Irregular Verbs in English – Groups 1 & 2

Hi. My name's Ronnie. I'm going to try and help you do something fantastic for your English

سلام. اسم من رونی است من سعی خواهم کرد به شما کمک کنم تا کاری فوق العاده برای

grammar, speaking, and general wellbeing. This is a very, very time-consuming and difficult

دستور زبان انگلیسی، صحبت کردن و سلامت عمومی خود انجام دهید. این یک کار بسیار وقت گیر و دشوار

task that you will have to do when you are learning English. They're verbs.

است که هنگام یادگیری زبان انگلیسی باید انجام دهید. آنها افعال هستند

We have many verbs in English. We have what are called regular verbs. A regular verb will

ما در زبان انگلیسی افعال زیادی داریم. ما چیزی داریم که به آنها افعال منظم می گویند. یک فعل منظم

end in "ed". For example: "use", "used". So, regular verb. We like to call them "ed" verbs

به "ed" ختم می شود. به عنوان مثال: "استفاده"، "استفاده شده". بنابراین، فعل منظم. ما دوست داریم آنها را افعال "ed" بنامیم

just to be fancy. So, regular verbs are easy because they all both end in "ed"

فقط برای تجمل. بنابراین، افعال با قاعده آسان هستند، زیرا اگر فرم‌های متفاوتی داشته باشید، هر دو به «ed» ختم می‌شوند

if you have different forms.

.

Now, what I'm going to go over today is the difference in forms between simple past and

حال، آنچه امروز می‌خواهم به آن بپردازم، تفاوت شکل‌ها بین ماضی ساده

the past participle. So, we have the simple present tense, which is something like:

و ماضی است. بنابراین، ما زمان حال ساده داریم که چیزی شبیه به:

"I eat pizza." When we use simple present, it's something we do every day.

«من پیتزا می‌خورم». وقتی از هدیه ساده استفاده می کنیم، این کاری است که هر روز انجام می دهیم.

Then we have what's

سپس ما چیزی را داریم که

called the simple past, or you can say past simple. It doesn't matter; it's the same.

به آن گذشته ساده می گویند، یا می توانید بگویید گذشته ساده. مهم نیست؛ همان است

So, we have the present tense, we have the past, and we have what's called the past participle.

بنابراین، ما زمان حال داریم، ماضی داریم، و چیزی داریم که به آن فعل ماضی می گویند.

Have you heard of this before? The past participle, it's so difficult for me to say, so I'm going

آیا قبلاً در مورد این چیزی شنیده اید؟ فعل ماضی ، خیلی برایم سخت است که بگویم، بنابراین من

to call it p.p. from now on. So, the past participle, you're going to have to use if

آن را p.p. از این به بعد بنابراین ، اگر

you learn present perfect.

زمان حال را کامل یاد بگیرید، باید از حرف گذشته استفاده کنید.

Now, if you don't know what these are yet, that's okay. If you've

حالا، اگر هنوز نمی دانید اینها چیست، اشکالی ندارد. اگر قبلاً در مورد

heard of these before and you know what they are, that's fantastic. Past perfect and all

آنها شنیده اید و می دانید چه هستند، فوق العاده است. گذشته کامل و

the forms of passive voice that we have in English.

تمام اشکال صدای منفعل که در انگلیسی داریم.

If these are new kind of ideas to you, please don't worry, but it's not past, present "prefect"

اگر اینها نوع جدیدی از ایده ها برای شما هستند، لطفاً نگران نباشید، اما گذشته نیست، "بخشدار

it's present perfect. We must be perfect. If these are new things for you... I'll get

" حال، اکنون کامل است. ما باید کامل باشیم اگر اینها چیزهای جدیدی برای شما هستند ... من

this spelling right, I promise. There we go, present perfect. If these are new concepts

این املا را درست می کنم، قول می دهم. ما می رویم، ارائه کامل. اگر اینها مفاهیم جدیدی

to you, don't worry about it. Okay? Just focus on learning these groups, and

برای شما هستند، نگران آن نباشید. باشه؟ فقط روی یادگیری این گروه ها تمرکز کنید و

we have a very, very beautiful list of verbs to help you in the resources section on www.engvid.com.

ما یک لیست بسیار بسیار زیبا از افعال برای کمک به شما در قسمت منابع در www.engvid.com داریم.

Go there now. You can put it... It's in PDF file, so you can print it out

الان برو اونجا شما می توانید آن را قرار دهید ... این در فایل PDF است، بنابراین می توانید آن را چاپ کنید

and you can have the list in front of you to memorize, to remember, to help you.

و می توانید لیستی را برای حفظ کردن، به خاطر سپردن، کمک به شما پیش روی خود داشته باشید.

What I want you do is I want to introduce you to-doo, doo, doo, doo-group one and two

کاری که از شما می‌خواهم این است که می‌خواهم شما را با گروه یک و دو افعال بی‌قاعده به شما معرفی کنم

of irregular verbs. Once you do this, there's also a video on group number three, which

. وقتی این کار را انجام دادید، یک ویدیو در گروه شماره سه نیز وجود دارد که

is the most difficult. So we're starting with the easiest ones, yay. And again, this is

سخت ترین است. بنابراین ما با ساده ترین آنها شروع می کنیم، بله. و باز هم این

groups one and two. You can find them, a list of these on the resources section.

گروه یک و دو است. می توانید آنها را پیدا کنید، لیستی از آنها در بخش منابع.

So, past participle, I will now call p.p. Yay. We have the present tense, simple past

بنابراین، فعل ماضی، اکنون p.p. آری ما زمان حال، ماضی ساده

or past, and then the past participle. The first group is the most delicious. It's the

یا گذشته و سپس ماضی داریم. گروه اول خوشمزه ترین هستند. این

best because we don't have to change anything. Woo-hoo. So, if in the present tense the verb

بهترین است زیرا ما مجبور نیستیم چیزی را تغییر دهیم. وو هو. پس اگر در زمان حال

is "cut", the past tense is "cut", and so is the past participle or the p.p. So, we

فعل «قطع» باشد، زمان ماضی «قطع» است و مضارع یا ص. پس

have: "cut", "cut", "cut". For example, if we use present tense: "I cut the pizza."

داریم: «قطع»، «قطع»، «قطع». به عنوان مثال، اگر از زمان حال استفاده کنیم: "I cut the pizza."

If we use past tense, I can say: "Yesterday, I cut the grass." And if I wanted to use the

اگر از زمان گذشته استفاده کنیم، می توانم بگویم: "دیروز، چمن را بریدم." و اگر بخواهم از فعل ماضی استفاده کنم

past participle, let's say I want to use present perfect, I can say: "The grass has been cut."

، فرض کنید می‌خواهم از حال کامل استفاده کنم، می‌توانم بگویم: «علف‌ها قطع شده است».

So, we don't need to change the verb. These are some examples of verbs that we don't have to change.

بنابراین، ما نیازی به تغییر فعل نداریم. اینها نمونه هایی از افعال هستند که مجبور نیستیم آنها را تغییر دهیم.

So, these are the easiest, and probably your favourite. We have: "cost", "hit", "hurt",

بنابراین، اینها ساده ترین و احتمالاً مورد علاقه شما هستند. ما داریم: "هزینه"، "ضربه"، "ضرر"،

ow. So if you... Something hits you, you are hurt. "Let", "put", "quit".

ow. بنابراین اگر شما... چیزی به شما برخورد کند، صدمه دیده اید. "بگذار"، "قرار دادن"، "ترک".

If the simple past is "shut", what do you think the past participle would be?

اگر ماضی ساده «بسته» باشد، به نظر شما ماضی چه خواهد بود؟

It's the same, so this would also be "shut". So, I could say: "I shut the door.",

همینطور است، بنابراین این نیز "بسته" خواهد بود. بنابراین، می توانم بگویم: "در را بستم."،

"The door was shut.", or:

"در بسته شد."، یا:

"The door has been shut." And in the last one we have the word "bet". Again, we don't

"در بسته شده است." و در آخرین مورد ما کلمه "شرط" را داریم. باز هم لازم نیست

have to change it, so it's: "bet", "bet", "bet". I bet you like this lesson. Yeah? Okay?

آن را تغییر دهیم، پس این است: "شرط"، "شرط"، "شرط". شرط می بندم که این درس را دوست دارید. آره؟ باشه؟

So these ones are the easiest and the most fun because they don't have to change. Whew.

بنابراین اینها ساده ترین و سرگرم کننده ترین هستند زیرا نیازی به تغییر ندارند. وای

We're going to go into group two. Group two is okay, because we only have to change one

به گروه دو می رویم. گروه دو مشکلی ندارد، زیرا اکنون فقط یک بار باید تغییر

time now. So, if we have the present tense, section A, all we're doing to make it past

کنیم. بنابراین، اگر زمان حال، بخش A را داشته باشیم، تمام کاری که می‌کنیم تا آن را گذشته کنیم

or use the past participle, is we're changing it, and all of these ones are going to have

یا از فعل ماضی استفاده کنیم، این است که آن را تغییر می‌دهیم، و همه این‌ها

a "d" ending. So, present tense we have "sell", "sold", and "sold". I hear a lot of people

یک پایان «د» خواهند داشت. پس زمان حال داریم «فروش»، «فروخته» و «فروخته». من می شنوم که خیلی ها

doing this: "Sell, sold, sold", so they're saying: "sell", "sold", "sold". If you repeat

این کار را می کنند: "فروش، فروخته، فروخته شده"، بنابراین می گویند: "فروش"، "فروخته"، "فروخته". اگر

it in your head, it will help you remember it. We have "tell", "told", "told"; "feed"...

آن را در ذهن خود تکرار کنید، به شما کمک می کند آن را به خاطر بسپارید. «گفتن»، «گفته»، «گفته» داریم. «تغذیه»...

Do you know what "feed" means? "Feed" means you give food to someone, like a dog or a

آیا می دانید «خوراک» یعنی چه؟ "تغذیه" به این معنی است که شما به کسی غذا می دهید، مانند یک سگ یا یک

baby, mostly those guys. So the past simple is "fed" and the past participle is also "fed".

نوزاد، بیشتر آن بچه ها. پس ماضی بسیط «فید» و مضارع هم «فید» است.

We have "pay", you got to give me money, we have the past: "paid". What do you think the

ما "پرداخت" داریم، تو باید به من پول بدهی، ما گذشته داریم: "پرداخت". به نظر شما

past participle is? You guessed it, it is, again: "paid", because these don't change.

فعل ماضی چیست؟ شما حدس زدید، دوباره این است: "پرداخت"، زیرا اینها تغییر نمی کنند.

And the last one we have "find", it's going to change to "found", "found", good, guys,

و آخرین موردی که "پیدا کردن" داریم، به "پیدا"، "پیدا"، خوب، بچه ها،

good. So, all of these ones here, when we change them, it's going to end in a "d".

خوب تغییر می کند. بنابراین، همه این‌ها در اینجا، وقتی آنها را تغییر می‌دهیم، به «د» ختم می‌شود.

On to part B. These next group of verbs, they're going to end in a "t". So we have:

در قسمت B. این دسته از افعال بعدی ، به "t" ختم می شوند. پس داریم:

"deal", "dealt", "dealt". A deal, if you play cards, you can deal the cards, or you can say the

«معامله»، «معامله»، «معامله». یک معامله، اگر ورق بازی می کنید، می توانید ورق ها را پخش کنید، یا می توانید بگویید که

cards were dealt. This means something was given out to each person. We have:

کارت ها زده شده است. این بدان معناست که چیزی به هر فرد داده شده است. ما داریم:

"feel", "felt", "felt", has to do with your feelings. "I feel happy.", "I felt sad yesterday."

"احساس"، "احساس"، "احساس"، مربوط به احساسات شماست. "من احساس خوشحالی می کنم."، "دیروز احساس ناراحتی کردم."

"Keep", "kept", "kept". So, "keep" is something that you cherish. For example:

"نگهداشتن"، "نگهداشتن"، "نگه داشتن". بنابراین، "نگه داشتن" چیزی است که شما آن را گرامی می دارید. به عنوان مثال:

"I keep all of my cards." or: "I kept everything you gave me.",

"من همه کارت های خود را نگه می دارم." یا: " هر چه به من دادی نگه داشتم."،

"I have kept the receipt."

"رسید را نگه داشته ام."

We have: "leave",

ما داریم: "ترک"،

hmm. This is "left". What do you think the past participle is?

هوم. این "چپ" است. به نظر شما فعل ماضی چیست؟

Doesn't change. It's "left".

تغییر نمی کند "چپ" است.

Yay. And then we have "meet", "met", and again "met". So, all of these ones, all we're doing

آری و سپس "ملاقات"، "ملاقات" و دوباره "ملاقات" داریم. بنابراین، همه اینها، تنها کاری که ما انجام می دهیم این

is we're changing from the present to the past and the p.p., these two are going to

است که از حال به گذشته و p.p. تغییر می کنیم، این دو

be the same. These ones end in "t". We've got one more. You okay?

یکسان خواهند بود. این ها به «t» ختم می شوند. ما یکی دیگه داریم تو خوبی؟

The last one, we're going to change the vowel in the middle to a "u". So we have:

آخرین مورد، ما می خواهیم مصوت وسط را به "u" تغییر دهیم. پس داریم:

"dig", "dug", and "dug". "Dig" means you get a shovel...

«حف»، «حف» و «کند». حفاری یعنی بیل می گیری...

I can draw a shovel. I can't draw a shovel.

من می توانم بیل بکشم. من نمی توانم بیل بکشم.

"Dig" means you make a hole. So I'm going to try to draw a shovel again. There we go.

«حفاری» یعنی سوراخ می کنی. بنابراین من سعی می کنم دوباره بیل بکشم. ما میرویم آنجا.

If you're digging a hole, the past tense is "dug", and again, the past participle is "dug".

اگر در حال حفر چاله هستید ، زمان ماضی «دوگ» است و باز هم «حفر» است.

We have "hang", "hung", and "hung". You guys might have heard this a lot, for example,

«آویزان»، «آویزان» و «آویزان» داریم. شما بچه ها ممکن است این را زیاد شنیده باشید، به عنوان مثال،

maybe your friend says: "Hey, do you want to hang out?" Or they say:

شاید دوستتان بگوید: "هی، می خواهی با هم قرار بگذاریم؟" یا می گویند:

-"What did you do yesterday?" -"Oh, I hung out with Bob."

-دیروز چه کار کردی؟ -"اوه، من با باب وقت گذاشتم."

Okay. So, we use this one a lot nowadays.

باشه. بنابراین، ما امروزه از این یکی بسیار استفاده می کنیم .

We also have: "stick", "stuck", this one doesn't change. So what do you think this is? If this

ما هم داریم: «چسب»، «چسبیده»، این یکی تغییر نمی کند. پس به نظر شما این چیست؟ اگر

is "stick", these two are the same, we're going to say: "stick", "stuck", "stuck".

این «چسب» است، این دو یکی هستند، می‌گوییم: «چسب»، «چسب»، «چسب».

Are you stuck in traffic? This means you can't go, you can't drive your car anywhere. And

آیا در ترافیک گیر کرده اید؟ این به این معنی است که شما نمی توانید بروید، نمی توانید ماشین خود را در هر جایی رانندگی کنید.

the last one, this might happen to you if a wasp comes-"zzz"-and stings you, we have:

و آخرین مورد، ممکن است برای شما اتفاق بیفتد اگر یک زنبور بیاید - "زز" - و شما را نیش بزند، ما داریم:

"sting", "stung", do you know the past participle? It's the same. It's going to be "stung".

"گزیدگی"، "گزیدگی"، آیا فعل ماضی را می دانید؟ همینطور است. قرار است "گزیده" شود.

"Sting", stang, "stung".

«نیش»، نیش زد، «گزید».

If it helps you to make little songs or little rhymes, little things that help you remember

اگر به شما کمک کند آهنگ های کوچک یا قافیه های کوچک بسازید، چیزهای کوچکی که به شما کمک می کند

these verbs, that'll be really, really good for you. Unfortunately, I'm not really a musician.

این افعال را به خاطر بسپارید، واقعاً برای شما خوب خواهد بود. متأسفانه من واقعاً یک نوازنده نیستم.

I'd like to write a song about it, but you can do that. Write a song about this, send

من می خواهم یک آهنگ در مورد آن بنویسم، اما شما می توانید این کار را انجام دهید. یک آهنگ در این مورد بنویسید،

it on the comments. It'd be great. Look in the resources section. There's lists of these

آن را در نظرات ارسال کنید. عالی میشه در بخش منابع نگاه کنید . لیستی از این

verbs to help you out so you can form your song. Group two, we have to change only one

افعال برای کمک به شما وجود دارد تا بتوانید آهنگ خود را بسازید . گروه دو، فقط یک بار باید تغییر

time. It changes the present to the past, but the past and the past participle are the

کنیم. حال را به گذشته تغییر می دهد، اما ماضی و مضارع یکی

same; three different groups. And my favourite, group number one, we don't have to change

است; سه گروه مختلف و مورد علاقه من، گروه شماره یک، ما نیازی به

the verbs. Check out group number three, the most difficult one. Once you get that, it'll

تغییر افعال نداریم. گروه شماره سه، سخت ترین گروه را بررسی کنید. هنگامی که آن را دریافت کردید،

be so much better for you.

برای شما بسیار بهتر خواهد بود.

I hope you have fun, I hope you have learned regular "ed" verb,

امیدوارم لذت برده باشید، امیدوارم فعل منظم "ed" را یاد گرفته باشید،

and I hope that I have taught you about the past participle and simple past.

و امیدوارم که ماضی و ماضی ساده را به شما آموزش داده باشم .

Making life easier for you, one step at a time.

زندگی را برای شما آسان تر می کند، یک قدم در یک زمان.

I'm Ronnie. Good bye.

من رونی هستم. خداحافظ.