Let's Learn English! Topic: Measurements 📏📐🌡️ (Lesson Only)

Well, hello, and welcome to

خوب، سلام، و به

this English lesson about measurements.

این درس انگلیسی در مورد اندازه گیری خوش آمدید.

I want to be clear that this is

من می خواهم واضح بگویم که این

an English lesson and not a science lesson.

یک درس انگلیسی است و نه یک درس علمی.

Most of what I say will be perfectly correct when

بیشتر آنچه من می گویم در

it comes to speaking English and talking about measurements.

مورد صحبت کردن به زبان انگلیسی و صحبت در مورد اندازه گیری ها کاملاً صحیح است.

But I don't want to get into any debates about

اما من نمی خواهم وارد هیچ بحثی در مورد

weight versus mass or whether you should use milliliters or

وزن در مقابل جرم یا اینکه آیا باید از میلی لیتر یا

teaspoons when making a cake using a recipe.

قاشق چای خوری هنگام تهیه کیک با استفاده از دستور پخت استفاده کنید.

So once again, welcome to

بنابراین یک بار دیگر به

this English lesson about measurements.

این درس انگلیسی در مورد اندازه گیری خوش آمدید.

I'm sure you will enjoy, enjoy it.

مطمئنم لذت خواهید برد، لذت ببرید.

I will talk not only about the units of measure, but

من نه تنها در مورد واحدهای اندازه گیری صحبت خواهم کرد، بلکه

I will talk about the things we use to measure.

در مورد چیزهایی که برای اندازه گیری استفاده می کنیم صحبت خواهم کرد.

Different things like distance and

چیزهای مختلف مانند فاصله و

time and all of those.

زمان و همه اینها.

I'll save time for the end because I

من زمان را برای پایان صرفه جویی می کنم زیرا فکر می

think those are the simplest, but we'll definitely

کنم آن ها ساده ترین هستند، اما ما قطعاً

cover everything you can think of.

هر چیزی را که فکرش را بکنید پوشش خواهیم داد.

Well, pretty close to everything you can think of

خوب، تقریباً به همه چیزهایی که در مورد

when it comes to measuring things in the world

اندازه‌گیری چیزها در دنیای

around us, whether you're trying to measure how fast

اطرافمان فکر می‌کنید، نزدیک است، چه بخواهید سرعت

your car is going or how far you can

ماشینتان را اندازه بگیرید یا چقدر می‌توانید

jump, we will talk about that today.

بپرید، امروز در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

So once again, welcome to

بنابراین یک بار دیگر به

this English lesson about measurements.

این درس انگلیسی در مورد اندازه گیری خوش آمدید.

So the English verb when you want

بنابراین فعل انگلیسی وقتی می خواهید

to measure something is to measure.

چیزی را اندازه گیری کنید اندازه گیری است.

I'm using the definition to define it.

من از تعریف برای تعریف آن استفاده می کنم.

If I want to know how long to cut

اگر بخواهم بدانم طول

a piece of wood, I would measure it. Okay.

یک تکه چوب چقدر است، آن را اندازه می‌گیرم. باشه. با این حال،

If I wanted to know how much

اگر می خواستم بدانم

something weighs, though, I would weigh it.

وزن چیزی چقدر است، آن را وزن می کردم.

Even though you're still measuring it, we would

حتی اگر هنوز در حال اندازه گیری آن هستید،

probably say that you're going to weigh it.

احتمالاً می گوییم که قرار است آن را وزن کنید.

If I wanted to figure out how fast

اگر می خواستم بفهمم که

someone is running, I would probably time them.

یک نفر با چه سرعتی می دود، احتمالاً برای او زمان می گذارم.

But these are all ways to measure something.

اما اینها همه راه هایی برای اندازه گیری چیزی هستند.

It's the way to get a number that

این راهی برای بدست آوردن عددی است که

represents the speed or the weight or the

نشان دهنده سرعت یا وزن یا

length or the distance or the time.

طول یا مسافت یا زمان است.

There are a lot of different things that

چیزهای مختلف زیادی وجود دارد که

we will measure in the world, but the

ما در جهان اندازه گیری خواهیم کرد، اما

general term would be to measure.

اصطلاح کلی آن اندازه گیری است.

Give me 1 second here.

اینجا 1 ثانیه به من بدهید.

I just have to do one small thing.

من فقط باید یک کار کوچک انجام دهم.

I don't have my slides on my other screen.

من اسلایدهایم را روی صفحه دیگرم ندارم.

There they are. Good.

آنجا هستند. خوب

So we're going to start by talking about quantity.

بنابراین ما با صحبت در مورد کمیت شروع می کنیم.

So when you measure the quantity of something, the first

بنابراین وقتی مقدار چیزی را اندازه می‌گیرید، اولین

thing I think of is if you are going to

چیزی که به آن فکر می‌کنم این است که اگر می‌خواهید

make something in the kitchen, you need different quantities of

چیزی در آشپزخانه درست کنید،

different ingredients in order to make something.

برای درست کردن چیزی به مقادیر مختلفی از مواد مختلف نیاز دارید.

One way to get those different

یکی از راه های بدست آوردن آن

quantities would be to weigh things.

مقادیر مختلف، وزن کردن اشیا خواهد بود.

But in my part of the world, because

اما در قسمت من از جهان، چون

I'm just an amateur cook or baker, I

من فقط یک آشپز یا نانوا آماتور هستم،

generally just measure things and determine quantity.

معمولاً فقط چیزها را اندازه می‌گیرم و کمیت را تعیین می‌کنم.

So I don't weigh my flour or my sugar.

پس آرد و شکرم را وزن نمی کنم.

I actually use things like this.

من در واقع از چیزهایی مانند این استفاده می کنم.

This is a teaspoon.

این یک قاشق چای خوری است.

Now, there are two kinds of teaspoons.

حالا دو نوع قاشق چای خوری وجود دارد.

In my kitchen, there's a teaspoon that I just grabbed from

در آشپزخانه من، یک قاشق چای خوری وجود دارد که من فقط از

the drawer to put sugar in my coffee and stir it.

کشو برداشتم تا شکر را در قهوه ام بریزم و آن را هم بزنم.

And this is not a teaspoon

و این یک قاشق چای خوری نیست

that you use to measure things.

که برای اندازه گیری چیزها از آن استفاده کنید.

But in my cupboard I have measuring spoons,

اما در کمدم قاشق‌های اندازه‌گیری دارم،

like the one that's closest to me here.

مثل چیزی که اینجا به من نزدیک‌تر است.

And this measuring spoon is exactly one teaspoon.

و این قاشق اندازه گیری دقیقا یک قاشق چای خوری است.

I actually think it's close to 5 ML.

من در واقع فکر می کنم نزدیک به 5 میلی لیتر است.

I'm not going to get into that, though.

با این حال، من قصد ندارم وارد این موضوع شوم.

It's not a science lesson.

درس علم نیست

I'm not going to convert.

من قصد ندارم تبدیل کنم.

But when I make something and it says to

اما وقتی چیزی درست می‌کنم و می‌گوید

put in two teaspoons of yeast or two teaspoons

دو قاشق چای‌خوری مخمر یا دو قاشق چای‌خوری

of sugar, I will grab this teaspoon, the one

شکر بریزید، این قاشق چای‌خوری را که

closest here, and use that to measure that quantity.

نزدیک‌ترین آن به اینجاست، می‌گیرم و از آن برای اندازه‌گیری آن مقدار استفاده می‌کنم.

So I'm putting the right amount in.

بنابراین من مقدار مناسبی را وارد می کنم.

We also have something called a tablespoon.

ما همچنین چیزی به نام قاشق غذاخوری داریم.

Now, if you go to my kitchen, if you

حالا اگر به آشپزخانه من بروید، اگر

look at the far picture, that person is holding

به تصویر دور نگاه کنید، آن شخص

a tablespoon, it's slightly bigger than a teaspoon.

یک قاشق غذاخوری در دست دارد، کمی بزرگتر از یک قاشق چایخوری است.

And we would probably use it to eat

و ما احتمالاً از آن برای خوردن

soup or something like that, or to scoop

سوپ یا چیزی شبیه به آن، یا برای برداشتن

ice cream if you want really big scoops.

بستنی اگر می‌خواهید قاشق‌های واقعاً بزرگ استفاده کنید، استفاده می‌کنیم.

But if I was making something and it

اما اگر چیزی درست می کردم و می

said to put in two tablespoons of olive

گفت دو قاشق غذاخوری روغن زیتون بریزید

oil, I would use this close spoon here.

، از این قاشق نزدیک اینجا استفاده می کردم.

This is a measuring spoon and

این یک قاشق اندازه گیری است و

it is exactly one tablespoon.

دقیقا یک قاشق غذاخوری است.

Also, please notice the short form.

همچنین لطفا به فرم کوتاه توجه کنید.

TSP is short for teaspoon and

TSP مخفف قاشق چایخوری و

Tbsp is short for tablespoon.

Tbsp به معنی قاشق غذاخوری است.

You don't want to get those confused, especially

شما نمی خواهید آنها را گیج کنید، به خصوص

if you're putting salt in a recipe.

اگر نمک را در دستور غذا قرار دهید.

If it says one teaspoon of salt and you put in

اگر می گوید یک قاشق چای خوری نمک و

one tablespoon of salt, it's not going to taste very good.

یک قاشق غذاخوری نمک در آن بریزید، طعم خیلی خوبی نخواهد داشت.

We also use what's called a cup.

ما همچنین از چیزی به نام فنجان استفاده می کنیم.

So again, in the far picture, you see a cup,

بنابراین دوباره، در تصویر دور، یک فنجان را می بینید،

a generic term for something we drink out of.

یک اصطلاح عمومی برای چیزی که ما از آن می نوشیم.

I have a cup of water here, but this

من اینجا یک فنجان آب دارم، اما این

cup, I don't think this is exactly one cup.

فنجان، فکر نمی‌کنم دقیقاً یک فنجان باشد.

If I was making a loaf of bread and if it

اگر نان درست می‌کردم و می‌گفتند

said to put in four cups of flour, I would use

چهار پیمانه آرد بریزید، از

this measuring cup, the silver one that's closest to me.

این پیمانه نقره‌ای که به من نزدیک‌تر است استفاده می‌کردم.

This is exactly one cup.

این دقیقا یک فنجان است.

So if the quantity of flour for the loaf of

بنابراین اگر مقدار آرد برای یک قرص

bread is four cups of flour, I would use this

نان چهار فنجان آرد باشد، من از این

precise measuring cup to put the right amount in.

پیمانه اندازه گیری دقیق برای قرار دادن مقدار مناسب استفاده می کنم.

And then, of course, we do also

و سپس، البته،

measure quantity in milliliters and liters.

مقدار را بر حسب میلی لیتر و لیتر نیز اندازه گیری می کنیم.

Now, I know there are more measurements

اکنون، می‌دانم که اندازه‌گیری‌های بیش‌تری

than just milliliter and liter, but generally

از میلی‌لیتر و لیتر وجود دارد، اما به طور کلی

those are the ones we use.

آن‌هایی هستند که ما استفاده می‌کنیم.

When I buy milk, it comes in a four liter bag.

وقتی شیر میخرم توی کیسه چهار لیتری میاد.

So that four liter bag has smaller bags in it.

به طوری که کیسه چهار لیتری کیسه های کوچکتری در خود دارد.

Each bag is a little bit more than a liter.

هر کیسه کمی بیشتر از یک لیتر است.

When we measure something, if it says

وقتی چیزی را اندازه می گیریم اگر بگوید

it needs one cup of flour.

یک لیوان آرد می خواهد.

I'm pretty sure that's the same as 250 flour.

من کاملا مطمئن هستم که همان آرد 250 است.

So we do sometimes use more precise

بنابراین ما گاهی اوقات از

measurements than just teaspoon, tablespoon and cup.

اندازه گیری های دقیق تری نسبت به قاشق چای خوری، قاشق غذاخوری و فنجان استفاده می کنیم.

Sometimes we actually use milliliter and liter.

گاهی اوقات ما در واقع از میلی لیتر و لیتر استفاده می کنیم.

And I'm sure there's things like decaliters and stuff like

و من مطمئن هستم که چیزهایی مانند دکالیترها و چیزهایی مانند

that, but those are not commonly used in my part

آن وجود دارد، اما آنها معمولاً در قسمت من

of the world, at least when measuring stuff.

از جهان استفاده نمی‌شوند، حداقل هنگام اندازه‌گیری چیزها.

And yes, in my part of Canada, not in the whole country,

و بله، در منطقه من از کانادا، نه در کل کشور،

but in my part of Canada, you buy milk in bags.

بلکه در منطقه من از کانادا، شما شیر را در کیسه می خرید.

It comes in a four liter bag.

در یک کیسه چهار لیتری عرضه می شود.

And then you have this special little pitcher here to put

و سپس شما این پارچ کوچک مخصوص را در اینجا دارید تا

the milk bag in in order to use your milk.

کیسه شیر را در آن قرار دهید تا از شیر خود استفاده کنید.

Let's talk about length and distance.

بیایید در مورد طول و مسافت صحبت کنیم.

So length and distance are really the same thing.

بنابراین طول و فاصله در واقع یک چیز هستند.

It just depends how much you're measuring.

این فقط بستگی دارد که چقدر اندازه می گیرید.

So if I measure a piece of

بنابراین اگر یک تکه چوب را اندازه بگیرم،

wood, I would measure the length.

طول آن را اندازه می‌گیرم.

But if I measure how far it is from here

اما اگر اندازه‌گیری کنم که از اینجا

to my neighbor's house, I would then call it distance.

تا خانه همسایه‌ام چقدر فاصله است، آن را فاصله می‌خوانم.

Okay, so I always think of it this way.

خوب، پس من همیشه این طور به آن فکر می کنم.

Length is related to things, you know,

طول به چیزها مربوط می شود، می دانید

what's the length of your desk?

طول میز شما چقدر است؟

What's the.

چیست؟

I don't.

من این کار را نمی کنم.

I have to be careful here because

اینجا باید مراقب باشم چون

we also have width as well.

عرض هم داریم.

But when you're measuring something,

اما وقتی چیزی را اندازه می‌گیرید،

generally we're measuring the length.

معمولاً طول را اندازه می‌گیریم.

If I'm trying to figure out how far is it

اگر بخواهم بفهمم

from here to work, then I would use distance.

از اینجا تا محل کار چقدر فاصله دارد، از فاصله استفاده می کنم.

But we use a variety of things to measure those two.

اما ما از چیزهای مختلفی برای اندازه گیری این دو استفاده می کنیم.

Probably the most common thing in

احتمالاً رایج ترین چیز در

a school would be a ruler.

یک مدرسه خط کش خواهد بود.

Ruler is usually 30 cm or 1ft, depending

خط کش معمولاً 30 سانتی متر یا 1 فوت است، بسته

on what unit of measures you are using.

به اینکه از چه واحد اندازه گیری استفاده می کنید.

And I'll talk about that in a bit.

و من کمی در مورد آن صحبت خواهم کرد.

But most students will have a ruler and they'll sometimes

اما اکثر دانش‌آموزان یک خط‌کش دارند و گاهی اوقات

they have a smaller ruler that's only this long, like

یک خط‌کش کوچک‌تر به این طول دارند، مثلاً

15 cm because it fits in their pencil case.

15 سانتی‌متر، زیرا در مدادشان جا می‌گیرد.

But they will use that ruler to measure things, but they

اما آنها از آن خط کش برای اندازه گیری اشیا استفاده می کنند، اما از

will also use that ruler just to make straight lines.

آن خط کش فقط برای ایجاد خطوط مستقیم استفاده می کنند.

So if you use your pencil and a ruler,

بنابراین اگر از مداد و خط کش خود استفاده می کنید،

you can make a straight line with it.

می توانید با آن یک خط مستقیم ایجاد کنید.

So a ruler is a small wood or plastic device, I

بنابراین خط کش یک وسیله کوچک چوبی یا پلاستیکی است،

guess that is has the units of measure on one side

حدس می زنم که دارای واحدهای اندازه گیری در یک طرف

or both, and you use it to measure length.

یا هر دو باشد و شما از آن برای اندازه گیری طول استفاده می کنید.

Most rulers in Canada, by the way, have

اتفاقاً اکثر فرمانروایان کانادا

metric on one side, and then they have

در یک طرف متریک دارند و

what we call imperial on the other side.

در طرف دیگر چیزی که ما امپراتوری می نامیم دارند.

So if I wanted to know how many centimeters

بنابراین اگر بخواهم بدانم چیزی چند سانتی متر

something was, or how many inches it was, I

است یا چند اینچ است،

just use a different side of the ruler.

فقط از یک طرف دیگر خط کش استفاده می کنم.

We also have what are called

ما همچنین چیزهایی داریم که به آن

tape measures or measuring tapes.

نوارهای اندازه گیری یا نوارهای اندازه گیری می گویند.

I thought this was funny last night because

من فکر کردم که این دیشب خنده دار بود زیرا در

I didn't actually realize we had two names.

واقع متوجه نشدم که ما دو نام داریم.

I've used both these names.

من از هر دو این نام ها استفاده کرده ام.

Both are very common.

هر دو بسیار رایج هستند.

When you build something, you usually use a tape

وقتی چیزی می‌سازید، معمولاً از یک

measure to measure things, especially if you need to

متر برای اندازه‌گیری چیزها استفاده می‌کنید، مخصوصاً اگر لازم است

cut something with a saw or with a scissors.

چیزی را با اره یا قیچی ببرید.

But you could also use a measuring tape.

اما می توانید از نوار اندازه گیری نیز استفاده کنید.

I could say to jen, have you seen the tape measure?

می توانم به جن بگویم، متر نوار را دیده ای؟

Or I could say, have you seen the measuring tape?

یا می توانم بگویم، آیا نوار اندازه گیری را دیده اید؟

They mean the same thing.

منظورشون همینه

Um, I'm not sure why we have

اوم، من مطمئن نیستم که چرا ما

two completely different names, but we do.

دو نام کاملاً متفاوت داریم، اما داریم.

So I guess that's just how English is.

بنابراین حدس می‌زنم که زبان انگلیسی اینطور باشد.

Sometimes we decide we need two names for something.

گاهی اوقات تصمیم می گیریم برای چیزی به دو نام نیاز داریم.

So, um, I always lose my measuring tape, by the way.

بنابراین، اوم، من همیشه نوار اندازه گیری خود را گم می کنم، اتفاقا.

Sometimes I use my tape measure somewhere and then I

گاهی اوقات از متر نوارم در جایی استفاده می کنم و سپس

leave it in a funny spot somewhere on the farm,

آن را در مکانی خنده دار در مزرعه می گذارم

and then a couple months later, I can't find it.

و بعد از چند ماه نمی توانم آن را پیدا کنم.

So I not even sure which did I use

بنابراین من حتی مطمئن نیستم که

tape measure or measuring tape when I gave that

وقتی آن مثال را زدم از متر یا نوار اندازه گیری استفاده کردم

example, I think I might have used both.

، فکر می کنم ممکن است از هر دو استفاده کرده باشم.

Yeah, I don't even know why I

بله، من حتی نمی دانم چرا از

use one over the other, but tape

یکی بر دیگری استفاده می کنم، اما متر و متر،

measure and measuring tape, meter stick, yardstick.

متر، متر و معیار.

So we do have to clear

بنابراین ما باید

something up here, and that's that.

چیزی را در اینجا روشن کنیم، و این است.

I am canadian.

من کانادایی هستم.

When I spell metre, it ends in re.

وقتی متر را می نویسم به re ختم می شود.

If you were in the United States, you

اگر در ایالات متحده بودید،

could spell it m e t e r.

می توانید آن را m e t e r بنویسید.

But in my country, a meter stick,

اما در کشور من، چوب متر،

this is how we would spell it.

اینگونه آن را می نویسیم.

And then you also could call it a yardstick.

و سپس شما همچنین می توانید آن را یک معیار بنامید.

It's really just a big ruler.

این واقعاً فقط یک خط کش بزرگ است.

You probably will only find one of these in a classroom

احتمالاً فقط یکی از اینها را در کلاس درس

or in a place where they work with paper or clothing.

یا در جایی که با کاغذ یا لباس کار می کنند پیدا خواهید کرد.

It is a long wooden stick.

یک چوب بلند چوبی است.

In Canada, a meter stick and a yardstick are actually

در کانادا، یک متر و یک معیار در واقع

the same thing because 1 meter and 3ft are very

یک چیز هستند، زیرا طول 1 متر و 3 فوت بسیار

close in length, they're not exactly the same.

نزدیک است، آنها دقیقاً یکسان نیستند.

So generally, one side of our meter stick will be in

بنابراین به طور کلی، یک طرف چوب متر ما بر حسب

meters and the other side will be in feet and inches.

متر و طرف دیگر بر حسب فوت و اینچ خواهد بود.

So, by the way, a yard is 3ft.

بنابراین، اتفاقا، یک یارد 3 فوت است.

So you might have a yardstick or a meter stick.

بنابراین ممکن است یک معیار یا یک چوب متر داشته باشید.

It simply refers to a really, really, for lack

این به سادگی به یک واقعاً، واقعاً، به دلیل نبود

of a better word, a really big ruler.

کلمه بهتر، یک حاکم واقعاً بزرگ اشاره دارد.

Very common in classrooms.

در کلاس های درس بسیار رایج است.

Most classrooms will have a meter stick or yardstick,

بیشتر کلاس‌ها دارای یک متر یا معیار هستند،

so the teacher can easily measure things or draw

بنابراین معلم می‌تواند به راحتی چیزها را اندازه‌گیری کند یا

straight lines on the blackboard or whiteboard.

روی تخته سیاه یا تخته سفید خطوط مستقیم بکشد.

A measuring wheel, this is more common, I would say,

یک چرخ اندازه گیری، این رایج تر است، من می توانم بگویم،

either on a construction site or you might see one

یا در یک سایت ساخت و ساز یا ممکن است یکی

of these at a track and field meet.

از آنها را در یک مسابقه دو و میدانی ببینید.

This is something that you push.

این چیزی است که شما به آن فشار می آورید.

And as the wheel turns for every rotation, it measures 1

و همانطور که چرخ برای هر چرخش می چرخد، اندازه آن 1

meter or half a meter or 2ft, whatever it's set to.

متر یا نیم متر یا 2 فوت است، هر چه تنظیم شود.

And so you'll see there's a

و بنابراین خواهید دید که یک

little gray box on the bottom.

جعبه خاکستری کوچک در پایین وجود دارد.

You would set that to zero, and then you

آن را صفر می کردی و بعد

would put the wheel down and you would walk.

چرخ را می گذاشتی و راه می رفتی.

And as the wheel goes around, I think it

و همانطور که چرخ می چرخد، فکر می کنم

even clicks, like click, click, click, click, click.

حتی کلیک می کند، مانند کلیک، کلیک، کلیک، کلیک، کلیک، کلیک کنید.

And every time it makes one rotation, it

و هر بار که یک چرخش انجام می دهد، آن را

adds that to the number on the screen.

به عدد روی صفحه اضافه می کند.

So if you wanted to, let's say you had to put lines

بنابراین اگر می خواستید، فرض کنید باید خطوطی را

on a soccer field, you would probably use this to measure.

در زمین فوتبال قرار می دادید، احتمالاً از این برای اندازه گیری استفاده می کنید.

So it's the correct number of meters or feet.

بنابراین تعداد صحیح متر یا فوت است.

A measuring wheel, and then.

یک چرخ اندازه گیری، و سپس.

I've never used one of these.

من تا حالا از یکی از اینا استفاده نکردم

But you can measure distance with lasers.

اما می توانید فاصله را با لیزر اندازه گیری کنید.

So you could have a laser distance meter.

بنابراین می توانید فاصله سنج لیزری داشته باشید.

You could point it at a wall and push

می‌توانید آن را به سمت دیوار بگیرید و دکمه را فشار دهید

the button and it would shine a laser and

و لیزر می‌تابد و

measure a little bit of the reflected laser.

کمی از لیزر بازتاب‌شده را اندازه‌گیری می‌کند.

And then it knows how long it took and then

و سپس می داند چقدر طول کشیده است و سپس

it can figure out how far away that wall is.

می تواند بفهمد که آن دیوار چقدر دور است.

That would be pretty cool.

بسیار جالب خواهد بود.

I would love to try that sometime.

من دوست دارم زمانی آن را امتحان کنم.

I think that's how they measure how

فکر می‌کنم این‌گونه اندازه‌گیری می‌کنند که

far the moon is from the earth.

ماه از زمین چقدر فاصله دارد.

I think they can use lasers for that.

من فکر می کنم آنها می توانند از لیزر برای این کار استفاده کنند.

Again, this is not a science lesson.

باز هم این یک درس علمی نیست.

This is an English lesson.

این یک درس انگلیسی است.

So a couple of things.

بنابراین یکی دو چیز.

We're going to talk about the metric

ما

system quickly and the imperial system.

به سرعت در مورد سیستم متریک و سیستم امپراتوری صحبت خواهیم کرد.

So in the metric system, we are going

بنابراین در سیستم متریک قرار است

to measure distances based on the meter.

فاصله ها را بر اساس متر اندازه گیری کنیم.

A meter is about.

یک متر حدودا

I try to get it on my screen

من سعی می کنم آن را بر روی صفحه نمایش من در

is about, that's half a meter here.

مورد است، که در اینجا نیم متر است.

Let's do this.

بیا انجامش بدیم. طول

A meter is about this long.

یک متر تقریباً به این اندازه است.

You can measure this at home if

اگر فکر می کنید من درست می گویم یا نه، می توانید این را در خانه اندازه گیری کنید

you think I'm correct or not.

.

With the metric system, everything is then based

در سیستم متریک، همه چیز بر این اساس است که

on whether it's part of a meter or

آیا بخشی از یک متر است یا

whether it's bigger than a meter.

بزرگتر از یک متر است.

So a millimeter is very, very tiny.

بنابراین یک میلی متر بسیار بسیار کوچک است.

A centimeter is a little bit bigger.

یک سانتی متر کمی بزرگتر است.

A meter is what I showed you.

یک متر چیزی است که به شما نشان دادم.

And a kilometer is a measure of distance.

و یک کیلومتر اندازه گیری فاصله است.

Like I live, I think, 20

مثل اینکه من فکر می کنم 20

something kilometers from my sister.

کیلومتر با خواهرم زندگی می کنم.

Okay, so if I was to drive there, it's 20 km.

خوب، پس اگر بخواهم آنجا رانندگی کنم، 20 کیلومتر است.

So we base our system of measurement

بنابراین سیستم اندازه گیری خود را

in the metric system on the meter.

در سیستم متریک بر اساس متر استوار می کنیم.

And again, you can spell these ending in er instead

و دوباره،

of re if you are in the United States.

اگر در ایالات متحده هستید، می‌توانید اینها را به جای re به er بنویسید.

But here I would use that spelling.

اما در اینجا من از آن املا استفاده می کنم. خیلی

So millimeter, very, very tiny.

میلی متر، خیلی خیلی ریز.

The imperial system, this is what we

سیستم امپراتوری، این همان چیزی است که ما

call it, an alternate system of measurement,

آن را می نامیم، یک سیستم اندازه گیری جایگزین، از

uses inches and it uses the foot.

اینچ استفاده می کند و از پا استفاده می کند.

This is about a foot.

این حدود یک پا است.

A yard is 3ft, and I don't even know what

یک یارد 3 فوت است، و من حتی نمی دانم

a mile is, like 1600ft or something like that.

یک مایل چیست، مانند 1600 فوت یا چیزی شبیه به آن.

Again, not a science lesson, but

باز هم، نه یک درس علوم، بلکه

an inch is about this big.

یک اینچ در مورد این بزرگ است.

A foot is about this big.

یک پا به این بزرگی است.

By the way, an inch is 2.5, is 30 cm.

به هر حال، یک اینچ 2.5 است، 30 سانتی متر است.

So those are rough conversions.

بنابراین این تبدیل های خشن هستند.

But if you were in the United States, you

اما اگر در ایالات متحده بودید،

would be measuring things in feet and inches.

چیزها را با فوت و اینچ اندازه می‌گرفتید. به

Notice when I.

زمان I توجه کنید.

It's like 1ft or 3ft.

مانند 1 فوت یا 3 فوت است.

You have to switch the word a little bit.

شما باید کلمه را کمی تغییر دهید.

When I measure things, I measure in

وقتی چیزها را اندازه می‌گیرم،

feet, by the way, and inches.

اتفاقاً با فوت و اینچ اندازه می‌گیرم.

And if you want to go smaller

و اگر می خواهید کوچکتر

than an inch, you use fractions.

از یک اینچ بروید، از کسری استفاده می کنید.

So half an inch, quarter inch, 8th of an inch.

بنابراین نیم اینچ، ربع اینچ، هشتم اینچ.

If you want to measure extreme distances in space,

اگر بخواهید فواصل شدید در فضا را اندازه گیری کنید، از

you would use what's called a light year.

چیزی که سال نوری نامیده می شود استفاده می کنید.

A light year is the distance

یک سال نوری مسافتی است که

light will travel in one year.

نور در یک سال طی می کند.

So this is a way to

بنابراین این راهی برای

measure really, really, really long distances.

اندازه‌گیری فواصل واقعاً، واقعاً بسیار طولانی است.

I think there's something called

من فکر می کنم چیزی به نام

an astronomical unit as well. Is that.

واحد نجومی نیز وجود دارد. آیا آن است.

Yeah, I don't know a lot about that.

بله، من چیز زیادی در مورد آن نمی دانم. پس

So again, English lesson.

دوباره درس انگلیسی.

Not a science lesson, but a light year.

نه یک درس علوم، بلکه یک سال نوری.

You might hear if you watch a science fiction

اگر یک نمایش علمی تخیلی تماشا کنید ممکن است بشنوید

show that something is, you know, seven light years

که چیزی هفت سال نوری از ما

away, which means it would take seven years at

فاصله دارد، یعنی هفت سال با

the speed of light to get to that place.

سرعت نور طول می کشد تا به آن مکان برسید.

So let's talk about speed.

پس بیایید در مورد سرعت صحبت کنیم.

This is my least favorite thing to

این کمترین چیز مورد علاقه من برای

see, especially if I'm driving too fast.

دیدن است، به خصوص اگر خیلی سریع رانندگی کنم.

But when you measure speed, you're

اما وقتی سرعت را اندازه گیری می کنید،

measuring how fast something is going.

اندازه گیری می کنید که چیزی چقدر سریع پیش می رود.

If I throw a baseball, I can measure

اگر یک توپ بیسبال پرتاب کنم، می توانم اندازه گیری کنم که آن توپ

how many kilometers per hour or how many

چند کیلومتر در ساعت یا چند

miles per hour that ball is going.

مایل در ساعت می رود.

Now, if you are driving your car, you do

اکنون، اگر در حال رانندگی با ماشین خود هستید،

not want to be going over the speed limit.

نمی خواهید از سرعت مجاز عبور کنید.

You don't want to be going too fast, because

شما نمی خواهید خیلی سریع پیش بروید، زیرا

if a police officer uses a radar gun to

اگر یک افسر پلیس از یک تفنگ رادار برای

measure your speed, you will get a ticket.

اندازه گیری سرعت شما استفاده کند، یک بلیط دریافت خواهید کرد.

So in a car, the speedometer will measure your speed.

بنابراین در یک ماشین، سرعت سنج سرعت شما را اندازه گیری می کند. در

Now, there's a funny thing here, actually.

واقع، یک چیز خنده دار اینجا وجود دارد.

I think I have slides on this. Let me see.

فکر می کنم اسلایدهایی در این مورد دارم. بذار ببینم.

Where are my slides?

اسلایدهای من کجا هستند؟

Yeah, I'll talk about that in a sec.

بله، من در یک ثانیه در مورد آن صحبت خواهم کرد.

So when you start driving, the speedometer goes up.

بنابراین وقتی شروع به رانندگی می کنید، سرعت سنج بالا می رود.

And this is a little bit weird for me.

و این برای من کمی عجیب است.

It measures your speed, but it's a speedometer.

سرعت شما را اندازه می گیرد، اما سرعت سنج است.

So even though it has the word speed

بنابراین با وجود اینکه کلمه سرعت

in it, it's not pronounced the same way.

در آن وجود دارد، به یک شکل تلفظ نمی شود.

So it's a speedometer. Speedometer.

بنابراین یک سرعت سنج است. سرعت سنج.

You barely say the first little bit speedometer.

شما به سختی می گویید اولین کمی سرعت سنج.

And then in Canada, our speedometers have kilometers

و سپس در کانادا، سرعت‌سنج‌های ما کیلومتر

per hour and miles per hour on them.

در ساعت و مایل در ساعت روی آن‌ها هستند.

So just in case we go to the United

بنابراین اگر به ایالات متحده برویم

States, we know how fast we are going.

، می دانیم که چقدر سریع پیش می رویم.

That might be common everywhere in the world.

این ممکن است در همه جای دنیا رایج باشد.

I'm not sure.

مطمئن نیستم.

Um, so here's an interesting thing.

اوم، پس اینجا یک چیز جالب است.

If you drive, it's measured in kilometers per hour.

اگر رانندگی می کنید، با کیلومتر در ساعت اندازه گیری می شود.

You will sometimes hear people say kilometers an hour.

گاهی اوقات می شنوید که مردم می گویند کیلومتر در ساعت.

How many kilometers an hour were you doing?

چند کیلومتر در ساعت کار می کردی؟

Technically, that's incorrect, but in informal

از نظر فنی، این نادرست است، اما در انگلیسی غیر رسمی

English, people will say that.

، مردم این را خواهند گفت.

They will say I was doing 120 km/hour

آنها می گویند من 120 کیلومتر در ساعت کار می کردم

or I was doing 120 km an hour.

یا 120 کیلومتر در ساعت کار می کردم.

Both would be correct in conversation, but

هر دو در مکالمه صحیح خواهند بود، اما

the real term is kilometers per hour.

اصطلاح واقعی کیلومتر در ساعت است.

Short forms are both there.

فرم های کوتاه هر دو وجود دارد.

In Canada we use the km h, but kph

در کانادا ما از کیلومتر ساعت استفاده می کنیم، اما از کیلومتر بر ساعت

could be used as well for kilometers per hour.

نیز می توان برای کیلومتر در ساعت استفاده کرد. در

By the way, I don't know anywhere in

ضمن من در هیچ کجای کانادا نمی دونم

Canada where this is the speed limit.

این محدودیت سرعت کجاست.

That's pretty high.

این خیلی بالاست.

I think 110 km/hour is the fastest I have ever seen.

فکر می کنم 110 کیلومتر در ساعت سریع ترین سرعتی است که تا به حال دیده ام.

And then if you are in the United States,

و سپس اگر در ایالات متحده هستید،

you might see miles per hour, short form, mph.

ممکن است مایل در ساعت، فرم کوتاه، مایل در ساعت را ببینید.

And again, you might hear someone say, how

و دوباره، ممکن است بشنوید که یکی می گوید،

many miles an hour was he going?

چند مایل در ساعت می رفت؟

He was going 60 miles an hour.

او با سرعت 60 مایل در ساعت می رفت.

So in informal English, again, you can use

بنابراین در انگلیسی غیررسمی، مجدداً می توانید به

miles an hour instead of miles per hour,

جای مایل در ساعت از مایل در ساعت استفاده کنید،

but the correct term is miles per hour.

اما اصطلاح صحیح مایل در ساعت است.

And again, we're measuring this.

و دوباره، ما در حال اندازه گیری این هستیم.

This is how many kilometers you would go in

1 hour if you kept driving that speed.

اگر به رانندگی با این سرعت ادامه می دادید، این چند کیلومتر در 1 ساعت می رفتید.

So if I'm driving 100 km/hour then if I drove for an

بنابراین اگر من 100 کیلومتر در ساعت رانندگی می کردم، اگر یک

hour, I would then have gone the distance of 100 km.

ساعت رانندگی می کردم، مسافت 100 کیلومتر را طی می کردم.

Temperature.

درجه حرارت.

I'm not sure if you can see this slide, but

مطمئن نیستم که بتوانید این اسلاید را ببینید یا خیر، اما می

you can see it's going to be seven degrees today.

توانید ببینید که امروز هفت درجه خواهد بود.

I can hardly see the slide.

من به سختی می توانم اسلاید را ببینم. بذار

Let me put my glasses on.

عینکمو بزنم

It's a little blurry.

کمی تار است.

Eight degrees to nine degrees tomorrow.

فردا هشت درجه تا نه درجه.

Eight degrees tomorrow. Eight degrees.

فردا هشت درجه هشت درجه به

It looks nice, but look at the nighttime temperature.

نظر خوب است، اما به دمای شبانه نگاه کنید.

It's going to be minus five degrees celsius.

منهای پنج درجه سانتیگراد خواهد بود.

So then, as you know, temperature is a

بنابراین، همانطور که می دانید، دما معیاری است

measure of how hot or cold it is.

برای گرم یا سرد بودن آن.

There's probably a far more scientific description.

احتمالاً توصیف علمی تری وجود دارد.

But generally in everyday life, we're talking about, well,

اما به طور کلی در زندگی روزمره، ما در مورد این صحبت می کنیم، خوب،

how, how warm is it going to be today?

چگونه، امروز چقدر گرم است؟

It's going to be eight degrees today.

امروز هوا هشت درجه است.

That little symbol on this thermometer, the little

آن نماد کوچک روی این دماسنج،

circle is the sign we use for degrees.

دایره کوچک علامتی است که ما برای درجه استفاده می کنیم.

So wherever this is, it's 28 degrees celsius.

بنابراین هر جا که این باشد، 28 درجه سانتیگراد است.

For me, that would be very warm.

برای من، این بسیار گرم خواهد بود.

For some of you, that might actually be somewhat cool.

برای برخی از شما، ممکن است تا حدودی جالب باشد.

That might be a nice day for you.

ممکن است روز خوبی برای شما باشد.

And again, I said thermometer a couple of times.

و باز هم چند بار گفتم دماسنج.

A thermometer is a device we use to

دماسنج وسیله ای است که برای

measure how warm or cold it is.

اندازه گیری گرم یا سرد بودن آن استفاده می کنیم.

Okay, so I have a thermometer outside.

خوب، پس من یک دماسنج در بیرون دارم.

I can go outside and see what the thermometer says.

میتونم برم بیرون ببینم دماسنج چی میگه.

We have a thermometer in our house that tells us how

ما یک دماسنج در خانه داریم که به ما می گوید

warm or cold it is in our house as well.

در خانه ما نیز چقدر گرم یا سرد است.

But a thermometer is just a nice device to have.

اما یک دماسنج فقط یک وسیله خوب برای داشتن است.

There's a number of different kinds.

تعدادی از انواع مختلف وجود دارد.

This is one you would put outside or on a wall.

این موردی است که می توانید بیرون یا روی دیوار بگذارید.

You can also get a thermometer that checks

همچنین اگر احساس بیماری می کنید و نیاز به اندازه گیری دمای بدن دارید، می توانید دماسنج دریافت کنید که

the temperature in your ear or in your

دمای گوش،

mouth or under your armpit if you're feeling

دهان یا زیر بغل شما را بررسی می کند.

sick and you need to take your temperature.

And then there are also

و سپس

two ways to measure temperature.

دو راه برای اندازه گیری دما وجود دارد.

We use Celsius in Canada, but

ما در کانادا از درجه سانتیگراد استفاده می کنیم، اما

you could also use Fahrenheit.

شما همچنین می توانید از فارنهایت استفاده کنید.

Most thermometers that you buy in

اکثر دماسنج هایی که در کانادا خریداری می کنید،

Canada will have both on there.

هر دو را در آنجا خواهند داشت.

They will measure in Fahrenheit as well as Celsius.

آنها بر حسب فارنهایت و همچنین سانتی گراد اندازه گیری خواهند شد.

You can see this one.

می توانید این یکی را ببینید.

The large letters are Fahrenheit and

حروف بزرگ فارنهایت و

the small letters are Celsius.

حروف کوچک سانتیگراد هستند.

So you can see it looks like it's about 20 1 celcius.

بنابراین می توانید ببینید که به نظر می رسد حدود 20 1 درجه سانتیگراد است.

So with my simple conversion, that would be

بنابراین با تبدیل ساده من،

21 is 42 plus there is 72 fahrenheit.

21 می شود 42 به علاوه 72 فارنهایت وجود دارد.

So it's not an accurate conversion, but

بنابراین تبدیل دقیقی نیست، اما

enough to know what to wear.

برای اینکه بدانید چه بپوشید کافی است.

Um, if I needed, like, if I needed

ام، اگر لازم بود، مثلاً اگر لازم بود

to know what the temperature was in fahrenheit.

بدانم درجه حرارت بر حسب فارنهایت چقدر است.

So again, Celsius, pretty common, as in the

بنابراین دوباره، درجه سانتیگراد، بسیار رایج است، همانطور که در

metric system, water boils at 100 degrees celsius.

سیستم متریک، آب در 100 درجه سانتیگراد می جوشد.

Water freezes at zero degrees celsius. Fahrenheit.

آب در صفر درجه سانتیگراد یخ می زند. فارنهایت

A little harder to understand, sometimes 32

درک کمی سخت تر، گاهی اوقات 32

degrees and 212 degrees fahrenheit or something.

درجه و 212 درجه فارنهایت یا چیزی مشابه.

Again, not a science lesson.

باز هم درس علوم نیست.

And then we're going to talk about weight.

و سپس در مورد وزن صحبت می کنیم.

Yeah, let's start talking about weight

بله، بیایید در مورد وزن صحبت کنیم

and then we'll do some questions.

و سپس چند سوال انجام می دهیم.

I don't want to get into

من نمی خواهم به

the difference between weight and mass.

تفاوت بین وزن و وزن بپردازم.

Weight has to do with gravity, mass has

وزن با گرانش ارتباط دارد، جرم

to do with the size of the object.

با اندازه جسم ارتباط دارد.

Again, let's talk more about how

دوباره، بیایید بیشتر در مورد نحوه

we use these words in English.

استفاده از این کلمات در انگلیسی صحبت کنیم.

Weight, then, is how heavy something is.

پس وزن چیزی است که چقدر سنگین است.

The more something weighs, the heavier it

هر چه چیزی بیشتر وزن داشته باشد، سنگین‌تر

is, the harder it is to lift.

باشد، بلند کردن آن سخت‌تر می‌شود.

When something doesn't weigh very much, it's

وقتی چیزی وزن زیادی ندارد،

very light and easy to lift.

بسیار سبک و آسان است.

So sometimes we want to measure how heavy something is.

بنابراین گاهی اوقات می خواهیم اندازه گیری کنیم که یک چیزی چقدر سنگین است.

Grapes and a lemon probably don't weigh very much,

انگور و یک لیمو احتمالاً وزن چندانی ندارند،

but other things do weigh quite a bit.

اما چیزهای دیگر وزن کمی دارند.

We use a scale generally to measure weight.

به طور کلی برای اندازه گیری وزن از ترازو استفاده می کنیم.

So you might have a bathroom scale.

بنابراین ممکن است یک ترازو حمام داشته باشید.

You step on the scale and

روی ترازو می روید و به

it tells you you're 197 pounds.

شما می گوید 197 پوند وزن دارید.

Or maybe it tells you that you're 90 kg.

یا شاید به شما بگوید که 90 کیلوگرم هستید.

We use a scale, 90 kg.

ما از ترازو 90 کیلوگرمی استفاده می کنیم.

I'm not sure what that is in pounds.

من مطمئن نیستم که در پوند چیست.

That might be a bad example.

شاید مثال بدی باشد.

What do you do anyways?

اصلاً چه کار می کنی؟

A scale is what you use to measure it.

مقیاس چیزی است که برای اندازه گیری آن استفاده می کنید.

You might have a small scale in your kitchen.

ممکن است یک ترازو کوچک در آشپزخانه خود داشته باشید.

Instead of using teaspoons and tablespoons and cups.

به جای استفاده از قاشق چایخوری و قاشق غذاخوری و فنجان.

You might like to measure your ingredients by

ممکن است بخواهید مواد خود را بر اساس وزن اندازه گیری کنید

weight, which is supposed to be more accurate.

، که قرار است دقیق تر باشد.

But the thing you would use is called a scale.

اما چیزی که استفاده می کنید ترازو نامیده می شود.

And then we measure in kilograms

و سپس با کیلوگرم

or we measure in pounds.

یا پوند اندازه گیری می کنیم.

So we have weights for working out.

بنابراین ما وزنه هایی برای تمرین داریم.

Our weights are all in pounds.

وزن ما همه بر حسب پوند است.

They look like this on the end.

آنها در پایان اینگونه به نظر می رسند.

They say ten lb or 20 lb.

آنها می گویند ده پوند یا 20 پوند،

If I lived in a country where you only had

اگر من در کشوری زندگی می کردم که شما فقط

the metric system, they would probably be in kilograms.

سیستم متریک را داشتید، احتمالاً کیلوگرم بودند.

Short form is kg.

فرم کوتاه کیلوگرم است.

The reason our weights are in pounds is because

دلیل اینکه وزن ما بر حسب پوند است این است که

the vast majority of our fitness equipment is from

اکثریت قریب به اتفاق تجهیزات تناسب اندام ما از

the United States or made for the north american

ایالات متحده است یا برای بازار آمریکای شمالی ساخته شده است

market and therefore they are labeled.

و به همین دلیل برچسب گذاری شده است.

Their weight is in pounds because that's just, you

وزن آنها بر حسب پوند است، زیرا

know, most fitness shows I watch, if it's from

بیشتر برنامه های تناسب اندام که من تماشا می کنم این است، اگر از

the United States, it will obviously be in pounds,

ایالات متحده باشد، مشخصاً به پوند خواهد بود،

but if it's in Canada, it will as well.

اما اگر در کانادا باشد، همینطور خواهد بود.

If I was to watch, you know, a youtuber

اگر بخواهم یک یوتیوبی

from Europe, it would more likely be in kilograms.

از اروپا را تماشا کنم، احتمالاً کیلویی بود.

So KG is short for kilograms.

بنابراین KG مختص کیلوگرم است.

Don't know why LB is short for pounds, but

نمی دانم چرا LB کوتاه برای پوند است، اما

that is the short form for four pounds.

این شکل کوتاه برای چهار پوند است.

So ten pound weights, pretty light for me.

بنابراین وزنه های ده پوندی، برای من بسیار سبک است.

A 50 pound weight is very heavy for me.

وزن 50 پوندی برای من خیلی سنگین است.

I'm not sure where you are in your fitness world,

من مطمئن نیستم که شما کجای دنیای تناسب اندام خود هستید،

but that's, that's how I feel about those two weights.

اما این همان احساسی است که من در مورد آن دو وزن دارم.

The rest of the lesson is going to go

بقیه درس به

fast because we're going to talk about time.

سرعت پیش می رود زیرا در مورد زمان صحبت می کنیم.

And I have a lot of slides for time, but I'm

و من اسلایدهای زیادی برای زمان دارم، اما به

going to go really quickly because I think time is one

سرعت می روم زیرا فکر می کنم زمان یکی

of the first things you learn when you learn a language.

از اولین چیزهایی است که هنگام یادگیری زبان یاد می گیرید.

When you learn a language, you generally learn colors,

وقتی زبانی را یاد می گیرید، معمولاً رنگ ها،

articles of clothing, animals, like relatives, like mom, dad,

لباس ها، حیوانات، مانند اقوام، مانند مادر، پدر،

sister, brother, and you usually learn time.

خواهر، برادر را یاد می گیرید و معمولاً زمان را یاد می گیرید.

So you usually learn things

بنابراین معمولا چیزهایی

like clock, watch, stopwatch, timer.

مانند ساعت، ساعت، کرونومتر، تایمر را یاد می گیرید.

These are the ways we measure time.

این روش هایی است که ما زمان را اندازه گیری می کنیم.

Obviously, you know, a clock is on the wall.

بدیهی است، می دانید، یک ساعت روی دیوار است.

We use a clock to tell time.

ما از ساعت برای تشخیص زمان استفاده می کنیم.

You have a watch on your wrist to tell time.

یک ساعت روی مچ دست خود دارید تا زمان را مشخص کنید.

A stopwatch is generally used.

معمولاً از کرونومتر استفاده می شود.

By the way, we don't use hourglasses

به هر حال، ما دیگر از ساعت شنی استفاده نمی کنیم

anymore unless you're playing a game.

مگر اینکه شما در حال انجام یک بازی باشید.

Sometimes a board game will

گاهی اوقات یک بازی رومیزی

come with a little hourglass.

با یک ساعت شنی کوچک ارائه می شود.

That's what that is.

این همان چیزی است که هست.

But a stopwatch you will see, like at

اما کرونومتری را خواهید دید، مانند

a track meet where people are running.

یک گردهمایی پیست که در آن مردم در حال دویدن هستند.

So a stopwatch starts at zero.

بنابراین یک کرونومتر از صفر شروع می شود.

When you push the button, it records how much time

وقتی دکمه را فشار می دهید، مدت زمان

has passed until you push the button again, a timer,

گذشته را ثبت می کند تا زمانی که دوباره دکمه را فشار دهید، یک تایمر،

you set it to the number of seconds or minutes

آن را روی تعداد ثانیه یا دقیقه تنظیم می کنید که می

you want to time something and it goes down.

خواهید چیزی را زمان بندی کنید و پایین می رود.

And when it hits zero, it beeps.

و وقتی به صفر می رسد، بوق می دهد.

Okay, so the difference, a stopwatch goes up.

خوب، بنابراین تفاوت، یک کرونومتر بالا می رود.

So when you click start, it

بنابراین وقتی روی start کلیک می‌کنید،

starts counting seconds and minutes.

شروع به شمارش ثانیه و دقیقه می‌کند.

A timer goes down.

یک تایمر پایین می آید.

Timers you usually find at like a kitchen or in a kitchen,

تایمرهایی که معمولاً در آنها پیدا می کنید مانند آشپزخانه یا آشپزخانه،

you put something in the oven and you set a timer.

چیزی را در فر قرار می دهید و یک تایمر تنظیم می کنید.

Or if you go to a basketball game, the

یا اگر به یک بازی بسکتبال می روید،

timer goes down as the game goes along.

با ادامه بازی تایمر پایین می آید.

So again, units of measure.

بنابراین دوباره، واحدهای اندازه گیری.

Let's do this quickly.

بیایید این کار را سریع انجام دهیم.

You measure in seconds.

شما در ثانیه اندازه می گیرید.

Things happen very quickly.

همه چیز خیلی سریع اتفاق می افتد.

If I run 100 meters, it used to take me 13, 14 seconds.

اگر 100 متر بدوم، 13، 14 ثانیه طول می کشید.

It probably takes me 20 seconds.

احتمالا 20 ثانیه طول می کشد.

Now we have minutes.

حالا دقایقی داریم.

So seconds.

پس چند ثانیه

Minutes, I'm pluralizing hours.

دقیقه، من ساعت ها را جمع می کنم.

A day is 24 hours long.

یک روز 24 ساعت است.

Well, the sun is up for not 24 hours, but from one day

خوب، خورشید نه برای 24 ساعت، بلکه از یک روز

to the next for the time it takes the earth to spin.

به روز دیگر برای مدت زمانی که زمین طول می کشد تا بچرخد، طلوع می کند.

Once it takes 24 hours, and

یک بار 24 ساعت طول می کشد، و

then we have, of course, days.

سپس، البته، روزها داریم.

The relations between them.

روابط بین آنها.

There are 60 seconds in a minute, there are 60

60 ثانیه در یک دقیقه، 60

minutes in an hour, there are 24 hours in a

دقیقه در یک ساعت، 24 ساعت در

day, and there are 365 days in a year.

روز و 365 روز در سال وجود دارد.

We also have months, so we

ما هم ماه داریم پس

have twelve months in the year.

دوازده ماه در سال داریم.

This is August 2020.

این آگوست 2020 است.

Not sure why I randomly chose

مطمئن نیستم که چرا به طور تصادفی

that month, but it's actually.

آن ماه را انتخاب کردم، اما در واقع همینطور است.

It's currently March, by the way.

اتفاقاً در حال حاضر مارس است.

It's almost April.

تقریباً فروردین است.

But a month is a unit of

اما یک ماه واحد

measure for time over a longer period.

اندازه گیری زمان در یک دوره طولانی تر است.

And then, of course, we have year and it's 2024.

و پس از آن، البته، ما یک سال داریم و آن سال 2024 است.

So again, those are words.

پس دوباره، اینها کلمات هستند.

If you are learning English that you've

اگر در حال یادگیری زبان انگلیسی هستید که

probably learned a long time ago, you

احتمالاً مدت‌ها پیش آن را یاد گرفته‌اید،

may not be familiar with decades.

ممکن است چندین دهه با آن آشنایی نداشته باشید.

A decade is ten years, or century, which is 100 years.

یک دهه ده سال یا قرن است که 100 سال است.

You've probably heard them and most of

احتمالاً آنها را شنیده اید و

you might know them, but that would

ممکن است بیشتر شما آنها را بشناسید، اما این

be more units, measurements of time.

واحدها، اندازه گیری زمان بیشتر است.