How to take notes EFFECTIVELY

Hey, it's Hadar.

هی، هادر است.

Welcome to my channel.

به کانال من خوش آمدید

Today we're going to talk about how to take notes in a class, a lecture, or a meeting.

امروز قصد داریم در مورد نحوه یادداشت برداری در کلاس، سخنرانی یا جلسه صحبت کنیم.

And this is especially relevant for you if you're a non-native speaker of English

و این مخصوصاً برای شما مهم است اگر فردی غیر بومی انگلیسی هستید که

trying to take notes in English.

سعی می کنید به زبان انگلیسی یادداشت برداری کنید.

What we're going to cover today is one: what are the biggest challenges in taking

چیزی که امروز می خواهیم به آن بپردازیم یکی از این موارد است:

notes when you're a non-native speaker?

هنگامی که شما یک زبان مادری نیستید، بزرگترین چالش ها در یادداشت برداری چیست؟

Two: the things that you should never ever ever do when you take notes in a language

دو: کارهایی که هرگز نباید هنگام یادداشت برداری به زبانی

that is not your native language.

که زبان مادری شما نیست انجام دهید.

Three: the approach that you need to take when taking notes.

سه: رویکردی که باید هنگام یادداشت برداری در پیش بگیرید.

And four: the two types of note taking that has worked for me and ways to improve

و چهار: دو نوع یادداشت برداری که برای من مفید بوده و راه هایی برای بهبود

each one of them.

هر یک از آنها.

The reason why it is so incredibly challenging to take notes in English is

دلیل اینکه یادداشت برداری به زبان انگلیسی بسیار چالش برانگیز است یکی این است

one: sometimes speaker in front of you just speaks way too fast and it's hard for

: گاهی اوقات سخنران مقابل شما خیلی سریع صحبت می کند و برای شما سخت است که

you to just understand what the person is saying.

بفهمید آن شخص چه می گوید.

Everything is blurred together and mumbled, and sometimes they reduce a lot of words.

همه چیز با هم محو می شود و زمزمه می شود و گاهی از کلمات زیادی کم می کنند.

And it's hard enough to try to make sense of what they're saying, it's even harder

و به اندازه کافی سخت است که سعی کنید آنچه را که آنها می گویند معنی کنید،

to take notes as you're doing it.

یادداشت برداری در حین انجام آن سخت تر است.

It's like, "Hey, I only have one brain.

مثل این است که "هی، من فقط یک مغز دارم.

What am I supposed to do here?"

اینجا باید چه کار کنم؟"

Right?

The second reason why it's so incredibly challenging is because English has a lot

درست؟

دلیل دوم اینکه چرا اینقدر چالش برانگیز است این است که انگلیسی

of words, a lot of words in a sentence.

کلمات زیادی دارد، کلمات زیادی در یک جمله.

And sometimes you try to write down whatever it is that you're hearing, and it

و گاهی اوقات سعی می‌کنید هر چیزی را که می‌شنوید بنویسید، و این کار را

makes it pretty much impossible cause your hand cannot write that fast or your

تقریبا غیرممکن می‌کند، زیرا دست شما نمی‌تواند آنقدر سریع بنویسد یا

fingers cannot type all of these words while you're hearing them.

انگشتان شما نمی‌توانند همه این کلمات را در حین شنیدن تایپ کنند.

Another reason why it's challenging is because sometimes you need to translate in

یکی دیگر از دلایل چالش برانگیز این است که گاهی اوقات لازم است

your head what it is that you're hearing.

آنچه را که می شنوید در ذهن خود ترجمه کنید.

So, not only that you hear the teacher, you need to decipher what they're saying.

بنابراین، نه تنها این که معلم را می شنوید، بلکه باید آنچه را که آنها می گویند رمزگشایی کنید.

You also need to translate it into your native language.

همچنین باید آن را به زبان مادری خود ترجمه کنید.

And then you need to write notes, whether it's bullet points or a summary of what

و سپس باید یادداشت هایی بنویسید، خواه نقطه گلوله باشد یا خلاصه ای از آنچه

you're hearing.

می شنوید.

That's an extra step that native speakers don't need to take.

این یک گام اضافی است که افراد بومی نیازی به انجام آن ندارند.

And that makes it more challenging.

و این آن را چالش برانگیزتر می کند.

So, by the time you're done writing the first sentence of the first subject the

بنابراین، زمانی که نوشتن اولین جمله از موضوع اول را به پایان می رسانید،

teacher is already talking about the third subject, and you always feel behind.

معلم در حال حاضر در مورد موضوع سوم صحبت می کند، و شما همیشه احساس می کنید که از آن عقب مانده اید.

So no more.

پس دیگر خبری نیست.

I'm going to give you some tips on how to improve that,

من قصد دارم به شما نکاتی را در مورد چگونگی بهبود آن

and how to be a master in taking notes.

و اینکه چگونه در یادداشت برداری استاد باشید به شما ارائه کنم. در

Here are the things that you should never, ever, ever, ever do when taking notes.

اینجا کارهایی وجود دارد که هرگز، هرگز، هرگز نباید هنگام یادداشت برداری انجام دهید.

One: do not write it word by word.

یک: کلمه به کلمه آن را ننویسید.

Don't take a summary, always think of bullet points, ideas, and sentence fragments.

خلاصه ننویسید، همیشه به نکات، ایده ها و تکه جمله ها فکر کنید.

Do not try to write a summary.

سعی نکنید خلاصه بنویسید.

Do not try to make full sense of it, and you don't always have to be grammatically correct.

سعی نکنید آن را کاملاً درک کنید، و همیشه لازم نیست که از نظر گرامری صحیح باشید.

When taking notes, you need to take whatever it is that you're hearing and put

هنگام یادداشت برداری، باید هر آنچه را که می شنوید بردارید و

it in a system that works for you.

در سیستمی قرار دهید که برای شما کار می کند.

Writing, whatever you're hearing, word by word, by word will not work for you.

نوشتن، هر چیزی که می شنوید، کلمه به کلمه، کلمه به کلمه برای شما کارساز نخواهد بود.

It doesn't matter how fast you write or how fast you type.

مهم نیست چقدر سریع می نویسید یا چقدر سریع تایپ می کنید.

Another thing you shouldn't do is write the notes in your native language if the

کار دیگری که نباید انجام دهید این است که اگر

lecture or the class is in English.

سخنرانی یا کلاس به زبان انگلیسی است، یادداشت ها را به زبان مادری خود بنویسید.

I know you think it's faster.

میدونم فکر میکنی سریعتره

Maybe for the short run it is, but for the long run, you are doing yourself a huge disservice.

شاید برای کوتاه مدت اینطور باشد، اما در درازمدت، شما به خودتان آسیب بزرگی می‌زنید.

So, train yourself to take notes in English.

بنابراین، خود را یادداشت برداری به زبان انگلیسی آموزش دهید.

Believe me, it will be faster if you take my suggestions here and in the long run,

باور کنید اگر پیشنهادات من را اینجا بپذیرید سریعتر خواهد بود و در دراز مدت سریعتر و سریعتر به

you will master English quicker and faster.

زبان انگلیسی تسلط خواهید داشت .

The last thing you should never do is come across a word that you don't know and then

آخرین کاری که هرگز نباید انجام دهید این است که به کلمه ای برخورد کنید که نمی دانید و سپس

go look it up on Google.

آن را در گوگل جستجو کنید.

Listen, you don't have to know every single word to understand the meaning of

گوش کنید، برای درک معنای

the sentence or the idea.

جمله یا ایده لازم نیست تک تک کلمات را بدانید.

And if you come across a word that you don't know, and then you go to the

و اگر به کلمه ای برخورد کردید که نمی دانید، و سپس

dictionary to look it up, you're just distracting yourself from what is really

برای جستجوی آن به فرهنگ لغت رفتید، فقط حواس خود را از چیزی که در

important right now, which is understanding what the person in front of you is saying.

حال حاضر واقعاً مهم است، یعنی درک اینکه شخص مقابل شما چیست، منحرف می کنید. داره میگه.

Okay, so don't go look it up.

باشه پس نرو دنبالش

You can understand the flow, you can understand the sentence and write it down

شما می توانید جریان را درک کنید، می توانید جمله را درک کنید و آن را

on the side and come back to it later.

در کنار بنویسید و بعداً به آن بازگردید.

Because when you go to Google, then you will look it up the dictionary and then

چون وقتی به گوگل می روید، آن را در دیکشنری جستجو می کنید و سپس می

you will go and see if there is a video of that, how to pronounce it, and then you're

روید و می بینید که آیا ویدیویی از آن وجود دارد، چگونه آن را تلفظ کنید، و سپس

on Facebook and then Instagram, and then the lesson's over and you have no idea

در فیس بوک و سپس اینستاگرام و سپس درس تمام شد و شما نمی دانید

what the teacher has just said.

معلم چه گفته است.

Am I right?

درست میگم؟

Now I want to talk to you about how to approach note-taking.

اکنون می‌خواهم در مورد نحوه برخورد با یادداشت‌برداری با شما صحبت کنم.

And I'm going to talk about the mindset of note taking, and I'm going to use a

و من در مورد طرز فکر یادداشت برداری صحبت خواهم کرد و از یک

metaphor for that.

استعاره برای آن استفاده خواهم کرد.

So, when I ride my bike, I ride on the road, right, along with the cars.

بنابراین، وقتی دوچرخه‌ام را می‌روم، در جاده، درست، همراه با ماشین‌ها سوار می‌شوم.

And usually the, the streets are really busy.

و معمولاً خیابان ها واقعا شلوغ هستند.

So there are a lot of people going in and out, like crossing the street, and a lot

بنابراین افراد زیادی مانند عبور از خیابان به داخل و خارج می‌شوند و

of cars and other bike riders.

ماشین‌ها و دیگر دوچرخه‌سواران زیادی هستند.

And when I ride my bike, I don't look all over.

و وقتی دوچرخه‌ام را می‌روم، همه جا را نگاه نمی‌کنم.

And I don't try to focus on all the details because there's a lot going on.

و من سعی نمی کنم روی همه جزئیات تمرکز کنم زیرا اتفاقات زیادی در جریان است.

So I'm super focused on where I'm going and I allow my peripheral vision to

بنابراین من روی جایی که می‌روم فوق‌العاده متمرکز هستم و به دید محیطی‌ام اجازه می‌دهم

capture everything that is going on.

هر چیزی را که در جریان است ثبت کند.

So I'm hyper concentrated and I also have a podcast in my ear buds, so I'm listening

بنابراین من بیش از حد متمرکز هستم و همچنین یک پادکست در جوانه های گوشم دارم، بنابراین دارم

to that as well.

به آن گوش می دهم.

So I'm listening to the podcast and I'm trying to absorb everything that is

بنابراین من به پادکست گوش می دهم و سعی می کنم همه چیزهایی را که در

happening around me.

اطرافم اتفاق می افتد جذب کنم.

Um, and I see things in my peripheral vision and I try to kinda like, anticipate

ام، و من چیزهایی را در دید پیرامونی خود می بینم و سعی می کنم تا حدی دوست داشته باشم، پیش بینی کنم که قرار است

what's going to happen.

چه اتفاقی بیفتد.

And, um, I, I see them walking down the street, so I change my course and then I

و اوم، من آنها را می بینم که در خیابان راه می روند ، بنابراین مسیرم را تغییر می دهم و سپس

see the car coming from here.

ماشین را می بینم که از اینجا می آید.

So I may slow down or go a little faster.

بنابراین ممکن است سرعتم را کم کنم یا کمی تندتر بروم.

Either way, I'm focused on where I'm going and I'm not paying attention to every little detail.

در هر صورت، من روی جایی که می روم متمرکز هستم و به جزئیات کوچک توجه نمی کنم.

Because if I were to move my head and look at the person crossing the street, then

چون اگر بخواهم سرم را تکان دهم و به فردی که از خیابان رد می‌شود نگاه کنم،

maybe I won't notice that car.

شاید متوجه آن ماشین نباشم.

And if I look at the car, I may fall off my bike because I may lose my balance.

و اگر به ماشین نگاه کنم ممکن است از دوچرخه بیفتم زیرا ممکن است تعادلم را از دست بدهم.

Right?

I cannot focus on every small detail around me.

درست؟

من نمی توانم روی هر جزئیات کوچک اطرافم تمرکز کنم.

I need to know the direction and allow everything around me to go into my mind,

من باید مسیر را بدانم و اجازه بدهم همه چیز در اطرافم به ذهن من برود،

but part of it goes into my subconscious mind.

اما بخشی از آن به ضمیر ناخودآگاه من می رود.

And some of it I kind of like analyze and try to make sense of it.

و برخی از آن‌ها را دوست دارم تحلیل کنم و سعی کنم آن را معنا کنم.

When you take notes, when you're in a lecture, I think this should be the experience.

وقتی یادداشت برداری می کنید، وقتی در یک سخنرانی هستید، فکر می کنم این باید تجربه باشد.

So it's not about every single sentence that you understand or you get it right,

بنابراین، این مربوط به تک تک جمله‌هایی نیست که می‌فهمید یا درست می‌فهمید،

or every word that you understand, going back to 'don't translate every word'.

یا هر کلمه‌ای که می‌فهمید، برگردید به «هر کلمه‌ای را ترجمه نکنید».

It's okay if you don't understand every single word here.

اگر تک تک کلمات اینجا را متوجه نمی شوید اشکالی ندارد.

You need to know the idea, you need to know the direction.

شما باید ایده را بدانید، باید مسیر را بدانید.

People repeat themselves over and over and over.

مردم خود را بارها و بارها و بارها تکرار می کنند.

So even if you miss out one thing, you'll hear it one way or another later on.

بنابراین حتی اگر یک چیز را از دست بدهید، بعداً آن را به هر طریقی خواهید شنید.

Okay?

Trust that.

باشه؟ به

آن اعتماد کنید.

So, try to get the main idea and that idea needs to be translated into the paper.

بنابراین، سعی کنید ایده اصلی را بدست آورید و آن ایده باید در مقاله ترجمه شود.

But don't focus on every small detail, every word, every phrasing, right?

اما روی هر جزئیات کوچک، هر کلمه، هر عبارتی تمرکز نکنید، درست است؟

"No, but the teacher said that perfectly, and I need to get it just right.

"نه، اما معلم این را کاملاً گفت، و من باید آن را به درستی درک کنم.

And what was it that he said?"

و آن چه بود که او گفت؟"

And then you talk to your friend and then you lose, you know, a third of the class.

و بعد با دوستت صحبت می کنی و بعد یک سوم کلاس را از دست می دهی.

It doesn't matter.

مهم نیست.

Get the main idea and translate that into your notes.

ایده اصلی را دریافت کنید و آن را به یادداشت های خود ترجمه کنید.

Okay.

Cause if you focus on the small details, you will stay behind.

باشه.

زیرا اگر روی جزئیات کوچک تمرکز کنید ، عقب خواهید ماند.

And you don't want that.

و تو این را نمیخواهی

Also, and this is all about English, you have to listen to the clues to know what's

همچنین، و این همه در مورد زبان انگلیسی است، شما باید به سرنخ ها گوش دهید تا بدانید چه چیزی

more important and what's less important.

مهم تر است و چه چیزی کمتر اهمیت دارد.

Not everything is equally important.

همه چیز به یک اندازه مهم نیست.

Now, I know, when you speak English as a second language, you feel like everything

حالا، می دانم، وقتی انگلیسی را به عنوان زبان دوم صحبت می کنید، احساس می کنید همه چیز

is important and you need to really pay close attention to everything.

مهم است و باید واقعاً به همه چیز توجه کنید.

Because you are, you don't have the privilege of understanding in English and

از آنجا که شما هستید، امتیاز درک زبان انگلیسی و

sorting it out on the go, right?

مرتب کردن آن را در حال حرکت ندارید، درست است؟

Like you need to understand it and then come back to it and look at it again and

مثل اینکه باید آن را بفهمید و سپس به آن برگردید و دوباره به آن نگاه کنید و

read it again, and then it makes sense to you because you weren't born into English.

دوباره آن را بخوانید، و سپس برای شما منطقی است زیرا به زبان انگلیسی متولد نشده اید.

But let me tell you this, and I'll save you a lot of time, if you will listen to

اما بگذارید این را به شما بگویم و اگر

what I have to say right now.

همین الان به حرف های من گوش دهید، در وقت شما صرفه جویی می کنم.

Not everything is equally important.

همه چیز به یک اندازه مهم نیست.

What's really important is going to show up again and again and again in the talk

چیزی که واقعاً مهم است این است که بارها و بارها و بارها در سخنرانی ظاهر می‌شود و

cause people repeat themselves, especially good speakers.

باعث می‌شود مردم خودشان را تکرار کنند، مخصوصاً سخنرانان خوب.

And when something is really important, there is an indication, rhythmic

و وقتی چیزی واقعاً مهم است، یک نشانه،

indication or melodic indication, that it's important.

نشانه ریتمیک یا نشانه آهنگین وجود دارد که مهم است.

So what are the clues that you need to look for when listening to a talk or a

بنابراین، هنگام گوش دادن به یک سخنرانی یا

lecture in English?

سخنرانی به زبان انگلیسی، چه سرنخ هایی را باید جستجو کنید؟

One - pauses.

یک - مکث می کند.

Like I just did now.

مثل همین الان که کردم

When you feel a slight silence or a pause or change in rhythm, you automatically

هنگامی که شما یک سکوت جزئی یا مکث یا تغییر ریتم را احساس می کنید، به طور خودکار

tune back in.

دوباره تنظیم می کنید.

And this is what good speakers do when they want to draw back the listener's attention.

و این همان کاری است که بلندگوهای خوب وقتی می خواهند توجه شنونده را به خود جلب کنند، انجام می دهند. سرعتشان را

They slow down...

کم می کنند...

and they take a pause...

و

before they say something really important.

قبل از اینکه چیزی واقعا مهم بگویند، یک مکث می کنند.

So as you're taking notes, if you recognize that there is a pause, stop what

بنابراین هنگام یادداشت برداری، اگر متوجه شدید که مکثی وجود دارد، آنچه را که

you're writing and pay attention.

می نویسید متوقف کنید و توجه کنید.

Because what's going to come up after that pause is going to be very important for

زیرا آنچه قرار است بعد از آن مکث پیش بیاید برای شما بسیار مهم خواهد بود

you, and you want to pay attention there.

و می خواهید به آن توجه کنید.

Okay?

باشه؟

So this is one clue for you to know: hey, that's important, everything before that

بنابراین این یک سرنخ برای شماست که بدانید: هی، این مهم است، همه چیز قبل از آن به یک

is not equally important.

اندازه مهم نیست.

So that's one thing.

پس این یک چیز است.

Another thing is, as I said, changes in rhythm.

یک چیز دیگر همانطور که گفتم تغییر در ریتم است.

So when people slow down and start saying things really slowly - that's also important.

بنابراین وقتی مردم سرعت خود را کاهش می دهند و شروع می کنند به گفتن چیزها واقعاً آهسته - این نیز مهم است.

So if you're stuck writing the beginning of the idea or the sentence, stop it and

بنابراین اگر در نوشتن ابتدای ایده یا جمله گیر کردید، آن را متوقف کنید و به

come here.

اینجا بیایید.

Be present, listen and take notes using the two strategies that I'm going to share

حضور داشته باشید، گوش دهید و با استفاده از دو راهبردی که می‌خواهم

with you in just a sec, and write the notes for, for what the teacher is saying

در یک ثانیه با شما به اشتراک بگذارم، یادداشت برداری کنید، و یادداشت‌های مربوط به آن‌چه را که معلم

right now, or the lecturer, or your colleague if you're in a meeting.

در حال حاضر می‌گوید، یا مدرس، یا همکارتان، بنویسید. در یک جلسه

Okay.

باشه.

So when they start slowing down, even if they don't take pauses, it means that we

بنابراین وقتی آنها شروع به کاهش سرعت می کنند، حتی اگر مکث نکنند، به این معنی است که ما به

have reached a really important point.

یک نقطه واقعا مهم رسیده ایم.

Did you notice what I just did now?

دقت کردی الان چیکار کردم؟

So that's what I meant by slowing down.

بنابراین منظور من از کاهش سرعت همین بود.

The next thing you want to pay attention to, another clue for you if it's something

نکته بعدی که می‌خواهید به آن توجه کنید، سرنخ دیگری برای شما در صورتی که چیز

important is being said, is changes in pitch.

مهمی گفته می‌شود، تغییرات در گام است.

Here's the thing.

موضوع اینجاست.

When native English speakers stress words, they do two things.

وقتی انگلیسی زبانان بومی بر کلمات تاکید می کنند، دو کار انجام می دهند.

One, they change the rhythm, so all of a sudden the word is going to be really

یکی، آنها ریتم را تغییر می دهند، بنابراین ناگهان کلمه واقعا

long; and they change the pitch.

طولانی خواهد شد. و زمین را عوض می کنند.

So either it's going to be higher in pitch or lower pitch - from whatever happened

بنابراین یا در زیر و بمی بالاتر خواهد بود یا پایین تر - از آنچه قبلا اتفاق افتاده است

just before.

.

"Hey, ladies and gentlemen, welcome to my class.

"سلام، خانم ها و آقایان، به کلاس من خوش آمدید.

Today we're going to talk about the history of humankind".

امروز در مورد تاریخ بشریت صحبت خواهیم کرد."

"Hey, <flat gibberish> history of humankind".

"هی، <بیهوده مسطح> تاریخ بشریت".

So your brain need to have this radar, this pitch radar, that detects a change in

بنابراین مغز شما باید این رادار، این رادار گام را داشته باشد که تغییر در گام را تشخیص دهد

pitch: taaa-DAAA, right?

: taaa-DAAA، درست است؟

Something important.

یه چیز مهم

Pay attention to the changes.

به تغییرات توجه کنید.

When you hear the pitch going up or pitch going down, you know that's an important

وقتی صدای بالا رفتن یا پایین آمدن زمین را می شنوید، می دانید که این

word, that's the word you should write.

کلمه مهمی است، این کلمه ای است که باید بنویسید.

Okay?

باشه؟

Now you need to pay attention a bit more.

حالا باید کمی بیشتر توجه کنید.

And even if you're not sure how this relates to what you've just written, write

و حتی اگر مطمئن نیستید که چه ارتباطی با آنچه که نوشتید چیست،

it down anyway, right?

به هر حال آن را یادداشت کنید، درست است؟

So, whatever is different in pitch should be on your paper.

بنابراین، هر چیزی که در زیر و بم متفاوت است باید روی کاغذ شما باشد.

Okay?

باشه؟

And if before that, everything was kind of monotone, it's probably not that important.

و اگر قبل از آن، همه چیز به نوعی یکنواخت بود، احتمالاً چندان مهم نیست.

I'm not saying that it shouldn't be in your notes.

من نمی گویم که نباید در یادداشت های شما باشد.

And if you are ahead of yourself and you can take notes for everything, good for you.

و اگر از خودتان جلوتر هستید و می توانید برای همه چیز یادداشت برداری کنید، برای شما خوب است.

But if you feel like you're constantly behind, then stop paying attention to everything.

اما اگر احساس می کنید دائماً عقب هستید، دیگر به همه چیز توجه نکنید.

Look for those clues and write down only the places that start changing in pitch.

به دنبال آن سرنخ‌ها بگردید و فقط مکان‌هایی را بنویسید که شروع به تغییر می‌کنند.

These are your key words in the sentence, and in the lecture.

اینها کلمات کلیدی شما در جمله و در سخنرانی هستند.

The last thing - sometimes people won't change the pitch, but they'll totally

آخرین چیز - گاهی اوقات مردم زمین را تغییر نمی دهند، اما کاملاً

change the rhythm.

ریتم را تغییر می دهند.

So all of a sudden there, it's part of slowing down, but sometimes it's just like

بنابراین ناگهان، بخشی از کاهش سرعت است، اما گاهی اوقات درست مانند

prolonging the words.

طولانی کردن کلمات است.

Like I just didn't know, right.

مثل اینکه نمی دانستم، درست است.

So when you hear someone speaking and then all of a sudden they prolong the word,

بنابراین وقتی می شنوید کسی صحبت می کند و ناگهان او کلمه را طولانی می کند،

right, it automatically slows down the speech.

درست است، به طور خودکار سرعت سخنرانی را کاهش می دهد.

But sometimes you won't pay attention to it if it's just one word within a long

اما گاهی اوقات اگر فقط یک کلمه در یک عبارت طولانی باشد، به آن توجه نخواهید کرد،

phrase, you won't feel like it's slowing down.

احساس نمی کنید که سرعت آن کم شده است.

And then, it's enough to detect words that are just stretched out, like I just did now.

و سپس، کافی است کلماتی را که به تازگی کشیده شده اند، تشخیص دهیم، مانند آنچه که من اکنون انجام دادم.

Notice, I did not change my pitch whatsoever, but I did stretch out some of the words.

توجه کنید، من به هیچ وجه زیر و بم خود را تغییر ندادم ، اما برخی از کلمات را گسترش دادم.

And it's kind of like: okay, stretched word - I'm going to write it down.

و به نوعی شبیه این است: خوب، کلمه طولانی - من آن را می نویسم.

A word that is higher in pitch or a phrase that is higher in pitch - I'm going to

کلمه ای که صدایش بلندتر باشد یا عبارتی که صدایش بالاتر باشد - من

write it down, too.

هم آن را یادداشت می کنم.

You can make sense of it later.

می توانید بعداً آن را درک کنید.

Okay.

باشه.

The most important thing is that you kind of like absorb the important stuff and you

مهمترین چیز این است که شما به نوعی دوست دارید چیزهای مهم را جذب کنید و

put it on the paper.

آنها را روی کاغذ بیاورید.

The last thing I'm going to share with you today is two note-taking strategies that I

آخرین چیزی که امروز با شما به اشتراک می گذارم دو استراتژی یادداشت برداری است که

use depending on what my goals are.

بسته به اهدافم از آنها استفاده می کنم.

The first one is the messy & immediate.

اولین مورد کثیف و فوری است.

And the second one is the Organized & long-term.

و دومی سازمان یافته و بلند مدت است.

And I associate the Messy & immediate with handwriting, and the Organized & long-term

و من نامرتب و فوری را با دست خط و سازماندهی شده و طولانی مدت را

with typing my notes.

با تایپ یادداشت هایم مرتبط می کنم.

So here goes.

بنابراین اینجا می رود.

I find that a lot of times I don't revisit notes.

من متوجه می شوم که بسیاری از اوقات یادداشت ها را دوباره مرور نمی کنم.

I only take notes to have a better understanding of what is said to me in the lecture.

من فقط یادداشت برداری می کنم تا درک بهتری از آنچه در سخنرانی به من گفته می شود داشته باشم.

So I take notes just for me to kind of like wire my brain and to, to connect everything.

بنابراین یادداشت برداری می کنم فقط برای اینکه مغزم را سیم کشی کنم و همه چیز را به هم وصل کنم.

Cause when I write down the words, it's a lot more powerful for me and it really

چون وقتی کلمات را یادداشت می کنم، برای من بسیار قدرتمندتر است و واقعاً به

helps me remember, and really understand what it is that I'm listening to.

من کمک می کند به یاد بیاورم، و واقعا بفهمم که به چه چیزی گوش می دهم.

And this is why I do it as I'm writing the notes, right, handwriting.

و به همین دلیل است که من این کار را در حین نوشتن یادداشت ها، درست، دستخط انجام می دهم.

I don't, it doesn't work for me as well if I type those notes.

من این کار را نمی کنم، اگر آن یادداشت ها را تایپ کنم برای من هم کار نمی کند.

Now, when I take notes, my handwriting is really, really messy.

حالا، وقتی یادداشت می‌کنم، دست‌خطم واقعاً به هم ریخته است.

So I'm not trying to make sense for myself for later, although that might be a good

بنابراین من سعی نمی‌کنم برای بعداً برای خودم معنا پیدا کنم، اگرچه ممکن است ایده خوبی باشد

idea, but I am trying to just write down the important parts, the parts that I

، اما سعی می‌کنم فقط بخش‌های مهم را بنویسم، قسمت‌هایی که

talked about before: when you hear the pitch change or when you hear that the

قبلاً در مورد آنها صحبت کردم: وقتی می‌شنوید که چه زمانی تغییر می‌کند یا چه زمانی شما می شنوید که

person is slowing down, the person who's speaking, or when there are pauses, and

شخص در حال کند شدن است، شخصی که صحبت می کند، یا زمانی که مکث هایی وجود دارد، و

then that's the important part.

این قسمت مهم است.

So these parts are the ones that I take or things that register with me as I listen.

بنابراین این قسمت‌ها آنهایی هستند که من می‌گیرم یا چیزهایی هستند که در حین گوش دادن با من ثبت می‌شوند.

I don't write everything that I'm hearing.

من هر چیزی را که می شنوم نمی نویسم.

For me, it is impossible and it won't be interesting.

برای من غیر ممکن است و جالب نخواهد بود.

I can just record the lecture and take notes after or just listen to it again,

من فقط می توانم سخنرانی را ضبط کنم و بعد از آن یادداشت برداری کنم یا فقط دوباره به آن گوش دهم،

but that's not the purpose. Right?

اما هدف این نیست. درست؟

I want to have a better learning experience by taking those notes.

من می خواهم با یادداشت برداری از آن، تجربه یادگیری بهتری داشته باشم.

And also to look at the bullet points, so I don't have to listen to the talk again.

و همچنین به نقاط گلوله نگاه کنم، بنابراین مجبور نیستم دوباره به صحبت گوش کنم.

I don't have a lot of time, spare time, and I'm sure you don't either.

من وقت زیادی ندارم، وقت خالی، و مطمئنم شما هم ندارید.

So, I just write words, phrases, fragments of sentences.

بنابراین، من فقط کلمات، عبارات، قطعات جملات را می نویسم.

This helps me understand the materials better.

این به من کمک می کند تا مواد را بهتر درک کنم.

So, messy - I don't focus so much on having a beautiful handwriting.

بنابراین، آشفته - من آنقدر روی داشتن یک دست خط زیبا تمرکز نمی کنم.

I really don't care.

واقعا برام مهم نیست

Um, I am not focused on making the sentence grammatically correct.

اوم، من روی درست کردن جمله از نظر گرامری تمرکز ندارم.

So if I noticed that I made a mistake and I don't have a lot of time to remember it,

بنابراین اگر متوجه شدم که اشتباهی مرتکب شده ام و زمان زیادی برای یادآوری آن ندارم،

like riding a bike, I don't have a lot of time to, um, to fix it - I don't pay attention to it.

مانند دوچرخه سواری، زمان زیادی برای تعمیر آن ندارم - من پولی نمی دهم. توجه به آن

I might come back to it, I might not.

ممکن است به آن برگردم، ممکن است نه.

Again, I'm doing it just for my own personal experience.

باز هم، من این کار را فقط برای تجربه شخصی خودم انجام می دهم.

I'm not writing a paper right now.

من الان مقاله نمی نویسم.

No one's gonna see it.

هیچ کس آن را نخواهد دید

And if you're concerned about what your peers or your colleagues are going to

و اگر نگران این هستید که اگر همسالان یا همکارانتان آن را

think about it if you shared it with them, then just don't share your notes.

با آنها به اشتراک می گذارید، در مورد آن چه فکر می کنند، یادداشت های خود را به اشتراک نگذارید. منظورم این است که

I mean, if you're constantly thinking about how other people might read the

اگر مدام به این فکر می‌کنید که دیگران چگونه می‌توانند

notes, you are serving them, and not you.

یادداشت‌ها را بخوانند، شما در خدمت آنها هستید و نه شما.

So take notes the way

بنابراین یادداشت برداری را به گونه ای که

it is easier for you to learn.

یادگیری آن برای شما آسان تر است.

Another thing that helps me and can improve your note-taking skills is using abbreviations.

چیز دیگری که به من کمک می کند و می تواند مهارت های یادداشت برداری شما را بهبود بخشد، استفاده از اختصارات است.

So I don't write full words.

بنابراین من کلمات کامل را نمی نویسم.

If I need to write the word 'and', I will just write either the, the 'and' sign

اگر لازم باشد کلمه "و" را بنویسم، فقط علامت "و" [&

[&] or the word 'an', right.

] یا کلمه "an" را می نویسم، درست است.

If I need to write 'because', I will just write 'c-apostrophe-Z' - c'z.

اگر نیاز به نوشتن "زیرا" داشته باشم، فقط "c-apostrophe-Z" - c'z را می نویسم.

I write abbreviations.

من مخفف می نویسم.

If it's a long word, I might, instead of 'international', I'll just put 'int' and a period [int.].

اگر کلمه طولانی باشد، ممکن است به جای «بین المللی» فقط «int» و نقطه [int.] بگذارم.

So again, for me, I use abbreviations because it's just for me and for me to take notes fast.

بنابراین، برای من، من از اختصارات استفاده می کنم زیرا فقط برای من و برای من است که سریع یادداشت برداری کنم.

And it's not for other people to understand.

و این برای دیگران نیست که بفهمند.

Again, think about why you're taking notes to begin with.

دوباره به این فکر کنید که چرا در ابتدا یادداشت برداری می کنید.

Also, it's silly, but it makes a huge difference for me.

همچنین، احمقانه است، اما برای من تفاوت زیادی ایجاد می کند.

I use pens that are smooth and easy to write, so I use gel pens.

من از خودکارهایی استفاده می کنم که صاف و راحت هستند، بنابراین از خودکارهای ژل استفاده می کنم. به

I find it a lot easier to write than a ballpoint pen.

نظر من نوشتن خیلی راحت تر از قلم توپ است.

Right.

And, um, so I can kind of like write it smoothly and easily, and my handwriting is

درست.

و اوم، بنابراین می‌توانم دوست داشته باشم آن را روان و راحت بنویسم، و دست خطم

horrible, but I write fast.

وحشتناک است، اما سریع می‌نویسم.

And if you need to improve the speed of your writing.

و اگر نیاز به بهبود سرعت نوشتن خود دارید.

Just write more, right.

فقط بیشتر بنویس درسته از

Use your handwriting more - journal every morning for five minutes, for 10 minutes.

دست خط خود بیشتر استفاده کنید - هر روز صبح به مدت پنج دقیقه، به مدت 10 دقیقه دفترچه یادداشت کنید.

You'll get used to writing faster.

سریعتر به نوشتن عادت خواهید کرد.

And of course, that will improve your note-taking skills if you take notes by hand.

و البته، اگر با دست یادداشت برداری کنید، مهارت های یادداشت برداری شما را بهبود می بخشد. استراتژی

The second note-taking strategy is more organized.

دوم یادداشت برداری سازماندهی شده است.

And for that I use the computer because I want to save it for me to come and revisit it.

و برای آن از رایانه استفاده می کنم زیرا می خواهم آن را ذخیره کنم تا بیایم و دوباره آن را ببینم.

So I take notes in order for me to use it in the future.

بنابراین من یادداشت برداری می کنم تا بتوانم در آینده از آن استفاده کنم.

Unlike the first strategy, where it's just to enhance my learning experience, here I

برخلاف استراتژی اول، که در آن فقط برای افزایش تجربه یادگیری من است، در اینجا من

actually want to come back to it or to have someone else read it.

واقعاً می خواهم به آن بازگردم یا از شخص دیگری بخواهم آن را بخواند.

For that, I use my computer.

برای آن، من از کامپیوترم استفاده می کنم.

First, because it's easier to share, it's easier to save, and it's easier to write

اول، چون اشتراک‌گذاری آسان‌تر است، ذخیره آن آسان‌تر است، و نوشتن

in an organized way.

به‌صورت سازمان‌یافته آسان‌تر است.

I use Google docs because that's the easiest way for me to keep my files

من از Google Docs استفاده می‌کنم زیرا این ساده‌ترین راه برای من برای سازماندهی کردن فایل‌هایم،

organized, to keep them safe and to access them from anywhere.

ایمن نگه داشتن آنها و دسترسی به آنها از هر کجاست.

This is what I use with my team and we find it super, super productive and helpful.

این همان چیزی است که من با تیمم استفاده می کنم و آن را فوق العاده، فوق العاده سازنده و مفید می دانیم.

So, what I do is a start with it fresh page.

بنابراین، کاری که من انجام می‌دهم شروعی با صفحه جدید آن است.

I'm super concentrated.

من فوق العاده متمرکز هستم

I don't write everything that the teacher is saying, but because I'm typing, I have

من همه چیزهایی را که معلم می‌گوید نمی‌نویسم ، اما چون در حال تایپ کردن هستم، این

the advantage of doing it a little faster than writing notes

مزیت را دارم که این کار را کمی سریع‌تر از نوشتن یادداشت انجام می‌دهم،

because I type faster than I write.

زیرا سریع‌تر از نوشتن تایپ می‌کنم.

Now, here I do it in the form of bullet points, so usually I'll write the title

اکنون، در اینجا من این کار را به صورت نقطه‌ای انجام می‌دهم ، بنابراین معمولاً عنوان را می‌نویسم

and then I'll write ideas or bullet points or short summaries for each topic.

و ​​سپس ایده‌ها یا نکات مهم یا خلاصه‌های کوتاهی را برای هر موضوع می‌نویسم.

But again, don't write full sentences.

اما باز هم جملات کامل ننویسید.

It's okay if you just start a sentence and then you recognize that something's important.

اگر فقط یک جمله را شروع کنید و بعد متوجه شوید که چیزی مهم است، اشکالی ندارد.

Remember - a pause or, all of a sudden, the change in pitch or a change in rhythm,

به یاد داشته باشید - یک مکث یا ناگهان تغییر در زیر و بم یا تغییر در ریتم،

or the teacher is slowing down, and then you want to write that part.

یا معلم در حال کند شدن است، و سپس می خواهید آن قسمت را بنویسید.

So it's okay if it's disconnected, you can come back to it later.

پس اشکالی ندارد اگر قطع باشد، می‌توانید بعداً به آن بازگردید.

So you start writing it.

بنابراین شما شروع به نوشتن آن می کنید.

You're outlining what you're hearing, you're translating the ideas into, onto

شما آنچه را که می شنوید ترسیم می کنید، ایده ها را در صفحه ترجمه می کنید

the page, but you can come back to it whenever something else happens that

، اما می توانید هر زمان که اتفاق دیگری رخ دهد که به

doesn't need your full attention.

توجه کامل شما نیاز ندارد، به آن بازگردید.

For example, the teacher answers a question that you already know, or there

به عنوان مثال، معلم به سؤالی پاسخ می دهد که شما قبلاً می دانید، یا

is a short break, or the teacher repeats something.

یک استراحت کوتاه وجود دارد، یا معلم چیزی را تکرار می کند.

I'm saying the teacher, but of course it could be your colleague talking about

من می گویم معلم، اما البته ممکن است همکار شما در مورد

something, or the lecturer, whatever, wherever you're at.

چیزی صحبت کند، یا استاد، هر کجا که هستید.

And then something will happen that doesn't require your full focus and

و سپس اتفاقی می افتد که به تمرکز و توجه کامل شما نیاز ندارد

attention, and then you can come back to the places where everything was kind of

، و سپس می توانید به مکان هایی که همه چیز به نوعی

incomplete, and then you can create it into more complete sentences.

ناقص بود بازگردید و سپس می توانید آن را به جملات کامل تری تبدیل کنید.

But don't pay a lot of attention or don't invest a lot of your time there.

اما زیاد توجه نکنید یا زمان زیادی را در آنجا سرمایه گذاری نکنید.

It doesn't need to be perfect and it doesn't need to be grammatically correct.

نیازی نیست که کامل باشد و از نظر گرامری درست باشد.

Don't get obsessed with, you know, figuring out all your typos and, um, and

وسواس نداشته باشید، می دانید، متوجه شدن همه اشتباهات تایپی و، ام، و

spelling issues.

مشکلات املایی شما.

It's okay.

The red underline is fine.

مشکلی نیست.

زیر خط قرمز خوب است.

You can come back to it after class and fix it.

می توانید بعد از کلاس به آن مراجعه کنید و آن را تعمیر کنید. اجازه

Don't let it stress you out.

نده استرس بهت وارد کنه

So you can always come back to it and fix all those typos.

بنابراین همیشه می توانید به آن بازگردید و تمام آن اشتباهات تایپی را برطرف کنید.

And again, if it's just for yourself, who cares if you wrote 'attitude' with a D,

و دوباره، اگر فقط برای خودتان باشد، چه کسی اهمیت می دهد که در ابتدا به جای T، "نگرش" را با D نوشتید

instead of a T, at the beginning.

.

Because that's what I do - I write 'attitude' with two D's because I write

چون این کاری است که من انجام می دهم - من "نگرش" را با دو D می نویسم زیرا

words how they sound.

کلمات را همانطور که به نظر می رسند می نویسم.

Okay.

It really doesn't matter if you have spelling issues or grammar issues, let go of that.

باشه.

واقعاً مهم نیست که مشکل املایی دارید یا گرامری، آن را رها کنید.

Um, cause that slows you down, it slows you down.

اوم، چرا که شما را کند می کند ، شما را کند می کند.

Another thing you can do that really helps is to learn how to touch type.

کار دیگری که می توانید انجام دهید و واقعاً به شما کمک می کند این است که یاد بگیرید چگونه تایپ را لمس کنید.

Because again, it's a skill that will benefit you for sure.

زیرا باز هم، این یک مهارت است که مطمئناً برای شما مفید خواهد بود.

So there are a lot of softwares, free softwares.

بنابراین نرم افزارهای زیادی وجود دارد ، نرم افزارهای رایگان.

I can link to a few of them below, in the description below.

من می توانم به تعدادی از آنها در زیر، در توضیحات زیر پیوند دهم.

And you can practice it and train your fingers to hit the right letters.

و می توانید آن را تمرین کنید و انگشتان خود را برای زدن حروف مناسب آموزش دهید.

And when you know how to touch type, then it makes everything a lot easier for you.

و هنگامی که می دانید چگونه تایپ را لمس کنید، همه چیز را برای شما بسیار آسان می کند.

Now, because I use my computer, I use everything my word processor has to offer.

اکنون، چون من از کامپیوترم استفاده می کنم، از هر چیزی که واژه پردازم ارائه می دهد استفاده می کنم.

Like bold, and different colors, and underlines, and larger fonts for more important things.

مانند رنگ های پررنگ و متفاوت و خط زیر و فونت های بزرگتر برای چیزهای مهم تر.

So I create hierarchy on the page and it resembles the hierarchy that I create from

بنابراین من سلسله مراتبی را در صفحه ایجاد می کنم و شبیه سلسله مراتبی است که از

hearing the person speaking.

شنیدن صحبت کردن فرد ایجاد می کنم.

And I use my intonation radar, right?

و من از رادار صدای خود استفاده می کنم، درست است؟

Like intonation is basically everything that I talked about: changes in pitch,

مانند لحن اساساً همه چیزهایی است که من در مورد آن صحبت کردم: تغییر در زیر و بم،

changes in rhythm, changes in length, phrasing, pauses, all of that, right?

تغییر در ریتم، تغییر در طول، عبارت‌بندی، مکث، همه اینها، درست است؟

Like, uh, intonation is the audible punctuation.

مثل آه، لحن، علامت نگارشی قابل شنیدن است.

So I use that to create the hierarchy and what the person is saying, and I translate

بنابراین من از آن برای ایجاد سلسله مراتب و آنچه شخص می گوید استفاده می کنم، و

it to the page and I use all those features, and I use bolds and underlines

آن را به صفحه ترجمه می کنم و از همه آن ویژگی ها استفاده می کنم، و از پررنگ ها و زیر خط ها

and font sizes to reflect the what it is that I'm learning and I'm hearing.

و اندازه فونت استفاده می کنم تا آنچه را که یاد می گیرم منعکس کند و دارم میشنوم

And by the way, there are some really cool features.

و به هر حال، برخی از ویژگی های واقعا جالب وجود دارد.

Like text expander for example, where you write, just a few words and that expands

مانند بسط دهنده متن برای مثال، جایی که شما می نویسید، فقط چند کلمه و

it to a long word.

آن را به یک کلمه طولانی گسترش می دهد.

So let's say you usually hear the word 'internationalization' and you need to use

بنابراین فرض کنید که شما معمولاً کلمه «بین‌المللی‌سازی» را می‌شنوید و باید

it constantly, and you don't want to use abbreviations

دائماً از آن استفاده کنید، و نمی‌خواهید از اختصارات استفاده کنید

because it's harder for you to understand that.

زیرا درک آن برای شما سخت‌تر است.

You can just program it so that every time you write 'int', then it writes

شما فقط می توانید آن را طوری برنامه ریزی کنید که هر بار که 'int' می نویسید، سپس

'internationalization', right.

'internationalization' را می نویسد، درست است.

So it kinda like expands the text.

بنابراین به نوعی متن را گسترش می دهد.

It's super cool.

فوق العاده باحاله

So I use that as well in my day to day life, but definitely when taking notes.

بنابراین من از آن در زندگی روزمره خود نیز استفاده می کنم ، اما قطعا هنگام یادداشت برداری.

Okay. That's it.

I hope this was helpful.

باشه. خودشه.

امیدوارم این مفید بوده باشد.

And now I have two questions for you.

و حالا دو سوال از شما دارم.

One: what is the most valuable tip or the most valuable takeaway from this video?

یک: با ارزش ترین نکته یا با ارزش ترین نکته از این ویدیو چیست؟

And two: what is your recommendation for taking notes?

و دو: توصیه شما برای یادداشت برداری چیست؟

So, what is it, what have you been using that has served you and worked for you and

بنابراین، چه چیزی است، چه چیزی استفاده کرده اید که به شما خدمت کرده و برای شما کار کرده است و

that can help other people in the community?

می تواند به سایر افراد جامعه کمک کند؟

I can't wait to read your comments, so start sharing it and also please share

من بی صبرانه منتظر خواندن نظرات شما هستم، پس شروع به اشتراک گذاری کنید و همچنین لطفاً اگر آن را ارزشمند دیدید،

this video with your friends and your fellow students if you found it valuable.

این ویدیو را با دوستان و دانش آموزان خود به اشتراک بگذارید.

By the way, I don't know if you know this, but I also have a podcast called

ضمناً نمی‌دانم این را می‌دانید یا نه، اما من یک پادکست به نام

The InFluency Podcast.

The InFluency Podcast هم دارم.

So if you're the type of person who prefers to listen rather than watch, then

بنابراین اگر شما از آن دسته افرادی هستید که به جای تماشا کردن، گوش دادن را ترجیح می دهید، پس

I'm going to put a link to it in the description below so you can subscribe and

من پیوندی به آن در توضیحات زیر قرار می دهم تا بتوانید مشترک شوید و

start listening to my other podcasts.

شروع به گوش دادن به پادکست های دیگر من کنید.

Obviously, I share things there that I don't share on my YouTube channel, so you

بدیهی است که من چیزهایی را در آنجا به اشتراک می گذارم که در کانال یوتیوب خود به اشتراک نمی گذارم، بنابراین بهتر است

better check it out.

آن را بررسی کنید.

Have a beautiful day, and I'll see you in the next video.

روز زیبایی داشته باشید و در ویدیوی بعدی شما را خواهم دید.

Bye.

خدا حافظ.