TEST YOUR ENGLISH! Irregular Past Participles

Hello. I'm Gill at www.engvid.com, and today's lesson is on irregular past tenses. Okay?

سلام. من گیل در www.engvid.com هستم و درس امروز درباره زمان های گذشته نامنظم است. باشه؟

And in particular: "Irregular Past Participles"-okay?-of irregular verbs. So, let me just show you

و به طور خاص: "مضارع گذشته نامنظم" - خوب؟ - از افعال بی قاعده. بنابراین، اجازه دهید

some examples to make it clearer what I mean. Okay.

چند نمونه را به شما نشان دهم تا منظورم را روشن تر کنید. باشه.

So what we're doing, we're looking at three different tenses to show how the verb changes,

بنابراین کاری که ما انجام می دهیم، ما به سه زمان مختلف نگاه می کنیم تا نشان دهیم که چگونه فعل تغییر می کند،

so the present simple of the verb, then the past simple, and then when we use the present

بنابراین زمان حال ساده فعل، سپس گذشته ساده، و سپس زمانی که از حال کامل استفاده می کنیم،

perfect that's when you have to use the past participle. And what happens is sometimes

این زمانی است که شما باید از اسم مفعول. و اتفاقی که می افتد این است که گاهی اوقات

it's the same for both the past simple and the present perfect, but with other verbs

هم برای گذشته ساده و هم برای زمان حال کامل یکسان است، اما با افعال دیگر

it's different. So I just have two examples here to show you, one verb where it's the

متفاوت است. بنابراین من فقط دو مثال در اینجا برای نشان دادن شما دارم، یک فعل که در آن

same and one verb where it's different just to illustrate. And then in the second part

یکسان است و یک فعل که در آن متفاوت است فقط برای نشان دادن. و سپس در قسمت

of the lesson we will have a list of two separate sets of verbs, and I will test you on your

دوم درس، فهرستی از دو مجموعه افعال مجزا خواهیم داشت و من

knowledge of the past participles of those and they're listed under "same" and "different"

دانش شما را در مورد فعل های گذشته آن ها و آنها در زیر "یکسان" و "متفاوت" فهرست می کنم

just to clarify which ones stay the same, which ones are different. Okay. So let's have

تا فقط روشن کنید که کدام یک ثابت می مانند، کدام یک متفاوت است. باشه. پس بیایید

a look at some examples, and then it should all become clearer.

به چند مثال نگاهی بیندازیم، و سپس همه چیز باید واضح تر شود.

So, first of all, this is the present simple: "I catch a cold every winter." Every winter,

بنابراین، اول از همه، این ساده است: "من هر زمستان سرما می خورم." هر زمستان،

achoo, I'm sneezing. Oh, terrible, every winter I catch a cold. So for something that happens

آچو، دارم عطسه می کنم. اوه، وحشتناک، هر زمستان سرما می خورم. بنابراین برای چیزی که

regularly, that is one way that we use the present simple when something happens regularly.

به طور منظم اتفاق می‌افتد، این یکی از راه‌هایی است که وقتی چیزی به طور منظم اتفاق می‌افتد، از زمان حال ساده استفاده می‌کنیم.

Every, every winter I catch a cold, so the verb is "to catch", okay? So then if we put

هر زمستان سرما می خورم، پس فعل «گرفتن» است، باشه؟ پس اگر

it into the past tense, the past simple and we say: "Last month... I caught a cold last

آن را در زمان گذشته، ماضی ساده قرار دهیم و می گوییم: "ماه گذشته ... ماه گذشته سرما خوردم

month." Okay? So: "caught" is the irregular past simple form of the verb "to catch". "I

." باشه؟ بنابراین: «گرفت» شکل ماضی بی قاعده فعل «گرفتن» است. "من

caught a cold last month." I caught a cold last month, but I'm much better now. That

ماه گذشته سرما خوردم." ماه پیش سرما خوردم ولی الان خیلی بهترم. این

sort of idea. Okay. So then the third example here is using the present perfect which involves

نوع ایده باشه. بنابراین، مثال سوم در اینجا استفاده از حال کامل است که شامل

using this word: "have" as an auxiliary, as an extra verb. So: "I have caught another

استفاده از این کلمه است: "داشتن" به عنوان کمکی، به عنوان یک فعل اضافی. بنابراین: "یک سرماخوردگی دیگر گرفتم

cold!" Oh dear, I only had a cold... I caught a cold last month, and now I have caught another

!" آخه عزیزم فقط سرما خوردم... ماه پیش سرما خوردم الان دیگه

cold. That's one cold after another. So this is in the more recent past, the present perfect

سرما خوردم. این یکی پس از دیگری سرد است. بنابراین این در گذشته نزدیکتر است، حال کامل

using "have": "I have caught another cold." Meaning just recently. So you can see here

با استفاده از "دار": "یک سرماخوردگی دیگر گرفتم." یعنی همین اخیرا بنابراین می توانید اینجا ببینید

that "caught" stays the same, it's the same. So it's an example where the past simple and

که "گرفتار" ثابت می ماند، همان است. بنابراین مثالی است که در آن گذشته ساده

the present perfect stay the same, but let's have a look now at an example where there's

و حال کامل یکسان می مانند، اما بیایید اکنون به مثالی نگاه کنیم که در آن

a change and where they're different. Okay?

تغییر وجود دارد و جایی که آنها متفاوت هستند. باشه؟

So, back to the present simple again and the verb is "to write", which is an irregular

پس دوباره به حال ساده برگردیم و فعل «نوشتن» است که فعل بی قاعده

verb, so: "I write to my cousin once a year." I have a cousin who is not on email, and it

است پس: «من سالی یک بار به پسر عمویم می نویسم». من پسرخاله ای دارم که در ایمیل نیست، و این

makes it rather inconvenient to keep in touch with her, so writing letters and putting them

باعث می شود که با او در تماس باشم، بنابراین نوشتن نامه و قرار دادن آنها

in the post I find a terrible job these days. I'm so used to using email for everybody,

در پست، این روزها کار وحشتناکی پیدا می کنم. من خیلی عادت دارم از ایمیل برای همه استفاده کنم،

but I have a cousin who's not on email and she will not have a computer. So I have to

اما پسر عمویی دارم که در ایمیل نیست و او کامپیوتر نخواهد داشت. پس باید

write a letter to her. "I write to my cousin once a year." Okay? So, again, that's using

برایش نامه بنویسم. من سالی یک بار برای پسر عمویم نامه می نویسم . باشه؟ بنابراین، دوباره، استفاده

the present simple for a regular action. Once a year is the regular action, I write. Okay,

از حال ساده برای یک اقدام منظم است. یک بار در سال عمل منظم است، من می نویسم. خوب،

so then if we move to the past simple: "Last week... I wrote to my cousin last week." So

پس اگر به گذشته ساده برویم: " هفته گذشته... هفته گذشته برای پسر عمویم نامه نوشتم." پس

that's the past simple. So, the form there for the past simple is "wrote", from "write"

این گذشته ساده است. بنابراین، شکل آنجا برای ماضی ساده «نوشته» است، از «نوشتن»

to "wrote", but then if we use the present perfect using the auxiliary "have": "Today...

به «نوشته»، اما اگر از حال کامل با استفاده از کمکی «دارم» استفاده کنیم: «امروز...

I have written to my cousin today." So recent past, it's a completed action. "I have written".

امروز به پسر عمویم نوشتم. " بنابراین گذشته نزدیک، این یک اقدام کامل است. "من نوشته ام".

Thank goodness I've got that letter written and posted, and it's gone now, so that's a

خدا را شکر که من آن نامه را نوشته و پست کرده ام، و اکنون از بین رفته است، بنابراین این

job done for the year. So: "I have written", so you can see there that this form is not

کار برای یک سال انجام شده است. پس: «من نوشته ام»، پس در آنجا می بینید که این شکل

the same. They're the same here: "I caught", "I have caught", but with "write": "I wrote",

یکسان نیست. آنها در اینجا یکسان هستند: "گرفتم"، "گرفتم"، اما با "نوشتن": "نوشتم"،

"I have written to my cousin today." So you can see how past simple and present perfect

"امروز برای پسر عمویم نامه نوشتم." بنابراین شما می توانید ببینید که چگونه گذشته ساده و حال کامل

with different verbs, sometimes they stay the same, other times they're different. Okay.

با افعال مختلف، گاهی اوقات آنها یکسان می مانند ، گاهی اوقات آنها متفاوت هستند. باشه.

So let's move on to the second part of the lesson, and we'll have a look at two lists

پس بیایید به قسمت دوم درس برویم و دو لیست

of verbs, and I will test you on your knowledge of the past participles.

از افعال را بررسی خواهیم کرد و دانش شما را از فعل های گذشته آزمایش خواهم کرد.

Okay, so let's have a look at these which are the verbs which stay the same in the past

خوب، پس بیایید نگاهی به اینها بیندازیم که افعالی هستند که در گذشته

simple and the present perfect, and I will just write that form in, but just to give

ساده و حال کامل یکسان می مانند، و من فقط آن شکل را در آن می نویسم، اما فقط برای

you an opportunity first to think what it is. So: "to send", I send in the present.

اینکه به شما فرصتی بدهم که ابتدا فکر کنید چیست. پس: «فرستادن»، در حال می فرستم.

"Yesterday I

"دیروز

sent", did you get that one? Okay, so: "Yesterday I sent", it's always

فرستادم"، آن یکی را گرفتی؟ خوب، پس: "دیروز فرستادم"،

useful to think of some words like: "Yesterday" or "Last week I" to help you to form the simple

فکر کردن به کلماتی مانند: "دیروز" یا "هفته گذشته من" همیشه مفید است تا به شما کمک کند زمان گذشته ساده را

past tense. Okay.

بسازید. باشه.

Right, so "make", the verb "to make". "Yesterday I

درست است، پس "ساختن"، فعل "ساختن". "دیروز

made", okay? So these are all irregular,

ساختم"، باشه؟ بنابراین همه اینها نامنظم هستند،

so they're not going to be with "ed" on the end, they're going to be different. Sometimes

بنابراین با "ed" در پایان قرار نخواهند داشت، بلکه متفاوت خواهند بود. گاهی اوقات به

it means that the consonant changes, like from "make", "k" to "d", "d" to "t", sometimes

این معنی است که صامت تغییر می کند، مانند از "ساخت"، "ک" به "د"، "د" به "ت"، گاهی اوقات

a vowel will change from one vowel letter to another.

یک مصوت از یک حرف مصوت به حرف دیگر تغییر می کند.

So, let's carry on: "I pay. I pay. Yesterday I

بنابراین، بیایید ادامه دهیم: "من می پردازم. می پردازم. دیروز پرداخت کردم

paid." So that changes from an "a" to an "i" and then with a "d" added. Okay?

." به طوری که از "a" به "i" و سپس با "d" اضافه می شود. باشه؟

Next one: "to say". "Today I say, yesterday I

مورد بعدی: "گفتن". "امروز می گویم، دیروز

said." So that's pronounced "said", not

گفتم." بنابراین "گفته" تلفظ می شود، نه

"sayd". This is pronounced: "payd", but that's not pronounced "sayd". "Paid", "said", so

"گفت". این تلفظ می شود: "payd"، اما " sayd" تلفظ نمی شود. "پرداخت"، "گفت"، بنابراین

there's a different pronunciation there. Okay, good.

تلفظ متفاوتی در آنجا وجود دارد. باشه خوبه

Next one: "to think". "Today I think, yesterday

مورد بعدی: "فکر کردن". "امروز فکر می کنم، دیروز

I..."That's a funny one, isn't it? "o-u-g-h-t"

من..." این خنده دار است، اینطور نیست؟ "o-u-g-h-t"

often appears in English words: "I thought", "I thought", "I think, I thought". And, of

اغلب در کلمات انگلیسی ظاهر می شود: "من فکر کردم"، "من فکر کردم"، "من فکر می کنم، فکر می کردم". و

course, with the present perfect you would say: "I have sent, I have made, I have paid,

البته با حال کامل می گویید: «فرستادم، ساختم، پرداختم،

I have said, I have thought", so it stays the same in the present perfect. Okay?

گفتم، فکر کردم» پس در حال کمال به همین صورت می ماند. باشه؟

Let's carry on. "I stand". Today I stand here in front of a camera. "Yesterday I

ادامه بدیم "من ایستادم". امروز اینجا جلوی دوربین ایستاده ام. "دیروز

stood". Did you get that one? So, from "a" to double "o", and we lose the "n". "Stand", "stood",

ایستادم". اون یکی رو گرفتی؟ بنابراین، از "الف" به "o" دو برابر می شود و "n" را از دست می دهیم. «ایستاده»، «ایستاده»

and: "I have stood as well." Okay.

و: «من هم ایستاده ام ». باشه.

"Buy". "Today I buy some oranges, yesterday I

"خرید". «امروز مقداری پرتقال می خرم، دیروز

bought", so it's a bit like "thought". "Thought",

خریدم»، پس کمی شبیه «فکر» است. "فکر"،

"bought". Okay?

"خرید". باشه؟

Next one: "tell". "I tell... I tell my friends something today. Yesterday I

مورد بعدی: "بگو". "من می گویم... امروز به دوستانم چیزی می گویم. دیروز

told". So the

گفتم". بنابراین

"e" changes to "o", two l's change to one "l", and we add a "d". "Tell", "told", and

"e" به "o"، دو l به یک "l" تبدیل می شود، و ما یک "d" اضافه می کنیم. «بگو»، «گفته» و

also: "I have told". Just the same. Okay?

نیز: «گفته ام». فقط همین. باشه؟

"Bring". "I bring. Yesterday I..."

"بیاور". "من آوردم. دیروز من..."

Another one of those. "Brought". We have: "thought",

یکی دیگر از آن ها. "آورده شده". داریم: «فکر»،

"bought", "brought". Okay?

«خرید»، «آورد». باشه؟

Right, next column: "lose". "I lose... I lose my keys all the time. Yesterday I

سمت راست، ستون بعدی: "بازنده". "من گم می کنم ... همیشه کلیدهایم را گم می کنم. دیروز

lost", and

باختم" و

then: "I have lost. I have lost my keys again". "I lost", "I have lost", stays the same. Okay.

سپس: "باخته ام. دوباره کلیدهایم را گم کرده ام". «من باختم»، «باخته ام»، همان می ماند. باشه.

"To have". "Today I have something. I have a bottle of water. Yesterday I

"داشتن". "امروز چیزی دارم. یک بطری آب دارم. دیروز

had". And also,

داشتم". و همچنین

with the present perfect: "I have had", "have had", so the verb "to have" appears twice

با حال کامل: «داشته ام»، « داشته ام»، پس فعل «داشتن» دو بار مانند آن ظاهر می شود

like that. "I have", "I had", "I have had". Okay.

. "دارم"، " داشتم"، "داشتم". باشه.

"To sell". "Today I sell my car. Yesterday I...

"فروختن". "امروز من ماشینم را می فروشم. دیروز من ...

I sold", and then a week later I might

فروختم" و یک هفته بعد ممکن

say to a friend: "I have sold my car." Okay?

است به یکی از دوستانم بگویم: " ماشینم را فروخته ام." باشه؟

"Meet". "Today I meet, yesterday I

"ملاقات". "امروز ملاقات کردم، دیروز

met". So, one "e" rather than two. "Yesterday I met

ملاقات کردم". بنابراین، یک "e" به جای دو. "دیروز با

somebody famous", and then I can say: "I have met that famous person. I have met", okay?

شخص مشهوری آشنا شدم" و سپس می توانم بگویم: "من با آن شخص مشهور آشنا شدم. ملاقات کردم"، باشه؟

"Sit". "Today I sit, yesterday I

"بنشین". «امروز نشستم، دیروز

sat". So from "i" to "a": "I sat". And also: "I have

نشستم». پس از «من» به «الف»: «نشستم». و نیز: «

sat." Okay?

نشسته ام». باشه؟

"Find". "Today I find my keys. I lost them, now I find them. Yesterday I

"پیدا کردن". "امروز کلیدهایم را پیدا کردم. آنها را گم کردم، حالا آنها را پیدا کردم. دیروز

found", found

پیدا کردم"

them in a strange place. In the fridge. What were they doing in the fridge? I found my

آنها را در مکانی عجیب پیدا کرد. داخل یخچال. آنها در یخچال چه کار می کردند؟

keys in the fridge, and I said: "Look, I have found my keys." Okay? So: "find", "found",

کلیدهایم را در یخچال پیدا کردم و گفتم: ببین کلیدهایم را پیدا کردم. باشه؟ پس: «یافتن»، «یافتن»،

"have found".

«پیدا کرده اند».

"Leave". "I leave. I leave. Yesterday I

"ترک کردن". "من می روم. می روم. دیروز

left", "left", okay? And: "I have left".

رفتم"، "رفتم"، باشه؟ و: "من ترک کردم".

Next one here: "I hear something. I hear something. What do I hear? Yesterday

بعدی اینجا: «چیزی می‌شنوم. چیزی می‌شنوم. چی می‌شنوم؟ دیروز

I heard", so the vowel sound changes: "ear", "er": "hear", "heard", it's spelt "h-e-a-r"

شنیدم»، بنابراین صدای مصوت تغییر می‌کند: «گوش»، «ار»: «شنیده»، «شنیده»، املای آن «ه-ا-ر» است.

plus a "d", but the vowel sound changes. "I hear", "I heard", and: "I have heard".

به اضافه یک "d"، اما صدای واکه تغییر می کند. «شنیدم»، «شنیدم» و: «شنیده ام».

Right, and finally for this one before we move on to the different ones: "Teach". "I

درست است، و در نهایت برای این یکی قبل از اینکه به موارد مختلف برویم: "تدریس". "من

teach English. Yesterday I...

انگلیسی تدریس می کنم. دیروز من...

I taught. I taught French yesterday." I didn't really,

تدریس کردم. دیروز فرانسه تدریس کردم." من واقعاً نداشتم،

but today I teach English, yesterday I taught French. I have taught English for many years.

اما امروز انگلیسی تدریس می کنم، دیروز فرانسه تدریس می کردم . من سالها زبان انگلیسی تدریس کرده ام.

Okay? "Teach", "taught", "have taught". Okay, so those are all the ones that stay the same,

باشه؟ "تدریس"، "تدریس"، "آموزش داده اند". بسیار خوب، پس همه آنهایی هستند که ثابت می مانند،

and now let's have a look at the ones that change in the past participle.

و حالا بیایید نگاهی به مواردی بیندازیم که در فعل ماضی تغییر می کنند.

Okay, so let's have a look at the verbs that change from the past simple to the present

خوب، پس بیایید نگاهی به افعالی بیندازیم که

perfect using "have". So here are some examples. So: "forget". "Today I forget. Yesterday I

با استفاده از "have" از گذشته ساده به حال کامل تغییر می کنند. بنابراین در اینجا چند نمونه آورده شده است. پس: «فراموش کن». "امروز فراموش می کنم. دیروز

forgot", so "e" changes to "o". "I forgot". And: "Oh dear, I have...

فراموش کردم"، بنابراین "e" به "o" تغییر می کند. "فراموش کردم". و: «آخه عزیزم...

I have forgotten". "Forgotten", okay? So that's where it changes in the present perfect: "I have forgotten".

یادم رفته». "فراموش شده"، باشه؟ پس اینجاست که در زمان حال کامل تغییر می کند: «فراموش کرده ام».

All right.

خیلی خوب.

Next one: "I give". "Today I give, yesterday I

مورد بعدی: "من می دهم". «امروز می دهم، دیروز دادم

gave" with an "a", "i" to "a". "I gave yesterday."

» با یک «الف»، «من» به «الف». "من دیروز دادم."

And: "I have given", so it's back to "give" with an "n" on the end. "I gave", "I have

و: "من داده ام"، پس به "دادن" با یک "ن" در پایان برمی گردد. «دادم»، «

given". Right.

دادم». درست.

Next one: "to know". "Today I know, yesterday I...

مورد بعدی: "دانستن". «امروز می دانم، دیروز...

I knew", so "o" to "e". "I knew". "Yesterday

می دانستم»، پس «و» به «ه». "من میدانستم". "دیروز

I knew". And: "I have..." If you're thinking of a friend you met 20 years ago: "I have

می دانستم". و: "من دارم..." اگر به دوستی فکر می کنید که 20 سال پیش با او آشنا شده اید: "من 20 سال است که دوستم را

_____ my friend for 20 years. I have known", so it's back to "know" with an "n" on the

_____ دارم. می شناسم"، پس دوباره به "دانستن" با "n" برمی گردد. در

end: "I have known my friend for 20 years." Okay?

پایان: 20 سال است که دوستم را می شناسم. باشه؟

Next one: "sing". "Today I sing, yesterday I

مورد بعدی: "بخوان". «امروز می‌خوانم، دیروز

sang", "i" to "a", and: "I have

می‌خوانم»، «من» به «الف»، و: «من

sung", so it goes from "i" to "a" to "u". "I sing", "I sang", "I have sung".

خوانده‌ام» پس از «من» به «الف» به «و» می‌رود. "من می خوانم"، "من آواز خواندم"، "من خوانده ام".

Next one: "eat". "I eat bread every day. Yesterday I

مورد بعدی: "خوردن". "من هر روز نان می خورم. دیروز

ate", this is a funny one, the way it's

خوردم"، این یک جمله خنده دار است، طرز

pronounced. "I ate" or some people say "ate", it could be either. "Eat", "ate" or "ate",

تلفظش. "من خوردم" یا بعضی ها می گویند "خوردم"، می تواند هر دو باشد. «بخور»، «خورد» یا «خورد»

and: "I have", it's a bit like this again, but with a bit of extra added. "Eaten", "eaten",

و: «دارم»، باز هم کمی شبیه این است، اما با کمی اضافه اضافه. "خورده"، "خورده"،

"I have eaten something and it's made me feel ill". So: "eat", "ate", "eaten".

"چیزی خورده ام و این باعث شده که حالم بد شود". پس: «خورد»، «خورد»، «خورد».

Next one, the verb... The important verb: "to be". "Today I am", of course this is going

بعد فعل ... فعل مهم: « بودن». "امروز من هستم"، البته این

to change depending on the person you're using, but: "I am", "Yesterday I was", or "we were",

بسته به شخصی که استفاده می کنید تغییر می کند، اما: "من هستم"، "دیروز بودم" یا "ما بودیم"،

and: "I" or "we have

و: "من" یا "ما داریم"

been", so it's back to "be" with another "en" on the end, so that's

بوده است، پس با یک «en» دیگر در پایان به «بودن» برمی گردد، بنابراین

quite different: "was", "were", "been", "I have been", "We have been". Okay?

کاملاً متفاوت است: «بود»، «بود»، «بوده»، «من بوده ام»، «ما بوده ایم». باشه؟

The verb "to do", "I do. Yesterday I

فعل "to"، "I do. Yesterday I

did", and: "I have

did" و: "I have

done", so back to the "o" again.

done"، پس دوباره به "o" برگردیم.

"Do", "did", "done", "I have done". Right.

«انجام داد»، «انجام داد»، «انجام شد»، «انجام دادم». درست.

Next one: "take". "Today I take, yesterday I

مورد بعدی: "گرفتن". «امروز گرفتم، دیروز

took", and: "I have", back to "take" again:

گرفتم»، و: «دارم»، دوباره به «گرفتن» برگشت:

"taken". So often this one goes back to looking more similar to the first one: "take", "took",

«گرفت». بنابراین اغلب این یکی به ظاهر شباهت بیشتری به مورد اول برمی گردد: "گرفتن"، "گرفتن"،

"taken".

"گرفتن".

"Ring", "Today I ring, yesterday I

«حلقه»، «امروز زنگ می زنم، دیروز به

rang my friend," and: "I have

دوستم زنگ زدم» و: «

rung". "Ring", "rang", "rung", "I have rung".

زنگ زده ام». "حلقه" ، "زنگ"، "رنگ"، "من زنگ زده ام".

Okay, next one: "drive". "Today I drive to work, yesterday I

بسیار خوب، مورد بعدی: "درایو". "امروز به سرکار می‌روم، دیروز به سر کار می‌رانم

drove to work. I drove",

. رانندگی می‌کردم"،

and: "I have

و: "من

driven", back again to the "i", "drive", "driven". "Drive", "drove", "have driven".

رانده‌ام"، دوباره به "i"، "راننده"، "راننده". "رانندگی"، "راننده"، "راننده".

Okay, next one: "break". "I break, yesterday I

بسیار خوب، مورد بعدی: "شکستن". «شکستم، دیروز

broke", and: "I have", this time it stays very similar:

شکستم» و: «دارم»، این بار بسیار شبیه می ماند:

"I have broken", "broken", with an "n" on the end. Okay?

«شکستم»، «شکسته»، با یک «ن» در انتهای آن. باشه؟

Next one: "I speak, yesterday I

بعدی: "من صحبت می کنم، دیروز

spoke, I have

صحبت کردم، صحبت کردم

spoken". Again, similar to "break", "broken",

". باز هم شبیه «شکستن»، «شکسته»،

"speak", "spoke", "spoken". Some of them are very similar. You can see similarities in

«گفتن»، «گفتار»، «گفتار». برخی از آنها بسیار شبیه هستند. شما می توانید شباهت هایی را

the way they change. Okay.

در نحوه تغییر آنها مشاهده کنید. باشه.

Okay: "run", "I run every day, yesterday I

بسیار خوب: "دویدن"، "من هر روز دویدم، دیروز

ran", and: "I have

دویدم" و: "من

run". So: "run", it's back

دویده ام". بنابراین: "دویدن"،

to the same here: "I have run".

اینجا به همان حالت برمی گردد: "من دویده ام".

Okay, next one: "see". "I see, yesterday I

بسیار خوب، مورد بعدی: "ببین". «می بینم، دیروز

saw", it's a bit different, "a-w", "saw".

دیدم»، کمی متفاوت است، «آ-و»، «دیدم».

And: "I have

و: «من

seen". So it's back to "see" with an "n" added.

دیده ام». بنابراین به "دیدن" با یک "n" اضافه شده است.

And then finally: "drink". "I drink, yesterday I

و در نهایت: "نوشیدن". «

drank" with an "a", and: "I have

مَشْبُمُ الْأَشْرِمْ» با «الف» و: «

drunk". "Drink", "drank", "drunk". Okay?

مُسْتُمْ». "نوشیدن"، "نوشید"، "مست". باشه؟

Right, so I hope that's been a useful overview of these different verbs, irregular verbs

درست است، بنابراین امیدوارم این یک مرور کلی مفید از این افعال مختلف، افعال بی قاعده بوده باشد

and how some of them change in the past participle when combined with "have", and some of them

و اینکه چگونه برخی از آنها در ترکیب با "have" در فعل ماضی تغییر می کنند، و برخی از آنها

don't change, they stay the same. So, if you'd like to go to the website, www.engvid.com

تغییر نمی کنند، آنها ثابت می مانند. بنابراین، اگر می‌خواهید به وب‌سایت www.engvid.com بروید

and do the quiz there to test your knowledge on this, and thank you for watching and see

و آزمون را در آنجا انجام دهید تا دانش خود را در این مورد آزمایش کنید ، و از تماشای شما سپاسگزارم و

you again soon. Okay, bye for now.

به زودی دوباره شما را می‌بینم. بسیار خب، تا بعد.