Learn English Tenses: PRESENT PERFECT or PAST SIMPLE?

Hi, I'm Rebecca. In this lesson, you will learn the difference between two very popular

سلام من ربکا هستم در این درس با تفاوت بین دو زمان بسیار محبوب

English tenses, and they are the past simple, which is a basic tense, and the present perfect,

انگلیسی آشنا می شوید که عبارتند از زمان گذشته ساده که یک زمان ابتدایی است و زمان حال کامل

which is a more advanced tense. This lesson is part of a series of classes on English

که زمان پیشرفته تری است. این درس بخشی از مجموعه کلاس‌های مربوط به

verb tenses, created by www.engvid.com , to help you master all of the English verb tenses,

زمان‌های افعال انگلیسی است که توسط www.engvid.com ایجاد شده است تا به شما در تسلط گام به گام بر تمام زمان‌های افعال انگلیسی کمک کند

step by step. So, I do have individual classes on each of these tenses, and if you've already

. بنابراین، من برای هر یک از این زمان‌ها کلاس‌های جداگانه دارم، و اگر قبلاً

watched them, that's great. You can watch this lesson, and it will help you to review

آنها را تماشا کرده‌اید، عالی است. شما می توانید این درس را تماشا کنید و به شما کمک می کند تا تفاوت بین این دو زمان مهم و پرکاربرد را مرور کنید

and deepen your understanding of the difference between these two important and commonly used

و درک خود را عمیق تر کنید

tenses. And, if you haven't watched the separate lessons, you can still watch this lesson and

. و اگر درس های جداگانه را ندیده اید ، باز هم می توانید این درس را تماشا کنید و

use it as a kind of introduction and overview of these two tenses, and then you can go and

از آن به عنوان یک نوع معرفی و مروری بر این دو زمان استفاده کنید و سپس می توانید بروید و

watch the individual lessons. Alright? So, are you ready to start? Let's go.

تک تک درس ها را تماشا کنید. بسیار خوب؟ بنابراین ، آیا برای شروع آماده هستید؟ بیا بریم.

So, the past simple talks about what? The past! Yes. It talks about an action that started

بنابراین، گذشته ساده در مورد چه چیزی صحبت می کند؟ گذشته! آره. در مورد عملی صحبت می کند که

and ended in the past. That's basically it. For example, "I worked yesterday." Okay? It's

در گذشته شروع شده و به پایان رسیده است. اساساً همین است. به عنوان مثال، "من دیروز کار کردم." باشه؟ این

just telling you about something that I did in the past. It's finished, it's over. The

فقط در مورد کاری است که در گذشته انجام داده ام به شما می گویم . تمام شد، تمام شد.

present perfect is a little bit different. It connects the past and the present. For

حال کامل کمی متفاوت است. گذشته و حال را به هم پیوند می دهد. به

example, "I have worked all day, so I'm tired." Now, it's saying, "I have worked", I did something

عنوان مثال، "من تمام روز کار کرده ام، بنابراین خسته هستم." حالا می‌گوید «من کار کرده‌ام»، تمام روز کاری انجام دادم

all day and as a result, there is some effect now. And that effect is that I'm tired. Okay?

و در نتیجه الان اثری دارد . و این تأثیر این است که من خسته هستم. باشه؟

So, there is a connection between the past and the present. Something that you did in

بنابراین، بین گذشته و حال ارتباط وجود دارد. کاری که

the past has a result or effect now. Whereas here, you're just saying, you know, that thing

در گذشته انجام داده اید، اکنون نتیجه یا اثری دارد. در حالی که اینجا، شما فقط می گویید، می دانید، آن

happened. That's it, okay?

اتفاق افتاده است. همین، باشه؟

For example, "They forgot my birthday." Okay? They forgot my birthday last week, alright?

مثلاً «تولد من را فراموش کردند». باشه؟ آنها هفته گذشته تولد من را فراموش کردند، خوب؟

To be more specific, a time in the past. It's finished, it's over, they forgot it, it's

به طور دقیق تر، زمانی در گذشته. تمام شد، تمام شد، فراموشش کردند،

over, alright? Here, I could have said, "They have forgotten my birthday many times." Alright?

تمام شد، خوب؟ اینجا می‌توانستم بگویم: « بارها روز تولدم را فراموش کرده‌اند». بسیار خوب؟

So, it's in the past until now, they've forgotten it and they still forget it, so it's connecting

بنابراین، تا کنون در گذشته است، آنها آن را فراموش کرده اند و هنوز هم آن را فراموش می کنند،

the past and the present, whereas here, it's just talking about the past. Alright? See

بنابراین گذشته و حال را به هم متصل می کند، در حالی که اینجا فقط درباره گذشته صحبت می کند. بسیار خوب؟

that difference? That's important to understand.

این تفاوت را می بینید؟ درک این مهم است.

Here, we could say, "He lost his bag last week." Okay? But, when we say, "He lost his

در اینجا می توان گفت: "او هفته گذشته کیفش را گم کرد ." باشه؟ اما وقتی می گوییم "او کیفش را گم کرده

bag", it just tells us what happened last week. We don't know what the situation is

"، فقط به ما می گوید که هفته گذشته چه اتفاقی افتاده است . نمی دانیم الان وضعیت چگونه است

now. Here, we say, "He has lost his bag." When we say, "He has lost his bag", you know

. اینجا می گوییم کیفش را گم کرده است. وقتی می گوییم «او کیفش را گم کرده است»،

right away and immediately that he lost it, and it's still lost. It's still true. This

بلافاصله و بلافاصله متوجه می شوید که آن را گم کرده است و هنوز هم گم شده است. هنوز هم درست است. این

sentence is still true. Here, maybe he lost it on Monday and he found it on Tuesday. So,

جمله همچنان صادق است. اینجا، شاید روز دوشنبه گمش کرده بود و سه شنبه پیداش کرد. بنابراین،

we don't know 100% that that bag is still lost, we just know it happened. We don't know

ما 100٪ نمی دانیم که آن کیف هنوز گم شده است، فقط می دانیم که این اتفاق افتاده است. ما نمی دانیم که

if its still true. But as soon as you say, "He has lost", see the difference here, "He

آیا هنوز هم درست است. اما به محض اینکه می گویید "او باخت"، تفاوت را در اینجا ببینید، "

has lost", versus just, "He lost", here we know it's still true. And whatever happened

او باخت"، در مقابل فقط، "او باخت"، در اینجا ما می دانیم که هنوز هم درست است. و هر اتفاقی که قبلا افتاده بود

before is still true now, it has an effect now which means that he doesn't have his bag

الان هم درسته، الان هم تاثیر داره یعنی الان کیفش رو نداره

now. But here, maybe he found it, maybe he didn't. We don't know, okay? So, that's one

. اما اینجا، شاید او آن را پیدا کرد، شاید هم پیدا نکرد. ما نمی دانیم، باشه؟ بنابراین، این یک

important difference. This is just about the past, and this connects the past and the present.

تفاوت مهم است. این فقط مربوط به گذشته است و این گذشته و حال را به هم متصل می کند.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

So, the past simple talks about an action in the past, and the focus is also on the

بنابراین، گذشته ساده در مورد یک عمل در گذشته صحبت می کند، و تمرکز نیز بر

past. For example, "She did her homework.", okay? We're just talking about what she did.

گذشته است. به عنوان مثال، "او تکالیفش را انجام داد."، خوب؟ ما فقط در مورد کاری که او انجام داد صحبت می کنیم.

She ate dinner, she did her homework, these are things that happened and they happened

او شام را خورد، تکالیفش را انجام داد، اینها چیزهایی است که اتفاق افتاده است و بعد اتفاق افتاده است

then and they're finished and they're over, right? But this one, present perfect, there's

و تمام می شود و تمام می شود، درست است؟ اما این یکی، حال کامل،

an action in the past, but the focus is on now. For example, if we say instead of, "She

یک عمل در گذشته وجود دارد، اما تمرکز بر روی اکنون است. مثلاً اگر به جای «او

did", we say "She has done her homework", it means she's free now. She can do other

انجام داد» بگوییم «او تکالیفش را انجام داد» یعنی او اکنون آزاد است. او اکنون می تواند کارهای دیگری انجام

things now. That's what we're sort of suggesting. Or here, we just say, "She ate dinner", okay?

دهد. این چیزی است که ما به نوعی پیشنهاد می کنیم. یا اینجا فقط می گوییم "او شام خورد" باشه؟

She did this, she did that, that's it, its finished. But here, if we say, "She has eaten

او این کار را کرد، او آن کار را کرد، همین، تمام شد. اما در اینجا اگر بگوییم «شام خورده است

dinner", what does that mean? Okay, she's not hungry now. We don't have to give her

» یعنی چه؟ باشه الان گرسنه نیست حالا مجبور نیستیم به او

anything to eat now, okay? So, there is something that has an effect in the present, because

چیزی بخوریم، باشه؟ بنابراین، چیزی است که در زمان حال تأثیر دارد، به

of something that was done in the past. So, the focus - the action was in the past, but

دلیل کاری که در گذشته انجام شده است. بنابراین ، تمرکز - عمل در گذشته بود،

the focus is really on something now.

اما اکنون تمرکز واقعاً روی چیزی است.

Next, here with the past simple, we talk about definite times. We say when something happened.

بعد، در اینجا با گذشته ساده، در مورد زمان های مشخص صحبت می کنیم. وقتی اتفاقی افتاده می گوییم.

For example, "I visited New York in 2012.", okay? Visited, and we say when. We have a

به عنوان مثال، "من در سال 2012 از نیویورک بازدید کردم."، خوب؟ بازدید شد و می گوییم کی. ما

definite time. Here, with present perfect, we can't use a definite time. We actually

زمان مشخصی داریم. در اینجا، با حال کامل ، نمی‌توانیم از زمان مشخصی استفاده کنیم. ما در واقع

cannot use it. We're not allowed to use it with this tense. So here, you will see sentences

نمی توانیم از آن استفاده کنیم. ما مجاز به استفاده از آن با این زمان نیستیم. بنابراین در اینجا، جملاتی مانند این را خواهید دید

like this, "I have visited", okay, "I have visited New York". It means in my life, but

، "من بازدید کرده ام"، بسیار خوب، "من از نیویورک بازدید کرده ام". در زندگی من معنی دارد، اما

I'm not saying when. I'm just saying that I have done that. But here, I'm saying that

نمی گویم چه زمانی. من فقط می گویم که این کار را کرده ام. اما در اینجا می گویم که

I did it and I'm saying when I did it. So here, the time is definite, and here it's

این کار را انجام دادم و می گویم زمانی که آن را انجام دادم. بنابراین در اینجا زمان معین است و در اینجا

indefinite. Let's look at some more differences between these very commonly used tenses.

نامشخص است. بیایید به تفاوت های بیشتر بین این زمان های بسیار رایج نگاه کنیم.

Another very important difference is that we use the past simple to talk about a finished

تفاوت بسیار مهم دیگر این است که ما از گذشته ساده برای صحبت در مورد زمان تمام شده استفاده می

time. And we use the present perfect to talk about an unfinished time. Now, in the sentences

کنیم. و از زمان حال کامل برای صحبت در مورد زمان ناتمام استفاده می کنیم. حال، در

themselves, we might mention a time marker, which tells us that something is finished

خود جمله‌ها، ممکن است یک نشانگر زمانی ذکر کنیم که به ما می‌گوید چیزی تمام شده

or unfinished, or we might not. Let's look at some examples and then you'll understand

یا ناتمام است، یا ممکن است نشویم. بیایید به چند نمونه نگاه کنیم و سپس متوجه خواهید شد که

exactly how it works.

دقیقا چگونه کار می کند.

So, in this one, "She lived in London from 2015 to 2018." So, what's the past simple?

بنابراین، در این یکی، "او از سال 2015 تا 2018 در لندن زندگی می کرد. " بنابراین، گذشته ساده چیست؟

"She lived", right? And "from 2015-2018" is the finished time. This time is over, it's

"او زندگی کرد"، درست است؟ و "از 2015-2018" زمان تمام شده است. این بار تمام شد،

finished. So, that's fine. We can use it in past simple. But here, we say, "She's lived",

تمام شد. بنابراین، این خوب است. ما می توانیم آن را در گذشته ساده استفاده کنیم. اما در اینجا می گوییم «او زندگی کرده»،

which means she has lived, "in London since 2015." "Since 2015" means it started at that

یعنی از سال 2015 در لندن زندگی می کند. "از سال 2015" یعنی در آن زمان شروع شد

time, but it's not finished yet. Since 2015 till now. So, it includes the past and the

، اما هنوز تمام نشده است. از سال 2015 تاکنون. بنابراین، شامل گذشته و

present and it's unfinished, okay? Here, it's finished. It's over. But here, since that

حال است و ناتمام است، خوب؟ اینجا، تمام شد. تمام شد. اما اینجا، از آن

time, since that point in time, till now, and including now. So, this is considered

زمان، از آن مقطع زمانی، تا کنون، و از جمله اکنون. بنابراین، این یک زمان ناتمام در نظر گرفته می

an unfinished time. So very often, with the present perfect tense, you'll see this word

شود. بنابراین اغلب، با زمان حال کامل، می بینید که از این

being used. Since 2015, since 5:00, since this morning. Since I was young, okay? Something

کلمه استفاده می شود. از سال 2015، از ساعت 5:00، از امروز صبح. از وقتی جوان بودم، باشه؟ چیزی

started in the past and it's unfinished. We can also use the word "for". You will see

در گذشته شروع شده و ناتمام است. همچنین می توانیم از کلمه "برای" استفاده کنیم. خواهید دید

that very often with this perfect tense, present perfect. So, we could say, "She's lived in

که اغلب با این زمان کامل، حال کامل. بنابراین، می توانیم بگوییم، "او سه سال است که در لندن زندگی می کند

London for three years." Okay, for three years. She started living in London three years ago

." باشه برای سه سال او سه سال پیش زندگی در لندن را آغاز

and she still lives in London, okay? So, that's what we mean by unfinished time. So, in present

کرد و هنوز در لندن زندگی می کند، خوب؟ بنابراین ، منظور ما از زمان ناتمام همین است. بنابراین، در زمان حال

perfect, either you don't mention the time, but if you mention a time, it has to be some

کامل، یا زمان را ذکر نمی‌کنید، اما اگر زمانی را ذکر می‌کنید، باید

expression that is - that shows that it's unfinished, okay? Let's look at some more

عبارتی باشد - که نشان می‌دهد ناتمام است، خوب؟ بیایید به چند نمونه دیگر نگاه کنیم

examples.

.

"He didn't call me yesterday." So, "He didn't call", this is past simple, "yesterday" is

دیروز به من زنگ نزد. بنابراین، "او زنگ نزد"، این گذشته ساده است، "دیروز"

our finished time, because yesterday's finished, it's over. But here, in present perfect, we

زمان تمام شده ماست، زیرا دیروز تمام شد، تمام شد. اما در اینجا، در زمان حال کامل،

have, "He hasn't called me yet." "He hasn't called", this is our present perfect, but

داریم، "او هنوز با من تماس نگرفته است." «او نخوانده است »، این کامل حال ماست، اما

"yet" is one of those words which you can use with the present perfect. Because what

«هنوز» یکی از آن کلماتی است که می‌توانید با زمان حال کامل استفاده کنید. زیرا

does "yet" mean? It means till now. From the past till now. So, this is okay to use. You

«هنوز» به چه معناست؟ یعنی تا الان از گذشته تا کنون. بنابراین، استفاده از این اشکالی ندارد. شما

could also just say, "He hasn't called me". That's okay. So, you don't have to mention

همچنین می توانید فقط بگویید: "او به من زنگ نزده است". اشکالی ندارد. بنابراین، لازم نیست زمان را

the time. But, if you mention a time, make sure it's a word which is - includes now,

ذکر کنید. اما، اگر زمانی را ذکر می‌کنید، مطمئن شوید که کلمه‌ای است که - شامل حال،

alright, which is unfinished. Let's look at some more examples.

خوب، که ناتمام است. بیایید به چند نمونه دیگر نگاه کنیم.

"We completed the project last week." "We completed", past simple, "last week", a finished

ما این پروژه را هفته گذشته به پایان رساندیم.» "ما تکمیل کردیم"، گذشته ساده، "هفته گذشته"، زمان تمام شده

time. Or here in present perfect, we could say, "We've already completed the project."

. یا در اینجا در حال حاضر، می‌توانیم بگوییم، "ما قبلاً پروژه را تکمیل کرده‌ایم."

"We have already completed". So, "already" is another word that you see very often with

"ما قبلاً تکمیل کرده ایم". بنابراین، "از قبل " کلمه دیگری است که اغلب با

the present perfect. Alright? There we go.

زمان حال کامل می بینید. بسیار خوب؟ ما میرویم آنجا.

Here's one last example, "I met Joe last month." "I met", past simple, "last month", it's over,

این آخرین مثال است، "من ماه گذشته جو را ملاقات کردم." "من ملاقات کردم"، گذشته ساده، "ماه گذشته"،

it's a finished time, right? But here, we could say, "I've met", this is our present

تمام شد، زمان تمام شده است، درست است؟ اما در اینجا، می‌توانیم بگوییم، "من ملاقات کردم"، این کامل حال ما است

perfect, "I've met Joe recently." Okay? So, "recently" is another word that is representative

، "من اخیراً جو را ملاقات کردم." باشه؟ بنابراین، "اخیرا" کلمه دیگری است که

of what? An unfinished time. Recently means the time from not that long ago till now and

نماینده چیست؟ یک زمان ناتمام اخیراً به معنای زمان از زمان نه چندان دور تا کنون و

including now. Alright? So, the important thing to remember is that with present perfect,

از جمله اکنون است. بسیار خوب؟ بنابراین، نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که با حال کامل،

either don't mention a time, but if you mention a time, make sure it's an unfinished time.

یا زمانی را ذکر نکنید، اما اگر زمانی را ذکر کردید ، مطمئن شوید که زمان ناتمام است.

The most common mistake that's made here between these two points is that people use the present

رایج ترین اشتباهی که در اینجا بین این دو نقطه انجام می شود این است که افراد از زمان حال

perfect and then they mention a finished time. So, the mistake is, for example, "She's lived

کامل استفاده می کنند و سپس زمان تمام شده را ذکر می کنند. بنابراین، اشتباه این است که برای مثال، "او

in London from 2015 to 2018." No, that would be wrong. Or to say, "He hasn't called me

از سال 2015 تا 2018 در لندن زندگی کرده است." نه، این اشتباه خواهد بود. یا اینکه بگوییم دیروز به من زنگ

yesterday." No. Okay? Because if you mention any finished time, use past simple. That's

نزده است. نه. باشه؟ زیرا اگر زمان تمام شده را ذکر کردید، از گذشته ساده استفاده کنید. همین

it, don't worry about present perfect because you can't use it in that context.

است، نگران حال کامل نباشید زیرا نمی توانید از آن در آن زمینه استفاده کنید.

Now, let's look at questions and how they are different in the past simple tense and

حال بیایید به سوالات و تفاوت آنها در زمان گذشته ساده

in the present perfect tense. So, in past simple, we would ask a question like this,

و زمان حال کامل نگاه کنیم. بنابراین، در گذشته ساده، سؤالی مانند این می‌پرسیم،

"When did you _________?", something. But in present perfect, we could ask, "How long

"چه زمانی _________؟"، چیزی. اما در زمان حال کامل، می‌توانیم بپرسیم: "چه

have you ________?" Okay? Let's look at the difference. When we say, "When did you" in

مدت ________ دارید؟" باشه؟ بیایید به تفاوت نگاه کنیم . وقتی به زبان گذشته ساده می گوییم «چه زمانی بودی»

past simple, we're talking about a point in time in the past. When did you do something?

، در مورد نقطه ای از زمان در گذشته صحبت می کنیم. کی کاری کردی؟

But when we say, "How long have you", we're talking about a length of time that started

اما وقتی می گوییم "چند وقت است"، در مورد مدت زمانی صحبت می کنیم که

in the past and continues till now, right? So, let's see how the questions will change

از گذشته شروع شده و تا کنون ادامه دارد، درست است؟ بنابراین، بیایید ببینیم که چگونه سؤالات

based on what we're trying to find out, okay, with our question.

بر اساس آنچه که ما در تلاش برای یافتن آن هستیم، تغییر خواهند کرد، خوب، با سؤال خود.

So, for example, here we would say, "When did you get married?" Okay? I'm asking in

مثلاً اینجا می گوییم کی ازدواج کردی؟ باشه؟ من می پرسم در

which year or which month or whatever. When did you get married? Okay? That's going to

کدام سال یا کدام ماه یا هر چیز دیگری. کی ازدواج کردی؟ باشه؟ این

give me an answer at a point in time in the past. Here, I would say, "How long have you

در برهه ای از زمان گذشته به من پاسخ می دهد. اینجا میگفتم چند

been married?" Okay? That means you got married and now you're still married, so how long

وقته ازدواج کردی؟ باشه؟ یعنی ازدواج کردی و الان هنوز ازدواج کردی پس چند

have you been married? I want to know about the length of time, not the point in time

وقته ازدواج کردی؟ من می خواهم در مورد مدت زمان بدانم، نه نقطه

when it started, but how long it continued.

زمانی که شروع شد، بلکه چقدر ادامه داشت.

Here, we would say, "When did you start this job?" Last month, last year? Okay? A point

اینجا می گفتیم از کی این کار را شروع کردی؟ ماه گذشته، پارسال؟ باشه؟ نقطه ای از

in time in the past. Here, we would ask, "How long have you had this job?" You started at

زمان در گذشته. در اینجا ما می پرسیدیم: "چه مدت است که این شغل را دارید؟" شما در

some point and you still have this job, so what's the length of time? I've had this job

مقطعی شروع کردید و هنوز هم این شغل را دارید، پس مدت زمان چقدر است؟ من این کار

for two months, three years, whatever. Okay?

را دو ماه، سه سال، هر چه باشد دارم. باشه؟

Here, we would ask, "When did you move to Boston?" Here, we would say, "How long have

در اینجا، ما می پرسیدیم، "چه زمانی به بوستون نقل مکان کردید؟" در اینجا، ما می گوییم، "

you lived in Boston?" Okay? Are you starting to see the difference, starting to feel the

چه مدت در بوستون زندگی می کنید؟" باشه؟ آیا شما شروع به دیدن تفاوت کرده اید، شروع به احساس

difference? Okay. Here, we would say, "When did you meet Mary?" And on this side, "How

تفاوت کرده اید؟ باشه. اینجا می گفتیم کی با مریم آشنا شدی؟ و از این طرف، "چه

long have you known Mary?" Okay? See the difference? "When did you join university?" Okay? Last

مدت است که مریم را می شناسید؟" باشه؟ تفاوت را ببین؟ "چه زمانی به دانشگاه پیوستید؟" باشه؟

year, two years ago, whatever. A point in time in the past. Or, "How long have you been

سال گذشته، دو سال پیش، هر چه باشد. نقطه ای از زمان در گذشته. یا "چند وقت

in university?" What's the length of time? Is it one year, two years, three years, okay?

در دانشگاه بودی؟" مدت زمان چقدر است؟ آیا یک سال، دو سال، سه سال، خوب است؟

So, this is another very important difference between these two tenses. So, one way you

بنابراین، این یکی دیگر از تفاوت های بسیار مهم بین این دو زمان است. بنابراین، یکی از راه هایی که

can know that is if you need to use the word "when", then always use past simple, because

می توانید بدانید این است که اگر نیاز به استفاده از کلمه "when" دارید، همیشه از گذشته ساده استفاده کنید،

the question "When?" demands an answer which is a point in time in the past. So, whenever

زیرا سوال "When?" پاسخی می طلبد که نقطه ای از زمان در گذشته است. بنابراین،

you have that word, then you know, I'm just going to use past simple. I cannot use present

هر زمان که این کلمه را دارید، می دانید، من فقط از گذشته ساده استفاده می کنم. من نمی توانم از حال کامل استفاده کنم

perfect.

.

Now, let's take a quick look at the structure of these two tenses. In my individual lessons

حال بیایید نگاهی گذرا به ساختار این دو زمان بیندازیم. در درس های فردی خود

on these tenses, I go into much more detail about how to structure and form these tenses.

در مورد این زمان ها، من به جزئیات بسیار بیشتری در مورد چگونگی ساختار و شکل دادن این زمان ها می پردازم.

We look at the positive sentence, the negative sentence, and the questions in detail. And,

جمله مثبت ، جمله منفی و سوالات را با جزئیات نگاه می کنیم. و

if you've already seen that, then this will be like a little review for you. If you have

اگر قبلاً آن را دیده اید، این یک بررسی کوچک برای شما خواهد بود. اگر

not watched the individual lessons, then this is just a quick overview for you.

درس‌های فردی را تماشا نکرده‌اید، این فقط یک مرور سریع برای شماست.

So, let's start with the past simple. How do we structure that? We take the subject,

بنابراین، بیایید با گذشته ساده شروع کنیم. چگونه آن را ساختار دهیم؟ فاعل را

which is I, You, We, They, He, She, It, etc., and we add the past simple form of the verb.

که I, You, We, They, He, She, It و ... است می گیریم و فعل ماضی ساده را اضافه می کنیم.

Now, the past simple form of the verb could be for a regular verb or an irregular verb.

حال، شکل گذشته ساده فعل می تواند برای یک فعل منظم یا یک فعل بی قاعده باشد.

A regular verb, for example, is this one: worked. Work becomes worked. So, with a regular

یک فعل منظم، برای مثال، این است: کار کرد. کار تبدیل به کار می شود. بنابراین، با یک

verb, you're usually just adding -ed or -d to make it in the past. With an irregular

فعل معمولی، معمولاً فقط -ed یا -d را اضافه می‌کنید تا آن را در گذشته بسازید. با یک

verb like the verb "to go", when it becomes past simple verb, it just changes completely

فعل بی قاعده مانند فعل «رفتن»، وقتی از فعل ساده گذشته می شود، فقط گاهی کاملاً تغییر

sometimes, like this one, from "go" to "went". Sometimes, it doesn't change it all, like

می کند، مانند این یکی، از «رفتن» به «رفتن». گاهی اوقات، همه چیز را تغییر نمی دهد، مانند

"put" and "put". And that's why those are irregular.

"قرار دادن" و "قرار دادن". و به همین دلیل است که آنها نامنظم هستند.

So, in English, you know there are some regular verbs and irregular verbs, and they behave

بنابراین، در زبان انگلیسی، می‌دانید که افعال منظم و افعال نامنظم وجود دارد و رفتار آنها

differently. So, with the past simple tense, we're just taking the subject + the past simple

متفاوت است. بنابراین، با زمان گذشته ساده، فقط فاعل + شکل گذشته ساده فعل را می گیریم

form of the verb. So, here's an example, "I worked", or "They went". This is with the

. بنابراین، در اینجا یک مثال است، "من کار کردم"، یا "آنها رفتند". این با

regular verb, this is with the irregular one, okay? If we want to make that negative, it

فعل منظم است، این با فعل بی قاعده است، باشه؟ اگر بخواهیم آن منفی را بسازیم،

would become, "He didn't work", or "They didn't work", or "It didn't work." And you see a

می شود، «او کار نکرد»، یا «آنها کار نکردند »، یا «کار نکرد». و شما

change here, it goes back to that base form of the verb, alright? Or, if it was with the

تغییری در اینجا می بینید، به آن شکل پایه فعل برمی گردد ، خوب؟ یا اگر با

verb "to go", it would become, "He didn't go", "We didn't go", alright? Again, watch

فعل « رفتن» بود، «نرفت»، «نرفتیم» می شد، خوب؟ اگر هیچ بخشی از این را متوجه نشدید، مجدداً،

the full lesson if you don't understand any part of this. It's not a problem, it's important

درس را کامل تماشا کنید. این مشکلی نیست، مهم این است

for you to understand this very well. If we're making a question, we would say, "Did they

که شما این را به خوبی درک کنید. اگر سوالی بپرسیم، می‌گوییم: "آیا آنها

work?" Again, we're coming back to that base form of the verb. Did he work? Did it work?

کار کردند؟" دوباره به آن شکل پایه فعل برمی گردیم. آیا او کار می کرد؟ کار کرد؟

Etc. Okay? So, that's the past simple.

و غیره باشه؟ بنابراین، این گذشته ساده است.

When we're looking at the present perfect, we have a little bit more to pay attention

وقتی به زمان حال کامل نگاه می کنیم، باید کمی بیشتر به آن توجه

to. Here, we have the subject. Again, "I, You, We, They", etc. + a helping verb, "have"

کنیم. در اینجا، ما موضوع را داریم. باز هم «من، تو، ما، آنها» و غیره + یک فعل کمکی، «داشتن»

or "has", which you need to know, alright? And we're using the past participle. The past

یا «دارا» که باید بدانی، خوب؟ و ما از فعل ماضی استفاده می کنیم.

participle for a regular verb is just this same form as the past simple verb, alright?

فعل ماضی یک فعل منتظم دقیقاً به همان شکل فعل ماضی ساده است، درست است؟

So, we see it here. Here, we see "worked, here we see "worked". It's a regular verb.

بنابراین، ما آن را در اینجا می بینیم. در اینجا، «کار کرد، اینجا «کار کرد» را می‌بینیم. این یک فعل

The past participle for an irregular verb like "go" is what's usually called like the

با قاعده است. ماضی فعل نامنظم مانند «رفتن» همان چیزی است که معمولاً مانند شکل سوم نامیده می‌شود

third form, or verb three sometimes they call it. So, for "go" for example, we would have

، یا فعل سه گاهی اوقات آن را می‌نامند. بنابراین، برای مثلاً

"go", "Everyday, I go." "Yesterday, I went." But I have gone, so this is that third form,

«برو»، «برو»، «هرروز، من می‌روم.» «دیروز، رفتم.» اما من رفته‌ام، پس این همان شکل سوم است

which is called past participle. Again, study that in detail if you need to, and if you

که به آن فعل ماضی می‌گویند. دوباره این را مطالعه کنید که در در صورت نیاز، جزئیات را توضیح دهید، و اگر

don't understand it, just practice it a little bit. Check in the back of any good grammar

آن را متوجه نشدید، فقط کمی آن را تمرین کنید . پشت هر کتاب گرامر خوب را بررسی کنید

book to understand what is the past participle form of those irregular verbs.

تا بفهمید شکل فعل ماضی آن افعال بی قاعده

But, let's look at the structure now. So basically, we'll have "I, You, We, or They" have worked.

چیست. اما، اجازه دهید به اکنون ساختار. بنابراین اساساً ما خواهیم داشت "من، شما، ما یا آنها" کار کرده اند.

"I have worked very hard this week." Or, "He has gone to the supermarket". "He has gone",

"این هفته خیلی سخت کار کرده ام." یا "او به سوپرمارکت رفته است".

"She has gone", "It has gone", okay? Like that. And of course, we can also contract

"او رفته"، "رفته" باشه؟ همینطور. و البته اینها رو هم می تونیم قرارداد بگیریم

these and shorten them, which again, I explain the full lesson, alright? But let's look at

و کوتاهش کنیم که بازم کامل درس رو توضیح میدم خوبه؟اما

now the negative form. "They haven't worked all week", or, "They haven't gone to the supermarket",

حالا شکل منفی رو ببینیم. "آنها همه ما کار نکرده اند ek، یا، "آنها به سوپرمارکت نرفته اند"،

or, "He hasn't gone out", okay? When we make a question, we change the order. "Have they

یا، "او بیرون نرفته است"، باشه؟ وقتی سوالی را مطرح می کنیم ترتیب آن را تغییر می دهیم. "آیا آنها

gone out?" "Has he worked this week?" Like that, okay? So, that's the basic structure

بیرون رفته اند؟" "آیا او این هفته کار کرده است؟" مثل اون، باشه؟ بنابراین، این ساختار

of these two tenses and as you can see, they are quite different. Not only in how we construct

اصلی این دو زمان است و همانطور که می بینید، آنها کاملاً متفاوت هستند. نه تنها در نحوه ساخت

them, but also as we learned earlier, when we use them.

آنها، بلکه همانطور که قبلاً یاد گرفتیم، هنگام استفاده از آنها.

Now, let's practice what you've learned. So, I've written some sentences and questions

حالا بیایید آنچه را که یاد گرفته اید تمرین کنیم. بنابراین، من چند جملات و سؤالات را

on the board. Some of these are correct, and some of them are incorrect, and you're going

روی تخته نوشتم. برخی از اینها درست و برخی از آنها نادرست هستند، و شما

to help me decide which ones are right and which ones are wrong.

به من کمک خواهید کرد تصمیم بگیرم کدام یک درست و کدام یک اشتباه است.

So, let's start with number one: I have visited my sister yesterday. Is that right or wrong?

بنابراین، بیایید با شماره یک شروع کنیم: من دیروز با خواهرم ملاقات کردم. درسته یا غلط؟

It is actually wrong, but why is it wrong? Think about it. So, it says, "I have visited",

در واقع اشتباه است، اما چرا اشتباه است؟ در مورد آن فکر کنید. بنابراین، می گوید: "زیارت کردم"،

that's what tense? Present perfect. I have visited my sister, but then it says, "yesterday".

این چه زمانی است؟ ماضی نقلی. من خواهرم را ملاقات کرده ام، اما بعد می گوید: "دیروز".

When is yesterday? Yesterday is a finished time. So, if we keep the word "yesterday",

دیروز کی است؟ دیروز زمان تمام شده است . بنابراین، اگر کلمه "دیروز" را حفظ کنیم،

then we cannot use present perfect, we have to just use past simple. So, then we would

نمی توانیم از حال کامل استفاده کنیم، فقط باید از گذشته ساده استفاده کنیم. بنابراین، سپس

say, "I visited my sister yesterday." Okay? Now of course, in each of these, when it's

می گفتیم: "دیروز به دیدار خواهرم رفتم." باشه؟ البته، در هر یک از اینها، وقتی

wrong, we could probably change it either way. We could make it into past simple or

اشتباه است، احتمالاً می‌توانیم آن را به هر صورت تغییر دهیم. بسته به اینکه چه چیزی را تغییر می‌دهیم، می‌توانیم آن را به گذشته ساده تبدیل

we could make it into present perfect, depending on what we change, but I'll tell you which

کنیم یا می‌توانیم آن را به زمان حال کامل تبدیل کنیم، اما من به شما می‌گویم که کدام

part we're going to keep so you can correct it accordingly, alright?

قسمت را نگه داریم تا بتوانید آن را مطابق با آن اصلاح کنید، خوب؟

Next, number two: Did you see the doctor last week? Is that right or wrong? That one is

بعد شماره دو: هفته پیش دکتر رو دیدی ؟ درسته یا غلط؟ اون یکی

actually correct. Okay? Hope you chose that. So here, we have, "Did you see", right? What

واقعا درسته باشه؟ امیدوارم که شما آن را انتخاب کرده باشید. پس اینجا، "آیا دیدی" داریم، درست است؟ این چه

tense is that? Past simple. So, "Did you see" and it says "last week", so with past simple,

زمانی است؟ گذشته ساده. بنابراین، "دیدی" و می گوید "هفته گذشته"، پس با گذشته ساده،

can we use the finished time? Yes, definitely. For sure, okay, so that one is just fine.

آیا می توانیم از زمان تمام شده استفاده کنیم؟ بله قطعا. مطمئناً، خوب، بنابراین آن یکی خوب است.

Number three: Have you heard the news? Is that right or wrong? Well, that one is also

شماره سه: آیا خبر را شنیده اید؟ درسته یا غلط؟ خب اون یکی هم

correct. "Have you heard", what tense is that? Present perfect, right. And does it say when

درسته "شنیده ای" این چه زمان است؟ حال کامل، درست است. و آیا می گوید چه زمانی

or anything? No, it doesn't. So, it just says, "Have you heard the news?" "Yes, I have",

یا چیزی؟ نه، اینطور نیست. بنابراین، فقط می گوید: "آیا خبر را شنیده ای؟" "بله، دارم"،

"No, I haven't", okay? It's absolutely fine, because we can use present perfect with no

"نه، ندارم"، باشه؟ کاملاً خوب است، زیرا ما می‌توانیم بدون

time expression, no time marker. It just means in all the time until now and including now,

بیان زمان، بدون نشانگر زمانی، از حال کامل استفاده کنیم. این فقط به این معنی است که در تمام زمان ها تا کنون و از جمله اکنون

have you heard? That's it.

، آیا شنیده اید؟ خودشه.

Number four: When have you sent the email? Right or wrong? Tell me quickly, you know

شماره چهار: چه زمانی ایمیل ارسال کرده اید؟ درست یا غلط؟ سریع به من بگو،

this one, okay? This is wrong! Why? Because we have the critical word here, "when". As

این یکی را می شناسی، باشه؟ این اشتباه است! چرا؟ زیرا ما در اینجا کلمه انتقادی "وقتی" را داریم. به

soon as you see "when", which tense should you be using? Past simple. So, how do we fix

محض دیدن "وقتی"، از کدام زمان باید استفاده کنید؟ گذشته ساده. بنابراین، چگونه این را برطرف

this? "When did you send the email?" Okay? As soon as you see "when", you know that it

کنیم؟ "چه زمانی ایمیل را ارسال کردید؟" باشه؟ به محض اینکه "وقتی" را می بینید، می دانید

has to be in the past simple. So, then it becomes, "When did you send the email?" Okay?

که باید در گذشته ساده باشد. بنابراین، پس از آن می شود، "چه زمانی ایمیل را ارسال کردید؟" باشه؟

Very good. `

خیلی خوب.

Number five: I have applied for a job last week. Right or wrong? This one is incorrect.

شماره پنج: هفته گذشته برای کار درخواست دادم . درست یا غلط؟ این یکی نادرست است.

Why? Because it says, "I have applied" and that's what tense? Present perfect. But then

چرا؟ چون می گوید «من درخواست کرده ام» و این چه زمانی است؟ ماضی نقلی. اما سپس

it says, "last week". We can't do that, right? Because "last week" is a finished time. So,

می گوید: "هفته گذشته". ما نمی توانیم این کار را انجام دهیم، درست است؟ زیرا «هفته گذشته» زمان تمام شده است. پس

let's change the sentence. Let's keep "last week". If you want to say "last week", then

بیایید جمله را تغییر دهیم. بیایید "هفته گذشته" را حفظ کنیم. اگر می خواهید بگویید "هفته گذشته"،

you need to cancel this and just make a past simple sentence. "I applied for a job last

پس باید این را لغو کنید و فقط یک جمله ساده گذشته بسازید. "من هفته گذشته برای کار درخواست دادم

week." That's it, you're getting it, good. And more important, you didn't memorize it,

." همین است، شما آن را دریافت می کنید، خوب است. و مهمتر از آن، شما آن را حفظ نکردید، آن را

you understood it, and now you're applying it. So, even if you write a sentence by mistake,

فهمیدید و اکنون در حال اعمال آن هستید. بنابراین، حتی اگر یک جمله را اشتباهی بنویسید،

you can look at it for a second and say, "Wait a minute, okay", and you can fix your own

می توانید یک ثانیه به آن نگاه کنید و بگویید: " یک دقیقه صبر کن، باشه" و می توانی جملات خودت را درست کنی

sentences, not just these. But let's finish doing these first.

، نه فقط اینها را. اما بیایید ابتدا این کارها را تمام کنیم.

Number six: Our sales increased last year. Right or wrong? That one is correct, okay?

شماره شش: فروش ما در سال گذشته افزایش یافته است. درست یا غلط؟ اون یکی درسته، باشه؟

"Our sales increased", increased is what? Past simple, and "last year" is a finished

"فروش ما افزایش یافت"، افزایش یافت چیست؟ گذشته ساده، و "سال گذشته" یک زمان تمام شده است

time, in past simple, we can definitely use a finished time. Alright.

، در گذشته ساده، ما قطعا می توانیم از یک زمان تمام شده استفاده کنیم. بسیار خوب.

Number seven: Have you watched the game last night? Right or wrong? By now, you're getting

شماره هفت: بازی دیشب رو دیدی؟ درست یا غلط؟ در حال حاضر، شما در این کار

really good at this and you know that this is wrong, because we have here, "Have you

واقعاً خوب شده‌اید و می‌دانید که این اشتباه است، زیرا ما اینجا "آیا

watched", and here we have "last night". So, this is present perfect, this is a finished

تماشا کردی" و اینجا "دیشب" را داریم. بنابراین، این زمان کامل است، این زمان تمام شده است

time, and we can't use those together, right? So, if we want to keep "last night", then

، و ما نمی‌توانیم آن‌ها را با هم استفاده کنیم، درست است؟ بنابراین، اگر می‌خواهیم «دیشب» را حفظ کنیم، پس

we need to get rid of all this and turn it into a past simple question. How do we do

باید از شر همه اینها خلاص شویم و آن را به یک سؤال ساده گذشته تبدیل کنیم. چگونه ما آن را انجام

that? Instead of "Have you watched?", we say, "Did you watch the game last night?" Very

دهیم؟ به جای «تماشا کردی؟» می گوییم «دیشب بازی را دیدی؟» خیلی

good, very good.

خوبه خیلی خوبه

Number eight: They have lived here for two years. Right or wrong? Okay, so this one is

شماره هشت: دو سال است که اینجا زندگی می کنند . درست یا غلط؟ خوب، پس این یکی در

actually correct. Why? Okay, "They have lived", what tense? Present perfect. And here, we're

واقع درست است. چرا؟ خوب، "آنها زندگی کرده اند"، چه زمانی؟ ماضی نقلی. و در اینجا، ما

just talking about how long they have lived here, "for two years". It means they started

فقط در مورد مدت زمانی صحبت می کنیم که آنها "دو سال" در اینجا زندگی کرده اند. یعنی

two years ago and they still live here now, which is what present perfect is all about,

دو سال پیش شروع کردند و الان هم اینجا زندگی می‌کنند، یعنی چیزی که زمان حال کامل است،

connects the past and the present. And very often we use, remember, "for two years", "since

گذشته و حال را به هم متصل می‌کند. و خیلی اوقات ما از "برای دو سال"، "از

2018", whatever, okay? Excellent.

سال 2018" استفاده می کنیم، خوب است؟ عالی

Number nine: Did you train the team? Is that correct? Yep! It is. Let's look at the last

شماره نه: آیا تیم را تمرین دادید؟ درسته؟ بله! این است. بیایید یک لحظه به آخرین مورد نگاه کنیم

one for a second: Have you trained the team? Is that correct? Hey, yes, it is! So, what's

: آیا تیم را تمرین داده اید؟ درسته؟ هی، بله، همینطور است! خب،

going on here? Kind of the same idea, but in this case, we asked about it in what? The

اینجا چه خبر است؟ به نوعی همان ایده، اما در این مورد، ما در مورد آن در چه چیزی پرسیدیم؟

past simple. And here we used what? Present perfect. So, can we do that? Yes, actually,

گذشته ساده و در اینجا ما از چه چیزی استفاده کردیم؟ ماضی نقلی. بنابراین، آیا می توانیم این کار را انجام دهیم؟ بله، در واقع،

sometimes, we can do that. Grammatically, this sentence is correct, "Did you train the

گاهی اوقات، ما می توانیم این کار را انجام دهیم. از نظر دستوری این جمله درست است «تیم را تمرین دادی

team?", it's fine. "Have you trained the team?", that's fine because there's no past time expression

؟» خوب است. "آیا شما تیم را آموزش داده اید؟"، این خوب است زیرا هیچ بیان زمان گذشته

or anything used. The meanings are almost the same, but they're a little bit different.

یا چیزی استفاده نشده است. معانی تقریبا یکسان است، اما آنها کمی متفاوت هستند.

"Did you train the team?" is just like okay, did you do that? Can I - I have a list of

"آیا تیم را تمرین دادی؟" خوب است، آیا شما این کار را کردید؟ آیا می توانم - فهرستی از

things to do and did you do that? Yes, I can check it off my list, okay? It's done, it's

کارهایی که باید انجام دهم دارم و آیا شما این کار را انجام دادید؟ بله، می توانم آن را از لیست خود بررسی کنم، خوب؟

finished. But, "Have you trained the team?", you're really asking here, have you trained

تمام شد، تمام شد. اما، «آیا شما تیم را آموزش داده‌اید؟»، شما واقعاً اینجا می‌پرسید، آیا آنها را آموزش داده‌اید

them, so are they ready now to do the new things that we need them to do? So, the focus

، بنابراین آیا آنها اکنون آماده انجام کارهای جدیدی هستند که ما به آنها نیاز داریم؟ بنابراین،

of this one is that if you have trained them, and now they can do new things, okay? So,

تمرکز این یکی این است که اگر آنها را آموزش داده اید، و اکنون می توانند کارهای جدید انجام دهند، خوب است؟ بنابراین

the focus is into the present, and here that focus, "Did you train" is more - the focus

، تمرکز بر زمان حال است، و در اینجا تمرکز، "آیا تمرین کردید" بیشتر است -

is on the past. Alright?

تمرکز بر گذشته است. بسیار خوب؟

So, this was a very good review. I think you did really well, because I think that you

بنابراین، این یک بررسی بسیار خوب بود. فکر می‌کنم خیلی خوب کار کردید، زیرا فکر می‌کنم

understood now what are the different points you need to keep in mind when you're choosing

اکنون متوجه شده‌اید که چه نکات مختلفی را باید در هنگام انتخاب

between these two very popular tenses, alright? And remember this, if you're in doubt and

بین این دو زمان بسیار محبوب در نظر داشته باشید، درست است؟ و این را به خاطر بسپارید، اگر شک دارید و

you're really not sure, make your life simpler and use the simpler tense. So, use the past

واقعاً مطمئن نیستید، زندگی خود را ساده تر کنید و از زمان ساده تر استفاده کنید. بنابراین

simple tense if you're not sure. Don't use the present perfect tense if you're not sure.

اگر مطمئن نیستید از زمان گذشته ساده استفاده کنید. اگر مطمئن نیستید از زمان حال کامل استفاده نکنید.

Okay? That's another little trick to keep in mind.

باشه؟ این ترفند کوچک دیگری است که باید در نظر داشت.

So, where do you go from here? As I said, if you haven't watched the full lessons, then

خب از اینجا کجا می روی؟ همانطور که گفتم، اگر درس ها را کامل ندیده اید

of course, you can go and watch those individual lessons and understand each of these tenses

، مطمئناً می توانید بروید و آن درس ها را تماشا کنید و هر یک از این زمان ها را

very, very well. If you have watched the individual lessons already, maybe you found that you're

خیلی خیلی خوب درک کنید. اگر قبلاً دروس فردی را تماشا کرده اید ، شاید متوجه شده اید

a little bit unsure and you want to go back and review. Absolutely fine. This is your

که کمی مطمئن نیستید و می خواهید به عقب برگردید و مرور کنید. کاملا خوبه این

chance to get it all completely right and not have to keep on wondering, okay, all your

شانس شماست که همه چیز را کاملاً درست کنید و مجبور نباشید در تمام عمر به این فکر کنید، خوب

life, but really knowing what's right, okay? And whenever you're ready, you can go on to

است، اما واقعاً بدانید که چه چیزی درست است، خوب؟ و هر زمان که آماده شدید، می توانید به

the next tense in this series, which is the present perfect continuous tense, alright?

زمان بعدی در این مجموعه بروید، که زمان حال کامل استمراری است، درست است؟

So, I wish you the very best with this. If you'd like to practice this particular comparison

بنابراین، برای شما بهترین ها را در این زمینه آرزو می کنم. اگر می‌خواهید این مقایسه خاص

a little bit more, you can also a quiz on this on www.engvid.com . Thanks very much

را کمی بیشتر تمرین کنید، می‌توانید در www.engvid.com نیز در این مورد امتحان کنید. از تماشای شما بسیار متشکرم

for watching, and all the best with your English.

، و بهترین ها را با انگلیسی شما.