Connected speech in English - why do we need it?

Hey everyone, it's Hadar.

سلام به همه، این هادر است.

Thank you so much for joining me.

از اینکه به من پیوستید بسیار سپاسگزارم

Today, I'm going to talk about a topic that I absolutely love, and I

امروز قصد دارم در مورد موضوعی صحبت کنم که کاملاً دوستش دارم و

think it is so useful and helpful.

فکر می کنم بسیار مفید و مفید است.

And that is connected speech.

و آن گفتار متصل است.

Connected speech is the idea of connecting words together within the same thought

گفتار متصل ایده اتصال کلمات به هم در یک

group or unit inside the sentence.

گروه فکری یا واحد درون جمله است.

Let's take, for example, the sentence 'You already know what I think about it'.

به عنوان مثال، جمله "شما از قبل می دانید که من در مورد آن چه فکر می کنم" را در نظر بگیریم.

So, without connected speech, meaning if I separate the words intentionally,

بنابراین، بدون گفتار متصل، یعنی اگر عمداً یا ناخواسته کلمات را جدا کنم

or unintentionally, sometimes, this is what you're going to hear.

، گاهی اوقات، این چیزی است که شما خواهید شنید.

"You already know what I think about it".

"شما از قبل می دانید که من در مورد آن چه فکر می کنم".

And when I connect the words together, this is how it sounds: 'You_already_

و وقتی کلمات را به هم وصل می‌کنم، اینگونه به نظر می‌رسد: "شما_از

know_what_I_think_about_it'.

قبل_میدانید_درباره_آن_چه_فکر_میکنم".

So, this idea of connected speech is not only to help me sound more

بنابراین، این ایده از گفتار متصل نه تنها به من کمک می‌کند که آمریکایی‌تر به نظر برسم،

American, right, it will eventually cuz this is how it's spoken.

درست است، بلکه در نهایت به این دلیل است که اینگونه صحبت می‌شود.

But that is not the purpose.

اما هدف این نیست.

The purpose is that when I connect words together, it is a message that I send

هدف این است که وقتی کلمات را به یکدیگر متصل می کنم ، پیامی است که می فرستم

that this is a unit within the phrase.

که این یک واحد در عبارت است.

And why do we need that?

و چرا ما به آن نیاز داریم؟

Think of writing an email, sending an email to someone that you care about.

به نوشتن یک ایمیل فکر کنید، ایمیلی را برای کسی که برایتان مهم است ارسال کنید.

And think of you typing out the entire email without breaks,

و به این فکر کنید که کل ایمیل را بدون وقفه،

without stops, without spaces – it would be very overwhelming, right?

بدون توقف، بدون فاصله تایپ می‌کنید – بسیار طاقت‌فرسا خواهد بود، درست است؟

And think as if maybe every word would be underlined.

و طوری فکر کنید که شاید زیر هر کلمه ای خط کشیده شود.

It would be really hard to understand what this email is about: what the

درک این که این ایمیل درباره چیست، واقعاً سخت است:

message is, what is the important part, how to organize the thoughts.

پیام چیست، بخش مهم آن چیست ، چگونه افکار را سازماندهی کنیم.

Now, it will be clear eventually, but the person reading would have

اکنون، در نهایت مشخص خواهد شد، اما شخصی که مطالعه می کند باید

to work a little harder to get that.

کمی بیشتر تلاش کند تا به آن برسد.

And this is exactly the same with connected speech.

و این دقیقاً مشابه گفتار متصل است.

Because connected speech on one hand and pauses and breaks on the

زیرا گفتار متصل از یک سو و مکث و وقفه از سوی

other is a way for you to organize what it is that you're saying.

دیگر راهی است برای سازماندهی آنچه می گویید.

And if you separate the words when you speak, it feels like

و اگر هنگام صحبت کلمات را از هم جدا کنید، احساس می شود که روی

every word is emphasized and the speech is not organized, and it's

هر کلمه تاکید شده و سخنرانی سازماندهی نشده است و

harder to receive the message.

دریافت پیام سخت تر است.

So, when you work on connected speech, understand that it's not

بنابراین، وقتی روی گفتار متصل کار می کنید، درک کنید که این

an accent thing, it's a delivery thing, it's a communication thing.

یک چیز لهجه نیست، یک چیز ارائه است، یک چیز ارتباطی است.

And it will help you organize your thoughts better when you

و هنگامی که

think of connected speech, one.

به گفتار متصل فکر می کنید، به شما کمک می کند افکار خود را بهتر سازماندهی کنید.

And two, it would help you get to the next stage of what words you wanna

و دوم، این به شما کمک می کند تا به مرحله بعدی برسید که روی چه کلماتی می خواهید

stress and what words you want to reduce.

تاکید کنید و چه کلماتی را می خواهید کاهش دهید.

Now, I have a lot of videos that explain that aspect of stress and reductions

اکنون، من ویدیوهای زیادی دارم که جنبه استرس و کاهش

and all of that, so I'm gonna link to all of those in the description below.

و همه آن‌ها را توضیح می‌دهند، بنابراین می‌خواهم به همه آن‌هایی که در توضیحات زیر هستند پیوند دهم.

Because that's not what we're talking about today.

زیرا این چیزی نیست که ما امروز در مورد آن صحبت می کنیم.

We're talking about how to connect the words together.

ما در مورد نحوه اتصال کلمات به یکدیگر صحبت می کنیم.

Now what we're gonna do is we're gonna look at a bunch of examples and see what

اکنون کاری که می‌خواهیم انجام دهیم این است که به مجموعه‌ای از مثال‌ها نگاه می‌کنیم و می‌بینیم که

people do when they speak, and we're gonna analyze it and practice it together.

مردم وقتی صحبت می‌کنند چه می‌کنند، و آن را تجزیه و تحلیل کرده و با هم تمرین می‌کنیم.

Now, as we go into this exercise, I want you to think of connected

اکنون، همانطور که به این تمرین می رویم، می خواهم به گفتار متصل فکر کنید

speech as if it's a unit within the sentence, like I said, where

که انگار یک واحد در جمله است، همانطور که گفتم، جایی که

one word is connected to another.

یک کلمه به کلمه دیگر متصل می شود.

Now, there is a technical aspect on how to do it, and I'm gonna cover it today, but

در حال حاضر، یک جنبه فنی در مورد نحوه انجام آن وجود دارد، و من امروز آن را پوشش خواهم داد، اما

this is how I want you to think about it.

من می خواهم شما در مورد آن فکر کنید. می

I want you to think about saying this sentence or phrase

خواهم به گفتن این جمله یا عبارت

without stopping your voice.

بدون قطع صدایتان فکر کنید.

Because when you don't stop your voice and you keep your voice going, that's

چون وقتی صدایت را قطع نمی کنی و صدایت را حفظ می کنی، این چیزی است که

what connects the words together.

کلمات را به هم متصل می کند.

Let's take the phrase 'you missed your train'.

بیایید عبارت "تو قطارت را از دست دادی" را در نظر بگیریم.

'You missed your train'.

"تو قطارت را از دست دادی".

If I try to emphasize every word individually, then I won't connect

اگر بخواهم روی هر کلمه به صورت جداگانه تاکید کنم، آنها را به هم وصل نمی کنم

them: 'you' 'missed' 'your' 'train'.

: "تو" "از دست دادی" "قطار خودت".

But when you try to say it while connecting the words, without stopping

اما وقتی سعی می کنید آن را در حین اتصال کلمات، بدون توقف

your voice or breath between those words, that's where the magic happens.

صدا یا نفس خود بین آن کلمات بیان کنید، جادو در آنجا اتفاق می افتد.

Listen: 'you_missed_your_train'.

گوش کن: 'تو_قطار_تو_از دست دادی'.

'you_missed_your_train'.

'تو_قطار_تو_از دست دادی'.

Right?

درست؟ من

I didn't do anything special here.

اینجا کار خاصی نکردم

I just didn't pause between each word.

فقط بین هر کلمه مکث نکردم.

And here's the thing, a lot of times people separate the words to be clearer,

و نکته اینجاست که بسیاری از اوقات مردم کلمات را برای واضح تر،

right, so that they're more understood.

درست تر، جدا می کنند تا بیشتر درک شوند.

Where in fact, what that causes is for people to be less clear.

در واقع، آنچه باعث می شود مردم کمتر روشن باشند.

Cuz then the speech sounds like staccato, you know, instead of legato, which

چون می‌دانید، به جای لگاتو، که به نوعی

is what English requires, in a way.

انگلیسی به آن نیاز دارد، گفتار شبیه استاکاتو به نظر می‌رسد.

Now, here is the technical aspect of connecting.

اکنون، در اینجا جنبه فنی اتصال است.

When you connect two words, you have a few options.

وقتی دو کلمه را به هم وصل می کنید، چند گزینه دارید.

Vowel to vowel – you_already_know, and then we just connect one vowel to another.

واکه به مصوت - you_already_know، و سپس ما فقط یک مصوت را به دیگری متصل می کنیم.

And sometimes we get intrusive sounds, like in this example right here

و گاهی اوقات ما صداهای مزاحم دریافت می کنیم، مانند این مثال در اینجا

– you(w)already_know, you know, the W sneaks in to help me connect the 'u' sound

- you(w)already_know، می دانید، W مخفیانه وارد می شود تا به من کمک کند صدای 'u' را

with the 'a' sound – you(w)already_know.

با صدای 'a' مرتبط کنم - you(w)already_know.

Or 'he is the best'.

یا "او بهترین است".

'he_is', right, if I connect those two vowels - he(y)is - you

"he_is"، درست است، اگر آن دو مصوت را به هم وصل کنم - he(y)is -

hear a small 'y' sound there.

صدای "y" کوچکی در آنجا می شنوید.

So that's what happens when you connect two vowels together.

بنابراین وقتی دو مصوت را به هم وصل می کنید این اتفاق می افتد.

And sometimes when we connect two words, it could be a consonant that connects

و گاهی اوقات وقتی دو کلمه را به هم وصل می کنیم، می تواند صامتی باشد که

with a consonant: good_thing, nice_hat.

با یک صامت وصل می شود: خوب_چیز، کلاه_خوب.

And then we just wanna glue those consonants together

و سپس ما فقط می‌خواهیم آن صامت‌ها را

without adding vowels in between.

بدون افزودن حروف صدادار به هم بچسبانیم.

Sometimes, and that's the easiest case when you have a vowel and

گاهی اوقات، و این ساده‌ترین حالت زمانی است که شما یک مصوت و

then a consonant: play_with_me, say_something – that's pretty easy.

سپس یک صامت دارید: play_with_me, say_something – این بسیار آسان است.

And then, and that is my favorite part, sometimes you have a word

و سپس، و این قسمت مورد علاقه من است ، گاهی اوقات شما یک کلمه دارید

that ends with a consonant, and then another word that starts with a vowel.

که با یک صامت تمام می شود، و سپس کلمه دیگری که با یک مصوت شروع می شود.

And what happens here is really interesting because what happens is that

و اتفاقی که اینجا می افتد واقعاً جالب است زیرا اتفاقی که می افتد این است که

the consonant of the first word becomes the beginning of the next word, right, it

صامت کلمه اول شروع کلمه بعدی می شود ، درست است ،

connects to the vowel in the next word.

در کلمه بعدی به مصوت وصل می شود.

For example: all_over, all_over.

برای مثال: all_over، all_over.

So, I could say 'all over' and then kinda like stop my breath in between.

بنابراین، می‌توانم بگویم «همه‌جا» و بعد مثل این که نفسم را در این بین بند بیاورم.

But 'all_over' makes it smoother, makes it sound like it's one word,

اما «all_over» آن را روان‌تر می‌کند، به نظر می‌رسد که یک کلمه است،

which is what we want, really.

چیزی که ما واقعاً می‌خواهیم.

she's_all_over.

او تمام است.

she's_all, s_all, right, the Z of 'is' becomes the beginning of 'all', and the L

she's_all، s_all، درست است، Z "is" شروع "همه" و L "

of 'all' becomes the beginning of 'over'.

همه" شروع "over" می شود.

she's_all_over.

او تمام است.

So this is the technical aspect of what's happening, but remember that

بنابراین این جنبه فنی اتفاقی است که در حال رخ دادن است، اما به یاد داشته باشید که

the whole idea is to just keep your voice going as you are saying a

کل ایده این است که فقط صدای خود را در حالی که

certain phrase or part of the sentence.

عبارت خاصی یا بخشی از جمله را می گویید حفظ کنید.

Now let's look at a few examples and see what that sounds like.

حالا بیایید به چند نمونه نگاه کنیم و ببینیم که چه چیزی به نظر می رسد.

"Rach, come on, I'm not gonna wear any of this!"

"راچ، بیا، من هیچ کدام از این ها را نمی پوشم!" بیا

Let's listen to it again.

دوباره گوش کنیم

"Rach, come on, I'm not gonna wear any of this!".

"راچ، بیا، من هیچ کدام از این ها را نمی پوشم!".

Good.

خوب

So we have "Rach,", so there is a break, he's not connecting

بنابراین ما "راچ" را داریم، بنابراین یک وقفه وجود دارد، او

'Rach' to anything else.

"راچ" را به چیز دیگری متصل نمی کند.

'Come on', 'come on' – this is a phrasal verb, and here

"بیا"، "بیا" - این یک فعل عبارتی است، و در اینجا

it's a unit that is connected.

یک واحد است که متصل است.

The stress is on the second part of the phrasal verb.

تاکید بر قسمت دوم فعل عبارتی است.

And in this case, the M of 'come' becomes the beginning of the next word: come_on.

و در این حالت، M کلمه "come" آغاز کلمه بعدی می شود: come_on.

And then he says, "I'm not gonna wear".

و بعد می گوید: "من نمی پوشم".

I'm_not_gonna_wear.

من_نمی_پوشم

Right?

So not only that he connects everything together in this phrase, he's also

درست؟

پس نه تنها در این عبارت همه چیز را به هم وصل می کند، بلکه

reducing a lot of things, right?

چیزهای زیادی را نیز کاهش می دهد، درست است؟

I am - I'm, not going to - not gonna, wear.

من - نمی‌خواهم - نمی‌خواهم بپوشم.

I'm_not_gonna_wear.

من_نمی_پوشم

And then we have 'any of this', 'any_of_this'.

و سپس "هر کدام از این"، "هر_از_این" را داریم.

So, 'any of this', this is the proper phrase, but the 'of'

بنابراین، «هر یک از این»، این عبارت مناسب است، اما «از»

is reduced to a schwa - uh.

به یک شوا کاهش می‌یابد.

He connects the 'any' with a schwa: any_uh - that's the intrusive sound - 'yuh'.

او "any" را با یک schwa وصل می کند: any_uh - این صدای نفوذی است - "yuh".

any_uh.

any_uh.

And then 'this'.

و سپس "این".

'any_uh_this'.

'هر_آه_این'. بیا

Let's do it together.

با هم انجامش بدیم.

"Rach, come on, I'm not gonna wear any of this!".

"راچ، بیا، من هیچ کدام از این ها را نمی پوشم!".

Let's look at another example.

بیایید به مثال دیگری نگاه کنیم.

"I just don't wanna take a photo".

"فقط نمی خواهم عکس بگیرم".

A lot of reductions and a lot of connections here.

بسیاری از کاهش ها و بسیاری از اتصالات در اینجا.

So, the phrase is "I just don't want to take a photo".

بنابراین، عبارت "من فقط نمی خواهم عکس بگیرم" است.

So, "I just", I j's, I j's.

بنابراین، "من فقط"، من j، من j است.

She's not pronouncing the T in the word 'just', and that is okay, especially

او T را در کلمه "just" تلفظ نمی کند، و این مشکلی ندارد، به خصوص

when you connect it to another word that starts with a consonant.

زمانی که آن را به کلمه دیگری که با یک صامت شروع می شود وصل می کنید.

You will notice that often people drop the T.

متوجه خواهید شد که اغلب مردم

Instead of "I just don't" – I j's don't.

به جای "من فقط نمی‌کنم" T. را رها می‌کنند - من نمی‌کنم.

Let's listen to it again in a slower speed.

بیایید دوباره با سرعت کمتر به آن گوش دهیم.

"I just don't wanna take a photo".

"فقط نمی خواهم عکس بگیرم".

'I just don't wanna', 'don_wanna', 'don_wanna', 'don_wanna'.

"فقط نمی‌خواهم"، "نمی‌خواهم"، " نمی‌خواهم"، "نمی‌خواهم".

So we connect everything together.

بنابراین ما همه چیز را به هم وصل می کنیم.

The T's also dropped between the 'don't' and the 'want', right?

T نیز بین "نباید" و "خواستن" کاهش یافته است، درست است؟

The T after an N, when it's unstressed in this case, and a

T بعد از یک N، هنگامی که در این حالت بدون تاکید است، و یک

function word, is often dropped.

کلمه تابع، اغلب حذف می شود.

I_j's_don_wanna, I_j's_don_wanna, I_j's_don_wanna, take a photo, right?

I_j's_don_wanna، I_j's_don_wanna، I_j's_don_wanna، عکس بگیر، درسته؟

So here we see what happens when the K sound becomes the

بنابراین در اینجا می بینیم که چه اتفاقی می افتد وقتی صدای K به

beginning of the next part.

ابتدای قسمت بعدی تبدیل شود.

take_a_photo.

عکس گرفتن. من_ن_میخواهم_یک_عکس

I_j's_don_wanna_take_a_photo.

بگیرم. من_ن_میخواهم_یک_عکس

I_j's_don_wanna_take_a_photo.

بگیرم.

Now, here is something important.

حالا، اینجا یک چیز مهم است.

Even though the example I used has a lot of reductions and she speaks

اگرچه مثالی که من استفاده کردم کاهش های زیادی دارد و او

really fast, connecting words together doesn't necessarily mean

واقعاً سریع صحبت می کند، اتصال کلمات به هم لزوماً به این معنی نیست

that you have to go faster, right?

که باید سریع تر بروید، درست است؟

So that is an important part.

پس این بخش مهمی است.

It just means that you don't stop your breath and voice between words.

این فقط به این معنی است که شما نفس و صدای خود را بین کلمات قطع نمی کنید.

Let's look at another example.

بیایید به مثال دیگری نگاه کنیم.

"What are the odds?"

"احتمالش چیست؟"

'What are the odds?' What_are_the_odds?

شانس چیست؟ چه شانسی دارد؟

So here we have another reduction of the R - wa-da.

بنابراین در اینجا کاهش دیگری از R - wa-da داریم.

So we connect the 'what' with a schwa sound, that is the reduction of R.

بنابراین ما "چی" را با صدای شوا وصل می کنیم ، یعنی کاهش R.

wa-da.

wa-da.

And then going into 'thee-aadz', connecting the word 'the' with 'odds'.

و سپس وارد «thee-aadz» می‌شویم و کلمه «the» را با «شانس» وصل می‌کنیم.

wa-da-thee_aadz?

wa-da-thee_aadz؟

'What are the odds?'

شانس چیست؟

All right, let's look at a slightly longer example, a longer sentence where

بسیار خوب، اجازه دهید به یک مثال کمی طولانی تر نگاه کنیم، یک جمله طولانی تر که در آن

everything is pretty much connected.

همه چیز تقریباً به هم مرتبط است. بیا

Let's listen.

گوش بدهیم.

"I picked up a lot about dramatic structure from doing

من از اجرای

my scenes in acting class."

صحنه هایم در کلاس بازیگری چیزهای زیادی در مورد ساختار دراماتیک دریافتم.

'I picked up a lot about dramatic structure by doing

"من با اجرای

my scenes in acting class'.

صحنه هایم در کلاس بازیگری چیزهای زیادی در مورد ساختار دراماتیک دریافت کردم".

So we have a few units here, and within each unit all the words are connected.

بنابراین ما در اینجا چند واحد داریم و در هر واحد همه کلمات به هم متصل هستند.

So the first unit is 'I picked up a lot about dramatic structure'.

بنابراین اولین واحد "من چیزهای زیادی در مورد ساختار دراماتیک برداشتم" است.

Everything is connected.

همه چیز متصل است.

'I-pik-tuh' - the T of 'picked', I-pik-tuh-p, and yeah, the

'I-pik-tuh' - T عبارت 'picked'، I-pik-tuh-p، و بله،

D is pronounced as a T.

D به صورت T.

I-pik-tuh-puh.

I-pik-tuh-puh تلفظ می شود.

So the P becomes the beginning of the next word 'a lot'.

بنابراین P تبدیل به ابتدای کلمه بعدی "a lot" می شود.

I-pik-tuh-puh-laa-duh – the T becomes at the beginning of the next word.

I-pik-tuh-puh-laa-duh - T در ابتدای کلمه بعدی می شود.

I-pik-tuh-puh-laa-duh-bawt druh-ma-dik.

آی پیک-توه-پوه-لا-ده-بوت دروه-ما-دیک.

So the T connects with the D, no breaks there.

بنابراین T به D متصل می شود ، در آنجا شکسته نمی شود.

uh-bawt-druh-ma-dik-struhk-ch'r, right?

اوه-باوت-دروه-ما-دیک-ستروحک-چر، درست است؟

The K sound connects to the S, no breaks there.

صدای K به S متصل می شود ، در آنجا شکسته نمی شود.

This is how it would sound if I did pronounce every word separately.

اگر هر کلمه را جداگانه تلفظ کنم، اینطور به نظر می رسد.

'I picked up a lot about dramatic structure'.

"من چیزهای زیادی در مورد ساختار دراماتیک برداشتم".

And quickly: I picked up a lot about dramatic structure.

و به سرعت: من چیزهای زیادی در مورد ساختار دراماتیک برداشتم.

Feels very staccato, right?

احساس بسیار رکیک دارد، درست است؟

Feels like, you know, like every word is stressed.

احساس می کنید، می دانید، هر کلمه ای تحت فشار است.

Versus: I_picked_up_a_lot_about_dramatic_structure.

در مقابل: من_خیلی_درباره_ساختار_دراماتیک_انتخاب کردم.

So notice that I don't have to go faster to connect the words together.

بنابراین توجه داشته باشید که من مجبور نیستم برای اتصال کلمات به یکدیگر سریعتر حرکت کنم.

It's just about this idea of one word going into another.

این فقط در مورد این ایده از یک کلمه به کلمه دیگر است.

I_picked_up_a_lot_about_dramatic_structure.

من_درباره_ساختار_دراماتیک_خیلی_برداشتم.

And then the next part is: "from doing my scenes in acting class."

و سپس قسمت بعدی: «از انجام صحنه هایم در کلاس بازیگری».

'From doing my scenes', 'from doing my scenes', from_doing_my_scenes.

'از انجام صحنه های من'، 'از انجام صحنه های من'، از_انجام_صحنه های_م.

Almost all connections here are consonant to consonant, right?

تقریباً همه اتصالات در اینجا همخوان به همخوان هستند، درست است؟

from_doing_my_scenes.

from_doing_my_scenes.

So when you practice it, just make sure that you're not separating the words.

بنابراین وقتی آن را تمرین می کنید، فقط مطمئن شوید که کلمات را از هم جدا نمی کنید. "

It's not 'from' 'doing' 'my' 'scenes', but from_doing_my_scenes.

از" "انجام" " صحنه های من" نیست، بلکه از_انجام_صحنه_های_من است.

And then: i_nacting_class, i-nak-ting, i-nak-ting – the N becomes the

و سپس: i_nacting_class، i-nak-ting، i-nak-ting - N

beginning of the next word.

شروع کلمه بعدی می شود.

i-nak-ting.

آی-ناک-تینگ.

It's almost like we're creating new words that are comprised

تقریباً مانند این است که ما در حال ایجاد کلمات جدیدی هستیم که

of a bunch of other words.

از یک سری کلمات دیگر تشکیل شده است.

i-nak-ting-klas.

آی-ناک-تینگ-کلاس.

Let's do this one together: 'I picked up a lot about dramatic structure

بیایید این یکی را با هم انجام دهیم: "من

from doing my scenes in acting class'.

از اجرای صحنه هایم در کلاس بازیگری چیزهای زیادی درباره ساختار دراماتیک دریافتم".

And one last one.

و یکی آخری

"I just said hi".

"من فقط سلام کردم".

'I just said hi'.

من فقط سلام کردم.

Again, another example of 'just' that is reduced.

باز هم، مثال دیگری از «فقط» که کاهش یافته است.

The T is dropped and it's connected to the next word: ai-j's-said-hi,

T حذف می شود و به کلمه بعدی متصل می شود: ai-j's-said-hi،

everything's connected.

همه چیز متصل است.

ai-j's-said-hi.

ai-j's-said-hi.

I just said connected speech.

من فقط سخنرانی متصل گفتم.

All right.

Now I wanna hear from you, on a scale of 1 to 10, how hard is it for you to connect

خیلی خوب.

اکنون می خواهم از شما بشنوم، در مقیاس 1 تا 10، چقدر برای شما سخت است که

words together or even to think about it?

کلمات را به هم وصل کنید یا حتی به آن فکر کنید؟

1 - being very, very, very hard, "I never connect my words together

1- خیلی خیلی خیلی سخت بودن، "من هیچ وقت حرف هایم را به هم وصل نمی کنم

and I don't know how to do it."

و نمی دانم چگونه این کار را انجام دهم."

To 10 - "Oh, I always connect my speech", whether you practiced

به 10 - "اوه، من همیشه سخنرانی خود را وصل می کنم "، چه آن را تمرین کرده باشید

it or it comes organically to you.

و چه به صورت ارگانیک به شما می رسد.

Now, I do want you to remember that in your native language, you are very

اکنون، می‌خواهم به خاطر داشته باشید که در زبان مادری‌تان، به

likely connecting the words together without even thinking about it,

احتمال زیاد کلمات را بدون اینکه حتی به آن فکر کنید، به هم متصل می‌کنید،

because that happens in any language.

زیرا در هر زبانی این اتفاق می‌افتد.

But sometimes when we learn a new language, we try to be clear or we

اما گاهی اوقات وقتی یک زبان جدید یاد می گیریم، سعی می کنیم واضح باشیم یا

don't know exactly how to do it or we structure the sentence differently,

دقیقاً نمی دانیم چگونه آن را انجام دهیم یا ساختار جمله را متفاوت می سازیم

and we end up separating the words.

و در نهایت کلمات را از هم جدا می کنیم.

And like I showed you, sometimes it's not helpful to do that, on the contrary.

و همانطور که به شما نشان دادم، گاهی اوقات انجام این کار مفید نیست، برعکس.

So, in the upcoming week, I want you to think about this idea of connected speech.

بنابراین، در هفته آینده، می خواهم در مورد این ایده از سخنرانی متصل فکر کنید. می‌خواهم

I want you to think about this idea of keeping your voice going as you're

به این ایده فکر کنید که صدای خود را در حین

speaking, especially when you say small parts inside the sentence.

صحبت کردن حفظ کنید، مخصوصاً وقتی قسمت‌های کوچکی را در داخل جمله می‌گویید.

And of course, practice with this video a few times until you start feeling

و البته با این ویدیو چند بار تمرین کنید تا زمانی که احساس کنید

it and enjoying it more and more.

و بیشتر و بیشتر از آن لذت ببرید.

Thank you so much for being here.

از اینکه اینجایی نهایت تشکر رو دارم.

If you don't follow me on my other social channels, then

اگر من را در سایر کانال های اجتماعی من دنبال نمی کنید، از

I'm inviting you to do that.

شما دعوت می کنم که این کار را انجام دهید.

We have my podcast - the InFluency podcast, you can listen to it on

ما پادکست خود را داریم - پادکست InFluency، می توانید آن را در

your favorite podcast platform, I release there two episodes a week.

پلتفرم پادکست مورد علاقه خود گوش دهید، من هفته ای دو قسمت در آنجا منتشر می کنم.

You can also sign up for my newsletter to get my weekly lesson to your inbox

شما همچنین می توانید در خبرنامه من ثبت نام کنید تا درس هفتگی من را هر روز به صندوق ورودی خود ارسال کنید

every single day, along with special things that are happening or events that

، همراه با چیزهای خاصی که در حال وقوع است یا رویدادهایی که در

are happening inside of our community.

جامعه ما اتفاق می افتد.

And you can connect with me on Instagram at @hadar.accentsway, or

و می‌توانید در اینستاگرام به آدرس @hadar.accentsway یا

TikTok - @hadarshemeshenglish, where I share daily, fun and helpful content.

TikTok - @hadarshemeshenglish با من ارتباط برقرار کنید، جایی که من محتوای روزانه، سرگرم‌کننده و مفید را به اشتراک می‌گذارم.

Have a beautiful, beautiful rest of the day.

بقیه روز زیبا و زیبایی داشته باشید.

And I will see you next week in the next video.

و هفته آینده در ویدیوی بعدی شما را می بینم.