IELTS & TOEFL Writing: 5 Common Mistakes

Hi. Welcome again to www.engvid.com. I'm Adam. Today's lesson, we're looking at IELTS and TOEFL,

سلام. دوباره به www.engvid.com خوش آمدید. من آدام هستم. درس امروز، آیلتس و تافل،

the writing section, and we're going to look at the five most common mistakes that

بخش رایتینگ را بررسی می‌کنیم، و پنج اشتباه رایجی

I see when I'm checking students' essays. Okay? Now, as usual, for the IELTS and TOEFL

را که هنگام بررسی مقاله‌های دانش‌آموزان می‌بینم، بررسی می‌کنیم. باشه؟ حالا طبق معمول برای درس آیلتس و تافل

lesson, I will speak a little bit more natural speed, a little bit faster than usual. If

کمی سرعت طبیعی تر صحبت می کنم ، کمی سریعتر از همیشه. اگر

you're a beginner, don't worry. Watch the video, listen, practice your listening. Get

مبتدی هستید، نگران نباشید. ویدیو را تماشا کنید، گوش دهید، گوش دادن خود را تمرین کنید.

the vocabulary you need.

واژگان مورد نیاز خود را بدست آورید.

It's all... It's good for everybody, but just a little bit harder. Okay?

این همه چیز است... برای همه خوب است، اما فقط کمی سخت تر. باشه؟

So, now, where do I begin? I check a lot of essays. Okay? People send me their essays,

خب، حالا، از کجا شروع کنم؟ من بسیاری از مقالات را بررسی می کنم . باشه؟ مردم مقالات خود را برای من می فرستند،

I check them, I edit them, I tell them what they're doing wrong, and I've come to the

آنها را بررسی می کنم، آنها را ویرایش می کنم، به آنها می گویم چه اشتباهی انجام می دهند و من متوجه شده ام

realization that there are certain mistakes that many, many people make. So, I want to

که اشتباهات خاصی وجود دارد که بسیاری از افراد مرتکب می شوند. بنابراین، می

tell you five of these common mistakes so that you can avoid making them. Okay?

خواهم پنج مورد از این اشتباهات رایج را به شما بگویم تا بتوانید از انجام آنها جلوگیری کنید. باشه؟

And the first one-and this is the most common mistake that I see-is that you are trying

و اولین مورد - و این رایج ترین اشتباهی است که من می بینم - این است که شما

too hard. Now, what does this mean? Trying hard is a good thing, right? Yes, it is. But

خیلی تلاش می کنید. حالا این یعنی چی؟ تلاش زیاد چیز خوبی است، درست است؟ بله همینطور است. اما

you're trying too hard to sound impressive. Okay? You're trying to impress the graders

شما بیش از حد تلاش می کنید که چشمگیر به نظر برسید. باشه؟ شما سعی می‌کنید دانش‌آموزان را تحت تأثیر قرار دهید

of these... Of these exams, IELTS and TOEFL, you think that by using big words or lots

... از بین این آزمون‌ها، آیلتس و تافل، فکر می‌کنید که با استفاده از کلمات بزرگ یا

of idioms, or very, very long sentences that are very complex and have many clauses that

اصطلاحات زیاد یا جملات بسیار بسیار طولانی که بسیار پیچیده هستند و دارای بندهای زیادی

you're getting a higher score. In fact, most of the times, you're actually hurting yourselves.

هستند. دوباره نمره بالاتری می گیرید در واقع، بیشتر اوقات، شما واقعاً به خودتان صدمه می زنید.

Why? Because you're using words incorrectly, you're using them inappropriately, meaning

چرا؟ از آنجایی که شما از کلمات به اشتباه استفاده می کنید، آنها را به طور نامناسب به کار می برید، به این معنی که

in the wrong context or the wrong usage or in the wrong parts of speech; you're using

در زمینه اشتباه یا استفاده اشتباه یا در قسمت های اشتباه گفتار. شما از

a verb when you should use a noun, etc. When you write very, very long sentences, quite

یک فعل استفاده می کنید زمانی که باید از یک اسم استفاده کنید، و غیره. وقتی جملات خیلی خیلی طولانی می نویسید،

often, you have run-on sentences, mean... Meaning you have two independent clauses in

اغلب، جملات اجرا شده دارید، معنی... یعنی شما دو بند مستقل در

one sentence, and no punctuation, and no conjunctions, and then the whole sentence falls apart and

یک جمله دارید، و نه نقطه گذاری، و بدون حروف ربط، و سپس کل جمله به هم می ریزد و

means nothing. And also, a lot of people use idioms because... Yeah, idioms will get you

معنایی ندارد. و همچنین، بسیاری از افراد از اصطلاحات استفاده می‌کنند زیرا... بله، اصطلاحات

extra points, but they're using them incorrectly or in the wrong context. Again, make sure

امتیاز بیشتری به شما می‌دهند، اما آنها آنها را به اشتباه یا در زمینه اشتباه استفاده می‌کنند. باز هم، مطمئن

you know the words you're using, make sure you know the idioms you're using, and shorter

شوید که کلماتی را که استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که اصطلاحاتی را که استفاده می‌کنید می‌شناسید، و

sentences can actually be better. Simple is often better than complex. If you think about...

جملات کوتاه‌تر در واقع می‌توانند بهتر باشند. ساده اغلب بهتر از پیچیده است. اگر در مورد ...

As an analogy, if you think about cooking, the more spices you put into the dish, the

به عنوان یک قیاس، اگر به آشپزی فکر می کنید، هرچه ادویه های بیشتری در ظرف بریزید،

less you taste the actual meat or the actual core of the dish. Simple is best.

طعم گوشت واقعی یا هسته واقعی غذا را کمتر می کنید . ساده بهترین است.

Let me give you an example. Here are two sentences. Okay? Let me read them to you.

بگذارید برای شما مثالی بزنم. در اینجا دو جمله وجود دارد. باشه؟ بذار برات بخونمشون

"The CEO", Chief Executive Officer, like the head of the company... "The CEO's tenure at the company

«مدیرعامل»، مدیر اجرایی، مانند رئیس شرکت... «دوران تصدی مدیرعامل در شرکت

was abbreviated due to his reluctance to integrate more females into upper managerial posts,

به دلیل عدم تمایل وی به ادغام زنان بیشتر در پست‌های مدیریتی به طور خلاصه خلاصه شد و در

thereby drawing the ire of the Board who consequently relieved him of his duties."

نتیجه خشم هیئت‌مدیره را برانگیخت . او از وظایفش است.»

Now, this sentence is perfectly okay. It's grammatically correct, all the words are being used correctly, but

حالا این جمله کاملاً مشکلی ندارد. از نظر گرامری درست است، همه کلمات به درستی استفاده می شوند، اما

if you can write a sentence like this the way that I wrote it here, then you don't need

اگر می توانید جمله ای مانند این را به روشی که من اینجا نوشتم بنویسید، پس لازم

to worry about the IELTS or the TOEFL; your English is obviously very high level. If you

نیست نگران آیلتس یا تافل باشید. زبان انگلیسی شما واضح است که سطح بسیار بالایی دارد. اگر بتوانید

can do this, then this test will be very easy for you.

این کار را انجام دهید، این تست برای شما بسیار آسان خواهد بود.

However, a lot of people, a lot of test-takers try to write this sentence, and then they

با این حال، بسیاری از افراد، بسیاری از آزمون دهندگان سعی می کنند این جمله را بنویسند، و سپس در

end up making many, many mistakes. They don't use this word correctly: "abbreviated", they

نهایت اشتباهات بسیار زیادی مرتکب می شوند. این کلمه را درست به کار نمی برند: «مختصر»، می

say: "abbreviation". Okay? That's the more common thing of it. "Abbreviated" means made

گویند: «مخفف». باشه؟ این رایج ترین چیز آن است. «مخفف» به معنای کوتاهتر شده است

shorter. Okay? "Reluctance", hesitance, like not really wanting to. This word: "ire". I

. باشه؟ «اکراه»، دودلی، مثل اینکه واقعاً نمی‌خواهم. این کلمه: "عصبانیت". من همیشه می

write all the time, I write for a living. I never use this word "ire", because it's

نویسم، برای امرار معاش می نویسم. من هرگز از این کلمه "عصبانیت" استفاده نمی کنم، زیرا این کلمه

so old-fashioned. And also, it's a small word. Right? So you don't need many syllables, you

بسیار قدیمی است. و همچنین، این یک کلمه کوچک است. درست؟ بنابراین شما به هجاهای زیادی نیاز ندارید،

don't need very rare words. You need to be simple, you need to get your message across.

به کلمات بسیار کمیاب نیاز ندارید. شما باید ساده باشید، باید پیام خود را منتقل کنید.

The most important part of the test is: Answer the question. They give you a task, answer

مهمترین بخش آزمون این است: به سوال پاسخ دهید. به شما تکلیف می دهند،

it. Answer it clearly, concisely. Means: Use fewer words, not more words. If you can say

جواب بدهید. واضح و مختصر به آن پاسخ دهید. معنی: از کلمات کمتر استفاده کنید نه بیشتر. اگر بتوانید

the same thing in fewer words, get the message across, make it clear, make the reader interested,

همان چیزی را با کلمات کمتر بیان کنید، پیام را به گوش مخاطب برسانید، آن را روشن کنید، خواننده را علاقه مند کنید،

then you'll get higher points than if you write something like this. Okay?

در این صورت امتیازهای بالاتری نسبت به نوشتن چنین چیزی دریافت خواهید کرد. باشه؟

Let's look at this sentence:

بیایید به این جمله نگاه کنیم:

"The CEO's time was cut short because he wouldn't promote

"زمان مدیر عامل کوتاه شد زیرا او

women to top positions, which angered the Board who then fired him."

زنان را به سمت های عالی ارتقا نمی داد، که باعث خشم هیئت مدیره شد و سپس او را اخراج کرد."

Okay, look at the two sentences. This sentence means exactly the same thing as this sentence.

خوب، به دو جمله نگاه کنید. این جمله دقیقاً همان معنای این جمله است.

Much shorter, much simpler words, much more direct delivery of the message. Now, "tenure", "time", same

کلمات بسیار کوتاه تر، بسیار ساده تر، ارسال مستقیم بسیار بیشتر پیام. حالا «مدت»، «زمان»،

thing. Tenure's a nice word, but if you're not going to use it correctly, then you're

همان. تصدی کلمه خوبی است، اما اگر قرار نیست از آن به درستی استفاده کنید،

going to lose points; not gain points. Better to write "time", and get the message across,

امتیاز از دست خواهید داد. امتیاز کسب نکنید بهتر است «زمان» بنویسید، و پیام را منتقل کنید،

than to write "tenure" and use a word incorrectly, which means you don't actually know it, and

تا اینکه «تصویر» را بنویسید و یک کلمه را اشتباه استفاده کنید، یعنی در واقع آن را نمی‌دانید

you make the whole sentence confusing to the reader. So you're actually doing two bad things.

و کل جمله را برای خواننده گیج‌کننده می‌کنید . بنابراین شما در واقع دو کار بد انجام می دهید.

We call this a "double-whammy", in case you need extra expressions.

در صورتی که به عبارات اضافی نیاز داشته باشید، ما این را "دوباره" می نامیم .

A double-whammy means

دوباره به این معنی است

you're hurting yourself twice. Okay? So don't do that.

که شما دو بار به خودتان آسیب می رسانید. باشه؟ پس این کار را نکن

"Ire", just say "angered". Now, if you can use the word "angered", this is a high-end word.

"عصبانی"، فقط بگویید "عصبانی". حالا اگر بتوانید از کلمه "عصبانی" استفاده کنید، این یک کلمه سطح بالا است.

Now, you're thinking: "Angry? 'Angry' is not a high-end word." Yes, but I didn't

اکنون، شما به این فکر می کنید: "عصبانی؟ "عصبانیت" یک کلمه سطح بالا نیست." بله، اما من

say "angry". I said "angered". If you could show the graders that you know this word so

نگفتم "عصبانی". گفتم "عصبانی". اگر می‌توانستید به دانش‌آموزان نشان دهید که این کلمه را آنقدر

well that you know how to use it as a verb... Because most people don't. Most people only

خوب می‌دانید که می‌دانید چگونه از آن به عنوان فعل استفاده کنید... زیرا بیشتر مردم این را نمی‌دانند. اکثر مردم

know "angry" or "anger", the noun. Very few people use this word as a verb. Use this word

فقط اسم «عصبانی» یا «خشم» را می شناسند. افراد بسیار کمی از این کلمه به عنوان فعل استفاده می کنند. از این کلمه

as a verb, and you have your high-end vocabulary, you get your extra points. Use "ire" incorrectly

به عنوان فعل استفاده کنید، و شما واژگان سطح بالایی خود را دارید، امتیاز اضافی خود را دریافت می کنید. از "عصبانیت" به اشتباه استفاده

and you're actually losing points. Okay? Same idea, fewer words, simple words, the message

کنید و در واقع امتیاز از دست می دهید. باشه؟ همان ایده، کلمات کمتر، کلمات ساده،

is clear and to the point.

پیام واضح و دقیق است.

Now, for some reason people love this idiom:

حالا به دلایلی مردم این اصطلاح را دوست دارند:

"a double-edged sword". Everything is a double-edged sword.

"شمشیر دو لبه". همه چیز یک شمشیر دو لبه است.

The problem with a double-edged sword is that there's two sides to it, and most

مشکل شمشیر دولبه این است که دو طرف آن وجود دارد و بیشتر

people don't realize that. Right? If you're going to use an idiom, make sure you're using

مردم این را نمی دانند. درست؟ اگر می خواهید از یک اصطلاح استفاده کنید، مطمئن شوید که

it correctly. So, this idiom, "a double-edged sword" means that something, or a situation,

آن را به درستی استفاده می کنید. پس این اصطلاح « شمشیر دولبه» به این معناست که چیزی یا موقعیتی

or an action has both a positive side and a negative side. So if you're going to use

یا عملی هم جنبه مثبت دارد و هم جنبه منفی. بنابراین اگر قصد استفاده از

this idiom, you better explain to the reader: What is the positive, what is the negative?

این اصطلاح را دارید، بهتر است برای خواننده توضیح دهید: مثبت چیست، چه چیزی منفی است؟

Okay? So, this sentence is a double-edged sword. If you can write it like this, then

باشه؟ پس این جمله یک شمشیر دولبه است. اگر بتوانید آن را به این شکل بنویسید،

yeah, you're getting a bonus point. But on the other side of it, if you write... If you

بله، یک امتیاز جایزه دریافت می کنید. اما از طرف دیگر اگر بنویسید... اگر

make any mistakes in it, you're losing points. So be very careful with vocabulary, extra

در آن اشتباه کنید، امتیاز از دست می دهید. بنابراین در مورد واژگان،

words that you don't need, and idioms.

کلمات اضافی که نیاز ندارید و اصطلاحات بسیار مراقب باشید.

Now, another thing: Long, complicated sentences. They don't need to be. Remember I said they're

حالا یک چیز دیگر: جملات طولانی و پیچیده. آنها نیازی به بودن ندارند. یادت هست که گفتم

run-on sentences? Now, another thing you have to worry about is redundancy. This is a big

آنها جملاتی هستند؟ حال، چیز دیگری که باید نگران آن باشید، افزونگی است. این یک

word, but I'll write it here. If something is redundant, it means it's unnecessary.

کلمه بزرگ است، اما من آن را در اینجا می نویسم. اگر چیزی زائد است، به این معنی است که غیر ضروری است.

"The CEO's tenure at the company", now, here you noticed I put "at the company". Here... Here,

"دوران تصدی مدیرعامل در شرکت"، حالا، اینجا متوجه شدید که "در شرکت" را گذاشتم. اینجا... اینجا

I didn't put "the company". Why? A CEO is a head of a company, it's understood that

«شرکت» را نگذاشتم. چرا؟ یک مدیر عامل یک رئیس یک شرکت است، این قابل درک است

the time at the company. I don't actually need to say it. If you can use three words

که زمان در شرکت است. در واقع نیازی به گفتن آن ندارم اگر می توانید از سه کلمه

to say something, don't use five. If you can use five, don't use 10. Less is more, just

برای گفتن چیزی استفاده کنید، از پنج کلمه استفاده نکنید. اگر می توانید از پنج استفاده کنید، از 10 استفاده نکنید. کمتر است، درست

like when you're putting on makeup. Another analogy, there, for you. Okay? So, this is

مانند زمانی که آرایش می کنید. یک قیاس دیگر برای شما وجود دارد. باشه؟ بنابراین، این

the most common mistake. Let's look at a few more.

رایج ترین اشتباه است. بیایید به چند مورد دیگر نگاه کنیم.

Okay, so now we're a little bit busy, here, but I'll squeeze everything into one shot

خوب، حالا ما اینجا کمی شلوغ هستیم، اما من همه چیز را در یک عکس جمع

so it's much easier for you. What I'm going to do, I'm going to begin by looking at a

می کنم تا برای شما خیلی راحت تر باشد. کاری که قرار است انجام دهم، با بررسی یک کار بسیار کلاسیک شروع می کنم

very classic task, either IELTS or TOEFL will give it to you. "Parents make the best teachers."

، یا آیلتس یا تافل آن را به شما می دهد. "والدین بهترین معلمان را می سازند."

Do you agree or disagree? Okay. You had your introduction, we're talking about parents,

موافقی یا مخالف؟ باشه. شما مقدمه خود را داشتید، ما در مورد والدین

we're talking about education, we're talking about children. Some people believe that parents

صحبت می کنیم، ما در مورد آموزش صحبت می کنیم، ما در مورد فرزندان صحبت می کنیم. برخی معتقدند که والدین

are the best, some people believe teachers are the best. I think that... I agree that

بهترین هستند، برخی معتقدند معلمان بهترین هستند. من فکر می کنم که ... موافقم که

parents are the best teachers. Okay, your introduction's done.

والدین بهترین معلمان هستند. بسیار خوب، معرفی شما انجام شد.

Let's get into the first body paragraph. So, first, I'm going to read this to you. This

بیایید وارد پاراگراف اول بدن شویم. بنابراین، اول، من قصد دارم این را برای شما بخوانم. این

is not a complete paragraph, but you'll get the idea.

یک پاراگراف کامل نیست، اما شما این ایده را دریافت خواهید کرد.

"Firstly, parents know their child best, including what he likes and doesn't like, such as books he likes to read, or favourite

اولاً، والدین کودک خود را بهتر می شناسند، از جمله اینکه چه چیزهایی را دوست دارد و چه چیزی را دوست ندارد، مانند کتاب هایی که دوست دارد بخواند یا

science topics. Parents can also talk to the child's teachers and find out from them how

موضوعات علمی مورد علاقه.

to help him at home. They can also monitor how much TV he watches, and cutting down on

آنها همچنین می توانند میزان تماشای تلویزیون را کنترل کنند و کاهش

this might help his concentration."

آن ممکن است به تمرکز او کمک کند ."

And on and on. Okay? I didn't give you the full paragraph.

و همچنان ادامه دارد. باشه؟ من پاراگراف کامل را به شما ندادم.

Not necessary; you'll understand what I'm getting at.

لازم نیست؛ شما متوجه خواهید شد که من در چه چیزی هستم.

So, common mistake number two: No topic sentence. If you look at this example, I don't know

بنابراین، اشتباه رایج شماره دو: بدون جمله موضوعی. اگر به این مثال نگاه کنید، من نمی

what this paragraph is about. Right? A topic sentence is your introduction sentence to

دانم این پاراگراف در مورد چیست. درست؟ یک جمله موضوعی جمله مقدماتی شما

the paragraph. It's very important to remember that one paragraph has one central idea. Okay?

برای پاراگراف است. بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که یک پاراگراف یک ایده اصلی دارد. باشه؟

This central idea must be presented right at the beginning of the paragraph so the reader

این ایده اصلی باید درست در ابتدای پاراگراف ارائه شود تا خواننده

knows what to expect. So, in this sentence, we're talking about parents know their child,

بداند چه انتظاری دارد. بنابراین، در این جمله، ما درباره والدین صحبت می کنیم که فرزندشان را

they know what he likes and what he doesn't like, they know what books he likes, they

می شناسند، آنها می دانند که او چه چیزی را دوست دارد و چه چیزی را دوست ندارد ، آنها می دانند که او چه کتاب هایی را دوست دارد، آنها

know what science topics he likes. What is this paragraph about? Is it about books? Is

می دانند که او چه موضوعات علمی را دوست دارد. این پاراگراف در مورد چیست؟ آیا در مورد کتاب است؟ آیا

it about choosing his books or choosing his science topics? Is it about parents know their

در مورد انتخاب کتاب های او است یا انتخاب موضوعات علمی او؟ آیا این مربوط به شناخت والدین

child? Is it about what he likes, what he doesn't like? I'm assuming that it's: Parents

فرزندشان است؟ آیا به آنچه که دوست دارد، چیزی که دوست ندارد مربوط می شود؟ من فرض می کنم که این است: والدین

know their child best. Okay? So it's about the parents' knowledge of the child. That

فرزند خود را بهتر می شناسند. باشه؟ بنابراین در مورد شناخت والدین از کودک است. این

is what this paragraph is about. That is why they are the best teachers, because they know

همان چیزی است که این پاراگراف در مورد آن است. به همین دلیل است که آنها بهترین معلمان هستند، زیرا

their child. Put a period here, and then start with your reasons. This is your topic sentence.

آنها فرزند خود را می شناسند. در اینجا یک دوره بگذارید و سپس با دلایل خود شروع کنید. این جمله موضوع شماست.

This is what the paragraph is about. Stop, start giving me your support; start elaborating

این همان چیزی است که پاراگراف در مورد آن است. بس کن، شروع کن به حمایتت از من. شروع به توضیح بیشتر

on this key point, and giving me the details, reasons, examples, etc.

در مورد این نکته کلیدی کنید و جزئیات، دلایل، مثال ها و غیره را به من ارائه دهید

Too many ideas. So, this basically goes in line with the topic... No topic sentence.

. ایده های زیادی وجود دارد. بنابراین، این اساساً مطابق با موضوع است ... بدون جمله موضوعی.

So then, okay, they know what he likes, what he doesn't like, his books, etc. They can

بنابراین، خوب، آنها می دانند که او چه چیزی را دوست دارد، چه چیزی را دوست ندارد، کتاب هایش و غیره را می داند. همچنین می توانند

also talk to the child's teachers and find out how they can help him. Okay, that's another

با معلمان کودک صحبت کنند و بفهمند که چگونه می توانند به او کمک کنند. خوب، این

way they can do. So, teachers have nobody to ask. Or maybe they have the parents. Who

راه دیگری است که آنها می توانند انجام دهند. بنابراین، معلمان کسی را ندارند که بپرسند. یا شاید آنها پدر و مادر را دارند. چه کسی

knows? So, parents know their child best, parents can talk to the child's teachers,

می داند؟ بنابراین، والدین فرزندشان را بهتر می شناسند، والدین می توانند با معلمان کودک صحبت کنند،

they can find... They can monitor how much TV he watches, so they can... This is something

می توانند پیدا کنند... آنها می توانند نظارت کنند که او چقدر تلویزیون تماشا می کند، بنابراین می توانند... این کار

else they can do. Doesn't have anything to do with what he likes or doesn't like. They

دیگری است که آنها می توانند انجام دهند. ربطی به چیزی که او دوست دارد یا دوست ندارد ندارد. آنها

can concen-... They can help his concentration by cutting down on TV. Too many ideas, here.

می توانند تمرکز کنند... آنها می توانند با کم کردن تلویزیون به تمرکز او کمک کنند. ایده های زیادی، اینجا.

Now, too many ideas is not a bad thing if each idea is expanded on, you elaborate, you

حالا، ایده های زیاد بد نیست اگر هر ایده بسط داده شود، مفصل

explain why this is important, and you have to connect. Right? Every sentence must flow

توضیح دهید، توضیح دهید که چرا این مهم است، و باید ارتباط برقرار کنید. درست؟ هر جمله باید

in terms of ideas, logically, from one idea to the next. So, here, this... This sentence

بر حسب ایده، به طور منطقی، از یک ایده به ایده دیگر جریان یابد. پس اینجا، این... این جمله

and this sentence really have no connection. Here, we're talking about what he likes; here

و این جمله واقعاً ربطی ندارند. در اینجا، ما در مورد آنچه او دوست دارد صحبت می کنیم. در اینجا

about what they can do with their teachers. Two completely separate ideas, not connected

در مورد آنچه که آنها می توانند با معلمان خود انجام دهند. دو ایده کاملاً مجزا که

by anything. Okay? Next, they can talk about TV. They can cut down on TV. Okay. What does

با هیچ چیز مرتبط نیستند. باشه؟ بعد، آنها می توانند در مورد تلویزیون صحبت کنند . آنها می توانند تلویزیون را کاهش دهند. باشه.

that have to do with talking to the child's teachers? Nothing. Again, no connection. Different

چه ربطی به صحبت با معلمان کودک دارد ؟ هیچ چیزی. باز هم بدون ارتباط

idea. So the reader is going:

ایده متفاوت بنابراین خواننده

"Umm, what are you trying to do here? Like, what...? What is the purpose of this essay?

می‌گوید: "امم، اینجا می‌خواهی چه کار کنی؟ مثل، چه...؟ هدف از این مقاله چیست؟

What is the purpose of this paragraph?" The point is you're

هدف این پاراگراف چیست؟" نکته این است که شما

trying to support your idea, why you think parents are the best teacher.

سعی می کنید از ایده خود حمایت کنید، چرا فکر می کنید والدین بهترین معلم هستند.

Don't just throw in ideas.

فقط ایده ها را مطرح نکنید.

Which brings us to point number four: Good point... So, you're making good points. There's

که ما را به نقطه چهار می رساند: نکته خوب... بنابراین، شما نکات خوبی را بیان می کنید. در اینجا

nothing wrong with the ideas, here; they're actually quite good, quite strong in terms

هیچ اشکالی با ایده ها وجود ندارد. آنها در واقع بسیار خوب هستند، از

of supporting your opinion. But then you don't give me any examples. Okay? For example, if

نظر حمایت از نظر شما بسیار قوی هستند. اما شما هیچ مثالی برای من نمی آورید. باشه؟ به عنوان مثال،

you're talking about books, this is like already the second sentence, you're talking about

اگر شما در مورد کتاب صحبت می کنید، این مانند جمله دوم است، شما در مورد این صحبت می کنید

what books he likes, what science he likes... For example, if a child likes dinosaurs, the

که او چه کتاب هایی را دوست دارد، چه علمی را دوست دارد... به عنوان مثال، اگر کودکی دایناسورها را دوست دارد،

parents can then go buy him a dinosaur set, a model set, or books about dinosaurs, or

والدین می توانند بروند. برای او یک مجموعه دایناسور، یک مجموعه مدل یا کتاب در مورد دایناسورها بخر، یا

they can take him to the museum to see... The Natural History Museum to see how dinosaurs

می توانند او را به موزه ببرند تا ببیند... موزه تاریخ طبیعی تا ببیند دایناسورها چگونه

evolved, and died, and etc. Or if you're talking about TV, well, what's wrong with TV? TV can

تکامل یافته اند، چگونه مرده اند، و غیره. یا اگر صحبت می کنی در مورد تلویزیون، خوب، تلویزیون چه مشکلی دارد؟ تلویزیون می

be very educational. But for your purpose, you want to give the example. If the child

تواند بسیار آموزشی باشد. اما برای هدف خود می خواهید مثال بزنید. اگر

is watching too many cartoons or is watching violent movies, he's not going to be able

کودک بیش از حد کارتون تماشا می کند یا فیلم های خشونت آمیز تماشا می کند، نمی تواند

to concentrate on his math homework. Right? Or if his imagination is getting carried away,

روی تکالیف ریاضی خود تمرکز کند. درست؟ یا اگر تخیل او در حال از بین رفتن است،

how's he going to concentrate on his science lessons?

چگونه می‌خواهد روی درس‌های علوم خود تمرکز کند؟

So, give me the points, yes, make sure that you give me concrete examples.

بنابراین، نکات را به من بدهید، بله، مطمئن شوید که مثال های عینی به من می دهید.

"Concrete" meaning give me a real thing, something I can actually hold onto. The dinosaur set,

"بتن" به معنای یک چیز واقعی به من بدهید، چیزی که من واقعاً می توانم آن را نگه دارم. مجموعه دایناسورها،

concrete example. Cartoons on TV, concrete examples. Okay? Make sure you support your

مثال عینی. کارتون در تلویزیون، نمونه های عینی. باشه؟ مطمئن شوید که دلایل خود را

reasons with examples. Make sure you support your argument with reasons. Everything has

با مثال ها پشتیبانی می کنید. مطمئن شوید که استدلال خود را با دلایل پشتیبانی می کنید. همه

to be connected. Better to take only one or two of these ideas, expand on them, and give

چیز باید وصل شود. بهتر است فقط یک یا دو مورد از این ایده ها را در نظر بگیرید، آنها را بسط دهید و

me examples to support them to make them stronger. Okay? So, this is the general idea about the

مثال هایی برای حمایت از آنها ارائه دهید تا آنها را قوی تر کنم. باشه؟ بنابراین، این ایده کلی در مورد

paragraphs in body one, body two. Same thing for body two. You're going to a new topic,

پاراگراف های بدن یک، بدنه دو است. برای بدن دو هم همینطور. شما به یک موضوع جدید می روید

introduce it with a topic, make sure you have the transition between paragraph, body paragraph

، آن را با یک موضوع معرفی می کنید، مطمئن شوید که بین پاراگراف، پاراگراف بدنه

one and two, topic sentence, reason you think so, example, maybe another point,

یک و دو، جمله موضوعی، دلیلی که چنین فکر می کنید، دارید، به عنوان مثال، شاید یک نکته دیگر،

go on to your conclusion.

به نتیجه گیری خود ادامه دهید.

Now, this one, the last one. This is actually a bit of a pet peeve. I'll explain this expression.

حالا، این یکی، آخرین. این در واقع کمی پژمردگی حیوان خانگی است. من این عبارت را توضیح می دهم.

A "pet peeve" is something that you find really annoying. Right? Something that happens all

"پیو حیوان خانگی" چیزی است که برای شما واقعا آزار دهنده است. درست؟ چیزی که همیشه اتفاق

the time, and it really bothers you. So I've had many students, and I've explained to them

می افتد و واقعاً شما را آزار می دهد. بنابراین من شاگردان زیادی داشته ام، و این نکته را برای آنها توضیح داده ام

this point-I'm going to explain to you in a second-and I say: "Don't do this." And then

- در یک ثانیه برای شما توضیح خواهم داد - و می گویم: "این کار را نکنید." و سپس

their next essay, they do it again; and then their next essay, they do it again. Like,

مقاله بعدی آنها، آنها آن را دوباره انجام می دهند. و سپس مقاله بعدی خود را دوباره انجام می دهند. مثل

you say: "Don't do it, don't do it", and they do it, and they do it. So, what is the problem?

اینکه می گویید: «نکن، نکن» و آن ها این کار را می کنند و می کنند. پس مشکل چیست؟

Once you have your opinion, once you've decided agree or disagree, say so once. Okay? Use

وقتی نظر خود را داشتید، وقتی تصمیم گرفتید موافق یا مخالف هستید، یک بار بگویید. باشه؟ از

this pronoun: "I agree", "I think", "I believe", "In my opinion" one time in the entire essay.

این ضمیر: "موافقم"، "فکر می کنم"، "من معتقدم"، "به نظر من" یک بار در کل مقاله استفاده کنید.

Do not say: "I think" two, three, four times. Don't say it twice in the introduction, and

دو، سه، چهار بار نگویید: «فکر می کنم». آن را دو بار در مقدمه و

then again in the conclusion. Say it one time in the introduction if that's where your thesis is

سپس در پایان نگویید. اگر پایان نامه شما اینجاست، یک بار در مقدمه بگویید

- that's it, you're done. Don't use the word: "I", "my", "me", "mine" any more in your essay.

- تمام است، شما تمام شده اید. دیگر از کلمه: "من"، "من"، "من"، "من" در مقاله خود استفاده نکنید.

The only time you can repeat the personal pronoun is if you have a very personal task

تنها زمانی که می‌توانید ضمیر شخصی را تکرار کنید این است که یک سؤال کاری بسیار شخصی دارید

question. Would you prefer to live in the city or the country? Okay, in that case, you

. ترجیح می دهید در شهر زندگی کنید یا روستا؟ خوب، در آن صورت، می

can use "I", or "me", or "my" a few times, but even then, you don't need to, so don't.

توانید چند بار از «من» یا «من» یا «من» استفاده کنید، اما حتی در آن زمان هم نیازی به این کار ندارید، پس این کار را نکنید.

One time, give me your opinion, that's it; don't give me any more.

یک بار نظرت را بگو همین. دیگر به من نده

Now, what happens is I see quite often in the introduction, I see people say:

حالا، اتفاقی که می افتد این است که اغلب در مقدمه می بینم، می بینم که مردم می گویند:

"I think that A, B, C, which is why I believe C, D, E, F." Whatever.

"من فکر می کنم A، B، C، به همین دلیل است که من C، D، E، F را باور دارم." هر چه.

Well, what is your thesis?

خوب، پایان نامه شما چیست؟

Is it the first one or the second one? Right? Usually it will be a bit clear what you're

اولی هست یا دومی؟ درست؟ معمولاً کمی مشخص می شود که شما چه می خواهید

trying to say, but the fact that you say two opinions makes your thesis weak, because I'm

بگویید، اما این که دو نظر می گویید باعث می شود پایان نامه شما ضعیف شود، زیرا

not sure. You're not taking a very firm stance. If you think A, B, C, which is why you believe

مطمئن نیستم. شما خیلی موضع قاطعانه ای اتخاذ نمی کنید. اگر به A، B، C فکر می کنید، به همین دلیل است که

D, E, F - well, you only think A, B, C, which is not a very strong support for D, E, F or

D، E، F را باور می کنید - خوب، شما فقط به A، B، C فکر می کنید، که پشتوانه قوی برای D، E، F یا

believing D, E, F. Have one firm expression: "I think" something, done. Support it the

اعتقاد به D، E نیست، F. یک عبارت محکم داشته باشید: "من فکر می کنم" چیزی، انجام شده است.

rest of the essay. In the conclusion, you can restate that opinion, but you don't have

بقیه انشا را حمایت کنید. در پایان، می توانید آن نظر را مجدداً بیان کنید، اما لازم

to say: "That is why I think", "In conclusion, I think this because that". No.

نیست بگویید: "به همین دلیل فکر می کنم"، "در پایان، من فکر می کنم این به خاطر آن". خیر.

"In conclusion, parents make the best teachers for several reasons,

"در پایان، والدین به دلایل مختلف،

including knowledge of their child and" whatever your second body paragraph was.

از جمله آگاهی از فرزندشان و هر چه که پاراگراف دوم بدن شما بود، بهترین معلمان را تشکیل می دهند."

I don't know. Everybody has different ideas.

من نمی دانم. هر کس ایده های متفاوتی دارد.

One time in the whole essay, that's it.

یک بار در کل انشا، همین.

So, these are the five common mistakes people make. Try to avoid them.

بنابراین، این پنج اشتباه رایج مردم است. سعی کنید از آنها دوری کنید.

Your score will go up right away, I can promise you that. If you have any questions, come to www.engvid.com,

امتیاز شما فوراً بالا می رود، می توانم به شما قول بدهم. اگر سوالی دارید به www.engvid.com بیایید،

you can ask me questions in the forum. I will put a quiz to make sure you understand the

می توانید در انجمن سوالات خود را از من بپرسید. من یک مسابقه برای اطمینان از درک

key concepts, here. If you need extra help, please visit my site, www.writetotop.com,

مفاهیم کلیدی در اینجا قرار خواهم داد. اگر به کمک بیشتری نیاز دارید، لطفا از سایت من، www.writetotop.com دیدن کنید،

I have a lot of useful tips for writing there as well; subscribe to my YouTube channel;

من نکات مفید زیادی برای نوشتن در آنجا نیز دارم. مشترک شدن در کانال یوتیوب من؛

and come back soon. I'll see you then. Bye.

و زود برگرد اونوقت میبینمت خدا حافظ.