English Vocabulary - Look / See / Watch

Hello there, my name is Rani and today we're going to talk about three, three words in

سلام، اسم من رانی است و امروز قصد داریم در مورد سه، سه کلمه در

English that are very confusing and the reason why these words are confusing is because in

انگلیسی صحبت کنیم که بسیار گیج کننده هستند و دلیل گیج کننده بودن این کلمات این است که در

most languages they like to keep it simple and they like to use one word for all three

بیشتر زبان ها دوست دارند آن را ساده نگه دارند و دوست دارند استفاده کنند. یک کلمه برای هر

of these words we have in English.

سه کلمه ای که در انگلیسی داریم.

English is not easy, English is difficult and they like to have three options to confuse

انگلیسی آسان نیست، انگلیسی دشوار است و آنها دوست دارند سه گزینه داشته باشند تا

you even more.

شما را بیشتر گیج کنند.

So I'm here to help you, maybe, and help you understand which one to use, when, how, if,

بنابراین من اینجا هستم تا به شما کمک کنم، شاید، و به شما کمک کنم تا بفهمید از کدام یک، چه زمانی، چگونه، اگر،

why.

چرا استفاده کنید.

Let's look at these words.

بیایید به این کلمات نگاه کنیم.

The first word is look, the second word is see, pronounced like the third letter of the

کلمه اول نگاه است، کلمه دوم دیدن است، مانند حرف سوم الفبا تلفظ می شود

alphabet, see, and then we have watch.

، ببینید، و سپس ساعت داریم.

This thing on your hand, if you have one, is also called a watch, by the way, the thing

این چیزی که روی دست شماست، اگر دارید، به آن ساعت هم می گویند، اتفاقاً چیز

on the wall is a clock, okay.

روی دیوار ساعت است، خوب.

But today we're just going to look at how to use these and the differences between them.

اما امروز ما فقط می خواهیم نحوه استفاده از اینها و تفاوت های بین آنها را بررسی کنیم.

First of all, we have to think about how long we are actually doing the action for.

اول از همه، باید به این فکر کنیم که واقعاً چه مدت در حال انجام عمل هستیم.

So look and see have the shortest time span.

پس نگاه کنید و ببینید کوتاه ترین بازه زمانی را دارد.

If I said, "Look over there!" it's very fast.

اگر گفتم: "اونجا رو نگاه کن!" خیلی سریع است

If I say, "Do you see that?" it's a very fast action.

اگر بگویم "آیا این را می بینی؟" این یک اقدام بسیار سریع است.

Watch, however, takes a longer time.

با این حال، تماشای زمان بیشتری طول می کشد.

So both look and see are for a very short time, and watch is a longer time.

بنابراین هم نگاه کردن و هم دیدن برای مدت زمان بسیار کوتاهی است و تماشا مدت زمان بیشتری است.

Now, let's think of things that you actually watch.

حالا بیایید به چیزهایی فکر کنیم که واقعاً تماشا می‌کنید.

You can watch a movie, how long is a movie, an hour, an hour and a half?

شما می توانید یک فیلم ببینید، مدت یک فیلم چقدر است، یک ساعت، یک ساعت و نیم؟

You can watch TV.

می توانید تلویزیون تماشا کنید.

You can watch people.

شما می توانید مردم را تماشا کنید.

If you sit in a mall or if you're on a main street in a big city, you can watch all the

اگر در یک مرکز خرید نشسته اید یا اگر در یک خیابان اصلی در یک شهر بزرگ هستید، می توانید تمام افراد

crazy, funky, funny people go by.

دیوانه، بد بو و بامزه را تماشا کنید.

It's actually called people watching.

در واقع به آن مردم در حال تماشا می گویند.

So, these things, movies, TV, and people, the action takes a long time to do it, okay.

بنابراین، این کارها، فیلم‌ها، تلویزیون و مردم ، انجام آن‌ها زمان زیادی می‌برد، بسیار خوب.

If you're seeing something, you're looking at it, and then you're moving away very quickly.

اگر چیزی را می بینید، به آن نگاه می کنید، و سپس خیلی سریع دور می شوید.

If you actually look at something, you need another word.

اگر واقعاً به چیزی نگاه می کنید، به کلمه دیگری نیاز دارید.

You need "at".

شما به "در" نیاز دارید.

So I'm actually telling you to do something.

بنابراین من در واقع به شما می گویم که کاری انجام دهید.

Look is what they call in English an imperative.

نگاه کنید چیزی است که آنها در انگلیسی به آن امری ضروری می گویند.

I like to call it a demand.

دوست دارم اسمش را تقاضا بگذارم.

It's easier to understand.

درک آن راحت تر است.

So look is actually a command, or if you prefer, a demand, okay.

بنابراین نگاه در واقع یک فرمان است، یا اگر ترجیح می دهید، یک تقاضا است، خوب.

So maybe someone's doing something funny, and they're like, "Look at me!"

بنابراین شاید کسی کار خنده‌داری انجام می‌دهد و می‌گوید: "به من نگاه کن!"

So you always need to look at something or someone.

بنابراین همیشه باید به چیزی یا کسی نگاه کنید.

Look at me.

به من نگاه کن.

Or you could say, "Look at her."

یا می توانید بگویید: "به او نگاه کن."

Look at it.

بهش نگاه کن.

It we use for things only, not people, and thus the person's really not knowing if it's

ما از آن فقط برای چیزها استفاده می کنیم، نه برای افراد، و بنابراین شخص واقعاً نمی داند

a person or a thing.

یک شخص است یا یک چیز.

So people watching, you might say, "Look at it," but just for things, we're going to use

بنابراین افرادی که تماشا می کنند، ممکن است بگویید، "به آن نگاه کن "، اما فقط برای چیزهایی، ما از

it.

آن استفاده خواهیم کرد.

Animals as well, we use it usually.

حیوانات نیز، ما معمولا از آن استفاده می کنیم.

In some languages, you might know that the dog's a girl or a boy, but in English as a

در برخی از زبان ها، ممکن است بدانید که سگ دختر یا پسر است، اما در انگلیسی به عنوان یک

general rule, we just say it.

قانون کلی، ما فقط آن را می گوییم.

People get angry, but it doesn't matter.

مردم عصبانی می شوند، اما این مهم نیست.

So look at it is a command, and see is a quick glance.

پس نگاه کن یک فرمان است و ببین یک نگاه سریع است.

For example, people will say, "Did you... Wow, did you see that car?"

مثلاً مردم می گویند: "تو... وای آن ماشین را دیدی؟"

Cars travel really quickly.

ماشین ها خیلی سریع حرکت می کنند.

You get one chance to have a quick glance and look at it.

شما یک فرصت دارید که یک نگاه سریع داشته باشید و به آن نگاه کنید.

So you're going to see something, but it's not going to stay in your view for a long

بنابراین شما چیزی را خواهید دید، اما قرار نیست برای مدت طولانی در دید شما

time.

بماند.

Something like a TV and a movie, they don't move.

چیزی شبیه تلویزیون و فیلم ، تکان نمی خورد.

The TV set doesn't move out of your view.

تلویزیون از دید شما خارج نمی شود.

So these things, most of the time, will stay in one place.

بنابراین این چیزها در بیشتر مواقع در یک مکان باقی می مانند.

Now people will move, but TVs and movies don't.

اکنون مردم جابه جا خواهند شد، اما تلویزیون و فیلم این کار را نمی کنند.

Things that you see have the capability to move and move very quickly.

چیزهایی که می بینید قابلیت حرکت و حرکت بسیار سریع را دارند.

So if I saw a deer, I wouldn't really watch the deer unless I was in the forest.

بنابراین اگر یک آهو می دیدم، واقعاً آهو را تماشا نمی کردم مگر اینکه در جنگل باشم.

I would see the deer, and it would run by me very quickly.

آهو را می دیدم و خیلی سریع از کنارم می گذشت.

So if you want someone's attention and you want them to feast their eyes on something,

بنابراین اگر توجه کسی را می‌خواهید و می‌خواهید که او به چیزی نگاه کند

you say, "Look at that.

، می‌گویید: "به آن

Look at me."

نگاه کن. به من نگاه کن."

If something's going by very quickly, "Did you see that?"

اگر چیزی خیلی سریع پیش می رود، "آیا آن را دیدی؟"

And if you're going to be there for a long time, you're going to watch something.

و اگر قرار است برای مدت طولانی در آنجا باشید، چیزی را تماشا خواهید کرد.

If you go shopping, you're not watching the clothes.

اگر به خرید می روید، مراقب لباس ها نیستید.

The clothes aren't coming out and dancing around for you.

لباس ها بیرون نمی آیند و برای شما نمی رقصند.

You're looking at the clothes, and sometimes you're seeing the clothes, but you're mostly

شما به لباس ها نگاه می کنید، و گاهی اوقات لباس ها را می بینید، اما بیشتر

looking at them.

به آنها نگاه می کنید.

So I hope after seeing this video, you go on to www.engvid.com, and you can do a little

بنابراین امیدوارم پس از دیدن این ویدیو، به www.engvid.com بروید و بتوانید یک

quiz and test your knowledge of look, see, and watch.

مسابقه کوچک انجام دهید و دانش خود را در مورد نگاه ، دیدن و تماشا محک بزنید.

Bye-bye.

خداحافظ.

I hope you're all paying attention to that, because I just said, "After seeing this video."

امیدوارم همه شما به این موضوع توجه کرده باشید، زیرا من فقط گفتم: "بعد از دیدن این ویدئو."

And I told you that "watch" we use with a movie or a video.

و من به شما گفتم که ما از "ساعت" با فیلم یا ویدیو استفاده می کنیم.

Like every rule in the English language, there are exceptions.

مانند هر قانون در زبان انگلیسی، استثناهایی وجود دارد.

They're the hard bits of the English language.

آنها قطعات سخت زبان انگلیسی هستند.

If we use the past, we usually see a movie.

اگر از گذشته استفاده کنیم معمولا فیلم می بینیم.

We don't say, "I watched a movie."

نمی گوییم «فیلم دیدم».

We say, "I saw a movie."

می گوییم «فیلم دیدم».

I don't know why, but usually the exceptions are for movies and videos.

نمی‌دانم چرا، اما معمولاً استثناها برای فیلم‌ها و ویدیوها هستند.

We say that we watched a movie or TV, but in the past, you can also say that you saw

ما می گوییم فیلم یا تلویزیون دیدیم، اما در گذشته می توان گفت که فیلم را دیده اید

the movie.

.

But we never say, "I saw TV."

اما ما هرگز نمی گوییم «من تلویزیون دیدم».

It's very British.

خیلی انگلیسیه

You can say that, "I saw a movie" or "saw a video."

می توانید بگویید: "من یک فیلم دیدم" یا "یک ویدیو دیدم".

Alrighty.

باشه

I hope you enjoyed watching and seeing this video.

امیدوارم از دیدن و دیدن این ویدیو لذت برده باشید.

Bye.

خدا حافظ.