6 confusing words - small & little, big & large, tall & high

Hi again. I'm Adam. Welcome back to www.engvid.com. Today's lesson is a little bit tricky. The

سلام دوباره من آدام هستم. به www.engvid.com بازگردید. درس امروز کمی مشکل است.

reason I say it's tricky is because we're talking about specific words that are often

دلیل اینکه من می گویم مشکل است این است که ما در مورد کلمات خاصی صحبت می کنیم که اغلب

interchangeable; that are often used in the same situations or same meanings. We're talking

قابل تعویض هستند. که اغلب در موقعیت های یکسان یا معانی یکسانی به کار می روند. ما در

about "small" versus "little", "big" versus "large", "tall" versus "high". Some students

مورد "کوچک" در مقابل "کوچک"، "بزرگ" در مقابل "بزرگ"، "بلند" در مقابل "بالا" صحبت می کنیم. برخی از دانش آموزان

asked: what's the difference between them? I'll do my best to explain the difference

پرسیدند: تفاوت آنها چیست؟ من تمام تلاشم را می کنم تا تفاوت

between these words. First thing and the most important thing that

بین این کلمات را توضیح دهم. اولین و مهمترین چیزی

you need to remember about these words is that yes, they are synonyms -- means they

که باید در مورد این کلمات به خاطر بسپارید این است که بله، آنها مترادف هستند -- یعنی

have almost the same meaning. What makes the difference in how to use them is always going

تقریباً معنی یکسانی دارند. آنچه در نحوه استفاده از آنها تفاوت ایجاد می کند، همیشه

to be context. Okay? A lot of the difference in how to use these words depends on the context

زمینه است. باشه؟ بسیاری از تفاوت در نحوه استفاده از این کلمات بستگی به زمینه

they are being used in. Some expressions take this word or that word, and not the other,

ای دارد که در آن استفاده می شود. برخی از عبارات این یا آن کلمه را می گیرند و

for example. In some situations, the meaning is very different depending on which word

مثلاً دیگری را ندارند. در برخی موقعیت ها، بسته به

you use. Okay? So we're going to start with "small" and "little".

اینکه از کدام کلمه استفاده می کنید، معنی بسیار متفاوت است. باشه؟ بنابراین ما با "کوچک" و "کم" شروع می کنیم.

Okay? The main thing to remember and in most cases the biggest difference: when we talk

باشه؟ نکته اصلی که باید به خاطر بسپارید و در بیشتر موارد بزرگترین تفاوت: وقتی در

about "small", when we use "small", we talk about size, the size of something or its dimensions

مورد "کوچک" صحبت می کنیم، وقتی از "کوچک" استفاده می کنیم، در مورد اندازه، اندازه چیزی یا ابعاد آن صحبت می کنیم

-- dimensions are length, width, height, depth, etcetera -- or intensity. Okay? When we talk

- ابعاد طول، عرض، ارتفاع، عمق، و غیره -- یا شدت. باشه؟ وقتی

about the intensity of something. So first of all, the thing to remember about this:

از شدت چیزی صحبت می کنیم. بنابراین اول از همه، چیزی که باید در این مورد به خاطر بسپارید:

we're talking about physical size. When we describe something as "small", generally we

ما در مورد اندازه فیزیکی صحبت می کنیم. وقتی چیزی را به عنوان "کوچک" توصیف می کنیم، به طور کلی منظور ما از

mean physically small, something physical is small. But again, sometimes we can use

نظر فیزیکی کوچک است، چیزی فیزیکی کوچک است. اما باز هم، گاهی اوقات می‌توانیم از

"little" to talk about the physical size of something.

«کم» برای صحبت در مورد اندازه فیزیکی چیزی استفاده کنیم.

So for example: somebody has small hands or somebody has little hands. The nuance is a

به عنوان مثال: کسی دست های کوچک دارد یا کسی دست های کوچکی دارد. تفاوت های ظریف

little bit different, and this is what you have to be careful about, nuance. If somebody

کمی متفاوت است، و این چیزی است که باید مراقب آن باشید، تفاوت های ظریف. اگر شخصی

has small hands, it means generally physical small but if somebody has little hands, it

دست‌های کوچکی داشته باشد، به‌معنای این است که به طور کلی کوچک فیزیکی است، اما اگر کسی دست‌های کوچکی داشته باشد،

has more of the idea that he or she can do less with their hands. True, not true - I

بیشتر این تصور را دارد که می‌تواند کمتر با دست‌هایش انجام دهد. درست است، درست نیست -

don't know; I'll leave that up to you. But just remember there's a slight nuance in difference.

نمی دانم. من آن را به شما واگذار می کنم. اما فقط به یاد داشته باشید که تفاوت جزئی وجود دارد.

But, if you look at somebody, say: "Oh, he has such little hands." Or if you say: "Oh,

اما، اگر به کسی نگاه کردید، بگویید: "اوه، او چنین دست های کوچکی دارد." یا اگر بگویید: "اوه،

that person has such small hands." Most people will get the same idea. But again, context

آن شخص دست های کوچکی دارد." اکثر مردم همین ایده را خواهند داشت. اما دوباره، زمینه

might tell you it's a little bit different. Okay. When I talk about intensity, again,

ممکن است به شما بگوید که کمی متفاوت است. باشه. وقتی درباره شدت صحبت می‌کنم،

usually something physical like somebody has a small voice. If somebody has a small voice,

معمولاً چیزی فیزیکی مانند کسی صدای کوچکی دارد. اگر کسی صدای کوچکی دارد،

sometimes it's a little bit hard to hear them. Did you hear that? Did you hear my small voice

گاهی شنیدن صدای او کمی سخت است. شنیدی؟ صدای کوچک من

or do you hear my big voice now? But we'll get to that after.

را شنیدی یا صدای بزرگ من را الان می شنوی؟ اما بعد از آن به آن خواهیم رسید.

Usually, we use "little" with uncountables; money, time. "I have a little money." Not

معمولاً از "کم" با غیرقابل شمارش استفاده می کنیم. پول، زمان "من کمی پول دارم." نه

"small money". Small money means like in Canada, we have a dime, 10 cents, it's a very small

"پول اندک". پول کم یعنی مانند کانادا، ما یک سکه داریم، 10 سنت، یک سکه بسیار کوچک است،

coin but that's not what we're talking about. "A little money", when we're talking about quantity.

اما این چیزی نیست که ما در مورد آن صحبت می کنیم. وقتی در مورد کمیت صحبت می کنیم، "کمی پول".

So usually when you talk about uncountables -- things you can't count and you're not talking

بنابراین معمولاً وقتی در مورد غیرقابل شمارش ها صحبت می کنید - چیزهایی که نمی توانید آنها را بشمارید و در

about physical size because it's not something physical, physical things you can count -- uncountables,

مورد اندازه فیزیکی صحبت نمی کنید زیرا چیزهای فیزیکی نیستند که بتوانید آنها را بشمارید - غیرقابل شمارش و

not physical things, you usually use "small". If we talk about someone's stature... Now,

نه چیزهای فیزیکی، معمولاً از "کوچک" استفاده می کنید. اگر از قد و قامت یک نفر صحبت کنیم... حالا

what does "stature" mean? It means more or less like how people view this person or this

«قامت» یعنی چه؟ این به معنای کم و بیش شبیه این است که مردم چگونه به این شخص یا این

thing. So look at the example. For example: if I say "A small man" versus "A little man".

چیز نگاه می کنند. پس به مثال نگاه کنید. به عنوان مثال: اگر بگویم "یک مرد کوچک" در مقابل "یک مرد کوچک".

A small man means usually physically small; maybe short, maybe skinny, whatever. A little

یک مرد کوچک معمولاً از نظر جسمی کوچک است. شاید کوتاه، شاید لاغر، هر چه باشد. یه

man is something... we don't care about this person. Right? He's small, I can step on him

آدم کوچولو یه چیزیه... ما به این آدم کاری نداریم. درست؟ او کوچک است، من می توانم به او پا بگذارم

because he's not... doesn't have stature. A big man has a bit more stature. A large

زیرا او ... قامت ندارد. یک مرد بزرگ قد و قامت بیشتری دارد.

man is a large man, but we'll get to that in a second.

یک مرد بزرگ، یک مرد بزرگ است، اما ما در یک ثانیه به آن خواهیم رسید.

When we talk about adjective of degree. When we want... we use "little" almost like an

وقتی از صفت درجه صحبت می کنیم. وقتی بخواهیم ... از "کم" تقریباً مانند یک

adverb. So: "I'm a little tired." Not small tired, a little tired. Or if you say... and

قید استفاده می کنیم. بنابراین: "من کمی خسته هستم." نه کمی خسته، کمی خسته. یا اگر بگویید... و

that means just a little bit. Right? Not a great amount. But if I say: "I'm a little irritated."

این یعنی فقط کمی. درست؟ مقدار زیادی نیست. اما اگر بگویم: "من کمی عصبانی هستم."

I'm a little irritated means like ugh, you know, somebody made me irritated.

من کمی عصبانی هستم یعنی مثل اوف، می دانید، یکی مرا عصبانی کرده است.

Again, context will usually tell you that "little irritated" means very irritated.

باز هم، متن معمولاً به شما می گوید که "کمی تحریک شده" به معنای بسیار تحریک شده است.

"Ugh, I'm a little irritated." Means I'm pissed off, to be honest, but we use "little" to

"اوه، من کمی عصبانی هستم." به این معناست که صادقانه بگویم من عصبانی هستم ، اما ما از "کم"

make it softer. Okay? But, and another thing, again this usually

استفاده می کنیم تا آن را نرم تر کنیم. باشه؟ اما، و چیز دیگر، دوباره این

comes back to countables or uncountables. When we're talking about countables and we

معمولاً به شمارش‌پذیر یا غیرقابل شمارش برمی‌گردد. وقتی در مورد شمش‌پذیرها صحبت می‌کنیم و

want to talk about the quantity, like how much we have, we say: "We have a small amount

می‌خواهیم در مورد کمیت صحبت کنیم، مثلاً مقداری که داریم، می‌گوییم: "ما مقدار کمی

of something" or "We have a small number of somethings." Again, you usually use amount

از چیزی داریم" یا "ما تعداد کمی چیز داریم." مجدداً، شما معمولاً از مقدار

with uncountables, you'll use number with countables. But for both, you can use: "A

با غیرقابل شمارش استفاده می کنید، از عدد با تعداد قابل شمارش استفاده می کنید. اما برای هر دو، می توانید از: "

small amount", "A small number of". But you would say "a little" with the uncountables.

مقدار کم"، "تعداد کمی از" استفاده کنید. اما با غیرقابل شمارش ها «کمی» می گویید.

"I have a little time.", "I have a small amount of time to give you.", "I have a small number

«من کمی وقت دارم.»، « زمان کمی برای دادن به تو دارم.»، «تعداد

of friends." But here you won't use "little", you will use "few" for the countables. "I

کمی دوست دارم». اما در اینجا شما از "کم" استفاده نخواهید کرد، بلکه از "چند" برای شمارش پذیرها استفاده خواهید کرد. "من

have a few friends." Okay? So again, if you mix the two "small" or "little",

دوستان کمی دارم." باشه؟ بنابراین، اگر این دو «کوچک» یا «کم» را با هم مخلوط کنید،

most people will understand the same thing that you want them to understand. But if you

بیشتر مردم همان چیزی را خواهند فهمید که شما می‌خواهید آنها را بفهمند. اما اگر

want the detailed differences, this is basically it. There are other small various degrees

تفاوت های جزئی را می خواهید، اساساً همین است. درجات مختلف متفاوت دیگری نیز وجود دارد

of difference; very, very nuanced. But again, context will usually make that clear --which

. بسیار بسیار ظریف اما باز هم، زمینه معمولاً این را روشن می‌کند -- از

one you should use or which one, or why the one that is being used is being used. Okay?

کدام یک باید استفاده کنید یا کدام، یا چرا موردی که استفاده می‌شود استفاده می‌شود. باشه؟

It's not as clear when we talk about "big" and "large". Let's look at that now.

وقتی در مورد "بزرگ" و "بزرگ" صحبت می کنیم چندان واضح نیست . اکنون به آن نگاه کنیم.

Okay, so now we're going to look at "big" and "large". This is a little bit more complicated

خوب، پس اکنون ما به "بزرگ" و "بزرگ" نگاه می کنیم. این کمی پیچیده تر است

because "big" and "large" are almost the same... Have almost the same meaning. There're not

زیرا "بزرگ" و "بزرگ" تقریباً یکسان هستند ... تقریباً یک معنی دارند.

many situations where you can't interchange them. Okay? Some people think that "large"

موقعیت‌های زیادی وجود ندارد که نتوانید آنها را تعویض کنید. باشه؟ برخی از مردم فکر می کنند که "بزرگ

is a little bit more formal than "big" but not necessarily. "Big" and "large" can both

" کمی رسمی تر از "بزرگ" است، اما نه لزوما. "بزرگ" و "بزرگ" هر دو

be used to talk about size and dimensions; we mentioned dimensions before. But again,

می توانند برای صحبت در مورد اندازه و ابعاد استفاده شوند. ابعاد را قبلا ذکر کردیم. اما دوباره

it's all about context. Okay? Then again, the nuances that come from the context will

، همه چیز در مورد زمینه است. باشه؟ سپس دوباره ، تفاوت های ظریفی که از زمینه به دست می آید

tell you which one you should or shouldn't use.

به شما می گوید که کدام یک را باید یا نباید استفاده کنید.

So for example: if you talk about "the big boss", the big boss is basically like the

به عنوان مثال: اگر در مورد "رئیس بزرگ " صحبت کنید، رئیس بزرگ اساساً مانند

CEO. Right? He's the president, the top guy. He's going to be the big boss, he's at the

مدیرعامل است. درست؟ او رئیس جمهور است، مرد برتر. او رئیس بزرگ خواهد بود، او در

top, he's the most. If you say: "The large boss", sounds a little bit strange if what

اوج است، او بهترین است. اگر بگویید: "رئیس بزرگ "، اگر

you mean is CEO or president. If you say: "The large boss", I'm thinking the fat one.

منظور شما مدیرعامل یا رئیس جمهور باشد، کمی عجیب به نظر می رسد. اگر بگویید: "رئیس بزرگ"، من به فکر چاق هستم.

Okay? There're two or three bosses; there's the CEO, there's a president, there's a COO,

باشه؟ دو یا سه رئیس وجود دارد. مدیر عامل، رئیس جمهور، مدیر عامل و

etcetera. You're talking about the "large boss" -- I'm thinking about the big burly

غیره وجود دارد. شما در مورد " رئیس بزرگ" صحبت می کنید -- من به مرد تنومند بزرگ فکر می کنم

guy. Okay? So I wouldn't really say "big boss" if I mean heavy guy. I wouldn't say "large

. باشه؟ بنابراین اگر منظورم آدم سنگینی باشد، واقعاً نمی گویم "رئیس بزرگ" .

boss" if I mean top guy. Now, let's look at this one. You're talking

اگر منظورم آدم برتر باشد، نمی گویم "رئیس بزرگ". حالا بیایید به این یکی نگاه کنیم. داری در

about your brother. "My big brother" -- what does that mean? Generally, it means older,

مورد برادرت حرف میزنی "برادر بزرگ من" - این به چه معناست؟ به طور کلی به معنای بزرگتر،

my older brother, my big brother. Okay? And if you talk about your younger brother, "my

برادر بزرگتر، برادر بزرگتر من است. باشه؟ و اگر در مورد برادر کوچکتر خود صحبت کنید، "

little brother". He's not physically small, he's younger. Okay? So it's the same idea.

برادر کوچک من". او از نظر بدنی کوچک نیست، او جوان تر است. باشه؟ پس همین ایده است.

If you say: "my large brother", again, you're talking about a big boy, bigger than you anyway

اگر بگویید: "برادر بزرگ من"، باز در مورد پسر بزرگی صحبت می کنید، به هر حال بزرگتر از شما

-- that's why you think he's large. And again, here we go about with amount or

-- به همین دلیل فکر می کنید بزرگ است. و دوباره، در اینجا با مقدار یا

number describing a quantity. I would say: "A large number of people came to the party.",

عددی که یک کمیت را توصیف می کند، صحبت می کنیم. من می گویم: " تعداد زیادی از مردم به مهمانی آمدند."،

"A large number of stars are in the sky." Whatever, it's not a good example but it's

"تعداد زیادی از ستاره ها در آسمان هستند." هر چه باشد، مثال خوبی نیست

an example. I wouldn't say: "A big number" -- it just sounds a little bit strange. It's

اما نمونه است. من نمی گویم: "یک عدد بزرگ" -- فقط کمی عجیب به نظر می رسد.

not very common to say: "a big number". Again, not wrong. If you say: "A big number of people

خیلی رایج نیست که بگوییم: "عدد بزرگ". باز هم اشتباه نیست. اگر بگویید: «تعداد زیادی

came", everybody will understand. It's fine, but not commonly heard. But if you talk about

آمدند» همه می فهمند. خوب است، اما معمولا شنیده نمی شود. اما اگر در مورد

amount, again, more common: "a large amount of whatever", "a large amount of money was

مقدار صحبت کنید، دوباره، رایج تر است: "مقدار زیادی از هر چیزی"، "مقدار زیادی از پول

spent." But you could say: "a big amount". Most people prefer to say "large"; it just

خرج شد." اما می توان گفت: "مقدار زیادی". بیشتر مردم ترجیح می دهند بگویند "بزرگ". فقط

sounds a little bit better for whatever reason. Now, again, here you go: context. "Large business"

به هر دلیلی کمی بهتر به نظر می رسد. حالا، دوباره، اینجا می روید: زمینه. «کسب و کار بزرگ»

versus "big business". Okay? "Big business" you're talking about a big company or a big

در مقابل «کسب و کار بزرگ». باشه؟ "کسب و کار بزرگ" شما در مورد یک شرکت بزرگ یا یک صنعت بزرگ صحبت

industry. Okay? "Large business" means you do, it does a lot of traffic, a lot of trading,

می کنید. باشه؟ "کسب و کار بزرگ" به این معنی است که شما انجام می دهید، ترافیک زیادی انجام می دهد، معاملات

a lot of sales and incoming/outgoing revenues, etcetera. So I can't tell you exactly there's

زیادی انجام می دهد، فروش زیادی و درآمدهای ورودی/خروجی، و غیره. بنابراین نمی توانم دقیقاً به شما بگویم

a difference between "big" and "large", it's about context: which one sounds better? Okay?

که تفاوتی بین "بزرگ" و "بزرگ" وجود دارد، این در مورد زمینه است: کدام یک بهتر به نظر می رسد؟ باشه؟

You could say: "a big house", you could say: "a large house", they will mean exactly the

شما می توانید بگویید: "یک خانه بزرگ"، می توانید بگویید: "یک خانه بزرگ"، آنها دقیقاً به همین معنی خواهند

same thing. So basically, be careful about the context. If it doesn't feel right, change

بود. بنابراین اساساً مراقب زمینه باشید. اگر درست نیست،

it to the other one but don't worry about using one or the other. And if you're doing

آن را به دیگری تغییر دهید، اما نگران استفاده از یکی یا دیگری نباشید. و اگر در حال

a test like TOEFL or IELTS, "big" and "large" in the essay will get you the same points.

انجام آزمونی مانند تافل یا آیلتس هستید، "بزرگ" و "بزرگ" در مقاله به شما امتیازات مشابهی می دهد.

"Large" is not a fancy word, it's just another way of saying "big". Okay? So the best I can

"بزرگ" یک کلمه فانتزی نیست، فقط یک راه دیگر برای گفتن "بزرگ" است. باشه؟ بنابراین بهترین کاری که می

do for you with these two. "Small" and "little", they have some variations, "big" and "large",

توانم با این دو برای شما انجام دهم. "کوچک" و "کوچک"، آنها دارای تغییراتی هستند، "بزرگ" و "بزرگ"،

not so much. Now, let's take a look at "tall" and "high".

نه چندان زیاد. حالا بیایید نگاهی به «بلند» و «بلند» بیاندازیم.

Okay, so let's look at our last one here: "tall" and "high". This one should be a little

خوب، پس بیایید به آخرین مورد خود در اینجا نگاه کنیم: "قد بلند" و "بلند". این یکی باید

bit more straightforward. Okay? When we talk about tall things, generally it's, generally

کمی ساده تر باشد. باشه؟ وقتی در مورد چیزهای بلند صحبت می کنیم، به طور کلی، به طور

it's always about physical things. Not always, there are certain exceptions but mostly it's

کلی همیشه در مورد چیزهای فیزیکی است. نه همیشه، استثناهای خاصی وجود دارد، اما بیشتر در

about physical things. And if you want to remember, think about things that are standing.

مورد چیزهای فیزیکی است. و اگر می خواهید به خاطر بسپارید، به چیزهایی که ایستاده اند فکر کنید.

Okay? So a person, like for example myself, I am standing here and I am this tall.

باشه؟ بنابراین یک نفر، مثلاً خودم، من اینجا ایستاده ام و این قد بلند هستم.

If somebody this tall is next to me, then I am tall. If somebody is here, then I am short.

اگر کسی به این قد در کنار من باشد، پس من قد بلند هستم. اگر کسی اینجاست، پس من کوتاه هستم.

But it doesn't matter, by talking about a person and then we're talking about tall or

اما مهم نیست، با صحبت در مورد یک شخص و سپس ما در مورد بلند یا نه بلند صحبت می کنیم

not tall. We don't say: "A person is high." If you say: "A person is high", he's probably

. نمی گوییم: «آدم بالاست». اگر می گویید: "یک فرد بالاست"، احتمالاً

doing something very different than studying English.

کاری متفاوت از مطالعه انگلیسی انجام می دهد.

Anyway, if we talk about "high", generally speaking, we talk about above average, above

به هر حال، اگر در مورد "بالا" صحبت کنیم، به طور کلی ، در مورد بالاتر از حد متوسط ​​صحبت می کنیم، بالاتر از

others like it. Okay? So we're talking about high ground. Okay? So let's say you have,

موارد مشابه. باشه؟ بنابراین ما در مورد ارتفاعات صحبت می کنیم. باشه؟ بنابراین بیایید بگوییم شما دارید

this is sea level, this is called high ground; it's above the other ground around it, above

، این سطح دریا است، به آن زمین مرتفع می گویند. این بالاتر از زمین دیگر اطراف آن است،

sea level generally speaking. We also use "high" to talk about ideas, things that are

به طور کلی بالاتر از سطح دریا. ما همچنین از "بالا" برای صحبت در مورد ایده ها استفاده می کنیم، چیزهایی که

ideas; they're not real, they're not physical. High cost, the high cost of living, a high

ایده هستند. آنها واقعی نیستند، آنها فیزیکی نیستند. هزینه بالا، هزینه زندگی بالا،

price. We would never say "tall" about these things because there's nothing to compare

قیمت بالا. ما هرگز در مورد این چیزها "بلند" نمی گوییم زیرا چیزی برای مقایسه

them to. They're just an idea and they're high. Okay?

آنها وجود ندارد. آنها فقط یک ایده هستند و بالا هستند. باشه؟

Position, for example: an official in government, he's a high official means he has a very high

به عنوان مثال، مقام: یک مقام در دولت، او یک مقام عالی است به این معنی که او رتبه بسیار بالایی دارد

rank. Or we talk about high culture, people who go to the opera and drink champagne and

. یا در مورد فرهنگ بالا صحبت می کنیم، افرادی که به اپرا می روند و شامپاین می نوشند و

drive in limousines, they live in a slightly higher lifestyle, higher culture, etc.

با لیموزین رانندگی می کنند، آنها در سبک زندگی کمی بالاتر، فرهنگ بالاتر و غیره زندگی می کنند.

Something when you're reaching for a peak. So for example: travelling -- the reason you

چیزی که وقتی شما به اوج می رسید. به عنوان مثال: مسافرت -- دلیل اینکه

don't want to travel in summer is because it's high season; prices are very high then.

نمی خواهید در تابستان سفر کنید این است که فصل اوج است. اونوقت قیمت ها خیلی بالاست

We don't use "tall" for any of these things. Okay?

ما برای هیچ یک از این موارد از "بلند" استفاده نمی کنیم. باشه؟

But, in some situations you can use either one. If you describe something or someone...

اما، در برخی شرایط می توانید از هر کدام استفاده کنید. اگر چیزی یا کسی را توصیف کنید...

He, let's say for example: "He is 6 feet high." It sounds a little strange. You would say:

او، مثلاً بگوییم: "او 6 فوت ارتفاع دارد." کمی عجیب به نظر می رسد. شما می گویید:

"He is 6 feet tall." But if you're talking about like a wall or a door, "The door is

"قد او 6 فوت است." اما اگر در مورد دیوار یا در صحبت می‌کنید، "در

6 feet high, six feet tall", both are okay. Okay?

6 فوت ارتفاع، شش فوت بلند است"، هر دو مشکلی ندارند. باشه؟

Now, sometimes people mix these up. If we're talking about a building, some people say:

حالا گاهی مردم اینها را با هم قاطی می کنند. اگر صحبت از ساختمان باشد، برخی می گویند

"It's a very tall building." Like: the World Trade Center is a very tall building. Some

: ساختمان بسیار بلندی است. مانند: مرکز تجارت جهانی یک ساختمان بسیار بلند است. بعضی

people say: "It's a very high building." Again, depends which one you want to use. I, personally,

ها می گویند: ساختمان بسیار بلندی است. باز هم بستگی دارد که از کدام یک استفاده کنید. من

would use "tall building" because a building is standing, somebody built it, it is standing.

شخصاً از "ساختمان بلند" استفاده می کنم زیرا یک ساختمان ایستاده است، کسی آن را ساخته است، ایستاده است.

If you're talking about a mountain, I would say: "It's a high mountain." You could say:

اگر از کوه صحبت می کنید، می گویم: کوه بلندی است. می توانید بگویید:

"It's a tall mountain." But a mountain isn't standing, a mountain is sitting; it's been

"این کوه بلند است." اما کوهی ایستاده نیست، کوهی نشسته است.

there forever, it's sitting there. Nobody put it there, it's not moving so I consider

برای همیشه آنجا بوده، آنجا نشسته است. هیچ کس آن را آنجا قرار نداده است، حرکت نمی کند، بنابراین من

it sitting and therefore it's high. It's higher than the ground or the other mountains around

آن را نشسته می دانم و بنابراین بالا است. از سطح زمین یا سایر کوه های اطراف

it. Okay? Again, context. Don't forget that. It's always

آن بلندتر است. باشه؟ باز هم، زمینه. این را فراموش نکنید. همیشه

about context. Although the distinctions here are a little bit more clear. "Big" and "large",

در مورد زمینه است. اگرچه تفاوت ها در اینجا کمی واضح تر است. "بزرگ" و "بزرگ"،

not so much; "small" and "little", yes and no; "tall" and "high", more clear cut. Okay?

نه چندان زیاد. «کوچک» و «کم»، بله و نه. "بلند" و "بلند"، واضح تر. باشه؟

But again, if you need more practice go to www.engvid.com. There's a quiz there you can

اما دوباره، اگر به تمرین بیشتری نیاز دارید، به www.engvid.com مراجعه کنید. یک مسابقه در آنجا وجود دارد که می توانید

try out. Also, don't forget to subscribe to my YouTube channel, and come back again and

امتحان کنید. همچنین فراموش نکنید که در کانال یوتیوب من مشترک شوید و دوباره برگردید

take some more lessons with us. Thank you.

و چند درس دیگر را با ما بگذرانید. متشکرم.