English Grammar - Tag Questions

Hi there, my name is Ronnie and you are watching this lesson so you can learn English. Right? Good? Yeah.

سلام، اسم من رونی است و شما در حال تماشای این درس هستید تا بتوانید انگلیسی یاد بگیرید. درست؟ خوبه؟ آره

Alright, today we're going to learn about a very confusing thing in English called tag questions.

بسیار خوب، امروز ما در مورد یک چیز بسیار گیج کننده در انگلیسی به نام سوالات برچسب یاد خواهیم گرفت.

I'm here to help you make it easier. If you've studied tag questions before, there's going to be three different options of what you should say to agree or disagree with someone.

من اینجا هستم تا به شما کمک کنم تا آن را آسان تر کنید. اگر قبلاً سؤالات برچسب را مطالعه کرده اید، سه گزینه مختلف وجود دارد که برای موافقت یا مخالفت با کسی باید بگویید.

I'm going to teach you one easy way to do it so that you can just use this answer all the time. It's that easy.

من قصد دارم یک راه آسان را به شما آموزش دهم تا بتوانید همیشه از این پاسخ استفاده کنید. به همین راحتی است.

First of all, making the tag questions. This is pretty easy. The difficult part is how to answer the tag questions.

اول از همه، سوالات تگ را بسازید. این بسیار آسان است. بخش دشوار این است که چگونه به سؤالات برچسب پاسخ دهید.

So let's come up with a couple tag questions. First one.

پس بیایید با چند سوال تگ کنیم. اولی.

Whoops. Now, you are from India, so what we need to do is you have to try to fill in the tag question at the end.

اوف اکنون، شما اهل هند هستید، بنابراین کاری که ما باید انجام دهیم این است که سعی کنید سوال برچسب را در پایان پر کنید.

This is how you do this. If this is positive, we're just going to use the negative and the same subject, but we're going to switch the position.

اینطوری این کار را انجام می دهید. اگر این مثبت باشد، ما فقط از موضوع منفی و یکسان استفاده می کنیم، اما می خواهیم موقعیت را تغییر دهیم.

So what's the negative of "are"? It's "aren't". And the beginning goes with the end. So you say to the person, "You're from India, aren't you?"

پس نکته منفی " هستند" چیست؟ این "نیست" است. و آغاز با پایان می رود. بنابراین به آن شخص می گویید: "تو اهل هند هستی، نه؟"

Let's try another one. That's funny. So let's do this one backwards. We're going to put "you" at the end of it.

بیایید یکی دیگر را امتحان کنیم. جالبه. پس بیایید این یکی را برعکس انجام دهیم. ما در انتهای آن عبارت "شما" را قرار می دهیم.

So, this is positive, so we must use the negative here. What's the negative of "like"? "Like not".

بنابراین، این مثبت است، بنابراین ما باید از منفی در اینجا استفاده کنیم. منفی "مانند" چیست؟ "مثل نه".

"You like pizza, not like you?" Now, if we were living in the time of Shakespeare, that would be awesome. We're not living in the time of Shakespeare, thank God.

"پیتزا دوست داری، نه مثل خودت؟" حال، اگر در زمان شکسپیر زندگی می‌کردیم، بسیار عالی بود. ما در زمان شکسپیر زندگی نمی کنیم، خدا را شکر.

So, does anyone know what we have to use instead of "like"? We have to use the lovely auxiliary verb "do".

بنابراین، آیا کسی می داند که ما باید به جای "لایک" از چه چیزی استفاده کنیم؟ باید از فعل کمکی دوست داشتنی "do" استفاده کنیم.

"You like pizza." So we can either use "do", "does", "doesn't", or "don't". Those are our four options.

"تو پیتزا دوست داری." بنابراین می‌توانیم از «انجام»، «انجام می‌دهد»، «نکند» یا «نکند» استفاده کنیم. این چهار گزینه ما هستند.

What do you use with "you"? We use "do". The negative is "don't". So you're going to say, "You like pizza, don't you?"

با "شما" از چه چیزی استفاده می کنید؟ ما از "do" استفاده می کنیم. نکته منفی «نکن» است. بنابراین شما می خواهید بگویید "پیتزا دوست داری، نه؟"

This is another one of the verbs that we don't say "smell not". We have to use the auxiliary verb "do".

این یکی دیگر از افعالی است که نمی گوییم «بو نمی کنم». باید از فعل کمکی "do" استفاده کنیم.

"You smell lovely." We put the "you" here. And this is positive. We're going to make it a negative. "Don't you?"

"بوی دوست داشتنی داری." ما "تو" را اینجا قرار دادیم. و این مثبت است. ما آن را منفی می کنیم. "مگه نه؟"

Let's try another one. Let's use something different other than "you" this time.

بیایید یکی دیگر را امتحان کنیم. بیایید این بار از چیزی غیر از "شما" استفاده کنیم.

"They have a baby." Now, you can say "have not", but it's better to use the auxiliary verb "do" again.

آنها یک بچه دارند. حالا می توانید بگویید "دارا نیست" اما بهتر است دوباره از فعل کمکی "do" استفاده کنید.

If you look in a grammar book, they would write "have not", but we don't use that in Canada and North America,

اگر به یک کتاب دستور زبان نگاه کنید، آنها می‌نویسند «دارم نیست»، اما ما در کانادا و آمریکای شمالی از آن استفاده نمی‌کنیم،

and it's very, very old school, old style to be used in Britain nowadays.

و امروزه در بریتانیا از آن استفاده می‌شود، بسیار بسیار قدیمی است.

So, we're going to use the same idea. This is positive. We're going to use the same verb here as here,

بنابراین، ما قصد داریم از همان ایده استفاده کنیم. این مثبت است. ما در اینجا از همان فعل اینجا

and we're going to use the negative "don't they".

استفاده می کنیم و از منفی "don't they" استفاده می کنیم.

So, some of the verbs in English we have to change to the auxiliary verb.

بنابراین، برخی از افعال در زبان انگلیسی را باید به فعل کمکی تغییر دهیم.

Let's do a few more just to help you with this.

بیایید چند مورد دیگر را فقط برای کمک به شما در این زمینه انجام دهیم.

"He is smart." Yay, toot toot.

"او باهوش است." آره، خیلی خیلی

So, once again, this verb is positive. We must change it to negative, and we're keeping the same subject.

بنابراین، یک بار دیگر، این فعل مثبت است. ما باید آن را به منفی تغییر دهیم و همین موضوع را حفظ می کنیم.

The subject goes at the end, and we're going to use the negative of "is", which is "isn't".

موضوع در انتها می رود و ما از منفی "است" استفاده می کنیم که "نه" است.

So, we have "are", "you", "is he", "aren't", "isn't".

بنابراین، ما "هستید"، "شما"، "او هست"، "هستید"، "نست" داریم.

Can you do this one? "She has a car."

آیا می توانید این یکی را انجام دهید؟ "او یک ماشین دارد."

So, this does not change.

بنابراین، این تغییر نمی کند.

If you can remember the rule for "have" or "has", we have to use the auxiliary verb "do",

اگر می توانید قاعده «دار» یا «دار» را به خاطر بسپارید ، باید از فعل کمکی «do»

but what do we use with "she" or "he"?

استفاده کنیم، اما با «او» یا «او» چه استفاده می کنیم؟

We don't say "do she", we have to say "doesn't she".

ما نمی گوییم «آیا او»، باید بگوییم «آیا او نیست».

As long as we use "she" or "he", we have to say "doesn't she" or "doesn't he".

تا زمانی که از «او» یا «او» استفاده می کنیم، باید بگوییم «آیا او» یا «آیا او نیست».

Let's do some more of these.

بیایید برخی دیگر از اینها را انجام دهیم.

Sometimes people ask you a negative question, like this.

گاهی اوقات مردم از شما یک سوال منفی می پرسند، مانند این.

And they always look surprised when they ask you this.

و همیشه وقتی این را از شما می پرسند متعجب به نظر می رسند.

"You aren't from USA."

"شما اهل ایالات متحده نیستید."

This word is in the negative, so we must change this to the positive.

این کلمه منفی است، پس باید این را به مثبت تغییر دهیم.

One more. "We shouldn't drink pop."

یکی بیشتر. ما نباید پاپ بنوشیم.

"Pop" is the Canadian word that we use for soda.

"پاپ" کلمه کانادایی است که ما برای سودا استفاده می کنیم.

In America, they'll say "soda pop", and in Canada, we say "pop".

در آمریکا می گویند «سودا پاپ» و در کانادا می گویند «پاپ».

It just means fizzy drink, if you like that word.

این فقط به معنای نوشیدنی گازدار است، اگر این کلمه را دوست دارید.

It's not juice, it's like Coke or Pepsi.

آب میوه نیست ، مثل کوکاکولا یا پپسی است.

So, "We shouldn't drink pop."

بنابراین، "ما نباید پاپ بنوشیم."

This again is negative, and we're going to write the positive.

این دوباره منفی است و ما مثبت را می نویسیم.

So, an easy rule.

بنابراین، یک قانون آسان.

If this is positive, your tag has to be negative.

اگر این مثبت است، برچسب شما باید منفی باشد.

The subject doesn't change.

موضوع تغییر نمی کند

What does change sometimes, though, is the verb.

با این حال، آنچه گاهی اوقات تغییر می کند، فعل است.

Some of the verbs, you have to use an auxiliary verb.

برخی از افعال ، باید از فعل کمکی استفاده کنید.

"Do", "don't", "does" or "doesn't".

«انجام»، «نکن»، «می کند» یا «نکند».

So, that's fairly easy to understand the questions.

بنابراین، درک سؤالات نسبتاً آسان است .

The difficult part is the answer, isn't it?

بخش دشوار پاسخ است ، اینطور نیست؟

Yes, it is.

بله همینطور است.

So, let's take our first question.

بنابراین، اجازه دهید اولین سوال خود را مطرح کنیم.

Now, if someone said to me, "You're from India, aren't you?"

حالا اگر یکی به من گفت: "تو اهل هند هستی، نه؟"

"Uh, no."

"اوه، نه."

I want to say, "No."

من می خواهم بگویم "نه."

That's the easy answer.

این پاسخ آسان است.

"You're from India, aren't you?"

"تو اهل هند هستی، نه؟"

"No."

"نه."

So, we can say, "No, I'm not."

بنابراین، می توانیم بگوییم، "نه، من نیستم."

If you want to make it really, really easy, just say, "No."

اگر می‌خواهید این کار را واقعاً آسان کنید، فقط بگویید «نه».

"You're from America, aren't you?"

"تو اهل آمریکا هستی ، نه؟"

"No."

"نه."

And smile.

و لبخند بزن.

If you want to, you're going to use this, "No, I'm not."

اگر می خواهید، از این استفاده می کنید، "نه، من نیستم."

If we look at number four, "You aren't from USA, are you?"

اگر به شماره چهار نگاه کنیم، "شما اهل ایالات متحده نیستید، نه؟"

Huh, how confusing.

هه، چقدر گیج کننده

"You aren't from USA."

"شما اهل ایالات متحده نیستید."

So, "I'm not from America."

بنابراین، "من اهل آمریکا نیستم."

What would I say?

چه بگویم؟

"You aren't from USA, are you?"

"تو اهل ایالات متحده نیستی، نه؟"

If I said, "Yes, I am."

اگر گفتم بله هستم.

That means that this answer is wrong.

یعنی این پاسخ اشتباه است.

"You aren't from USA, are you?"

"تو اهل ایالات متحده نیستی، نه؟"

"Yes, I am from USA."

"بله، من از ایالات متحده آمریکا هستم."

"I'm not from USA."

"من اهل ایالات متحده آمریکا نیستم."

So, I'm going to say, "No, you aren't from USA."

بنابراین، من می خواهم بگویم، "نه، شما اهل ایالات متحده نیستید."

"You aren't from USA."

"شما اهل ایالات متحده نیستید."

"No, I'm not."

"نه من نیستم."

"We shouldn't drink pop, should we?"

"ما نباید پاپ بنوشیم، نه؟"

If you agree with this, you're going to say, "No."

اگر با این موافق هستید، خواهید گفت: «نه».

If you disagree, you're going to say, "Yes."

اگر مخالف هستید، می گویید "بله".

The hardest part is deciding if you're going to say, "Yes" or "No."

سخت ترین قسمت این است که تصمیم بگیرید «بله» بگویید یا «نه».

That's up to you.

این به شما بستگی دارد.

So, when we make the tag questions, it's pretty easy answering them.

بنابراین، وقتی سؤالات برچسب را می سازیم، پاسخ دادن به آنها بسیار آسان است.

The ending part is difficult.

قسمت پایانی سخت است.

To make it easy, just do as natural speakers do and just say, "Yes" or "No" and smile.

برای آسان کردن این کار، مانند سخنرانان طبیعی انجام دهید و فقط بگویید «بله» یا «نه» و لبخند بزنید.

That will help you a lot.

این به شما کمک زیادی می کند.

All right.

خیلی خوب.

You had fun, didn't you?

خوش گذشت، نه؟

Bye.

خدا حافظ.