Top 10 Tips for Your IELTS Speaking Exam - Advice from IELTS Examiners & Students

Hi, I’m Daniel.

سلام من دانیال هستم

Welcome to Oxford Online English!

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید!

In this lesson, you can get ten vital tips for your IELTS speaking test.

در این درس می توانید ده نکته حیاتی برای آزمون اسپیکینگ آیلتس خود را دریافت کنید.

There’s a lot of information and advice about the IELTS speaking test online.

اطلاعات و توصیه های زیادی در مورد آزمون اسپیکینگ آیلتس به صورت آنلاین وجود دارد.

Some of it is good, some of it isn’t.

برخی از آن خوب است، برخی از آن ها نه.

Much of it is similar.

بسیاری از آن مشابه است.

However, after working with hundreds of students who were taking IELTS, we discovered there

با این حال، پس از کار با صدها دانش‌آموزی که در آیلتس شرکت می‌کردند، متوجه شدیم که اطلاعات زیادی وجود دارد که یافتن آن‌ها

was a lot of information which *isn’t* easy to find online, from official sources or not.

به صورت آنلاین *چه از منابع رسمی و چه غیر رسمی* آسان نیست.

We got feedback from students of ours who took the IELTS speaking exam, and we also

ما از دانش آموزان خود که در آزمون اسپیکینگ آیلتس شرکت کردند بازخورد دریافت کردیم و همچنین

interviewed several IELTS examiners.

با چندین ممتحن آیلتس مصاحبه کردیم.

Based on this, we’ve put together these ten tips.

بر این اساس، ما این ده نکته را گردآوری کرده ایم .

We chose these ten points because they’re things which aren’t easy to find information

ما این ده نقطه را انتخاب کردیم زیرا چیزهایی هستند که یافتن اطلاعات

about, or because they’re points which are often misunderstood.

در مورد آنها آسان نیست، یا به این دلیل که آنها نکاتی هستند که اغلب اشتباه درک می شوند.

Are you looking for an IELTS teacher?

آیا به دنبال مدرس آیلتس هستید؟

Check out our website: Oxford Online English dot com.

وب سایت ما را بررسی کنید: Oxford Online English dot com.

We have many experienced IELTS teachers who can help you to prepare for your exam.

ما اساتید با تجربه آیلتس زیادی داریم که می توانند به شما کمک کنند تا برای امتحان خود آماده شوید.

One more thing before we start: don’t forget to turn on subtitles if you need them!

یک چیز دیگر قبل از شروع: فراموش نکنید که در صورت نیاز زیرنویس‌ها را روشن کنید!

You can do it now; just click the CC button in the bottom right of your video player.

اکنون می توانید آن را انجام دهید؛ فقط روی دکمه CC در سمت راست پایین پخش کننده ویدیو کلیک کنید.

Let’s look at our first tip.

بیایید به اولین نکته خود نگاه کنیم.

Here’s a question for you: in part one of the IELTS speaking exam, how long do you have

در اینجا یک سوال برای شما وجود دارد: در بخش اول آزمون اسپیکینگ آیلتس،

for each answer?

برای هر پاسخ چقدر زمان دارید؟

In IELTS speaking part one, the examiner is aiming to ask you twelve questions.

در بخش اول سخنرانی آیلتس، ممتحن قصد دارد دوازده سوال از شما بپرسد.

The examiner *must* ask at least seven questions, otherwise the exam is not considered valid.

ممتحن *باید* حداقل هفت سوال بپرسد در غیر این صورت امتحان معتبر تلقی نمی شود.

To answer twelve questions, you have around fifteen to twenty seconds per answer.

برای پاسخ دادن به دوازده سوال، برای هر پاسخ حدود پانزده تا بیست ثانیه فرصت دارید.

Another question: how many sentences can you say in twenty seconds?

یک سوال دیگر: در بیست ثانیه چند جمله می توانید بگویید؟

Try it now.

الآن امتحانش کن.

Find an easy text, and read it aloud, with a twenty-second timer.

یک متن آسان را پیدا کنید و با تایمر بیست و دوم آن را با صدای بلند بخوانید .

How many full sentences can you finish?

چند جمله کامل را می توانید تمام کنید؟

Whatever number you got, in the IELTS speaking test, you won’t be reading a text.

هر عددی که بگیرید، در آزمون اسپیکینگ آیلتس ، متنی را نخواهید خواند.

So, your number will be lower.

بنابراین، تعداد شما کمتر خواهد شد.

Many students we meet find it difficult to get through more than one or two full sentences

بسیاری از دانش‌آموزانی که با آنها ملاقات می‌کنیم به سختی می‌توانند بیش از یک یا دو جمله کامل را

in this time.

در این مدت بگذرانند.

Common IELTS speaking advice is “develop your ideas”, “give longer answers,”

توصیه‌های رایج در سخنرانی آیلتس عبارتند از: « ایده‌های خود را توسعه دهید»، «جواب‌های طولانی‌تری بدهید»

and so on.

و غیره.

That’s not wrong, but it’s not the full picture, either.

این اشتباه نیست، اما تصویر کامل نیز نیست.

You don’t have time to make a *very* long answer.

شما وقت ندارید یک پاسخ *خیلی* طولانی بدهید .

Even a highly fluent speaker can’t say that much in twenty seconds.

حتی یک سخنران بسیار روان نیز نمی تواند در بیست ثانیه آنقدر بگوید.

And, twenty seconds is the *maximum*.

و بیست ثانیه *حداکثر* است.

OK, it’s not like the IELTS examiners are timing every answer you give, but they will

خوب، اینطور نیست که ممتحنین آیلتس هر پاسخی را که می دهید زمان بندی کنند، اما

be controlling the time tightly.

زمان را به شدت کنترل می کنند.

By the way, this is similar in part three of the speaking test.

به هر حال، این در بخش سوم آزمون اسپیکینگ مشابه است.

So, when you’re practising, use a timer.

بنابراین، زمانی که در حال تمرین هستید، از یک تایمر استفاده کنید.

Limit your answers to twenty seconds.

پاسخ های خود را به بیست ثانیه محدود کنید.

Don’t practise huge, long answers which take you a minute to get through.

پاسخ‌های بزرگ و طولانی را تمرین نکنید که رسیدن به آن یک دقیقه طول می‌کشد.

If it’s difficult for you to get through more than one sentence in twenty seconds,

اگر عبور از بیش از یک جمله در بیست ثانیه برای شما دشوار است،

practise for speed, with a timer.

برای سرعت، با تایمر تمرین کنید.

How much do you think the examiner will interrupt you in your IELTS speaking exam?

فکر می کنید ممتحن چقدر در امتحان اسپیکینگ آیلتس شما را قطع می کند؟

And, does it mean that you did something wrong?

و آیا به این معنی است که شما کار اشتباهی انجام داده اید؟

The examiner might interrupt you for many reasons.

ممتحن ممکن است به دلایل زیادی حرف شما را قطع کند .

We get feedback from IELTS students who are surprised at how much the examiner interrupts.

ما بازخوردهایی از دانشجویان آیلتس دریافت می کنیم که از اینکه ممتحن چقدر حرفش را قطع می کند شگفت زده می شوند.

Some people even get annoyed: “The examiner wouldn’t let me speak!”

برخی از مردم حتی عصبانی می شوند: "ممتحن اجازه نمی دهد من صحبت کنم!"

There are many reasons the examiner might interrupt you, and not all of them are problems.

دلایل زیادی وجود دارد که معاینه کننده ممکن است حرف شما را قطع کند و همه آنها مشکل ساز نیستند.

The examiner will interrupt you if your answer is too long, or if your answer is off topic

اگر پاسخ شما خیلی طولانی باشد، یا اگر پاسخ شما خارج از موضوع باشد

– in parts one or three only, because the examiner can’t interrupt you in part two.

- فقط در قسمت های یک یا سه، ممتحن شما را قطع می کند، زیرا ممتحن نمی تواند در قسمت دوم حرف شما را قطع کند.

The examiner will also interrupt you in part three if you give personal examples, rather

ممتحن همچنین در قسمت سوم اگر مثال های شخصی بیاورید، به جای

than talking generally.

اینکه به طور کلی صحبت کنید، صحبت شما را قطع خواهد کرد.

The examiner might also interrupt in part three for a positive reason: your answer is

ممتحن همچنین ممکن است به دلیل مثبت قسمت سوم را قطع کند: پاسخ شما

strong, and the examiner wants to move on to more challenging topics.

قوی است و ممتحن می خواهد به موضوعات چالش برانگیزتر برود.

Here’s the thing: you might not know why.

نکته اینجاست: شاید ندانید چرا.

The examiner won’t generally tell you.

ممتحن به طور کلی به شما نمی گوید.

But, you should be ready for it.

اما، شما باید برای آن آماده باشید.

Should you be worried?

آیا باید نگران بود؟

Not necessarily.

لازم نیست.

There’s only one of these points which is a problem, and that’s going off-topic.

تنها یکی از این نکات وجود دارد که مشکل ساز است، و آن خارج از موضوع است.

We’ll cover that in more detail in tip number eight.

ما آن را با جزئیات بیشتر در نکته شماره هشت پوشش خواهیم داد.

There are many popular IELTS videos on YouTube about “how to greet the examiner.”

بسیاری از ویدیوهای آیلتس محبوب در یوتیوب در مورد "نحوه سلام کردن به ممتحن" وجود دارد.

Don’t worry about it.

نگرانش نباش

It isn’t assessed.

ارزیابی نمی شود

It’s not part of your score.

بخشی از امتیاز شما نیست.

It doesn’t count as part of the exam time.

به عنوان بخشی از زمان امتحان به حساب نمی آید.

Sure, it’s a good idea to use this time to warm up, try to get comfortable, and remind

مطمئناً، این ایده خوبی است که از این زمان برای گرم کردن خود استفاده کنید، سعی کنید راحت

yourself of basic good habits: speak in full sentences, give full answers, and so on.

باشید و عادت های خوب اولیه را به خود یادآوری کنید: با جملات کامل صحبت کنید ، پاسخ های کامل بدهید و غیره.

But, it’s not assessed.

اما، ارزیابی نمی شود.

You can make a huge mess of it, and it won’t affect your score at all!

شما می توانید آن را خراب کنید، و این به هیچ وجه بر امتیاز شما تأثیر نمی گذارد!

In part one of the IELTS speaking exam, the examiner wants to get through twelve questions,

در بخش اول امتحان اسپیکینگ آیلتس، ممتحن می خواهد دوازده سوال را

on three different topics.

در سه موضوع مختلف بگذراند.

The second and third topics could be almost anything, but the first topic – meaning

مبحث دوم و سوم می تواند تقریباً هر چیزی باشد، اما مبحث اول - به

the first four questions – is always one of two things: where you live, or what you

معنای چهار سؤال اول - همیشه یکی از دو چیز است: کجا زندگی می کنید یا چه

do.

کار می کنید.

Generally, it’s not a good idea to try to guess questions or memorise answers, but you

به طور کلی، این ایده خوبی نیست که سعی کنید سؤالات را حدس بزنید یا پاسخ ها را به خاطر بسپارید، اما

should prepare to talk about these topics: your house or apartment, your hometown, your

باید برای صحبت در مورد این موضوعات آماده شوید : خانه یا آپارتمان، زادگاه،

job or your studies.

شغل یا تحصیل.

Listen carefully to the form of the question.

به شکل سوال با دقت گوش کنید.

Many students we meet mishear or mix up ‘home’ and ‘hometown’.

بسیاری از دانش‌آموزانی که با آن‌ها مواجه می‌شویم، «خانه» و «زادگاه» را اشتباه می‌شنوند یا با هم مخلوط می‌کنند .

If in doubt, ask the examiner to repeat.

اگر شک دارید، از ممتحن بخواهید تکرار کند.

Although the topics are similar in every IELTS exam, the questions are different.

اگرچه موضوعات در هر آزمون آیلتس مشابه است ، اما سوالات متفاوت است.

For example, the examiner might ask: “Tell me about where you live.”

برای مثال، ممتحن ممکن است بپرسد: « درباره جایی که زندگی می‌کنید به من بگویید.»

“Tell me about your home.”

"از خانه ات به من بگو."

“Do you live in a house or an apartment?”

"در خانه یا آپارتمان زندگی می کنید؟"

“Describe your house or your apartment.”

"خانه یا آپارتمان خود را توصیف کنید."

These questions are similar, but not exactly the same.

این سؤالات مشابه هستند، اما دقیقاً مشابه نیستند.

“Tell me about where you live” is broader.

"درباره جایی که زندگی می کنید به من بگویید" گسترده تر است.

You could talk about your home, or the town or city where you live.

می توانید در مورد خانه خود یا شهر یا شهری که در آن زندگی می کنید صحبت کنید.

“Tell me about your home” is specifically about the house or apartment you live in.

"درباره خانه خود به من بگویید" به طور خاص در مورد خانه یا آپارتمانی است که در آن زندگی می کنید.

“Do you live in a house or an apartment?” is a more focused question, and you could

"آیا در خانه یا آپارتمان زندگی می کنید؟" سوال متمرکز تری است و شما می توانید

give a shorter answer.

پاسخ کوتاه تری بدهید.

“Describe your house or your apartment” is more open, and requires a more detailed

"خانه یا آپارتمان خود را توصیف کنید " بازتر است و نیاز به پاسخ دقیق تری دارد

answer.

.

So, listen carefully to the exact words of the question.

پس با دقت به کلمات سوال گوش دهید.

In part two, you have one minute to prepare your answer.

در بخش دوم، یک دقیقه فرصت دارید تا پاسخ خود را آماده کنید.

Then, the examiner will say this: “Alright.

سپس، ممتحن این را خواهد گفت: «بسیار خوب.

Now, remember you have one to two minutes for this, so don’t worry if I stop you.

حالا، به یاد داشته باشید که یک تا دو دقیقه برای این کار وقت دارید، پس اگر مانع شما شدم نگران نباشید.

I’ll tell you when the time is up.

وقتی زمان تمام شد به شما می گویم.

Can you start speaking now, please?”

می‌توانی همین الان شروع به صحبت کنی، لطفا؟»

Your time starts when the examiner stops speaking.

زمان شما از زمانی شروع می شود که ممتحن صحبت را متوقف می کند.

When we prepare English learners for part two, they’re often slow to start.

وقتی زبان آموزان انگلیسی را برای قسمت دوم آماده می کنیم ، آنها اغلب دیر شروع می کنند.

Sometimes, people need another five to ten seconds to get their thoughts together and

گاهی اوقات، افراد به پنج تا ده ثانیه دیگر نیاز دارند تا افکار خود را جمع کنند و

start their answer.

پاسخ خود را شروع کنند.

This is a problem for two reasons.

این یک مشکل به دو دلیل است.

First, you’re wasting your speaking time.

اول، شما زمان صحبت کردن خود را تلف می کنید.

More seriously, if the examiner decides that your pause is because you’re trying to find

به طور جدی تر، اگر ممتحن تصمیم بگیرد که مکث شما به این دلیل است که سعی می

the words and sentence patterns you need, this will have a major effect on your fluency

کنید کلمات و الگوهای جملات مورد نیاز خود را بیابید، این تأثیر عمده ای بر

and coherence score.

نمره روانی و انسجام شما خواهد داشت.

A pause of five seconds or more *anywhere* in your IELTS speaking test limits your fluency

مکث پنج ثانیه ای یا بیشتر *هرجا* در آزمون اسپیکینگ آیلتس

and coherence score to band four.

، نمره تسلط و انسجام شما را به باند چهار محدود می کند.

During part two, when your preparation time is finished, you don’t need to listen to

در طول قسمت دوم، زمانی که زمان آماده سازی شما تمام شد، نیازی به گوش دادن به

what the examiner says.

آنچه ممتحن می گوید ندارید.

It’s the same in every exam.

در هر امتحانی همینطور است

You *do* need to be ready to go.

شما *باید* برای رفتن آماده باشید.

Make sure you’re ready to start speaking when the examiner finishes.

مطمئن شوید که برای شروع صحبت پس از پایان امتحان آماده هستید.

How long should you speak for in part two?

چه مدت باید در قسمت دوم صحبت کنید؟

There are different opinions about this.

در این باره نظرات مختلفی وجود دارد.

Some people advise trying to speak for the full two minutes.

برخی از افراد توصیه می کنند سعی کنید دو دقیقه کامل صحبت کنید.

We advised aiming for 90 seconds in a video we made previously.

ما در ویدیویی که قبلا ساخته بودیم، هدف گرفتن 90 ثانیه را توصیه کردیم.

The truth is that it doesn’t really matter.

حقیقت این است که واقعاً مهم نیست.

Speaking more is generally better if you have ideas and can express them clearly.

اگر ایده هایی دارید و می توانید آنها را به وضوح بیان کنید، به طور کلی بهتر است که بیشتر صحبت کنید.

However, so long as you speak for more than one minute, length isn’t a direct factor

با این حال، تا زمانی که بیش از یک دقیقه صحبت می کنید، طول مدت یک عامل مستقیم

in your score.

در امتیاز شما نیست.

However, there’s one thing which *is* important.

با این حال، یک چیز وجود دارد که * مهم است.

If you finish before the two minutes is over, you need to clearly signal to the examiner

اگر قبل از تمام شدن دو دقیقه کار را تمام کنید ، باید به طور واضح به ممتحن پیام دهید

that you’ve said everything you wanted to.

که همه آنچه را که می خواستید گفته اید.

If you stop speaking before the two minutes is over, the examiner will try to prompt you

اگر قبل از پایان دو دقیقه صحبت را متوقف کنید ، ممتحن سعی می کند از شما

to continue.

بخواهد که ادامه دهید.

If the examiner feels that you can’t continue because you’ve run out of words, or because

اگر ممتحن احساس می کند که نمی توانید ادامه دهید زیرا کلمات شما تمام شده است، یا به این دلیل

you can’t express your ideas, then this will affect your score.

که نمی توانید ایده های خود را بیان کنید، این روی نمره شما تأثیر می گذارد.

So, if you’ve said everything you can, tell the examiner directly.

بنابراین، اگر همه چیز را گفته اید، مستقیماً به ممتحن بگویید.

Say something like “That’s everything I have to say.”

چیزی مانند "این همه چیزی است که باید بگویم" بگویید.

In part three, if you want to give an example to support your idea, make sure it doesn’t

در بخش سوم، اگر می‌خواهید برای حمایت از ایده‌تان مثالی بزنید، مطمئن شوید

start with ‘I’ or ‘my’.

که با «من» یا «من» شروع نمی‌شود.

In part three, the examiner wants you to talk in a more general way.

در بخش سوم، ممتحن از شما می خواهد که به شیوه ای کلی تر صحبت کنید.

The examiner will interrupt you if you start giving examples about yourself and your life.

اگر شروع به مثال زدن در مورد خود و زندگی خود کنید، ممتحن حرف شما را قطع خواهد کرد.

It might be OK to give examples about individual friends or relatives.

شاید بد نباشد در مورد دوستان یا اقوام فردی مثال بزنید .

However, different examiners interpret things differently, and some examiners might interrupt

با این حال، ممتحنان مختلف چیزها را متفاوت تفسیر می کنند ، و برخی از ممتحنین ممکن است

you even if you do this.

حتی اگر این کار را انجام دهید، حرف شما را قطع کنند.

But, don’t worry!

اما، نگران نباشید!

There’s a simple solution.

یک راه حل ساده وجود دارد

Just change your answers and examples to make them general.

فقط پاسخ ها و مثال های خود را تغییر دهید تا کلی شوند.

Imagine the examiner asks you: “When do people traditionally give gifts in your country?”

تصور کنید که ممتحن از شما می پرسد: " مردم به طور سنتی در کشور شما چه زمانی هدیه می دهند؟"

Instead of “I usually give my family gifts at New Year’s,” say “Most people give

به جای «من معمولاً در سال نو به خانواده‌ام هدیه می‌دهم »، بگویید «بیشتر مردم

gifts to their families at New Year’s.”

در سال نو به خانواده‌های خود هدیه می‌دهند».

Instead of “I buy birthday presents for my close friends,” say “Generally, people

به جای «من برای دوستان نزدیکم هدایای تولد می‌خرم »، بگویید «به طور کلی،

would only buy birthday presents for their close friends.”

مردم فقط برای دوستان نزدیک خود هدیه تولد می‌خرند ».

Instead of “My former colleagues gave me a gift when I left my last company,” say

به جای اینکه «همکاران سابقم وقتی آخرین شرکتم را ترک کردم به من هدیه دادند»، بگویید

“In the workplace, people might buy a gift for a colleague who’s leaving.”

«در محل کار، مردم ممکن است برای همکار دیگری که در حال رفتن است هدیه بخرند».

You don’t need to change the ideas; just present them differently!

شما نیازی به تغییر ایده ندارید؛ فقط آنها را متفاوت نشان دهید!

By the way, if you give a personal example and the examiner interrupts you, this isn’t

به هر حال، اگر مثال شخصی بزنید و ممتحن حرف شما را قطع کند، این

a problem.

مشکلی نیست.

The examiner is just trying to keep you on track, and it won’t affect your score.

ممتحن فقط سعی می کند شما را در مسیر درست نگه دارد و این تاثیری بر امتیاز شما نخواهد داشت.

There’s a lot of debate about whether it’s necessary to stay on topic in IELTS, and whether

بحث های زیادی در مورد اینکه آیا لازم است در موضوع آیلتس باقی بمانید یا خیر و اگر

it’s a problem if you don’t.

این کار را نکنید، مشکلی وجود دارد یا خیر.

Basically, you need to answer the questions which the examiner asks.

اساساً باید به سؤالاتی که ممتحن می پرسد پاسخ دهید.

If you go off topic in a natural way – for example, if you start talking about one thing

اگر به روشی طبیعی از موضوع خارج شوید - برای مثال، اگر شروع به صحبت در مورد یک چیز

in part two, and you take your idea in a new direction in a way which is natural and coherent,

در قسمت دوم کنید، و ایده خود را به مسیری جدید ببرید که طبیعی و منسجم باشد،

then no problem.

مشکلی نیست.

However, if you don’t answer the questions which the examiner asks, or if your answer

با این حال، اگر به سوالاتی که ممتحن می پرسد پاسخ ندهید، یا اگر

is not relevant, this *will* limit your score.

پاسخ شما مرتبط نباشد، این *نمره شما را محدود می کند.

Firstly, the examiner will not let you go off topic in parts one and three.

اولاً، ممتحن به شما اجازه نمی دهد که در قسمت های یک و سه از موضوع خارج شوید.

The examiner will interrupt you and repeat the question if he or she feels that your

اگر ممتحن احساس کند پاسخ شما مناسب نیست، صحبت شما را قطع می کند و سوال را تکرار می

answer does not fit.

کند.

If you still can’t produce a relevant answer, this will affect both your vocabulary and

اگر هنوز نمی توانید پاسخ مناسبی ارائه دهید، این روی نمرات واژگان و انسجام روانی شما تأثیر می گذارد

fluency-coherence scores.

.

In particular, the examiner will decide that you aren’t answering the question because

به طور خاص، ممتحن تصمیم می گیرد که به این سوال پاسخ

you don’t have the vocabulary to do so.

نمی دهید زیرا واژگان لازم برای این کار را ندارید.

This will put a limit on your vocabulary score to band six maximum.

این باعث می شود که امتیاز واژگان شما در حد شش تا حداکثر محدودیت ایجاد کند.

Giving irrelevant answers also makes higher fluency-coherence scores impossible.

همچنین دادن پاسخ های نامربوط ، نمرات روانی- انسجام بالاتر را غیرممکن می کند.

Especially for the highest scores – eight and nine – your answers need to be relevant

به خصوص برای بالاترین نمرات - هشت و نه - پاسخ های شما باید مرتبط

and fully coherent.

و کاملاً منسجم باشد.

There’s no point using memorised language in your IELTS speaking test.

استفاده از زبان حفظ شده در آزمون اسپیکینگ آیلتس فایده ای ندارد.

First, it will be obvious.

اولاً مشخص خواهد شد.

The examiner will know.

ممتحن متوجه خواهد شد.

Trust me – it’s *incredibly* obvious when someone is speaking from memory.

به من اعتماد کنید - وقتی کسی از حافظه صحبت می کند *بسیار واضح* است.

Secondly, it affects your score.

ثانیاً روی امتیاز شما تأثیر می گذارد.

It’s not a disaster, but it puts a limit on your vocabulary and fluency-coherence scores,

این یک فاجعه نیست، اما محدودیتی را برای واژگان و نمرات انسجام روانی شما ایجاد می کند،

similar to going off topic.

شبیه به خارج شدن از موضوع.

That means both of these scores are limited to band six maximum.

این بدان معناست که هر دوی این امتیازها حداکثر به باند شش محدود می شوند.

Finally, it’s a waste of time.

در نهایت، اتلاف وقت است.

In the best case, you will get the same score you would get by speaking naturally.

در بهترین حالت، همان نمره ای را خواهید گرفت که با طبیعی صحبت کردن کسب می کنید.

In the worst case, you’ll get a lower score.

در بدترین حالت، نمره کمتری دریافت خواهید کرد.

So, why do it?

بنابراین، چرا آن را انجام دهید؟

Memorising answers takes time and effort.

به خاطر سپردن پاسخ ها به زمان و تلاش نیاز دارد.

Spend that time and effort practising your speaking and improving your communication

این زمان و تلاش خود را صرف تمرین صحبت کردن و بهبود

skills instead!

مهارت های ارتباطی خود کنید.

Sometimes, we meet IELTS students who try to speak like they’re writing an essay.

گاهی اوقات، با دانشجویان آیلتس مواجه می شویم که سعی می کنند طوری صحبت کنند که انگار در حال نوشتن مقاله هستند.

They use lots of formal linking words, like ‘furthermore’ and ‘nevertheless.’

آنها از کلمات پیوند دهنده رسمی زیادی استفاده می کنند، مانند «به علاوه» و «با این وجود».

They don’t use contractions, like ‘won’t’ instead of ‘will not’.

Their intonation sounds robotic because they’re speaking in an unnatural way.

لحن آنها رباتیک به نظر می رسد زیرا آنها به روشی غیر طبیعی صحبت می کنند.

This is not a helpful approach.

این یک رویکرد مفید نیست.

Firstly, with linking words and other discourse markers, using them appropriately is important.

اولاً، با پیوند دادن کلمات و سایر نشانگرهای گفتمانی، استفاده مناسب از آنها مهم است.

Using extremely formal language in a simple conversation is not appropriate.

استفاده از زبان بسیار رسمی در یک مکالمه ساده مناسب نیست.

Secondly, for your pronunciation score, it’s important to talk smoothly, using features

در مرحله دوم، برای نمره تلفظ شما، مهم است که با استفاده از ویژگی‌های گفتار متصل، راحت صحبت کنید

of connected speech.

.

An important feature of connected speech is using contractions.

یکی از ویژگی های مهم گفتار متصل استفاده از انقباضات است.

Many English learners don’t use contractions at all in speech, or very rarely.

بسیاری از زبان آموزان انگلیسی اصلاً از انقباضات در گفتار استفاده نمی کنند یا به ندرت.

This is something you can work on, and it will help your IELTS speaking score!

این چیزی است که می توانید روی آن کار کنید و به نمره اسپیکینگ آیلتس شما کمک می کند!

Using natural intonation is also helpful.

استفاده از لحن طبیعی نیز مفید است.

The examiners aren’t looking for any specific points – they don’t have time to focus

ممتحنان به دنبال هیچ نقطه خاصی نیستند - آنها وقت ندارند

on every detail of your pronunciation – but they will consider the overall effect.

روی تمام جزئیات تلفظ شما تمرکز کنند - اما تأثیر کلی را در نظر خواهند گرفت.

Focusing on intonation, and trying to copy the intonation of native-level speakers, can

تمرکز بر لحن، و تلاش برای کپی کردن لحن سخنرانان سطح بومی، می

help you here.

تواند در اینجا به شما کمک کند.

Those are our ten tips.

این ده نکته ما هستند.

What about you?

تو چطور؟

Have you taken an IELTS speaking exam recently?

آیا اخیرا در آزمون اسپیکینگ آیلتس شرکت کرده اید؟

Do you have any of your own advice to add?

آیا توصیه ای برای اضافه کردن دارید؟

Please share your ideas in the comments!

لطفا ایده های خود را در نظرات به اشتراک بگذارید!

Good luck if you have an IELTS exam coming up soon.

اگر به زودی امتحان آیلتس دارید موفق باشید .

Thanks for watching!

ممنون از ملاحظه تان!

See you next time!

بعدا می بینمت!