Learn English: Using AT, IN THE, AGO, and more words to talk about time

Hello. I'm Gill at www.engvid.com,

سلام. من گیل در www.engvid.com هستم،

and today's lesson, we're looking at how to talk about days and times.

و درس امروز، ما به نحوه صحبت در مورد روزها و زمان ها نگاه می کنیم.

And we're going to start by looking at prepositions, because sometimes

و ما با نگاه کردن به حروف اضافه شروع می کنیم، زیرا گاهی

it's a little bit confusing which preposition to use for particular references to the day

اوقات کمی گیج کننده است که از کدام حرف اضافه برای ارجاعات خاص به روز

or the time. Okay?

یا ساعت استفاده کنیم. باشه؟

So, there are two main prepositions. There's "at" and there's "in", and "in the" usually

بنابراین، دو حرف اضافه اصلی وجود دارد. "در" وجود دارد و "در" وجود دارد، و "در" معمولاً

or always, probably. So, with "at", we can have the... A specific time on the clock:

یا همیشه احتمالاً وجود دارد. بنابراین، با «در»، می‌توانیم... یک زمان مشخص در ساعت داشته باشیم:

"At 2pm" or "At 2:00", "At 2:30", "At midnight", all the times on the clock or on your watch

«ساعت 2 بعدازظهر» یا «ساعت 2:00»، «ساعت 2:30»، «در نیمه شب»، همه زمان‌ها در ساعت ساعت یا ساعت شما

is "at". And then when you're referring to mealtimes: "At breakfast time", "At lunchtime",

"در" است. و سپس وقتی به زمان غذا اشاره می‌کنید: «در وقت صبحانه»، «وقت ناهار»،

"At teatime". We like teatime, here in the UK. It's very traditional. Around 4:00, nice

«در زمان صرف چای». ما اینجا در بریتانیا وقت چای را دوست داریم . خیلی سنتی است حدود ساعت 4:00، یک

cup of tea. Lovely. "At teatime", "At dinnertime", and "At night". Okay? So, "At night". But

فنجان چای خوب. دوست داشتني. «در وقت چای»، «به وقت شام» و «در شب». باشه؟ بنابراین، "در شب".

when it comes to other words that are linked with morning, afternoon, evening, night - we

اما وقتی صحبت از کلمات دیگری می شود که با صبح، بعد از ظهر، عصر، شب مرتبط هستند -

use a different preposition. So, it's just "night" that has "at" with it there, and then

از حرف اضافه دیگری استفاده می کنیم. بنابراین، فقط «شب» است که «در» در آنجا دارد، و سپس ساعت

the mealtime, and the specific times on your watch.

غذا، و زمان‌های خاص در ساعت شما.

Okay, so let's have a look at the "in" preposition, and see what goes with "in". So, you can say:

بسیار خوب، پس بیایید نگاهی به حرف اضافه "in" بیندازیم و ببینیم با "in" چه می شود. پس می توان گفت:

"In the morning", "In the afternoon", "In the daytime", meaning anytime during the day.

«صبح»، «بعدازظهر»، «در روز» یعنی هر زمانی در طول روز.

"In the daytime", "In the middle of the day", so that's roughly maybe midday, 12:00 or 1:00,

"در روز"، "در وسط روز"، بنابراین تقریباً ممکن است ظهر، ساعت 12:00 یا 1:00،

2:00, that sort of time. "In the middle of the day". "In the evening". You can also say:

2:00، آن زمان باشد. "میان روز". "دربعدازظهر". شما همچنین می توانید بگویید:

"In the night", which has the sort of meaning: "During the night".

"در شب" که به نوعی به معنای "در طول شب" است.

We've got: "At night" there, but you can say: "In the night" meaning:

ما داریم: "در شب" آنجا، اما می توان گفت: "در شب" یعنی:

"Oh, I woke up in the night because I'd had a bad dream."

"اوه، من شب از خواب بیدار شدم زیرا خواب بدی دیده بودم."

So: "I woke up during the night because I had a bad dream." So you can use

پس: «شب از خواب بیدار شدم چون خواب بدی دیدم». بنابراین می توانید

it with "night" with both prepositions. Okay? And then: "In the middle of the night". You

آن را با "شب" با هر دو حرف اضافه استفاده کنید. باشه؟ و سپس: «در نیمه شب». همچنین

can also say: "I woke up in the middle of the night." Okay, so I hope that helps to

می توانید بگویید: «نیمه شب از خواب بیدار شدم ». بسیار خوب، بنابراین امیدوارم که کمک کند

make clear which preposition to use. And now we're going to move on and look at some

تا مشخص شود کدام حرف اضافه باید استفاده شود. و اکنون می رویم و به برخی از

past, present, and future words. Okay.

کلمات گذشته، حال و آینده نگاه می کنیم. باشه.

Okay, so moving on to look at some words about the past, the present, and the future. Okay?

بسیار خوب، پس با نگاهی به چند کلمه در مورد گذشته، حال و آینده ادامه دهید. باشه؟

Past, present, future. We have, for example: "yesterday". Yesterday was Tuesday.

گذشته حال آینده. مثلاً داریم: «دیروز». دیروز سه شنبه بود

"Today". Today is Wednesday. "Tomorrow", tomorrow is Thursday. Okay? Yesterday, today, tomorrow.

"امروز". امروز چهارشنبه است. "فردا"، فردا پنجشنبه است. باشه؟ دیروز امروز فردا.

Then, when you're talking about different parts of today-okay?-we use "this", so you

سپس، وقتی در مورد بخش‌های مختلف امروز صحبت می‌کنید - باشه؟ - از "این" استفاده می‌کنیم، بنابراین

say: "This morning". That is whether it is morning at the moment:

می‌گویید: "امروز صبح". یعنی در حال حاضر صبح است:

"This morning we are going to do something" or you can say: "This morning we had our breakfast at 9:00." So,

"امروز صبح می خواهیم کاری انجام دهیم" یا می توانید بگویید: "امروز صبح ساعت 9 صبحانه خوردیم." بنابراین،

"this morning" you can use in the present or the past. "This morning", "this afternoon".

"امروز صبح" می توانید در زمان حال یا گذشته استفاده کنید. "امروز صبح"، "امروز بعد از ظهر".

And again, oh, you could say: "This afternoon we will", so that's like future,

و دوباره، آه، می توانید بگویید: "امروز بعدازظهر ما خواهیم کرد"، بنابراین مانند آینده است،

or: "This afternoon we are doing something", in the present.

یا: "امروز بعدازظهر ما داریم کاری انجام می دهیم"، در زمان حال.

So you can use these past, present, future, but it's all with:

بنابراین شما می توانید از این گذشته، حال، آینده استفاده کنید، اما همه اینها با:

"This morning", "This afternoon", "This evening", but it then

"امروز صبح"، "امروز بعد از ظهر"، "امروز عصر" است، اما سپس

changes. We don't say: "This night", we say: "Tonight", all one word, "Tonight". Okay?

تغییر می کند. نمی گوییم: «این شب»، می گوییم: «امشب»، همه یک کلمه، «امشب». باشه؟

So that's just one little exception: "Tonight". Okay.

پس این فقط یک استثنا کوچک است: "امشب". باشه.

And then looking at something similar for yesterday, we can say: "Yesterday morning",

و سپس با نگاهی به چیزی مشابه برای دیروز، می‌توان گفت: «دیروز صبح»،

"Yesterday afternoon we went to see a film", "Yesterday evening we went to see some friends",

«دیروز بعدازظهر برای دیدن فیلم رفتیم»، «دیروز عصر به دیدن دوستان رفتیم»،

but again, we don't say: "Yesterday night", we say: "Last night". Okay, so another little

اما باز هم نمی‌گوییم: دیروز شب» می گوییم: «دیشب». خوب، پس یک استثنای کوچک دیگر

exception. "Tonight", "Last night" are different. Okay. Right.

. «امشب»، «دیشب » متفاوت است. باشه. درست.

And then moving on to look at the future: "Tomorrow morning", "Tomorrow afternoon",

و سپس به آینده نگاه می کنیم: "فردا صبح"، "فردا بعدازظهر"،

"Tomorrow evening". There is a good program on television tomorrow evening. And this time

"فردا عصر". فردا عصر یک برنامه خوب از تلویزیون پخش می شود. و این بار

it's the same: "Tomorrow night". So, it doesn't change. "Tonight", "Last night", "Tomorrow night".

هم همینطور است: «فردا شب». بنابراین، آن را تغییر نمی دهد. "امشب"، "دیشب"، "فردا شب".

And then moving on to look either further back in the past, or other times in the present,

و سپس به نگاهی دورتر به گذشته، یا زمان های دیگر در حال،

or further into the future. With the day of the week, you can say: "Last Monday", which

یا بیشتر به آینده نگاه کنیم. با روز هفته می توان گفت: «دوشنبه آخر»

was Monday of last week; you could say: "This Monday", Monday of this week; or "Next Monday"

که دوشنبه هفته گذشته بود. می توانید بگویید: "این دوشنبه"، دوشنبه این هفته. یا "دوشنبه آینده"

in the future, "Monday of next week". Okay? And similarly, you can use these in combination.

در آینده، "دوشنبه هفته آینده". باشه؟ و به طور مشابه، شما می توانید از آنها در ترکیب استفاده کنید.

"Last week", "This week", "Next week", "Last month", "This month", "Next month",

«هفته گذشته»، «این هفته»، «هفته آینده»، «ماه گذشته»، «این ماه»، «ماه آینده»،

"Last year", "This year", and "Next year". So they're all very straightforward. Okay?

«سال گذشته»، «امسال» و «سال آینده». بنابراین همه آنها بسیار سرراست هستند. باشه؟

Right. And then to finish with just two little interesting points. First of all, this little

درست. و سپس فقط با دو نکته جالب کوچک به پایان برسانیم . اول از همه، این

word: "ago", "ago". "A week ago", that means this time last week.

کلمه کوچک: "پیش"، "پیش". "یک هفته پیش"، یعنی این زمان هفته گذشته.

"A week ago, I was on holiday."

یک هفته پیش، من در تعطیلات بودم.

Okay? Or: "A week ago, I was in my office."

باشه؟ یا: "یک هفته پیش در دفترم بودم."

Or: "A week ago, I was travelling on a train."

یا: "یک هفته پیش با قطار در حال سفر بودم."

It's what you were doing this time last week; seven days ago.

این همان کاری است که هفته گذشته در این زمان انجام می دادید. هفت روز پیش

So: "A week ago", you could use it with "A month ago", "A year ago". You can make it less, you can

بنابراین: "یک هفته پیش"، می توانید آن را با "یک ماه پیش"، "یک سال پیش" استفاده کنید. می توانید آن را کمتر کنید، می توانید

say: "A minute ago", "An hour ago", "A day ago", okay? So it's always in the past. And

بگویید: "یک دقیقه پیش"، "یک ساعت پیش"، "یک روز پیش"، خوب؟ پس همیشه در گذشته است. و

even longer time: "5 years ago", "10 years ago". So it's a useful little word.

حتی زمان طولانی تر: "5 سال پیش"، "10 سال پیش". بنابراین یک کلمه کوچک مفید است.

And then finally, a lot of people get confused by this strange word: "a fortnight". They

و در نهایت، بسیاری از مردم با این کلمه عجیب گیج می شوند: "یک دو هفته". آنها

might think: "Well, four... Four nights." No, it's not four nights. It actually... It

ممکن است فکر کنند: "خب، چهار ... چهار شب." نه، چهار شب نیست. در واقع ...

was a very old expression, meaning 14 nights. Okay? And if you think 14 nights, well, okay,

این یک عبارت بسیار قدیمی بود، یعنی 14 شب. باشه؟ و اگر فکر می کنید 14 شب است، خوب، خوب،

that's two weeks. So, 14 days, but 14 nights. Okay? So, it just means... "A fortnight" means

این دو هفته است. بنابراین، 14 روز، اما 14 شب. باشه؟ بنابراین، فقط به این معنی است که ... "یک دو هفته" یعنی

two weeks. You might find it in books like Jane Austen, but we still use it today as

دو هفته. ممکن است آن را در کتاب‌هایی مانند جین آستین بیابید، اما امروزه نیز از آن برای گفتن این جمله استفاده می‌کنیم

well to say: "A fortnight", "A fortnight ago, I was on holiday",

: «یک دو هفته»، «یک دو هفته پیش، من در تعطیلات بودم»

or "We are going on holiday for a fortnight". So, we use it a lot in the UK.

یا «ما برای یک دو هفته به تعطیلات می‌رویم ». بنابراین، ما در بریتانیا از آن بسیار استفاده می کنیم.

Right, so I hope that was all useful for you.

درست است، بنابراین امیدوارم که همه آن برای شما مفید بوده باشد.

If you'd like to test your knowledge on this topic,

اگر می‌خواهید دانش خود را در این زمینه آزمایش کنید،

please go to the website: www.engvid.com and do the quiz.

لطفاً به وب‌سایت www.engvid.com بروید و آزمون را انجام دهید.

And if you've enjoyed my lesson, perhaps you'd like to subscribe to my YouTube channel.

و اگر از درس من لذت برده اید، شاید بخواهید در کانال یوتیوب من مشترک شوید.

And that's it for today.

و برای امروز همین است.

Hope to see you very soon.

امیدوارم خیلی زود ببینمت

Okay. Bye for now.

باشه. فعلا خداحافظ.