The Passive: When, why, and how to use it

Adam: Hi again. This is Adam. I'm here to you with another lesson from

آدام: سلام دوباره. این آدم است. من اینجا با شما هستم با یک درس دیگر از

www.engvid.com. And today's lesson is a little bit complicated, but a little bit

www.engvid.com. و درس امروز کمی پیچیده است، اما

basic at the same time. Today, we're gonna look at the passive form of the

در عین حال کمی ابتدایی است. امروز به شکل

verb. Now, before we get to look at the more complicated things — like the four

مفعول فعل می پردازیم. اکنون، قبل از اینکه به چیزهای پیچیده‌تر نگاه کنیم - مانند چهار

reasons to use the passive — let's have a very quick review of: What is a

دلیل برای استفاده از غیرفعال - اجازه دهید یک بررسی سریع از این موضوع داشته باشیم:

passive, and how do we construct it? So, if we look at a basic sentence: "The cat

منفعل چیست و چگونه آن را می‌سازیم؟ بنابراین، اگر به یک جمله اساسی نگاه کنیم: "گربه

ate the rat." Okay? Very easy. We have our subject, we have our verb, and we

موش را خورد." باشه؟ بسیار آسان. ما فاعل خود را داریم، فعل خود را داریم و

have our object. Very simple. Everybody knows this; no problem. What we have to

مفعول خود را داریم. بسیار ساده. همه این را می دانند؛ مشکلی نیست آنچه باید به

remember is that in this sentence, the subject is doing the action to the

خاطر بسپاریم این است که در این جمله فاعل در حال انجام عمل به

object. Good. In a passive sentence, we are reversing this order. Okay? We are

مفعول است. خوب در یک جمله مفعول، این ترتیب را برعکس می کنیم. باشه؟

going, now, this way. What was the object is now the subject. And we have a

ما اکنون به این سمت می رویم. آنچه مفعول بود اکنون سوژه است. و یک

verb: "was eaten"; "by the cat" is now less important. If we want to say it, we

فعل داریم: «خورده شد»; "توسط گربه" اکنون اهمیت کمتری دارد. اگر بخواهیم بگوییم، می

say it; if we don't, we take it out. But this is now not an object. We call this,

گوییم; اگر این کار را نکنیم، آن را بیرون می آوریم. اما این اکنون یک شی نیست. ما اکنون به این می گوییم

now, the agent — the person or thing that is doing the action. So, the

عامل - شخص یا چیزی که عمل را انجام می دهد. بنابراین،

difference here is that the subject is now receiving the action. Very easy; no

تفاوت در اینجا این است که سوژه اکنون عمل را دریافت می کند. بسیار آسان؛

problem. How do we create the passive? "Be" verb plus the past participle;

مشکلی نیست چگونه منفعل را ایجاد کنیم؟ فعل "بودن" به اضافه فعل ماضی؛

"verb three" some of you call it. Okay, no problem.

"فعل سه" برخی از شما آن را می نامید. خیلی خب مشکلی نیست.

Now, what we have to concentrate on is the four reasons we use the passive.

حال، آنچه باید روی آن تمرکز کنیم، چهار دلیلی است که از حالت غیرفعال استفاده می کنیم.

Students always ask me: "I know how to use the passive, but why am I using the

دانش آموزان همیشه از من می پرسند: "من می دانم چگونه از غیرفعال استفاده کنم، اما چرا از

passive? I can communicate easily. I can speak easily, I can write easily, and

مفعول استفاده می کنم؟ من به راحتی می توانم ارتباط برقرار کنم. می توانم راحت صحبت کنم، می توانم راحت بنویسم و

never use the passive." Of course you can, but there are reasons to use it.

هرگز از مفعول استفاده نمی کنم." البته می توانید، اما دلایلی برای استفاده از آن وجود دارد.

Okay, so the first reason that we would use a passive is because the subject is

خوب، بنابراین اولین دلیلی که ما از یک غیرفعال استفاده می کنیم این است که موضوع

unknown, obvious, or not important. If we don't know who or what did the

ناشناخته، واضح یا مهم نیست. اگر نمی دانیم چه کسی یا چه چیزی این

action, we can use a passive. If we know very clearly, it's very obvious who did

عمل را انجام داده است، می توانیم از یک غیرفعال استفاده کنیم. اگر ما خیلی واضح بدانیم، بسیار واضح است که چه کسی

the action, then we can use a passive. If the person or thing that did the

این عمل را انجام داده است، پس می توانیم از یک غیرفعال استفاده کنیم. اگر شخص یا چیزی که این

action is just not important to our sentence, we can take it out and use the

عمل را انجام داده برای جمله ما مهم نیست ، می توانیم آن را خارج کرده و از مفعول استفاده کنیم

passive. I'm gonna give you some examples; don't worry. Another reason

. من برای شما چند مثال می زنم . نگران نباش دلیل دیگر

and a very important reason, especially when you're writing, is to shift focus

و یک دلیل بسیار مهم، به خصوص زمانی که در حال نوشتن هستید، تغییر

of subject. If you want the object of your last sentence to now be the subject

تمرکز موضوع است. اگر می خواهید مفعول جمله آخر شما اکنون

of your next sentence, you can use the passive to make that switch. Remember:

موضوع جمله بعدی شما باشد، می توانید از غیرفعال برای ایجاد آن سوئیچ استفاده کنید. به یاد داشته باشید:

"The cat ate the rat" — we switched it: "The rat was eaten by the cat." Great.

"گربه موش را خورد" - ما آن را تغییر دادیم: "موش توسط گربه خورده شد." عالی.

Now, again, coming back to that question: "I don't need to use it; I can

حالا دوباره به این سوال برمی گردم: "نیازی به استفاده از آن ندارم، می توانم

communicate easily without it." Yes, of course you can, but you want sentence

بدون آن به راحتی ارتباط برقرار کنم." بله، البته که می توانید، اما شما تنوع جمله می خواهید

variety. If you say: "He did this, he did that, then he did this, then he did

. اگر بگویید: "او این کار را کرد، او آن کار را کرد، سپس این کار را کرد، سپس آن کار را

that" — that's very boring. Nobody wants to listen to it. Really, nobody wants to

کرد" - خیلی کسل کننده است. هیچ کس نمی خواهد به آن گوش دهد. در واقع، هیچ کس نمی خواهد

read it; trust me. And the last reason is for coherence — to make it something

آن را بخواند. به من اعتماد کن. و آخرین دلیل برای انسجام است - تا آن را به چیزی

very understandable; and flow — to make your... especially writing, flow from

بسیار قابل درک تبدیل کنیم. and flow — to make your... به خصوص نوشته، از

one sentence to the next; one idea to the next. Makes it more enjoyable for

یک جمله به جمله دیگر جریان پیدا کند. یک ایده به ایده دیگر آن را برای خواننده لذت بخش تر می

the reader. Now, let's look at some specific examples of each one of these

کند. حال، بیایید به چند نمونه خاص از هر یک از این

reasons.

دلایل نگاه کنیم.

Okay, so let's look at subject is unknown, obvious, not important first.

خوب، پس بیایید ابتدا موضوع را ناشناخته، واضح، نه مهم بررسی کنیم.

"The building was vandalized." Now, first of all, what does "vandalized"

ساختمان تخریب شد.» حالا اولاً «وندال شده»

mean? "Vandalized" means that somebody came and did some damage to the

یعنی چه؟ «تخریب شده» یعنی یک نفر آمده و به ساختمان آسیب وارد کرده

building. Maybe they spray-painted; maybe they broke some windows, etcetera.

است. شاید آنها با اسپری رنگ آمیزی کردند. شاید آنها برخی از پنجره ها و غیره را شکستند.

So, who did this? We don't know. I could say that: "Vandals did this", but I

پس چه کسی این کار را کرد؟ ما نمی دانیم. می‌توانم بگویم: «وندال‌ها این کار را کردند»،

don't need to say it; that comes from the word — it's obvious. I could say

اما نیازی به گفتن آن ندارم. که از کلمه می آید - واضح است. می توانم

that: "Somebody did this", but, why? Better to use the passive and

بگویم: "یکی این کار را کرد"، اما، چرا؟ بهتر است از حالت غیرفعال استفاده کنید و

concentrate on the building, and what happened to it. "The flowers were

روی ساختمان تمرکز کنید و چه اتفاقی برای آن افتاده است. "گل ها

delivered on time." Who delivered it? Well, it's obvious — either the flower

به موقع تحویل داده شدند." چه کسی آن را تحویل داد؟ خوب، واضح است - یا

company or the delivery company. I don't need to say it; it's very clear that one

شرکت گل یا شرکت تحویل. نیازی به گفتن ندارم؛ خیلی واضح است که یکی

of these two delivered the flowers. "The roads were fixed quickly." Who fixed

از این دو گل را تحویل داده است. جاده ها به سرعت درست شدند. چه کسی

them? Who cares? They're fixed — that's what's important. I can drive; I'm

آنها را تعمیر کرد؟ چه کسی اهمیت می دهد؟ آنها ثابت هستند - این چیزی است که مهم است. من می توانم رانندگی کنم؛ من

happy. Now, we can also use the passive and we commonly use the passive to give

خوشحالم. حال می توانیم از غیرفعال نیز استفاده کنیم و معمولاً از غیرفعال برای دادن

information. "The airplane was invented in the early 20th century." Exactly when

اطلاعات استفاده می کنیم. هواپیما در اوایل قرن بیستم اختراع شد. دقیقاً چه زمانی

— I don't want to say. Who invented it? I don't want to say. Why? Maybe there's

- نمی خواهم بگویم. چه کسی آن را اختراع کرد؟ من نمی خواهم بگویم. چرا؟ شاید

a little controversy, there; maybe not everybody believes the Wright brothers

کمی اختلاف نظر وجود داشته باشد. شاید همه باور نداشته باشند که برادران رایت

invented the airplane in 1903. So, what do I want to concentrate on? The

هواپیما را در سال 1903 اختراع کردند. بنابراین، من می خواهم روی چه چیزی تمرکز کنم؟

airplane. Right? That's why I'm using the passive. We have to choose what is

هواپیما. درست؟ به همین دلیل است که من از غیرفعال استفاده می کنم . ما باید انتخاب کنیم که چه چیزی

more important and what is less important. So, this is the main reason;

مهمتر است و چه چیزی کمتر. بنابراین، این دلیل اصلی است;

this is the most common reason we use the passive. Okay? Let's look at some

این رایج ترین دلیلی است که ما از غیرفعال استفاده می کنیم . باشه؟ بیایید به دلایل دیگر نگاه کنیم

other reasons.

.

Okay, let's look at the third reason. Don't worry, I haven't forgotten number

خوب، بیایید به دلیل سوم نگاه کنیم. نگران نباشید، شماره دو را فراموش نکرده ام

two; I'm going to do that after. First, I want to look at sentence variety. Now,

. من می خواهم این کار را بعد از آن انجام دهم. ابتدا می خواهم به تنوع جملات نگاه کنم. حالا

why is this important? This is especially important for any of you who

چرا این مهم است؟ این امر به ویژه برای هر یک از شما

are going to take the IELTS or TOEFL. Why? Because you're going to have to

که قصد شرکت در آزمون آیلتس یا تافل را دارید بسیار مهم است. چرا؟ چون باید

write an essay. Many, many points come with this little topic, here: Sentence

انشا بنویسی. نکات بسیار بسیار زیادی با این موضوع کوچک آمده است، در اینجا:

variety. So, now, you could write all your sentences in a standard subject,

تنوع جملات. بنابراین، اکنون، می توانید تمام جملات خود را به صورت فاعل،

verb, object way. You could say: "He did A, then he did B. After that, he did C."

فعل، مفعول استاندارد بنویسید. می توانید بگویید: "او A را انجام داد، سپس B را انجام داد. پس از آن، او C را انجام داد."

What is the problem with this? No problem. Grammatically, it's okay. In

این چه مشکلی دارد؟ مشکلی نیست از نظر گرامری اشکالی ندارد.

terms of English, you can put nice words in here. Okay. What is the problem? The

از نظر انگلیسی، می توانید کلمات زیبا را در اینجا قرار دهید. باشه. مشکل چیه؟

problem is that it is boring. You don't want a boring essay; you want a fun,

مشکل این است که خسته کننده است. شما یک مقاله خسته کننده نمی خواهید. شما یک مقاله سرگرم کننده،

lively, engaging essay. This is what the readers are looking for. Right? "So, how

پر جنب و جوش و جذاب می خواهید. این همان چیزی است که خوانندگان به دنبال آن هستند. درست؟ بنابراین،

does the passive come into play here?" you ask yourself. Well, I'll tell you.

چگونه مفعول در اینجا وارد عمل می شود؟ از خودت بپرس خب بهت میگم

The passive allows you to play with sentence structure, so it allows you to

غیرفعال به شما امکان می دهد با ساختار جمله بازی کنید، بنابراین به شما امکان می دهد

have different varieties of sentences. "He did A." Same start. "C wasn't done

جملات مختلفی داشته باشید. "او A را انجام داد." همان شروع C

until he had completed B." My mistake, here. Not only do you have a passive,

تا زمانی که او B را کامل نکرده بود، انجام نشد. اشتباه من اینجاست شما نه تنها یک منفعل

you have a past perfect — bravo. Extra points for you if you can do this. But,

دارید، بلکه یک گذشته کامل نیز دارید - براوو. اگر بتوانید این کار را انجام دهید امتیاز اضافی برای شما به ارمغان می آورد. اما،

first, you got to have that passive; you got to get to that passive first. Okay?

اول، شما باید آن منفعل را داشته باشید. شما باید ابتدا به آن منفعل برسید. باشه؟

This gives you sentence variety. Now, when you see the next part, you'll see

این به شما تنوع جمله می دهد. حالا، وقتی قسمت بعدی را می بینید،

reasons number two and four together — you'll understand even more how the

دلایل شماره دو و چهار را با هم خواهید دید - حتی بیشتر متوجه خواهید شد که چگونه

passive can create nice sentences, create good flow, make it all easier,

مفعول می تواند جملات خوبی ایجاد کند، جریان خوبی ایجاد کند، همه چیز را آسان تر کند،

and focus the reader's attention on exactly what you want them to. Okay? The

و توجه خواننده را دقیقاً روی آن متمرکز کند. آنچه شما از آنها می خواهید باشه؟

passive is very powerful. Remember this. Let's look at the next examples.

منفعل بسیار قدرتمند است. این را به خاطر داشته باش. بیایید به نمونه های بعدی نگاه کنیم.

Okay, so now we come to what is probably the most important reason to use the

خوب، حالا به این می رسیم که احتمالاً مهم ترین دلیل استفاده از

passive. And, again, especially for writing, and especially for the IELTS

غیرفعال است. و باز هم مخصوصا برای رایتینگ و مخصوصا برای آیلتس

and TOEFL. We're looking at shifting focus and creating flow in our writing.

و تافل. ما به دنبال تغییر تمرکز و ایجاد جریان در نوشتار خود هستیم.

So, for example, you are writing an essay about Coca-Cola. What is the most

بنابراین، برای مثال، شما در حال نوشتن یک مقاله در مورد کوکاکولا هستید.

important thing you're going to talk about? Of course, it's Coca-Cola, right?

مهمترین چیزی که قرار است در مورد آن صحبت کنید چیست؟ البته، این کوکاکولا است، درست است؟

So, you want this to be your subject. "John Pemberton invented Coca-Cola." We

بنابراین، شما می خواهید این موضوع شما باشد. جان پمبرتون کوکاکولا را اختراع کرد.

don't really care about John Pemberton; we care about what he invented. So, we

ما واقعاً به جان پمبرتون اهمیت نمی دهیم. ما به آنچه او اختراع کرده است اهمیت می دهیم. بنابراین، ما

switch around the sentence, right? "Coca-Cola was invented by a pharmacist

دور جمله را تغییر می دهیم، درست است؟ کوکاکولا توسط یک داروساز

named John Pemberton." Easy. We put the focus on the Coca-Cola; the other

به نام جان پمبرتون اختراع شد. آسان. تمرکز ما بر کوکاکولا است. اطلاعات دیگر

information comes later. Now, because he is the last idea we have here, we want

بعدا می آید. اکنون، چون او آخرین ایده ای است که در اینجا داریم، می خواهیم

to start with him. "His original recipe contained cocaine." Okay. Regular

با او شروع کنیم. دستور غذای اصلی او حاوی کوکائین بود. باشه.

sentence; active voice. Why? Because we have John Pemberton, we want to continue

جمله منظم؛ صدای فعال. چرا؟ چون ما جان پمبرتون را داریم، می خواهیم

with John Pemberton. But, now, we want to introduce another new idea. Okay?

با جان پمبرتون ادامه دهیم. اما، اکنون، می خواهیم یک ایده جدید دیگر را معرفی کنیم. باشه؟

"Which is why the drink was named Coca-Cola." I want to bring the reader

به همین دلیل این نوشیدنی کوکاکولا نام گرفت . من می خواهم خواننده

back to my original subject: Coca-Cola. So, the passive is used for placement.

را به موضوع اصلی خود بازگردانم: کوکاکولا. بنابراین، غیرفعال برای قرار دادن استفاده می شود.

Where do you want to put your topics? Where do you want to put your subject?

می خواهید موضوعات خود را کجا قرار دهید؟ سوژه خود را کجا می خواهید قرار دهید؟

Where do you want to put your object? Where do you want to put your agent, for

کجا می خواهید شی خود را قرار دهید؟ برای این موضوع می خواهید نماینده خود را کجا قرار دهید

that matter? So, now, the last idea I'm speaking about is the name, Coca-Cola.

؟ بنابراین، اکنون، آخرین ایده ای که در مورد آن صحبت می کنم، نام کوکاکولا است.

Remember; this is very important. "Today, Coca-Cola" — again, I'm talking

یاد آوردن؛ این بسیار مهم است. "امروز، کوکاکولا" - دوباره، من در مورد نام صحبت می کنم

about the name; the product — "is a global brand". What is "a brand"? "A

. محصول - "یک برند جهانی است". "برند" چیست؟ "

brand" is basically a name. Right? You see how I connected the ideas? I kept

برند" در اصل یک نام است. درست؟ می بینید که چگونه ایده ها را به هم وصل کردم؟

them close to each other. This is where you get flow. Okay? This is... makes it

آنها را نزدیک یکدیگر نگه داشتم. اینجا جایی است که شما جریان پیدا می کنید. باشه؟ این باعث می

easy for the reader to follow your ideas. If you have one idea here; and

شود که خواننده به راحتی ایده های شما را دنبال کند. اگر ایده ای در اینجا دارید؛ و

then you talk about it again way down there, sometimes the reader can't make

سپس دوباره در مورد آن صحبت می کنید ، گاهی اوقات خواننده نمی

the connection. You want to bring ideas that are similar — that are connected —

تواند ارتباط برقرار کند. شما می خواهید ایده های مشابه - که به هم مرتبط هستند - را به

close together. "So, today, Coca-Cola is a global brand that is consumed by

هم نزدیک کنید. بنابراین، امروزه کوکاکولا یک برند جهانی است که توسط

millions of people." Now, here, I could say: "Coca-Cola is a global brand that

میلیون ها نفر مصرف می شود. حالا، اینجا، می‌توانم بگویم: «کوکاکولا یک برند جهانی است که

millions of people consume." But the millions of people, they're not

میلیون‌ها نفر آن را مصرف می‌کنند». اما میلیون ها نفر، آنها

important. What is important is consumption. This is what you want to

مهم نیستند. آنچه مهم است مصرف است. این چیزی است که می خواهید

focus on. So, what do you do? You put it in a passive; you bring it closer to

روی آن تمرکز کنید. بنابراین، چه کار می کنید؟ شما آن را در حالت منفعل قرار می دهید. شما آن را به

your original idea: Brand. This is the subject. This is another... well, this

ایده اصلی خود نزدیک می کنید: نام تجاری. این موضوع است. این یکی دیگر است... خوب،

is an adjective clause, really, but we're putting this closer to what the

این یک بند صفت است، واقعاً، اما ما این را به آن چیزی که برند است نزدیکتر می کنیم

brand is. The millions of consumers, the millions of people — not really

. میلیون‌ها مصرف‌کننده، میلیون‌ها نفر - واقعاً

important. We don't care about them. Okay?

مهم نیستند. ما به آنها اهمیت نمی دهیم. باشه؟

So, I hope you understand what I did here. I placed focus on the subject I

بنابراین، امیدوارم متوجه شده باشید که من اینجا چه کار کردم . روی موضوعی که می‌خواستم تمرکز

wanted to; I connected ideas together to create flow; and, most of all, I have

کردم. من ایده ها را به یکدیگر متصل کردم تا جریان ایجاد کنم. و بیشتر از همه، من

sentence variety. I don't say: "John Pemberton invented Coca-Cola. Coca-Cola

تنوع جملاتی دارم. من نمی گویم: "جان پمبرتون کوکاکولا را اختراع کرد. کوکاکولا

had cocaine. He named the drink Coca-Cola because of the cocaine."

کوکائین داشت. او اسم نوشیدنی را کوکاکولا گذاشت به خاطر کوکائین."

Right? It's very, very boring; very blah —if you know what "blah" means. It means

درست؟ خیلی خیلی خسته کننده است. خیلی خوب - اگر می دانید "بله" به چه معناست. به معنای

boring. So, what do we do? We have variety, we have flow, we have focus —

خسته کننده است. خب، چه کار کنیم؟ ما تنوع داریم، جریان داریم، تمرکز داریم -

everybody's happy. And who's the happiest? You, when you get your high

همه خوشحال هستند. و چه کسی شادترین است؟ شما، زمانی که

IELTS and TOEFL score. Okay? Great. Thank you very much for joining me

نمره آیلتس و تافل بالا را گرفتید. باشه؟ عالی. از اینکه امروز به من پیوستید بسیار سپاسگزارم

today. Please go to www.engvid.com. There's a quiz there for you, as usual.

. لطفا به www.engvid.com مراجعه کنید. طبق معمول یک مسابقه برای شما وجود دارد.

And look at the other teachers' lessons; they're all very nice. Please come back

و به درس های معلمان دیگر نگاه کنید. همشون خیلی خوبن لطفا برگردید

and visit us again. Thank you very much.

و دوباره به ما سر بزنید. بسیار از شما متشکرم.