Learn Past Perfect Tense | Basic English Grammar Course

Hi, everybody.

سلام به همه.

I'm Esther.

من استر هستم.

In this video, I will introduce the past perfect tense.

در این ویدیو به معرفی زمان گذشته کامل می پردازم.

This tense is used to describe an action that took place at a specific time in the past.

این زمان برای توصیف عملی استفاده می شود

که در زمان خاصی در گذشته رخ داده است.

This tense can be a little tricky, but don't worry I will guide you through it.

این زمان ممکن است کمی مشکل باشد،

اما نگران نباشید من شما را از طریق آن راهنمایی خواهم کرد.

There's so much to learn and it's a very important tense.

چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد

و زمان بسیار مهمی است.

So keep watching.

پس به تماشا کردن ادامه دهید.

Let's take a look at the first usage of the past perfect tense.

بیایید نگاهی به اولین استفاده

از زمان گذشته بیاندازیم.

This tense can be used to describe an action in the past

این زمان می تواند برای توصیف یک عمل

در گذشته که قبل از عمل دیگری در گذشته

that happened before another action in the past.

اتفاق افتاده است استفاده شود

Here are some examples.

. در اینجا چند نمونه آورده شده است.

‘I have visited China before I moved there.’

من قبل از نقل مکان به چین از چین دیدن کرده ام.

No matter what the subject you follow with ‘had’,

مهم نیست که چه موضوعی را

با "داشت" دنبال می کنید،

So that's easy.

بنابراین این کار آسان است.

‘I had’ ‘Steve had’

"من داشتم"

"استیو داشت"

‘The plane had’ and ‘We had’.

"هواپیما داشت"

و "ما داشتیم".

Then, we follow with the past participle of the verb.

سپس ماضی فعل را دنبال می کنیم.

In this case, it's ‘visited’.

در این مورد، "بازدید شده" است.

‘I had visited China.’

من از چین بازدید کرده بودم.

Now you'll notice that the second verb is in the past simple tense.

اکنون متوجه خواهید شد که فعل دوم

در زمان گذشته ساده است.

‘I moved there.’

من به آنجا نقل مکان کردم.

And I'll talk about that a little bit more later on.

و بعداً کمی بیشتر در مورد آن صحبت خواهم کرد.

‘Steve had bought the book.’

استیو کتاب را خریده بود.

Again, ‘subject’, ‘had’ and ‘past participle’.

باز هم «موضوع»، «دارا» و «ماضی فعل».

In this case, the verb is ‘buy’.

در این مورد، فعل «خرید» است.

‘Steve had bought the book before he read it.’

استیو قبل از اینکه کتاب را بخواند خریده بود.

Again, we have the simple tense of ‘read’ which is ‘read’.

باز هم زمان ساده «خواندن» را داریم که «خوانده» است.

And finally, ‘The plane had left by the time I got to the airport.’

و در نهایت،

"هواپیما تا زمانی که من به فرودگاه رسیدم، حرکت کرده بود."

Again, the first part of this sentence is in the past perfect tense.

باز هم قسمت اول این جمله

در زمان گذشته کامل است.

‘The plane had left’.

"هواپیما رفته بود".

This is the past participle of ‘leave’.

این فعل ماضی «ترک» است.

The second verb says, ‘I got to the airport.’

فعل دوم می گوید: "به فرودگاه رسیدم."

‘got’ is the past tense of ‘get’.

"got" زمان گذشته "دریافت" است.

Now what these three sentences have in common is that you'll see, ‘before’.

اکنون وجه اشتراک این سه جمله

این است که «قبل» را خواهید دید.

‘before’ or ‘by the time’.

"قبل" یا "در زمان".

They all mean the same thing.

همه آنها به یک معنا هستند.

The verb that is in the past perfect tense happened first.

فعل که در زمان گذشته کامل است ابتدا اتفاق افتاد.

The verb that's in the past simple tense happen after.

فعل که در زمان گذشته ساده اتفاق می افتد بعد.

So again, for the first example.

بنابراین دوباره، برای مثال اول.

‘before I move there’ That happened later.

"قبل از اینکه به آنجا نقل مکان کنم"

بعداً این اتفاق افتاد.

Before that, ‘I had already visited China.’

قبل از آن، "من قبلاً از چین بازدید کرده بودم."

Do you understand how that works?

آیا می دانید که چگونه کار می کند؟

Let's take a look at the last example.

بیایید نگاهی به آخرین مثال بیندازیم.

‘When they arrived, we had already started the game.’

وقتی آنها وارد شدند، ما بازی را شروع کرده بودیم.

So maybe they were late or something had happened.

پس شاید دیر کرده اند یا اتفاقی افتاده است.

But ‘When they arrived’, this is the past simple tense.

اما «وقتی رسیدند»،

این زمان گذشته ساده است.

So this happened second.

پس این اتفاق دوم افتاد.

‘We had already started the game.’

ما از قبل بازی را شروع کرده بودیم.

This action had already started.

این اقدام از قبل شروع شده بود.

It started before this action.

قبل از این اقدام شروع شد.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Earlier I mentioned that the past perfect tense can be used to describe an action

قبلاً اشاره کردم که زمان گذشته کامل را

می توان برای توصیف عملی استفاده کرد

that happened in the past before another action in the past.

که در گذشته

قبل از عمل دیگری در گذشته اتفاق افتاده است.

We can do the same thing but also emphasize the duration.

ما می‌توانیم همین کار را انجام دهیم

، اما روی مدت زمان نیز تأکید کنیم.

How long that first action happened.

چه مدت آن اقدام اول اتفاق افتاد.

We do this by using four and a duration.

ما این کار را با استفاده از چهار و یک مدت انجام می دهیم.

Let's take a look.

بیا یک نگاهی بیندازیم.

‘I had owned my computer for two months before it broke.’

من کامپیوترم را دو ماه قبل از خراب شدن در اختیار داشتم.

This is very similar to the first usage.

این بسیار شبیه به اولین استفاده است.

‘I had’ and the past participle of the verb.

«دارم» و ماضی فعل.

This part shows the action that happened earlier in the past.

این قسمت عملی را نشان می دهد که قبلاً در گذشته اتفاق افتاده است.

The second part, ‘it broke’.

قسمت دوم، "شکست".

The past simple tense verb shows the action in the past

فعل گذشته ساده عملی را در گذشته نشان می دهد

that happened later than the first action.

که دیرتر از عمل اول اتفاق افتاده است.

However, you'll notice that this sentence has a duration, ‘for two months’.

با این حال، متوجه خواهید شد که این حکم

مدتی دارد، «دو ماه».

‘I had owned my computer for two months before it broke.’

من کامپیوترم را دو ماه قبل از خراب شدن در اختیار داشتم.

All I'm doing here is showing how long the first action had been true.

تمام کاری که من در اینجا انجام می دهم این است که نشان دهم تا چه مدت

اقدام اول درست بوده است.

Let's take a look at the next example.

بیایید نگاهی به مثال بعدی بیاندازیم.

‘Jim had been lonely for a long time until he got a puppy.’

جیم برای مدت طولانی تنها بود تا اینکه یک توله سگ پیدا کرد.

Again, we have subject ‘had’, past participle.

باز هم فاعل «داشت» داریم، فعل ماضی.

و سپس ما گذشته ساده "او یک توله سگ داشت" را داریم.

And then we have the past simple ‘he got a puppy’.

All we're doing here is emphasizing how long first action had been true.

تنها کاری که ما در اینجا انجام می‌دهیم این است که بر این نکته تاکید کنیم که

اقدام اول چقدر درست بوده است.

مدتها بود که تنها بود.

He had been lonely for a long time.

That is until the later action, ‘he got a puppy.’

این است که تا اقدام بعدی،

او یک توله سگ.

And finally, ‘She and I had been friends for many years before she became my wife.’

و در نهایت،

"من و او

قبل از اینکه همسر من شود، سال ها با هم دوست بودیم

The first part of the sentence is the past perfect.

." قسمت اول جمله گذشته کامل است.

It happened before she became my wife.

قبل از اینکه او همسر من شود این اتفاق افتاد.

But I want to explain how long that had been true for many years.

ولی میخوام توضیح بدم تا کی

که برای سالیان متمادی صادق بود.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I'll introduce how to form the negative in the past perfect tense.

اکنون نحوه تشکیل منفی

در زمان گذشته کامل را معرفی می کنم.

Take a look at the board.

به تابلو نگاهی بیندازید.

The first sentence says, ‘I had not eaten at the restaurant before I went yesterday.’

جمله اول می گوید:

"من دیروز قبل از رفتن در رستوران غذا نخورده بودم."

Again, we have the past perfect tense here and the past simple tense here.

باز هم در اینجا زمان گذشته کامل

و در اینجا زمان گذشته ساده داریم

This one is the action that happened earlier in the past

. این یکی عملی است

که قبلاً در گذشته اتفاق افتاده است

And this one over here is the action that happened later in the past.

و این یکی در اینجا عملی است

که بعداً در گذشته اتفاق افتاده است.

However, because this is the negative, what I'm going to do is add a 'not' between

با این حال، چون این منفی است،

کاری که می‌خواهم انجام دهم این است که

بین «داشت» و فعل ماضی یک «نه» اضافه کنم.

the ‘had’ and the past participle of the verb.

So I say, ‘I have not eaten’.

بنابراین من می گویم "من نخورده ام".

Or I can use the contraction

یا می‌توانم از انقباض استفاده کنم و بگویم:

and say, ‘I hadn't eaten at the restaurant before I went yesterday.’

"قبل از اینکه دیروز رفتم در رستوران چیزی نخورده بودم."

The next sentence is very similar.’

جمله بعدی بسیار شبیه است.

‘She had not been to the circus before she went last week.’

"او قبل از رفتن هفته گذشته

به سیرک نرفته بود ."

Here's the action that happened earlier in the past,

در اینجا اقدامی است که قبلاً در گذشته اتفاق افتاده است،

and here's the action that happened later in the past.

و در اینجا عملی است که بعداً در گذشته اتفاق افتاده است.

However, again, because it's negative,

با این حال، دوباره، چون منفی است،

I put a 'not' between ‘had’ and the past participle of the verb.

بین «داشت» و فعل ماضی

یک «نه» قرار می‌دهم .

Also, I can use the contraction and say, ‘She hadn't been to the circus.’

همچنین، می توانم از انقباض استفاده کنم و بگویم:

"او به سیرک نرفته بود."

The next sentence says,

جمله بعدی می گوید:

‘The cat hadn't chased the bird for very long before it flew away.’

"گربه

مدت زیادی قبل از پرواز پرنده را تعقیب نکرده بود."

Remember, we can show duration,

به یاد داشته باشید، ما می توانیم مدت زمان

or how long the first action was true.

یا مدت زمانی که اولین اقدام درست بود را نشان دهیم.

by using 'for' and a duration.

با استفاده از "برای" و مدت زمان.

Because this is the negative form,

از آنجا که این شکل منفی است،

again, I use 'had not' after the subject and before the past participle of the verb

باز هم من از « had

not » بعد از فاعل

In this case, the contraction ‘hadn't’ is already there for you.

و قبل از فعل ماضی

استفاده می کنم

‘We hadn't known each other for three months before we married.’

. ما سه ماه قبل از ازدواج

همدیگر را نمی شناختیم .

That's a pretty short time.

این مدت زمان بسیار کوتاهی است.

It shows the duration by saying ‘for’, How long?

مدت زمان را با گفتن "برای"،

چه مدت نشان می دهد؟ "سه ماه"

‘three months’

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now, let's take a look at questions using ‘had’ in the past perfect tense.

حال، بیایید نگاهی به سؤالاتی بیندازیم که از

«had» در زمان گذشته کامل استفاده می‌کنند.

Take a look at the first sentence.

به جمله اول دقت کنید.

It says, ‘She had eaten lunch by noon.’

می گوید: "او تا ظهر ناهار را خورده بود."

Now, to turn this into a question is quite easy.

اکنون، تبدیل این موضوع به یک سوال بسیار آسان است.

All you have to do is change the order of the first two words.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که ترتیب

دو کلمه اول را تغییر دهید.

So instead of ‘she had’, we say ‘Had she’.

بنابراین به جای "او داشت"،

می گوییم "او بود".

‘Had she eaten lunch by noon?’

آیا او تا ظهر ناهار خورده بود؟

You can say, ‘Yes, she had.’

می توانید بگویید، "بله، او داشت." یا "نه، او این کار را نکرده بود."

or ‘No, she hadn't.’

The next sentence says, ‘It had rained before they left.’

جمله بعدی می گوید:

"قبل از رفتن آنها باران باریده بود."

Again simply switched the order of the first two words.

دوباره به سادگی ترتیب دو کلمه اول را تغییر داد.

Instead of ‘It had’, say ‘Had it’ to make a question.

به جای «دارا بود»، بگویید «دارا بود» تا سؤالی مطرح شود.

‘Had it rained before they left?’

"آیا قبل از رفتن آنها باران باریده بود؟"

To reply you can say, ‘Yes, it had.’

برای پاسخ می‌توانید بگویید، "بله، چنین بود." یا "نه، اینطور نبود."

or ‘No, it hadn't.’

Let's move on now.

بیایید ادامه دهیم.

I'll go into how to form ‘WH’ questions in the past perfect tense.

اکنون، من به نحوه تشکیل سؤالات "WH"

در زمان گذشته کامل می پردازم .

Let's take a look.

بیا یک نگاهی بیندازیم.

Here we see at the beginning of each question a 'WH' word.

در اینجا ما در ابتدای هر سوال کلمه "WH" را می بینیم.

‘where’, ‘who’, ‘what’, and ‘how’.

"کجا"،

"چه کسی"،

"چه"

و "چگونه".

Let's take a look at the first question.

بیایید به سوال اول نگاهی بیندازیم.

‘Where had he traveled before?’

"او قبلا به کجا سفر کرده بود؟"

You'll notice that after each ‘WH’ word, we have ‘had’.

متوجه خواهید شد که بعد از هر کلمه "WH"، "داشت" داریم.

And then the subject and then the past participle of the verb.

و سپس فاعل و سپس ماضی فعل.

‘Where had he traveled before?’

"او قبلا به کجا سفر کرده بود؟"

The next question says, ‘Who had she talked to before?’

سوال بعدی می گوید:

"او قبلا با چه کسی صحبت کرده بود؟"

این همان

This is the same thing the ‘WH’ word

کلمه "WH" "had she" و سپس حرف ماضی است.

‘had she’ and then the past participle.

You'll notice here that we have the word ‘before’, but we didn't write a specific point in time.

در اینجا متوجه خواهید شد که ما کلمه "قبل" را داریم،

اما نقطه خاصی در زمان ننوشتیم.

If you see that it simply means before now.

اگر می بینید که به سادگی به معنای قبل از الان است.

The next question says, ‘What had he eaten before lunch?’

سوال بعدی می گوید:

"او قبل از ناهار چه خورده بود؟"

ما دوباره از همان فرمول پیروی می کنیم،

Again we follow the same formula, however, here it says ‘lunch for you'.

اما در اینجا می گوید "ناهار برای شما".

The last one says,

آخرین می گوید:

‘How long had she known him before she dated him?’

"چقدر قبل از اینکه با او قرار بگذارد، او را می شناخت؟"

Again how long ‘had’ + ‘subject’ and then the past participle.

باز هم چه مدتی 'had' + 'موضوع'

و سپس فعل ماضی.

Let's take a look at how to answer these questions.

بیایید نگاهی به نحوه پاسخ به این سوالات بیاندازیم.

‘Where had he traveled before?’

"او قبلا به کجا سفر کرده بود؟"

‘He had traveled to Europe.’

او به اروپا سفر کرده بود.

is one possible answer.

یکی از پاسخ های ممکن است

‘Who had she talked to before?’

"او قبلا با چه کسی صحبت کرده بود؟"

Here I can say, ‘She had talked to her brother.’

در اینجا می توانم بگویم، "او با برادرش صحبت کرده بود."

‘What had he eaten before lunch?’

"او قبل از ناهار چه خورده بود؟"

‘He had eaten sushi before lunch.’

او قبل از ناهار سوشی خورده بود.

And finally, ‘How long had she known him before she dated him?’

و در نهایت،

"چه مدت قبل از اینکه با او قرار بگذارد، او را می شناخت؟"

‘She had known him for three years.’

سه سال بود که او را می شناخت.

That is one possible answer.

این یکی از پاسخ های ممکن است.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Great job, everyone.

کار عالی، همه

Now you have a better understanding of the past perfect tense.

اکنون درک بهتری

از زمان گذشته کامل دارید .

می دانم که ممکن است کمی سخت باشد

I know it can be a little difficult but keep studying,

اما به مطالعه ادامه دهید و به تمرین ادامه دهید

and keep practicing, and you will get better.

و بهتر خواهید شد.

I know studying English is not easy but with time and effort,

می دانم که مطالعه زبان انگلیسی آسان نیست،

اما با صرف زمان و تلاش،

I know you'll master it.

می دانم که به آن مسلط خواهید شد.

Thank you so much for watching and I'll see you in the next video

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم

و در ویدیوی بعدی شما را خواهم دید.