Learn Present Perfect Tense | English Grammar Course

Hi, everyone.

سلام به همه.

I'm Esther.

من استر هستم

In this video, I'm going to introduce the present perfect tense.

در این ویدیو

قصد دارم زمان حال کامل را معرفی کنم.

This tense can be used to talk about an action that happened in the past,

از این زمان می توان

برای صحبت در مورد عملی استفاده کرد که در گذشته اتفاق افتاده است،

but when it happened is not very important or it’s unknown.

اما زمان وقوع آن خیلی مهم نیست

یا مجهول است.

It can also be used to talk about an action that started in the past and continues in the present.

همچنین می توان از آن برای صحبت در مورد عملی استفاده کرد

که در گذشته شروع شده و در حال ادامه دارد.

We really want to emphasize how long that action has been happening.

ما واقعاً می خواهیم تأکید کنیم که

این اقدام چه مدت انجام شده است.

And finally, we use this tense to talk about a recent action.

و در نهایت

از این زمان برای صحبت در مورد یک اقدام اخیر استفاده می کنیم.

There's a lot to learn and a lot of important information, so keep watching.

چیزهای زیادی برای یادگیری و اطلاعات مهم زیادی وجود دارد،

بنابراین به تماشا کردن ادامه دهید.

Let's talk about one usage of the present perfect tense.

بیایید در مورد یک کاربرد زمان حال کامل صحبت کنیم.

This tense can be used to talk about an action that happened in the past.

از این زمان می توان برای صحبت در مورد عملی

که در گذشته اتفاق افتاده است استفاده کرد.

But when it happened is not important or not known.

اما زمانی که اتفاق افتاد مهم نیست یا معلوم نیست.

با این حال،

However, this action is important to the conversation right now.

این اقدام در حال حاضر برای گفتگو مهم است.

Let's take a look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاهی بیندازیم.

The first one says, ‘I have been to Canada.’

اولی می گوید:

"من به کانادا بوده ام."

What we do here is we start with the subject, ‘I’.

کاری که ما در اینجا انجام می دهیم این است که با موضوع

"من" شروع می کنیم. برای «من»، «شما»، «ما» و «آنها» با «داشتن» دنبال می‌کنیم.

For ‘I’, ‘you’, ‘we’, and ‘they’, we follow with ‘have’.

After that we use the past participle of the verb.

بعد از آن از فعل ماضی استفاده می کنیم.

In this case, the verb is ‘be’.

در این مورد، فعل «بودن» است.

و بنابراین فعل ماضی «بوده» است.

And so the past participle is ‘been’.

‘I have been to Canada.’

"من به کانادا بوده ام."

The next sentence says, ‘My cousins have seen the movie.’

جمله بعدی می گوید

پسرعموهای من فیلم را دیده اند.

My cousins is a ‘they’.

پسرعموهای من یک "آنها" هستند.

And so again, we follow with ‘have’.

و بنابراین دوباره، ما با 'دار' دنبال می کنیم.

And the past participle of see is ‘seen’.

و مضارع see «دیده» است.

‘They have seen the movie.’

آنها فیلم را دیده اند.

Or ‘My cousins have seen the movie.’

یا "عموزاده های من فیلم را دیده اند."

The next example says, ‘Chad has gone home.’

مثال بعدی می گوید: "چاد به خانه رفته است."

Chad is a ‘he’.

چاد یک "او" است. برای «او»، «او»، «آن»، با «داراست» دنبال می‌کنیم.

For ‘he’, ‘she’, ‘it’, we follow with ‘has’.

Then, the past participle ‘gone’ is for the verb ‘go’.

سپس، ماضی «رفته» برای فعل «رفتن» است.

‘Chad has gone home.’

"چاد به خانه رفته است."

And finally, ‘My phone has been fixed.’

و در نهایت، 'تلفن من ثابت شده است.'

My phone is an ‘it’.

گوشی من یک "آن" است. بنابراین، من از "دارا" استفاده می کنم.

Therefore, I use ‘has’.

And then I need the past participle of ‘be’ – ‘been’.

و سپس به فعل ماضی «بودن» – «بودن» نیاز دارم.

‘My phone has been fixed.’

"تلفن من تعمیر شده است."

Let's move on to the next usage.

بیایید به استفاده بعدی برویم.

The present perfect tense is also used to describe an action that started in the past

زمان حال کامل نیز برای توصیف عملی استفاده می شود

که در گذشته شروع شده و در حال ادامه دارد.

and continues in the present.

‘for’ and since’ are common expressions used with the present perfect tense.

'for' و since' عبارات رایجی هستند که

با زمان حال کامل استفاده می شوند.

Let's take a look at these examples.

بیایید نگاهی به این نمونه ها بیندازیم.

‘I have worked there since 2002.’

من از سال 2002 در آنجا کار کرده ام.

You'll notice we start with the subject.

متوجه خواهید شد که ما با موضوع شروع می کنیم.

If it's ‘I’, ‘you’ or ‘we’, we have ‘have’.

اگر "من"، "شما" یا "ما" باشد، "داشتیم".

Then the past participle of the verb.

سپس ماضی فعل.

In this case - ‘worked’.

در این مورد - "کار کرد".

What you'll notice here is that we also have ‘since 2002’.

چیزی که در اینجا متوجه خواهید شد این است که ما "از سال 2002" نیز داریم.

This shows when the action started, so with the expression ‘since’, you need to use

این نشان می دهد که چه زمانی عمل شروع شده است،

بنابراین با عبارت 'از زمانی'،

باید از یک نقطه زمانی خاص استفاده کنید.

a specific point in time.

The next example does the same thing.

مثال بعدی هم همین کار را می کند.

‘You have had a car since last year.’

شما از سال گذشته یک ماشین داشته اید.

Again, we use ‘since’, so we have a specific point in time - ‘last year’.

دوباره، ما از "از" استفاده می کنیم،

بنابراین یک نقطه زمانی خاص داریم - "سال گذشته".

Take a look at the next example.

به مثال بعدی دقت کنید.

‘Anna has liked him for weeks.’

آنا هفته هاست که او را دوست دارد.

In this case the subject is ‘Anna’.

در این مورد موضوع «آنا» است.

Which is a ‘she’, and so we use ‘has’.

که یک "او" است، و بنابراین ما از "دارا" استفاده می کنیم.

Then the past participle ‘liked’.

سپس فعل ماضی «پسند» بود.

However, at the end of the sentence, we see ‘for weeks’.

با این حال، در پایان جمله،

"برای هفته ها" را می بینیم.

Not ‘since weeks’.

نه "از هفته ها".

When we use ‘for’, we talk about the duration.

وقتی از "برای" استفاده می کنیم، در مورد مدت زمان صحبت می کنیم.

We explain how long this action has been true.

ما توضیح می دهیم که این عمل تا چه مدت درست بوده است.

And finally, ‘We have eaten lunch here for 3 months.’

و در نهایت، 'ما 3 ماه است که ناهار را اینجا خورده ایم.'

Again, the sentence ends with ‘for 3 months’.

مجدداً این حکم با «به مدت 3 ماه» به پایان می رسد.

So we show the duration.

بنابراین ما مدت زمان را نشان می دهیم.

Let's move on to the next usage.

بیایید به استفاده بعدی برویم.

In addition, the present perfect tense can be used to describe an action that recently stopped.

علاوه بر این،

زمان حال کامل

می تواند برای توصیف عملی

که اخیراً متوقف شده است استفاده شود.

Let’s take a look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاهی بیندازیم.

‘I have just been to the doctor,’

«من به تازگی به دکتر مراجعه کرده‌ام،»

So just like for all the other usages, we start with the subject,

بنابراین، درست مانند همه کاربردهای دیگر،

با موضوع، «دار» یا «دار»

‘have’ or ‘has’, and the past participle.

و حرف گذشته شروع می‌کنیم.

But you'll notice here, I used the word ‘just’ between ‘have’ and the verb.

اما در اینجا متوجه خواهید شد،

من از کلمه "فقط" بین "داشتن" و فعل استفاده کردم.

‘I have just been to the doctor.’

من به تازگی پیش دکتر رفته ام.

This shows that it happened very recently.

این نشان می دهد که این اتفاق اخیرا رخ داده است.

The next example says, ‘James has just seen his new baby.’

مثال بعدی می گوید:

"جیمز به تازگی کودک جدید خود را دیده است."

Again, just goes in between ‘have’ or ‘has’ and the verb.

باز هم، فقط بین «دارن» یا «داشتن» و فعل قرار می گیرد.

Take a look at the next example.

به مثال بعدی دقت کنید.

It says, ‘She has already been to China.’

می گوید: "او قبلاً به چین رفته است."

‘already’ is another word you can use to show that this action recently happened.

"از قبل" کلمه دیگری است که می توانید استفاده کنید

تا نشان دهد که این اقدام اخیرا اتفاق افتاده است.

However, ‘already’ can also be moved to the end of the sentence.

با این حال،

"از قبل" را می توان به انتهای جمله نیز منتقل کرد.

بنابراین کاملاً خوب است که بگوییم

So it's perfectly fine to say, ‘She has been to China already.’

"او قبلاً به چین بوده است."

And in the last example, ‘We have recently visited Tom.’

و در آخرین مثال،

'ما اخیراً تام را ملاقات کرده ایم.'

Again, you can put this word between ‘have’ or ‘has’ and the verb.

باز هم

می توانید این کلمه را بین 'دار' یا 'دار' و فعل قرار دهید.

Or you can also put it at the end of the sentence.

یا می توانید آن را در انتهای جمله نیز قرار دهید.

‘We have visited Tom recently.’

"ما اخیرا تام را ملاقات کرده ایم."

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Let's take a look at the negative form of the present perfect tense.

بیایید نگاهی به شکل منفی

زمان حال کامل بیندازیم.

Here are some examples.

در اینجا چند نمونه آورده شده است.

The first one says, ‘I have not been to Europe.’

اولی می گوید: "من اروپا نرفته ام."

What you'll notice in the first sentence is that we simply put a 'not' between ‘have’ and ‘been’.

چیزی که در جمله اول متوجه خواهید شد

این است که ما به سادگی یک 'not' را

بین 'have' و 'been' قرار می دهیم.

‘I have not been to Europe.’

من به اروپا نرفته ام.

You can also use a contraction and say ‘I haven't been to Europe.’

همچنین می توانید از انقباض استفاده کنید

و بگویید "من به اروپا نرفته ام."

The next sentence says, ‘It has not rained for 3 months.’

جمله بعدی می گوید

3 ماه است که باران نیامده است.

Again, we put the ‘not’ between the ‘has’ and the verb.

باز هم «نه» را

بین «دار» و فعل قرار می دهیم.

‘It has not rained for 3 months.’

3 ماه است که باران نباریده است.

در اینجا یک عبارت زمانی

Here we have a time expression to show the duration.

برای نشان دادن مدت زمان داریم

The next example says, ‘Teddy hasn't driven for 2 years.’

. مثال بعدی می گوید،

"تدی 2 سال است که رانندگی نکرده است."

We used the contraction here for ‘has’ and ‘not’ – ‘hasn't’.

ما از انقباض در اینجا برای "دارا" و "نداشتن" استفاده کردیم - "نداشته است".

And then we use the time expression ‘for 2 years’ at the end of the sentence.

و سپس از عبارت زمانی

"برای 2 سال" در انتهای جمله استفاده می کنیم.

And finally, the last sentence says, ‘My sons haven't played soccer since 2010.’

و در نهایت، جمله آخر می گوید:

"پسران من از سال 2010 فوتبال بازی نکرده اند."

We see another contraction here for ‘have not’ – ‘haven't’.

ما در اینجا انقباض دیگری را برای «نداشتن» - «نداشتن» می بینیم.

‘My sons haven't played soccer since 2010.’

پسران من از سال 2010 فوتبال بازی نکرده اند.

This time expression uses ‘since’.

این زمان عبارت از «از» استفاده می کند.

And so we mention a specific point and time.

و لذا نقطه و زمان خاصی را ذکر می کنیم.

بیایید ادامه دهیم.

Let's move on.

Now let's take a look at the ‘have’ or ‘has’ question form of the present perfect tense.

حال بیایید نگاهی به فرم سوال "دار" یا "دار"

زمان حال کامل بیندازیم.

Take a look at the board.

به تابلو نگاهی بیندازید.

The first sentence says, ‘Mike has eaten lunch.’

جمله اول می گوید:

"مایک ناهار را خورده است."

That is a statement.

این یک بیانیه است.

Now to turn it into a question, it's quite easy.

حالا برای تبدیل آن به یک سوال، بسیار آسان است.

All you have to do is put ‘has’ at the beginning.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که "دارا" را در ابتدا قرار دهید.

Then you follow with the subject and then the past participle.

سپس فاعل

و سپس فاعل را دنبال می کنید.

You'll notice that the placement of the past participle doesn't change.

متوجه خواهید شد که جای ماضی

تغییر نمی کند.

We've simply changed the order of the first 2 words.

ما به سادگی ترتیب 2 کلمه اول را تغییر داده ایم.

‘Has Mike eaten lunch?’

آیا مایک ناهار خورده است؟

‘Has Mike eaten lunch?’

آیا مایک ناهار خورده است؟

And you can answer by saying ‘Yes, he has.’ or ‘No, he hasn't.’

و شما می توانید با گفتن "بله، او" پاسخ دهید.

یا "نه، او نکرده است."

The next sentence says, ‘They have watched the video.’

جمله بعدی می گوید:

"آنها فیلم را تماشا کرده اند."

This is a statement.

این یک بیانیه است.

If we want to turn it into a question, again, we change the order of the first two words.

اگر بخواهیم آن را به سؤال تبدیل کنیم، دوباره

ترتیب دو کلمه اول را تغییر می دهیم.

‘Have they…?’

"آیا آنها...؟"

And the past participle verb stays in the same place.

و فعل ماضی در همان جا می ماند.

‘Have they watched the video?’

آیا آنها ویدیو را تماشا کرده اند؟

‘Have they watched the video?’

"آیا آنها ویدئو را تماشا کرده اند؟"

You can answer this question by saying, ‘Yes, they have.’

شما می توانید به این سوال با گفتن

"بله، آنها پاسخ دهید." یا "نه، نکرده اند."

or ‘No, they haven't.’

Good job, guys.

کار خوب بچه ها بیایید ادامه دهیم.

Let's move on.

Now, I'll briefly introduce how to ask WH questions in the present perfect tense.

اکنون به طور خلاصه نحوه پرسیدن

سوالات WH را در زمان حال کامل معرفی می کنم.

Take a look at the board.

به تابلو نگاهی بیندازید.

I have ‘where’, ‘what’, ‘who’, and ‘how’.

من "کجا"، "چه"، "چه کسی" و "چگونه" را دارم.

These go at the beginning of the question.

اینها در ابتدای سوال آمده است.

Let's take a look at the first example.

بیایید نگاهی به مثال اول بیندازیم.

‘Where has Tim been?’

"تیم کجا بوده است؟"

You'll notice we followed the WH word with ‘has’ or ‘have’.

متوجه خواهید شد که ما کلمه WH را با 'دار' یا 'دار' دنبال کردیم.

In this case, I used ‘has’ because the subject is ‘Tim’, and Tim is a ‘he’.

در این مورد، من از 'has' استفاده کردم زیرا موضوع 'Tim' است

و Tim یک 'او' است.

And then we followed that with the past participle of the verb.

و سپس آن را

با فعل ماضی دنبال کردیم .

‘Where has Tim been?’

"تیم کجا بوده است؟"

And I can answer by saying, ‘Tim has been home.’

و من می توانم با گفتن

"تیم خانه بوده" پاسخ دهم.

or ‘Tim has been on vacation.’

یا "تیم در تعطیلات بوده است."

Something like that.

یه چیزی شبیه اون.

The next question says, what countries have you visited?

سوال بعدی می گوید

از چه کشورهایی دیدن کرده اید؟

I can answer by saying, ‘I have visited China.’

من می توانم با گفتن این جمله پاسخ دهم:

"من از چین بازدید کرده ام."

یا "من از مکزیک بازدید کرده ام."

or ‘I have visited Mexico.’

You can also use the contraction ‘I’ve’.

شما همچنین می توانید از انقباض "I've" استفاده کنید.

‘I've visited China.’

من از چین بازدید کرده ام.

The next question says, ‘Who has she talked to?’

سوال بعدی می گوید:

"او با چه کسی صحبت کرده است؟"

You can answer by saying, ‘She has talked to her mom.’ or ‘She has talked to her teacher.’

می توانید با گفتن

"او با مادرش صحبت کرده است" پاسخ دهید.

یا "او با معلمش صحبت کرده است."

The next question says, ‘How long have you been married?’

سوال بعدی می گوید:

"چه مدت است که ازدواج کرده اید؟"

‘I've been married for 3 years.’

من 3 سال است که ازدواج کرده ام.

That's one answer that you can give.

این یکی از پاسخ هایی است که می توانید بدهید.

Great job, everybody.

کار عالیه همه بیایید ادامه دهیم.

Let's move on.

Excellent job, everyone.

کار عالی، همه

You just learned about the present perfect tense.

شما به تازگی با زمان حال کامل آشنا شدید.

There was a lot to learn, but you did a wonderful job.

چیزهای زیادی برای یادگیری وجود داشت، اما شما کار فوق العاده ای انجام دادید.

Keep studying English.

به مطالعه زبان انگلیسی ادامه دهید.

I know that it’s hard, but you’ll get better with time, effort, and practice.

می دانم که سخت است،

اما با زمان، تلاش و تمرین بهتر خواهید شد.

I’ll see you in the next video.

در ویدیوی بعدی شما را می بینم.