Using English Prepositions - Lesson 4: At and To - Part 2 (collocations)

There are certain combinations or collocations

ترکیبات یا ترکیبات خاصی

with the prepositions AT and TO.

با حروف اضافه AT و TO وجود دارد.

They're very useful to know.

دانستن آنها بسیار مفید است

There are collocations with nouns, verbs, and adjectives.

ترکیب هایی با اسم، افعال و صفت وجود دارد.

Remember to use TO

به یاد داشته باشید

when you want to express direction

زمانی که می خواهید جهت را

with intention or expectation.

با قصد یا انتظار بیان کنید از TO استفاده کنید.

You expect that something will be received.

انتظار دارید که چیزی دریافت شود.

Other verbs have the same basic meaning as GIVE.

سایر افعال همان معنای اصلی GIVE را دارند.

And a verb with a similar meaning is PRESENT.

و فعل با معنای مشابه PRESENT است.

For example, we present an idea to someone.

به عنوان مثال، ما یک ایده را به کسی ارائه می کنیم.

Similar in meaning is SUGGEST.

از نظر معنایی مشابه SUGGEST است.

When you suggest something to someone,

وقتی چیزی را به کسی پیشنهاد می کنید،

you're basically telling them what you think they should do.

اساساً به او می گویید که فکر می کنید چه کاری باید انجام دهد.

relate a story (more formal for "tell a story")

یک داستان را مرتبط کنید (رسمی تر برای «داستان بگویید»)

Note that with the verbs GIVE, SHOW, and TELL

توجه داشته باشید که با افعال GIVE، SHOW و TELL

we can change the word order.

می توانیم ترتیب کلمات را تغییر دهیم.

If we don't need to emphasize who or what the receive is,

اگر نیازی به تأکید بر اینکه دریافت کننده کیست یا چیست، می

we can take out the preposition "to"

توانیم حرف اضافه «به» را برداریم

and move the object of the preposition

و مفعول حرف اضافه را

to an earlier position.

به موقعیت قبلی منتقل کنیم.

So, instead of "give the phone to me"

بنابراین، به جای "تلفن را به من بده"

- "give me the phone."

- "تلفن را به من بده".

"show a picture to you" - "show you a picture"

"show a picture to you" - "show you a picture" "till

"tell a story to you" - "tell you a story"

a story to you" - "tell you a story"

If you think carefully,

اگر با دقت فکر کنید،

you'll see all those verbs express showing, or giving, or telling.

تمام آن افعال را نشان دادن، یا دادن، یا گفتن بیان می کنند.

So you're giving kindness to someone, for example.

بنابراین شما مثلاً به کسی مهربانی می کنید.

Or showing them sweetness.

یا نشان دادن شیرینی به آنها.

Let's look at more collocations.

بیایید به مجموعه های بیشتر نگاه کنیم.

- Collocations with the preposition AT.

- ترکیبات با حرف اضافه AT.

We use this preposition

ما از این حرف اضافه

to express the direction of our feelings.

برای بیان جهت احساسات خود استفاده می کنیم.

We could see this as the cause of our feelings.

ما می توانستیم این را دلیل احساسات خود بدانیم.

For example, what caused you to be mad?

مثلاً چه چیزی باعث عصبانیت شما شد؟

I'm mad at you.

من از دست تو ناراحتم.

But I also think it's helpful

اما من همچنین فکر می کنم مفید است

to view this preposition

که این حرف اضافه را

as one that helps us express the direction of our feelings.

به عنوان حرف اضافه ای که به ما کمک می کند جهت احساسات خود را بیان کنیم مفید است.

Where are you directing your anger?

خشم خود را به کجا هدایت می کنید؟

I'm mad at her.

من از دست او عصبانی هستم.

Beyond feelings, we can use AT to talk about skills.

فراتر از احساسات، ما می توانیم از AT برای صحبت در مورد مهارت ها استفاده کنیم.

I'm good at something. I'm bad at something.

من در یک چیزی خوب هستم. من در یک چیزی بد هستم.

You can think of it as directing your efforts

می‌توانید آن را به‌عنوان هدایت تلاش‌ها

and your energies toward a goal,

و انرژی‌هایتان به سمت یک هدف در نظر بگیرید،

hoping that something good will result.

به امید اینکه نتیجه خوبی حاصل شود.

When we feel things, we also take action.

وقتی چیزهایی را احساس می کنیم، اقدام هم می کنیم. وقتی این اعمال را انجام می دهیم،

We're directing our feelings toward an object

احساسات خود را به سمت یک شی هدایت می کنیم

when we do these actions.

.

Compare those collocations to these.

آن مجموعه ها را با اینها مقایسه کنید.

When we talk to someone,

وقتی با کسی صحبت می کنیم،

there's this expectation that our words will be received.

این انتظار وجود دارد که حرف های ما دریافت شود.

That's our intention.

نیت ما همین است.

Let's also make note of the pronunciation changes.

بیایید تغییرات تلفظ را نیز یادداشت کنیم.

In slow, careful speech

در گفتار آهسته و دقیق

we can pronounce prepositions with their full vowel sounds.

می‌توانیم حروف اضافه را با صداهای کامل آنها تلفظ کنیم.

But in everyday conversation,

اما در مکالمات روزمره

we usually speak faster and with relaxed pronunciation.

معمولاً سریعتر و با تلفظ آرام صحبت می کنیم.

"Give this to me."

"این را به من بده."

"Look at me."

"به من نگاه کن."

So in everyday conversation,

بنابراین در مکالمه روزمره،

the prepositions are unstressed.

حروف اضافه بدون تاکید هستند.

They're reduced to have a very relaxed vowel sound.

آنها برای داشتن صدای مصوت بسیار آرام کاهش یافته اند.

Let's try an exercise

بیایید تمرینی را امتحان کنیم

to practice some of those collocations

تا برخی از آن ترکیب ها را

with nouns, verbs, and adjectives.

با اسم ها، افعال و صفت ها تمرین کنیم.