How to Use Must in English - English Modal Verbs

Hi, I’m Oli.

سلام من اولی هستم

Welcome to Oxford Online English!

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید!

In this lesson, you can learn about the verb 'must'.

در این درس، می توانید با فعل «باید» آشنا شوید.

'Must' can have many different meanings in English.

"باید" می تواند معانی مختلفی در انگلیسی داشته باشد.

In this video, you can learn about the different meanings of 'must', and how to use 'must'

در این ویدیو می توانید با معانی مختلف "باید" و نحوه استفاده از "باید"

in English.

در انگلیسی آشنا شوید.

Part one, using 'must' to talk about obligations.

بخش اول، استفاده از «باید» برای صحبت در مورد تعهدات.

First, you can use must to talk about obligations and rules.

ابتدا می توانید از must برای صحبت در مورد تعهدات و قوانین استفاده کنید.

For example:

به عنوان مثال:

"I must remember to call her—it’s her birthday."

"باید یادم باشد که به او زنگ بزنم - تولدش است."

This is an obligation.

این یک تعهد است.

It’s very important to me.

برای من خیلی مهم است

"All passengers must hold a valid ticket."

همه مسافران باید بلیط معتبر داشته باشند.

This is a rule.

این یک قانون است.

You can't choose to travel without a ticket.

شما نمی توانید بدون بلیط سفر کنید.

These are things that it is necessary or important to do.

اینها کارهایی هستند که انجام آنها ضروری یا مهم است.

If you must do something, you have no choice.

اگر مجبور به انجام کاری هستید، چاره ای ندارید.

When you use must for obligations, it can mean that the obligation is important to you

وقتی از must برای تعهدات استفاده می کنید، می تواند به این معنی باشد که تعهد برای شما

personally.

شخصاً مهم است.

It’s not just a rule that someone else made; using 'must' means that something matters

این فقط قانونی نیست که شخص دیگری وضع کرده باشد. استفاده از "باید" به این معنی است که چیزی

to you.

برای شما مهم است.

For example:

به عنوان مثال:

"You must be here on time, otherwise we’ll miss the start."

"شما باید به موقع اینجا باشید، در غیر این صورت شروع را از دست خواهیم داد."

Using 'must' shows that you care about whatever you’re going to see.

استفاده از "باید" نشان می دهد که شما به هر چیزی که می خواهید ببینید اهمیت می دهید.

Maybe you’re going to see a concert that you’ve been looking forward to for ages,

شاید قرار باشد کنسرتی را ببینید که سال‌ها منتظر آن

and you’ll be really unhappy if you miss even a minute of it.

بودید و اگر حتی یک دقیقه از آن را از دست بدهید واقعاً ناراضی خواهید بود .

"I must finish this work today."

"من باید امروز این کار را تمام کنم."

Again, this means that I feel strongly about this.

باز هم، این بدان معنی است که من به شدت در مورد این احساس دارم .

Maybe I promised someone that I would finish it by today, and it’s important to me that

شاید به کسی قول دادم که تا امروز تمامش کنم و برایم مهم است که

I keep my promise.

به قولم عمل کنم.

When talking about rules, we mostly use 'must' in formal or written English.

هنگامی که در مورد قوانین صحبت می کنیم، بیشتر از "باید" در انگلیسی رسمی یا نوشتاری استفاده می کنیم.

For example:

به عنوان مثال:

"All candidates must show valid ID."

"همه داوطلبان باید شناسه معتبر نشان دهند."

This is a rule probably in an examination hall, which of course is a formal setting.

این یک قانون احتمالاً در یک سالن امتحان است که البته یک محیط رسمی است.

"Employees must wash their hands before working with food."

کارمندان قبل از کار با غذا باید دست های خود را بشویند .

This could be from a sign in a restaurant or café.

این می تواند از یک تابلو در یک رستوران یا کافه باشد.

Again, this is more likely to be written than spoken.

باز هم، این بیشتر احتمال دارد که نوشته شود تا گفتار.

In informal English, we mostly use the verb 'have to' to talk about rules and obligations.

در انگلیسی غیررسمی، ما بیشتر از فعل 'باید' برای صحبت در مورد قوانین و تعهدات استفاده می کنیم. اگر تعهد

To review, you can use 'must' to express an obligation if the obligation is important

برای شما شخصاً مهم است، یا اگر می‌خواهید رسمی‌تر به نظر برسد، می‌توانید از «باید» برای بیان تعهد استفاده کنید

to you personally, or if you want to sound more formal.

.

Part two, using 'must' to talk about prohibition.

بخش دوم، استفاده از «باید» برای صحبت در مورد ممنوعیت.

You can use 'mustn’t' to say that something is not allowed or forbidden.

می‌توانید از «نباید» برای گفتن اینکه چیزی مجاز یا ممنوع است استفاده کنید.

This is the opposite of using must to talk about obligations or rules, and is similar

این برخلاف استفاده از must برای صحبت در مورد تعهدات یا قوانین است و از نظر

in meaning.

معنی مشابه است.

Look at some examples:

به چند نمونه نگاه کنید:

"You mustn’t smoke here."

"شما نباید اینجا سیگار بکشید."

That means smoking is forbidden; it’s against the rules to smoke here.

یعنی استعمال دخانیات حرام است. سیگار کشیدن در اینجا خلاف قوانین است.

"Mobile phones must not be used while the plane is flying."

هنگام پرواز هواپیما نباید از تلفن همراه استفاده کرد .

Again, this means that it’s forbidden to use phones.

باز هم، این بدان معنی است که استفاده از تلفن ممنوع است.

'Must' expresses the idea that you don’t have a choice.

«باید» بیانگر این ایده است که شما انتخابی ندارید.

If you mustn’t smoke here, then it’s not OK to smoke, and you don’t have a choice.

اگر نباید در اینجا سیگار بکشید ، سیگار کشیدن اشکالی ندارد و انتخابی ندارید.

'Mustn’t' with this meaning is similar to 'can’t'.

«نباید» با این معنی شبیه «نمی‌توانم» است.

With obligations and rules, we mostly use 'must' in formal or written English, and 'have

در مورد تعهدات و قوانین، ما بیشتر در انگلیسی رسمی یا نوشتاری از «

to' in informal English, as we said before.

باید» و همانطور که قبلاً گفتیم در انگلیسی غیررسمی از «باید» استفاده می‌کنیم.

However, you can use 'mustn’t' in both formal and informal English.

با این حال، شما می توانید از "mustn't" در هر دو زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی استفاده کنید.

Part three: using 'must' to give strong advice.

بخش سوم: استفاده از "باید" برای دادن توصیه های قوی.

'Must' can be used to give someone advice or a recommendation.

از «باید» می‌توان برای مشاوره یا توصیه به کسی استفاده کرد .

For example:

به عنوان مثال:

"You must read this book—it’s amazing!"

"شما باید این کتاب را بخوانید - شگفت انگیز است!"

"If you go to Paris, you must take a walk by the river at night."

"اگر به پاریس می روید، باید شبانه در کنار رودخانه قدم بزنید."

"We must hire some new staff as soon as possible."

ما باید در اسرع وقت تعدادی کارمند جدید استخدام کنیم.»

In these examples, ''must' has a strong meaning.

در این مثال‌ها، «باید» معنای قوی دارد.

If I say:

اگر بگویم:

"You must read this book—it’s amazing!"

"شما باید این کتاب را بخوانید - شگفت انگیز است!"

I don’t mean that you have an obligation to read it.

منظورم این نیست که شما موظف به خواندن آن هستید.

I mean that I really, really recommend this book.

منظورم این است که من واقعاً این کتاب را توصیه می کنم .

In the same way, if I say:

همین طور اگر بگویم:

"If you go to Paris, you must take a walk by the river at night."

«اگر به پاریس رفتی، باید شبانه در کنار رودخانه قدم بزنی».

This is advice or a recommendation.

این یک توصیه یا توصیه است.

It doesn’t mean that it’s a rule or an obligation.

این بدان معنا نیست که این یک قانون یا یک تعهد است.

Sometimes, the meaning of 'must' depends on the context.

گاهی اوقات، معنای "باید" به زمینه بستگی دارد.

For example:

به عنوان مثال:

"We must hire some new staff as soon as possible."

"ما باید در اسرع وقت تعدادی نیروی جدید استخدام کنیم."

'Must' here could mean that hiring new staff is necessary, and it’s an obligation, or

«باید» در اینجا می‌تواند به این معنی باشد که استخدام کارکنان جدید ضروری است، و این یک الزام است،

it could be a strong recommendation.

یا می‌تواند یک توصیه قوی باشد.

How do you know what 'must' means in a sentence like this?

چگونه می‌دانید که «باید» در جمله‌هایی مانند این به چه معناست؟

In a sentence like this, in a lesson, where there’s no context, you can’t say exactly

در جمله ای مانند این، در یک درس، که هیچ زمینه ای وجود ندارد، نمی توانید دقیقاً بگویید

what 'must' means.

که «باید» به چه معناست.

In real life, the meaning would depend on the context: who’s speaking, what the situation

در زندگی واقعی، معنی به زمینه بستگی دارد: چه کسی صحبت می کند، چه وضعیتی

is, and so on.

است، و غیره.

When you use 'must' in this way, you can’t use the negative.

وقتی از «باید» به این شکل استفاده می‌کنید، نمی‌توانید از منفی استفاده کنید.

There’s no way to use 'mustn’t' to give advice or make recommendations.

هیچ راهی برای استفاده از «نباید» برای مشاوره یا توصیه وجود ندارد.

Only the positive form—'must'—can have this meaning.

فقط شکل مثبت - "باید" - می تواند این معنی را داشته باشد.

Part four: using 'must' to talk about logical necessity.

بخش چهارم: استفاده از «باید» برای صحبت در مورد ضرورت منطقی.

Finally, 'must' can be used to make deductions.

در نهایت، «باید» را می توان برای کسر استفاده کرد.

What are deductions?

کسرها چیست؟

Well, look at some examples, and then I’ll explain what this means:

خوب، به چند نمونه نگاه کنید، و سپس توضیح خواهم داد که این به چه معناست:

"They must be rich.

"آنها باید ثروتمند باشند.

Their house is huge!"

خانه آنها بزرگ است!"

"It must be a difficult exam—only 10% of candidates pass."

"این باید امتحان سختی باشد - فقط 10 درصد از داوطلبان موفق می شوند."

"It must have rained last night."

حتماً دیشب باران باریده است.

Take the first sentence:

جمله اول را در نظر بگیرید:

"They must be rich.

"آنها باید ثروتمند باشند.

Their house is huge!"

خانه آنها بزرگ است!"

Do we know they’re rich?

آیا می دانیم که آنها ثروتمند هستند؟

No, we don’t know for a fact.

نه، ما یک واقعیت را نمی دانیم.

But, we do know that they have a huge house.

اما، ما می دانیم که آنها یک خانه بزرگ دارند.

Huge houses cost a lot of money.

خانه های بزرگ هزینه زیادی دارند.

Therefore, they must be rich.

بنابراین، آنها باید ثروتمند باشند.

We’re sure that they’re rich, because otherwise they couldn’t afford such a big

ما مطمئن هستیم که آنها ثروتمند هستند، زیرا در غیر این صورت نمی توانستند چنین خانه بزرگی را بخرند

house.

.

Compare:

مقایسه کنید:

"They must be rich."

"آنها باید ثروتمند باشند."

"They’re rich."

"آنها ثروتمند هستند."

What’s the difference?

تفاوت در چیست؟

"They’re rich" is a fact.

"آنها ثروتمند هستند" یک واقعیت است.

We know they’re rich.

ما می دانیم که آنها ثروتمند هستند.

Maybe you’re their accountant, and you know all about their financial situation.

شاید شما حسابدار آنها هستید و همه چیز را در مورد وضعیت مالی آنها می دانید.

Maybe they told you how much money they have directly.

شاید مستقیماً به شما گفته اند که چقدر پول دارند .

Anyway, however you know, you know they’re rich.

به هر حال، هر طور که می دانید، می دانید که آنها ثروتمند هستند.

"They must be rich" is a deduction.

"آنها باید ثروتمند باشند" یک کسر است.

You don’t actually know they’re rich.

شما در واقع نمی دانید که آنها ثروتمند هستند.

You know something else; you know that they have a huge house and this makes you sure

شما چیز دیگری می دانید؛ شما می دانید که آنها خانه بزرگی دارند و این شما را مطمئن می کند

that they’re rich.

که آنها ثروتمند هستند.

Okay, let’s look at another example:

خوب، بیایید به مثال دیگری نگاه کنیم:

"It must be a difficult exam—only 10% of candidates pass."

"این باید امتحان سختی باشد - فقط 10٪ از داوطلبان موفق می شوند."

Again, using 'must' expresses a deduction.

باز هم، استفاده از «باید» بیانگر یک استنتاج است.

If you say this, you haven’t actually taken the exam.

اگر این را بگویید، در واقع در امتحان شرکت نکرده اید.

You don’t know for yourself that it’s difficult.

خودت نمیدونی که سخته

However, you do know something else: you know that only 10% of candidates pass, and this

با این حال، شما چیز دیگری را می دانید: می دانید که فقط 10٪ از داوطلبان موفق می شوند، و این

makes you sure that it’s a difficult exam.

باعث می شود مطمئن شوید که امتحان سختی است.

In our last example:

در آخرین مثال ما:

"It must have rained last night."

"حتماً دیشب باران باریده است."

Did you see it rain?

باران را دیدی؟

No, you didn’t.

نه، نکردی

But, you’re sure it rained.

اما، مطمئن هستید که باران آمد.

How?

چگونه؟

Probably, you can see that the ground is wet.

احتمالاً می بینید که زمین خیس است.

You didn’t see or hear the rain, but you can make a deduction from what you see.

شما باران را ندیده اید یا نشنیده اید، اما می توانید از آنچه می بینید استنباط کنید.

What you see makes you sure that it rained last night.

آنچه می بینید به شما اطمینان می دهد که دیشب باران باریده است .

You can also use 'must not' with this meaning, but you can’t use the short form 'mustn’t'

همچنین می‌توانید از «نباید» با این معنی استفاده کنید، اما نمی‌توانید از شکل کوتاه «mustnt»

in standard English to express the idea of deduction.

در انگلیسی استاندارد برای بیان ایده کسر استفاده کنید.

'Mustn’t' is only used to say that something is forbidden.

"نباید" فقط برای گفتن این که چیزی ممنوع است استفاده می شود.

Okay, that's a strange point, so let's look at our next topic, which is negatives--part

خوب، این نکته عجیبی است، پس بیایید به موضوع بعدی خود نگاه کنیم، که منفی است - قسمت

five.

پنجم.

It’s important to remember that when you use 'must' with different meanings, the negative

مهم است که به یاد داشته باشید که وقتی از «باید» با معانی مختلف استفاده می کنید، کلمه منفی

(or opposite) word is also different.

(یا مخالف) نیز متفاوت است.

Okay, let's look at this.

خوب، بیایید به این نگاه کنیم.

So, if 'must' is used for obligation, the opposite would be 'mustn't', or maybe 'can't'.

بنابراین، اگر «باید» برای الزام استفاده شود، عکس آن «نباید» یا شاید «نمی‌توان» خواهد بود.

The opposite of 'mustn't' for prohibition would be 'must' or maybe 'have to'.

متضاد «نباید» برای ممنوعیت «باید» یا شاید «باید» خواهد بود.

The opposite of 'must' for strong advice is 'shouldn't'.

نقطه مقابل «باید» برای توصیه قوی «نباید» است.

And for making deductions, the opposite of 'must' would be 'can't', 'couldn't', or maybe

و برای ایجاد کسر، نقطه مقابل «باید» «نمی‌توانم»، «نمی‌توانم» یا شاید

'must not'.

«نباید» خواهد بود.

For example:

به عنوان مثال:

"Passengers must place bags above the seats."

"مسافران باید کیسه ها را بالای صندلی ها قرار دهند."

Here, 'must' expresses an obligation.

در اینجا، «باید» یک تعهد را بیان می کند.

The opposite would be:

برعکس این خواهد بود:

"Passengers must not place their bags above the seats."

"مسافران نباید کیف های خود را بالای صندلی ها قرار دهند."

Or, if you wanted to explain this rule in spoken English, you might say:

یا اگر می‌خواهید این قانون را به زبان انگلیسی توضیح دهید، می‌توانید بگویید:

"You can’t put your bag above your seat."

«نمی‌توانی کیفت را بالای صندلی خود بگذاری».

Another example:

مثال دیگر:

"You mustn’t say anything to her."

"شما نباید چیزی به او بگویید."

Here, 'must' expresses prohibition.

در اینجا «باید» ممنوعیت را بیان می کند.

The opposite is:

برعکس این است:

"You must say something to her."

"شما باید چیزی به او بگویید."

Or:

یا:

"You have to say something to her."

"شما باید چیزی به او بگویید."

Finally, if you say:

در نهایت، اگر بگویید:

"He must be awake.

"او باید بیدار باشد

It’s two o’clock in the afternoon!"

. ساعت دو بعد از ظهر است!"

Here, 'must' expresses a deduction.

در اینجا، "باید" یک استنتاج را بیان می کند.

The opposite could be:

برعکس می تواند این باشد:

"He can’t be awake.

"او نمی تواند بیدار باشد.

He never gets up before the late afternoon."

او هرگز قبل از اواخر بعد از ظهر بیدار نمی شود."

Or perhaps:

یا شاید:

"He must not be awake.

"او نباید بیدار باشد.

He never wakes up early."

او هرگز زود بیدار نمی شود."

It’s important to remember that these opposites are not all the same!

مهم است که به یاد داشته باشید که این موارد متضاد همه یکسان نیستند!

For example, if you use 'must' to express prohibition, the possible opposites are 'must'

برای مثال، اگر از «باید» برای بیان ممنوعیت استفاده کنید، متضادهای احتمالی «باید»

and 'have to'.

و «باید» هستند.

This doesn’t mean 'must' and 'have to' have the same meaning.

این به این معنی نیست که «باید» و «باید» به یک معنا باشند.

Modal verbs are complicated.

افعال مودال پیچیده هستند.

For now, you need to remember one important point:

در حال حاضر، باید یک نکته مهم را به خاطر بسپارید :

Different meanings of 'must' have different negatives.

معانی مختلف «باید» دارای نکات منفی متفاوتی هستند .

OK?

خوب؟

Good!

خوب!

Let’s look at one more point.

بیایید یک نکته دیگر را بررسی کنیم.

Part six: past forms.

بخش ششم: اشکال گذشته.

Like with negatives, if you want to use must to talk about the past, the past form depends

مانند موارد منفی، اگر می خواهید از must برای صحبت در مورد گذشته استفاده کنید، شکل گذشته به

on the meaning of 'must'.

معنای "باید" بستگی دارد.

Often, you need to use a different verb.

اغلب، شما باید از یک فعل متفاوت استفاده کنید.

Take a look:

نگاه کنید:

So, 'must' for obligation, the past form is 'have to'.

بنابراین، «باید» برای الزام، شکل گذشته «باید» است.

'Mustn't' for prohibition, the past form is 'couldn't'.

«نباید» برای ممنوعیت، شکل گذشته «نمی‌توان» است.

'Must' for strong advice or recommendations, the past form is 'should have'.

"باید" برای توصیه یا توصیه های قوی، شکل گذشته "باید" است.

And for making deductions, the past form is 'must have'.

و برای ایجاد کسر، شکل گذشته «باید داشته باشد» است.

Using 'must' with a past meaning is only possible if you are using 'must' to make deductions.

استفاده از "باید" با معنای گذشته تنها در صورتی امکان پذیر است که از "باید" برای کسر کردن استفاده کنید.

In all other cases, you need to use a different verb to talk about the past.

در تمام موارد دیگر، باید از فعل دیگری برای صحبت در مورد گذشته استفاده کنید.

Let’s look at some examples:

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم:

"We must be there at 9.00 tomorrow."

"ما باید فردا ساعت 9 آنجا باشیم."

This is an obligation.

این یک تعهد است.

In the past, you'd say, "We had to be there at 9.00 yesterday."

در گذشته، شما می گفتید، "ما باید دیروز ساعت 9 آنجا می بودیم."

"We mustn’t smoke in the restaurant."

"ما نباید در رستوران سیگار بکشیم."

That's prohibition.

ممنوعیت همینه

The past: "We couldn’t smoke in the restaurant."

گذشته: "ما نمی توانستیم در رستوران سیگار بکشیم."

"You must try the stew—it’s delicious!"

"شما باید خورش را امتحان کنید - خوشمزه است!"

This is advice.

این نصیحت است.

The past form: "You should have tried the stew—it was delicious!"

شکل گذشته: "باید خورش را امتحان می کردی - خوشمزه بود!"

"They must be on the subway—I can’t get through on the phone."

"آنها باید در مترو باشند - من نمی توانم از طریق تلفن عبور کنم."

That's a deduction.

این یک کسر است.

The past form: "They must have been on the subway—I couldn’t get through on the phone."

شکل گذشته: "آنها حتماً در مترو بودند - من نتوانستم با تلفن از آنجا عبور کنم."

You can see how you need to use different verbs to talk about the past, depending on

می توانید ببینید که چگونه باید از افعال مختلف برای صحبت در مورد گذشته استفاده کنید، بسته

the meaning of 'must'.

به معنای "باید".

Okay, finally, let's do a review.

خوب، در نهایت، اجازه دهید یک بررسی انجام دهیم.

Let’s review what we’ve studied in this lesson.

بیایید آنچه را که در این درس مطالعه کرده ایم مرور کنیم .

'Must' can be used to express obligation and prohibition, to give strong advice, and to

«باید» را می‌توان برای بیان تکلیف و نهی، نصیحت قوی و

make deductions.

کسر کردن به کار برد.

In some cases, 'must' is similar to other verbs.

در برخی موارد، «باید» شبیه افعال دیگر است .

For example, 'must' used to express prohibition is similar to 'can’t'.

برای مثال، «باید» که برای بیان ممنوعیت استفاده می‌شود، مشابه «نتوانم» است.

However, remember that similar does not mean the same!

با این حال، به یاد داشته باشید که مشابه به معنای یکسان نیست!

'Must' is unique, and no verb is ever exactly the same as 'must'.

"باید" منحصر به فرد است و هیچ فعل دقیقاً با "باید" یکسان نیست.

Different meanings of 'must' have different negative and past forms.

معانی مختلف «باید» اشکال منفی و گذشته متفاوتی دارند.

In other words, the way you use 'must' depends on the meaning of 'must'.

به عبارت دیگر، نحوه استفاده از «باید» به معنای «باید» بستگی دارد.

You can’t just use 'must' in the same way in every sentence; you need to think about

شما نمی توانید فقط در هر جمله از "باید" به یک شکل استفاده کنید . شما باید به

what 'must' means in each case.

معنای «باید» در هر مورد فکر کنید.

Do you want more practice with this topic?

آیا می خواهید تمرین بیشتری با این موضوع داشته باشید؟

Check out the full version of the lesson on our website: www.oxfordonlineenglish.com.

نسخه کامل درس را در وب سایت ما بررسی کنید: www.oxfordonlineenglish.com.

The full lesson includes notes and exercises to help you practise what you’ve learned

درس کامل شامل یادداشت‌ها و تمرین‌هایی است که به شما کمک می‌کند آنچه را که

in this class.

در این کلاس آموخته‌اید تمرین کنید.

That’s the end of the lesson.

این پایان درس است.

Thanks very much for watching!

خیلی ممنون که تماشا کردید!

I hope it was useful for you.

امیدوارم براتون مفید بوده باشه

I'll see you next time!

دفعه بعد میبینمت!

Bye bye.

خداحافظ.