود" و "با وجود" چیست؟" بسیار ساده. آنقدرها هم که

everybody thinks. First, let's start with these three. These three: "though",

همه فکر می کنند پیچیده نیست. ابتدا با این سه شروع می کنیم. این سه: "اگرچه"،

"although", and "even though" — these are used with adverb clauses. Now, just

"اگرچه"، و "اگرچه" - اینها با جملات قید استفاده می شوند. اکنون، فقط

to refresh your memory: What is a "clause"? A "clause" is any group of

برای تجدید حافظه: "بند" چیست؟ «بند» هر گروهی از

words that has a subject and a verb. It must have a subject and a verb. And

کلمات است که دارای فاعل و فعل باشد. باید فاعل و فعل داشته باشد. و از

these three are used to show contrast. So, what does all this mean, in general?

این سه برای نشان دادن تضاد استفاده می شود. بنابراین، به طور کلی همه اینها به چه معناست؟

You're going to have a long sentence; this sentence is going to have two

شما یک جمله طولانی خواهید داشت. این جمله دو

clauses. One clause will have this adverb marker in it. The other clause

بند دارد. یک بند این نشانگر قید را در خود خواهد داشت. بند دیگر

will be an independent clause — means that it's a sentence that can stand by

یک بند مستقل خواهد بود - به این معنی که جمله ای است که می تواند به

itself. What this does is it shows a contrast or something that's very

تنهایی باقی بماند. کاری که این کار انجام می دهد این است که یک تضاد یا چیزی را نشان می دهد که

different from one clause to the other clause. So, within that one sentence,

از یک بند به بند دیگر بسیار متفاوت است . بنابراین، در یک جمله،

you have contrasting ideas, like positive and negative; or you think this

شما ایده های متضادی مانند مثبت و منفی دارید. یا فکر می‌کنید

is going to happen, but really, that happens — something very different from

این اتفاق می‌افتد، اما واقعاً این اتفاق می‌افتد - چیزی بسیار متفاوت از

what you expect. Okay. "Despite" and "in spite of" — these are prepositions, and

آنچه شما انتظار دارید. باشه. "با وجود" و "با وجود" - اینها حروف اضافه هستند و

they are used with a phrase. Now, what is a "phrase"? A "phrase" is also a

با یک عبارت استفاده می شوند. حال ، "عبارت" چیست؟ «عبارت» نیز

group of words, but it doesn't need to have a subject and a verb. It can have a

گروهی از کلمات است، اما نیازی به فاعل و فعل ندارد.

noun, or it can have a verb, or it could have neither; but usually it has at

می تواند اسم داشته باشد یا فعل داشته باشد یا هیچ کدام را نداشته باشد. اما معمولاً

least one, or a gerund, but we'll get to that. But it also shows contrast. Okay.

حداقل یک یا یک جروند دارد، اما ما به آن خواهیم رسید. اما کنتراست را نیز نشان می دهد. باشه.

Before I give you some example sentences to understand all this, let's look at

قبل از اینکه چند جمله مثال برای شما بیاورم برای درک همه اینها، اجازه دهید

each one separately. "Though" and "although" — what is the difference? No

هر کدام را جداگانه بررسی کنیم. "هرچند" و "اگرچه" - تفاوت چیست؟

difference. "Though" is just a little bit more informal. Okay? You can use

فرقی نمی کنه. "هرچند" فقط کمی غیر رسمی تر است. باشه؟ می

either one at the beginning of a sentence or middle of a sentence. The

توانید یکی را در ابتدای جمله یا وسط جمله استفاده کنید.

biggest difference is that you can end a sentence with "though"; you can't really

بزرگترین تفاوت این است که شما می توانید یک جمله را با "هرچند" پایان دهید. شما واقعا نمی توانید

end a sentence with "although". And, again, when you end a sentence with

یک جمله را با "هرچند" پایان دهید. و، دوباره، وقتی جمله ای را با

"though", it's a very informal sentence. Okay? So, you have to keep that in mind.

"هرچند" پایان می دهید، این یک جمله بسیار غیر رسمی است. باشه؟ بنابراین، شما باید این را در نظر داشته باشید.

So, informal. Now, that doesn't mean that this is formal; it just means that

بنابراین، غیر رسمی. حال، این بدان معنا نیست که این رسمی است. این فقط به این معنی است که

this is informal, if that makes any sense. How about "even though"? "Even

این غیر رسمی است، اگر منطقی باشد. "با وجود اینکه" چطور؟ "حتی

though" also shows a contrast, but it's a much stronger contrast. It adds

اگر چه" نیز کنتراست را نشان می دهد، اما کنتراست بسیار قوی تری دارد. تاکید می کند

emphasis. But what is the emphasis on? Okay? This is what is important. What is

. اما تاکید بر چیست؟ باشه؟ این چیزی است که مهم است.

the emphasis placed on? The expectation. So, for example, the beginning of a

تاکید بر چه چیزی است؟ انتظار. بنابراین، برای مثال، ابتدای یک

sentence has one idea, so you think this must be the second part; but no,

جمله یک ایده دارد، بنابراین شما فکر می کنید این باید قسمت دوم باشد. اما نه،

something very different is the second part. And this is a very strong emphasis

قسمت دوم چیز بسیار متفاوتی است . و این تاکید بسیار قوی

on this expectation. Okay? When I give you some example sentences, you'll

بر این انتظار است. باشه؟ وقتی چند جمله مثال به شما می زنم، متوجه می

understand what I'm talking about. "Despite" and "in spite of" — these are

شوید که در مورد چه چیزی صحبت می کنم. "با وجود" و "با وجود" - اینها

exactly the same, except one word; three words for this one. Right? But they work

دقیقاً یکسان هستند، به جز یک کلمه. سه کلمه برای این یکی درست؟ اما

the exact same way; you can interchange them. One mistake that many people do —

آنها دقیقاً به همان روش کار می کنند. می توانید آنها را تعویض کنید یک اشتباه که بسیاری از مردم انجام می دهند -

they say: "In despite of", or this: "Despite of something". They mix them.

آنها می گویند: "به رغم وجود"، یا این: "با وجود چیزی". آنها را مخلوط می کنند.

Be very careful. "Despite" your phrase; "In spite of" your phrase. Don't mix the

خیلی مراقب باش. "با وجود" عبارت شما؛ "علیرغم" عبارت شما. این

two up. They're two different things with the same meaning. Okay? This will

دو را با هم قاطی نکنید آنها دو چیز متفاوت با یک معنی هستند. باشه؟

be much clearer once I put up some examples, so let's do that.

وقتی چند نمونه را قرار دادم این خیلی واضح تر خواهد شد ، پس بیایید این کار را انجام دهیم.

Okay. Let's start with: "although", "though", and "even though". I have

باشه. بیایید با: «هرچند»، «هرچند» و «هرچند» شروع کنیم. من

basically the same sentence four different ways. Okay? "Although the exam

اساساً همان جمله را چهار راه مختلف دارم. باشه؟ اگرچه امتحان

was difficult, I think I did well." Now, here, the contrast is between

سختی بود، اما فکر می‌کنم خوب جواب دادم.» حالا، اینجا، تضاد بین

"difficult" and "doing well". Right? That's the contrast. "Difficult" means

«سخت» و «خوب انجام دادن» است. درست؟ این تضاد است. "سخت" به معنای

doing badly, but here's an opposite. Okay. Very easy. I start with

بد انجام دادن است، اما در اینجا نقطه مقابل آن وجود دارد. باشه. بسیار آسان. من با

"although"; I give you the opposite. Here's your subject, and here's your

"هرچند" شروع می کنم. من برعکس آن را به شما می دهم. موضوع شما اینجاست و فعل شما اینجاست

verb; and here's your subject, and here's your verb again. We won't talk

. و اینجا موضوع شماست و دوباره فعل شما اینجاست.

about the extra clause at the end, there. That's your main one. Now, same

در پایان در مورد بند اضافی صحبت نخواهیم کرد. این اصلی شماست. اکنون، همان

sentence, I can switch it around. I can say: "I think I did well although the

جمله، می توانم آن را تغییر دهم. می‌توانم بگویم: "فکر می‌کنم خوب انجام دادم، اگرچه

exam was difficult. Beginning/end — doesn't matter. The only difference

امتحان سخت بود. شروع/پایان - مهم نیست. تنها

would be the comma. If you beg-... if you put this as the second clause, no

تفاوتش کاما خواهد بود. اگر التماس کنید-... اگر این را به عنوان بند دوم قرار دهید، خیر

comma. If you begin the sentence with the adverb marker, you have a comma. "I

کاما. اگر جمله را با نشانگر قید شروع کنید، یک کاما دارید. "

think I did well though the exam was difficult." Okay? Yeah, so that's... My

فکر می‌کنم امتحان را خوب انجام دادم، اما امتحان سخت بود." باشه

mistake there; sorry about that. Here, we have it in the second part. I could

؟ آن را در قسمت دوم داشته باشم.

put "although" here; I could put "though" here — both would be okay;

می‌توانم «اگرچه» را اینجا بگذارم؛ «هرچند» را اینجا بگذارم - هر دو مشکلی ندارند؛

doesn't change the meaning of the sentence. One is just informal; one is

معنای جمله را تغییر نمی‌دهد. یکی فقط غیر رسمی است؛ یکی

just regular — no problem. Here, what I did is I wanted to show you how to put

فقط معمولی است - اشکالی ندارد در اینجا، کاری که انجام دادم این است که می‌خواستم به شما نشان دهم که چگونه

it at the end, so I split up the sentence into two. "The exam was

آن را در پایان قرار دهید، بنابراین جمله را به دو قسمت تقسیم کردم. "امتحان

difficult." Period. Sentence is finished. "I think I did well, though."

سخت بود." دوره. جمله تمام شد.

Now, here, I put a comma when I put "though" at the end. Now, again, this is

حالا، اینجا، وقتی "هرچند" را در آخر می گذارم، کاما می گذارم. حالا، دوباره، این

informal; this is how people speak. Sometimes you can have it in writing,

غیر رسمی است؛ مردم اینگونه صحبت می کنند. گاهی اوقات می توانید آن را به صورت نوشتاری داشته باشید،

but not in formal writing. But you see how I can put this at the end? I can't

اما نه به صورت رسمی. اما شما ببینید چگونه می توانم این را در آن قرار دهم پایان؟ من نمی

put "although" here; that doesn't work. You have to use the "though" at the end

توانم "اگرچه" را در اینجا قرار دهم. که کار نمی کند در موقعیت های غیررسمی باید از «هرچند»

of the sentence in informal situations. Now, here, I changed the sentence a

در انتهای جمله استفاده کنید. حالا اینجا این جمله را کمی تغییر دادم

little bit: "Even though the exam was easy, I failed." Now, what's the

: «با اینکه امتحان آسان بود، مردود شدم». حالا

difference, here? "The exam was difficult. I think I did well", so there

فرق اینجا چیه؟ "امتحان سخت بود. فکر می کنم خوب انجام دادم"، بنابراین

is a contrast, but it's not very strong contrast. Right? Here: "The exam was

تضاد وجود دارد، اما کنتراست خیلی قوی نیست . درست؟ اینجا: "امتحان

easy." So if I hear: "The exam was easy", I expect that you did very well.

آسان بود." بنابراین اگر بشنوم: "امتحان آسان بود"، انتظار دارم که شما خیلی خوب عمل کرده باشید.

Right? That's the whole idea. "But I failed" — that's drastic. "Drastic"

درست؟ این کل ایده است. "اما من شکست خوردم" - این شدید است. "درستیک"

means that, like, it's a completely different result than what I expected.

به این معنی است که نتیجه کاملاً متفاوت از آنچه من انتظار داشتم است.

That's why I'm using the "even though". "Even though it was easy, I failed."

به همین دلیل است که من از "حتی" استفاده می کنم. با وجود اینکه آسان بود، شکست خوردم.»

This should not happen after this. Right? So, the difference is so strong

بعد از این نباید این اتفاق بیفتد. درست؟ بنابراین، تفاوت آنقدر

from the expectation that you want to use "even though" to emphasize that...

از توقع قوی است که می خواهید از "هرچند" برای تأکید بر این استفاده کنید ...

excuse me. That difference. Okay? I hope everybody understands that, more or

ببخشید. اون تفاوت باشه؟ امیدوارم همه بفهمند که، کم و

less, they're the exact same. In most situations, you can use any one of the

بیش، آنها دقیقاً یکسان هستند. در بیشتر موقعیت ها، می توانید از هر یک از این

three; it won't make that much of a difference. This one has a certain

سه مورد استفاده کنید. آنقدر تفاوت ایجاد نخواهد کرد. این یکی احساس خاصی

feeling to it of a strong difference. So, when you're writing an essay, for

نسبت به تفاوت شدید دارد. بنابراین، برای مثال، زمانی که شما در حال نوشتن یک مقاله هستید

example, sometimes it will make a difference — "even though" or "although"

، گاهی اوقات تفاوت ایجاد می‌کند - «هر چند» یا «اگرچه»

— but usually not. Okay? Let's look at "despite" and "in spite of".

- اما معمولاً اینطور نیست. باشه؟ بیایید به «با وجود» و «با وجود» نگاه کنیم.

Okay. Now, let's look at "despite" and "in spite of". So, first of all:

باشه. حال بیایید به «با وجود» و «با وجود» نگاه کنیم. بنابراین، اول از همه:

"Despite his best efforts, the man just couldn't succeed." Sorry, I forgot to

"مرد با وجود تمام تلاش هایش نتوانست موفق شود." با عرض پوزش، فراموش کردم

put a lot of period there at the end. Okay. Now, first of all, what does it

در پایان مدت زیادی را در آنجا قرار دهم. باشه. حالا اولا

mean? It means he tried his best; he tried, and tried, and tried, but always

یعنی چی؟ یعنی تمام تلاشش را کرد. او تلاش کرد، تلاش کرد، و تلاش کرد، اما همیشه

failed; could never succeed. Now, what do you notice about this sentence? Here,

شکست خورد. هرگز نتوانست موفق شود حالا در مورد این جمله به چه چیزی توجه می کنید؟ در اینجا،

there's no verb. Right? It's only a phrase. This is what we call a "phrase".

هیچ فعل وجود ندارد. درست؟ این فقط یک عبارت است. این همان چیزی است که ما به آن "عبارت" می گوییم.

Here, you have your regular independent clause with your subject and your verb —

در اینجا، شما بند مستقل منظم خود را با موضوع و فعل خود دارید -

no problem. "In spite of his best efforts, the man just couldn't succeed."

مشکلی نیست. علی‌رغم تمام تلاش‌هایش، آن مرد نتوانست موفق شود.»

Exactly the same meaning. Okay? Just one expression versus the other. Again, I

دقیقا به همین معنی باشه؟ فقط یک عبارت در مقابل دیگری. باز هم

can change it around. "The man just couldn't succeed despite his best

می توانم آن را تغییر دهم. این مرد علیرغم تمام تلاش‌هایش نتوانست موفق

efforts. The man just couldn't succeed in spite of his best efforts." Same

شود. همان

meaning. Another way we can use "despite" and "in spite of" is with a

معنا. راه دیگری که می‌توانیم از «علی‌رغم» و «با وجود» استفاده کنیم، این است که از یک

gerund; an "ing" verb. This is called a "gerund". It's an "ing" verb, but we use

جیروند استفاده کنیم. یک فعل "ing" به این "جروند" می گویند. این یک فعل "ing" است، اما ما از

it like a noun. So, here, the phrase is: "Being on time" — "to the lecture" not

آن مانند یک اسم استفاده می کنیم. بنابراین، در اینجا، عبارت این است: "به موقع بودن" - "به سخنرانی"

so important. So, "Despite being on time" — means although he was on time...

چندان مهم نیست. بنابراین، "با وجود به موقع بودن" - یعنی اگرچه او به موقع بود ... می

See? I can mix them up; it's exact same meaning — "we were not admitted; we were

بینید؟ من می توانم آنها را با هم مخلوط کنم. دقیقاً به همین معنی است - "ما را نمی پذیرفتند؛ ما

not allowed inside". So, keep in mind: "Despite" and "in spite of" mean the

را به داخل نمی دادند". پس در نظر داشته باشید: «با وجود» و «با وجود» به

same as "although", but "despite" and "in spite of" we use with a phrase;

معنای «هرچند» است، اما «با وجود» و «با وجود» را با عبارتی به کار می بریم;

"although" we use with a clause. Otherwise, same meaning. Okay? If you're

"اگرچه" ما با یک بند استفاده می کنیم. در غیر این صورت همان معنی باشه؟ اگر

not sure, and you still have some questions, please go to www.engvid.com.

مطمئن نیستید و هنوز سؤالاتی دارید، لطفاً به www.engvid.com بروید.

There's a quiz there; you can try all these things out and ask your questions.

یک مسابقه در آنجا وجود دارد. می توانید همه این موارد را امتحان کنید و سوالات خود را بپرسید.

And, yeah. I'll see you next time. Thanks.

و آره دفعه بعد میبینمت با تشکر.