Tricky Pronouns: ‘I’ or ‘ME’?

Hi.

سلام.

I'm Rebecca from engVid.

من ربکا از engVid هستم.

In this lesson you'll learn the difference between two confusing pronouns, and they are:

در این درس تفاوت بین دو ضمیر گیج کننده را خواهید آموخت که عبارتند از:

"I" and "me".

"من" و "من".

Okay?

باشه؟

Now, unfortunately, mistakes are being made everywhere with these two simple pronouns

الان متاسفانه همه جا با این دو ضمیر ساده اشتباه می شود

Okay?

خوب؟

Whether you're reading on the internet, or whether you're watching a show, or anything

چه در حال مطالعه در اینترنت باشید، چه در حال تماشای یک برنامه، یا هر

else, you'll see people making lots of mistakes here, so it's very important that you watch

چیز دیگری، می بینید که افراد در اینجا اشتباهات زیادی می کنند، بنابراین بسیار مهم است که

this lesson so that you know what's right and you do you what's right, especially if

این درس را تماشا کنید تا بدانید چه چیزی درست است و شما آیا کار درستی را انجام می دهید، به خصوص

you're taking an exam, like the IELTS, or the TOEFL, or the TOEIC, or anything else;

اگر در امتحانی مانند آیلتس، یا تافل، یا TOEIC، یا هر چیز دیگری شرکت می کنید.

or if you're applying for a job, because this kind of mistake is a very basic mistake, and

یا اگر برای شغلی درخواست می دهید، زیرا این نوع اشتباه یک اشتباه بسیار اساسی است و

you don't want to make it ever.

شما هرگز نمی خواهید آن را مرتکب شوید.

Okay.

باشه.

So, I'm going to show you exactly how to know when to use "I" and when to use "me".

بنابراین، من دقیقاً به شما نشان خواهم داد که چگونه بدانید چه زمانی از "من" و چه زمانی از "من" استفاده کنید.

All right?

خیلی خوب؟

So, let's have a look.

بنابراین، بیایید نگاهی بیندازیم.

Now, as I said, we are focusing on "I" and "me" here; we...

اکنون، همانطور که گفتم، ما در اینجا بر "من" و "من" تمرکز می کنیم. ما

I do have another lesson in which I talk about all of the pronouns because sometimes all

... من یک درس دیگر دارم که در آن در مورد همه ضمایر صحبت می کنم زیرا گاهی اوقات

of them are mixed up, and I'll give you a link to that in the lesson description so

همه آنها با هم مخلوط می شوند و من لینک آن را در توضیحات درس به

you can watch that later if you want to get an overview of all of the pronouns, but let's

شما می دهم تا در صورت تمایل بتوانید بعداً آن را تماشا کنید. برای اینکه یک نمای کلی از همه ضمایر داشته باشیم، اما بیایید

start with this important one because very often we are talking about ourselves, and

با این مهم شروع کنیم زیرا اغلب ما در مورد خودمان صحبت می کنیم و

for that we need to say: "I" or "me".

برای آن باید بگوییم: "من" یا "من".

All right?

خیلی خوب؟

Here we go.

در اینجا ما می رویم.

So, first of all, both "I" and "me" are pronouns.

پس اولاً هم «من» و هم «من» ضمیر هستند.

Okay?

باشه؟

Now, the pronoun basically takes the place of a noun.

حالا ضمیر در اصل جای اسم را می گیرد.

All right?

خیلی خوب؟

That's a grammatical explanation; don't worry about it too much.

این یک توضیح گرامری است. زیاد نگرانش نباش

The most important thing that you have to remember here is that "I" is used as the subject

مهمترین چیزی که در اینجا باید به خاطر بسپارید این است که "من" به عنوان

of a sentence, and it does the action in a sentence.

فاعل جمله استفاده می شود و عمل را در جمله انجام می دهد.

All right?

خیلی خوب؟

And "me" is an object; it receives the action of the sentence.

و «من» مفعول است; عمل جمله را دریافت می کند .

All right?

خیلی خوب؟

To understand exactly how that works, let's look at some examples.

برای درک دقیق نحوه عملکرد آن، اجازه دهید به چند مثال نگاه کنیم.

So, here we said: "I called Steve."

بنابراین، اینجا گفتیم: "به استیو زنگ زدم."

And "I" is the subject.

و "من" موضوع است.

Right?

درست؟

"I called", so I am doing the action.

"من تماس گرفتم"، بنابراین من عمل را انجام می دهم.

Whereas here: "Steve called me."

در حالی که اینجا: "استیو با من تماس گرفت."

Now Steve is doing the action, so "Steve" is the subject, and "me", here, is the object.

اکنون استیو در حال انجام عمل است، بنابراین «استیو » سوژه است و «من»، در اینجا، مفعول است.

Right?

درست؟

Yes, I heard you say that.

بله، شنیدم که این را گفتید.

Yes.

آره.

It's correct.

درست است.

Okay?

باشه؟

Steve called me, so I received the action, I received the call.

استیو با من تماس گرفت، بنابراین من اقدام را دریافت کردم، تماس را دریافت کردم.

Okay?

باشه؟

Here I made the call, so I did the action; there I received it.

در اینجا من تماس را برقرار کردم، بنابراین عمل را انجام دادم. آنجا دریافت کردم

Got it?

فهمیدم؟

It's always like that.

همیشه همینطور است.

Okay?

باشه؟

"I" is always going to be the one that does the action; "me" is the one that receives

"من" همیشه کسی است که عمل را انجام می دهد. "من" کسی است که

the action.

عمل را دریافت می کند.

All right, let's look at some more examples.

بسیار خوب، بیایید به چند نمونه دیگر نگاه کنیم.

"I talked to Mary."

"من با مریم صحبت کردم."

Okay?

باشه؟

Again, "I" is the subject, and so we used it here.

باز هم، "من" موضوع است، و بنابراین ما از آن در اینجا استفاده کردیم.

And here: "Mary talked to me."

و اینجا: "مریم با من صحبت کرد."

All right?

خیلی خوب؟

So, here, we have "me", again, as the object which received the action.

بنابراین، در اینجا، ما دوباره "من" را به عنوان شیئی داریم که عمل را دریافت کرده است.

Who is the subject here?

موضوع اینجا کیه؟

"Mary".

"مريم".

All right?

خیلی خوب؟

"Mary" was the subject here; "Steve" was the subject here, but here we're focusing on:

موضوع اینجا «مریم» بود. "استیو" موضوع اینجا بود، اما در اینجا ما روی این موضوع تمرکز می کنیم:

What's the object?

شی چیست؟

"me".

"من".

Now, another clue to know that you need to use "me" and not "I" is because we see here

اکنون، یک سرنخ دیگر برای دانستن اینکه باید از "من" استفاده کنید نه "من" این است که ما اینجا

a preposition, right? "to".

یک حرف اضافه می بینیم، درست است؟ "به".

So, whenever you see a preposition, after that what needs to follow is a object pronoun;

بنابراین، هرگاه حرف اضافه ای دیدید، پس از آن، ضمیر مفعولی است.

not the subject pronoun.

نه ضمیر فاعل

So: "to me", "for me", "before me", "after me", "with me", okay?

بنابراین: "به من"، "برای من"، "قبل از من"، "بعد از من"، "با من"، باشه؟

All that kind of thing.

این همه چیز

Or even here: "Steve called me.", "Steve texted me.", "Steve asked me.", "Steve answered me."

یا حتی اینجا: "استیو با من تماس گرفت."، "استیو به من پیام داد."، "استیو از من پرسید."، "استیو به من پاسخ داد."

Okay?

باشه؟

But, again: "me", "me", "me".

اما، دوباره: "من"، "من"، "من".

All right?

خیلی خوب؟

When it's...

وقتی که...

And you'll see that it's usually at the end of the sentence, whereas the subject is at

و خواهید دید که معمولاً در انتهای جمله است، در حالی که فاعل

the beginning of the sentence.

در ابتدای جمله است.

Okay.

باشه.

So, that's the basic stuff.

بنابراین، این چیزهای اساسی است.

This is when we have one subject or one object, so that's the basics.

این زمانی است که ما یک موضوع یا یک شی داریم، بنابراین این اصول اولیه است.

Now, where do people make most of the mistakes?

حالا، مردم کجا بیشتر اشتباه می کنند؟

When...

وقتی...

Somehow when we have multiple subjects or multiple objects.

یه جورایی وقتی سوژه های متعدد یا چند شی داریم.

So even though they know this rule, most of the time most people, somehow when there are

بنابراین، با وجود اینکه آنها این قانون را می دانند، اغلب مردم، به نوعی وقتی

multiple subjects or objects, for some reason people get a little bit confused.

چندین موضوع یا اشیاء وجود دارد، به دلایلی افراد کمی گیج می شوند.

So, that's okay.

بنابراین، اشکالی ندارد.

Let's clarify all your confusion right now.

بیایید همین الان تمام سردرگمی های شما را روشن کنیم.

So, let's look at this example: "Sarah and I are friends."

بنابراین، بیایید به این مثال نگاه کنیم: "من و سارا با هم دوست هستیم."

Okay?

باشه؟

So, here we had more than one subject; we had a compound subject.

بنابراین، در اینجا ما بیش از یک موضوع داشتیم. ما یک موضوع مرکب داشتیم.

But we still have to say: "I" because it's a subject.

اما همچنان باید بگوییم: «من» چون موضوعی است.

Okay?

باشه؟

"Sarah and I".

"من و سارا".

All right?

خیلی خوب؟

Not: "Sarah and me"; "Sarah and I".

نه: «سارا و من»؛ "من و سارا".

Because...

چون...

And also, another way you can tell: Take out "Sarah", and then you say: "I am friends".

و همچنین یک راه دیگر می توان گفت: «سارا» را بیرون بیاور، و بعد می گویی: «من دوست هستم».

Right?

درست؟

We don't say: "me am friends" or something like that.

ما نمی گوییم: "من دوست هستم" یا چیزی شبیه به آن.

So, you have to use "I" here, but let's look at the other side of the equation.

بنابراین، در اینجا باید از "من" استفاده کنید، اما اجازه دهید به طرف دیگر معادله نگاه کنیم.

"The gift is from Sarah and me."

"هدیه از طرف من و سارا است."

All right?

خیلی خوب؟

And, again, you saw here that there's a preposition, so that gave you a clue.

و، دوباره، شما در اینجا دیدید که یک حرف اضافه وجود دارد، بنابراین به شما یک سرنخ داد.

Right?

درست؟

But: "Sarah and me", not "Sarah and I".

اما: «سارا و من» نه «سارا و من».

Also, what you can do here: Take out "Sarah".

همچنین، آنچه می توانید در اینجا انجام دهید: "سارا" را بیرون بیاورید.

"The gift is from I", no, we don't say that.

«هدیه از طرف من است»، نه، ما این را نمی گوییم.

"The gift is from me".

"هدیه از طرف من است".

"from me", "to me", "for me", all that.

"از من"، "به من"، "برای من"، همه اینها.

Okay?

باشه؟

So: "The gift is from Sarah and me."

پس: «هدیه از من و سارا است».

All right?

خیلی خوب؟

Got it?

فهمیدم؟

Good.

خوب

Next: "Bob and I had lunch."

بعدی: "من و باب ناهار خوردیم."

Okay?

باشه؟

Again, subject: "Bob and I".

باز هم موضوع: "باب و من".

"I had lunch".

"من ناهار خوردم".

Not: "me had lunch"; "I had lunch".

نه: "من ناهار خوردم"؛ "من ناهار خوردم".

Or here: "They promoted Bob and me."

یا اینجا: "آنها من و باب را تبلیغ کردند."

Okay?

باشه؟

Again, receiving the action.

باز هم دریافت عمل.

Okay?

باشه؟

"They" is the subject here, and this is the object.

«آنها» در اینجا فاعل است و این مفعول است.

There are multiple objects, but that's okay.

چندین شی وجود دارد، اما اشکالی ندارد.

Even if it's a multiple object, it still needs to be "me" if you're deciding between "I"

حتی اگر یک شی چندگانه باشد، اگر بین «من» و «من» تصمیم می گیرید، باز هم باید

and "me".

«من» باشد.

Last one here: "You and I are in this photo."

آخرین مورد اینجا: "من و تو در این عکس هستیم."

Okay?

باشه؟

"You and I".

"من و تو".

All right?

خیلی خوب؟

Now, also pay attention to the order, here.

حالا به ترتیب اینجا هم توجه کنید.

I didn't say: "I and you", I didn't say: "I and Bob", I didn't say: "I and Sarah".

نگفتم: من و تو، نگفتم: من و باب، نگفتم: من و سارا.

I said: "Sarah and I", "Bob and I", "You and I".

گفتم: من و سارا، من و باب، من و تو.

So, what's important is the "I" always comes last, whether you have...

بنابراین، آنچه مهم است این است که "من" همیشه آخر است، چه داشته باشی...

Even if you had five people's names.

حتی اگر نام پنج نفر را داشته باشی.

Right?

درست؟

Or three people's names: "Bob, Sarah, and I", that "I" comes last because it's more

یا اسم سه نفر: "باب، سارا و من" که "من" آخرش می آید چون اینطور

polite like that.

مودب تر است.

Okay.

باشه.

So: "You and I are in this photo", and here it's the subject so we used "I".

بنابراین: "من و تو در این عکس هستیم" و در اینجا موضوع است بنابراین ما از "من" استفاده کردیم.

But in this sentence: "It's you and me in this old photo."

اما در این جمله: «در این عکس قدیمی من و تو هستیم ».

It is who? "you and me".

این کیست؟ "تو و من".

Now, very often also after the verb "is" we use the object pronoun: "me".

اکنون، اغلب پس از فعل "است" از ضمیر مفعولی استفاده می کنیم: "من".

Okay?

باشه؟

"It's me".

"منم".

Not: "It's I"; "It's me".

نه: "این من هستم"؛ "منم".

"It's you and me in this old photo."

"این من و تو در این عکس قدیمی هستیم."

Did you get that?

گرفتی؟

We're going to find out in just a second when we do some examples.

زمانی که نمونه‌هایی را انجام می‌دهیم، در عرض یک ثانیه متوجه می‌شویم.

Okay?

باشه؟

Some practice.

مقداری تمرین

That's the best way to learn anything - lots of practice.

این بهترین راه برای یادگیری هر چیزی است - تمرین زیاد.

We're going to do that.

ما قصد داریم این کار را انجام دهیم.

All right, so now let's start putting these words into real sentences.

بسیار خوب، حالا بیایید شروع کنیم به قرار دادن این کلمات در جملات واقعی.

Okay?

باشه؟

So, your choices are "I", which is for a subject or "me" if it's an object.

بنابراین، انتخاب های شما «من» است که برای یک موضوع است یا «من» اگر یک مفعول است.

Okay?

باشه؟

Here we go.

در اینجا ما می رویم.

"My friends and _____ planned the party."

"دوستان من و _____ جشن را برنامه ریزی کردند."

Should it be "I" or "me"?

آیا باید "من" باشد یا "من"؟

"My friends and I".

"من و دوستانم".

Okay?

باشه؟

Because it's the subject of the sentence - you got it.

چون موضوع جمله است - متوجه شدید.

Next: "This shirt doesn't fit _____."

بعدی: "این پیراهن به _____ نمی آید."

"I" or "me"?

"من" یا "من"؟

"This shirt doesn't fit me."

"این پیراهن به من نمی آید."

Okay?

باشه؟

Again, receiving the action.

باز هم دریافت عمل.

All right?

خیلی خوب؟

Good.

خوب

"Jack and _____ met the client today."

"جک و _____ امروز با مشتری ملاقات کردند."

"I" or "me"?

"من" یا "من"؟

Think about it.

در مورد آن فکر کنید.

Is it a subject?

آیا موضوعی است؟

Is it an object?

آیا این یک شی است؟

What is it?

چیست؟

Is it doing the action?

آیا عمل را انجام می دهد؟

Is it receiving the action?

آیا اقدام را دریافت می کند؟

It's the subject, and therefore we need to say: "I".

این موضوع است و بنابراین باید بگوییم: «من».

Okay?

باشه؟

"Jack and I met the client."

من و جک با مشتری ملاقات کردیم.

Who's receiving the action in this sentence?

چه کسی عمل در این جمله را دریافت می کند؟

Who's the object?

شیء کیست؟

It's the client.

این مشتری است.

Right? "met the client".

درست؟ "با مشتری ملاقات کرد".

All right.

خیلی خوب.

Number four: "Robert, Jane, and _____ work together."

شماره چهار: "رابرت، جین و _____ با هم کار می کنند."

Is it "I" or "me"?

آیا "من" است یا "من"؟

Think about it.

در مورد آن فکر کنید.

Now we have several names in a row, but are they part of the subject or are they part

حالا ما چندین نام پشت سر هم داریم، اما آیا آنها جزء فاعل هستند یا

of the object?

جزء مفعول هستند؟

They are part of the subject, so therefore we have to say: "Robert, Jane, and I work

آنها بخشی از موضوع هستند، بنابراین باید بگوییم: "رابرت، جین و من

together."

با هم کار می کنیم."

You got it.

فهمیدی.

Good.

خوب

No more of these basic mistakes for you - no way.

دیگر از این اشتباهات اساسی برای شما خبری نیست - به هیچ وجه.

All right.

خیلی خوب.

Number five: "She called _____ yesterday."

شماره پنج: "او دیروز با _____ تماس گرفت."

"I" or "me"?

"من" یا "من"؟

Is it a subject?

آیا موضوعی است؟

Is it an object?

آیا این یک شی است؟

Think.

فکر.

"She called me".

"او به من زنگ زد".

Okay?

باشه؟

So: "She" was the subject, "called" is the verb.

پس: «او» فاعل بود، «نامید» فعل است.

Right?

درست؟

And called who?

و به کی زنگ زد؟

"me", so I received the action, so the word you have to use is "me", the object.

"من"، بنابراین من عمل را دریافت کردم، بنابراین کلمه ای که باید استفاده کنید "من" است، مفعول.

Good.

خوب

"Is this for _____?"

"این برای _____ است؟"

What?

چی؟

Blank.

جای خالی.

Is it "I" or "me"?

آیا "من" است یا "من"؟

"Is this for me?"

"آیا این برای من است؟"

Okay?

باشه؟

Again, you have a clue because you have the preposition "for"; "for me", "from me", "after

باز هم، شما یک سرنخ دارید زیرا حرف اضافه "برای" را دارید. "برای من"، "از من"، "پس از

me", "with me".

من"، "با من".

Right?

درست؟

I know you might get tired of hearing it, but it's when you hear it again and again

می دانم که ممکن است از شنیدن آن خسته شوید، اما زمانی که آن را بارها و بارها می شنوید

that eventually it becomes a voice in your mind; not just my video, but in your mind

در نهایت به صدایی در ذهن شما تبدیل می شود . نه فقط ویدیوی من، بلکه در ذهن شما

so that whenever you're going to speak or you're going to write, those word...

به طوری که هر وقت می خواهید صحبت کنید یا می خواهید بنویسید، آن کلمه...

This word "me" will come to you automatically, which is what you want; the way it does in

این کلمه "من" به طور خودکار برای شما می آید، همان چیزی است که شما می خواهید. روشی که در

your own language.

زبان خودتان انجام می دهد.

Okay?

باشه؟

It will flow more easily, and you can say it.

راحت‌تر جریان می‌یابد، و شما می‌توانید آن را بگویید.

Say it out loud as much as you can.

تا جایی که می توانید آن را با صدای بلند بگویید.

Say these sentences out loud to yourself.

این جملات را با صدای بلند به خودتان بگویید.

Go back, watch the video again, and read the sentences.

برگردید، دوباره ویدیو را تماشا کنید و جملات را بخوانید .

Read the correct sentences.

جملات صحیح را بخوانید.

The more you hear it, the more easily you will remember it and say the right things,

هر چه بیشتر آن را بشنوید، راحت‌تر آن را به خاطر می‌آورید و چیزهای درست را بیان می‌کنید

or write the correct ones.

یا موارد صحیح را می‌نویسید.

Next, number seven: "Bob and _____ are leaving early."

بعد، شماره هفت: "باب و _____ زودتر می روند."

"I" or "me"?

"من" یا "من"؟

Think about it.

در مورد آن فکر کنید.

Is it a subject?

آیا موضوعی است؟

Is it an object?

آیا این یک شی است؟

It's a subject, good, so we need to say: "I".

این یک موضوع است، خوب، بنابراین باید بگوییم: "من".

Okay?

باشه؟

"Bob and I are leaving early."

"من و باب زودتر می رویم."

Good.

خوب

Last...

آخر

The last one here: "They thanked _____ many times."

... آخری اینجا: "بارها از _____ تشکر کردند."

Okay?

باشه؟

"I" or "me"?

"من" یا "من"؟

Is it a subject?

آیا موضوعی است؟

Is it an object?

آیا این یک شی است؟

Okay?

باشه؟

It is an object, so we need to say: "me".

این یک شی است، پس باید بگوییم: «من».

"They" is the subject here.

«آنها» موضوع اینجاست.

Okay?

باشه؟

"me" is the object.

"من" مفعول است.

"They thanked me many times."

آنها بارها از من تشکر کردند.»

All right.

خیلی خوب.

I think you've got this.

من فکر می کنم شما این را دارید.

All right?

خیلی خوب؟

It's so important.

خیلی مهمه

But here's a little something that I think will help you to remember.

اما در اینجا یک نکته کوچک وجود دارد که فکر می کنم به شما کمک می کند به خاطر بسپارید.

Okay?

باشه؟

I was going to tell you earlier, but I'm going to tell you now.

قبلا میخواستم بهت بگم ولی الان میگم

This is just a sentence you could say to yourself to help you remember whether to use "I" or

این فقط جمله ای است که می توانید با خود بگویید تا به شما کمک کند به یاد بیاورید که از "من" یا

"me".

"من" استفاده کنید.

So, the sentence is: "I'll call you or you call me."

بنابراین، جمله این است: "من به شما زنگ می زنم یا شما با من تماس می گیرید."

All right?

خیلی خوب؟

You see, here, it's the subject; here it's the object.

می بینید، اینجا موضوع است. اینجا آن شی است.

"I'll call you or you call me."

"من به شما زنگ می زنم یا شما با من تماس می گیرید."

All right.

خیلی خوب.

Sounds good.

به نظر خوب می رسد.

Thanks for watching all the way to the end because this is such an important subject.

از اینکه تا انتها تماشا کردید متشکرم زیرا این موضوع بسیار مهمی است.

You really don't want to make this kind of mistake ever in anything official.

شما واقعاً نمی خواهید هرگز در هیچ کاری رسمی چنین اشتباهی انجام دهید.

It's different, even when you're speaking, speak correctly.

فرق می کند، حتی وقتی دارید صحبت می کنید، درست صحبت کنید.

Okay?

باشه؟

Don't try to use slang, even if you hear people saying that.

سعی نکنید از زبان عامیانه استفاده کنید، حتی اگر می شنوید که مردم چنین می گویند.

Don't do that.

این کار را نکن

This is sort of very fundamentally, important, correct English.

این یک نوع انگلیسی بسیار اساسی، مهم و صحیح است.

All right?

خیلی خوب؟

So, master it.

بنابراین، بر آن مسلط شوید.

And don't forget to subscribe so you can keep getting lessons like this, which will help

و فراموش نکنید که مشترک شوید تا بتوانید دروسی از این دست را دریافت کنید، که

you to learn much more quickly, much more easily.

به شما کمک می‌کند خیلی سریع‌تر و راحت‌تر یاد بگیرید .

I just try to focus on what really matters; I don't try to cover everything - only the

من فقط سعی می کنم روی آنچه واقعاً مهم است تمرکز کنم. من سعی نمی کنم همه چیز را پوشش دهم - فقط

things that really make a difference to you.

چیزهایی که واقعاً برای شما تفاوت ایجاد می کنند.

Okay?

باشه؟

So, subscribe.

بنابراین، مشترک شوید.

And I learned recently that on YouTube you not only have to subscribe; you also have

و اخیراً فهمیدم که در یوتیوب نه تنها باید مشترک شوید. شما همچنین باید

to do something called ringing the bell.

کاری به نام زنگ زدن انجام دهید.

So, next to the "Subscribe" button there's a bell, and if you ring it, it means that

بنابراین، در کنار دکمه "اشتراک" یک زنگ وجود دارد، و اگر آن را بزنید، به این معنی است که

they will notify you whenever I have a new lesson.

هر زمان که درس جدیدی داشته باشم به شما اطلاع خواهند داد .

Okay?

باشه؟

Because when you subscribe, then I guess you want to know when I have a new lesson.

چون وقتی مشترک می‌شوید، حدس می‌زنم می‌خواهید بدانید چه زمانی درس جدیدی دارم.

All right?

خیلی خوب؟

And that's true for all your subscriptions, by the way, so remember that.

و این برای همه اشتراک‌های شما صادق است ، پس این را به خاطر بسپارید.

Okay?

باشه؟

Thanks very much for watching.

خیلی ممنون که تماشا کردید

Don't forget to go to www.engvid.com to do a quiz on this so you can really master it.

فراموش نکنید که برای انجام یک مسابقه در این مورد به www.engvid.com بروید تا بتوانید واقعاً به آن مسلط شوید.

All right?

خیلی خوب؟

We always have quizzes, we have... almost always, and we have more than a thousand lessons,

ما همیشه آزمون داریم، تقریبا همیشه داریم، و بیش از هزار درس داریم،

so go there and continue to improve your English.

پس به آنجا بروید و به بهبود زبان انگلیسی خود ادامه دهید.

Thanks very much for watching.

خیلی ممنون که تماشا کردید

Bye for now.

فعلا خداحافظ.