Parts of Speech: Verbs, Adjectives, Conjunctions - English Grammar (2/3)

Hi everyone. It's Jennifer. Are you ready to continue our review of the parts of speech in English?

سلام به همه. جنیفر است. آیا آماده ادامه بررسی ما در مورد بخش های سخنرانی به زبان انگلیسی هستید؟

Be sure to subscribe to my channel and follow me on social media

حتماً در کانال من عضو شوید و من را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

so I can easily share more English lessons and more practice tasks with you in the future.

تا بتوانم در آینده به راحتی دروس انگلیسی و کارهای تمرینی بیشتری را با شما به اشتراک بگذارم.

There are 9 parts of speech that I'd like to cover. Do you remember how I decided to break this lesson down?

9 بخش از سخنرانی وجود دارد که می خواهم آنها را پوشش دهم. یادت هست چطور تصمیم گرفتم این درس را شکست دهم؟

In Part 1, we talked about nouns, pronouns, and determiners.

در قسمت 1، ما در مورد اسم، ضمایر و تعیین کننده صحبت کردیم.

In Part 2, we'll talk about verbs, adjectives, and conjunctions.

در قسمت 2، ما در مورد افعال، صفت ها و حروف ربط صحبت خواهیم کرد.

In Part 3. we'll look at adverbs, prepositions, and interjections.

در قسمت 3. قیدها، حروف اضافه و الفاظ را بررسی خواهیم کرد.

I'm excited to look at more grammar with you, so let's get started on Part 2.

من هیجان زده هستم که با شما به گرامر بیشتری نگاه کنم، بنابراین بیایید قسمت 2 را شروع کنیم.

Do you remember where my family went last summer?

آیا یادتان هست تابستان گذشته خانواده من کجا رفتند؟

We know that nouns and pronouns help us talk about people and things

می دانیم که اسم ها و ضمایر به ما کمک می کنند در مورد افراد و چیزها صحبت کنیم

Determiners allow us to be more specific.

.

But we can't build sentences with only a subject. Every sentence must have a verb. can

اما ما نمی توانیم فقط با یک موضوع جملات بسازیم. هر جمله باید یک فعل داشته باشد. آیا می

Can you identify the subject and verb in each sentence?

توانید فاعل و فعل هر جمله را تشخیص دهید؟

Verbs can express an action or a state.

افعال می توانند یک عمل یا یک حالت را بیان کنند.

So we have action and non-action verbs.

پس افعال کنشی و غیرعملی داریم.

You may hear the term "stative verb" for verbs that refer to a state.

ممکن است اصطلاح "فعل ثابت" را برای افعالی که به یک حالت اشاره می کنند بشنوید.

Let's stick with action and non-action verbs.

بیایید به افعال کنشی و غیرعملی بچسبیم.

Can you tell the difference between the two? Which verbs are action verbs?

می توانید تفاوت بین این دو را بگویید؟ کدام افعال افعال عمل هستند؟

Was is a form of BE. It's a non-action verb. It refers to a state.

Was شکلی از BE است. این یک فعل غیر عملی است. به یک ایالت اشاره دارد.

It's important to understand and recognize the difference because you don't normally use

درک و تشخیص تفاوت بسیار مهم است زیرا معمولاً از

non-action verbs in progressive verb forms.

افعال غیرعملی در اشکال فعل پیشرونده استفاده نمی کنید.

In terms of syntax and statement word order, a verb follows a subject: subject + verb.

از نظر نحو و ترتیب کلمات، یک فعل از فاعل پیروی می کند: فاعل + فعل.

Verbs have different endings that agree with the subject. This is called subject-verb agreement.

افعال دارای پایان های متفاوتی هستند که با موضوع مطابقت دارند. به این توافق فاعل و فعل می گویند.

When verbs follow a predictable pattern, we call them regular verbs.

وقتی افعال از یک الگوی قابل پیش بینی پیروی می کنند، آنها را افعال منظم می نامیم.

For example, I fly, you fly, she flies.

مثلا من پرواز می کنم، شما پرواز می کنید، او پرواز می کند.

Or I rent, you rent, she rents.

یا من اجاره می کنم، شما اجاره می دهید، او اجاره می دهد.

When verbs don't follow this predictable pattern, we call them irregular verbs. For example, I am, you are, she is.

وقتی افعال از این الگوی قابل پیش بینی پیروی نمی کنند، آنها را افعال بی قاعده می نامیم. مثلا من هستم، تو هستی، او هست.

My children helped me cover some of the irregular verbs in English.

فرزندانم به من کمک کردند تا برخی از افعال بی قاعده را در زبان انگلیسی پوشش دهم.

You can see those lessons in the Kid to Kid English series. I'll put the link in the video description.

شما می توانید آن درس ها را در مجموعه انگلیسی Kid to Kid ببینید. لینک را در توضیحات ویدیو می گذارم.

Action verbs break down further into two groups depending on whether they take an object or not.

افعال عمل بسته به اینکه مفعولی را بگیرند یا نه، بیشتر به دو گروه تقسیم می شوند.

Transitive verbs require an object. For example:

افعال متعدی به یک مفعول نیاز دارند. به عنوان مثال:

rent a car

کرایه ماشین از

visit national parks

پارک های ملی بازدید کنید

Intransitive verbs don't require an object. For example: fly.

افعال غیر گذرا به مفعول نیاز ندارند. به عنوان مثال: پرواز.

Some verbs have transitive and intransitive meanings.

برخی از افعال دارای معانی متعدی و غیر متعدی هستند.

When it comes to transitive verbs,

وقتی صحبت از افعال متعدی می شود،

something you have to be careful about is the kind of object a verb can take.

چیزی که باید مراقب آن باشید، نوع مفعولی است که یک فعل می تواند بگیرد.

Some verbs are only followed by an infinitive.

برخی از افعال فقط با یک مصدر دنبال می شوند.

That's a two-part verb form with TO + the base verb: to fly, to rent, to visit.

این یک فرم فعل دو بخشی با TO + فعل پایه است: پرواز کردن، اجاره کردن، بازدید کردن.

Some verbs are only followed by a gerund. That's the -ing form:

برخی از افعال فقط با یک جرون دنبال می شوند. این شکل -ing است:

driving, flying, visiting.

رانندگی، پرواز، بازدید.

I have an older lesson on transitive verbs that can be followed by either an infinitive or a gerund.

من یک درس قدیمی تر در مورد افعال متعدی دارم که می توان بعد از آن یک مصدر یا یک جیروند قرار داد.

But your choice changes the meaning. I'll put that link in the video description.

اما انتخاب شما معنا را تغییر می دهد. من آن لینک را در توضیحات ویدیو قرار خواهم داد.

Gerunds are special because we formed them from verbs,

Gerunds خاص هستند زیرا ما آنها را از افعال تشکیل می دهیم،

but once we put on that -ing ending, the word functions as a noun.

اما هنگامی که آن پایان -ing را قرار می دهیم، کلمه به عنوان یک اسم عمل می کند.

so a gerund can be a subject, an object, or a complement.

بنابراین یک جیروند می تواند یک موضوع، یک مفعول یا یک مکمل باشد.

What's a complement? Well, let's go back to non-action verbs for a moment.

مکمل چیست؟ خوب، بیایید یک لحظه به افعال غیرعملی برگردیم.

You'll hear teachers talk about linking verbs. These are verbs that link the subject to a complement.

شما می شنوید که معلمان در مورد پیوند افعال صحبت می کنند. اینها افعالی هستند که فاعل را به متمم پیوند می دهند.

We became excited.

هیجان زده شدیم.

We felt tired after the long drive to Wyoming. The road trip seemed endless.

بعد از رانندگی طولانی به وایومینگ احساس خستگی کردیم. سفر جاده ای بی پایان به نظر می رسید.

Devil's Tower is a national monument.

برج شیطان یک اثر ملی است.

Subject complements are often adjectives or nouns. They define the subject or complete its meaning.

مکمل های موضوعی اغلب صفت یا اسم هستند. آنها موضوع را تعریف می کنند یا معنای آن را کامل می کنند.

Linking verbs include...

افعال پیوند دهنده شامل ...

Here's another group of verbs: auxiliary verbs, but I prefer the shorter term - helping verbs.

گروه دیگری از افعال است: افعال کمکی، اما من کوتاه تر - افعال کمکی را ترجیح می دهم. از

We use helping verbs to form questions and make negative sentences in simple tenses.

افعال کمکی برای تشکیل سوال و ساختن جملات منفی در زمان های ساده استفاده می کنیم.

Notice in those examples how the helping verb changes form to agree with the subject

در آن مثال‌ها توجه کنید که چگونه فعل کمکی برای موافقت با موضوع

and reflect the time period. But the main verb remains a base verb. It doesn't change.

و بازتاب دوره زمانی تغییر شکل می‌دهد. اما فعل اصلی یک فعل پایه باقی می ماند. تغییر نمی کند.

We can also use helping verbs for emphasis.

همچنین می توانیم از افعال کمکی برای تاکید استفاده کنیم.

I know you aren't going to South Dakota or Wyoming any time soon, but if you ever do decide to go,

می دانم که به این زودی ها به داکوتای جنوبی یا وایومینگ نمی روید، اما اگر تصمیم گرفتید بروید،

I'll give you some good tips

نکات خوبی را به شما ارائه خواهم داد

Perhaps we can look more in detail at this use of helping verbs in a future video.

شاید بتوانیم در ویدیوی آینده به جزئیات بیشتری به استفاده از افعال کمکی بپردازیم. .

In progressive verb forms, we use the helping verb BE.

در فرم های فعل پیشرونده از فعل کمک کننده BE استفاده می کنیم. در

Progressive verb forms use BE + the present participle. That's the -ing form.

فرم های فعل پیشرونده از BE + فعل فعلی استفاده می شود. این فرم -ing است.

In perfect verb forms, we use the helping verb HAVE.

در فرم های فعل کامل از فعل کمک کننده HAVE استفاده می کنیم. آیا

Have you ever heard of the wind cave national park?

تا به حال نام پارک ملی غار بادی را شنیده اید؟

I've taken my children to visit a few different caves?

من فرزندانم را برای بازدید از چند غار مختلف برده ام؟ در

Perfect verb forms use HAVE + a past participle.

فرم های فعل کامل از HAVE + یک حرف گذشته استفاده می شود.

That's the -ed form of a regular verb or the third form of an irregular verb,

که شکل -ed یک فعل منظم یا شکل سوم یک فعل بی قاعده است،

Such as: eat, ate, eaten. I've eaten.

مانند: خوردن، خورد، خورد. من خورده ام.

I'd eaten.

من خورده بودم

To review all verb tenses in English, check out my playlist on this topic. I'll include the link in the video description.

برای بررسی تمام زمان های افعال در انگلیسی، لیست پخش من را در این موضوع بررسی کنید. لینک را در توضیحات ویدیو قرار خواهم داد.

Let's talk about a very important group of helping verbs: modal verbs.

بیایید در مورد یک گروه بسیار مهم از افعال کمکی صحبت کنیم: افعال معین.

Modal verbs like will help us talk about future events or actions

افعال مودال like به ما کمک می کند در مورد رویدادها یا اعمال آینده صحبت کنیم افعال

Modal's like WOULD and COULD help us form conditional sentences.

Modal مانند WOULD و COULD به ما کمک می کنند تا جملات شرطی را بسازیم.

Modal verbs do not change form to agree with the subject and number.

افعال وجهی برای توافق با فاعل و عدد تغییر شکل نمی دهند.

The same form of a modal verb is used for all subjects:

برای همه موضوعات از یک فعل معین استفاده می شود:

I must, you must, he must.

من باید، تو باید، او باید.

Modal verbs will have to be a whole other series of lessons because there are many uses.

افعال معین باید یک سری درس دیگر باشند زیرا کاربردهای زیادی دارند. می

You want me to cover modal verbs, please like this video

خواهید افعال معین را پوشش دهم، لطفاً این ویدیو را لایک کنید

so I know that you like grammar and you value my grammar lessons.

تا بدانم گرامر را دوست دارید و برای درس های دستور زبان من ارزش قائل هستید.

A quick overview of modal verbs is that they combined with a main verb to express different ideas.

یک مرور سریع از افعال مدال این است که آنها با یک فعل اصلی ترکیب می شوند تا ایده های مختلف را بیان کنند.

For example:

مثلاً:

necessity

ضرورت

certainty

یقین

and ability.

و توانایی.

With modal verbs we can give advice,

با افعال معین می‌توانیم نصیحت کنیم،

give permission or a warning,

اجازه دهیم یا هشدار بدهیم،

make guesses or express possibilities,

حدس بزنیم یا احتمالات را بیان کنیم،

and more.

و موارد دیگر.

Check out the video description for a link to a lesson I have on modal verbs and past possibilities.

برای پیوند به درسی که من در مورد افعال معین و احتمالات گذشته دارم، توضیحات ویدیو را بررسی کنید.

A final way to categorize verbs is to talk about active and passive verbs.

آخرین راه برای دسته بندی افعال صحبت در مورد افعال فاعل و مفعول است.

This is a broad topic, but basically active verbs focus on the doer of the action,

این یک موضوع گسترده است، اما اساساً افعال فعال بر انجام دهنده عمل تمرکز می کنند،

the one who performs the action.

کسی که عمل را انجام می دهد.

Passive verbs shift the focus to the receiver of the action.

افعال مفعول تمرکز را به گیرنده کنش منتقل می کنند.

Active verbs have an object.

افعال فاعل مفعول دارند.

Passive verbs take that object and make it the subject of the sentence.

افعال مفعول آن مفعول را می گیرند و آن را فاعل جمله می کنند.

We usually form the passive with the helping verb BE and then the past participle.

ما معمولاً مفعول را با فعل کمک کننده BE و سپس فعل ماضی تشکیل می دهیم.

This is our main verb.

این فعل اصلی ماست.

The past participle is the -ed form of a regular verb or the third form of an irregular verb,

فعل ماضی شکل -ed یک فعل منظم یا شکل سوم یک فعل بی قاعده است،

like eat, ate, eaten.

مانند خوردن، خورد، خورد.

It's possible to form the passive with other helping verbs like GET. GET can sound more formal

می توان مفعول را با افعال کمکی دیگری مانند GET تشکیل داد. GET می تواند رسمی تر به نظر برسد

Or GET in the passive can express the start of some state.

یا GET در حالت غیرفعال می تواند شروع یک حالت را بیان کند.

A special group of passive verbs are the verbs we use to form the stative passive.

گروه خاصی از افعال مفعول افعالی هستند که برای تشکیل مفعول ثابت از آنها استفاده می کنیم.

The stative passive use is similar in structure, but the meaning doesn't imply that an action was received.

استفاده غیرفعال ثابت از نظر ساختار مشابه است، اما معنی آن به این معنی نیست که یک عمل دریافت شده است.

We use the state of passive to express a state in detail.

ما از حالت غیرفعال برای بیان یک حالت با جزئیات استفاده می کنیم.

So we still have the helping verb BE and a past participle,

بنابراین ما هنوز فعل کمک کننده BE و یک فعل ماضی را داریم،

But no one performed an action. We're talking about states in these stative passive examples.

اما هیچ کس عملی را انجام نداد. ما در این مثال های غیرفعال ثابت در مورد حالت ها صحبت می کنیم.

We're talking about location and composition.

ما در مورد مکان و ترکیب صحبت می کنیم.

If you'd like more practice with the stative passive, I'll include the link to that lesson in the video description.

اگر می‌خواهید بیشتر با حالت غیرفعال ثابت تمرین کنید، پیوند آن درس را در توضیحات ویدیو قرار می‌دهم.

I mentioned in Part 1 that some words can belong to more than one word class.

من در قسمت 1 اشاره کردم که برخی از کلمات می توانند به بیش از یک کلاس کلمه تعلق داشته باشند.

That's true of some verbs and adjectives.

این در مورد برخی از افعال و صفت ها صادق است.

Consider the word "injured."

کلمه "مصدوم" را در نظر بگیرید.

You can't always tell by looking at a word what part of speech it is.

همیشه نمی توان با نگاه کردن به یک کلمه متوجه شد که آن کلمه چه بخشی از گفتار است.

You need to know what meaning or meanings the word has.

شما باید بدانید که این کلمه چه معنا یا معانی دارد.

How many ways can the word function in a sentence?

کلمه به چند صورت می تواند در یک جمله عمل کند؟

On the one hand, I can say no one got injured.

از یک طرف می توانم بگویم که هیچ کس آسیب ندیده است.

"Got injured" is my verb. It's a passive verb.

"مصدوم شدم" فعل من است. این یک فعل مفعول است.

On the other hand, I can talk about an injured hiker.

از طرفی می توانم درباره یک کوهنورد مجروح صحبت کنم.

Then I'm using "injured" as an adjective.

سپس من از "مصدوم" به عنوان صفت استفاده می کنم.

I can easily tell that in "injured hiker"... "injured" is an adjective because adjectives often come before nouns.

من به راحتی می توانم بگویم که در "هیکر مجروح" ... "مصدوم" یک صفت است زیرا صفت ها اغلب قبل از اسم می آیند.

When adjectives come before nouns they become part of the noun phrase.

وقتی صفت ها قبل از اسم قرار می گیرند، بخشی از عبارت اسمی می شوند.

That bit of knowledge will help you form sentences correctly, so let's talk more in detail about adjectives.

این کمی دانش به شما کمک می کند تا جملات را به درستی بسازید، بنابراین بیایید با جزئیات بیشتر در مورد صفت ها صحبت کنیم.

Adjectives describe nouns or pronouns. They answer the question: What kind? Or perhaps, which one?

صفت ها اسم ها یا ضمایر را توصیف می کنند. آنها به این سؤال پاسخ می دهند: چه نوعی؟ یا شاید، کدام یک؟

If you remember what adjectives do and what questions they answer, you'll be able to tell the difference between

اگر به یاد داشته باشید که صفت ها چه کاری انجام می دهند و به چه سؤالاتی پاسخ می دهند، می توانید تفاوت بین

participles used as adjectives and

اجزایی که به عنوان صفت استفاده می شوند و

participles used as verbs.

مواردی که به عنوان فعل استفاده می شوند را تشخیص دهید.

Do you see the difference? Take a look.

آیا تفاوت را میبینید؟ نگاهی بیاندازید.

In these examples, I'm using participles as adjectives.

در این مثال ها، من از فعل به عنوان صفت استفاده می کنم.

Some people call them participial adjectives. We can call them -ed and -ing adjectives.

برخی از مردم آنها را صفت مشارکتی می نامند. می توانیم آنها را صفت -ed و -ing بنامیم.

We formed these words from verbs, but they behave as adjectives.

ما این کلمات را از افعال تشکیل دادیم، اما آنها به عنوان صفت رفتار می کنند.

The -ed adjectives have a passive meaning, and they generally focus on people's feelings or states.

صفت های -ed معنای مفعولی دارند و عموماً بر احساسات یا حالات افراد تمرکز می کنند.

How do you feel? Tired, bored, surprised.

چه احساسی دارید؟ خسته، بی حوصله، متعجب.

The -ing adjectives have an active meaning and generally focus on the impact or effect

صفت های -ing معنای فعال دارند و عموماً بر تأثیر یا تأثیری که

something or someone can have.

چیزی یا شخصی می تواند داشته باشد تمرکز می کنند.

What's it like? Amazing, interesting, boring, exciting.

چه شکلی است؟ شگفت انگیز، جالب، خسته کننده، هیجان انگیز.

Participial adjectives, like any adjectives, can have different positions in a sentence. Let's talk more about this.

صفت های مشارکتی، مانند هر صفت، می توانند موقعیت های مختلفی در یک جمله داشته باشند. بیایید در این مورد بیشتر صحبت کنیم.

I said that adjectives often come before nouns.

گفتم که اغلب صفت ها قبل از اسم می آیند.

When they do, we call them attributive adjectives. Here are some examples.

هنگامی که آنها را انجام می دهند، ما آنها را صفت اسنادی می نامیم. در اینجا چند نمونه آورده شده است.

Some adjectives like BIG and LONG are commonly used before nouns.

برخی از صفت ها مانند BIG و LONG معمولاً قبل از اسم استفاده می شوند.

Other nouns tend to follow verbs, so we use them as subject complements after linking verbs.

اسامی دیگر تمایل دارند از افعال پیروی کنند، بنابراین پس از پیوند افعال از آنها به عنوان مکمل فاعل استفاده می کنیم. به

These adjectives are called predicative adjectives. They're not part of the subject. They're part of the predicate.

این صفت ها صفت اعتباری می گویند. آنها بخشی از موضوع نیستند. آنها بخشی از محمول هستند.

Adjectives can help us make comparisons. That's when we use comparative and superlative adjectives.

صفت ها می توانند به ما در مقایسه کمک کنند. آن وقت است که از صفت های مقایسه ای و عالی استفاده می کنیم. از

Comparative adjectives are used for comparing two things or two people.

صفت های مقایسه ای برای مقایسه دو چیز یا دو نفر استفاده می شود.

Superlative adjectives allow us to name one person or thing that is above or below all others in some way.

صفت های فوق العاده به ما امکان می دهند یک شخص یا چیز را نام ببریم که به نوعی بالاتر یا پایین تر از دیگران است.

Comparative and superlative adjectives are usually formed from qualitative adjectives -

صفت های مقایسه ای و عالی معمولاً از صفت های کیفی تشکیل می شوند -

adjectives that describe a quality. For that reason, they're also called descriptive adjectives.

صفت هایی که یک کیفیت را توصیف می کنند. به همین دلیل، آنها را صفت توصیفی نیز می نامند.

We usually don't have comparative and superlative forms of classifying adjectives.

ما معمولاً اشکال مقایسه ای و عالی برای طبقه بندی صفت ها نداریم.

For example, "a national park." We don't talk about one park being more national than another.

به عنوان مثال، "یک پارک ملی". ما درباره ملی بودن یک پارک از پارک دیگر صحبت نمی کنیم.

It's just a type of park a national park.

این فقط یک نوع پارک یک پارک ملی است.

Maybe one park is more interesting than another, but certainly not more or less national.

شاید یک پارک جالب تر از پارک دیگر باشد، اما مطمئناً نه کم و بیش ملی.

With more than one quality, we need to know the order of adjectives. We usually follow this pattern:

با بیش از یک کیفیت، باید ترتیب صفت ها را بدانیم. ما معمولاً از این الگو پیروی می کنیم:

Some sources may recommend a slightly different pattern, but there won't be too much variation from the pattern I just showed you.

برخی منابع ممکن است الگوی کمی متفاوت را توصیه کنند، اما تفاوت زیادی با الگویی که به شما نشان دادم وجود نخواهد داشت.

Most everyone would agree with the word order in the following phrases:

اکثر همه با ترتیب کلمات در عبارات زیر موافق هستند:

We can also have a noun before another noun, as in "a family car."

ما همچنین می توانیم یک اسم قبل از اسم دیگری داشته باشیم، مانند "ماشین خانوادگی".

"Family" behaves like an adjective describing "car."

"خانواده" مانند صفتی رفتار می کند که "ماشین" را توصیف می کند.

We call it a noun modifier and it goes last on our list.

ما آن را اصلاح کننده اسم می نامیم و در آخرین لیست ما قرار می گیرد.

We can use other combinations to form compound adjectives.

برای تشکیل صفت های مرکب می توانیم از ترکیب های دیگر استفاده کنیم.

They include: a noun + adjective

آنها عبارتند از: یک اسم + صفت

adjective + noun

+ اسم

noun + past participle

اسم + اسم فعل ماضی

noun + present participle

+

number + noun

شماره فاعل فعلی + اسم

I'll place links to my lessons on adjectives, especially the lesson on the order of adjectives in the video description.

من پیوندهایی را به درس هایم در مورد صفت ها، به ویژه درس ترتیب صفت ها در توضیحات ویدیو، قرار خواهم داد.

Some put determiners in with adjectives, and while there's overlap with

برخی تعیین کننده ها را با صفت ها قرار می دهند، و در حالی که با

demonstrative adjectives and possessive adjectives, I think overall the role of determiners is a bit different.

صفت های اثباتی و صفت های ملکی همپوشانی وجود دارد، به نظر من در کل نقش تعیین کننده ها کمی متفاوت است.

Determiners are less about qualities and

تعیین کننده ها کمتر به کیفیت ها و

classification and more about specifying what or who we're talking about.

طبقه بندی می پردازند و بیشتر در مورد مشخص کردن این موضوع هستند که در مورد چه چیزی یا چه کسی صحبت می کنیم.

Let's move on to another part of speech: conjunctions.

بیایید به بخش دیگری از گفتار برویم: حروف ربط.

Conjunctions are connecting words, words that join.

حروف ربط کلمات پیوند دهنده هستند، کلماتی که به هم می پیوندند.

AND is the most common example.

AND رایج ترین مثال است.

AND belongs to a group known as

AND متعلق به گروهی است که به عنوان

coordinating conjunctions.

پیوندهای هماهنگ کننده شناخته می شوند.

Without going into too much detail about sentence types,

بدون پرداختن به جزئیات زیاد در مورد انواع جملات، به

I'll tell you that coordinating conjunctions allow us to join

شما می گویم که حروف ربط هماهنگ به ما اجازه می دهند

two complete ideas together and form a compound sentence.

دو ایده کامل را به هم بپیوندیم و یک جمله مرکب را تشکیل دهیم.

Coordinating conjunctions are often memorized with the help of an acronym: FANBOYS.

حروف ربط هماهنگ اغلب با کمک یک مخفف حفظ می شوند: FANBOYS.

For example:

به عنوان مثال:

For now, let's not look at whole sentences let's look at shorter examples.

در حال حاضر، اجازه دهید به جملات کامل نگاه نکنیم، به مثال های کوتاه تر نگاه کنیم.

Correlative conjunctions work in pairs.

حروف ربط همبستگی به صورت جفت کار می کنند.

If you've watched my lesson on types of clauses, you'll recall another kind of conjunction:

اگر درس من در مورد انواع جملات را تماشا کرده باشید، نوع دیگری از ربط را به یاد خواهید آورد:

subordinating conjunctions.

حروف ربط فرعی.

These words allow us to form complex sentences where one idea is dependent on another.

این کلمات به ما امکان می‌دهند جملات پیچیده‌ای را در جایی که یک ایده به ایده دیگری وابسته است، تشکیل دهیم.

You can watch that lesson to review and understand the use of subordinating conjunctions like IF, BECAUSE, and WHEN.

برای مرور و درک استفاده از حروف ربط فرعی مانند IF، BECAUSE، و WHEN می توانید آن درس را تماشا کنید.

Subordinating conjunctions help form adverb clauses.

حروف ربط فرعی به تشکیل جملات قید کمک می کنند.

You'll have a better understanding of adverb clauses if we first talk about adverbs. That's what we'll do in Part 3.

اگر ابتدا در مورد قیدها صحبت کنیم، درک بهتری از قیدها خواهید داشت. این کاری است که ما در قسمت 3 انجام خواهیم داد.

We'll end here for now, but I'll see you again soon for the final part of our lesson on the parts of speech in English.

فعلاً در اینجا به پایان می رسیم، اما به زودی شما را برای بخش پایانی درس ما در مورد بخش های گفتار به زبان انگلیسی دوباره می بینم.

Please remember to like this video. As always, thanks for watching and happy studies!

لطفا به یاد داشته باشید که این ویدیو را لایک کنید. مثل همیشه، برای تماشا و مطالعات شاد متشکریم!

Become a sponsor of English with Jennifer.

با جنیفر اسپانسر زبان انگلیسی شوید.

You'll get a special badge, bonus posts, on-screen credit, and a monthly live stream.

نشان ویژه، پست‌های جایزه، اعتبار روی صفحه و پخش مستقیم ماهانه دریافت خواهید کرد.

Click on the link or look in the video description for more information.

برای اطلاعات بیشتر روی لینک کلیک کنید یا به توضیحات ویدیو نگاه کنید.

Note that sponsorships are not available in every country at this time.

توجه داشته باشید که در حال حاضر حمایت مالی در هر کشوری در دسترس نیست.

I'd like to say a very special thank you to my current sponsors. Hopefully, more of you will join us for the next live stream.

من می خواهم تشکر ویژه ای از حامیان مالی فعلی خود داشته باشم. امیدواریم تعداد بیشتری از شما برای پخش زنده بعدی به ما بپیوندید.

Join me on my YouTube community tab for special posts each week.

در برگه انجمن YouTube من برای پست های ویژه هر هفته به من بپیوندید.

If you haven't already, please subscribe to my channel. That way you'll get notification of every new video I upload to YouTube.

اگر قبلا این کار را نکرده اید لطفا در کانال من عضو شوید. به این ترتیب در مورد هر ویدیوی جدیدی که من در YouTube آپلود می کنم اعلان دریافت خواهید کرد.