Adjectives and Adverbs in English - 5 Levels of Difficulty

Hi, I’m Liam. Welcome to Oxford  Online English! In this lesson,  

سلام من لیام هستم به آکسفورد انگلیسی آنلاین خوش آمدید! در این درس،

you can learn about using  adjectives and adverbs in English.  

می‌توانید با استفاده از صفت‌ها و قیدها در زبان انگلیسی آشنا شوید.

You’ll see how to use different types of  adjectives or adverbs in an English sentence.

نحوه استفاده از انواع مختلف صفت یا قید را در یک جمله انگلیسی خواهید دید.

To see more free English lessons, visit our  website: Oxford Online English dot com. You  

برای دیدن درس‌های رایگان انگلیسی بیشتر، از وب‌سایت ما دیدن کنید: Oxford Online English dot com.

can also book English classes with  our fully-qualified teachers, who can  

همچنین می‌توانید کلاس‌های انگلیسی را با معلمان کاملاً واجد شرایط ما رزرو کنید، که می‌توانند در

help you with your English speaking, writing,  IELTS preparation, or whatever else you need.

مکالمه انگلیسی، نوشتن ، آمادگی آیلتس یا هر چیز دیگری که نیاز دارید به شما کمک کنند.

This is a ‘5 levels’ lesson. That  means you’ll see five sections.  

این یک درس "5 سطح" است. این بدان معناست که پنج بخش را خواهید دید.

Each section will give you a challenge. Each  section is more difficult than the previous ones.

هر بخش به شما یک چالش می دهد. هر بخش سخت‌تر از قسمت‌های قبلی است.

Level one is beginner, so if you’re not  a beginner, you should skip to level two.

سطح یک مبتدی است، بنابراین اگر مبتدی نیستید، باید به سطح دو بروید.

Ready? Let’s go!

آماده؟ بیا بریم!

Look at five sentences. 

به پنج جمله نگاه کنید.

Each sentence contains one adjective, and one  adverb. Can you find them? Pause the video,  

هر جمله شامل یک صفت و یک قید است. آیا می توانید آنها را پیدا کنید؟ ویدیو را مکث کنید،

and find the adjective and the  adverb in each sentence. Do it now! 

و صفت و قید را در هر جمله پیدا کنید. همین الان انجامش بده!

Ready? Let’s check. 

آماده؟ بررسی کنیم.

Adjectives often come before a noun,  as in ‘old town’ or ‘Italian bakery’.

معمولاً صفت‌ها قبل از اسم آمده‌اند، مانند «شهر قدیمی» یا «نان‌پزی ایتالیایی».

Adjectives can also come after a noun, often  after a verb like ‘be’, as in ‘it was cloudy’.

صفت ها همچنین می توانند بعد از یک اسم بیایند، اغلب پس از یک فعل مانند "be"، مانند "این ابری بود".

You could also put an adjective after  a noun using other linking verbs,  

همچنین می‌توانید با استفاده از افعال پیوند دهنده دیگر،

like ‘get’, ‘become’ or ‘look’.  For example: ‘It’s getting dark.’

مانند «دریافت»، «شدن» یا «نگاه»، یک صفت بعد از اسم قرار دهید. برای مثال: «داره تاریک می‌شود.»

Adjectives only do one thing: they describe  nouns. An adjective *always* links to a noun.

صفت‌ها فقط یک کار را انجام می‌دهند: اسم‌ها را توصیف می‌کنند. یک صفت *همیشه* به یک اسم پیوند دارد.

Adverbs can be harder to find,  because they do many different jobs.

پیدا کردن قیدها سخت‌تر است، زیرا آنها کارهای مختلفی را انجام می‌دهند.

Many adverbs end in -ly,  like ‘probably’ or ‘lightly’.  

بسیاری از قیدها به -ly ختم می‌شوند، مانند «احتمالا» یا «سبک».

However, many adverbs don’t,  like ‘well’ or ‘ever’.

با این حال، بسیاری از قیدها، مانند «خوب» یا «هرگز» انجام نمی‌دهند.

Also, adverbs do many different jobs. They  can describe verbs, adjectives, or situations.

همچنین، قیدها کارهای مختلفی را انجام می دهند. آنها می‌توانند افعال، صفت‌ها یا موقعیت‌ها را توصیف کنند.

To use adjectives and adverbs well in English, you  should know how to recognise them in a sentence.

برای استفاده خوب از صفت ها و قیدها در انگلیسی، باید بدانید که چگونه آنها را در یک جمله تشخیص دهید.

If that’s clear, then let’s move on to level two! 

اگر این واضح است، پس بیایید به سطح دو برویم!

Here’s your challenge for level two. 

در اینجا چالش شما برای سطح دو است.

Here, your job is to put the adjectives  and adverbs in the right places.

در اینجا، وظیفه شما این است که صفت ها و قیدها را در مکان های مناسب قرار دهید.

You can’t add any punctuation. That means there’s  only one possible answer for each sentence,  

شما نمی توانید هیچ علامت نگارشی اضافه کنید. این بدان معناست که برای هر جمله فقط یک پاسخ ممکن وجود دارد،

except sentence five, where there’s  at least one more possibility.

به جز جمله پنج که حداقل یک امکان دیگر وجود دارد.

Pause the video and think about it now! 

ویدیو را متوقف کنید و اکنون در مورد آن فکر کنید!

Could you do it? Let’s take a look. So, what do you need to know here?

می توانید آن را انجام دهید؟ بیا یک نگاهی بیندازیم. بنابراین، در اینجا چه چیزی باید بدانید؟

There are rules for word order  for both adjectives and adverbs.

قوانینی برای ترتیب کلمات برای صفت ها و قیدها وجود دارد.

The rules for adjectives are simpler,  because adjectives always link to a noun.  

قوانین صفت ها ساده تر هستند، زیرا صفت ها همیشه به یک اسم پیوند دارند.

As you saw in level one, the  adjective either goes before the noun,  

همانطور که در سطح یک دیدید، صفت یا قبل از اسم،

or after the noun with a linking verb like ‘be’. Rules for adverbs are more complicated,  

یا بعد از اسم با یک فعل پیوند دهنده مانند «be» قرار می‌گیرد. قوانین قیدها پیچیده‌تر هستند،

because different kinds of adverbs  need to go in different positions.

زیرا انواع مختلف قیدها باید در موقعیت‌های مختلف قرار گیرند.

Sometimes, an adjective and an  adverb can have the same form.  

گاهی اوقات، یک صفت و یک قید می‌توانند شکل یکسانی داشته باشند.

For example, ‘enough’ can be  an adjective or an adverb.

برای مثال، «به اندازه کافی» می‌تواند یک صفت یا یک قید باشد.

If it’s an adjective, it goes before the  noun, as in: ‘We don’t have enough time.’ 

اگر صفت باشد، قبل از اسم می‌رود، مانند: «زمان کافی نداریم.»

If it’s an adverb, it goes after the verb or verb  phrase. For example: ‘He didn’t run fast enough.’ 

اگر قید باشد، بعد از عبارت فعل یا فعل می‌رود . به عنوان مثال: «او به اندازه کافی سریع دوید.»

This is a useful rule for adverb word order. If  an adverb describes a verb, then it normally goes  

این یک قانون مفید برای ترتیب کلمات قید است. اگر یک قید یک فعل را توصیف می‌کند، معمولاً

after the verb or verb phrase. You can  see this in sentences two and three.

بعد از فعل یا عبارت فعل می‌رود. این را می‌توانید در جملات دو و سه ببینید.

If this is confusing for you, you should  learn about the different types of adverb,  

اگر این برای شما گیج کننده است، باید درباره انواع مختلف قیدها

and where to put them in a sentence.

و مکان قرار دادن آنها در یک جمله بیاموزید.

It’s also important that you can tell the  difference between adjectives and adverbs.  

همچنین مهم است که بتوانید تفاوت بین صفت و قید را تشخیص دهید.

Remember that the same word,  like ‘fast’ or ‘enough’,  

به یاد داشته باشید که همان کلمه، مانند «سریع» یا «به اندازه کافی»،

could be an adjective or an adverb in  different sentences. You can’t tell just  

می‌تواند یک صفت یا یک قید در جملات مختلف باشد. شما نمی توانید فقط

by looking at the word; you have to look at  the whole sentence and understand the meaning.

با نگاه کردن به کلمه متوجه شوید. شما باید به کل جمله نگاه کنید و معنی را بفهمید.

Now, let’s go to level three! 

حالا بیایید به سطح سه برویم!

Here are your sentences. Your job is simple:  

این جملات شماست. کار شما ساده است

choose the correct word in each sentence.  Pause the video now and find your answers. 

:   کلمه صحیح را در هر جمله انتخاب کنید. اکنون ویدیو را مکث کنید و پاسخ های خود را بیابید.

Did you do it? Even if it’s difficult,  spend some time thinking about it.  

آیا شما آن را انجام دادید؟ حتی اگر سخت باشد، مدتی را صرف فکر کردن به آن کنید.

Take more time if you need! OK, let’s see the answers now.

در صورت نیاز زمان بیشتری صرف کنید! خوب، حالا جواب ها را ببینیم.

Did you get the right answers? Is anything  confusing? Let’s see what’s going on here.

آیا پاسخ های درست را دریافت کردید؟ آیا چیزی گیج کننده است؟ بیایید ببینیم اینجا چه خبر است.

First point: not all adverbs end in  -ly, and sometimes, a word can have  

نکته اول: همه قیدها به -ly ختم نمی‌شوند، و گاهی اوقات، یک کلمه می‌تواند دارای

two forms – like ‘hard’ and ‘hardly’, or ‘direct’  and ‘directly’ – and *both* of them are adverbs.

دو شکل باشد - مانند «سخت» و «به سختی»، یا «مستقیم» و «مستقیم» - و *هر دو* قید هستند.

In sentence one, ‘hard’ and ‘hardly’ are both  adverbs, but they have different meanings.  

در جمله یک، «سخت» و «به سختی» هر دو قید هستند، اما معانی متفاوتی دارند.

Do you know what they mean? ‘Hardly’ means ‘almost never’.  

میدونی منظورشون چیه؟ «به سختی» به معنای «تقریباً هرگز» است.

If you say ‘She hardly ever raises her voice’,  you mean that she almost never raises her voice.

اگر بگویید «او به سختی صدایش را بلند می‌کند»، منظورتان این است که او تقریباً هرگز صدایش را بلند نمی‌کند.

‘Hard’ as an adverb means ‘intensely’.

"سخت" به عنوان یک قید به معنای "به شدت" است.

What about ‘direct’ and ‘directly’?  Here, it’s slightly different.  

در مورد "مستقیم" و "مستقیم" چطور؟ اینجا، کمی متفاوت است.

Both mean that you go somewhere without stopping,  but they’re used in different contexts. In most  

هر دو به این معنی است که شما بدون توقف به جایی می روید، اما در زمینه های مختلف استفاده می شود. در بیشتر

contexts, you say ‘directly’. For example: ‘I  walked directly over to him and told him to stop.’ 

زمینه‌ها، «مستقیم» می‌گویید. به عنوان مثال: « مستقیماً به سمت او رفتم و به او گفتم که بایستد.»

But, if you’re talking about public  transport, then you use ‘direct’, without -ly.  

اما، اگر در مورد حمل‌ونقل عمومی صحبت می‌کنید، از «مستقیم» بدون -ly استفاده می‌کنید.

For example, if you take a train from  Berlin to Moscow without changing trains,  

برای مثال، اگر بدون تعویض قطار از برلین به مسکو سوار شوید

then you can say you went  *direct* from Berlin to Moscow. 

، می‌توانید بگویید که از برلین به مسکو * مستقیم* رفته اید.

In sentence three, is ‘sickly’  an adjective or an adverb? 

در جمله سه، "بیمار" یک صفت است یا یک قید؟

It’s an adjective. Adjectives can also end in -ly.  ‘Sick’ and ‘sickly’ are both adjectives, but they  

این یک صفت است. صفت ها همچنین می توانند به -ly ختم شوند. "بیمار" و "بیمار" هر دو صفت هستند، اما

have different meanings. ‘Sick’ means ill, as  in: ‘I can’t come to work today. I feel sick.’ 

معانی متفاوتی دارند. «بیمار» به معنای بیمار است، مانند: «امروز نمی‌توانم سر کار بیایم. من احساس بیماری می کنم.

‘Sickly’ describes someone who is unhealthy and  who gets ill easily. For example: ‘She was a very  

"بیمار" کسی را توصیف می کند که ناسالم است و به راحتی بیمار می شود. به عنوان مثال: «او یک

sickly child. She seemed to get ill every month.’ In sentence four, ‘late’ is an adverb, meaning the  

کودک بسیار بیمار بود. به نظر می‌رسید که او هر ماه بیمار می‌شود.» در جمله چهار، «دیر» یک قید است، به معنای

opposite of ‘early’. ‘Lately’ is also an adverb,  but it means ‘recently’, and it doesn’t fit here. 

مخالف «زود». «به تازگی» نیز یک قید است، اما به معنای «اخیرا» است و در اینجا نمی گنجد.

In sentence five, ‘flatly’ and  ‘straight’ are both adverbs.

در جمله پنج، «مستقیم» و «مستقیم» هر دو قید هستند.

What’s the point here? The most important thing  is that you can’t tell by looking at a word  

اینجا چه فایده ای دارد؟ مهم‌ترین چیز این است که با نگاه کردن به یک کلمه نمی‌توانید بفهمید

whether it’s an adjective or an adverb. Many  words can be both. Adjectives and adverbs  

که آن یک صفت است یا یک قید. بسیاری از کلمات می توانند هر دو باشند. صفت ها و قیدها

can have the same form. Sometimes,  words which look like they should  

می توانند شکل یکسانی داشته باشند. گاهی اوقات، کلماتی که به نظر می‌رسد

be related – like ‘hard’ and ‘hardly’ –  can have completely different meanings.

باید مرتبط باشند - مانند «سخت» و «به سختی» - می‌توانند معانی کاملاً متفاوتی داشته باشند.

Don’t focus on the words; focus on  the sentences and what they mean.  

روی کلمات تمرکز نکنید؛ روی جملات و معنای آنها تمرکز کنید.

The same word in a different sentence  could have a completely different meaning.

یک کلمه در یک جمله متفاوت می‌تواند معنای کاملاً متفاوتی داشته باشد.

Ready to move on? Remember that you can  always review a level if you need to. 

برای ادامه کار آماده اید؟ به یاد داشته باشید که در صورت نیاز، همیشه می‌توانید یک سطح را مرور کنید.

So, what’s happening here? Can you guess?

خب، اینجا چه خبر است؟ میتونی حدس بزنی؟

Do these sentences look right to you? They aren’t!  Each sentence has one mistake. The mistakes  

آیا این جملات به نظر شما مناسب است؟ آنها نیستند! هر جمله یک اشتباه دارد. اشتباهات

relate to adjective or adverb use. Your job  is to find the mistakes and correct them.  

مربوط به استفاده از صفت یا قید است. وظیفه شما یافتن اشتباهات و اصلاح آنهاست.

Try to think about *why* these sentences  are wrong. Could you explain the problem? 

سعی کنید به *چرا* این جملات اشتباه باشند فکر کنید. ممکن است مشکل را توضیح دهید؟

Anyway, pause the video now, and think  about your ideas. Take your time. 

به هر حال، اکنون ویدیو را مکث کنید و درباره ایده‌های خود فکر کنید. راحت باش.

OK? Let’s look together. 

خوب؟ با هم نگاه کنیم

In sentence one, ‘amazing’ is a strong adjective.  You can’t use ‘very’ with a strong adjective.  

در جمله یک، "شگفت انگیز" یک صفت قوی است. شما نمی توانید از "بسیار" با یک صفت قوی استفاده کنید.

You can use ‘really’ or  ‘absolutely’. So, you could also say  

می توانید از «واقعا» یا «مطلق» استفاده کنید. بنابراین، می‌توانید بگویید

‘It was an absolutely amazing experience.’ Do you know any other strong adjectives? 

«این یک تجربه کاملاً شگفت‌انگیز بود.» آیا صفت قوی دیگری می‌شناسید؟

There are many, but you could say adjectives  like ‘freezing’, ‘incredible’ or ‘delighted’.

تعداد زیادی وجود دارد، اما می‌توانید صفت‌هایی مانند «انجماد»، «باورنکردنی» یا «خوشحال» بگویید.

In sentence two, if you have more  than one adjective before a noun,  

در جمله دو، اگر قبل از یک اسم بیش از یک

then the adjectives need  to go in a specific order.  

صفت دارید، باید صفت ها به ترتیب خاصی قرار بگیرند.

The most important rule to remember is  that adjectives which give an opinion  

مهم‌ترین قاعده‌ای که باید به خاطر بسپارید این است که صفت‌هایی که نظر می‌دهند

go before adjectives which describe a fact.  That’s why ‘lovely’ needs to go before ‘small’.

قبل از صفت‌هایی قرار می‌گیرند که یک واقعیت را توصیف می‌کنند. به همین دلیل است که «دوست داشتنی» باید قبل از «کوچک» باشد.

In sentence three, there’s a  useful rule which you can use.  

در جمله سه، یک قانون مفید وجود دارد که می توانید از آن استفاده کنید.

If you’re deciding where an adverb  – like ‘sometimes’ – can go,  

اگر تصمیم می‌گیرید یک قید - مانند «گاهی» - کجا برود،

and the verb has two parts – like ‘can be’ –  then the adverb *always* goes in the middle. 

و فعل دارای دو بخش است - مانند «می‌شود» - پس قید *همیشه* در وسط قرار می‌گیرد.

In sentence four, can you explain the  problem? Let’s change the sentence a little. 

در جمله چهار، می‌توانید مشکل را توضیح دهید ؟ بیایید جمله را کمی تغییر دهیم.

This sentence is fine. You don’t need to  add ‘people’ to make it correct. Why not?

این جمله خوبه برای درست کردن آن، نیازی به اضافه کردن «افراد» ندارید. چرا که نه؟

Some adjectives can also be  used as nouns. ‘Egyptian’  

برخی از صفت ها نیز می توانند به عنوان اسم استفاده شوند. «مصری»

can be an adjective or a noun. ‘Spanish’ is  only an adjective, so it needs a noun after it.

می‌تواند یک صفت یا یک اسم باشد. "اسپانیایی" فقط یک صفت است، بنابراین به یک اسم بعد از آن نیاز دارد.

With words for nationalities, words which end  in A-N can be used as adjectives or nouns:  

با کلمات مربوط به ملیت‌ها، کلماتی که به A-N ختم می‌شوند می‌توانند به عنوان صفت یا اسم استفاده شوند:

German, Russian, Australian, Brazilian, and  so on. There are a few other words which  

آلمانی، روسی، استرالیایی، برزیلی، و . چند کلمه دیگر وجود دارد که

don’t fit this pattern, but can also be used as  adjectives or nouns, like ‘Greek’ or ‘Kazakh’.

با این الگو مطابقت ندارند، اما می‌توانند به عنوان صفت یا اسم نیز استفاده شوند، مانند «یونانی» یا «قزاق».

So, you can say: ‘There are many  Greeks living in Australia.’ 

بنابراین، می‌توانید بگویید: « یونانی‌های زیادی در استرالیا زندگی می‌کنند.»

If you aren’t sure whether a word can be used as  a noun or not, then just add a noun afterwards.  

اگر مطمئن نیستید که آیا کلمه‌ای را می‌توان به عنوان اسم استفاده کرد یا نه، پس فقط یک اسم اضافه کنید.

You can also say: ‘There are many Greek people  living in Australia.’ It’s totally correct. 

همچنین می‌توانید بگویید: «مردم یونانی زیادی در استرالیا زندگی می‌کنند.» کاملاً درست است.

In sentence five, you have a compound adjective:  

در جمله پنج، یک صفت مرکب دارید:

‘two-year-old’, which is made  by combining other words.

«دو ساله» که با ترکیب کلمات دیگر ساخته می‌شود.

Compound adjectives are often made with a number,  

صفت‌های مرکب اغلب با یک عدد ساخته می‌شوند،

like ‘a six-hour flight’ or ‘a  three-hundred-dollar ticket’.

مانند «یک پرواز شش ساعته» یا «یک بلیط سیصد دلاری».

If you make a compound adjective with a number,  

اگر یک صفت مرکب با یک عدد

*don’t* add an -s to the other parts of  the adjective. It’s a common mistake.

می‌سازید، به قسمت‌های دیگر صفت یک -s اضافه نکنید . این یک اشتباه رایج است.

Now, let’s look at the  hardest challenge: level five!

اکنون، بیایید به سخت‌ترین چالش نگاه کنیم: سطح پنج!

Level five will test everything you’ve  seen so far. Here are your sentences. 

سطح پنج همه چیزهایی را که تاکنون دیده‌اید آزمایش می‌کند. این جملات شماست.

Only one of these sentences is correct. Four  have problems – possibly just one mistake,  

فقط یکی از این جملات صحیح است. چهار مورد مشکل دارند - احتمالاً فقط یک اشتباه،

or maybe more than one! Your job  is to find the correct sentence,  

یا شاید بیش از یک اشتباه! وظیفه شما یافتن جمله

and correct the mistakes in the other  four. Pause the video and do your best! 

صحیح و تصحیح اشتباهات چهار جمله دیگر است . ویدیو را متوقف کنید و بهترین کار را انجام دهید!

Ready? How did you do? Which  sentence do you think is correct? 

آماده؟ چطور انجامش دادی؟ به نظر شما کدام جمله صحیح است؟

Sentence two is correct; the  other four have problems.

جمله دو صحیح است; چهار نفر دیگر مشکل دارند.

Surprised? Some people might tell you that  sentence two is wrong, because you should use an  

غافلگیر شدن؟ برخی از افراد ممکن است به شما بگویند که جمله دو اشتباه است، زیرا باید از یک قید استفاده کنید

adverb: ‘I’m doing well’. However, in colloquial  speech, it’s common to say ‘I’m doing good.’

: «من خوب می‌کنم». با این حال، در گفتار محاوره‌ای معمولاً گفته می‌شود «من خوب کار می‌کنم.

What about the other four? Let’s look.

» چهار مورد دیگر چطور؟ بیایید نگاه کنیم.

In sentence one, you should say:  ‘We went deep into the forest.’ 

در جمله اول، باید بگویید: « ما به عمق جنگل رفتیم.» «

‘Deep’ and ‘deeply’ are both adverbs,  

عمیق» و «عمیق» هر دو قید هستند،

but if you’re talking about a  place, you can only use ‘deep’,  

اما اگر در مورد یک مکان صحبت می‌کنید، فقط می‌توانید از «عمیق» استفاده کنید،

meaning ‘far into’. ‘Deeply’ describes how you  do something. Here, you’re talking about a place,  

به معنای «دور به درون» '. «عمقاً» نحوه انجام کاری را توضیح می‌دهد. در اینجا، شما در مورد یک مکان صحبت می کنید،

because you’re saying *where* you went, or, more  specifically, *how far* into the forest you went. 

زیرا می گویید *کجا* رفتید، یا به طور خاص تر، *چقدر* به داخل جنگل رفتید.

In sentence three, you need to say  ‘a *lone* criminal’, not ‘alone’.

در جمله سه، باید بگویید «یک جنایتکار *تنها»، نه «تنها».

Some adjectives change form depending  on whether they’re used before  

برخی از صفت‌ها بسته به اینکه قبل

or after the noun they describe. ‘Lone’  and ‘alone’ have the same meaning,  

از اسمی که توصیف می‌کنند یا بعد از اسمی که توصیف می‌کنند استفاده شوند، شکل تغییر می‌کنند. «تنها» و «تنها» معنی یکسانی دارند،

but you can only use ‘lone’ before  a noun, and ‘alone’ after a noun. 

اما شما فقط می‌توانید از «تنها» قبل از اسم و «تنها» بعد از اسم استفاده کنید.

In sentence four, ‘rather’  cannot be used in this way.  

در جمله چهار، «بلکه» را نمی توان به این شکل استفاده کرد.

You could say ‘completely wrong’, ‘utterly wrong’  or ‘totally wrong’. There are other possibilities.

می‌توانید بگویید «کاملاً اشتباه»، «کاملاً اشتباه» یا «کاملاً اشتباه». احتمالات دیگری نیز وجود دارد.

‘Rather’ expresses a medium level of something.  

"در عوض" سطح متوسط ​​چیزی را بیان می کند.

For example, if you say ‘It’s rather  cold’, you mean that it’s ‘medium’ cold.

به عنوان مثال، اگر می‌گویید « سرما نسبتاً سرد است»، منظورتان این است که «متوسط» سرد است.

However, ‘wrong’ is *ungradable*. It’s a binary  idea: either something is wrong, or it isn’t.  

با این حال، "اشتباه" *غیر قابل درجه بندی* است. این یک ایده باینری است: یا چیزی اشتباه است، یا نیست.

You can’t have different levels of wrong. 

شما نمی توانید سطوح مختلف اشتباه داشته باشید.

Finally, in sentence five, the first problem  is with word order and adverb position.  

در نهایت، در جمله پنج، اولین مشکل با ترتیب کلمات و موقعیت قید است.

The second problem is that there’s a double  negative. ‘Hardly’ means ‘almost not’,  

مشکل دوم این است که یک منفی دوگانه وجود دارد . «به سختی» به معنای «تقریباً نه» است،

so it includes a logical negative. You can’t  use ‘hardly’ and ‘didn’t’ together. The most  

بنابراین شامل یک منفی منطقی است. نمی‌توانید «به سختی» و «نکردم» را با هم استفاده کنید.

likely correct sentence is: ‘Unfortunately,  they hardly prepared for their presentation,  

محتمل‌ترین جمله صحیح این است: «متاسفانه، آنها به سختی برای ارائه خود آماده شدند،

and unsurprisingly it was an utter disaster.’ There are other possible positions for the  

و جای تعجب نیست که این یک فاجعه کامل بود.» موقعیت‌های احتمالی دیگری برای

adverbs. For example, ‘unsurprisingly’  could go at the end of the sentence.

قیدها وجود دارد. برای مثال، «غافلگیرکننده» می‌تواند در انتهای جمله باشد.

How did you do? Using adjectives  and adverbs correctly is complex,  

چطور انجامش دادی؟ استفاده صحیح از صفت‌ها و قیدها پیچیده است،

and there are many things you need to think  about to use this language to a high level.

و چیزهای زیادی وجود دارد که باید در مورد آنها فکر کنید تا از این زبان در سطح بالایی استفاده کنید.

If this lesson was hard for  you, don’t worry! In each level,  

اگر این درس برای شما سخت بود ، نگران نباشید! در هر سطح،

we mention topics which you need to know to  understand the sentences and the exercises.  

ما موضوعاتی را ذکر می‌کنیم که برای درک جملات و تمرین‌ها باید بدانید.

Choose one or two topics, and work on  them. Don’t try to do everything at once!

یک یا دو موضوع را انتخاب کنید و روی آنها کار کنید. سعی نکنید همه کارها را یکجا انجام دهید!

That’s all. Thanks for watching!

این همه است. ممنون از ملاحظه تان!

See you next time!

بعدا می بینمت!