5 Tips for Teaching a Beginner’s English Class

Hi, everybody.

Welcome to www.engvid.com . I'm Adam.

سلام به همه.

به www.engvid.com خوش آمدید. من آدام هستم.

In today's video, I want to answer a few requests that I've been receiving on the www.engvid.com

در ویدیوی امروز، می‌خواهم به چند درخواستی که در بخش نظرات www.engvid.com دریافت کرده‌ام پاسخ دهم

comment section.

.

Some people have been asking me if I could offer some tips for teaching in a classroom.

برخی از مردم از من می‌پرسند که آیا می‌توانم نکاتی را برای تدریس در کلاس ارائه دهم.

Now, the most common question I get is, "Can I make a lesson about tips for teaching a

اکنون، متداول‌ترین سوالی که می‌پرسم این است که «آیا می‌توانم در مورد نکات تدریس در

beginner class?"

کلاس مبتدی درس بنویسم؟»

But this is very specific, and so I want to give a more general idea about teaching English.

اما این بسیار خاص است، و بنابراین من می خواهم یک ایده کلی تر در مورد آموزش زبان انگلیسی ارائه دهم.

And it doesn't necessarily apply only to English; it could apply to many other things.

و لزوماً فقط در مورد انگلیسی صدق نمی کند. می تواند برای بسیاری از چیزهای دیگر نیز اعمال شود.

But I'm going to give you...

اما من می خواهم به شما ...

Tell you a little bit about my own experiences as an English teacher.

کمی از تجربیات خودم به عنوان معلم انگلیسی بگویم.

Now, what I'm not going to do is teach you how to teach.

حالا، کاری که من نمی‌خواهم انجام دهم این است که به شما یاد بدهم چگونه آموزش دهید.

That you will have to learn on your own.

که باید خودت یاد بگیری

You can go to teacher's college, you can get a teaching job and start doing it, because

شما می توانید به دانشکده معلمی بروید، می توانید شغل معلمی پیدا کنید و شروع به انجام آن کنید، زیرا

every teacher is different.

هر معلمی متفاوت است.

Every teacher will have his or her own style.

هر معلمی سبک خاص خود را خواهد داشت.

What I am going to do is share some experiences that helped me learn how to be a better teacher,

کاری که می خواهم انجام دهم این است که تجربیاتی را به اشتراک بگذارم که به من کمک کرد یاد بگیرم چگونه معلم بهتری باشم

and I think it helped my students as well.

و فکر می کنم به دانش آموزانم نیز کمک کرد.

And if it can help you, great.

و اگر بتواند به شما کمک کند، عالی است.

I'm very glad to do that.

از انجام این کار بسیار خوشحالم.

Okay.

باشه.

So, I'm going to give you five different general tips about teaching, what I think is very

بنابراین، من قصد دارم پنج نکته کلی مختلف را در مورد تدریس به شما ارائه دهم، آنچه به نظر من

important for all teachers to know.

برای همه معلمان بسیار مهم است که بدانند.

Now, again, if you've been teaching for 30 years, 20 years even, you already know all

حالا، دوباره، اگر 30 سال، حتی 20 سال تدریس کرده اید، از قبل همه

this stuff.

این چیزها را می دانید.

This is more geared, I guess, aiming towards the younger teachers who are just starting

من حدس می‌زنم که این هدف بیشتر به سمت معلمان جوان‌تری است که تازه شروع به کار کرده‌اند

out.

.

Okay?

باشه؟

Number one, and this I think is the most important, teachers are students.

شماره یک، و این به نظر من مهمترین است، معلمان دانش آموز هستند.

If you're a teacher, you should always be learning.

اگر معلم هستید، باید همیشه در حال یادگیری باشید.

Just because you're teaching something doesn't mean that there's nothing for you to learn.

فقط به این دلیل که شما چیزی را آموزش می دهید به این معنی نیست که چیزی برای یادگیری وجود ندارد.

It's a two-way street.

این یک خیابان دو طرفه است.

You will teach your students, your students will teach you, you will teach yourself.

شما به شاگردانتان یاد خواهید داد، شاگردانتان به شما یاد خواهند داد، خودتان آموزش خواهید داد.

There's always something new to learn.

همیشه چیز جدیدی برای یادگیری وجود دارد.

Now, especially learn your trade.

اکنون، به خصوص تجارت خود را یاد بگیرید.

Trade means basically your profession.

تجارت اساساً به معنای حرفه شماست.

So, whether you're an English teacher or you're a car mechanic or you're a scientist, always

بنابراین، چه معلم زبان انگلیسی باشید، چه مکانیک خودرو یا یک دانشمند، همیشه

learn about your business.

در مورد کسب و کار خود بیاموزید.

If you're an English teacher, first of all, don't think that you know everything about

اگر معلم زبان انگلیسی هستید، اول از همه، فکر نکنید که همه چیز را در مورد

English.

زبان انگلیسی می دانید.

I've been teaching 20 years and I still have to look up grammar points, I still have to

من 20 سال است که تدریس می کنم و هنوز باید نکات گرامری را جستجو کنم، هنوز باید

look up words in the dictionary, I don't know everything about English.

کلمات را در فرهنگ لغت جستجو کنم، من همه چیز را در مورد انگلیسی نمی دانم.

But I know how to learn, I know how to teach myself about English when things come up.

اما من می دانم که چگونه یاد بگیرم، می دانم چگونه به خودم در مورد انگلیسی یاد بدهم وقتی همه چیز پیش می آید.

Okay?

So, always be learning.

باشه؟

پس همیشه در حال یادگیری باشید

If there's new developments in your industry, new methodologies, new techniques, new tools

اگر پیشرفت‌های جدیدی در صنعت شما وجود دارد، روش‌های جدید، تکنیک‌های جدید، ابزارهای جدید

like on the internet, for example, learn about these, use them, help your students.

مانند اینترنت، به عنوان مثال، در مورد این موارد بیاموزید، از آنها استفاده کنید، به دانش‌آموزان خود کمک کنید.

Next, learn about your students.

بعد، در مورد دانش آموزان خود بیاموزید.

Learn especially how to read faces.

به خصوص نحوه خواندن چهره ها را بیاموزید.

So, the more you know about your students, the better you can make the classes for them,

بنابراین، هرچه بیشتر در مورد دانش‌آموزان خود بدانید، بهتر می‌توانید کلاس‌ها را برای آن‌ها تشکیل دهید،

the better you can make the classroom experience.

بهتر می‌توانید تجربه کلاس را داشته باشید.

So, for example, if you find out that most of your students, especially if they're young,

بنابراین، برای مثال، اگر متوجه شدید که اکثر دانش‌آموزان شما، به خصوص اگر جوان هستند، به

they're into Instagram, make an Instagram lesson.

اینستاگرام علاقه دارند، یک درس اینستاگرام بسازید.

If they're following sports, introduce sports.

اگر ورزش را دنبال می کنند، ورزش را معرفی کنید.

Again, all of these things can be spoken about in English.

باز هم، همه این موارد را می توان به زبان انگلیسی صحبت کرد.

All of the...

All of these topics need vocabulary, they need sentences that require grammar, adapt

همه این موضوعات به واژگان نیاز دارند، آنها به جملاتی نیاز دارند که به دستور زبان نیاز دارند،

your lessons to your students' needs, desires, etc.

درس های خود را با نیازها، خواسته های دانش آموزان و غیره تطبیق دهید.

And when I say learn how to read faces, basically understand when a student understands and

doesn't understand, when a student is angry or not angry.

وقتی دانش آموز عصبانی است یا عصبانی نیست نمی فهمد.

But I'm going to talk more about this in part two because this is very, very important,

اما من در قسمت دوم بیشتر در مورد این موضوع صحبت خواهم کرد زیرا فکر می کنم این بسیار بسیار مهم است

I think.

.

And this is another very important thing.

و این یک چیز بسیار مهم دیگر است.

And at the beginning, every teacher makes the same mistake, but eventually you learn.

و در ابتدا، هر معلمی یک اشتباه را مرتکب می شود، اما در نهایت شما یاد می گیرید.

It's okay to make mistakes.

اشکالی ندارد.

You're just a teacher.

تو فقط یک معلم هستی

You're not a robot, you're not perfect, you don't know everything.

شما یک ربات نیستید، شما کامل نیستید، شما همه چیز را نمی دانید.

If you make a mistake, that's fine.

اگر شما اشتباه کنید، خوب است.

What you should not do is try to talk your way out of a mistake.

کاری که نباید انجام دهید این است که سعی کنید راه خود را از اشتباه خارج کنید.

If you make a mistake, say, "Sorry, I made a mistake", but then fix it right away.

اگر اشتباه کردید، بگویید: "ببخشید، اشتباه کردم"، اما بلافاصله آن را برطرف کنید.

Your students will respect you a lot more, I think, from my personal experience.

من فکر می کنم از تجربه شخصی من، دانش آموزان شما خیلی بیشتر به شما احترام می گذارند.

If you make a mistake and then try to cover it by talking and trying to say, "Oh, it's

اگر اشتباهی مرتکب شوید و سپس سعی کنید آن را با صحبت کردن بپوشانید و سعی کنید بگویید "اوه،

not really a mistake, it's this and that", students will eventually just not like you

واقعاً اشتباه نیست، این و آن است"، دانش آموزان در نهایت شما را خیلی دوست نخواهند داشت

very much.

.

Again, as a...

دوباره، به عنوان یک ...

When I was a beginner teacher, I learned that.

وقتی معلم مبتدی بودم، این را یاد گرفتم.

Every teacher, I think, goes through this experience.

من فکر می کنم هر معلمی این تجربه را می گذراند.

And also, don't be afraid to say, "I don't know".

و همچنین از گفتن "نمی دانم" نترسید.

If a student asks you a question, and again, English, car mechanics, science, anything,

اگر دانش آموزی از شما سوالی پرسید و دوباره انگلیسی، مکانیک خودرو، علوم، هر چیزی،

if you don't know, say, "I don't know".

اگر نمی دانید بگویید: "نمی دانم".

Don't try to make up an answer just because you're the teacher.

سعی نکنید فقط به این دلیل که شما معلم هستید، پاسخی بسازید.

Say you don't know, but when you go home at the end of the day, the first thing you should

بگویید نمی‌دانید، اما وقتی در پایان روز به خانه می‌روید، اولین کاری که باید

do is find out what the answer to the student's question is, and then the next time you see

انجام دهید این است که پاسخ سوال دانش‌آموز را بدانید و دفعه بعد

the students in the next class, that's the first thing you should do before you do anything

دانش‌آموزان کلاس بعدی را ببینید. ، این اولین کاری است که قبل از انجام هر کار دیگری باید انجام دهید، به

else, answer that student's question.

سوال آن دانش آموز پاسخ دهید.

It shows them that you care about what they think, it shows them that you're professional

این به آنها نشان می دهد که به آنچه فکر می کنند اهمیت می دهید، به آنها نشان می دهد که حرفه ای هستید

and you take your job seriously.

و کار خود را جدی می گیرید.

And again, you're a student, too.

و دوباره، شما هم دانشجو هستید.

And why not learn something new, right?

و چرا چیز جدیدی یاد نمی گیرید، درست است؟

If you don't know, find out, teach it.

اگر بلد نیستید، پیدا کنید، آموزش دهید.

Next, know your students, and I put here just in case they are people.

بعد، دانش‌آموزان خود را بشناسید، و من اینجا قرار می‌دهم فقط در صورتی که مردم باشند.

Now, it seems a little bit obvious, but I think a lot of teachers, one of the things

اکنون، کمی بدیهی به نظر می رسد، اما به نظر من بسیاری از معلمان، یکی از مواردی

that they don't take into consideration is that your students have a life outside the

که به آن توجه نمی کنند این است که دانش آموزان شما زندگی خارج از

classroom.

کلاس دارند.

They have a home.

آنها خانه دارند.

Happy home, unhappy home, not sure.

خانه شاد، خانه ناراضی، مطمئن نیستم.

Every student is different.

هر دانش آموزی متفاوت است.

They have friends.

آنها دوستانی دارند.

They have problems with friends, they have caring friends, don't know.

آنها با دوستان مشکل دارند، دوستان دلسوز دارند، نمی دانند.

There's all kinds of things that go on with a student's life, and unfortunately or fortunately,

همه جور چیزهایی در زندگی یک دانش آموز پیش می آید و متأسفانه یا خوشبختانه

it doesn't really matter, they bring those things with them into the classroom.

واقعاً مهم نیست، آنها آن چیزها را با خود به کلاس می آورند.

They can't leave them outside in the locker or in their bag or in their phone case, it's

آنها نمی توانند آنها را بیرون بگذارند در کمد یا در کیفشان یا در قاب تلفنشان، این

in their heads.

در سرشان است.

You, as the teacher, have to deal with it.

شما به عنوان معلم باید با آن کنار بیایید.

If a student comes into class in a very, very bad mood, what I personally do, I give that

اگر دانش آموزی با روحیه خیلی خیلی بد وارد کلاس شود، کاری که من شخصا انجام می دهم، به آن

student space.

دانش آموز فضا می دهم.

I don't push, I don't ask too many questions.

زور نمی زنم، زیاد سوال نمی پرسم.

If I ask a question and I don't really get a response, no problem, I don't get angry.

اگر سوالی بپرسم و واقعا جوابی نگرفتم، اشکالی ندارد، عصبانی نمی شوم.

This student has something on his or her mind, tomorrow he or she will be okay again.

این دانش آموز چیزی در ذهنش است، فردا دوباره خوب می شود.

Today, leave them alone.

امروز آنها را به حال خود رها کنید.

If this continues for a few days, then you start to have...

اگر این چند روز ادامه پیدا کرد، پس شروع می کنید به ...

You have to ask some questions and find out what's the problem and if you can help.

شما باید چند سوال بپرسید و ببینید مشکل چیست و اگر می توانید کمک کنید.

But again, remember that every student is bringing something into the class with them.

اما باز هم به یاد داشته باشید که هر دانش آموزی با خود چیزی به کلاس می آورد.

So, it's very, very important to...

بنابراین، بسیار بسیار مهم است که ...

When I say "know your students", it also means get to know their personalities.

وقتی می گویم "دانش آموزان خود را بشناسید" به معنای شناخت شخصیت آنها نیز هست.

So here, get to know what they like, and what's popular, and what everybody's talking about.

بنابراین در اینجا، بدانید که آنها چه چیزی را دوست دارند، چه چیزی محبوب است، و همه در مورد چه چیزی صحبت می کنند.

Here, get to know individual students.

در اینجا، با دانش آموزان فردی آشنا شوید.

This doesn't mean that you have to have an interview with each individual student, but

این بدان معنا نیست که شما باید با هر دانش آموز جداگانه مصاحبه کنید، اما

over time, over a few classes, you should start to get an idea who's the shy student,

به مرور زمان، در طی چند کلاس، باید شروع به دریافت این ایده کنید که چه کسی دانش آموز خجالتی است،

who's the friendly student, who's the student who really doesn't want to be there, who's

چه کسی دانش آموز دوستانه است، چه دانش آموزی که واقعا این کار را انجام نمی دهد. نمی‌خواهم آنجا باشم، آن

the student who's really passionate about whatever it is you're teaching, right?

دانش‌آموزی که واقعاً به هر چیزی که شما تدریس می‌کنید علاقه دارد، چه کسی است، درست است؟

The more...

The more you know your students' personalities, the easier it is to conduct the class and

هرچه بیشتر...

هرچه بیشتر شخصیت دانش آموزان خود را بشناسید، برگزاری کلاس و

present materials to them.

ارائه مطالب به آنها آسان تر است.

So, for example, if you have shy students, one of the things I learned with shy students,

بنابراین، برای مثال، اگر دانش‌آموزان خجالتی دارید، یکی از چیزهایی است که من با دانش‌آموزان خجالتی یاد گرفتم،

encourage them, try to get them to speak, but know when to step back.

آنها را تشویق کنید، سعی کنید آنها را وادار به صحبت کنید، اما بدانید چه زمانی باید عقب‌نشینی کنید.

Don't push.

زور نزن

Because shy students, if you push too hard, they will just go into a shell, and then it's

چون دانش‌آموزان خجالتی، اگر بیش از حد فشار بیاورید، فقط در یک پوسته فرو می‌روند و بعد

very difficult to get them out again.

بیرون کشیدن دوباره آنها بسیار دشوار است.

Encourage them, and when they need a little bit of space, give them space and go to somebody

آنها را تشویق کنید و زمانی که به فضای کمی نیاز دارند، به آنها فضا بدهید و به سراغ شخص

else.

That way, they will build their confidence, if a little bit at a time.

دیگری بروید.

به این ترتیب، آنها اعتماد به نفس خود را افزایش خواهند داد.

On the other hand, if you have a very friendly student, very confident, very outgoing, say,

از طرف دیگر، اگر دانش آموز بسیار صمیمی، بسیار مطمئن، بسیار برون گرا دارید، بگویید

you know, "Good job", and encourage them, but make sure you know how to control them.

، "خوب است"، او را تشویق کنید، اما مطمئن شوید که می دانید چگونه آنها را کنترل کنید.

Because if you don't control them, they will try to speak all the time and nobody else

زیرا اگر آنها را کنترل نکنید، آنها سعی می کنند همیشه صحبت کنند و هیچ کس دیگری

will have a chance.

فرصتی نخواهد داشت.

They will try to take over the class.

آنها سعی خواهند کرد تا کلاس را تصاحب کنند.

At the end of the day, you, the teacher, are the boss.

در پایان روز، شما، معلم، رئیس هستید.

Be the boss, but be a friendly boss as much as you can.

رئیس باشید، اما تا می توانید رئیسی دوستانه باشید.

Okay?

باشه؟

And give everybody a chance to speak.

و به همه فرصت صحبت بدهید.

Don't...

Don't keep going back to one or two students.

نکن...

مدام به یکی دو دانش آموز برنگرد.

Even if you know that they're the only ones who are following you, they're the only ones

حتی اگر می دانید که آنها تنها کسانی هستند که شما را دنبال می کنند، آنها تنها کسانی هستند

who might be able to answer, give everybody a chance to speak.

که ممکن است پاسخ دهند، به همه فرصت صحبت کردن بدهید.

And again, just like it's okay for you to make mistakes, make sure they understand it's

و دوباره، درست مثل اشتباه کردن برای شما، مطمئن شوید که آنها هم می‌دانند که

okay for them to make mistakes, too.

اشتباه کردن برای آنها هم اشکالی ندارد.

That's how you learn.

اینطوری یاد میگیری

That's how you build confidence.

اینگونه اعتماد به نفس ایجاد می کنید.

If you make a mistake, the world is not going to end.

اگر اشتباه کنید، دنیا به پایان نمی رسد.

You will learn next time you won't make that mistake.

دفعه بعد یاد خواهید گرفت که آن اشتباه را مرتکب نخواهید شد.

Now, individual attention.

حالا توجه فردی

This is a very tricky thing to do.

این یک کار بسیار دشوار است.

You don't want to look like you're favouring one student over the others, but if a student

شما نمی خواهید به نظر برسید که یک دانش آموز را بر دیگران ترجیح می دهید، اما اگر دانش آموزی

has problems, like if one student is just not following, is just not getting the material,

مشکلاتی داشته باشد، مثلاً اگر یک دانش آموز فقط دنبال نمی کند، فقط مطالب را نمی گیرد،

just not getting the grammar and can't remember the vocab, but most of the other...

فقط دستور زبان را نمی گیرد و نمی تواند لغات را به خاطر بسپارید، اما بیشتر موارد دیگر...

The rest of the class is getting better quickly, you can't spend their time helping this student.

بقیه کلاس به سرعت در حال بهتر شدن هستند، شما نمی توانید وقت آنها را صرف کمک به این دانش آموز کنید.

And you can't focus too much on this student because he or she will feel bad for the rest

و شما نمی توانید خیلی روی این دانش آموز تمرکز کنید زیرا او برای بقیه کلاس احساس بدی خواهد داشت

of the class.

.

So, what you need to do is take the student during the break or after class or before

بنابراین، کاری که باید انجام دهید این است که دانش آموز را در زمان استراحت یا بعد از کلاس یا قبل از

class, find out what the problem is, and maybe give a little bit extra homework or a little

کلاس ببرید، متوجه شوید که مشکل چیست و شاید کمی تکلیف اضافی یا

bit of extra attention outside of the class hours.

کمی توجه بیشتر در خارج از ساعات کلاس داشته باشید.

But again, you must recognize what the problem is with this student, and then try to deal

اما باز هم باید تشخیص دهید که مشکل این دانش آموز چیست و سپس سعی کنید در

with it there.

آنجا با آن مقابله کنید.

So, those are about you and the students.

بنابراین، آنها در مورد شما و دانش آموزان هستند.

Let's look at some other things that I think are important to know.

بیایید به چیزهای دیگری که فکر می کنم دانستن آنها مهم است نگاه کنیم.

Okay, so now I'm going to look a little bit more at the technical side, and now we're

خوب، حالا من می خواهم کمی بیشتر به جنبه فنی نگاه کنم، و اکنون به

looking more specifically at English, okay?

طور خاص به انگلیسی نگاه می کنیم، خوب؟

Very important, and I've seen so many teachers do this, and I've taught in many countries,

خیلی مهم است، و من معلمان زیادی را دیده ام که این کار را انجام می دهند، و اتفاقاً من در بسیاری از کشورها تدریس کرده ام

by the way.

.

I've taught in five countries, and I've seen all kinds of teachers, and I've seen all kinds

من در پنج کشور تدریس کرده‌ام، و انواع معلم‌ها را دیده‌ام، و همه نوع

of students, but one of the things that I never really understood is teachers who only

دانش‌آموز را دیده‌ام، اما یکی از چیزهایی که هرگز واقعاً درک نکردم معلمانی است که فقط

stick to the book.

به کتاب پایبند هستند.

Don't...

نکن...

In my opinion, don't rely too heavily on the textbooks.

به نظر من زیاد به کتاب های درسی تکیه نکن. از

Use the textbooks to teach the base of whatever topic it is you want to teach your students,

کتاب‌های درسی برای آموزش پایه هر موضوعی که می‌خواهید به دانش‌آموزان خود آموزش دهید، استفاده کنید

and then put the textbook away.

و سپس کتاب درسی را کنار بگذارید.

And be flexible, right?

و انعطاف پذیر باشید، درست است؟

You don't have to do the same thing all the time.

لازم نیست همیشه یک کار را انجام دهید.

You can make adjustments.

می توانید تنظیمات را انجام دهید.

You...

Be...

شما...

باشید...

Like, be open to what your students are saying, be open to what other teachers might be suggesting.

مانند، نسبت به آنچه دانش آموزانتان می گویند باز باشید، نسبت به آنچه معلمان دیگر ممکن است پیشنهاد کنند، باز باشید.

Try different things.

چیزهای مختلف را امتحان کنید.

Experiment.

آزمایش کنید.

The textbooks are not enough.

کتاب های درسی کافی نیست.

They're good for just the foundation, the base.

آنها فقط برای پایه، پایه خوب هستند.

What you need is actually real English, and that's what you want to introduce into your

آنچه شما نیاز دارید در واقع انگلیسی واقعی است و این چیزی است که می خواهید به کلاس خود معرفی کنید

class.

.

And this is why I also say variety is the spice of life.

و به همین دلیل است که می گویم تنوع چاشنی زندگی است.

If students understand that every day they're going to come into the classroom and they're

اگر دانش‌آموزان بفهمند که هر روز قرار است وارد کلاس شوند و

going to just follow the book straight, straight, straight, well, you know what?

کتاب را مستقیم، مستقیم، مستقیم، خوب دنبال کنند، می‌دانید چیست؟

They can go home, finish the chapter, and then when they come to your class, they're

آنها می توانند به خانه بروند، فصل را تمام کنند، و وقتی به کلاس شما آمدند،

already covered.

قبلاً تحت پوشش قرار گرفته اند.

They can do other things.

آنها می توانند کارهای دیگری انجام دهند.

They can play on their phone, they can daydream.

آنها می توانند با تلفن خود بازی کنند، آنها می توانند خیال پردازی کنند.

But if they don't know what's coming, then they're always, you know, alert.

اما اگر آنها ندانند چه چیزی در راه است، پس همیشه هوشیار هستند.

They're always not prepared for what's coming, so they want to make sure that you don't catch

آنها همیشه برای چیزی که در راه است آماده نیستند، بنابراین می‌خواهند مطمئن شوند که

them sleeping.

آنها را به خواب نمی‌برید.

If you are flexible and you are introducing variety, they will be much more attentive

اگر منعطف باشید و تنوع را معرفی کنید، آنها بسیار توجه

and receptive to the lesson.

و پذیرای درس خواهند بود.

Now, when I say real English, where does real English come from?

حالا وقتی می گویم انگلیسی واقعی، انگلیسی واقعی از کجا می آید؟

It comes from TV shows, from movies.

از برنامه های تلویزیونی، از فیلم ها می آید.

Take little clips, two-minute clips, three-minute clips, show it to them.

کلیپ های کوچک، کلیپ های دو دقیقه ای، کلیپ های سه دقیقه ای بگیرید، به آنها نشان دهید.

A, a video will already catch their attention.

پاسخ، یک ویدیو از قبل توجه آنها را جلب خواهد کرد.

A screen will already catch their attention.

یک صفحه در حال حاضر توجه آنها را جلب خواهد کرد.

Everybody is addicted to screens these days.

این روزها همه به اکران معتاد شده اند.

Bring in a screen.

یک صفحه نمایش بیاورید

Bring in a guest speaker.

یک سخنران مهمان بیاورید.

Bring in an animal.

یک حیوان بیاورید

Bring in, like, a Muppet, like a toy or whatever.

مثل یک ماپت، مثل یک اسباب بازی یا هر چیز دیگری، بیاورید.

Anything just to change the scenery.

هر چیزی فقط برای تغییر مناظر.

If you're always doing the same, the same, the same, the same, not only will the students

اگر شما همیشه همین کار را انجام دهید، همان، همان، همان، نه تنها دانش‌آموزان

get bored, you will get bored.

خسته می‌شوند، بلکه شما هم خسته خواهید شد.

And when the teacher gets bored, it's finished.

و وقتی معلم حوصله اش سر می رود، کار تمام می شود.

The class is never going to work.

کلاس هرگز کار نمی کند.

The teacher has to enjoy being there.

معلم باید از بودن در آنجا لذت ببرد.

The students have to enjoy being there.

دانش آموزان باید از بودن در آنجا لذت ببرند.

If it's real English, they will enjoy it more.

اگر انگلیسی واقعی باشد، بیشتر از آن لذت خواهند برد.

If you make it according to what they want, they will enjoy it more.

اگر مطابق خواسته آنها درست کنید، بیشتر از آن لذت خواهند برد.

Another thing you can do, and this is what I mean by following trends, actually, find

کار دیگری که می‌توانید انجام دهید، و این همان چیزی است که من از دنبال کردن روندها می‌گویم، در واقع، پیدا

out what is popular, bring it into the classroom.

کردن آنچه محبوب است، آن را به کلاس درس بیاورید.

Another thing you can do, engVid.

کار دیگری که می توانید انجام دهید، engVid است.

Bring engVid videos into your classroom.

ویدیوهای engVid را به کلاس درس خود بیاورید.

I've heard from many teachers that they show our videos, mine and the other teachers, in

من از بسیاری از معلمان شنیده ام که آنها فیلم های ما، من و معلمان دیگر را در

their classrooms because the students enjoy them.

کلاس های درس خود نشان می دهند زیرا دانش آموزان از آنها لذت می برند.

It's on a screen, of course, so they already enjoy it.

البته روی صفحه نمایش است، بنابراین آنها از قبل از آن لذت می برند.

It's a little bit different, different sound.

کمی متفاوت است، صدای متفاوتی دارد.

There are...

وجود دارد...

We have 10 teachers now, I think, on engVid.

ما الان 10 معلم داریم، فکر می کنم، در engVid.

Ten different voices, ten different styles.

ده صدای مختلف، ده سبک مختلف.

Be flexible.

انعطاف پذیر باشید.

Bring in a different teacher each time.

هر بار یک معلم متفاوت بیاورید.

Just show them the videos to learn something new.

فقط ویدیوها را به آنها نشان دهید تا چیز جدیدی یاد بگیرند.

You can also watch the videos.

شما همچنین می توانید فیلم ها را تماشا کنید.

If you're not sure, remember, you're a student, too.

اگر مطمئن نیستید، به یاد داشته باشید، شما هم دانشجو هستید.

If you're not sure about a particular topic, search engVid.

اگر در مورد موضوع خاصی مطمئن نیستید، engVid را جستجو کنید.

Maybe we made a video about it to help you.

شاید ما یک ویدیو در مورد آن ساخته ایم تا به شما کمک کند.

But again, always do something different.

اما باز هم همیشه کاری متفاوت انجام دهید.

Always try to change the atmosphere, I guess, of the class.

همیشه سعی کنید جو کلاس را تغییر دهید.

Try to change how things are done so they don't get bored, you don't get bored, you

سعی کنید نحوه انجام کارها را تغییر دهید تا خسته نشوند، شما خسته نشوید،

don't get stale, which is very, very important.

کهنه نشوید، که بسیار بسیار مهم است.

Now, a little bit more technical things, again, in terms of teaching English.

حالا بازم یه کم چیزای فنی بیشتر از نظر آموزش انگلیسی.

In my personal opinion, the most important thing you can do, and especially for beginners,

به نظر شخصی من، مهم ترین کاری که می توانید انجام دهید، و به خصوص برای مبتدیان،

just drill the vocab.

فقط واژگان را تمرین کنید.

Just vocab, vocab, vocab, vocab.

فقط vocab، vocab، vocab، vocab.

Not 60...

نه 60...

Like, if you have a 15-minute class, let's say, that's a typical class, you're not going

مثلاً اگر یک کلاس 15 دقیقه ای داشته باشید، فرض کنید که یک کلاس معمولی است، قرار نیست

to do 15 minutes of vocab.

15 دقیقه واژگان را انجام دهید.

But 5 to 10 minutes every single class has to be for vocab.

اما هر کلاس باید 5 تا 10 دقیقه برای واژگان باشد.

Teach them at least 5 new words every single day, and then make sure that you give them

هر روز حداقل 5 کلمه جدید را به آنها آموزش دهید و سپس مطمئن شوید که به آنها

quizzes.

آزمون می دهید.

If they don't think they're going to be tested, they're not going to put any effort in because

اگر آنها فکر نمی کنند که قرار است مورد آزمایش قرار بگیرند، هیچ تلاشی نمی کنند زیرا

why?

چرا؟

But if there's going to be a test, if there's going to be a quiz, if there's going to be

اما اگر قرار است آزمونی برگزار شود، اگر قرار است مسابقه ای برگزار شود، اگر قرار است امتحانی برگزار شود

an exam, they will pay attention because they do care about their scores.

، توجه خواهند کرد زیرا به نمرات خود اهمیت می دهند.

They have to take their scores home to show their parents.

آنها باید نمرات خود را به خانه ببرند تا به والدین خود نشان دهند.

And if their scores are not very good, their parents aren't very happy.

و اگر نمرات آنها خیلی خوب نباشد، والدین آنها خیلی خوشحال نیستند.

So, keep that in mind.

آن را به خاطر بسپار.

Remember, they're people.

به یاد داشته باشید، آنها مردم هستند.

They have houses to go to.

خانه هایی برای رفتن دارند. البته

Now, of course, here I am standing in front of a camera and I'm just talking, talking,

الان اینجا جلوی دوربین ایستاده ام و فقط دارم حرف می زنم، حرف می زنم،

talking, talking, but this is a video class.

حرف می زنم، حرف می زنم، اما این یک کلاس ویدیویی است.

I don't have students in front of me.

من دانش آموز پیش خودم نیستم.

When I'm in the classroom, I speak enough so they understand, and then I shut up.

وقتی در کلاس هستم، آنقدر حرف می زنم که بفهمند و بعد ساکت می شوم.

I get them to speak.

من آنها را مجبور به صحبت می کنم.

Teacher...

معلم...

The teacher should speak less, the students should speak more.

معلم کمتر حرف بزند شاگردان بیشتر حرف بزنند.

Make sure that it's a student-centered class, not a teacher-centered class.

مطمئن شوید که این کلاس دانش آموز محور است، نه یک کلاس معلم محور.

But again, everybody has their own style.

اما باز هم هر کسی سبک خودش را دارد. به

Beginner teachers, I find, get very nervous if they're not speaking.

نظر من معلمان مبتدی اگر صحبت نکنند بسیار عصبی می شوند.

Older teachers who are already bored with teaching, they don't speak enough.

معلمان مسن تر که از تدریس خسته شده اند، به اندازه کافی صحبت نمی کنند.

They just hear some papers and then they go read, sit at their desk.

آنها فقط چند مقاله می شنوند و بعد می روند مطالعه می کنند، پشت میزشان می نشینند.

Don't be either of those.

هیچکدوم از اینا نباش

Speak enough to teach them, and then let them use it.

آنقدر صحبت کنید که به آنها آموزش دهید و سپس اجازه دهید از آن استفاده کنند.

If they don't use it, they don't actually absorb it, right?

اگر از آن استفاده نکنند، در واقع آن را جذب نمی کنند، درست است؟

Make sure they're actually speaking as much as possible.

مطمئن شوید که آنها واقعاً تا آنجا که ممکن است صحبت می کنند.

And again, variety is the spice of life.

و باز هم تنوع چاشنی زندگی است.

How are you going to get them to speak?

چگونه می خواهید آنها را مجبور به صحبت کنید؟ از

Use games, use role-playing, put them in pairs, put them in groups, have Q&A, have discussions.

بازی ها استفاده کنید، از نقش آفرینی استفاده کنید، آن ها را دوتایی قرار دهید، در گروه ها قرار دهید، پرسش و پاسخ داشته باشید، بحث کنید.

Obviously, complete beginners are not going to be able to do this, but I remember I was

بدیهی است که مبتدیان کامل قادر به انجام این کار نیستند، اما یادم می آید که

teaching in Turkey and I had a complete beginner class.

در ترکیه تدریس می کردم و کلاس مبتدی کاملی داشتم.

They didn't know any English.

آنها انگلیسی نمی دانستند.

Six months later, we were sitting in the cafeteria having regular discussions every day because

شش ماه بعد، ما هر روز در کافه تریا نشسته بودیم و با هم بحث می کردیم، زیرا

I just gave them the words to be able to have this discussion.

من فقط کلماتی را به آنها دادم تا بتوانم این بحث را انجام دهیم.

Drill them with words.

آنها را با کلمات مته کنید.

As soon as they can start putting together sentences, let them put together sentences.

به محض اینکه شروع به جمع کردن جملات کردند، اجازه دهید جملات را کنار هم بگذارند.

Let them speak.

بگذار حرف بزنند

They will make mistakes, that's okay.

آنها اشتباه خواهند کرد، اشکالی ندارد.

Remember to teach them that communication in any language is about being understood.

به یاد داشته باشید که به آنها بیاموزید که ارتباط به هر زبانی به معنای درک شدن است.

That's it.

خودشه.

You don't have to be perfect.

شما لازم نیست کامل باشید.

And now, again, depends where you're teaching.

و حالا، دوباره، بستگی به جایی دارد که در آن تدریس می کنید.

Obviously, Turkish people are very friendly, very outgoing.

بدیهی است که مردم ترکیه بسیار دوستانه و بسیار صمیمی هستند.

They had no problem just talking.

فقط با حرف زدن مشکلی نداشتند.

In other places, in other countries, other cultures, they're very shy about speaking

در جاهای دیگر، در کشورهای دیگر، در فرهنگ های دیگر، از صحبت کردن خیلی خجالتی هستند

or they're very...

یا خیلی...

They're very careful not to make mistakes because in their culture, making a mistake

خیلی مراقب هستند که اشتباه نکنند، زیرا در فرهنگ آنها، اشتباه کردن

is a problem.

یک مشکل است.

You have to make sure they understand that the classroom is not the country, it's not

شما باید مطمئن شوید که آنها درک می کنند که کلاس درس کشور نیست،

the culture.

Your classroom is its own little world.

فرهنگ نیست.

کلاس درس شما دنیای کوچک خودش است.

Everybody can speak, everybody can make mistakes, everybody can say whatever they want.

همه می توانند صحبت کنند، هرکسی می تواند اشتباه کند، هرکسی می تواند هر چه می خواهد بگوید.

Everybody has to be comfortable.

همه باید راحت باشند.

Make sure you understand the culture, but make sure that you give them an opportunity

مطمئن شوید که فرهنگ را درک می کنید، اما مطمئن شوید که به آنها فرصتی می دهید

to a little bit step outside whatever boundaries they may have for themselves.

تا از مرزهایی که ممکن است برای خود دارند، کمی گام بردارند.

Now, last one, and it's going to seem obvious, but it's actually not that obvious.

حالا، مورد آخر، و واضح به نظر می رسد، اما در واقع چندان واضح نیست.

"Be prepared".

"آماده باش".

Now, I remember when I started teaching TOEFL, okay?

الان یادمه وقتی شروع کردم به تدریس تافل، باشه؟

I was an ESL teacher and then I was given a TOEFL teaching position, and there are a

من معلم ESL بودم و بعد به من موقعیت تدریس تافل داده شد و

certain group of students, and I'm not going to say from which country, but there's a certain

گروه خاصی از دانش آموزان هستند و نمی خواهم بگویم از کدام کشور هستند، اما

group of students who feel it is necessary for them to test the teacher, make sure the

گروه خاصی از دانش آموزان هستند که احساس می کنند برای آنها ضروری است. برای آزمایش معلم، مطمئن شوید که

teacher knows what he or she is talking about.

معلم می داند در مورد چه چیزی صحبت می کند.

So they would come in with, like, the most ridiculously difficult grammar questions,

بنابراین آنها با مسخره ترین سؤالات گرامری وارد می شدند،

and I was like, "I don't know", because I didn't hear some of these words before.

و من می گفتم "نمی دانم"، زیرا قبلاً برخی از این کلمات را نشنیده بودم. می

I knew how the sentence works, how the grammar works, I didn't know some of the technical

دانستم جمله چگونه کار می کند، دستور زبان چگونه کار می کند، برخی از واژگان فنی را نمی دانستم

vocabulary.

.

But what did I learn from that experience?

اما من از آن تجربه چه آموختم؟

I learned to always be prepared.

یاد گرفتم همیشه آماده باشم.

So this is the old TOEFL test that used to have a grammar section.

بنابراین این آزمون قدیمی تافل است که قبلاً بخش گرامر داشت.

I used to go home every day and spend two hours preparing the next day's lesson.

من هر روز به خانه می رفتم و دو ساعت وقت می گذاشتم تا درس روز بعد را آماده کنم.

I would go over every single sentence, every single question to make sure that I knew every

من تک تک جمله ها، تک تک سوالات را مرور می کردم تا مطمئن شوم که تک

single grammar rule in case one of these students would ask me a question about it.

تک قوانین گرامری را می دانم، در صورتی که یکی از این دانش آموزان از من سؤالی در مورد آن بپرسد.

And within a couple of weeks, they realized they can't stump me, they can't give me a

و در عرض چند هفته، آنها متوجه شدند که نمی توانند من را ناامید کنند، نمی توانند سؤالی را از من بپرسند

question that I'm not ready for, and then they eased up and everybody was relaxed and

که من برای آن آماده نیستم، و سپس خیالشان راحت شد و همه آرام شدند و

went on from there.

از آنجا به راه افتادند.

And now I actually know grammar pretty well, thanks to them and thanks to my studying and

و اکنون به لطف آنها و به لطف مطالعه و آمادگی ام، گرامر را به خوبی می دانم

being prepared.

.

Don't let the students control the class.

اجازه ندهید دانش آموزان کلاس را کنترل کنند.

Make sure you know what's coming, make sure you know how to answer their questions, and

مطمئن شوید که چه چیزی در راه است، مطمئن شوید که می دانید چگونه به سؤالات آنها پاسخ دهید، و

if you don't know, say you don't know.

اگر نمی دانید، بگویید نمی دانم.

If I didn't know a question, I would tell them, "I'll tell you tomorrow."

اگر سوالی نمی دانستم به آنها می گفتم فردا به شما می گویم.

But then, when I saw them the next day, first thing I did in the class was answer the question

اما بعد، وقتی روز بعد آنها را دیدم، اولین کاری که در کلاس انجام دادم پاسخ دادن به سؤال

from the day before.

روز قبل بود.

Very important.

خیلی مهم. به

Be alert.

گوش باش.

As a teacher, you're always awake.

به عنوان یک معلم، شما همیشه بیدار هستید.

You can't go daydreaming in the class, they will catch you daydreaming and it doesn't

شما نمی توانید در کلاس رویاپردازی کنید، آنها شما را در حال رویاپردازی می گیرند و

look very good.

خیلی خوب به نظر نمی رسد.

You're always on, be on, and be ready to be on.

شما همیشه روشن هستید، روشن باشید و آماده باشید.

This is the most important, be patient.

این از همه مهمتر است، صبور باشید.

Some of your students will make you a little bit crazy, but that's okay, that's what it

بعضی از شاگردانتان کمی شما را دیوانه خواهند کرد، اما اشکالی ندارد، همین است،

is, that's what teaching is.

تدریس همین است.

Be patient.

صبور باش.

If you don't have patience, teaching will be a very, very difficult job for you.

اگر حوصله نداشته باشید، تدریس برای شما کار بسیار بسیار سختی خواهد بود.

It takes a lot of patience.

صبر زیادی می خواهد.

Which leads to my last one, love to teach.

که منجر به آخرین مورد من می شود، دوست دارم تدریس کنم.

If you don't like teaching, don't be a teacher.

اگر تدریس را دوست ندارید، معلم نباشید. این کار را

Don't do it for any other reason than you want to help the students in front of you.

به هیچ دلیل دیگری جز اینکه می خواهید به دانش آموزان روبروی خود کمک کنید، انجام ندهید.

Okay?

باشه؟

It's not...

Don't do it for the money, because in a lot of places, you're not going to make a lot

این نیست... به

خاطر پول این کار را نکنید، زیرا در بسیاری از جاها،

of money anyway.

به هر حال قرار نیست پول زیادی به دست آورید.

Do it just because you like to do it.

این کار را فقط به این دلیل انجام دهید که دوست دارید آن را انجام دهید.

You like to learn from the students.

دوست دارید از دانش آموزان یاد بگیرید.

You like to learn about them, you like to learn about yourself, you like to learn about

دوست دارید در مورد آنها بیاموزید، دوست دارید در مورد خودتان بیاموزید، دوست دارید در مورد موضوع یاد بگیرید

the topic.

.

Now, personally, I love English.

الان شخصا عاشق انگلیسی هستم.

My big dream is to be a writer, to write a novel or two or three novels, right?

آرزوی بزرگ من این است که نویسنده باشم، یک رمان بنویسم یا دو یا سه رمان، درست است؟

I love the language and I like to teach it, I like to share it with other people.

من عاشق زبان هستم و دوست دارم آن را آموزش دهم، دوست دارم آن را با دیگران به اشتراک بگذارم.

But this applies to any profession.

اما این برای هر حرفه ای صدق می کند.

If you don't love what you do, you're not going to be great at it.

اگر کاری را که انجام می دهید دوست نداشته باشید، در آن عالی نخواهید بود.

In which case, why do it?

در چه صورت، چرا این کار را انجام دهید؟

Go do something that you actually enjoy doing, you'll have a much better life.

برو کاری کن که واقعا از انجامش لذت میبری، زندگی خیلی بهتری خواهی داشت.

But again, my personal opinion.

اما باز هم نظر شخصی من است.

Everybody has their opinion, you do what works for you.

هر کس نظر خود را دارد، شما کاری را انجام می دهید که برای شما مفید است.

Okay?

باشه؟

So, those are two...

That's my two cents worth.

بنابراین، آن دو...

ارزش دو سنت من است.

That's an idiom, meaning that's my opinion, that's my advice, that's what I have to say

این یک اصطلاح است، یعنی این نظر من است، این توصیه من است، این چیزی است که باید

about the topic.

در مورد موضوع بگویم.

Again, don't forget, engVid is full of useful videos to help you learn about English, and

باز هم فراموش نکنید، engVid پر از ویدیوهای مفید است که به شما کمک می کند در مورد زبان انگلیسی بیاموزید، و

even you can look...

حتی شما می توانید نگاه کنید...

Study all the different teachers and see how they approach this job, basically.

همه معلمان مختلف را مطالعه کنید و ببینید که اساساً چگونه به این کار برخورد می کنند.

How they teach, how they put things together, how they explain things.

چگونه آموزش می دهند، چگونه چیزها را کنار هم می گذارند، چگونه چیزها را توضیح می دهند.

If you can learn from them, great.

اگر بتوانید از آنها یاد بگیرید، عالی است.

Then that'll work.

سپس آن کار خواهد کرد.

So, you can also actually check out...

بنابراین، شما همچنین می توانید در واقع بررسی کنید...

I have another website, www.writetotop.com, I teach how to write, it's a little bit more

من یک وب سایت دیگر دارم، www.writetotop.com، من نحوه نوشتن را آموزش می دهم، کمی

advanced.

You can learn a little bit from there as well if you want, and you can give me some feedback

پیشرفته تر است.

در صورت تمایل می توانید کمی از آنجا نیز یاد بگیرید، و همچنین می توانید

about that as well.

در مورد آن به من بازخورد بدهید.

In the meantime, there is a quiz at www.engvid.com, you can go there and take the quiz and make

در ضمن یه مسابقه توی www.engvid.com هست، میتونید برید اونجا و امتحان بدید و

sure...

مطمئن بشید...

Check your comprehension about this lesson.

درک خودتون از این درس رو چک کنید.

If you have any comments or questions, please put them in the comments section at www.engvid.com,

اگر نظر یا سوالی دارید، لطفاً آنها را در قسمت نظرات به آدرس www.engvid.com مطرح کنید

and I'll be happy to reply to you.

و خوشحال می شوم به شما پاسخ دهم.

And that's it.

و بس.

I hope you liked this lesson, I hope it was somehow useful for you.

امیدوارم این درس را دوست داشته باشید، امیدوارم تا حدودی برای شما مفید بوده باشد.

If you did like it, give me a like.

اگه خوشت اومد لایکم کن

Don't forget to subscribe to my channel and ring the bell if you want to be notified of

فراموش نکنید که در کانال من عضو شوید و اگر می خواهید از ویدیوهای بعدی مطلع شوید، زنگ را بزنید

future videos.

.

And come back soon, we'll do more vocab building, grammar stuff, all kinds of stuff.

و به زودی برگردید، ما بیشتر به ساخت واژگان، مطالب دستور زبان و انواع چیزها خواهیم پرداخت.

See you then.

بعدا می بینمت.

Bye-bye.

خداحافظ.