How to Solve the World’s Biggest Problems | Natalie Cargill | TED

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: Mahshid Moballegh Nasery

I'd like to start with a true anecdote,

می‌خواهم با یک داستان واقعی شروع کنم،

which is that my friends have genuinely asked me

که دوستانم از من خواستند اساساً از بیان وقایع

to stop sharing facts about wheat to our group chat.

در مورد گندم در چت گروهی خودداری کنم.

I know, what’s wrong with them? They must be mad.

می‌دانم، چه مشکلی داشتند؟ باید دیوانه باشند.

But to be fair to them,

اما منصفانه بگویم،

they have been hearing a lot lately about wheat,

اخیراً زیاد در مورد گندم می‌شنیدند،

wheat-related innovation,

ابتکارات مربوط به گندم،

how it was funded by philanthropists,

چگونه توسط خیرین تأمین اعتبار می‌شد،

and how it might have saved a billion lives.

و چگونه ممکن است جان میلیاردها نفر را نجات داده باشد.

So I'd love to share this story with you now

خوب الآن می‌خواهم این داستان را با شما مطرح کنم

as I’m here to talk about the huge

اینجا هستم تا در مورد یک موضوع مهم حرف برنم

and I think still largely hidden potential of philanthropy

و فکر می‌کنم همچنان توان بالقوه بشردوستانه برای تغییر کامل

to completely transform our world.

جهان ما بر ما پوشیده است.

After World War II,

پس از جنگ جهانی دوم،

the global population shot up

جمعیت دنیا افزایش سریع یافت

and it really wasn't clear how we were going to grow enough food

و واقعاً معلوم نبود چطور می‌خواهیم غذای همه را

to feed everybody.

کشت کنیم.

In lots of places, the soil was completely depleted of nutrients,

در بسیاری از جاها، خاک کاملاً از مواد مغذی تخلیه شده بود،

lots of the crops that did grow were destroyed by disease

بسیاری از محصولات کشاورزی که تولید می‌شد توسط آفات نابود شده بود

and the situation got really bad.

و وضعیت واقعاً وخیم بود.

By the 1960s, scientists were saying mass famine is inevitable.

در دهه ۱۹۶۰، دانشمندان می‌گفتند قحطی گسترده اجتناب‌ناپذیر است.

Millions of people might die.

میلیون‌ها نفر ممکن است بمیرند.

However, what they failed to fully take into account

به هر حال، چیزی که حساب نکرده بودند

was the fact that decades before this,

این حقیقت بود که یک دهه قبل،

philanthropists had already started funding research

بشردوستان پیشاپیش در حوزه مطالعات در مورد

into how we could improve crop yields in really difficult conditions.

نحوه بهبود بازدهی محصولات کشاورزی در شرایط بسیار سخت هزینه کرده بودند.

The team was led by this man, Norman Borlaug,

این تیم توسط این مرد هدایت می‌شد، نورمن برلاگ

and he worked in collaboration with the Mexican government.

و او با همکاری دولت مکزیک کار را پیش می‌برد.

They made some really incredible innovations.

آنها ابتکارات بسیار شگفت‌انگیزی به خرج دادند.

So first they made the wheat grains about three times bigger,

خوب ابتدا دانه‌های گندم را تقریباً سه برابر بزرگتر کردند،

which was amazing because they were massive.

عالی بود چون سنگین می‌شدند.

It wasn't perfect, however, because they kind of fell over.

کامل نبود، چون تقریباً از ساقه می‌افتادند.

They then made the stems of the wheat much shorter and stronger,

سپس نشای گندم را بسیار کوتاه‌تر و محکم‌تر کردند،

which was ideal because they were massive and didn't fall over.

ایده‌آل بود چون علی رغم سنگینی سقوط نمی‌کردند.

Great situation to be in.

وضعیتی بسیار عالی بود.

So after much of what I now call wheat-related YMCA,

خوب پس از تلاش‌های زیادی که من آن را YMCA مربوط به گندم می‌نامم،

the team were able to develop really robust,

تیم قادر بود که محصولی واقعاً محکم،

disease-resistant and incredibly high-yield crops.

مقاوم در برابر بیماری و بسیار پربازده توسعه دهد.

This new way of doing things spread throughout the entire world

این شیوه جدید انجام امور در کل جهان فراگیر شد

and the results were quite literally miraculous.

و نتایج کاملاً اعجاب‌آور بود.

Entire countries came back from the brink of famine.

همه کشورها از پرتگاه قحطی نجات یافتند.

Global cereal production as a whole tripled in just 50 years.

تولید جهانی غلات در عرض فقط ۵۰ سال سه‌برابر شد.

And our friend Norman was awarded the Nobel Peace Prize in 1970.

و دوست ما نورمن جایزه صلح نوبل را در سال ۱۹۷۰ دریافت کرد.

I really love this story.

واقعاً عاشق این داستان هستم.

Not because it was the foolproof solution to global hunger,

نه فقط به خاطر حل کامل مشکل قحطی جهانی،

because of course it wasn’t,

البته راه حل کاملی نبود،

and actually it was fraught with problems of its own,

و در واقع مشکلات بسیار زیاد خودش را داشت،

but because it demonstrates two really important ideas

اما دو ایده بسیار مهم را نشان می‌داد

that I think we're neglecting to apply to improving the world today.

که فکر می‌کنم ما از به کار بردن آن در دنیای امروز غافلیم.

One, it's pretty simple.

اولی بسیار ساده است.

Huge problems can be solved

مشکلات عظیم با همکاری

with the right amount of investment and cooperation.

و سرمایه‌گذاری درست قابل حل است.

The second

دوم

is that philanthropy at its best

اینکه بشردوستی در بهترین حالت

is one of the most transformative tools we have

یکی از بهترین ابزارهایی است که ما داریم

to bring about that improvement.

تا این اصلاحات را محقق کنیم.

Now, I say at its best,

می‌گویم در بهترین حالت،

because I imagine you all know about philanthropy at its worst.

چون می‌دانم همه شما بشردوستی را در بدترین حالت می‌شناسید.

At its worst, it can be little more than a tool

در بدترین حالت، می‌تواند چیزی بیش از ابزار

in the hands of the ultra wealthy

در دستان افراد فوق ثروتمند باشد

to manage their own status or their own power.

تا جایگاه و قدرت خود را مدیریت کنند.

It can have very little regard for what's actually needed

می‌تواند بسیار کم در راستای مأموریت خود

or what actually works.

یا راهکاری عملی باشد.

Philanthropy at its best, however,

اما بشردوستی در بهترین حالت،

is still one of the most powerful tools we have,

همچنان یکی از قدرتمندترین ابزارهایی است که داریم،

especially when it can step in

خصوصاً زمانی که می‌تواند

and do the things that governments can't do

به مسائلی ورود کند که دولت‌ها نمی‌توانند.

and markets won't do.

و بازار انجام نخواهد داد.

And this is exactly what happened with Norman and the Green Revolution.

و این دقیقاً اتفاقی بود که در مورد نورمن و انقلاب سبز رخ داد.

Philanthropic funding to the tune of 100,000 dollars a year

تأمین مالی بشردوستانه به میزان صدهزار دلار در سال

from the Rockefeller Foundation in the '40s

توسط بنیاد راکفلر در دهه ۴۰

in combination with government support,

با جلب حمایت دولت،

was what we needed to get the project going.

دقیقاً چیزی بود که برای پیشبرد پروژه نیاز داشتیم.

If we'd had to wait for governments to take on all of that research

اگر می‌خواستیم برای این همه تحقیقات و آن همه تأمین مالی

and all of the funding,

منتظر دولت بنشینیم،

bearing in mind that governments tend to move slowly

به یاد داریم که دولت کند حرکت می‌کند

and bearing in mind that extremely poor governments

و می‌دانیم که دولت‌های بسیار فقیر

don't tend to have an extremely large amount of money,

پول زیادی ندارند،

we might have been waiting for a really long time.

و در این حالت باید مدت زیادی منتظر بمانیم.

Similarly, if we'd had to wait for private sector investors

به همان صورت اگر منتظر سرمایه‌گذاران بخش خصوصی بمانیم

to take on all that risk themselves,

که همه ریسک را خودشان تقبل کنند،

bearing in mind they probably thought

بدانید که ممکن است فکر کنند

they had more profitable things to be doing,

کارهای با سود بیشتر وجود دارد،

we also might have been waiting a really long time.

در این صورت هم زمان زیادی باید منتظر بمانیم.

Philanthropy was the thing that could come in,

بشردوستی چیزی بود که می‌توانست وارد شود،

speed things up and maybe save millions of lives.

کارها را تسریع کرده و احتمالاً جان میلیون‌ها نفر را نجات دهد.

And the final incredible fact about this story

و حقیقت نهایی در مورد این داستان

is I had a really, really hard time choosing to tell it to you today,

چیزی است که برای اینکه آن را به شما بگویم یا خیر، زمان سختی سپری کردم،

because history is full of these hidden philanthropic success stories.

چون تاریخ پر است از این موفقیت‌های پنهان بشردوستانه.

For example,

برای مثال،

I could have equally told you about the pioneering suffragette

می‌توانم به شما در مورد یک زن طرفدار حق رأی زنان

and philanthropist Katharine McCormick,

و بشردوستی به نام کاترین مک‌کورمیک بگویم،

who single-handedly funded the development of the contraceptive pill.

کسی که دست تنها توسعه قرص ضدبارداری را تأمین مالی کرد.

I could have told you about how 80 million Americans came together

می‌توانم به شما بگویم در مورد اینکه چگونه ۸۰ میلیون آمریکایی گرد هم آمدند

to fund the eradication of polio,

تا برای ریشه‌کن کردن فلج اطفال هزینه کنند،

or about how just two foundations funded conferences

یا در مورد اینکه فقط دو موسسه، کنفرانس‌هایی را در پایان

at the end of the Cold War

جنگ سرد تأمین مالی کردند

that dramatically reduced the nuclear stockpile.

که به شدت ذخایر هسته‌ای را کاهش داد.

So bearing in mind what we can take from all of this

پس به ذهن بسپارید کارهایی که می‌توانیم از این طریق انجام دهیم

are simple ideas: huge problems can be solved,

و ایده‌های ساده‌ای هستند: مشکلات عظیم قابل حل هستند،

philanthropy can be transformative.

بشردوستی می‌تواند تحول‌ساز باشد.

I'd like to invite all of you here today

می‌خواهم همه شما را اینجا دعوت کنم

to go through a thought experiment with me.

تا با هم یک آزمایش فکری انجام دهیم.

And as I say, it's my favorite type of experiment

و باید بگویم که این نوع آزمایش مورد علاقه من است

because it's just really cheap to fund.

چون واقعاً کم‌هزینه است.

OK, thought experiment is this.

خوب، آزمایش فکری این است.

We're all philanthropists.

همه ما بشردوست هستیم.

We want to bring about transformative change,

می‌خواهیم یک تغییر تحول‌گر ایجاد کنیم،

maybe even on the scale of the Green Revolution.

شاید حتی در اندازه انقلاب سبز.

To do this,

برای این کار،

we want to start by tackling some of our largest and most solvable

می‌خواهیم با یکی از بزرگترین و قابل‌حل‌ترین و نادیده گرفته شده ترین

and our most neglected problems of all time.

مشکلاتمان در تمام دوران آغاز کنیم.

And I want you to, if you can, imagine something really crazy.

و از شما می‌خواهم، اگر می‌توانید کاملاً تخیلی و دیوانه‌وار تصور کنید.

We actually have a massive pile of cash to do this with.

ما برای این کار پول بسیار زیادی داریم.

I know.

می‌دانم.

Now, you might be thinking the eternal question,

خوب ممکن است در مورد سوال همیشگی فکر کنید،

where are we going to get a massive pile of cash?

از کجا می‌خواهیم این همه پول بیاوریم؟

And I agree, you know, you rarely find them lying around anymore, sadly.

و موافقم، متأسفانه به ندرت می‌توانید چنین پولی را یکجا تصور کنید.

But I do have a proposal.

ولی من یک پیشنهاد دارم.

The one percent.

یک درصد.

If everyone in the global top one percent of earners

اگر همه کسانی که در صدر یک درصد برتر ثروتمندان جهان هستند

gave away just 10 percent of their income,

فقط ده درصد از درآمد خود را ببخشند،

or if they are particularly wealthy

یا اگر بسیار ثروتمند هستند

and this would be more money,

و پول بیشتری خواهد بود،

gave away just 2.5 percent of their net worth,

فقط ۲/۵ درصد از ثروت خالص خود را ببخشند،

we would have an additional 3.5 trillion dollars to improve the world.

ما به طور مازاد ۳/۵ میلیارد دلار برای بهبود جهان خواهیم داشت.

Now, this is a good number.

خوب این عدد خوبی است.

It's a decent amount of money, I agree.

موافقم پول بسیار خوبی است.

OK, this is 3.5 trillion

خوب این ۳/۵ تریلیون را اضافه کنید

over and above the one trillion that already goes to charity.

به یک تریلیونی که همین الآن به خیریه‌ها می‌رود.

And -- this is a surprising bit --

و - این مقدار اعجاب‌آوری است -

if you're earning over 60,000 dollars a year after tax,

اگر شما پس از کسر مالیات ۶۰/۰۰۰ دلار درآمد سالانه دارید،

assuming you're a single person bringing that home after tax,

با این فرض که شما تنها فردی هستید که این درآمد را به خانه می‌آورید،

you are in the global one percent.

شما در بین این یک درصد جهان هستید.

This is not to say that everyone bringing home 60K

نیاز به گفتن نیست که کسی که ۶۰/۰۰۰ درآمد دارد

can afford to give away 10 percent

می‌تواند ده درصد آن را ببخشد.

because I absolutely see that is not the case.

چون کاملاْ مشهود است که موضوع این نیست.

However, it is to say that global inequality is really, really extreme.

به هر حال، باید بگوییم که نابرابری درآمد در جهان بسیار بسیار زیاد است.

OK, and as a final note, yes, this is just a made-up thought experiment,

خوب، و به‌عنوان نکته نهایی، بله، این فقط یک آزمایش فکری ساختگی است،

but I think it can shine a real light on what we can do in monetary terms,

اما فکر می‌کنم کاملاً نشان می‌دهد که در مسائل پولی چه اقدامی نیاز است،

what it would take to solve some of our real problems in the real world.

چگونه می‌توانیم بعضی از مشکلات واقعی ‌مان را در جهان واقعی حل کنیم.

So everything I'm about to share

خوب همه چیزی که می‌خواهم بگویم

is the result of extremely real research by experts at places like the World Bank,

نتیجه مطالعات کاملاً واقعی است که توسط متخصصین نهادهایی همچون بانک جهانی،

the United Nations

سازمان ملل،

and my co-founder Simran Dhaliwal is here tonight,

و همکار من سیمران ژالیوال که امشب اینجاست، انجام شده است

our own much smaller non-profit, Longview Philanthropy.

از خیریه غیرانتفاعی و بسیار کوچک ما خیریه لانگ‌ویو.

So,

خوب،

what could we do with one year of the one percent giving 10 percent?

با ده درصدی که آن یک درصد در سال پرداخت می‌کنند چه می‌توانیم بکنیم؟

Let's find out.

بگذارید ببینیم.

For 260 billion dollars,

با ۲۶۰ میلیارد دلار،

we could ensure that nobody lives below the extreme poverty line for the year.

مطمئن خواهیم شد که در آن سال کسی زیر خط فقر مطلق زندگی نخواهد کرد.

That line is incredibly low.

این خط فقر بسیار پایین است.

It's 2.15 dollars a day

۲.۱۵ دلار در روز

and one in 12 people currently live below that line.

و در حال حاضر از هر ۱۲ نفر یک نفر زیر این خط است.

One solution to this is really simple and really effective.

یک راه‌حل برای این کار بسیار ساده و بسیار موثر است.

In fact, it's so simple, people are sometimes confused by it.

در حقیقت، بسیار ساده است، افراد گاهی در فهم آن مشکل دارند.

Why don't we give money directly to the poorest people in the world?

چرا ما پول را مستقیماً به فقیرترین مردم جهان نمی‌دهیم؟

There's a very conveniently named organization that does this

یک سازمان وجود دارد که این کار را می‌کند و نامش هم همین است

called GiveDirectly.

گیودیرکتلی.

Over 300 studies have been done on this type of cash transfer,

بیش از ۳۰۰ مطالعه در مورد این نوع انتقال پول انجام شده است،

and the studies show that this works.

و مطالعات نشان می‌دهد که این شیوه کارآمد است.

And it works because fundamentally people know what they need,

و کارآمد است چون مردم اساساً خود می‌دانند به چه نیاز دارند،

particularly when they're extremely poor.

خصوصاً هنگامی که بسیار فقیر هستند.

Like Bahati, for example.

برای مثال مثل باهاتی.

With her transfer, she bought a tank to store rainwater,

با دریافت پول او یک منبع برای ذخیره آب باران،

livestock and her first mattress.

دام و اولین تشک خود را خرید.

And the fact that people know what they need

و این واقعیت که افراد خود می‌دانند

is also the reason that cash transfers often do more

چه نیاز دارند به همین دلیل هم پول اکثراً صرف

to boost education than building schools.

ارتقای آموزش می‌شود تا ساخت مدرسه.

They often do more to support businesses than business training

بیشتر صرف حمایت از کسب و کارها می‌شود تا آموزش کسب و کار

and they often do more to improve nutrition

بیشتر صرف بهبود تغذیه می‌شود

than all kinds of food programs.

تا انواع برنامه‌های غذایی.

People don't need to be "taught to fish."

مردم نیاز ندارند «ماهیگیری یاد بگیرند.»

We need to end that meme now.

باید این به این شعار پایان دهیم.

People are capable of fishing and investing

مردم ظرفیت انجام ماهیگیری، سرمایه‌گذاری و بسیاری

and a whole lot else

موارد دیگر را دارند

once they're not trapped in completely debilitating poverty.

تا زمانی که در دام استیصال فقر مطلق گرفتار نباشند.

(Applause)

(تشویق)

For 300 billion dollars

با ۳۰۰ میلیارد دلار

we could massively reduce the risk of the next pandemic.

می‌توانستیم خطر همه‌گیری بعدی را به شدت کاهش دهیم.

And honestly, what concerns me

صادقانه بگویم، نگرانم

is that the next one is going to be even worse.

که همه‌گیری بعدی حتی می‌تواند بدتر باشد.

And the reason is this.

و دلیلش این است.

It's currently possible

در حال حاضر ممکن است

for somebody with the right type of experience in bioengineering

برای کسی که تجربه درستی در مهندسی زیستی دارد

to go on the internet, to order the DNA necessary

سراغ اینترنت برود و دی ان ای لازم برای

to reconstruct the smallpox virus --

بازسازی ویروس آبله را سفارش دهد --

and as you'll know,

و همانگونه که می‌دانید،

smallpox is a horrendous disease that we've eradicated --

آبله بیماری دهشتناکی است که آن را ریشه‌کن کرده‌ایم --

to reconstruct that virus

برای بازسازی این ویروس

and to release it into the world.

و آزاد کردن آن در جهان.

This is not some wild conjecture or some theory.

این یک تئوری یا تخیل توطئه نیست.

This is what scientists are warning us about

این چیزی است که دانشمندان در مورد آن به ما

and what studies on similar viruses are showing could be possible now.

هشدار می‌دهند و مطالعات در مورد ویروس‌های مشابه هم آن را محتمل می‌دانند.

We are not prepared for this.

ما برای این بلا آماده نیستیم.

We're not even prepared for the next natural pandemic.

ما حتی برای همه‌گیری طبیعی بعدی آمادگی نداریم.

Here are some things we could do.

کارهای قابل انجام از این قرارند.

First, we could set up a screening program to track sewage and wastewater

ابتدا، می‌توان یک برنامه رصد برای ردیابی فاضلاب و پساب

for the early signs of the next potential pandemic.

جهت یافتن علایم اولیه همه‌گیری محتمل راه‌اندازی کرد.

Then we could upgrade existing lab facilities worldwide

سپس می‌توان تجهیزات فعلی آزمایشگاهی را در کل جهان بروزرسانی کرد

to ensure that anyone who needs a new vaccine

تا مطمئن شویم چه کسی نیازمند واکسن جدید است

can get it within six months.

تا طی شش ماه تهیه شود.

Then we stockpile enough super effective super PPE

سپس به اندازه کافی لباس‌های حفاظتی انبار می‌کنیم

to cover every single essential worker in the world,

تا همه کارگران اضطراری در جهان بپوشند،

not just people in rich countries.

نه فقط مردم کشورهای ثروتمند.

And we can also invest into research,

و همچنین می‌توانیم در پژوهش سرمایه‌گذاری کنیم،

into germicidal light and other technologies

در حوزه میکروب‌کشی نوری و دیگر فناوری‌ها

that could literally kill viruses in the air

که بتوانند ویروس‌ها را در هوا از بین ببرند

before we breathe them in.

قبل از اینکه آنها را تنفس کنیم.

It's really early days,

هنوز بسیار زود است،

but a breakthrough here could mean the end of airborne disease.

اما دستاورد در این حوزه یعنی پایان بیماری‌های هوابرد.

For 840 billion dollars

با ۸۴۰ میلیارد دلار

we can double what we spend on clean energy research and development

می‌توانیم کارهایی که در مطالعه و توسعه انرژی پاک انجام می‌شود را دو برابر کنیم

and really speed up progress to end climate change.

و واقعاً فرآیند اتمام تغییرات آب و هوایی را تسریع کنیم.

Clean energy R and D has been so effective so far.

تحقیق و توسعه در حوزه انرژی پاک بسیار موثر بوده است.

Over the last 10 years,

طی ده سال اخیر،

the price of wind energy is down by 50 percent

قیمت انرژی باد ۵۰ درصد کاهش یافته است

and the price of solar energy is down by an incredible 90 percent.

و قیمت انرژی خورشیدی به طور شگفت‌آوری تا ۹۰ درصد کاهش یافته است.

One thing we can do now is build on this and start a clean energy sprint.

اکنون می‌توانیم روی این روند حساب کنیم و یک جهش در انرژی پاک را رقم بزنیم.

So yes, wind and yes, solar,

خوب بله، بادی و خورشیدی،

but also nuclear, also geothermal.

اما همچنین هسته‌ای و زمین‌گرمایی.

Also better ways of storing the energy we do create

و همچنین راه‌های بهتر برای ذخیره انرژی تولیدی

and better ways of removing existing carbon from the air,

و راه‌های بهتر برای زدودن کربن موجود از هوا،

particularly right at the point where it's emitted.

خصوصاً درست در نقاطی که منتشر می‌شود.

For now, very minuscule-looking, mere two billion dollars,

برای الآن هر کار به ظاهر کوچک حدود دو میلیارد دلار نیاز دارد،

an investment here, an endowment here,

یک سرمایه‌گذاری یا وقف ثروت در این لحظه

could permanently quadruple philanthropic spending

می‌تواند مخارج انسان‌دوستانه را برای همیشه چهاربرابر کند

to reduce nuclear risk.

تا خطر هسته‌ای را کاهش دهد.

That is less per year than what we spend on novelty socks.

این مقدار از پولی که خرج نوآوری برای جوراب‌ها می‌کنیم کمتر است.

(Laughter)

(خنده)

Nuclear risk is almost the highest it's ever been.

خطر هسته‌ای اکنون در بالاترین سطح خود قرار دارد.

Right now, thousands of warheads,

همین الآن، هزاران کلاهک اتمی،

each capable of killing hundreds of thousands of people,

وجود دارد که هر یک ظرفیت کشتار صدها هزار انسان را دارد،

are set on high alert.

که هشداری جدی است.

We know that the early warning systems that should alert us to incoming attacks

می‌دانیم که سیستم‌های هشدار اولیه که ما را از حمله دشمن هشدار می‌داد

have a massive history of false alarms,

سابقه زیادی از هشدارهای خطا دارد،

which creates a huge risk of an accidental nuclear strike.

که ریسک یک حمله اتمی تصادفی را بسیار افزایش می‌دهد.

And we know in the event a potential strike is incoming,

و می‌دانیم در هنگام رخ دادن یک حمله بالقوه،

the US president would have just 15 minutes to decide how to respond.

رئیس جمهور آمریکا فقط ۱۵ دقیقه وقت دارد برای اینکه در مورد نحوه پاسخ تصمیم بگیرد.

And we know that the US has actually really good early warning systems,

و می‌دانیم که آمریکا سیستم‌های هشدار اولیه خیلی خوبی دارد،

comparatively speaking.

البته به نسبت دیگران.

This situation is absolutely insane.

این وضعیت مطلقاً نامطلوب است.

Even if you think that living in a world without nukes is not feasible

حتی اگر تصور کنید که زندگی در جهان بدون سلاح هسته‌ای غیر ممکن

or not even desirable,

یا حتی نامطلوب است، راه‌های

there are safer ways to live in a world with nukes than this.

ایمن‌تری از وضعیت فعلی برای زندگی در جهانی دارای هسته‌ای هست.

And because this is such a neglected area,

و چون خیلی کم به این موضوع پرداخته می‌شود،

even a tiny amount of philanthropic funding would go a really long way

حتی میزان کمی از هزینه‌های بشردوستانه می‌تواند ما را

to getting the better policies we need.

در سیاست‌گذاری‌های بسیار بهتر پیش ببرد.

(Applause)

(تشویق)

Thank you.

متشکرم.

For one billion dollars

با یک میلیارد دلار

we could increase tenfold the philanthropic money

می‌توانیم پول خیریه‌ای که صرف ایمنی هوش مصنوعی می‌شود را

going towards AI safety.

ده برابر کنیم.

Bit of light relief because you're about to need it,

ظاهرا یک بارقه امید نیاز دارید، این مقدار

that's less per year than what we spend on toys for pets.

کمتر از میزان پولی است که صرف اسباب‌بازی حیوانات خانگی می‌شود.

This little one here is actually my dog

این کوچولو سگ من است

and I think I'm quite a decent chunk of that one billion, if I'm honest.

و فکر می‌کنم بخشی از آن یک میلیارد پیش من است، اگر صادق باشم،

(Laughter)

(خنده)

So, as you know,

خوب، چنان که می‌دانیم،

top AI labs around the world are currently deliberately trying to create AI systems

اکنون پژوهشکده‌های هوش مصنوعی در کل جهان عامدانه تلاش می‌کنند سیستم‌های هوشمندی

that are smarter than humans at everything humans do

بسازند که در همه زمینه‌ها از انسان‌ها باهوش‌تر باشد

and then some and then some, because it won't stop there.

کم‌کم بیشتر پیش می‌روند و در این نقطه توقف نخواهند کرد.

They're funded by tech money from the likes of Google and Microsoft,

این هزینه‌ها توسط پول‌های فناوری از قبیل گوگل و مایکروسافت تأمین می‌شود،

and most AI researchers think that in the coming years or decades,

و بیشتر پژوهشگران هوش مصنوعی معتقدند در سال‌ها یا دهه‌های پیش رو،

they're going to succeed.

موفق خواهند شد.

What's going to happen then?

چه اتفاقی می‌خواهد بیفتد؟

We don't know.

نمی‌دانیم.

Which is terrifying

که ترسناک است

because even with the relatively simple systems we have today,

زیرا حتی با سیستم‌های نسبتاً ساده‌ای که امروز داریم

like ChatGPT,

مثل چت‌جی‌پی‌تی،

companies didn't know how they were going to behave in the real world

شرکت‌ها نمی‌دانند در دنیای واقعی چگونه رفتار خواهند کرد تا زمانی

until they've released them publicly onto the internet.

که خدمات خود را بصورت عمومی در اینترنت عرضه کنند.

And yes, they've done some brilliantly helpful things,

و البته کارهای بسیار مفیدی هم انجام داده‌اند،

but they've also done some much less brilliantly helpful things

اما کارهای غیرمفید هم کرده‌اند

like threaten to kill people,

مثل تهدید به کشتن مردم،

threaten to hack into people's emails and blackmail them.

تهدید به هک کردن ایمیل‌ها و اخاذی.

Now, fortunately, ChatGPT is not an existential risk.

خوب خوشبختانه چت‌جی‌پی‌تی یک خطر وجودی نیست.

But as these systems rapidly become more and more powerful,

اما با قویتر شدن سریع این سیستم‌ها،

this way of doing things is going to rapidly become

اینگونه انجام دادن امور به سرعت

more and more deeply unsafe.

و عمیقاً ناامن‌تر خواهد شد.

We need to put pressure on these companies to slow down,

نیاز داریم به این شرکت‌ها فشار آوریم تا آهسته‌تر پیش بروند،

and when the time is right, to maybe even stop.

و در زمان مناسب حتی شاید آن را متوقف کنیم.

OK.

خوب.

So we have quite a lot of our budget left.

خوب ما همچنان بودجه زیادی داریم.

Let’s speed things up and see what we can do

بگذارید سرعت را بالا برده و ببینیم چه می‌توان

not just to survive this century, but to thrive in it.

کرد نه فقط در این قرن زنده بمانیم بلکه در آن شکوفا شویم.

We could fund a 13-year plan

می‌توانیم یک طرح تأمین مالی ۱۳ ساله

to ensure that everybody has access to clean water

تدوین کنیم تا همه به آب تمیز و بهداشتی دسترسی

and sanitation once and for all.

داشته و یک بار برای همیشه مشکل حل شود.

We could provide the additional funding needed

می‌توانیم بودجه مورد نیاز بیشتری تامین کنیم

to make sure that hunger and malnutrition are gone within a decade.

تا معضل گرسنگی و سوء تغذیه طی یک دهه رفع شود.

We could give women control over their reproductive health

می‌توانیم به زنان توان کنترل سلامت باروری را عطا کنیم

and fund free contraceptive --

و ضدبارداری رایگان تأمین کنیم --

(Applause)

(تشویق)

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)

Free contraceptive, maternal and newborn care

ضدبارداری رایگان، مراقبت مادر و نوزاد

for every woman who needs it for at least five years.

برای هر زنی که به آن نیاز دارد حداقل به مدت پنج سال.

We could fund the plan to end factory farming entirely by 2050.

می‌توان طرحی را تأمین مالی کرد که تا سال ۲۰۵۰ پرورش دام صنعتی کاملا پایان یابد.

We could massively suppress or even eradicate

می‌توان ۲۰ بیماری گرمسیری مغفول‌مانده را

the 20 neglected tropical diseases,

بسیار محدود یا حتی ریشه‌کن کرد، بیماری‌هایی که

which tend to affect the poorest billion in the world

به فقیرترین یک میلیارد جمعیت جهان آسیب می‌زنند

and tend to be incredibly cheap and easy to treat.

و راه‌حل آن بسیار ارزان و آسان است.

And we could massively suppress or even eradicate malaria, tuberculosis and HIV.

و حتی می‌توانیم مالاریا، سل و اچ‌آی‌وی را به شدت محدود یا ریشه‌کن کنیم.

(Applause)

(تشویق)

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)

We're not doomed.

ما محکوم به فنا نیستیم.

We don't need to resign ourselves or our loved ones

نیاز نیست از جان خود یا نزدیکان

or our fellow humans or future generations

یا دیگر انسان‌ها یا نسل‌های آینده

to unnecessary and avoidable suffering,

در قبال معضلات غیرضروری و قابل حل گذر کنیم،

because we really can solve our biggest problems.

چون واقعاً می‌توانیم بزرگترین معضلات را حل کنیم.

And we don't need to throw away one of the most powerful tools

و نباید یکی از قوی‌ترین ابزارها را کنار بگذاریم

we have to solve them,

باید معضلات را حل کنیم،

because philanthropy really can be transformative.

چون خیریه واقعاً می‌تواند متحول‌کننده باشد.

And I think the thing to remember

و باید به خاطر داشته باشیم

is that everything I've gone through today,

که همه چیزهایی که امروز گفتم،

it's not a complete list of the world's problems.

یک فهرست کامل از مشکلات جهان نیست.

It is one option for what we could do with one year's worth of funding

این یک گزینه است از کارهایی که با بودجه یک سال قابل انجام است

from the one percent giving just 10 percent.

از بخشش ۱۰ درصد توسط آن یک درصد ثروتمند.

Imagine what we could do in year two.

تصور کنید در سال دوم چه می‌توان کرد.

Thank you.

متشکرم.

(Applause and cheers)

(تشویق و هورا)

Anna Verghese: Alright.

آنا ورگیس: خیلی خوب.

There is so much to get excited about.

چیزهای خارق‌العاده زیادی وجود دارد.

So you did reference the people earning 60K,

خوب شما به افرادی که ۶۰ هزار دلار درآمد دارند اشاره کردید،

maybe it's not as realistic to imagine committing 10 percent,

شاید تصور بخشش ۱۰ درصد زیاد واقع‌بینانه نباشد،

but I love to turn a thought experiment or an idea into actions.

اما واقعاً دوست دارم این آزمایش فکری یا این ایده به عمل درآید.

So how do we get even close to that 3.1 trillion number?

خوب ما چطور حتی می‌توانیم به این عدد ۳/۱ تریلیون دلار نزدیک شویم؟

What do you think we need to do?

فکر می‌کنید چه باید بکنیم؟

Natalie Cargill: First of all, to reiterate that, it's not practical,

ناتالی کارگیل: ابتدا، تکرار می‌کنم که این کار عملی نیست،

and there shouldn't be an exercise in, you know, making people feel guilty

و نباید بر عملی کردن اصرار کنیم، می‌دانید، موجب احساس گناه در افراد می‌شود

or that they should do things they can't afford.

یا کاری را بخواهیم که از هزینه آن بر نمی‌آیند.

I think two things really help in terms of increasing donations.

فکر می‌کنم در مورد افزایش بخشش‌ها دو چیز واقعاً کمک می‌کند.

One is just information on global inequality.

یک فقط آگاهی دادن در مورد نابرابری‌های جهانی.

I think people think of the one percent in terms of rich countries

فکر می‌کنم افراد آن یک درصد را در کشورهای ثروتمند تصور می‌کنند

and just being aware that what’s not extravagantly wealthy in rich countries

و فقط اینکه بدانیم بیش از حد ثروتمند نبودن در کشورهای ثروتمند

is actually very wealthy in global terms.

در واقع به معنای خیلی ثروتمند بودن در مقیاس جهانی است.

And I think the second thing is having options and having information.

و فکر می‌کنم مورد دوم داشتن انتخاب و داشتن اطلاعات است.

I think a lot of people, most people are incredibly generous

فکر می‌کنم بسیاری از افراد، بیشتر افراد بسیار بخشنده هستند

and do want to improve the world,

و به دنبال بهبود جهان هستند،

but it's not easy to navigate all the different options.

اما یافتن انتخاب‌های درست ساده نیست.

And so one thing we try and do

و خوب کاری که تلاش داریم بکنیم

is just share this information as widely as we can.

این است که این اطلاعات را تا می‌توانیم پخش کنیم.

AV: So talk about information.

آ.وی: خوب از اطلاعات بگو.

You mentioned GiveDirectly as a great organization.

از گیودیرکتلی بعنوان یک سازمان عالی یاد کردی.

They're an Audacious grantee that we gave money to

یک نهاد آدیشس و دارای اختیار که طی همه‌گیری کوید

during the COVID pandemic

به آن پول دادیم

and highly endorse sending your money that way.

و پول را دقیقاً در همین مسیر خرج کرد.

Are there any other ideas,

آیا ایده‌های دیگری هستند،

organizations that you have researched that people can get access to?

سازمان‌هایی که شما بررسی کرده‌اید و مردم می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند.

NC: Yes.

ان‌سی: بله.

Seconding GiveDirectly is amazing.

حمایت از گیودیرکتلی عالی است.

I think for people giving,

فکر می‌کنند مردم به چیزی

considering that something of a benchmark can be really helpful.

شبیه معیار نیاز دارند که به آن‌ها کمک کند.

Another organization I'd really recommend people check out is called GiveWell.

سازمان دیگری که واقعاً توصیه می‌کنم مردم بررسی کنند گیوول نام دارد.

So they're not a charity themselves.

خود این سازمان یک خیریه نیست.

They evaluate all kinds of global health interventions

آنها انواع مختلف مداخلات حوزه سلامت را ارزیابی می‌کنند

to see which ones are kind of the best recipients,

تا ببینند کدام روش بهترین ارزش دریافت را دارد،

if you're interested in global health and development.

اگر به توسعه و بهداشت جهانی علاقه دارید.

Also, if you go to longview.org/pledge,

همچنین اگر به آدرس longview.org/pledge سر بزنید،

you can see all of the research that we we put together for this talk

می‌توانید همه تحقیقاتی که برای این سخنرانی جمع کرده‌ایم را ببینید

and for each area we break down where we've got the estimate from

و برای هر حوزه وارد جزئیات شدیم تا به تخمینی دست یابیم

and where you can donate if you're interested.

و جاهایی که در صورت تمایل می‌توان صدقه داد.

AV: Wonderful, thank you Natalie.

آ.وی: عالی است، ممنونم ناتالی.

NC: Thank you all so much.

ان‌سی: از همه شما بسیار متشکرم.

(Applause)

(تشویق)