Using English Reflexive Pronouns & Verbs? Ask Alisha

Wanna speak real English from your first lesson?

آیا می خواهید از اولین درس خود انگلیسی واقعی صحبت کنید؟

Sign up for your free lifetime account at EnglishClass101.com.

برای حساب مادام العمر رایگان خود در EnglishClass101.com ثبت نام کنید .

Lots of grammar points this week.

نکات گرامری زیادی در این هفته.

Hi everybody!

سلام به همه!

Welcome back to Ask Alisha, the weekly series where you ask me questions and I answer them.

به سریال هفتگی Ask Alisha که از من سوال می پرسی و من به آنها پاسخ می دهم خوش آمدید.

Maybe!

شاید!

First question!

اولین سوال!

First question this week comes from Ricardo Villaroel.

اولین سوال این هفته از ریکاردو ویارول است.

Hi again.

سلام دوباره

Hi Alisha, what are reflexive verbs?

سلام علیشاه افعال بازتابی چیست؟

If you have a reflexive verb, you have to use a reflexive pronoun?

اگر فعل انعکاسی دارید، باید از ضمیر بازتابی استفاده کنید؟

Like "yourself"?

مثل "خودت"؟

First, to begin the answer to this question, a reflexive verb is a verb where the subject

اول، برای شروع پاسخ به این سؤال ، فعل بازتابی فعلی است که فاعل

and the direct object of the verb refer to the same thing.

و مفعول مستقیم فعل به یک چیز اشاره می کنند.

Maybe in some languages there are verbs that are like, specifically called reflexive verbs.

شاید در برخی از زبان ها افعالی وجود داشته باشد که به طور خاص به آنها افعال بازتابی گفته می شود.

But in English, we have verbs that we can just use reflexively.

اما در زبان انگلیسی افعالی داریم که فقط می توانیم به صورت بازتابی از آنها استفاده کنیم.

So, some examples would be like, "I discipline myself," or "he cut himself," or "she hit

بنابراین، برخی از مثال‌ها مانند «من خودم را تأدیب می‌کنم» یا «او خودش را بریده است» یا «او به صورت خود ضربه زد

herself in the face."

».

So in each of these examples, the subject and the direct object – they both refer

بنابراین در هر یک از این مثال ها، فاعل و مفعول مستقیم - هر دو

to the same person.

به یک شخص اشاره می کنند.

Or the same actor, essentially.

یا همان بازیگر، اساسا.

So yes, when we use a verb reflexively, we need to follow the verb with a reflexive pronoun.

بنابراین بله، وقتی از یک فعل به صورت بازتابی استفاده می کنیم، باید فعل را با یک ضمیر بازتابی دنبال کنیم.

However, if you're using a verb that's like a really common action, for example, so like,

با این حال، اگر از فعل‌ای استفاده می‌کنید که مانند یک عمل واقعاً رایج است، برای مثال، پس مانند،

a daily action.

یک عمل روزانه.

Like taking a shower, or like shaving, for example – If you say, like, "I showered

مثلاً مثل دوش گرفتن، یا مثل اصلاح - اگر بگویید «

myself this morning," or like, "he shaved himself this morning..."

امروز صبح خودم را دوش گرفتم» یا مثل «او امروز صبح خودش را اصلاح کرد...»

In those cases, in those really common examples, we already know the direct object of that

در آن موارد، در آن نمونه‌های واقعاً رایج، ما از قبل مفعول مستقیم آن

verb.

فعل را می شناسید.

We can already guess, because it's a very common action.

ما از قبل می توانیم حدس بزنیم، زیرا این یک عمل بسیار رایج است.

So you don't really need to say, like, "I showered myself this morning."

بنابراین واقعاً نیازی نیست که بگویید، " امروز صبح خودم را دوش گرفتم."

Just say, "I showered this morning," because we can already guess the direct object of

فقط بگویید: «امروز صبح دوش گرفتم»، زیرا می‌توانیم مفعول مستقیم

that verb.

آن فعل را حدس بزنیم.

So, for super common actions, we can drop it unless you want to add emphasis for some

بنابراین، برای اعمال فوق‌العاده معمول، می‌توانیم آن را کنار بگذاریم، مگر اینکه بخواهید به دلایلی تأکید کنید

reason.

.

But yes, when you use a verb reflexively like that, the reflexive pronoun (like himself,

اما بله، وقتی از یک فعل به صورت انعکاسی مانند آن استفاده می کنید، ضمیر بازتابی (مثل خودش،

herself, myself, ourselves, themselves) – that should match the subject.

خودش، خودم، خودمان، خودشان) - باید با موضوع مطابقت داشته باشد.

So yes, yes.

پس بله، بله.

That was kind of a long answer, but yes.

این یک نوع پاسخ طولانی بود، اما بله.

Next question!

سوال بعدی!

Comes from Galina.

از گالینا می آید.

Hi, Galina.

سلام گالینا

How do you make tag questions with modal verbs and with "have," "has," "had to," thank you

چگونه می‌توانید سؤالات برچسب‌گذاری را با افعال معین و با «دار»، «دارا»، «باید» ایجاد کنید،

in advance.

پیشاپیش متشکرم.

OK.

خوب.

So to start this one, tag questions are like mini questions that

بنابراین برای شروع این یکی، سؤالات برچسب مانند سؤالات کوچکی هستند

come after a short statement.

که پس از یک عبارت کوتاه می آیند.

These are things that we use to get agreement from the person listening or maybe sometimes

اینها چیزهایی هستند که ما از آنها برای جلب موافقت شخصی که گوش می دهد استفاده می کنیم یا شاید گاهی اوقات

we actually do want to check – we want to confirm something with someone else, but they're

واقعاً می خواهیم بررسی کنیم - می خواهیم چیزی را با شخص دیگری تأیید کنیم، اما

kind of just like short, small questions.

آنها دقیقاً مانند سؤالات کوتاه و کوچک هستند.

So your question is about how to use modal verbs and maybe auxiliary verbs.

بنابراین سوال شما در مورد نحوه استفاده از افعال مدال و شاید افعال کمکی است.

Auxiliary verbs are like linking verbs.

افعال کمکی مانند افعال پیوند دهنده هستند.

Basically, the tag question goes at the end of the statement.

اساساً سؤال برچسب در انتهای بیانیه قرار می گیرد.

And whatever verb you use in the main statement—in the main sentence there—you'll use that

و از هر فعلي که در عبارت اصلي استفاده مي کنيد - در جمله اصلي وجود دارد - از

same verb in your tag question.

همان فعل در سوال برچسب خود استفاده مي کنيد.

He hasn't come to work yet, has he?

او هنوز سر کار نیامده است؟

They haven't called yet, have they?

هنوز زنگ نزده اند، نه؟

You could hear me, couldn't you?

تو می توانستی صدای من را بشنوی، نه؟

In the first one, "he hasn't come to work, has he?"

در اولی "سرکار نیامده است؟"

So, he has not come.

بنابراین، او نیامده است.

We're using the present perfect tense there.

ما در آنجا از زمان حال کامل استفاده می کنیم.

He has not come to work yet, has he?

او هنوز سر کار نیامده است؟

So, this tag question, "has he?"

بنابراین، این سوال برچسب، "آیا او؟"

uses the same verb that we used in the main part of the sentence; he HASN'T come.

از همان فعل استفاده می کند که در قسمت اصلی جمله استفاده کردیم. او نیامده است.

The same auxiliary verb there.

همان فعل کمکی وجود دارد.

The second sentence is the same: "they haven't called yet, have they?"

جمله دوم هم همین است: « هنوز زنگ نزده اند؟»

So here, the auxiliary verb "haven't" is used.

بنابراین در اینجا، از فعل کمکی "haven't" استفاده شده است.

"Haven't called" is matched with "have they."

"Haven't call" با "have they" مطابقت دارد.

In the last one: "you could hear me, couldn't you?"

در آخرین مورد: "تو می توانستی صدای من را بشنوی، نمی توانی؟"

We see the positive "could" is in the main part of the sentence.

می بینیم که "می تواند" مثبت در قسمت اصلی جمله است.

And the negative "couldn't" is in the tag question.

و منفی "نتوانستم" در سوال برچسب است .

So you should be using the opposite form of the verb.

بنابراین باید از شکل مخالف فعل استفاده کنید.

So, if the main part of the sentence is positive, you should use a negative in your tag question,

بنابراین، اگر قسمت اصلی جمله مثبت است ، باید در سوال برچسب خود از منفی استفاده کنید

and vice versa.

و بالعکس.

If the main part of your sentence has a negative verb, use the positive form in the tag question.

اگر قسمت اصلی جمله شما فعل منفی دارد ، در سوال تگ از شکل مثبت استفاده کنید.

Next question!

سوال بعدی!

Next question comes from Alex Fang.

سوال بعدی از الکس فانگ است.

Hi, Alex.

سلام الکس.

Alex says: Sometimes I hear people say the words "then" and "though" at the end of sentences.

الکس می گوید: گاهی اوقات می شنوم که مردم کلمات "پس" و "هرچند" را در انتهای جمله می گویند.

What does that mean?

معنی آن چیست؟

For example, if you say a sentence like, "if you're not going, I'm not going to go, then."

به عنوان مثال، اگر جمله ای مانند " اگر نمی روی، من نمی روم" را بگویید.

So, we use "then" to show cause and effect.

بنابراین، برای نشان دادن علت و معلول از «سپس» استفاده می کنیم.

It's like an if-then sort of thing.

این مثل یک چیز اگر-آنوقت است.

If you're not going to go, then I'm not going to go.

اگر قرار نیست بری پس من هم نمی روم.

But native speakers maybe we just casually add it to the end of the sentence, or we just

اما گویشوران بومی ممکن است آن را به صورت اتفاقی به انتهای جمله اضافه کنیم، یا فقط

change the position.

موقعیت را تغییر دهیم.

So "then" is showing like a cause and effect sort of relationship there.

بنابراین "پس" مانند یک نوع رابطه علت و معلولی در آنجا نشان می دهد.

Though, however, is used just like "but," but we put it at the end of the sentence.

اگرچه، با این حال، درست مانند "اما" استفاده می شود، اما ما آن را در انتهای جمله قرار می دهیم.

For example, if you go to see a movie.

مثلاً اگر برای دیدن فیلم می روید.

One person says, "the theater was really crowded!"

یکی می گوید تئاتر واقعا شلوغ بود!

And person B says, "yeah, the movie was really good, though."

و شخص B می گوید: "آره، فیلم واقعاً خوب بود، هر چند."

So that "though" is like a "but," but it's at the end of the sentence.

بنابراین آن "اگرچه" مانند "اما" است، اما در انتهای جمله است.

If you say, "though, the movie was really good," you CAN say it, but using "though"

اگر بگویید «هر چند، فیلم واقعاً خوب بود»، می‌توانید آن را بگویید، اما استفاده از «هرچند»

at the beginning of a sentence sounds a little more formal.

در ابتدای جمله کمی رسمی‌تر به نظر می‌رسد.

You could say, "but the movie was really good."

می توان گفت، "اما فیلم واقعاً خوب بود."

But I think that the – The person who is responding to the complaint ("the theater

اما من فکر می کنم که - شخصی که به شکایت پاسخ می دهد ("

was really crowded") is agreeing.

تئاتر واقعاً شلوغ بود") موافق است.

They're saying, "yeah, the movie was really good, though."

آنها می گویند، "آره، فیلم واقعاً خوب بود، هر چند."

So it's kind of like a way of softening a little bit of a different opinion.

بنابراین به نوعی شبیه راهی است که می‌توان کمی نظرات متفاوت را کمرنگ کرد.

A different point.

یک نکته متفاوت

So "though," think of "though" as "but" at the end of a sentence.

بنابراین "اگرچه"، "اگرچه" را به عنوان "اما" در پایان یک جمله در نظر بگیرید.

Hope that's helpful.

امیدوارم که مفید باشد.

Next question!

سوال بعدی!

Comes from Eduardo!

از ادواردو می آید!

Hello, Eduardo.

سلام ادواردو

Eduardo says: What's the difference between "like" and "as" and "such as"?

ادواردو می گوید: تفاوت بین "مانند" و "مانند" و "مانند" چیست؟

Ah!

آه!

Okay.

باشه.

I explained this – I talked about "like" and "as" in episode 4 of this series, so check

من این را توضیح دادم - در قسمت 4 این مجموعه درباره "مانند" و "مانند" صحبت کردم، پس آن را

that out.

بررسی کنید.

"Such as" is used in the same way as we use "like" to introduce examples.

از «مانند» به همان شکلی استفاده می‌شود که برای معرفی مثال‌ها از «مثل» استفاده می‌کنیم.

But "such as" tends to sound a little bit more formal.

اما "مانند" تمایل دارد کمی رسمی تر به نظر برسد.

So check that video if you want to see some more details.

بنابراین اگر می‌خواهید جزئیات بیشتری را ببینید، آن ویدیو را بررسی کنید.

Next question!

سوال بعدی!

Comes from...Tomoya.

می آید از ... تومویا.

What is the difference?

تفاوت در چیست؟

How do you use "in," "on," and "at"?

چگونه از «in»، «روشن» و «در» استفاده می کنید؟

Aha, another one.

آها یکی دیگه

Okay, so, many of you ask questions similar to this one.

خوب، بنابراین، بسیاری از شما سوالاتی مشابه این سوال می‌پرسید .

So, if you haven't, please check out the videos that we have on this channel.

بنابراین، اگر این کار را نکرده اید، لطفاً ویدیوهایی را که در این کانال داریم بررسی کنید.

I've talked about how to use prepositions of location and prepositions of time, and

من در مورد نحوه استفاده از حروف اضافه مکان و حروف اضافه زمان

I've talked a little bit about using "at" and "in" and "on" and some other prepositions.

صحبت کرده ام و کمی در مورد استفاده از "at" و "in" و "on" و چند حرف اضافه دیگر صحبت کرده ام.

So I would recommend: start with these videos.

بنابراین من توصیه می کنم: با این فیلم ها شروع کنید.

Those might answer some of your questions.

آن ها ممکن است به برخی از سوالات شما پاسخ دهند.

Next question!

سوال بعدی!

Is from Weldo Carvalho.

از ولدو کاروالیو است.

Weldo Carvalho?

ولدو کاروالیو؟

Carvalho?

کاروالیو؟

I think?

من فکر می کنم؟

Weldo says: Is there any difference between "do not have" and "have not"?

ولدو می گوید: آیا بین «نداشتن» و «نداشتن» تفاوتی وجود دارد؟

Thanks.

با تشکر.

Yes, there are big differences.

بله، تفاوت های زیادی وجود دارد.

Used in a complete sentence, they have very different functions.

در یک جمله کامل استفاده می شود، آنها عملکردهای بسیار متفاوتی دارند.

They have different purposes.

آنها اهداف متفاوتی دارند.

So, for example, like, "I do not have a dog," or "you do not have any money."

به عنوان مثال، مانند "من سگ ندارم" یا "تو هیچ پولی نداری".

Those sentences express not possessing something.

آن جملات بیانگر نداشتن چیزی است.

I do not own a dog.

من سگ ندارم.

I do not own any money.

من هیچ پولی ندارم.

That's something I personally do not hold, do not have.

این چیزی است که من شخصاً آن را قبول ندارم، ندارم.

However, "have not" could be used in like a present perfect statement.

با این حال، "have not" را می توان مانند یک عبارت فعلی کامل استفاده کرد.

"I have not been to France."

"من به فرانسه نرفته ام."

"You have not given me my money back."

"تو پولم را پس ندادی."

So "do not have" means something I do not possess.

پس «نداشتن» یعنی چیزی که من آن را ندارم.

But "have not" could refer to a present perfect statement; a negative present perfect statement,

اما «نداشتن» می‌تواند به یک بیان کامل فعلی اشاره داشته باشد . جمله منفی حال کامل،

meaning "lack of experience in something."

به معنای "عدم تجربه در چیزی".

Lack of life experience.

نداشتن تجربه زندگی

Yes, they do have different grammatical functions, so please be careful.

بله، آنها عملکردهای گرامری متفاوتی دارند، پس لطفا مراقب باشید.

Next question!

سوال بعدی!

Comes from Brahim Rouabah.

از براهیم روابه می آید.

Brahim Rouabah, maybe?

براهیم روابه، شاید؟

Brahim says: Hi Alisha, how can I think in English?

براهیم میگه: سلام علیشاه چطوری انگلیسی فکر کنم ؟

Because I always need to translate in my head.

چون همیشه در ذهنم نیاز به ترجمه دارم.

Great, I answered this in this video.

عالی بود من در این ویدیو جواب دادم

This is the very first question I answered in this video, so please take a look at that

این اولین سوالی است که در این ویدیو به آن پاسخ دادم، بنابراین لطفاً

for a few different ways; a few tips to help you maybe stop translating in your head.

به چند روش مختلف به آن نگاه کنید. چند نکته برای کمک به شما شاید ترجمه را در ذهن خود متوقف کنید.

I recommend: start here.

توصیه می کنم: از اینجا شروع کنید.

Next question!

سوال بعدی!

Comes from Gerson Silva.

از گرسون سیلوا می آید.

Hi, Gerson!

سلام، جرسون!

Gerson asks: Do I need to use the auxiliary verbs "do" and "does" always when I want to

گرسون می پرسد: آیا لازم است همیشه وقتی می خواهم در یک مکالمه گاه به گاه سؤالی مطرح کنم از افعال کمکی "do" و "does"

make questions in a casual conversation?

استفاده کنم؟

If you want to make a simple "yes" or "no" question, yeah.

اگر می خواهید یک سوال ساده "بله" یا "نه" بپرسید، بله.

"Do you eat lunch every day?"

"آیا شما هر روز ناهار می خورید؟"

Or, "Does he have a pet?"

یا "آیا او حیوان خانگی دارد؟"

For a simple "yes" or "no" question, yes, you should use "do," or "does" to make those.

برای یک سؤال ساده «بله» یا «نه»، بله ، باید از «do» یا «does» برای ایجاد آن‌ها استفاده کنید.

If, however, you want to ask an information question, you should use one of those "wh"

با این حال، اگر می‌خواهید یک سؤال اطلاعاتی بپرسید، باید از یکی از آن کلمات «wh» استفاده کنید

words, like who, which, where, when, what, for example.

، مثلاً چه کسی، چه، کجا، چه زمانی، چه .

Or how.

یا چگونه.

So, if you want to make a yes or no question, yes, use "do" or "does" to start your question.

بنابراین، اگر می‌خواهید یک سوال بله یا خیر بپرسید، بله، از "do" یا "does" برای شروع سوال خود استفاده کنید.

That's for present tense sentences.

این برای جملات زمان حال است.

If you want to ask an information question, you can use one of the "wh" questions to do

اگر می خواهید یک سوال اطلاعاتی بپرسید، می توانید از یکی از سوالات "wh" برای این کار استفاده

that.

کنید.

So, that's the last question that I want to answer for today.

بنابراین، این آخرین سوالی است که می خواهم برای امروز به آن پاسخ دهم.

Thank you, as always, for sending all of your great questions.

مثل همیشه از شما برای ارسال تمام سوالات عالی خود متشکرم .

Please please please make sure to send your questions to EnglishClass101.com/ask-alisha

لطفاً لطفاً حتماً سؤالات خود را به EnglishClass101.com/ask-alisha ارسال کنید

So that's the page to send your questions for this video series, so please check that

بنابراین این صفحه برای ارسال سؤالات شما برای این مجموعه ویدیویی است، بنابراین لطفاً آن را بررسی کنید

out and send your questions there.

و سؤالات خود را به آنجا ارسال کنید.

If you liked the video, please make sure to give it a thumbs up, subscribe to our channel,

اگر ویدیو را دوست داشتید، لطفاً حتماً آن را تأیید کنید، در کانال ما مشترک شوید

and check us out at EnglishClass101.com for other good stuff too.

و ما را در EnglishClass101.com برای چیزهای خوب دیگر نیز بررسی کنید.

Thanks very much for watching this episode of Ask Alisha!

خیلی ممنون از تماشای این قسمت از علیشاه بپرس!

I will see you again next week!

هفته آینده دوباره می بینمت!

Bye-bye!

خداحافظ!