Learn Past Simple Tense English Grammar Course

Hi, everyone.

سلام به همه.

In this video, I will introduce the past simple English tense.

در این ویدیو زمان گذشته ساده انگلیسی را معرفی می کنم.

This grammar tense can help you explain a past general state, action, or habit.

این زمان گرامر می تواند به شما کمک کند یک حالت، عمل یا عادت کلی گذشته را توضیح دهید.

There's a lot to learn and it's a very important tense, so keep watching.

چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد و زمان بسیار مهمی است، پس به تماشا کردن ادامه دهید.

In this video, I will talk about the 'be' verb in the past simple tense.

در این ویدیو، من در مورد فعل "be" در زمان گذشته صحبت خواهم کرد.

The 'be' verb in the past simple tense can be used to describe a past general state.

فعل 'be' در زمان گذشته ساده می تواند برای توصیف حالت کلی گذشته استفاده شود.

We use the 'be' verbs, ‘was’ and ‘were’ in this tense.

در این زمان از افعال «be»، «بود» و «بود» استفاده می کنیم.

Take a look at the examples.

به نمونه ها دقت کنید.

‘I was scared.’

'من ترسیده بودم.'

‘James', or he 'was a teacher.’

«جیمز» یا «معلم بود».

‘She was sad.’

او غمگین بود.

‘My dog was hungry.’

سگ من گرسنه بود.

‘My dog’ can be ‘it’.

"سگ من" می تواند "آن" باشد.

So for ‘I’, ‘he’, ‘she’, ‘it’, we use the past tense 'be' verb, ‘was’.

بنابراین برای "من"، "او"، "او"، "آن" از فعل "be" زمان گذشته استفاده می کنیم، "بود".

However, for ‘you’, ‘we’ and ‘they’, we use ‘were’.

با این حال، برای «شما»، «ما» و «آنها» از «بود» استفاده می کنیم.

‘You were a good student.’

تو دانش آموز خوبی بودی.

‘Your parents, or they were at the park.’ and ‘We were at home for two hours.’

"والدین شما، یا آنها در پارک بودند." و "دو ساعت در خانه بودیم."

In this last sentence, you see that the duration is emphasized.

در این جمله آخر می بینید که مدت زمان تاکید شده است.

Great job.

کارت عالی بود.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I will talk about regular verbs in the past simple tense.

اکنون در مورد افعال منظم در زمان گذشته ساده صحبت خواهم کرد.

Take a look at these examples.

به این نمونه ها دقت کنید.

‘Liam played a game.’

"لیام یک بازی انجام داد."

Liam is a ‘he’,

لیام یک "او" است،

but really it doesn't matter for regular verbs in the past simple tense.

اما واقعا برای افعال منظم در زمان گذشته ساده مهم نیست.

Because no matter what the subject is, all we have to do is add ‘d’ or ‘ed’

زیرا مهم نیست که موضوع چیست، تنها کاری که باید انجام دهیم این است که «d» یا «ed» را

to the end of the verb.

به آخر فعل اضافه کنیم.

Here the verb is ‘play’, so I added ‘-ed’.

در اینجا فعل 'play' است، بنابراین من '-ed' را اضافه کردم.

‘Liam played a game.’

"لیام یک بازی انجام داد."

‘The car, or it needed gas.’

ماشین، یا به بنزین نیاز داشت.

The verb here is ‘need’.

فعل در اینجا "نیاز" است.

For the past simple tense, I added ‘-ed’.

برای زمان گذشته ساده، "-ed" را اضافه کردم.

‘We watched a movie.’

'فیلمی را تماشا کردیم.'

Again, an ‘ed’ at the of ‘watch’.

باز هم یک «اد» در «watch».

‘You exercised for an hour.’

یک ساعت ورزش کردی.

In this case, the verb is ‘exercise’.

در این مورد، فعل «تمرین» است.

I only need to add a ‘d’ to make it the past tense.

من فقط باید یک 'd' اضافه کنم تا آن را به زمان گذشته تبدیل کنم.

And finally, ‘They usually worked after school.’

و در نهایت، "آنها معمولاً بعد از مدرسه کار می کردند."

The verb is ‘work’.

فعل "کار" است.

And I added an ‘ed’ to make it in the past tense.

و برای ساختن آن در زمان گذشته یک "ed" اضافه کردم.

The word ‘usually’ shows that this was a habit.

کلمه "معمولا" نشان می دهد که این یک عادت بوده است.

Remember, the past simple tense can be used to show past habits.

به یاد داشته باشید، از زمان گذشته ساده می توان برای نشان دادن عادات گذشته استفاده کرد.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now, I'll talk about irregular verbs in the past simple tense.

اکنون در مورد افعال بی قاعده در زمان گذشته ساده صحبت خواهم کرد.

Remember, for regular verbs, we only add ‘d’ or ‘ed’ to make a verb into the past tense.

به یاد داشته باشید، برای افعال منظم، ما فقط "d" یا "ed" را اضافه می کنیم تا یک فعل به زمان گذشته تبدیل شود.

However, for irregular verbs, we have to change the verb in a different way.

با این حال، برای افعال بی قاعده، باید فعل را به روش دیگری تغییر دهیم.

Let's take a look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاهی بیندازیم.

‘I ate with my friend.’

من با دوستم غذا خوردم.

The verb here is ‘ate’.

فعل در اینجا "خورد" است.

‘ate’ is the past simple tense of ‘eat’.

"ate" زمان گذشته ساده "eat" است.

The next example says, ‘Nara wrote a story.’

مثال بعدی می گوید: "نارا داستانی نوشت."

The verb is ‘write’.

فعل "نوشتن" است.

And because it's irregular to change it into the past tense, we change the verb to ‘wrote’.

و چون تغییر آن به زمان گذشته نامنظم است، فعل را به 'نوشت' تغییر می دهیم.

‘You often came home late.’

"شما اغلب دیر به خانه می آمدید."

The verb here is ‘come’ and it's been changed to ‘came’.

فعل در اینجا 'come' است و به 'آمد' تغییر یافته است.

You'll notice that we had the word ‘often’ to show a habit.

متوجه خواهید شد که ما کلمه "اغلب" را برای نشان دادن یک عادت داشتیم.

‘We bought a camera.’

ما یک دوربین خریدیم.

The verb here is ‘buy’ and it's been changed to ‘bought’ to show the past simple tense.

فعل در اینجا "خرید" است و برای نشان دادن زمان گذشته به "خرید" تغییر یافته است.

And finally, ‘My parents sent me money for a year.’

و در نهایت، "پدر و مادرم برای من یک سال پول فرستادند."

Here the verb ‘sent’ is the past tense of ‘send’.

در اینجا فعل 'sent' زمان گذشته 'send' است.

Here we also see ‘for a year’, this shows duration.

در اینجا ما همچنین "برای یک سال" را می بینیم، این مدت زمان را نشان می دهد.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I will talk about the negative form for the 'be' verb in the past simple tense.

اکنون در مورد شکل منفی فعل 'be' در زمان گذشته ساده صحبت خواهم کرد.

Here are some examples.

در اینجا چند نمونه آورده شده است.

The first one says, ‘I was not hungry.’

اولی می گوید: گرسنه نبودم.

For the past simple tense, the negative 'be' verb

برای زمان ماضی ساده، فعل منفی «be»

I f the subject is ‘I’, ‘he’, ‘she’ or ‘it’, we say ‘was not’.

در فاعل «من»، «او»، «او» یا «آن» است، می‌گوییم «نبود».

For example, ‘I was not’ or ‘she was not’ or the contraction ‘wasn't’.

برای مثال، «من نبودم» یا «او نبود» یا انقباض «نبود».

‘I wasn't’.

"من نبودم".

‘She wasn't’.

"او نبود".

So let's look again, ‘I was not hungry.’

پس بیایید دوباره نگاه کنیم، "من گرسنه نبودم."

‘She wasn't home today.’

او امروز در خانه نبود.

Now, if the subject is ‘you’, ‘we’ or ‘they’,

حال، اگر موضوع «شما»، «ما» یا «آنها» باشد،

We say ‘were not’ or the contraction ‘weren't’.

می‌گوییم «نبود» یا انقباض «نبودیم».

‘The children, or they were not quiet.’

بچه ها، یا ساکت نبودند.

‘The children were not quiet.’

بچه ها ساکت نبودند.

And then, ‘The dog', or it was not, or 'wasn't playful.’

و سپس، "سگ"، یا نبود، یا "بازیگوش نبود."

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now, let's talk about how to form the negative in the past simple tense for non-'be' verbs,

حال، بیایید در مورد نحوه تشکیل منفی در زمان گذشته ساده برای افعال غیر «be»،

regular or irregular.

منظم یا نامنظم صحبت کنیم.

Here are some examples.

در اینجا چند نمونه آورده شده است.

‘I did not like him.’

من او را دوست نداشتم.

What we do for non-'be' verbs is simply put ‘did not’ after the subject.

کاری که ما برای افعال غیر «be» انجام می‌دهیم، به سادگی بعد از فاعل «نکردم» قرار می‌گیرد.

And you'll notice that for the verb, we don't make any changes.

و متوجه خواهید شد که برای فعل، هیچ تغییری ایجاد نمی کنیم.

We keep the base verb.

ما فعل پایه را حفظ می کنیم.

‘He didn't catch the ball.’

او توپ را نگرفت.

Again, it's ‘he did not’, but here we used a contraction,

باز هم، "او نکرد" است، اما در اینجا ما از یک انقباض استفاده کردیم،

‘He didn't catch the ball.’

"او توپ را نگرفت."

‘They didn't dance.’

آنها نمی رقصیدند.

Again, here's the contraction for ‘did not’.

باز هم، در اینجا انقباض برای "نکردم" است.

And you'll notice that for the verb, we didn't change it at all.

و متوجه خواهید شد که برای فعل، ما اصلاً آن را تغییر ندادیم.

Here's an irregular verb, and here's a regular verb, we keep them in the base form.

در اینجا یک فعل بی قاعده است، و در اینجا یک فعل منظم است، ما آنها را در شکل پایه نگه می داریم.

And finally, ‘We didn't think about that.’

و در نهایت، "ما در مورد آن فکر نکردیم."

Again, we simply say ‘did not’ or ‘didn't’.

باز هم، ما به سادگی می گوییم "نکردم" یا "نکردم".

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I will introduce two ways to form questions for the past simple tense.

اکنون دو روش برای تشکیل سوال برای زمان گذشته ساده معرفی می کنم.

Take a look at the first example.

به مثال اول نگاهی بیندازید.

‘He was angry.’

'او عصبانی بود.'

In this first sentence, we see the 'be' verb ‘was’.

در این جمله اول، فعل «بودن» را می بینیم.

It's quite easy.

این کاملا آسان است.

All you have to do to turn this into a question is switch the order the first two words.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که دو کلمه اول را به ترتیب تغییر دهید.

‘Was he angry?’

آیا او عصبانی بود؟

You can answer by saying ‘Yes, he was.’ or ‘No, he wasn't.’

شما می توانید با گفتن "بله، او بود" پاسخ دهید. یا "نه، او نبود."

The next sentence also has a 'be' verb.

جمله بعدی هم فعل "be" دارد.

‘They were comfortable.’

آنها راحت بودند.

So again, switch the first two words.

پس دوباره دو کلمه اول را عوض کنید.

‘Were they comfortable?’

"آیا آنها راحت بودند؟"

The answers can be, ‘Yes, they were.’

پاسخ ها می تواند این باشد، "بله، آنها بودند."

or ‘No, they weren't.’

یا "نه، آنها نبودند."

However, look at the third sentence.

با این حال به جمله سوم نگاه کنید.

‘Sam lived here.’

سام اینجا زندگی می کرد.

There is no 'be' verb in this sentence.

در این جمله فعل "be" وجود ندارد.

Instead, we see the action verb ‘lived’.

در عوض، ما فعل عمل "lived" را می بینیم.

So what we do is no matter what the subject,

بنابراین کاری که ما انجام می دهیم صرف نظر از موضوعی است که

we start the question with ‘did’.

سوال را با "کردم" شروع می کنیم.

‘Did Sam live here?’

"آیا سام اینجا زندگی می کرد؟"

You'll notice that the verb no longer is in the past tense.

متوجه خواهید شد که فعل دیگر در زمان گذشته نیست.

We use the base form of the verb.

ما از شکل پایه فعل استفاده می کنیم.

‘Did Sam live here?’

"آیا سام اینجا زندگی می کرد؟"

You can say ‘Yes, he did.’

می توانید بگویید "بله، او انجام داد."

or ‘No, he didn't.’

یا "نه، او این کار را نکرد."

The last sentence is similar.

جمله آخر هم شبیه است.

‘They won the contest last year.’

آنها در مسابقه سال گذشته برنده شدند.

The verb here is ‘won’, that's not a 'be' verb.

فعل در اینجا "برد" است، این فعل "بودن" نیست.

So again, we start the question with ‘did’ .

بنابراین دوباره، ما سوال را با "کرد" شروع می کنیم.

And then the subject ‘they’, we use the base form of the verb and that's ‘win’.

و سپس فاعل 'آنها'، از شکل پایه فعل استفاده می کنیم و آن 'برد' است.

‘Did they win the contest last year?’

"آیا آنها در مسابقه سال گذشته برنده شدند؟"

You can say, ‘Yes, they did.’

می توانید بگویید، "بله، آنها انجام دادند."

or ‘No, they didn't.’

یا "نه، نکردند."

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I'll introduce how to create an answer WH questions in the past simple tense.

اکنون نحوه ایجاد پاسخ سوالات WH در زمان گذشته را معرفی می کنم.

Take a look at the board.

به تابلو نگاهی بیندازید.

We have some WH words here.

ما در اینجا چند کلمه WH داریم.

‘What’ ‘When’

'What' 'When'

‘Where’ and ‘Why’

'Where' و 'Why'

You'll notice that after each WH word comes the word ‘did’.

متوجه خواهید شد که بعد از هر کلمه WH کلمه 'did' آمده است.

‘What did’ ‘When did’

"چه کرد" "وقتی انجام داد"

‘Where did’ and ‘Why did’.

"کجا انجام داد" و "چرا انجام داد".

What comes after that the subject and then the base form of the verb.

بعد از آن فاعل و سپس شکل پایه فعل چه می آید.

So, let's take a look.

بنابراین، بیایید نگاهی بیندازیم.

‘What did you do last night?’

'دیشب چکار کردی؟'

‘What did you do last night?’

'دیشب چکار کردی؟'

I can answer by saying something like, ‘I watched a movie.’

من می توانم با گفتن چیزی مانند "فیلم تماشا کردم" پاسخ دهم.

Or ‘I read a book.’

یا "من یک کتاب خواندم."

You'll notice that the answer is in the past simple tense.

متوجه خواهید شد که پاسخ در زمان گذشته ساده است.

‘When did you get home last night?’

"دیشب کی به خانه آمدی؟"

‘I got home at 10 p.m.’

'ساعت 10 شب به خانه رسیدم'

‘Where did they eat lunch?’

'ناهار را کجا خوردند؟'

‘They ate lunch at home.’

آنها ناهار را در خانه خوردند.

Again, ‘ate’ is the past tense of ‘eat’.

باز هم، "خورد" زمان گذشته "خوردن" است.

Answer in the past simple tense.

به زمان گذشته ساده پاسخ دهید.

And finally, ‘Why did the company hire him?’

و در نهایت، "چرا شرکت او را استخدام کرد؟"

‘The company hired him because he's a hard worker.’

شرکت او را استخدام کرد زیرا او یک کارگر سخت است.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Wow, we learned a lot in this video.

وای ما در این ویدیو چیزهای زیادی یاد گرفتیم.

Keep studying and reviewing the past simple tense.

به مطالعه و مرور زمان گذشته ساده ادامه دهید.

It's an essential tense that will help you talk about the past.

این یک زمان ضروری است که به شما کمک می کند در مورد گذشته صحبت کنید.

Keep studying English and I'll see you in the next video.

به مطالعه زبان انگلیسی ادامه دهید تا در ویدیوی بعدی شما را ببینم.

Bye.

خدا حافظ.