Advanced English Grammar: Multi-Clause Sentences (Embedded Clauses)

Hi, everybody.

سلام به همه

Welcome to www.engvid.com.

به www.engvid.com خوش آمدید.

I'm Adam.

من آدام هستم.

In today's lesson, I have a little bit of

در درس امروز، من کمی از

an advanced grammar lesson, so make sure you

یک درس گرامر پیشرفته دارم ، بنابراین مطمئن شوید که

take your time and concentrate because this can be a little bit difficult, okay?

وقت خود را صرف کرده و تمرکز کنید زیرا این ممکن است کمی دشوار باشد، خوب؟

What I'm going to show you is how to look at a multi-clause sentence, a sentence that

چیزی که من به شما نشان خواهم داد این است که چگونه به یک جمله چند بند نگاه کنید، جمله ای که

has more than one clause, or quite a few

بیش از یک بند یا چند

clauses, and some of these clauses are inside

بند دارد و برخی از این بندها در داخل

other clauses.

بندهای دیگر قرار دارند.

So, we would call this "embedded clauses".

بنابراین، ما این را "بندهای تعبیه شده" می نامیم.

Now, you can have very simple embedded clauses.

اکنون، می توانید بندهای جاسازی شده بسیار ساده ای داشته باشید.

This is not simple, okay?

این ساده نیست، باشه؟

So, here's what I want you to do first.

بنابراین، در اینجا کاری است که من می خواهم شما ابتدا انجام دهید.

Before I show you all the different clauses

قبل از اینکه تمام بندهای مختلف

in this sentence, I want you to take a moment

این جمله را به شما نشان دهم، از شما می‌خواهم کمی وقت بگذارید

and try to identify them by yourself.

و سعی کنید خودتان آنها را شناسایی کنید.

You can press pause on your video player, try to identify all the different clauses,

می‌توانید روی پخش‌کننده ویدیوی خود مکث را فشار دهید، سعی کنید تمام بندهای مختلف را شناسایی کنید،

and then when you're ready, press play, come

و وقتی آماده شدید، Play را فشار دهید،

back, and I'll walk you through this sentence

برگردید، و من شما را به آرامی از طریق این جمله عبور می‌دهم

slowly and show you all the different clauses,

و تمام بندهای مختلف را به شما نشان می‌دهم.

and then show you how all the relationships

سپس به شما نشان می دهد که چگونه همه روابط

work or how all the different pieces work together, okay?

کار می کنند یا چگونه تمام قطعات مختلف با هم کار می کنند، خوب؟

Whenever you're ready, come back.

هر وقت آماده بودی، برگرد.

I'm going to start.

من می خواهم شروع کنم.

So, first, let me read the sentence.

بنابراین، ابتدا اجازه دهید جمله را بخوانم. به

"Many young people are taught that if they work hard while they are young, they will

بسیاری از جوانان آموزش داده می شود که اگر در جوانی سخت کار کنند،

have a good life as adults because they will have the money to do what they want."

در بزرگسالی زندگی خوبی خواهند داشت، زیرا آنها پول لازم را برای انجام آنچه می خواهند خواهند داشت.

Legitimate sentence.

حکم شرعی

It's actually not even that long because there's enough information in it.

در واقع حتی آنقدر هم طولانی نیست زیرا اطلاعات کافی در آن وجود دارد.

It's properly organized, but there are quite a few different pieces to it.

به درستی سازماندهی شده است، اما چند قطعه متفاوت در آن وجود دارد.

So you need to start understanding the relationships

بنابراین باید شروع به درک روابط

between all these different pieces and how

بین تمام این قطعات مختلف و نحوه

they work together.

کار آنها با هم کنید.

So let's start.

پس بیایید شروع کنیم.

"Many young people are taught", you have a

«بسیاری از جوان ها آموزش می بینند»، شما

subject, you have a verb, a passive, but it's

یک فاعل دارید، یک فعل دارید، یک مفعول، اما

still a verb, "are taught something", right?

همچنان یک فعل است، «چیزی یاد می گیرند »، درست است؟

So this is your independent clause because

بنابراین این بند مستقل شماست زیرا

subject, verb, and there's an object coming,

فاعل، فعل و مفعولی در راه است،

so we're going to leave that there.

بنابراین ما آن را آنجا رها می کنیم.

I'm just going to work with these two markers here.

من فقط قصد دارم با این دو نشانگر اینجا کار کنم.

Okay?

Now, first thing you notice, here's a "that",

باشه؟

حالا، اولین چیزی که متوجه می‌شوید، اینجا یک "آن" است،

and I'm going to put this in a little bit

و من می‌خواهم آن را در یک مربع کوچک قرار دهم

of a square.

.

"Taught what", so I need an object for "taught",

"Taught what"، بنابراین من برای "تدریس" به یک شی نیاز دارم

and this is the beginning of my object.

و این آغاز شی من است.

This is the beginning of a noun clause.

این شروع یک بند اسمی است.

And I'll tell you a little bit more about noun clauses, adjective clauses, all that

و من کمی بیشتر در مورد جملات اسمی، جملات صفتی و همه اینها

after.

بعد از آن به شما خواهم گفت.

So, basically, from here - actually, I'm going to do this differently.

بنابراین، اساسا، از اینجا - در واقع، من این کار را متفاوت انجام خواهم داد.

I'm going to put this here.

من می خواهم این را اینجا بگذارم.

Everything between the two brackets is the object "are taught".

همه چیز بین دو پرانتز موضوع "آموزش داده شده" است.

They are taught all of this, beginning with a noun clause conjunction, or a noun clause

همه اینها به آنها آموزش داده می شود، که با ربط بند اسمی یا نشانگر بند اسمی شروع می شود

marker.

.

Good.

خوب

Right away, you see another one, "if".

بلافاصله، یکی دیگر را می بینید، "اگر".

"If they work", so you have a conjunction, subject, and verb, so right away you have

"اگر کار کنند"، پس شما یک حرف ربط، فاعل و فعل دارید، بنابراین فوراً

your second clause.

بند دوم خود را دارید.

So now, the question is, what is the - this is a clause I mentioned, it's a noun clause

خب حالا سوال این است که چیست - این جمله ای است که گفتم، یک بند اسمی است

- a clause must have a subject and a verb.

- یک بند باید فاعل و فعل داشته باشد.

So, what is the subject and verb of - that goes with "that"?

بنابراین، فاعل و فعل - که با "آن" همراه است چیست؟

Same.

همان.

If they work - oh, no, not - sorry, this way.

اگر آنها کار می کنند - اوه، نه، نه - ببخشید، به این ترتیب.

They work.

آنها کار می کنند.

"That they work".

"اینکه آنها کار می کنند".

So right away, you can notice that both of these conjunctions are actually sharing a

بنابراین بلافاصله، می توانید متوجه شوید که هر دوی این حروف ربط در واقع یک

clause, a subject and a verb combination.

بند، یک فاعل و یک ترکیب فعل را به اشتراک می گذارند.

So, if I break it down like this, so, young

بنابراین، اگر من آن را اینگونه تجزیه کنم، به

people are taught that they will have a good

جوانان آموزش داده می شود که

life as adults, right?

در بزرگسالی زندگی خوبی خواهند داشت، درست است؟

This is your independent clause with the object noun clause.

این عبارت مستقل شما با بند اسم مفعول است.

Now, if they work hard while they are young,

حال، اگر در جوانی سخت کار کنند ،

they will have - when will they have, or how

خواهند داشت - چه زمانی خواهند داشت، یا چگونه

will they have a good life as adults?

در بزرگسالی زندگی خوبی خواهند داشت؟

If they work hard, they will have a good life as adults.

اگر سخت کار کنند، در بزرگسالی زندگی خوبی خواهند داشت.

So, I have this conjunction and this conjunction sharing one clause.

بنابراین، من این ربط و این ربط را یک بند دارم.

And this is where people get confused, because

و اینجاست که مردم گیج می شوند، زیرا

they don't - you have to understand that clauses

اینطور نیست - باید درک کنید که بندها را

can be shared.

می توان به اشتراک گذاشت.

Dependent clauses can be shared.

بندهای وابسته را می توان به اشتراک گذاشت.

Independent clause is independent and must be able to stand by itself.

بند مستقل مستقل است و باید بتواند به تنهایی بایستد.

Dependents, you can start playing with them, you can share, etc.

وابستگان، می‌توانید بازی با آنها را شروع کنید، می‌توانید به اشتراک بگذارید و غیره.

But we're not done yet.

اما هنوز کارمان تمام نشده است.

If they work hard, when?

اگر سخت کار کنند، چه زمانی؟

Well, while they are young.

خوب، در حالی که آنها جوان هستند.

Here we have another clause.

در اینجا ما یک بند دیگر داریم.

But this one is very specific to a part of this here.

اما این یکی به بخشی از این اینجا بسیار خاص است.

Work when?

کار کی؟

This is an adverb clause answering the question "when" about this verb "work".

این یک بند قید است که در مورد این فعل "کار" به سوال "وقتی" پاسخ می دهد.

So, this verb "work" is right now working on three different clauses, right?

بنابراین، این فعل "کار" در حال حاضر روی سه بند مختلف کار می کند، درست است؟

While they are young, and subject verb, objects

در حالی که آنها جوان هستند، و فعل فاعل، مفعول

of - subject object, subject verb of the adverb

- مفعول فاعل، فعل فاعل

clause.

قید بند.

So, the entire adverb clause is answering the question of "when" about "work".

بنابراین، کل بند قید در پاسخ به سؤال «وقتی» در مورد «کار» است.

Hope you're with me still so far.

امیدوارم تا اینجای کار هنوز با من باشید

I'm going to try to slow down a little bit.

سعی می کنم کمی سرعتم را کم کنم.

So, if they work hard while they are young, they will have a good life.

پس اگر در جوانی سخت کار کنند ، زندگی خوبی خواهند داشت.

So, this is one - sorry, good life as adults.

بنابراین، این یکی است - متاسفم، زندگی خوب در بزرگسالی.

Good.

خوب

So far, so good.

تا اینجای کار خیلی خوبه.

Why will they have a good life as adults?

چرا آنها در بزرگسالی زندگی خوبی خواهند داشت؟

Because - and I'm starting another adverb clause - because they will have.

زیرا - و من بند قید دیگری را شروع می کنم - زیرا آنها خواهند داشت.

Because they will have - sorry.

زیرا آنها خواهند داشت - متاسفم.

Why will they have something?

چرا آنها چیزی خواهند داشت؟

Because they will have money.

چون پول خواهند داشت.

So, now I have another adverb clause working on this verb.

بنابراین، اکنون من قید دیگری دارم که روی این فعل کار می کند.

So, this is what you have to remember.

بنابراین، این چیزی است که شما باید به خاطر بسپارید.

Adverb clauses have a relationship with some sort of verb.

جملات قید با نوعی از فعل رابطه دارند. به

That's why they're called adverb clauses.

همین دلیل است که آنها را قید بند می نامند.

They work like adverbs - yeah, they work like adverbs to modify verbs.

آنها مانند قید کار می کنند - بله، آنها مانند قید برای تغییر افعال کار می کنند.

But you can share verbs.

اما می توانید افعال را به اشتراک بگذارید.

You can share clauses, so you can have more than one clause.

شما می توانید بند ها را به اشتراک بگذارید، بنابراین می توانید بیش از یک بند داشته باشید.

They will have the money, okay?

آنها پول خواهند داشت، باشه؟

What about this money?

در مورد این پول چطور؟

What kind of money?

چه نوع پولی؟

To do something with it, right?

برای انجام کاری با آن، درست است؟

So, this is a complement phrase, but "do" needs an object.

بنابراین، این یک عبارت مکمل است ، اما "do" به یک شی نیاز دارد.

Do what?

چکار کنم؟

Well, they'll do what they want.

خوب، آنها آنچه را که می خواهند انجام می دهند.

Now, I have another noun clause acting as the object to the verb "do", a transitive

اکنون، یک بند اسمی دیگر دارم که به عنوان مفعول فعل "do" عمل می کند، یک

object.

مفعول متعدی.

You need to answer the question "what".

شما باید به سوال "چی" پاسخ دهید.

So, there you go.

بنابراین، شما بروید.

That if - so, think of it like this.

که اگر - چنین است، به آن فکر کنید.

How many conjunctions do you see?

چند تا حرف ربط می بینید؟

I see one, I see two, I see three, I see - whoops.

من یکی را می بینم، دو تا را می بینم، سه تا را می بینم، می بینم - اوه.

While they are young, they will have - oh, I see four, and I see five.

تا زمانی که آنها جوان هستند، آنها خواهند داشت - اوه، من چهار می بینم و پنج می بینم.

Five dependent clauses with one independent clause, one sentence.

پنج بند وابسته با یک بند مستقل، یک جمله.

So, that and if share this part of the clause.

بنابراین، آن و اگر این قسمت از بند را به اشتراک بگذارید.

They will have a good life.

زندگی خوبی خواهند داشت.

Why?

چرا؟

Because they will have the money.

زیرا آنها پول خواهند داشت.

So, adverb clauses modify verbs.

بنابراین، جملات قید افعال را تغییر می دهند.

Noun clauses work as subjects or objects.

جملات اسمی به عنوان فاعل یا مفعول عمل می کنند.

In this case, I have two noun clauses working as objects.

در این مورد، من دو بند اسمی دارم که به عنوان مفعول کار می کنند.

"That" taught what?

"این" چه چیزی را آموخت؟

That something.

اون چیزی

"Do" what?

"کن" چی؟

What they want.

آنچه آنها می خواهند.

Noun clauses.

بندهای اسمی

Now, if you're not exactly sure what I'm talking

حالا، اگر دقیقاً مطمئن نیستید که در مورد چه چیزی صحبت می کنم

about, if this is all very confusing, keep

، اگر همه اینها بسیار گیج کننده است،

in mind that this is a little bit advanced.

به خاطر داشته باشید که این کمی پیشرفته است.

You might need to do a little bit of review,

شاید لازم باشد کمی مرور کنید،

but luckily, I have made four videos already.

اما خوشبختانه، من قبلاً چهار ویدیو ساخته ام.

One is about an introduction to dependent clauses and how they work.

یکی در مورد مقدمه ای بر بندهای وابسته و نحوه کار آنها است.

I made a video about noun clauses, adjective

من یک ویدیو در مورد جملات اسمی و صفت

clauses, and adverb clauses, and all of them

و قید ساختم و همه آنها

are linked to this video.

به این ویدیو لینک شده اند.

If you're not sure what's going on here, watch those videos.

اگر مطمئن نیستید اینجا چه خبر است ، آن ویدیوها را تماشا کنید.

Make sure you understand everything there, and then come back and watch this one again

مطمئن شوید که همه چیز را درک کرده اید، و سپس برگردید و دوباره این یکی را تماشا کنید

to see how all the pieces work together.

تا ببینید که چگونه همه قطعات با هم کار می کنند.

Now, one other thing I want to point out.

حالا یک چیز دیگر را می خواهم به آن اشاره کنم.

You'll notice that I have two conjunctions, one right after the other.

متوجه خواهید شد که من دو حرف ربط دارم، یکی پس از دیگری.

Whenever you see this, when you see two conjunctions,

هر زمان که این را می بینید، وقتی دو حرف ربط را می بینید،

automatically think they are probably sharing

به طور خودکار فکر کنید که احتمالاً چیزی را به اشتراک می گذارند

something.

.

They are sharing a piece of the clause, and

آنها بخشی از بند را به اشتراک می گذارند ، و

you need to identify what it is they're sharing

شما باید مشخص کنید که آنها چه چیزی را به اشتراک می گذارند

and how they're sharing it, and then you'll be able to understand how the sentence is

و چگونه آن را به اشتراک می گذارند، و سپس می توانید درک کنید که این جمله چگونه

working.

کار می کند.

So, don't worry, we're not done yet.

بنابراین، نگران نباشید، ما هنوز تمام نشده ایم.

I'm going to give you another example and

من قصد دارم یک مثال دیگر برای شما بیاورم و

see if you can have a little bit easier time

ببینم آیا می توانید کمی راحت تر

with that one.

با آن یکی داشته باشید.

Okay, so here is another example.

خوب، پس در اینجا یک مثال دیگر است.

I'm going to step aside.

من می روم کنار.

I want you to take a moment.

ازت میخوام یه لحظه وقت بذاری در صورت نیاز

You can press pause again if you need to.

می توانید دوباره مکث را فشار دهید .

Read the sentence and try to understand what

جمله را بخوانید و سعی کنید بفهمید چه

is going on, what are the relationships, what

خبر است، چه روابطی وجود دارد، چه

are the clauses, and then press play, and I'll walk you through it again.

بندهایی وجود دارد، و سپس play را فشار دهید ، و من دوباره شما را از طریق آن راهنمایی خواهم کرد.

So, again, slowly, surely, take your time.

بنابراین، دوباره، به آرامی، مطمئنا، وقت خود را صرف کنید.

Identify all the pieces.

تمام قطعات را مشخص کنید.

Okay.

Are you ready?

باشه

آیا شما آماده اید؟

Okay, we're going to walk through this.

خوب، ما از این طریق عبور می کنیم.

This one's a little bit easier.

این یکی کمی راحت تر است.

There's a few...

تعداد کمی وجود دارد...

There's fewer clauses, so it should be more clear.

بندهای کمتری وجود دارد، بنابراین باید واضح تر باشد.

"In Canada, a car that doesn't have winter tires

"در کانادا، خودرویی که در زمستان لاستیک زمستانی نداشته باشد،

in winter is not only useless, but dangerous

نه تنها بی فایده است، بلکه خطرناک است،

because if a major snowfall covers the roads,

زیرا اگر یک برف بزرگ جاده ها را بپوشاند،

the car will not be able to move or brake

خودرو نمی تواند به درستی حرکت کند یا ترمز کند

properly."

."

That's the sentence.

جمله همین است.

Start identifying the pieces.

شروع به شناسایی قطعات کنید.

"In Canada, a car..."

«در کانادا، یک ماشین...»

So, we have "a car" means indefinite, so we want to make it a bit more definite.

بنابراین، «یک ماشین» به معنای نامشخص است، بنابراین می‌خواهیم آن را کمی مشخص‌تر کنیم.

We want to say something about this car, so "a car that doesn't have winter tires".

می خواهیم در مورد این خودرو چیزی بگوییم، پس «ماشینی که لاستیک زمستانی ندارد».

Here is your first clause.

این اولین بند شماست.

Now, what type of clause is this?

حالا این چه نوع بند است؟

It's not a noun clause.

این یک بند اسمی نیست.

Here we have an adjective clause.

در اینجا ما یک بند صفت داریم.

An adjective clause that is telling you about

یک بند صفتی که به شما در مورد خودرو می گوید

the car, it's identifying which specific type

، این است که مشخص می کند کدام نوع

of car is going to be useless and dangerous, which we'll get to.

خودرو بی فایده و خطرناک خواهد بود، که ما به آن خواهیم رسید.

So, and what's the...

بنابراین، و چه چیزی...

So, you have the clause conjunction.

بنابراین، شما ربط بند را دارید.

What's the rest of it?

بقیه اش چیه؟

Subject verb.

فعل فاعل.

I only see "doesn't have".

من فقط "نداشته" را می بینم.

Where's the subject?

موضوع کجاست؟

This is not only the conjunction, it's also the subject.

این نه تنها ربط، بلکه موضوع نیز هست.

Remember, adjective clauses, the conjunction can be the subject.

به یاد داشته باشید، جملات صفت، حرف ربط می تواند موضوع باشد.

"So, a car that doesn't have winter tires in winter is...

"پس ماشینی که در زمستان لاستیک زمستانی ندارد...

"Is" goes with "car", subject verb, is not only useless, but dangerous.

"است" با "ماشین" فعل فاعل می آید نه تنها بی فایده است، بلکه خطرناک است.

A car...

ماشین...

So, the car, this type of car is not only useless, but dangerous.

پس ماشین، این نوع ماشین نه تنها بی فایده است، بلکه خطرناک است.

So, here is your independent clause.

A car is not only useless, but dangerous.

That's your independent clause.

Here, you're identifying which type of car we're talking about specifically, and here

و اینجا

we're going to give some more information.

داریم می رویم برای دادن اطلاعات بیشتر می

We're going to explain why is it useless,

خواهیم توضیح دهیم که چرا بی فایده است،

why is it dangerous, and we're going to start

چرا که خطرناک است، و ما قصد داریم

with "because", adverb clause, to show a reason.

با "زیرا"، قید، برای نشان دادن دلیل

Because if a major snowfall covers the roads,

the car will not be able to move or brake

خودرو نمی تواند به درستی حرکت کند یا ترمز کند در

properly.

So, it's useless and dangerous because the car

will not be able to move or brake properly.

Why won't it be able to move, or in what circumstances

or what conditions will it not be able to

چه شرایطی نمی‌تواند به

move or brake properly?

درستی حرکت کند یا ترمز کند،

Well, if a major snowfall covers the roads.

خوب، اگر یک برف بزرگ جاده‌ها را بپوشاند.

So, again, we're sharing a piece of the clause with "because" and with "if", okay?

I hope everybody's getting this.

امیدوارم همه این را دریافت کنند.

Keep in mind, I could move the "if" clause

به خاطر داشته باشید، من می‌توانم بند "اگر" را

to a different area, but I put them together

به منطقه دیگری منتقل کنم، اما آنها را کنار هم قرار دادم

because I wanted you to see when you have two clauses right next to each other, this

زیرا می‌خواستم ببینید وقتی دو بند درست در کنار هم دارید،

is where people start to get a little bit confused.

اینجاست که مردم کمی گیج می‌شوند. .

It's not really that confusing.

واقعا آنقدر گیج کننده نیست.

First thing you want to do, finish the clause,

اولین کاری که می‌خواهید انجام دهید، عبارت

"because what", and then find out what the

«زیرا چه» را تمام کنید و سپس بفهمید

reason is.

دلیل آن چیست.

And then, "if what", and "if", "if condition", what's the result?

و سپس، "اگر چه"، و "اگر"، "اگر شرط"، نتیجه چیست؟

Here's the condition, same result as the "because",

در اینجا شرط است، همان نتیجه "زیرا"،

they're working together, they're sharing,

آنها با هم کار می کنند، آنها به اشتراک می گذارند،

and then the whole thing makes sense, and

و سپس همه چیز معنا پیدا می کند، و

all of this, from "because" to the end, tells

همه اینها، از "چون" تا انتها، به شما می گوید که

you why they're useless and dangerous, okay?

چرا آنها بی فایده و خطرناک، باشه؟

So, I hope that's a little bit clear.

بنابراین، امیدوارم کمی واضح باشد.

Now, I know this is not easy, it's not really

حالا میدونم که این کار ساده ای نیست، واقعا

supposed to be easy, that's the whole point

قرار نیست آسون باشه، کل

of complex sentences, and this is a very complex

جملات پیچیده همینه، و این جمله خیلی پیچیده ایه

sentence, but if you want to ask me questions,

، اما اگه میخوای از من سوال بپرسی،

first of all, please go to www.engvid.com, comment section, ask me questions.

اول از همه لطفا به سایت www. engvid.com، بخش نظرات، از من سؤال بپرسید.

But remember that all of this needs practice.

اما به یاد داشته باشید که همه اینها نیاز به تمرین دارد.

So, at www.engvid.com there's also a quiz, you

بنابراین، در www.engvid.com یک مسابقه نیز وجود دارد، شما باید جملات

have more sample sentences to work through,

نمونه بیشتری را بررسی کنید،

and options to see how everything works together,

و گزینه‌هایی برای مشاهده اینکه چگونه همه چیز با هم کار می‌کند، در

take the quiz, but remember, there are four

آزمون شرکت کنید، اما به یاد داشته باشید، چهار

other videos that you can watch to get a little

ویدیوی دیگر وجود دارد که می‌توانید آنها را تماشا کنید تا به نتیجه برسید. اطلاعات

bit more background information about clauses.

پیش زمینه کمی بیشتر در مورد بندها.

Watch those, watch this one again, take the quiz, and hopefully you get a good score on it.

آن‌ها را تماشا کنید، این یکی را دوباره تماشا کنید، در مسابقه شرکت کنید و امیدوارم امتیاز خوبی در آن کسب کنید.

And if you don't get a good score, don't worry,

و اگر نمره خوبی نگرفتید، نگران نباشید،

practice, practice, practice, score goes up,

تمرین، تمرین، تمرین، امتیاز بالا،

up, up.

بالا، بالا می رود.

Okay.

باشه

Now, if you want to see more of this type of lesson, more advanced grammar with more

اکنون، اگر می‌خواهید بیشتر از این نوع درس‌ها، گرامر پیشرفته‌تر با

complicated things in the language, you can also visit my other channel, Write to the Top,

چیزهای پیچیده‌تر در زبان را ببینید، می‌توانید از کانال دیگر من، Write to the Top، بازدید کنید،

so youtube.com/@WritetotheTop or writetotop.com.

بنابراین youtube.com/@WritetotheTop یا writetotop.com.

I concentrate on...

من روی...

In that channel I concentrate on writing skills,

در آن کانال روی مهارت‌های نوشتاری تمرکز می‌کنم،

and especially with very advanced grammar,

مخصوصاً با گرامر بسیار پیشرفته،

if that's what you're looking for.

اگر این چیزی است که شما به دنبال آن هستید.

Okay?

باشه؟

In the meantime, I hope you like this video,

در ضمن امیدوارم از این ویدیو خوشتون بیاد

I hope you enjoyed it, because I know it's

امیدوارم ازش لذت برده باشید چون میدونم

a little bit tricky, but it's fun, grammar is fun, everybody likes grammar.

کمی مشکل داره ولی جالبه گرامر سرگرم کننده است همه گرامر را دوست دارند.

If you like the video, give me a like, don't

اگر از ویدیو خوشتان آمد، لایک کنید،

forget to subscribe to my channel, and ring

فراموش نکنید که در کانال من سابسکرایب کنید و

that little bell for notifications of future

برای اطلاع رسانی

videos, and come back soon, I'll try to make

ویدیوهای بعدی آن زنگ کوچک را به صدا درآورید و به زودی برگردید، سعی می کنم

some more interesting grammar lessons for you.

چند درس گرامر جالب تر برای شما بسازم. .

See you then.

اونوقت میبینمت

Bye-bye.

خداحافظ