Why is it so HARD to understand native English speakers?! QUIZ & answers explained!!

Hey there. It's Hadar, thank you for joining me and today I'm going to illustrate why it

سلام. Hadar است، از اینکه به من ملحق شدید متشکرم و امروز قصد دارم توضیح دهم که چرا

is so challenging sometimes to understand native English speakers. If you struggle with

گاهی اوقات درک انگلیسی زبانان مادری اینقدر چالش برانگیز است . اگر با

understanding native speakers, whether it's on TV, in movies, on the street, in the store,

درک سخنرانان بومی، خواه در تلویزیون، فیلم، خیابان، فروشگاه،

on the phone with customer support, then you are not alone. A lot of non-native speakers

تلفن با پشتیبانی مشتری مشکل دارید، پس تنها نیستید. بسیاری از افراد غیر بومی

struggle with understanding native speakers and there are a few reasons for that.

با درک زبان مادری مشکل دارند و چند دلیل برای آن وجود دارد.

One of the reasons could be because they just speak too fast and your brain is not catching up

یکی از دلایل می تواند این باشد که آنها فقط خیلی سریع صحبت می کنند و مغز شما

with information and you're actually listening to every single word and then you are not

به اطلاعات نمی رسد و شما در واقع به تک تک کلمات گوش می دهید و سپس به حرف خود نمی رسید

catching up. So you feel a little overwhelmed and rushed. Okay, and then it everything starts

. بنابراین احساس می کنید کمی غرق شده اید و عجله دارید. خوب، و سپس همه چیز شروع

to get confusing. The second reason might be because the other person has an accent

به گیج شدن می کند. دلیل دوم ممکن است این باشد که طرف مقابل لهجه ای دارد

that you're not familiar with and your brain just doesn't know how to analyze it.

که شما با آن آشنا نیستید و مغز شما نمی داند چگونه آن را تجزیه و تحلیل کند.

Another reason is because English speakers tend to reduce a lot of words so they can

دلیل دیگر این است که انگلیسی زبانان تمایل دارند بسیاری از کلمات را کاهش دهند تا بتوانند

take a bunch of words and then chunk them up, put them together, and reduce the vowel

دسته ای از کلمات را برداشته و سپس آنها را تکه تکه کنند ، کنار هم بگذارند و حروف صدادار را

there. And it's not going to sound like something you're used to, especially if you learned

در آنجا کاهش دهند. و قرار نیست شبیه چیزی باشد که به آن عادت کرده اید، به خصوص اگر

English through reading and writing. And then it just sounds like they're mumbling, making

انگلیسی را از طریق خواندن و نوشتن یاد گرفته باشید. و سپس به نظر می رسد که آنها در حال زمزمه کردن هستند و

it super confusing for you to follow through. And the last reason is because what you hear

پیگیری آن را برای شما بسیار گیج کننده می کند. و آخرین دلیل این است که آنچه می شنوید

clashes with how you think the word should sound. English is not a phonetic language.

با طرز فکر شما که این کلمه باید به نظر برسد در تضاد است. انگلیسی یک زبان آوایی نیست.

That means that English spelling does not correspond with English pronunciation.

این بدان معناست که املای انگلیسی با تلفظ انگلیسی مطابقت ندارد.

So what you hear is not what you read. Now what do I mean by clashes with how you think the

پس آنچه می شنوید چیزی نیست که می خوانید. حالا منظور من از درگیری با نحوه

word should be pronounced? Most non-native speakers started learning English through

تلفظ این کلمه چیست؟ اکثر افراد غیر بومی زبان انگلیسی را از طریق

reading and writing. So your first encounter with a language was through the letters, right?

خواندن و نوشتن شروع کردند. بنابراین اولین برخورد شما با یک زبان از طریق حروف بود، درست است؟

You started learning the letters, how to write them, how to read. But what happens is that

شما شروع به یادگیری حروف کردید، چگونه آنها را بنویسید، چگونه بخوانید. اما اتفاقی که می افتد این است که

you start associating certain sounds to each of those letters, especially the vowel sounds.

شما شروع به مرتبط کردن صداهای خاصی به هر یک از آن حروف، به خصوص صداهای مصوت می کنید.

So A, it's usually associated with a, and O is usually associated with o

بنابراین A، معمولاً با a همراه است و O معمولاً با o همراه است

and that's how you remember the words. You usually remember the words phonetically because also English

و اینگونه کلمات را به خاطر می آورید. شما معمولاً کلمات را به صورت آوایی به خاطر می آورید زیرا املای انگلیسی نیز به

spelling is so inconsistent that you have to kind of like create sounds in your head

قدری ناسازگار است که مجبور می شوید صداهایی را در ذهن خود ایجاد کنید

to remember how to spell a word. Now what happens when the letter O actually has several

تا نحوه املای یک کلمه را به خاطر بسپارید. حال چه اتفاقی می افتد وقتی حرف O در واقع چندین

different sounds? For example, the, ah, as an 'office' or O as in 'go'. Sometimes it's

صدای مختلف داشته باشد؟ به عنوان مثال، ah، به عنوان "دفتر" یا O به عنوان "برو". گاهی اوقات آن را

u as in 'lose' and sometimes it's just ʌ, as in love or ə as in computer.

به عنوان در "از دست دادن" و گاهی اوقات آن را فقط ʌ، به عنوان عشق و یا ə مانند در کامپیوتر.

So it's super- super confusing. So while you are creating a sound or you're creating the pronunciation of a

بنابراین فوق العاده گیج کننده است. بنابراین در حالی که شما در حال ایجاد یک صدا هستید یا در حال ایجاد تلفظ یک

word in your head.

کلمه در ذهن خود هستید.

When you hear the word pronounced without having any written reference, it clashes and

وقتی کلمه ای را می شنوید که بدون هیچ مرجع کتبی تلفظ می شود، با هم برخورد می کند و

it doesn't find the right placement that you've created in your brain. So you think that it's

مکان مناسبی را که شما در مغز خود ایجاد کرده اید پیدا نمی کند. بنابراین شما فکر می کنید که

probably a different word and maybe you're just not familiar or you get overwhelmed and

احتمالاً کلمه دیگری است و شاید شما فقط آشنا نیستید یا غرق می شوید و

then you freeze or you go blank.

سپس یخ می زنید یا خالی می شوید.

Now this video is exactly about that. I'm going to

اکنون این ویدیو دقیقاً در مورد آن است. من قصد دارم

illustrate how English pronunciation is really different than how you might be perceiving

نشان دهم که چگونه تلفظ انگلیسی واقعاً با نحوه درک

the sound or the word in your head and how it is so different than how it is spelled.

صدا یا کلمه در ذهنتان متفاوت است و چقدر متفاوت از نحوه املای آن است.

Last week I published a quiz where I shared a bunch of phrases written out phonetically.

هفته گذشته یک مسابقه امتحانی منتشر کردم که در آن تعداد زیادی عبارات به صورت آوایی نوشته شده بود.

That means I wrote them the way they sound and it was kind of funny because some people

این بدان معناست که من آنها را همانطور که به نظر می رسید نوشتم و به نوعی خنده دار بود زیرا برخی افراد

got it right. Some people got some of the sentence or some of the phrase right and other

آن را درست متوجه شدند. برخی از افراد برخی از جمله یا برخی از عبارت را به درستی دریافت کرده اند و سایر

parts they didn't really understand.

قسمت ها را واقعاً متوجه نشده اند.

Some were completely thrown off. Now it's a fun quiz, so it's not scientific. There

برخی به طور کامل دور ریخته شدند. حالا این یک مسابقه سرگرم کننده است، بنابراین علمی نیست.

are no rules of how to write English phonetically. I just wrote it the way I usually write it

هیچ قاعده ای در مورد نحوه نوشتن آوایی انگلیسی وجود ندارد. من فقط آن را همانطور که معمولاً

to my students and then that helps them understand the word better. But it's easier when you

برای دانش آموزانم می نویسم نوشتم و سپس این به آنها کمک می کند کلمه را بهتر درک کنند. اما وقتی

know the word when you don't know the word. That's when it gets confusing. So what I'm

کلمه را بلد نباشید راحت تر است. آن وقت است که گیج کننده می شود. بنابراین کاری که

going to do now is I'm going to show you all those phrases and I'm going to give you a

اکنون می خواهم انجام دهم این است که تمام آن عبارات را به شما نشان می دهم و چند ثانیه به شما فرصت می دهم

few seconds. In case you haven't seen the video before, I'm going to give you a few

. اگر قبلاً ویدیو را ندیده‌اید، چند ثانیه به شما فرصت می‌دهم

seconds to guess what the underlying sentence is and then I'm going to explain how I came

تا حدس بزنید جمله زیر چیست و سپس توضیح می‌دهم که چگونه

up with this phonetic spelling.

به این املای آوایی رسیدم.

So are you ready? By the way, if you want to keep on practicing with those phrases,

پس آماده ای؟ ضمناً، اگر می خواهید به تمرین با آن عبارات ادامه دهید، می

then you can download the phonetic phrases and the actual meaning of the phrase with

توانید عبارات آوایی و معنای واقعی عبارت را با

an audio recording of me saying these phrases and explaining them so it's extremely valuable.

یک ضبط صوتی از گفتن این عبارات و توضیح آنها از من دانلود کنید، بنابراین بسیار ارزشمند است.

If you want to continue on practicing and it's completely free, you just click on the

اگر می خواهید به تمرین ادامه دهید و کاملا رایگان است، فقط روی

link below or right here. Let's begin with the first phrase.

لینک زیر یا همینجا کلیک کنید. بیایید با عبارت اول شروع کنیم.

take a second.

یک ثانیه طول بکشد به

What do you think it means? Now here's the thing. You have to say it out loud. It doesn't work if

نظر شما یعنی چه؟ حالا موضوع اینجاست. شما باید آن را با صدای بلند بگویید. اگر

you only look at it written.

فقط نوشته شده را نگاه کنید کار نمی کند.

Now I'm going to say it out loud.

حالا با صدای بلند می گویم.

Did you do it?

آیا شما آن را انجام دادید؟

Did you do it?

آیا شما آن را انجام دادید؟

Did you do it?

آیا شما آن را انجام دادید؟

Did-you-do-it?

آیا شما آن را انجام دادید؟

It sounds a lot clearer when I say it right? Did you do it? Did you do it? So here's what

وقتی می گویم خیلی واضح تر به نظر می رسد درست است؟ آیا شما آن را انجام دادید؟ آیا شما آن را انجام دادید؟ بنابراین در اینجا چیزی است که

happens. The first part is 'did'. But then when I add the word 'you', then the ye-sound

اتفاق می افتد. قسمت اول «انجام شد». اما وقتی کلمه "شما" را اضافه می‌کنم، صدای شما

connects with the final D of the word did. When a D and a ye connect they create a new

با D نهایی کلمه انجام می‌شود. وقتی D و ye به هم متصل می شوند صدای جدیدی ایجاد می کنند

sound. And that sound is ja, dija. 'Could you', 'would you'. Now the you is a function

. و آن صدا جا، دیجا است. «می‌توانی »، «می‌توانی». در حال حاضر you یک کلمه تابع است

word and function words when they're not stressed are reduced to a schwa. So it's not did you,

و کلمات تابع زمانی که آنها تاکید ندارند به schwa کاهش می یابد. پس این شما نیستید،

but dija, so did you actually, sounds like, dija, when people speak dija. Then we move

اما دیجا، شما نیز در واقع، زمانی که مردم دیجا صحبت می کنند، به نظر می رسد، دیجا. سپس

on to do, that's the primary stress. This is why it's in bold.

به انجام کار ادامه می دهیم، این استرس اولیه است. به همین دلیل است که به صورت پررنگ است.

Did you do. The next word is 'it', it is also a function of word. So the vowel there actually

آیا انجام دادی. کلمه بعدی "آن" است، همچنین تابعی از کلمه است. بنابراین واکه در آنجا در واقع

reduces to a schwa.

به schwa کاهش می یابد.

But when I connected u of the do and the schwa, I get another sound.

اما وقتی u را از do و schwa وصل کردم، صدای دیگری دریافت می کنم.

And that is a w sound. Do w't? Do wi't. Again, notice I'm not saying "do it". Doo w't. That's

و این صدای w است. آیا نمی کنم؟ نکن باز هم، توجه کنید که من نمی گویم "آن را انجام دهید". دوو نیست.

what happens when you connect those two words together. So as you can see, what happens

وقتی این دو کلمه را به هم وصل می کنید این اتفاق می افتد . بنابراین همانطور که می بینید، آنچه در اینجا اتفاق می افتد این

here is that we have two new sounds. Dija, where did this ja come from? And the w w't?

است که ما دو صدای جدید داریم. دیجا، این جا از کجا آمده است؟ و w't؟

Where did this come from? But when you connect it all together, did you do it? It makes sense.

این از کجا آمد؟ اما وقتی همه را به هم وصل کردید، آیا این کار را انجام دادید؟ منطقی است.

And if you pronounce it that way, it would sound with more flow and more accurate and

و اگر آن را به این صورت تلفظ کنید، با جریان بیشتر و دقیق تر به نظر می رسد و

of course it's going to be clearer.

البته واضح تر خواهد بود.

Dija doo w't?

دیجا دوو نه؟

Let's look at the next one.

بیایید به مورد بعدی نگاه کنیم.

So let's break it down. The first part is adda-the-ya-fis

پس بیایید آن را تجزیه کنیم. قسمت اول adda-the-ya-fis است

Now the stress parts are adda, ya. Adda thee yaa-fis, adda thee yaa-fis.

حالا قسمت های استرس adda, ya هستند. آدا تو یا فیس، آدا تو یا فیس.

Out of the office.

خارج از دفتر.

Adda thee yaa-fis. 'Out of' is reduced because it's less important. So 'out', this whole

آدا تو یاا فیس. «خارج از» کاهش می یابد زیرا اهمیت کمتری دارد. بنابراین "بیرون"، کل این

diphthong changes to just a as in cat. The T is a flap T, so it sounds like a D. And

دیفتانگ به یک مانند گربه تغییر می کند. T یک فلپ T است، بنابراین مانند D به نظر می رسد

then the 'of' reduces to just up eh, adda out of, adda.

.

adda

adda

So 'of' is a funny function word, not only it reduces to 'v. The V part and notice it's a V not an F. the V part drops

So "of" یک کلمه تابع خنده دار است، نه تنها به "v" کاهش می یابد. قسمت V و توجه کنید که یک V است نه F.

if the next word is a consonant. Adda, V that's a consonant, V, okay, that's the word the.

اگر کلمه بعدی صامت باشد، قسمت V می افتد. Adda، V که یک صامت است، V، بسیار خوب، این کلمه است.

But when the word 'the' appears before a vowel, it sounds like 'thee', adda thee.

اما وقتی کلمه "the" قبل از یک مصوت ظاهر می شود، مانند "thee" به نظر می رسد، adda thee.

The next word is office. We begin with an ah sound.

کلمه بعدی دفتر است. با صدای آه شروع می کنیم.

So even though there is an O here, it is pronounced with an open ah, office. But here as well,

بنابراین اگرچه در اینجا یک O وجود دارد، اما با آه باز، office تلفظ می شود. ولی اینجا هم

when I connect the with ah, I get a new sound. And that is a ye sound. Think about it, the

وقتی با ah وصل میکنم یه صدای جدید میاد. و این یک صدای شما است. در مورد آن فکر کنید،

office, adda thee yaa-fis. I'm gonna be out of the office today, adda thee yaa-fis.

دفتر، اضافه کنید یاا فیس. من امروز از دفتر خارج می شوم.

Here's the next one.

اینم بعدی

Try to guess it and let's read it together.

سعی کنید حدس بزنید و با هم بخوانیم.

What are ya do-wing?

بال چیکار میکنی؟

What are you doing?

چه کار می کنی؟

What are ya? What are you, what are. The R reduces

تو چی هستی تو چی هستی چی هستی R کاهش می یابد

and connects to the 'what'. But then the T is a flap T and the R is sort of dropped. And

و به "چی" متصل می شود. اما سپس T یک فلپ T است و R به نوعی رها شده است. و

then what you hear is whatta. Interestingly enough, what are you? Sounds exactly like,

سپس آنچه می شنوید همان چیزی است. به اندازه کافی جالب است، شما چیست؟ دقیقاً به نظر می رسد،

what do you, what are you, what are ya? What are you doing? What do you, what do ya, what

شما چه کاره اید، چه هستید، چه هستید؟ چه کار می کنی؟ چیکار میکنی چیکار

do you want to drink? Whaddaya, and then again, we have doing. Do, and then the ING at the

میخوای بنوشی وادایا، و سپس دوباره، ما باید انجام دهیم. انجام دهید، و سپس ING در

end, when we connect those two vowels, we get the W sound. What are you doing? What

انتها، وقتی آن دو مصوت را به هم وصل می کنیم، صدای W را دریافت می کنیم. چه کار می کنی؟ چه

are you doing?

کار می کنی؟

Here's the next one.

اینم بعدی

ai-daw-dit

ai-daw-dit

I doubt it.

من شک دارم.

So the first one is a diphthong,

بنابراین اولین کلمه یک دیفتونگ است،

the first word 'I'. Then we have 'doubt'. Of course there is no B here, so we don't

اولین کلمه "من". سپس ما "شک" داریم. البته در اینجا B وجود ندارد، بنابراین ما

pronounce it. Doubt. The T becomes a flap T because it's between two vowels once I connect

آن را تلفظ نمی کنیم. شک. T تبدیل به یک فلپ T می شود زیرا وقتی آن را به کلمه بعدی وصل می کنم بین دو مصوت قرار می گیرد

it to the next word. Doubt it. I doubt it.

. شک دارم. من شک دارم.

This is a little more challenging.

این کمی چالش برانگیزتر است.

So let's see if you can figure this one out.

پس بیایید ببینیم آیا می توانید این یکی را کشف کنید.

Now I'm going to read it slowly.

حالا کم کم میخونمش

Does that make more sense?

آیا این منطقی تر است؟

'It's an' reduces, it reduces so much

"It's an" کاهش می‌یابد، آنقدر کم می‌کند

till you don't even pronounce the vowel before the 'ts' of the it's and then you connect

تا اینکه حتی صدادار را قبل از "ts" آن تلفظ نمی‌کنید و سپس

it to the an that is reduced as well, tsuh.

آن را به an که کاهش می‌یابد، tsuh، وصل می‌کنید.

Then we have 'unusual' un-u and then the zhu.

سپس "غیر معمول" un-u و سپس zhu را داریم.

Now the S represents a zh sound, which is not

اکنون S یک صدای zh را نشان می دهد، که

something that you usually associate the S with. This is why it was confusing. Cause

چیزی نیست که معمولاً S را با آن مرتبط کنید. به همین دلیل گیج کننده بود. زیرا

you might've been looking for words with a just with a G or a J sound.

ممکن است به دنبال کلماتی با صدای G یا J بوده باشید.

tsuh nun yuw-zhu...

tsuh nun yuw-zhu...

tense u and then when you move into the dark L at the end of the word unusual, it seems

u را تنش کنید و سپس وقتی به L تاریک در انتهای کلمه غیرعادی می روید، به نظر می رسد که

like you have an O sound and it also seems like you have a W sound. Yes again, the W.

صدای O دارید و همچنین به نظر می رسد که صدای W دارید. بله دوباره، W.

tsuh-nun-yuw-zhu-wol

tsuh-nun-yuw-zhu-wol

and then image, the e at the beginning is the same as the e at the end,

و سپس تصویر، e در ابتدا همان e در پایان است،

even though they're both represented with two different letters, I and A. So again,

حتی اگر هر دو با دو حرف متفاوت، I و A نشان داده شده اند. بنابراین،

sometimes when you see this, you're looking for a word with two Is, right? You're automatically

گاهی اوقات وقتی این را می بینید، به دنبال کلمه ای با دو Is هستید، درست است؟ شما به طور خودکار به

looking for how you think this word should be spelled. And this is why you couldn't figure

دنبال نحوه املای این کلمه هستید . و به همین دلیل است که نمی توانید

out what the underlying sentence is.

بفهمید که جمله اصلی چیست.

tsuh-nun-yuw-zhu-wol i-mij.

tsuh-nun-yuw-zhu-wol i-mij.

And let's connect it.

و بیایید وصلش کنیم.

It's an unusual image.

این یک تصویر غیر معمول است.

Try this one.

این یکی را امتحان کن.

Let's break it down.

بیایید آن را تجزیه کنیم.

Which is a way to say: What's wrong? Why do you have this attitude?

کدام راه است برای گفتن: چه اشکالی دارد؟ چرا این نگرش را دارید؟

So 'what is' reduces to 'watts

بنابراین «آنچه است» به «وات

wi-thee', you connect it: wi-thee, wi-thee. And then when you connect 'the' with 'attitude',

با تو» کاهش می‌یابد، شما آن را وصل می‌کنید: wi-thee، wi-thee. و سپس وقتی «the» را با «نگرش» وصل می‌کنید،

you get another ye sound to help connect the vowels. Thee-ya, that's the a as in cat, the

صدای دیگری دریافت می‌کنید که به اتصال مصوت‌ها کمک می‌کند. Thee-ya، این همان a در گربه است،

T is a flap T and then it's a schwa, thee-ya-duh. So it's not an I or what you would assume

T یک فلپ T است و سپس آن یک شوا، thee-ya-duh است. بنابراین به دلیل املایی، یک I یا آنچه شما فرض می کنید

to have in this word because of the spelling. 'Watts wi-thee ya duh' and then 'tude'. There

در این کلمه وجود دارد نیست. "Watts wi-thee ya duh" و سپس "tude".

is a W there because the 'u' is long and it feels as if you're adding a W.

یک W وجود دارد زیرا 'u' طولانی است و به نظر می رسد که شما یک W اضافه می کنید.

Okay, this is fun.

بسیار خوب، این سرگرم کننده است.

I'm going to give you a moment to try and figure it out. And then we'll talk about it.

من یک لحظه به شما فرصت می دهم تا سعی کنید آن را بفهمید. و سپس در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

So let's break it down.

پس بیایید آن را تجزیه کنیم.

Again it clashes with how we perceive the words. Because who here was looking for words

باز هم با نحوه درک ما از کلمات در تضاد است. زیرا کسی که در اینجا به دنبال کلمات

with the word see maybe S E E or S E A T with the word seat. But because there is a P in

با کلمه دیدن شاید S E E یا S E A T با کلمه seat بود. اما از آنجایی که در

the spelling of the word, you probably didn't think that I was referring to the word 'receipt'.

املای کلمه حرف P وجود دارد، احتمالاً فکر نمی کردید که منظور من از کلمه "رسید" باشد.

So you were searching for other words. But if you just say it the way I just did, it

بنابراین شما به دنبال کلمات دیگری بودید. اما اگر فقط آن را به روشی که من گفتم، بگویید،

makes all the sense in the world, because that's how the word is pronounced. So let's

در دنیا کاملاً منطقی است، زیرا این کلمه اینگونه تلفظ می شود. پس بیایید

look at it from the beginning. Kuh-nai, so the 'can' is reduced kuh-nai, we connect words

از ابتدا به آن نگاه کنیم. Kuh-nai، بنابراین 'can' کاهش می یابد kuh-nai، ما کلمات را

together. So the end of 'can' becomes the beginning of the word 'I'. Can-I get a, we

به هم متصل می کنیم. بنابراین انتهای «می توانم» به آغاز کلمه «من» تبدیل می شود. Can-I get a،

connect the two words together. The T becomes flat, gedda, gedda. And then the receipt is

دو کلمه را به هم وصل می کنیم. T می شود صاف، گدا، گدا. و پس از آن رسید

just ra sound it's an R and a schwa. Ra, and then C.

فقط صدای رای آن R و schwa است. Ra، و سپس C. آیا

Can I get a receipt please?

می توانم رسید بگیرم لطفا؟

Here's another long one, try it.

در اینجا یک طولانی دیگر است، آن را امتحان کنید.

And now let's break it down together.

و حالا بیایید با هم آن را تجزیه کنیم.

I'll start with the end, the word

من با پایان شروع می‌کنم،

quarter might've thrown you off as well because you might be used to thinking of the word

ممکن است کلمه ربع نیز شما را ناامید کرده باشد، زیرا ممکن است

quarter as qua because of the spelling Q and U, qua. However, the way you actually hear

به دلیل املای Q و U، qua به کلمه چهارم به عنوان qua فکر کنید . با این حال، روشی که شما در واقع

it pronounced is 'core', like the 'core' of my being core-dr. Core-dr, quarter. So that's the end.

تلفظ آن را می شنوید، "core" است، مانند "هسته" بودن من core-dr. هسته دکتر، چهارم. پس این پایان است.

The beginning it was, twas. The 'it' reduces completely twas, twas. Okay, also the A in

آغاز آن بود. "آن" به طور کامل twas، twas را کاهش می دهد. بسیار خوب، همچنین A در

'was' reduces 'twaz' and then you uh, twazuh. Then profitable, most of the word is comprised

"بود" "twaz" را کاهش می دهد و سپس شما uh, twazuh. پس سودآور است، بیشتر کلمه از schwas تشکیل شده است

of schwas, so there isn't a vowel there. Praa, although it's spelled with an O, it's the

، بنابراین یک مصوت در آنجا وجود ندارد. Praa، اگرچه با O نوشته می شود، اما

open ah sound. Okay, so you might've been looking for a word with A in your head, but

صدای باز آه است. خوب، پس ممکن است به دنبال کلمه ای با A در ذهن خود بوده باشید، اما

it's actually an O. Pra-fuh-duh-bol, profitable. I put an O between the B and the L, profitabOl

در واقع یک O. Pra-fuh-duh-bol، سودآور است. من یک O بین B و L قرار دادم، profitabOl

because of the dark L. The dark L kind of affects the vowel before the schwa before

به دلیل L تیره

and it turns into, oh.

.

Okay, we have two more, try this.

خوب، ما دو تا دیگر داریم، این را امتحان کنید.

And let's break it down together.

و بیایید با هم آن را تجزیه کنیم.

Starts to make sense?

شروع می کند به معنی؟

Okay, so the C H, right? That was the confusing part because you are

خوب، پس C H، درست است؟ این قسمت گیج کننده بود زیرا شما به

looking for a word that starts with a T H but when there is a T and an R at the beginning

دنبال کلمه ای هستید که با T H شروع می شود، اما زمانی که یک T و یک R در ابتدای

of a word, it creates a new sound and that is the tʃ as in 'chicken'. Try and then when

یک کلمه وجود دارد، صدای جدیدی ایجاد می کند و آن tʃ مانند "مرغ" است. سعی کنید و وقتی

you connect the I with the uh, you get a yu sound. T chra-yuh li -d’l, the T is flat,

I را با uh وصل می کنید، صدای یو دریافت می کنید . T chra-yuh li -d’l، T مسطح است،

so it sounds like a D. li -d’l bi da another flap T bida vit. The V sound of the word 'of'

بنابراین به نظر می رسد مانند D. li -d’l bi da flap T bida vit. صدای V کلمه "of"

becomes the beginning of the next word. Beause that's what happens when you connect the words together.

شروع کلمه بعدی می شود. زیرا وقتی کلمات را به هم وصل می کنید این اتفاق می افتد.

And the last one is this.

و آخرین مورد این است.

'Let me' connects together and the T drops. So it just sounds like, 'lemme'. 'Give you' stays the

"بگذار" به هم متصل می شود و T می افتد. بنابراین فقط به نظر می رسد "لمه". "Give you" ثابت می ماند

same, but then you connect it to a, give you wa. Right again, that W when you have an u

، اما سپس آن را به a متصل می کنید، به شما wa می دهد. درست است، W وقتی صدای u دارید

sound that connects to a schwa or a front foul, you get a W sound. Lemme giv-yu-wa pee

که به schwa یا خطای جلو متصل می شود ، صدای W دریافت می کنید. Lemme giv-yu-wa pee

-suh v, we separate it differently P-suh | v'd so the V becomes the beginning of the next

-suh v، ما آن را به طور متفاوت P-suh | v'd بنابراین V شروع کلمه بعدی می شود

word, pee-suh v'd and then vais. And that's what happens when you connect words together.

، pee-suh v'd و سپس vais. و این چیزی است که وقتی کلمات را به هم وصل می کنید اتفاق می افتد. به

It's called resyllabification. You divide the phrase into syllables differently than

آن resyllabification می گویند. شما عبارت را به هجاها متفاوت از

how you would divide the separate words.

نحوه تقسیم کلمات جداگانه تقسیم می کنید.

Let me give you a piece of advice. And notice that I said 'a piece of advice' and not 'an

بگذارید یک نصیحت به شما کنم. و توجه کنید که من "یک نصیحت" گفتم نه "یک

advice' because advice is an uncountable noun. So there isn't one advice, two advices. But

نصیحت" زیرا نصیحت یک اسم غیرقابل شمارش است. بنابراین یک توصیه، دو توصیه وجود ندارد. اما

just advice or some advice or a piece of advice.

فقط نصیحت یا نصیحت یا نصیحت.

Okay, that's it. Thank you so much for watching.

باشه همین. از اینکه تماشا کردید خیلی متشکریم.

Please let me know in the comments below if

لطفا اگر از این ویدیو خوشتان آمد در نظرات زیر به من اطلاع دهید

you like this video and write a comment in phonetic writing. So say something out loud

و نظر خود را با نوشتن آوایی بنویسید. بنابراین چیزی را با صدای بلند بگویید

and then try to write it phonetically because that is a lot of fun and it makes you look

و سپس سعی کنید آن را به صورت آوایی بنویسید زیرا این کار بسیار سرگرم کننده است و باعث می شود

at things differently. It's a really good practice. Also, as you remember, you can download

به چیزها متفاوت نگاه کنید. واقعا تمرین خوبی است. همچنین همانطور که به یاد دارید، می توانید

the PDF with the phrases, the phonetic phrases and the sentences and an audio recording of

PDF را با عبارات، عبارات آوایی و جملات و یک ضبط صوتی از

me reading those sentences slowly and then in normal speed.

خواندن آن جملات آهسته و سپس با سرعت معمولی دانلود کنید.

Thank you so much for watching.

از اینکه تماشا کردید خیلی متشکریم.

Have a beautiful week and I'll see you next week in the next video.

هفته زیبایی داشته باشید و هفته آینده در ویدیوی بعدی شما را می بینم.

Bye.

خدا حافظ.