SIMPLE, COMPOUND, COMPLEX SENTENCES - with Examples, Exercises - Sentence Clause Structure - Grammar

Hey there, and welcome back.

سلام، و خوش آمدید.

In this lesson, we're going to learn all about simple, compound and complex sentences.

در این درس، همه چیز را در مورد جملات ساده، مرکب و پیچیده یاد خواهیم گرفت.

Many of you have asked me to do a lesson on this topic, so here we are.

بسیاری از شما از من خواسته اید که درسی در مورد این موضوع انجام دهم، بنابراین ما اینجا هستیم.

Now, in this video, I'll show you the differences between these three types of sentences, and

حالا در این ویدیو تفاوت بین این سه نوع جمله را به شما نشان می دهم

there are exercises within the lesson for you to practice what you learn.

و تمریناتی در داخل درس برای شما وجود دارد که آنچه را که یاد می گیرید تمرین کنید.

So, let's begin.

بنابراین، بیایید شروع کنیم.

So, what is a simple sentence?

بنابراین، یک جمله ساده چیست؟

A simple sentence is just a sentence that contains a subject and a verb.

یک جمله ساده فقط جمله ای است که دارای فاعل و فعل باشد.

For example, I am a teacher.

مثلا من معلمم.

Here, the subject is “I” and the verb is “am.”

در اینجا فاعل «من» و فعل «ام» است.

Here's another one: She took a cab to the airport.

این هم یکی دیگر: او با تاکسی به فرودگاه رفت.

Can you identify the subject and the verb here?

آیا می توانید فاعل و فعل را در اینجا تشخیص دهید؟

The subject is “she” and the verb is “took.”

فاعل «او» و فعل «گرفت» است.

One more example: We're having pizza for dinner tonight.

یک مثال دیگر: امشب برای شام پیتزا می خوریم.

In this sentence, the subject is “we,” and the verb is actually the phrase “are

در این جمله فاعل «ما» است و فعل در واقع عبارت «

having.”

داشتن» است.

It has two words: first, the auxiliary or the helping verb “are” and then the main

دو کلمه دارد: اول فعل کمکی یا کمکی «are» و سپس فعل اصلی

verb “having,” but still, “are having” is a phrase that acts as a single verb.

«داشتن»، اما همچنان «دارن» عبارتی است که به عنوان یک فعل واحد عمل می کند.

So, in all of these sentences you see that they have a subject and a verb, so these are

بنابراین، در همه این جملات می بینید که آنها یک فاعل و یک فعل دارند، بنابراین اینها

simple sentences.

جملات ساده هستند.

Now, there's another name for a simple sentence, and that is an independent clause.

حالا، یک جمله ساده نام دیگری دارد و آن یک بند مستقل است.

This means more or less the same thing as a simple sentence, but just remember that

این به معنای کم و بیش همان چیزی است که یک جمله ساده است، اما فقط به یاد داشته باشید

it's another name for a simple sentence.

که نام دیگری برای یک جمله ساده است.

So, what's a compound sentence then?

بنابراین، یک جمله مرکب چیست؟

Well, a compound sentence is just a sentence that has two independent clauses.

خوب، یک جمله مرکب فقط یک جمله است که دو بند مستقل دارد.

We saw that a simple sentence has just one clause, but a compound sentence has two (or

دیدیم که یک جمله ساده فقط یک بند دارد، اما یک جمله مرکب دو (یا

sometimes more) independent clauses.

گاهی بیشتر) بند مستقل دارد.

Take a look at this example: I am a teacher.

به این مثال توجه کنید: من یک معلم هستم.

My wife is a lawyer.

همسرم وکیل است.

What we have here is two separate independent clauses or simple sentences, and the problem

آنچه ما در اینجا داریم دو بند مستقل یا جمله ساده جداگانه است و

with this is that it sounds choppy and disconnected when we say it like that: I am a teacher.

مشکل این است که وقتی اینطور می گوییم: من یک معلم هستم به نظر می رسد متلاطم و بی ارتباط است.

My wife is a lawyer.

همسرم وکیل است.

Instead, we can combine them like this: I am a teacher, and my wife is a lawyer.

در عوض، می توانیم آنها را به این صورت ترکیب کنیم: من معلم هستم و همسرم وکیل است.

This sounds much better, and now we have one compound sentence with the two independent

این خیلی بهتر به نظر می رسد، و اکنون یک جمله مرکب با دو بند مستقل داریم

clauses connected by the conjunction “and.”

که با حرف ربط "و" به هم متصل شده اند.

Here's another example: She tried to lift the suitcase.

این یک مثال دیگر است: او سعی کرد چمدان را بلند کند.

The suitcase was too heavy.

چمدان خیلی سنگین بود.

We can combine these clauses using “but”: She tried to lift the suitcase, but it was

می‌توانیم این جملات را با استفاده از «اما» ترکیب کنیم: او سعی کرد چمدان را بلند کند، اما

too heavy.

خیلی سنگین بود.

Notice that we have the word “it” in the second part.

توجه کنید که در قسمت دوم کلمه "آن" را داریم .

Now, “it” is a pronoun that just refers to the suitcase.

حالا «آن» ضمیری است که فقط به چمدان اشاره دارد.

It makes the sentence sound better by avoiding repetition.

با اجتناب از تکرار، جمله را بهتر صدا می کند .

Next example: He didn't have enough cash.

مثال بعدی: او پول نقد کافی نداشت.

He paid by credit card.

با کارت اعتباری پرداخت کرد.

We can connect these clauses using “so”: He didn't have enough cash, so he paid by

ما می توانیم این بندها را با استفاده از "so" به هم وصل کنیم: او پول نقد کافی نداشت، بنابراین با

credit card.

کارت اعتباری پرداخت کرد.

One last example: We can take a bus to the museum.

آخرین مثال: می توانیم با اتوبوس به موزه برویم.

We can just walk there.

ما فقط می توانیم آنجا راه برویم.

What we see here is two options; two different ways to get to the museum.

آنچه در اینجا می بینیم دو گزینه است. دو راه مختلف برای رسیدن به موزه

We can connect these using “or”: We can take a bus to the museum, or we can just walk

می‌توانیم اینها را با استفاده از «یا» به هم وصل کنیم: می‌توانیم با اتوبوس به موزه برویم، یا فقط می‌توانیم آنجا پیاده روی کنیم

there.

.

Now, the connecting words that you see in these examples, “and,” “but,” “so,”

حال، کلمات پیوندی که در این مثال ها مشاهده می کنید، «و»، «اما»، «پس»،

“or,” etc.

«یا» و غیره.

These words are called coordinating conjunctions.

این کلمات را ربط هماهنگ کننده می نامند.

That's a fancy word, but it just means that these are connecting words that connect two

این یک کلمه فانتزی است، اما فقط به این معنی است که این کلمات متصل کننده هستند که دو

independent clauses.

بند مستقل را به هم متصل می کنند.

And there's another important point here: you see that in all of the examples, when

و یک نکته مهم دیگر در اینجا وجود دارد: می بینید که در تمام مثال ها، وقتی

we connect the two independent clauses, we put a comma after the first clause.

دو بند مستقل را به هم وصل می کنیم، بعد از جمله اول یک کاما قرار می دهیم.

Now, this is the proper form: you write the first independent clause, then you put a comma

حالا شکل مناسب این است: اولین بند مستقل را می نویسید، بعد از آن یک کاما می گذارید

after it, and then a conjunction, and then you write the second clause.

و بعد یک حرف ربط و سپس بند دوم را می نویسید.

Remember this rule.

این قانون را به خاطر بسپارید.

OK, we're going to practice this now.

خوب، ما اکنون این را تمرین می کنیم.

You see five items on the screen.

پنج مورد را روی صفحه می بینید.

In each one, I want you to combine the simple sentences into one compound sentence.

در هر یک از شما می خواهم جملات ساده را در یک جمله مرکب ترکیب کنید. برای ساختن جمله مرکب

Use a coordinating conjunction like “and,” “but,” “or,” or “so” to make the

از حروف ربط هماهنگ کننده مانند «و»، «اما»، «یا» یا «پس» استفاده کنید

compound sentence.

.

Stop the video now, try the exercise, and then play the video again and check.

اکنون ویدیو را متوقف کنید، تمرین را امتحان کنید و سپس دوباره ویدیو را پخش کنید و بررسی کنید.

OK, let's discuss them.

خوب، بیایید در مورد آنها بحث کنیم.

Number one: She dropped her phone on the floor, and it broke.

شماره یک: تلفنش را روی زمین انداخت و خراب شد.

Number two: I'm not very hungry, so I'll just have an orange juice.

شماره دو: من خیلی گرسنه نیستم، بنابراین فقط یک آب پرتقال می خورم.

Three: You should study harder, or you'll fail the exam.

سه: شما باید بیشتر مطالعه کنید وگرنه در امتحان مردود خواهید شد.

Four: We'd like to buy a car, but we can't afford one right now.

چهار: ما دوست داریم یک ماشین بخریم، اما در حال حاضر نمی توانیم یک ماشین بخریم.

And number five is a little tricky because there are three simple sentences or three

و شماره پنج کمی مشکل است زیرا سه جمله ساده یا سه

independent clauses.

بند مستقل وجود دارد.

But we can connect them using coordinating conjunctions.

اما ما می توانیم آنها را با استفاده از حروف ربط هماهنگ به هم وصل کنیم .

I told my roommate to turn down the TV, but he didn't, so I got up and left.

به هم اتاقی ام گفتم تلویزیون را کم کند اما او این کار را نکرد و از جایم بلند شدم و رفتم.

How many did you get right?

چند تا درست فهمیدی؟

Alright, let's now move on and talk about complex sentences.

خوب، حالا بیایید ادامه دهیم و در مورد جملات پیچیده صحبت کنیم.

Here's a clause first: When I got home from work yesterday.

ابتدا یک بند وجود دارد: وقتی دیروز از سر کار به خانه برگشتم .

What do you notice about it?

چه چیزی در مورد آن متوجه می شوید؟

Well, it has a subject “I” and a verb “got,” but this clause is just not a complete

خوب، یک فاعل "I" و یک فعل "got" دارد، اما این بند فقط یک جمله کامل نیست

sentence.

.

And that's because if I say to you, “When I got home from work,” yesterday you will

و این به این دلیل است که اگر به شما بگویم، "وقتی از سر کار به خانه برگشتم"، دیروز خواهید

ask, “OK, what happened?

پرسید: "خوب، چه اتفاقی افتاد؟

What did you do?

چه کار کردین؟

So, you see this thought is not complete, so this is not an independent clause.

بنابراین، می بینید که این فکر کامل نیست، بنابراین این یک بند مستقل نیست.

This type of clause is called a dependent clause.

به این نوع بند، بند وابسته می گویند.

To make it a complete sentence, you have to add an independent clause.

برای اینکه آن را به یک جمله کامل تبدیل کنید، باید یک بند مستقل اضافه کنید.

For example, When I got home from work yesterday, I watched TV for an hour.

مثلا دیروز وقتی از سر کار برگشتم، یک ساعت تلویزیون تماشا کردم.

So, you see that there is a dependent clause and an independent clause, and now it's a

بنابراین، می بینید که یک بند وابسته و یک بند مستقل وجود دارد و اکنون یک

complete sentence.

جمله کامل است.

And this type of sentence is called a complex sentence.

و به این نوع جمله ها جمله پیچیده می گویند.

Here are some more examples, but before I talk about them, in each one, I want you to

در اینجا چند مثال دیگر وجود دارد، اما قبل از اینکه در مورد آنها صحبت کنم، در هر یک از شما می خواهم که

identify the dependent clause and the independent clause.

بند وابسته و بند مستقل را شناسایی کنید.

Stop the video and try the exercise, then play the video again and continue.

ویدیو را متوقف کنید و تمرین را امتحان کنید، سپس ویدیو را دوباره پخش کنید و ادامه دهید.

Alright, in number two, “I love to travel” is the independent clause and “because I

خوب، در شماره دو، "من عاشق سفر هستم" عبارت مستقل است و "چون

get to meet a lot of interesting people” is the dependent clause.

با افراد جالب زیادی آشنا می شوم " بند وابسته است.

Now, in sentence number one, we saw that the dependent clause came first, and here in number

حالا در جمله شماره یک دیدیم که بند وابسته اول شد و اینجا در شماره

two, the dependent clause comes second.

دو، بند وابسته دوم شد.

That’s OK.

این اشکالی ندارد.

In complex sentences, you can put the clauses in any order; that's no problem.

در جملات پیچیده، می توانید جملات را به هر ترتیبی قرار دهید. مشکلی نیست

Alright, number three: “Even though the exam was quite difficult” is the dependent

بسیار خوب، شماره سه: "با وجود اینکه امتحان بسیار سخت بود" بند وابسته

clause, and “All the students passed” is the independent clause.

است و "همه دانش آموزان قبول شدند " بند مستقل است.

And number four: “Let me know” is independent, and “if you need any help” is dependent.

و شماره چهار: "به من اطلاع دهید" مستقل است و "اگر به کمک نیاز دارید" وابسته است.

And finally, number five: “You can't go out and play” is the independent clause,

و در نهایت عدد پنج: «نمی‌توانی بیرون بروی و بازی كنی» بند مستقل

and “until you finish your homework” is the dependent clause.

و «تا زمانی كه مشقت را تمام نكنی» بند وابسته است.

Just remember that to decide whether a clause is dependent or independent, you ask the question,

فقط به یاد داشته باشید که برای تصمیم گیری در مورد وابسته یا مستقل بودن یک بند، این سوال را بپرسید:

“Can this clause be a complete sentence on its own?”

"آیا این بند به تنهایی می تواند یک جمله کامل باشد؟"

If it can be a complete sentence, then it's an independent clause, and if it cannot be

اگر می تواند یک جمله کامل باشد، یک بند مستقل است و اگر نمی تواند

a complete sentence, then it's a dependent clause.

یک جمله کامل باشد، یک جمله وابسته است .

Now in all of these examples, you see that the dependent clauses start with a linking

اکنون در تمام این مثال‌ها، می‌بینید که بندهای وابسته با یک

word like “when,” “because,” “even though,” “if,” and “until.”

کلمه پیوندی مانند «وقتی»، «زیرا»، «حتی اگر»، «اگر» و «تا» شروع می‌شوند.

These words are conjunctions, but they're called subordinating conjunctions.

این کلمات ربط هستند، اما به آنها ربط فرعی می گویند.

The dependent clauses are also called subordinate clauses; it means the same thing, so the conjunctions

به جملات وابسته، بندهای فرعی نیز می گویند . معنی آن یکسان است، بنابراین حروف ربط

are subordinating conjunctions.

، حروف ربط فرعی هستند.

If you remember from the previous section, we connected the independent clauses using

اگر از بخش قبل به خاطر داشته باشید، ما جملات مستقل را با استفاده از

coordinating conjunctions, and here we're using subordinating conjunctions.

حروف ربط هماهنگ کننده به هم وصل کردیم و در اینجا از حروف ربط فرعی استفاده می کنیم.

Now, there's one more thing I want you to notice here, and that is the use of commas.

حالا، یک چیز دیگر وجود دارد که می خواهم در اینجا به آن توجه کنید، و آن استفاده از کاما است.

In sentences 1 & 3, you see that there is a comma, but in sentences 2, 4 & 5 there's

در جملات 1 و 3، می بینید که یک کاما وجود دارد، اما در جملات 2، 4 و 5

no comma.

کاما وجود ندارد.

And this is because in 1 & 3, the dependent clause comes first.

و این به این دلیل است که در 1 و 3، بند وابسته اول است.

If the dependent clause comes first, we put a comma after it, and then we write the independent

اگر اول بند وابسته آمد، بعد از آن یک کاما می گذاریم و سپس بند مستقل را می نویسیم

clause.

.

But in 2, 4 & 5, an independent clause comes first.

اما در 2، 4 و 5، یک بند مستقل اول است.

If that's the case, we don't put a comma after it.

اگر اینطور است پس از آن کاما نمی گذاریم .

Now, if you want to learn more about punctuation and about the proper use of commas, I have

حالا، اگر می خواهید در مورد علائم نگارشی و استفاده صحیح از کاما بیشتر بدانید، من

a separate lesson just on that topic.

یک درس جداگانه فقط در مورد آن موضوع دارم.

It's called punctuation masterclass; I will leave a link in the description.

به آن کلاس اصلی نقطه گذاری می گویند. من یک لینک در توضیحات می گذارم.

You can go and check it out.

می توانید بروید و آن را بررسی کنید.

There's another type of dependent clause that you need to know about, and that is the relative

نوع دیگری از بند وابسته وجود دارد که باید در مورد آن بدانید و آن عبارت نسبی است

clause.

.

A relative clause uses a relative pronoun like “who,” “that,” “which,” etc.

یک بند نسبی از یک ضمیر نسبی مانند "who"، "that"، "which" و غیره استفاده می کند.

For example, I know a guy who plays guitar in a rock band.

برای مثال، من مردی را می شناسم که در یک گروه راک گیتار می نوازد.

This sentence is actually a combination of two sentences: I know a guy, and He plays

این جمله در واقع ترکیبی از دو جمله است: من یک پسر را می شناسم، و او

guitar in a rock band.

در یک گروه راک گیتار می نوازد.

Both of those are simple sentences, and we combine them using the relative pronoun “who.”

هر دوی آنها جملات ساده ای هستند و ما آنها را با استفاده از ضمیر نسبی "who" ترکیب می کنیم.

So, “who plays guitar in a rock band” is a relative clause that gives us information

بنابراین، "کسی که در یک گروه راک گیتار می نوازد " یک بند نسبی است که اطلاعاتی

about the guy.

در مورد آن مرد به ما می دهد.

It tells you who that guy is.

به شما می گوید آن مرد کیست.

But, that clause is not a complete sentence, and so, it's a dependent clause.

اما، آن بند یک جمله کامل نیست، و بنابراین، یک بند وابسته است.

And the entire sentence is a complex sentence.

و کل جمله یک جمله پیچیده است.

Here's another example: Synonyms are words that have similar meanings.

در اینجا مثال دیگری وجود دارد: مترادف کلماتی هستند که معانی مشابهی دارند.

Here, “that have similar meanings” is the relative clause.

در اینجا، "که معانی مشابه دارند" عبارت نسبی است.

And one last example: The boss wants me to give a speech at the event, which is tomorrow.

و یک مثال آخر: رئیس از من می خواهد که در مراسمی که فردا برگزار می شود سخنرانی کنم.

Here, “which is tomorrow” is the relative clause.

در اینجا، "که فردا است" عبارت نسبی است .

Now, I'm not going to go into detail on relative clauses here because they're a big topic,

در حال حاضر، من قصد ندارم در اینجا به جزئیات در مورد بندهای نسبی بپردازم، زیرا آنها یک موضوع بزرگ هستند،

and we'll have to explore them in a different lesson.

و ما باید آنها را در درس دیگری بررسی کنیم .

But for now, just remember that relative clauses can also be part of a complex sentence.

اما در حال حاضر، فقط به یاد داشته باشید که بندهای نسبی نیز می توانند بخشی از یک جمله پیچیده باشند.

OK, I have another exercise for you.

خوب، من یک تمرین دیگر برای شما دارم.

You see six items on the screen.

شش مورد را روی صفحه می بینید.

In each one, I want you to combine the simple sentences into one complex sentence.

در هر یک از شما می خواهم جملات ساده را در یک جمله پیچیده ترکیب کنید.

Use the word in the parentheses to do this.

برای این کار از کلمه داخل پرانتز استفاده کنید.

Stop the video now, try the exercise, then play the video again and continue.

اکنون ویدیو را متوقف کنید، تمرین را امتحان کنید، سپس دوباره ویدیو را پخش کنید و ادامه دهید.

Now, there are different ways to rewrite each sentence.

اکنون روش های مختلفی برای بازنویسی هر جمله وجود دارد.

I'll give you my answers.

من جواب هایم را به شما می دهم.

Here's how I wrote the first one: People eat a lot of fast food nowadays even though they

اولین مورد را اینگونه نوشتم: امروزه مردم فست فود زیادی می خورند، حتی اگر می

know it's bad for their health.

دانند برای سلامتی آنها مضر است.

Number two: You can't borrow any books from the library unless you have a membership.

شماره دو: شما نمی توانید هیچ کتابی را از کتابخانه امانت بگیرید مگر اینکه عضویت داشته باشید.

Number three: She couldn't log in to her Gmail account because she had forgotten her password.

شماره سه: او نتوانست به حساب جیمیل خود وارد شود زیرا رمز عبور خود را فراموش کرده بود.

Four: Harvey was a vegetarian until he married Susie.

چهار: هاروی تا زمانی که با سوزی ازدواج کرد گیاهخوار بود .

Now, this sentence is much shorter than the original two sentences, but it has the same

حالا این جمله خیلی کوتاهتر از دو جمله اصلی است اما همین

meaning.

معنی را دارد.

Number five: The man who lives in that house is a millionaire.

شماره پنج: مردی که در آن خانه زندگی می کند یک میلیونر است.

And finally, number six: Children shouldn't be allowed to play video games that contain

و در نهایت، شماره شش: کودکان نباید اجازه داشته باشند بازی های ویدیویی حاوی

violence.

خشونت انجام دهند.

Were your answers the same as mine?

آیا پاسخ های شما با من یکی بود؟

Let me know in the comments.

در نظرات به من اطلاع دهید.

Before we close this lesson, I want to tell you about one more type of sentence: the compound-complex

قبل از اینکه این درس را ببندیم، می خواهم در مورد یک نوع جمله دیگر به شما بگویم: جمله مرکب-مختلط

sentence.

.

This is simply a sentence with more than one independent clause (so it's a compound sentence)

این فقط یک جمله با بیش از یک بند مستقل است (بنابراین یک جمله مرکب است)

and also with one or more dependent clauses (so it's a complex sentence).

و همچنین با یک یا چند بند وابسته (بنابراین یک جمله پیچیده است).

For example, I was crazy about heavy metal when I was younger, but I'm more into jazz

به عنوان مثال، من در جوانی دیوانه هوی متال بودم، اما اکنون بیشتر به جاز علاقه

now.

دارم.

Heavy metal and jazz are genres or types of music.

هوی متال و جاز ژانرها یا انواع موسیقی هستند.

We see here that the first clause is independent: “I was crazy about heavy metal.”

در اینجا می بینیم که بند اول مستقل است: "من دیوانه هوی متال بودم."

Then, there's a dependent clause: “when I was younger,” then there's a coordinating

سپس، یک بند وابسته وجود دارد: "وقتی جوانتر بودم"، سپس یک ربط هماهنگ کننده

conjunction “but,” and then another independent clause: “but I'm more into jazz now.”

"اما" و سپس یک بند مستقل دیگر وجود دارد : "اما من اکنون بیشتر به جاز علاقه دارم."

So this is a compound-complex sentence.

پس این یک جمله مرکب - مرکب است.

Here's another example: “If it rains tomorrow, bring your umbrella, or you might catch a

این مثال دیگری است: "اگر فردا باران آمد، چتر خود را بیاورید، وگرنه ممکن است

cold.”

سرما بخورید."

Can you identify the different clauses here?

آیا می توانید بندهای مختلف را در اینجا مشخص کنید؟

Well, the first clause is dependent: “If it rains tomorrow,” then there's an independent

خب، بند اول وابسته است: «اگر فردا باران بیاید»، یک بند مستقل وجود دارد

clause: “bring your umbrella.”

: «چترت را بیاور».

Now you might be asking, how is this an independent clause?

اکنون ممکن است بپرسید که چگونه این یک بند مستقل است ؟

I don't see a subject here.

من اینجا موضوعی نمی بینم

Well, this type of clause is actually called an imperative, that is a request or a command,

خوب، این نوع بند در واقع امری نامیده می شود ، یعنی یک درخواست یا یک دستور،

and the subject is understood: it's basically “you,” so it's like saying “You bring

و موضوع فهمیده می شود: اساساً «شما» است، بنابراین مانند گفتن «شما

your umbrella,” but in imperatives we usually leave out that “you.”

چتر خود را بیاورید» است، اما در دستورات ما معمولاً کنار می گذاریم. که "تو"

Alright, then we have a coordinating conjunction “or,” and then another independent clause:

خوب، پس ما یک حرف ربط هماهنگ کننده "یا" داریم و سپس یک بند مستقل دیگر:

“you might catch a cold.”

"شما ممکن است سرما بخورید."

So, you see that compound-complex sentences are nothing special; they're just a combination

بنابراین، می بینید که جملات مرکب - مرکب چیز خاصی نیستند. آنها فقط ترکیبی

of a compound sentence and a complex sentence.

از یک جمله مرکب و یک جمله پیچیده هستند.

OK, remember that the whole purpose of learning about the different sentence types is to add

خوب، به یاد داشته باشید که تمام هدف از یادگیری در مورد انواع مختلف جملات این است که

variety to your own speech and writing.

به گفتار و نوشتار خود تنوع دهید.

Whenever you speak, and especially whenever you write, whether it's emails, essays, reports,

هر زمان که صحبت می کنید، و به خصوص هر زمان که می نویسید، چه ایمیل، مقاله، گزارش،

stories, whatever it is, pay attention to the sentence types that you use.

داستان، هر چه که هست، به انواع جملاتی که استفاده می کنید توجه کنید.

Make sure to choose the best kind of sentence that expresses your message and helps your

مطمئن شوید که بهترین نوع جمله ای را انتخاب کنید که پیام شما را بیان می کند و

writing to flow smoothly.

به روان شدن نوشته شما کمک می کند.

Alright, if you liked this lesson, give it a thumbs up by hitting the like button.

بسیار خوب، اگر این درس را دوست داشتید، با زدن دکمه لایک به آن کمک کنید.

Also remember to subscribe by clicking the subscribe button to get my latest lessons

همچنین به یاد داشته باشید که با کلیک کردن روی دکمه اشتراک مشترک شوید تا آخرین درس‌هایم

right here on YouTube.

را همین‌جا در YouTube دریافت کنید.

Happy learning, and I will see you in another lesson soon.

یادگیری مبارک، و به زودی شما را در یک درس دیگر خواهم دید .