THE CONDITIONALS 0,1,2 & 3 Conditionals + Free PDF | English Grammar Lesson

Hi there, this is Harry and welcome back to Advanced English lessons with Harry.

سلام، این هری است و به درس های پیشرفته انگلیسی با هری خوش آمدید.

And in this particular class, we're going to look at the conditional tenses.

و در این کلاس خاص، ما به زمان های شرطی نگاه می کنیم.

Quite a lot of the viewers and listeners have asked me to look at and come up with some

تعداد زیادی از بینندگان و شنوندگان از من خواسته اند تا

helpful tips in relation to the conditionals.

نکات مفیدی را در رابطه با شرطی ها ببینم و به آنها برسم.

Because they are tricky, and they do find them difficult.

زیرا آنها حیله گر هستند و آنها را دشوار می دانند.

Now, in fact, I do have a grammar course which goes through these conditionals in much more

اکنون، در واقع، من یک دوره گرامر دارم که این شرایط شرطی را در زمینه بسیار بیشتر و با

context, much more detail.

جزئیات بیشتر طی می کند.

So check out the link below if you want to look at that particular grammar course.

بنابراین اگر می خواهید به آن دوره گرامر خاص نگاه کنید، پیوند زیر را بررسی کنید.

So we're going to give you an overview here, some helpful hints and tips as to how you

بنابراین ما در اینجا قصد داریم به شما یک نمای کلی، نکات و نکات مفیدی در مورد نحوه

use them, and how you recognise them.

استفاده از آنها و نحوه تشخیص آنها ارائه دهیم.

And remember, what we're trying to do is to help you to improve your knowledge of the

و به یاد داشته باشید، آنچه ما در تلاش هستیم انجام دهیم این است که به شما کمک کنیم دانش خود را در مورد

English language to help you to have better conversations, better business English, and

زبان انگلیسی بهبود بخشید تا به شما کمک کند مکالمات بهتری داشته باشید، انگلیسی تجاری بهتری داشته باشید و

better conversational style, English, how you can communicate much, much better.

سبک مکالمه بهتری داشته باشید، انگلیسی، نحوه برقراری ارتباط بسیار بسیار بهتر.

So we look at phrasal verbs, all sorts of expressions, and then this particular lesson,

بنابراین ما به افعال عبارتی، انواع عبارات، و سپس این درس خاص،

we're looking at some grammar points relating to those conditional tenses.

به برخی نکات دستور زبان مربوط به آن زمان های شرطی نگاه می کنیم.

Okay, so let's get started I'm going to go through there are four in particular, okay,

خوب، پس بیایید شروع کنیم، من چهار شرط خاص وجود دارد، خوب،

the zero, one, two, and three, so four particular conditionals.

صفر، یک، دو و سه، بنابراین چهار شرط خاص.

Zero conditional, conditional one, condition two, and conditional three.

صفر مشروط، مشروط یک، شرط دو و مشروط سه.

So I'll explain them to you in a little bit of detail.

بنابراین من آنها را با جزئیات کمی برای شما توضیح خواهم داد .

But as I said, remember, there is a grammar course that you can get access to.

اما همانطور که گفتم، به یاد داشته باشید، یک دوره گرامر وجود دارد که می توانید به آن دسترسی داشته باشید.

Okay, so let's start with zero conditional.

خوب، پس بیایید با صفر شرطی شروع کنیم.

So when we're looking at zero conditional, it's the first of the four conditionals.

بنابراین وقتی به صفر شرطی نگاه می کنیم، اولین مورد از چهار شرطی است.

And usually, zero conditional is talking about something that is factual, okay?

و معمولاً شرطی صفر صحبت کردن در مورد چیزی است که واقعی است، خوب؟

It's something that is generally true, and something that doesn't usually change.

این چیزی است که به طور کلی درست است، و چیزی است که معمولا تغییر نمی کند.

So let me give you an example of that.

پس اجازه بدهید مثالی از آن برای شما بزنم.

If or when it snows, the roads, or the footpaths get slippery and are very dangerous.

اگر یا زمانی که برف می بارد، جاده ها یا مسیرهای پیاده رو لغزنده می شوند و بسیار خطرناک هستند.

So that's a fact.

پس این یک واقعیت است.

Okay, so if or when, and you can use either them if or when it snows, the footpath gets

خوب، پس اگر یا وقتی، و اگر برف می بارد یا زمانی که می بارد، می توانید از آنها استفاده کنید، مسیر پیاده روی

slippery, and very dangerous.

لغزنده و بسیار خطرناک می شود.

So that's an example of zero conditionals.

پس این مثالی از شرطی صفر است.

Something about general truth, you can also say something like, If you boil water under

چیزی در مورد حقیقت کلی، شما همچنین می توانید چیزی مانند این را بگویید، اگر آب زیر

hunt at 100 degrees, it evaporates it turns into steam.

شکار را با دمای 100 درجه بجوشانید، تبخیر می شود و تبدیل به بخار می شود.

That's a general truth.

این یک حقیقت کلی است.

So if you boil water at 100 degrees, it evaporates and turns into steam.

بنابراین اگر آب را در دمای 100 درجه بجوشانید، تبخیر شده و تبدیل به بخار می شود.

So a good example, again, of our zero conditional.

بنابراین یک مثال خوب، دوباره، از صفر شرطی ما.

Okay, so let's look then at conditional one, or the first conditional.

خوب، پس بیایید به یک مشروط یا شرط اول نگاه کنیم.

So when we're talking about the first conditional, we're talking about something real in present

بنابراین وقتی در مورد شرط اول صحبت می کنیم، در مورد چیزی واقعی در زمان حال صحبت می کنیم

time, okay.

، بسیار خوب.

And it's probably the easiest one and the one that we use most frequently.

و احتمالاً ساده ترین و یکی از مواردی است که ما اغلب استفاده می کنیم.

So we use it with what we call an IF clause that's really important, we'll have two clauses

بنابراین ما آن را با چیزی که یک بند IF می نامیم استفاده می کنیم که واقعاً مهم است، ما دو بند

in these conditionals.

در این شرط ها خواهیم داشت.

The first clause will be the if clause.

اولین بند عبارت if خواهد بود.

And the second clause is often referred to as the main clause.

و از بند دوم اغلب به عنوان بند اصلی یاد می شود.

And that's where we will see the word will.

و اینجاست که ما کلمه اراده را خواهیم دید.

So when we use the first conditional will always see if and will, but not together,

بنابراین وقتی از شرطی اول استفاده می کنیم همیشه خواهیم دید اگر و خواهد بود، اما نه با هم،

they have to be in separate clauses.

آنها باید در بندهای جداگانه باشند.

So the first clause if with the present simple, and then the main clause or the second clause,

بنابراین بند اول اگر با حال ساده باشد و سپس بند اصلی یا بند دوم

which will contain will, okay, so for example, if I see him, I will tell him, you said hello,

که حاوی اراده باشد، بسیار خوب، مثلاً اگر او را ببینم به او می گویم، شما سلام کردید،

if I see him, I will tell him you said hello.

اگر او را ببینم، به او می گویم که سلام کردی.

So that's if plus the simple present if I see him, and then the main clause or the second

پس اگر بعلاوه حال ساده اگر او را ببینم، و سپس بند اصلی یا

clause, I will tell him, you said hello.

بند دوم، به او می گویم، شما سلام کردید.

So, if and will now you can also turn those around, and you can say, I will tell him you

بنابراین، اگر و می‌خواهید، اکنون می‌توانید آن‌ها را نیز برگردانید، و می‌توانید بگویید، به او می‌گویم که شما یک مقدار را

set a low.

کم کنید.

If I see him, there's no no difference in that at all.

اگر من او را ببینم، هیچ تفاوتی در آن وجود ندارد.

You can put the if clause first.

شما می توانید بند if را در ابتدا قرار دهید.

Or you can put the if clause second, you can put the main clause first or the main clause

یا می توانید بند if را در درجه دوم قرار دهید، می توانید بند اصلی را اول یا بند اصلی را در درجه دوم قرار دهید

second.

.

It doesn't matter so long as and this is really, really important.

تا زمانی که و این واقعاً بسیار مهم است، مهم نیست.

You separate if and will always keep if unwilling, separate.

اگر جدا می‌شوید و اگر نخواهید همیشه حفظ می‌کنید، جدا می‌شوید.

Okay, so let's look then at the second conditional.

خوب، پس بیایید به شرطی دوم نگاه کنیم.

Now, when we get on to the second and third conditional, they're getting a little bit

حالا، وقتی به شرطی دوم و سوم می‌رسیم، آنها کمی

more complicated, okay, so you just have to take your time to understand them.

پیچیده‌تر می‌شوند، خوب، بنابراین شما فقط باید برای درک آنها وقت بگذارید.

But if you understand the basic rules, it makes them a lot easier.

اما اگر قوانین اساسی را درک کنید، آنها را بسیار ساده تر می کند.

So let's start with the second conditional.

پس بیایید با شرطی دوم شروع کنیم.

Okay, so when we're talking about the second conditional, it's about unreal things in the

بسیار خوب، پس وقتی در مورد شرط دوم صحبت می کنیم، در مورد چیزهای غیر واقعی در

present.

زمان حال است.

So something that's unlikely it might, but it's unlikely to happen.

بنابراین چیزی که بعید است ممکن است، اما بعید است که رخ دهد.

So this is our second conditional, the basic rule of it is that it's an unreal situation

بنابراین این دومین شرط ماست، قاعده اساسی آن این است که وضعیتی غیر واقعی

in the present.

در زمان حال است.

Okay?

باشه؟

And when we talk about it, we are using if, and would and here's the difference between

و وقتی در مورد آن صحبت می کنیم، از if و will استفاده می کنیم و در اینجا تفاوت بین

the first and the second conditional.

شرطی اول و دوم وجود دارد.

In the first conditional we used if and will, because it's about real situations.

در شرطی اول از if and will استفاده کردیم، زیرا در مورد موقعیت های واقعی است.

And in the second condition, conditional, it's unreal situations, and therefore, we're

و در شرط دوم، مشروط، موقعیت‌های غیر واقعی است، و بنابراین، از

using if, and wood, but the main rule still applies if in one clause would in another

if و چوب استفاده می‌کنیم، اما قانون اصلی همچنان اعمال می‌شود اگر در یک بند در

clause that never together, okay, so, if in the first clause would in the second, or again,

بند دیگری که هرگز با هم نیست، خوب، بنابراین، اگر در اولی بند در دومی خواهد بود، یا دوباره، می

you can reverse them would in the first clause, and then if, in the second, okay, so it's

توانید آنها را در بند اول معکوس کنید، و سپس اگر، در دومی، okay، بنابراین اگر

if and here we use the past tense, so if plus the past simple, okay, and then would with

و در اینجا از زمان گذشته استفاده می کنیم، بنابراین اگر به علاوه گذشته ساده، okay، و then would با

the bare infinitive of the verb, so let me give you an example.

مصدر خالی فعل، بنابراین اجازه دهید برای شما مثالی بزنم.

If I were you, I would go to the doctor, if I were you, I would go to the doctor, so you're

من اگه جای تو بودم میرفتم دکتر، اگه جای تو بودم میرفتم دکتر پس

not feeling very well, you're talking to your friend.

حالت زیاد خوب نیست با دوستت حرف میزنی .

And he or she tells you, if I were you, I would go to the doctor.

و او به شما می گوید، اگر من جای شما بودم، به دکتر می رفتم.

So he's given you or she's given you some advice.

بنابراین او به شما توصیه می کند یا او به شما توصیه می کند.

So here we have if plus the past simple if I were you, and then the main clause, I would

بنابراین در اینجا اگر من جای شما بودم اگر به علاوه گذشته ساده و سپس بند اصلی، من می

go and that's that bare infinitive, I would go to the doctor.

رفتم و این همان مصدر ساده است، به دکتر می رفتم.

Now, we're using 'were' instead of 'was' because when we talk about that second conditional.

اکنون، ما از «بود» به جای «بود» استفاده می‌کنیم، زیرا وقتی در مورد آن شرط دوم صحبت می‌کنیم.

The verb to be always is were not was.

فعل to be always is were not was was.

So if I were you, I would go to the doctor.

پس من اگه جای تو بودم میرفتم دکتر

Or reverse it, I would go to the doctor, if I were you.

یا برعکسش کنم، اگه جای شما بودم میرفتم دکتر.

So the meaning is exactly the same.

پس معنی دقیقاً یکسان است.

It doesn't matter which clause you put first, which clause you put second, so long as if,

مهم نیست که کدام بند را اول، کدام بند را در درجه دوم قرار دهید، تا زمانی که اگر،

and words are in different clauses really, really important.

و کلمات در بندهای مختلف واقعاً بسیار مهم هستند.

If I were taller, I would be a basketball player.

اگر بلندتر بودم بسکتبالیست می شدم .

If I were taller, I would be a basketball player.

اگر بلندتر بودم بسکتبالیست می شدم .

Okay, I'm not going to be any taller than I am now.

خوب، من قد بلندتر از الان نخواهم شد .

So it's virtually impossible.

بنابراین عملاً غیرممکن است.

It's an unreal situation.

این یک وضعیت غیر واقعی است.

And therefore we're using that second conditional.

و بنابراین ما از آن شرطی دوم استفاده می کنیم.

And if it's a second conditional, you have to have if, and you have to have what does

و اگر شرط دوم باشد، باید اگر داشته باشی، و باید چیزی را داشته باشی که

not will, it must be wood.

نخواهد، باید چوب باشد.

And occasionally, it can be could or might, yeah, okay, so if in one clause with the past

و گاهی اوقات، ممکن است یا ممکن باشد، بله، خوب است، بنابراین اگر در یک بند با گذشته

simple, and then the main clause, or the second clause would awkward.

ساده، و سپس بند اصلی، یا بند دوم نامناسب خواهد بود.

Okay.

باشه.

So that's this second conditional.

پس این مشروط دوم است.

And it's about unreal presents situations, but we express it by using the past tenses.

و در مورد موقعیت های حال غیر واقعی است، اما ما آن را با استفاده از زمان های گذشته بیان می کنیم.

So it sounds a little bit complicated.

بنابراین کمی پیچیده به نظر می رسد.

But when you work through it, you'll understand.

اما وقتی از طریق آن کار کنید، متوجه خواهید شد.

So as I used in my example, if I were you, I would do this.

بنابراین همانطور که در مثالم استفاده کردم، اگر من جای شما بودم، این کار را انجام می دادم.

If I were younger, I would be a film star.

اگر جوان تر بودم، ستاره سینما می شدم.

So it's all about advice or situations, perhaps, unreal, and therefore unlikely to happen.

بنابراین همه چیز در مورد توصیه ها یا موقعیت هایی است، شاید غیر واقعی، و بنابراین بعید است اتفاق بیفتد.

And that's why we use that second conditional.

و به همین دلیل است که از آن شرطی دوم استفاده می کنیم.

Okay, let's

خوب، اجازه دهید

take a look at the third conditional.

نگاهی به شرطی سوم بیندازیم.

So we've looked at zero, we've looked at first, and second.

بنابراین ما به صفر نگاه کرده ایم، اول و دوم را بررسی کرده ایم.

And now finally, we're going to look at the third conditional.

و اکنون در نهایت، به سومین مشروط نگاه می کنیم .

If you do like this particular lesson, then please remember to like the video and subscribe

اگر این درس خاص را دوست دارید، لطفاً به یاد داشته باشید که ویدیو را لایک کنید و

to the channel, because it really, really helps.

در کانال مشترک شوید، زیرا واقعاً کمک می کند.

So here, when we're talking about the third conditional, it's about unreal situations

بنابراین در اینجا، وقتی در مورد شرط سوم صحبت می کنیم، دوباره در مورد موقعیت های غیر واقعی است

again, but unreal situations in the past, and this is the difference between the second

، اما موقعیت های غیر واقعی در گذشته، و این تفاوت بین

and the third conditional.

شرطی دوم و سوم است.

The second conditional was unreal situations now.

شرط دوم در حال حاضر موقعیت های غیر واقعی بود .

And the third conditional is unreal situations in the past.

و شرط سوم موقعیت های غیر واقعی در گذشته است.

So it's either something that happened in the past or didn't happen in the past.

بنابراین یا چیزی است که در گذشته اتفاق افتاده یا در گذشته اتفاق نیفتاده است.

Now, the basic rule is, again, we need if and we use if with past perfect or could be

حال، قاعده اساسی این است که، دوباره، ما نیاز داریم اگر و ما از if با گذشته کامل یا ممکن است

past perfect, continuous.

گذشته کامل، استمراری استفاده کنیم.

And then the main clause again, we have to use wood, and we use the perfect bare infinitive.

و دوباره بند اصلی، ما باید از چوب استفاده کنیم، و از مصدر کامل بدون استفاده استفاده می کنیم.

So let me give you an example.

بنابراین اجازه دهید برای شما مثالی بزنم.

If I hadn't driven my car so fast, I wouldn't have crashed it.

اگر ماشینم را به این سرعت رانندگی نمی‌کردم، تصادف نمی‌کردم.

If I hadn't driven my car so fast.

اگر ماشینم را به این سرعت رانندگی نمی کردم.

I wouldn't have crashed it.

من آن را تصادف نمی کند.

So if followed by the as perfect if I hadn't driven Okay, past perfect if I hadn't driven

بنابراین اگر به‌عنوان بی‌نقص دنبال می‌شد اگر من رانندگی نمی‌کردم خوب، اگر ماشینم را به این سرعت رانندگی نمی‌کردم، گذشته کامل بود،

my car so fast, and then the next clause, I wouldn't have and here's our perfect wouldn't

و سپس بند بعدی، این کار را نمی‌کردم و اینجاست که کامل ما

have crashed.

تصادف نمی‌کرد.

So present perfect, I wouldn't have crashed it or my car.

بنابراین در حال حاضر کامل است، من آن را یا ماشینم تصادف نمی کردم.

Okay, so my sentences, if I hadn't driven my car so fast, I wouldn't have crashed it.

خوب، پس جملات من، اگر ماشینم را به این سرعت رانندگی نمی کردم، تصادف نمی کردم.

And this is an example of the third conditional, it's unreal, because what actually happened

و این نمونه ای از شرطی سوم است، غیر واقعی است، زیرا آنچه در واقع اتفاق افتاد این

was I did drive my car too quickly.

بود که ماشینم را خیلی سریع رانندگی کردم.

And I did crash it.

و من آن را تصادف کردم.

But if I hadn't, and this is the unreal past situation, if I hadn't driven the car so fast,

اما اگر نبودم و این وضعیت غیر واقعی گذشته است، اگر ماشین را به این سرعت رانندگی نمی کردم،

I wouldn't have crashed it.

تصادف نمی کردم.

And again, like all the other conditional tenses that we've looked at, we have to keep

و دوباره، مانند تمام زمان‌های شرطی دیگری که بررسی کردیم، باید

the if, and would in separate clauses.

if و would را در بندهای جداگانه نگه داریم.

And again, it doesn't matter which one you have first if, as the first clause, then the

و باز هم، فرقی نمی‌کند که اول کدام را داشته باشید، اگر، به عنوان بند اول، سپس

main clause second, or the main clause first and the if clause second, so long as if, and

بند اصلی دوم، یا بند اصلی اول و اگر بند دوم، تا زمانی که اگر، و

would do not appear in the same clause.

در همان قسمت ظاهر نمی‌شوند. عبارت.

If I had known you were sick, I would have called you, if I had known you were sick,

اگر می دانستم مریض هستی بهت زنگ می زدم، اگر می دانستم مریض هستی بهت زنگ می

I would have called you.

زدم.

So I didn't know you were sick, and I didn't call you.

بنابراین من نمی دانستم شما مریض هستید و به شما زنگ نزدم.

That's the facts.

این حقایق است.

But you were sick, and it's too late now, because you're better.

اما تو مریض بودی و الان خیلی دیر است، چون بهتر شدی.

And I didn't call you so it's something unreal in the past, if I had known, and so we've

و من با شما تماس نگرفتم، بنابراین اگر می‌دانستم، در گذشته چیزی غیر واقعی است، و بنابراین ما

got that if plus the past perfect.

آن را به اضافه گذشته کامل داریم.

If I had known you were sick, I would have called you.

اگه میدونستم مریض هستی بهت زنگ میزدم

Or I would have visited visited you.

وگرنه از شما بازدید میکردم

Okay, so it's that present perfect with would.

بسیار خوب، پس آن را که در حال حاضر کامل با اراده است.

Okay, so really good examples of the third conditional.

بسیار خوب، نمونه های بسیار خوبی از شرطی سوم.

So zero conditional is about something that is a general truth.

بنابراین شرطی صفر در مورد چیزی است که یک حقیقت کلی است.

The first conditional is about the real present.

شرط اول در مورد حال واقعی است.

The second conditional is about unreal present.

شرط دوم در مورد حال غیر واقعی است.

And then the third conditional and this is the big difference is about on real past.

و سپس شرط سوم و این تفاوت بزرگ در مورد گذشته واقعی است.

Okay, so something general truth, something that happens now, zero conditional, something

خوب، پس یک حقیقت کلی، چیزی که اکنون اتفاق می افتد، صفر شرطی، چیزی

that's going to happen real in the present, either now or immediately in the future, will

که قرار است در زمان حال واقعی اتفاق بیفتد، چه در حال حاضر یا بلافاصله در آینده،

be the first conditional, if I see him, I will tell him you set a low.

اولین شرطی خواهد بود، اگر او را ببینم، به او می گویم که شما تنظیم کرده اید. یک کم

So that's a real situation.

پس این یک وضعیت واقعی است.

The second conditional is unreal present, if I were you, but I'm not if I were you,

شرط دوم حاضر غیر واقعی است، اگر من جای شما بودم، اما اگر جای شما نبودم،

I would go to the doctor.

به دکتر مراجعه می کردم.

And we're using the past tense to describe that.

و ما از زمان گذشته برای توصیف آن استفاده می کنیم .

And then finally, with the third conditional on real past, something that did happen in

و در نهایت، با شرط سوم مشروط به گذشته واقعی، چیزی که در گذشته اتفاق افتاده

the past, or something that didn't happen in the past, you can't change it.

یا چیزی که در گذشته اتفاق نیفتاده است، نمی‌توانید آن را تغییر دهید.

But so you use this if and would, if I had known you were sick, I would have called you.

اما اگر می‌خواستی از این استفاده می‌کردی، اگر می‌دانستم بیمار هستی، با تو تماس می‌گرفتم.

If I had known I needed money, I would have stopped at the ATM machine.

اگر می دانستم به پول نیاز دارم، در دستگاه خودپرداز توقف می کردم.

So the fact is, you didn't and you didn't know you needed money, you didn't stop at

بنابراین واقعیت این است که شما به پول نیاز ندارید و نمی‌دانستید، در

the the ATM machine, and therefore you couldn't go to the cinema or go somewhere else.

دستگاه خودپرداز توقف نکرده‌اید، و بنابراین نمی‌توانید به سینما بروید یا جای دیگری بروید.

Okay, so all really, really good examples of that third conditioner.

بسیار خوب، پس همه نمونه های واقعاً بسیار خوبی از آن نرم کننده سوم.

Okay, so you need to practice zero, not so important, but just to know it, but the most

خوب، پس باید صفر را تمرین کنید، نه چندان مهم، بلکه فقط برای دانستن آن، اما

important first, second, third conditions and try to practice making sure that you leave

مهم ترین شرایط اول، دوم، سوم و سعی کنید تمرین کنید مطمئن شوید که

those clauses separate if and will to separate clauses.

آن بندها را جدا از هم می گذارید اگر و اراده کنید تا بندهای جدا را جدا کنید.

If and would two separate clauses.

اگر و دو بند جداگانه.

Change them around if you like would and if, will and if, it doesn't matter, it won't change

اگر دوست دارید آنها را تغییر دهید و اگر، اراده کنید و اگر، مهم نیست، معنی را تغییر نمی دهد

the meaning the meaning will exactly the same but never ever never ever put if and will

معنی دقیقاً یکسان خواهد بود، اما هرگز هرگز هرگز اگر و اراده

or if and would in the same clause.

یا اگر و خواهد را در یک بند قرار ندهید. .

So when you check it and check your answers against any tests that you're doing, make

بنابراین، وقتی آن را بررسی می‌کنید و پاسخ‌های خود را در برابر تست‌هایی که انجام می‌دهید بررسی می‌کنید، از

sure the separate Okay, make sure if it's the first conditional if and will if it's

Okay جداگانه اطمینان حاصل کنید، مطمئن شوید که آیا شرطی اول است اگر شرطی دوم است و اگر

the second conditional and you're talking about an unreal present, if I were okay and

شرطی دوم است و در مورد یک هدیه غیر واقعی صحبت می‌کنید، اگر من خوب بودم و

then if it's the third conditional that you have to use, make sure you're using if with

اگر سومین شرطی است که باید از آن استفاده کنید، مطمئن شوید که از if با

that past perfect you have to see it if the past perfect and would with the present perfect

آن گذشته کامل استفاده می کنید، باید ببینید که آیا گذشته کامل است و با حال کامل خواهد بود

and if you follow those basic rules and do some practice, you will be able to understand

و اگر از آن قوانین اساسی پیروی می کنید و کمی تمرین کنید،

those conditionals much much easier and as I said before that I've got a grammar course

خیلی راحت‌تر می‌توانید آن شرط‌ها را درک کنید و همانطور که قبلاً گفتم من یک دوره گرامر دارم

that goes into these in much more detail, please check out the link below.

که با جزئیات بسیار بیشتری به آنها می‌پردازد، لطفاً پیوند زیر را بررسی کنید.

If you have any questions come back to me on www.englishlessonviaskype.com.

اگر سوالی دارید به من در www.englishlessonviaskype.com مراجعه کنید.

Always happy to hear from you and always happy to include your suggestions as this one was

همیشه خوشحالم که از شما می شنوم و همیشه خوشحالم که پیشنهادات شما را درج می کنم، زیرا این پیشنهاد

a suggestion from some of our listeners and our readers okay thanks for listening thanks

پیشنهادی از سوی برخی از شنوندگان و خوانندگان ما بود، بسیار خوب، ممنون که گوش دادید، ممنون که به من

for joining me join me again soon

پیوستید، به زودی دوباره به من بپیوندید