Third Conditional in English Grammar l with Subtitles Learn Conditionals

Let's talk about our third conditional. So, this  one is a bit different. This refers to, it's  

بیایید در مورد شرط سوم خود صحبت کنیم. بنابراین، این یکی کمی متفاوت است. این به این اشاره دارد که

all in the past, this third conditional is all  happening in the past. It refers to an impossible  

همه چیز در گذشته است، این شرط سوم همه در گذشته اتفاق می افتد. به یک

condition in the past and its probable result  in the past. So actually, we often use the third  

وضعیت غیرممکن در گذشته و نتیجه احتمالی آن در گذشته اشاره دارد. بنابراین در واقع، ما اغلب از شرط سوم

conditional to talk about things we regret. If  I had done this, this would have been different.  

برای صحبت در مورد چیزهایی که پشیمان هستیم استفاده می کنیم. اگر این کار را انجام می‌دادم، فرق می‌کرد.

So, third conditional, all talking about the  past, an impossible condition in the past.  

بنابراین، شرط سوم، همه در مورد گذشته صحبت می کنند، یک شرط غیرممکن در گذشته.

These sentences are truly hypothetical and  unreal because we can't change the past right.  

این جملات واقعاً فرضی و غیر واقعی هستند زیرا نمی‌توانیم گذشته را به درستی تغییر دهیم.

In the second conditional I’d say, “Oh if I  won the lottery, I would…” That's hypothetical,  

در شرط دوم، می‌گویم: «اوه، اگر در لاتاری برنده می‌شدم، می‌کردم...» این فرضی است،

but maybe one day I could win the lottery.  Third conditional is totally unreal because  

اما شاید روزی بتوانم در لاتاری برنده شوم. شرط سوم کاملاً غیر واقعی است

it's all about the past and we cannot change the  past. So, the time is the past, and the situation  

زیرا  همه چیز مربوط به گذشته است و ما نمی توانیم گذشته را تغییر دهیم . بنابراین، زمان گذشته است و

is hypothetical. So, let's take a look at  what this means. So, here we're using past  

وضعیت   فرضی است. بنابراین، بیایید به معنای این موضوع نگاهی بیندازیم. بنابراین، در اینجا ما از گذشته  کامل استفاده می‌کنیم

perfect. If past perfect and then a perfect  conditional or perfect continuous conditional.  

. اگر گذشته کامل و سپس یک شرطی کامل یا کامل استمراری شرطی.

So, what does that look like? If this thing had  happened, that thing would have happened. So, all  

بنابراین، چه چیزی شبیه است؟ اگر این اتفاق می افتاد، آن اتفاق می افتاد. بنابراین، همه

imagining right. All hypothetical, didn't happen,  wish it did. For example, if it had rained,  

درست تصور می‌کنند. همه اینها فرضی بود، اتفاق نیفتاد، کاش اینطور می شد. برای مثال، اگر باران می‌بارید،

you would have gotten wet. Today's a sunny  day, but if it had rained in the past,  

خیس می‌شدید. امروز یک روز آفتابی است ، اما اگر در گذشته باران می‌بارید،

you would have gotten wet. In the past right.  So, these impossible things that would have,  

خیس می‌شدید. در گذشته درست. بنابراین، این چیزهای غیرممکن که می‌شد،

could have happened in the past. Next one, if you  had worked harder, you would have passed the test.  

می‌توانست در گذشته اتفاق بیفتد. مورد بعدی، اگر سخت‌تر کار می‌کردید، امتحان را پس می‌دادید.

So, here we see a commonly used way that the  third conditional is used to talk about regret.  

بنابراین، در اینجا ما یک روش رایج را می بینیم که از شرط سوم برای صحبت در مورد پشیمانی استفاده می شود.

If you had worked harder, you would have passed  the test. If this past condition were true,  

اگر بیشتر تلاش می‌کردید، امتحان را پس می‌دادید . اگر این شرط گذشته درست بود،

this other thing also would have been true, but  you didn't, you didn't work hard, you didn't  

این مورد دیگر نیز درست بود، اما شما این کار را نکردید، سخت کار نکردید، امتحان را

pass the test. If you had worked harder, you  would have passed the test. Notice here, yes,  

قبول نشدید. اگر سخت‌تر کار می‌کردید، امتحان را پس می‌دادید. در اینجا توجه کنید، بله،

we're using perfect tense which means we're using  things like had happened would have happened.  

ما از زمان کامل استفاده می‌کنیم، به این معنی که از مواردی استفاده می‌کنیم که اتفاق می‌افتاد که اتفاق می‌افتاد.

Have gotten, have passed, we're  using our past participles here.  

رسیدیم، گذشتیم، ما از موارد گذشته خود در اینجا استفاده می‌کنیم.

Alright, let's look at some more examples and  then we'll take some questions. So, here we go,  

بسیار خوب، بیایید به چند مثال دیگر نگاه کنیم و سپس چند سؤال را مطرح کنیم. بنابراین، در اینجا می‌رویم،

third conditional examples: If I had worked  harder, I would have gotten a promotion.  

مثال‌های مشروط سوم: اگر سخت‌تر کار می‌کردم، ترفیع می‌گرفتم.

So, here a different form of that passing the  test question. If I had worked harder, I would  

بنابراین، در اینجا یک شکل متفاوت از آن برای گذراندن سوال تستی وجود دارد. اگر بیشتر کار کرده بودم، ترفیع می گرفتم

have gotten a promotion. So, this means I didn't  get a promotion because I didn't work hard enough.  

. بنابراین، این بدان معناست که من ترفیع نگرفتم زیرا به اندازه کافی سخت کار نکردم.

So, remember third conditional, totally  hypothetical, all in the past. If I had  

بنابراین، شرط سوم، کاملاً فرضی، را در گذشته به خاطر بسپارید. اگر

worked harder in the past, I would  have gotten a promotion in the past. 

در گذشته سخت‌تر کار می‌کردم، در گذشته ارتقا پیدا می‌کردم.

If I had known you were coming,  I would have baked a cake.  

اگر می دانستم که می آیی، کیک می پختم.

Maybe it's my friend's birthday and they come  to my house unexpectedly and I say, oh if I had  

شاید تولد دوستم باشد و آنها به طور غیرمنتظره به خانه من بیایند و من بگویم، اوه اگر می دانستم

known you were coming, I would have baked a cake.  So, I can't change this right? This is totally  

که می آیی، کیک می پختم. بنابراین، من نمی توانم این را تغییر دهم درست است؟ این کاملاً

hypothetical. I can't go back in time and  bake a cake, but I can tell my friend:  

فرضی است. من نمی‌توانم به گذشته برگردم و کیک بپزم، اما می‌توانم به دوستم بگویم:

If I had known you were coming, in the past,  I would have baked a cake, in the past.  

اگر می‌دانستم که در گذشته می‌آیی، در گذشته یک کیک می‌پختم.

And here again regret. Oh, I wish I would  have known, I wish I could have done that.  

و اینجا دوباره پشیمانی آه، ای کاش می دانستم، ای کاش می توانستم این کار را انجام دهم.

And here, oh so sad, I would have been happy,  if you had called me on my birthday. So,  

و اینجا، آه خیلی غمگین، خوشحال می شدم، اگر روز تولدم با من تماس می گرفتی. بنابراین،

in this form, just like in our other forms, we  can take our “if” clause and our main clause and  

در این شکل، درست مانند فرم‌های دیگر ما، می‌توانیم عبارت «اگر» و عبارت اصلی خود را بگیریم و

switch them. So, I could say: if you had called  me on my birthday, I would have been happy.  

آنها را تغییر دهیم. بنابراین، می توانم بگویم: اگر در روز تولدم با من تماس می گرفتی، خوشحال می شدم.

Or, I would have been happy, if you had called  me on my birthday. Again, all in the past, right?  

یا اگر روز تولدم با من تماس می گرفتی خوشحال می شدم. دوباره، همه در گذشته، درست است؟

Can't change it all in the past and just thinking  what could have, would have happened. Last one,  

نمی توان همه چیز را در گذشته تغییر داد و فقط به این فکر می کرد که چه اتفاقی می توانست رخ دهد. مورد آخر،

if you had told me you were free, I wouldn't have  made other plans. So, this is something I say  

اگر به من می‌گفتید آزاد هستید، برنامه‌های دیگری نمی‌کردم. بنابراین، این چیزی است که من

to my husband very often. Sometimes he wants to  do things together, but I’ve made other plans. So,  

اغلب به شوهرم می گویم. گاهی اوقات او می‌خواهد کارهایی را با هم انجام دهیم، اما من نقشه‌های دیگری کشیده‌ام. بنابراین،

I say: if you had told me you were free and didn't  have plans, I wouldn't have made other plans. So  

می‌گویم: اگر به من می‌گفتی آزاد هستی و برنامه‌ای نداری، برنامه‌های دیگری نمی‌کردم. بنابراین

again, what could have been different in the  past? So what about contractions? So, if we look  

، دوباره، چه چیزی می‌توانست در گذشته متفاوت باشد ؟ پس انقباضات چطور؟ بنابراین، اگر به

at a sentence, our first sentence here: if I had  worked harder, I would have gotten a promotion.  

یک جمله نگاه کنیم، اولین جمله ما در اینجاست: اگر بیشتر تلاش می‌کردم، ترفیع می‌گرفتم.

So, I had, and I would both, they both have the  same contraction: I’d. So, it can be a little  

بنابراین، من داشتم، و هر دو را خواهم داشت، هر دو انقباض یکسانی دارند: من. بنابراین، خواندن آن ممکن است کمی

confusing to read. So that with contractions if  I’d worked harder, I’d have gotten a promotion.  

گیج کننده باشد. به طوری که با انقباضات، اگر سخت‌تر کار می‌کردم، ترفیع می‌گرفتم.

One key trick here to know does this mean would  or had let's take a look at this first part:  

یکی از ترفندهای کلیدی در اینجا برای دانستن اینکه آیا این به این معنی است یا باید به این قسمت اول نگاهی بیندازیم:

if I’d worked harder, so what sounds more  correct? If I had worked harder or if I would  

اگر بیشتر کار می کردم، پس چه چیزی درست تر به نظر می رسد ؟ اگر بیشتر کار می‌کردم یا بیشتر

worked harder? It would be if I had, right.  When we have an ed this is a past participle,  

کار می‌کردم؟ اگر داشتم، درست است. وقتی یک ویرایش داریم، این یک فعل ماضی است،

then it must be had. If I had worked. If I  had known. If you had told me. And here we see  

پس باید داشته باشد. اگر کار کرده بودم اگر می دانستم. اگر به من گفته بودی و در اینجا

our past participles, right. Same had called, had  known. So, if the next word is a past participle,  

می‌بینیم   مشارکت‌های گذشته خود، درست است. همان تماس گرفته بود، می دانست. بنابراین، اگر کلمه بعدی فعل ماضی باشد،

we know it means have or had. In our second part,  I’d have gotten a promotion. So, what makes more  

می دانیم که به معنای داشتن یا داشتن است. در قسمت دوم ما، من یک ترفیع می گرفتم. بنابراین، چه چیزی منطقی تر است

sense? I would have gotten a promotion, or I had  have gotten a promotion. Maybe I would have, right  

؟ من ترفیع می گرفتم یا ترفیع می گرفتم . شاید داشتم، درست است

and often in these conditionals we use the phrase  I would have. So, I’d have means, I would have.  

و اغلب در این شرط‌ها از عبارت I would have استفاده می‌کنیم. بنابراین، من ابزاری خواهم داشت، خواهم داشت.

Here's another example: if I’d known you  were coming, I’d have baked a cake. Again,  

این یک مثال دیگر است: اگر می‌دانستم که می‌آیید، یک کیک درست می‌کردم. باز هم،

we know this first part with our if is had because  we have our past participle known. If I had known,  

ما این قسمت اول را با if is had خود می دانیم زیرا  ما فعل گذشته خود را شناخته ایم. اگر می دانستم،

if I’d known, I’d have baked a cake.  There again I would have baked a cake,  

اگر می دانستم، کیک می پختم. در آنجا دوباره کیک می پختم،

but actually more often we say: I would  have. So, we don't necessarily say,  

اما در واقع بیشتر اوقات می گوییم: می خواهم. بنابراین،

if we have the phrase I would have. We could  say, I’d have, but often we say, I would have.  

اگر عبارت I would have را داشته باشیم، لزوماً نمی گوییم. می‌توانیم بگوییم، می‌خواستم، اما اغلب می‌گوییم، می‌کردم.

So, it's a little easier there. So, let's  review and then we'll take some questions.  

بنابراین، آنجا کمی راحت تر است. بنابراین، بیایید مرور کنیم و سپس سؤالاتی را مطرح کنیم.

So, zero conditional is what we use for general  facts and truths. If this thing happens, that  

بنابراین، شرطی صفر چیزی است که ما برای حقایق و حقایق کلی استفاده می‌کنیم. اگر این اتفاق بیفتد، آن

thing happens. If you heat water to 100 degrees  Celsius, it boils. Simple truths, simple facts.  

اتفاق می افتد. اگر آب را تا 100 درجه سانتیگراد گرم کنید، به جوش می آید. حقایق ساده، حقایق ساده.

First conditional is about a real possible  condition and a possible or probable  

شرط اول در مورد یک شرط ممکن واقعی و یک نتیجه ممکن یا محتمل

result. If this thing happens, that thing  will happen. For example, if I exercise,  

است. اگر این اتفاق بیفتد، آن اتفاق خواهد افتاد. برای مثال، اگر ورزش کنم، بعداً

I will go out to eat with my friends  later. If I do this, then that will happen.  

با دوستانم برای غذا خوردن بیرون خواهم رفت . اگر من این کار را انجام دهم، آنوقت این اتفاق خواهد افتاد.

Second conditional is unlikely  or hypothetical. For example,  

شرط دوم بعید یا فرضی است. به عنوان مثال،

if this thing happened, that thing would happen.  And our last one, our third conditional is truly  

اگر این اتفاق می افتاد، آن اتفاق می افتاد. و آخرین مورد ما، شرط سوم ما واقعاً

not possible, all happens in the past. If  this thing had happened, that thing would  

ممکن نیست، همه در گذشته اتفاق می‌افتد. اگر این اتفاق می افتاد، آن اتفاق

have happened. If you had told me you were  coming over, I would have made dinner. So,  

می افتاد. اگر به من می‌گفتی که می‌آیی، شام درست می‌کردم. بنابراین،

this is a useful chart for remembering and I hope  that you guys learned a lot in this lesson today.

این نمودار مفیدی برای به خاطر سپردن است و امیدوارم  شما بچه ها امروز در این درس چیزهای زیادی یاد گرفته باشید.