How to give the BEST speech or presentation in English

Do you have to make a speech or do a presentation? Are you nervous? Do you need some help? I

آیا باید سخنرانی کنید یا ارائه کنید؟ آیا عصبی هستید؟ آیا به کمک نیاز دارید؟

can help you. Hello. My name is Ronnie. I'm going to teach you a couple of tips and a

میتوانم کمکت کنم. سلام. اسم من رونی است. من قصد دارم چند نکته و

couple of ways to help you when you have to do a scary presentation or speech.

چند راه را به شما آموزش دهم که در مواقعی که باید یک سخنرانی یا سخنرانی ترسناک انجام دهید به شما کمک می کند.

When I was younger -- when I was really young, I had to do speeches every year in elementary

وقتی جوانتر بودم - وقتی واقعاً جوان بودم، باید هر سال در

school and high school -- I don't remember. I don't remember high school, okay? I do remember,

دبستان و دبیرستان سخنرانی می کردم - یادم نیست. دبیرستان را یادم نیست، باشه؟ یادم می آید، به

specifically, in elementary school, every year, we had to do speeches. Guess what, ladies

طور خاص، در دبستان، هر سال باید سخنرانی می کردیم. حدس بزنید خانم ها

and gentlemen. You are looking at the grade 3 speech champion of Memorial school. Thank

و آقایان قهرمان سخنرانی کلاس 3 مدرسه مموریال را نگاه می کنید.

you. Thank you. Look what I am today.

متشکرم. متشکرم. ببین من امروز چی هستم

So when I was in grade 3, I made the best speech in my class. I went on to do the speech

بنابراین وقتی کلاس 3 بودم، بهترین سخنرانی را در کلاسم انجام دادم. من سخنرانی را

in the auditorium or the gymnasium. I won first place. Oh, yeah. I won a book. I don't

در سالن یا سالن ورزشی ادامه دادم. من مقام اول را کسب کردم. اوه، آره برنده کتاب شدم من

like books. I was like, "I got a book. Thanks." I was eight years old. I wrote a speech. I

کتاب دوست ندارم گفتم: "من یک کتاب گرفتم. ممنون." من هشت ساله بودم. من سخنرانی نوشتم. من

delivered the speech, and I won. I'm going to teach you what I know. This isn't a foolproof

سخنرانی کردم و برنده شدم. من می خواهم آنچه را که می دانم به شما آموزش دهم. این یک

way, but this is how I to it. And maybe, this will work for you.

راه ساده نیست، اما من چگونه آن را انجام می دهم. و شاید این برای شما مفید باشد.

How to make a speech or presentation. Speeches and presentation are, of course, different.

چگونه یک سخنرانی یا ارائه ارائه کنیم. سخنرانی و ارائه، البته، متفاوت است.

Speeches are more what you want to tell people about an interesting topic. And presentations

سخنرانی ها بیشتر چیزی است که می خواهید در مورد یک موضوع جالب به مردم بگویید. و ارائه

are usually more work-based. But sometimes, they overlap. Sometimes, in schools, you have

ها معمولا بیشتر مبتنی بر کار هستند. اما گاهی اوقات با هم همپوشانی دارند. گاهی اوقات، در مدارس، شما

to do a speech, and also you will probably have to make a presentation about maybe a

باید یک سخنرانی داشته باشید، و همچنین احتمالاً باید در مورد یک

boring topic that the teacher gives you like World War II. How mundane.

موضوع خسته کننده که معلم مانند جنگ جهانی دوم به شما ارائه می دهد، ارائه دهید. چقدر پیش پا افتاده

So the very first thing that I'm going to tell you is how to actually form or make a

بنابراین اولین چیزی که می خواهم به شما بگویم این است که چگونه واقعاً یک سخنرانی درست و حسابی تشکیل دهید یا ارائه دهید

decent speech. Sometimes, this is unavoidable. But maybe, if you can, choose a good or interesting

. گاهی اوقات، این اجتناب ناپذیر است. اما شاید اگر می توانید موضوع خوب یا جالبی را انتخاب کنید

topic. When I say interesting or good, the only person that needs to think this is interesting

. وقتی می گویم جالب یا خوب، تنها کسی که باید فکر کند این جالب

is you -- me -- you. If you have a wide-open topic, for example, your history teacher goes,

است شما -- من -- شما هستید. مثلاً اگر موضوعی گسترده دارید ، معلم تاریخ شما می گوید

"World War II." You go, "oh, god. Okay. Well, I know the history of World War II and the

«جنگ جهانی دوم». تو برو، "اوه، خدا. باشه. خوب، من تاریخ جنگ جهانی دوم و

terrible Hitler, and all this stuff went down." So what you're going to do is you're going

هیتلر وحشتناک را می دانم، و همه این چیزها از بین رفت." بنابراین کاری که می‌خواهید انجام دهید این است

to try to choose a different angle, a different topic or a different way to present the information

که سعی کنید زاویه‌ای متفاوت، موضوعی متفاوت یا روشی متفاوت برای ارائه اطلاعاتی

that no one's heard about before.

که قبلاً کسی درباره آن نشنیده است، انتخاب کنید .

So if you have the opportunity to choose your own topic and the teacher doesn't give it

بنابراین اگر فرصت دارید موضوع خود را انتخاب کنید و معلم آن را

to you, wide-open spaces. Choose what you like. What's your hobby? What's your passion?

به شما نمی دهد، فضاهای باز. آنچه را که دوست دارید انتخاب کنید . سرگرمی شما چیست؟ اشتیاق شما چیست؟

What do you like to talk about? Choose that -- bam. Make a really interesting presentation

دوست دارید درباره چی صحبت کنید؟ آن را انتخاب کن -- بام. ارائه یا سخنرانی واقعاً جالبی داشته باشید

or speech. If you're excited about topic, then the other people will also feel you enthusiasm

. اگر در مورد موضوع هیجان زده هستید ، سایر افراد نیز به شما اشتیاق

or feel your excitement, and it will be a good speech or presentation. So one, choose

یا هیجان شما را حس می کنند و این یک سخنرانی یا ارائه خوبی خواهد بود. بنابراین یکی، اگر می توانید

a good or interesting topic if you can.

یک موضوع خوب یا جالب انتخاب کنید .

No. 2, this is really important. If you are given a topic, I know it might be boring.

شماره 2، این واقعا مهم است. اگر موضوعی به شما داده شود، می دانم که ممکن است خسته کننده باشد.

Know your topic, or know your content. Nowadays, you can just go on the web, the good old website

موضوع خود را بشناسید یا محتوای خود را بشناسید. امروزه، شما فقط می توانید به وب، وب سایت خوب قدیمی

-- the Internet -- and you can blob the information off of Wikipedia or off of any kind of web

-- اینترنت -- بروید و می توانید اطلاعات ویکی پدیا یا هر نوع صفحه وب را

page that you want, throw together the speech, stand up in front of everyone staring at you,

که می خواهید حذف کنید، سخنرانی را جمع آوری کنید، در مقابل بایستید. از همه که به تو خیره می شوند،

yabber, yabber, yabber, jabber, jabber jabber. Then, at the end of it -- thank god it's over

یاب، یاب، یاب، جبر، جبر، جبر. سپس، در پایان آن - خدا را شکر که تمام شد

-- someone's going to ask you a question. "Oh, god. I don't know the answer" -- because

- یک نفر از شما یک سوال می پرسد. "اوه، خدا. من جواب را نمی دانم" -- چون

you didn't research it. You just copied and pasted off the Internet. You can do that,

شما در مورد آن تحقیق نکردید. شما فقط از اینترنت کپی و پیست کردید. شما می توانید این کار را انجام دهید، آن را

whisk through it, ask a question, "I don't know." Speech is done. But if you have to

ورق بزنید، یک سوال بپرسید، "نمی دانم". سخنرانی انجام می شود. اما اگر مجبورید

do this for work, if your boss gives you a presentation or a speech to do for work, this

این کار را برای کار انجام دهید، اگر رئیستان یک سخنرانی یا سخنرانی برای کار به شما ارائه دهد،

is really important. Know your stuff. Know, maybe, what the people are going to ask you.

این واقعا مهم است. مطالب خود را بدانید شاید بدانید که مردم از شما چه خواهند پرسید.

Think of questions you would ask someone giving the same speech. As long as you know the information,

به سوالاتی فکر کنید که از کسی که همان سخنرانی را انجام می دهد بپرسید. تا زمانی که اطلاعات را بدانید

your confidence is going to go like I this. Your nervousness or your anxiety is going

، اعتماد به نفس شما مانند من خواهد بود. عصبی بودن یا اضطراب شما به این شکل پیش

to go like this. If you're confident, you know the topic, you know in and out everything

می رود. اگر مطمئن هستید، موضوع را می‌دانید، همه چیز را در مورد آن می‌دانید و در خارج از

about it, you're going to be the expert on it, and it's going to rock. Okay?

آن می‌دانید، در آن متخصص خواهید بود ، و این موضوع متحول خواهد شد. باشه؟

Next one. Know your audience. Who are you talking to? Are you going to be speaking to

بعدی. مخاطب خود را بشناسید. با کی حرف میزنی؟ آیا قرار است با

people from other countries? Does everyone know and understand your language? Or are

مردم کشورهای دیگر صحبت کنید؟ آیا همه زبان شما را می دانند و می فهمند؟ یا

some people from different countries and have a hard time knowing your language or don't

برخی از افراد از کشورهای مختلف هستند و به سختی زبان شما را می دانند یا واقعا نمی

really know. Or you have to make a presentation in English, and English is not your first

دانند. یا باید به زبان انگلیسی ارائه دهید و انگلیسی زبان اول شما نیست

language. Cool. Don't worry about it. Relax. Take your time. But know who you're talking

. سرد. نگرانش نباش آروم باش. راحت باش. اما بدانید با چه کسی صحبت

to. If you have to do a speech to people who are children, you have to use vocabulary and

می کنید. اگر باید با افرادی که کودک هستند سخنرانی کنید، باید از واژگان و زبانی استفاده کنید

language that the children know. You also have to talk to them in a way where they understand

که بچه ها می دانند. همچنین باید طوری با آنها صحبت کنید که شما را درک کنند

and respect you. If you're doing a business presentation and it has to be really, really

و به شما احترام بگذارند. اگر در حال انجام یک ارائه تجاری هستید و باید واقعاً

formal, so do you. You have to know what you want the people to get out of it, and you

رسمی باشد، شما هم همینطور. شما باید بدانید که می خواهید مردم از آن چه نتیجه ای بگیرند و

have to know who the people are. Really important.

باید بدانید که مردم چه کسانی هستند. واقعا مهم.

Next one. Just to make it more interesting, just so nobody falls asleep, starts drooling,

بعدی. فقط برای اینکه جالب تر شود، فقط برای اینکه کسی نخوابد، شروع به آب دهان

use, if you can, props. So "props" are things like -- oh, I don't know -- some paper towel.

کند، اگر می توانید از وسایل استفاده کنید. بنابراین "لوازم" چیزهایی مانند -- اوه، من نمی دانم -- برخی از دستمال کاغذی.

Or a lot of the times when you're doing presentations, you have a beautiful computer. Use some slides.

یا بسیاری از مواقع که در حال ارائه ارائه هستید، یک کامپیوتر زیبا دارید. از چند اسلاید استفاده کنید.

Use some pictures. Anything to hold the person's interest during the speech or during the presentation.

از چند عکس استفاده کنید هر چیزی که در حین سخنرانی یا در حین ارائه مورد علاقه فرد باشد.

If there is one person just talking, guess what? I'm going to turn off. I'm going to

اگر یک نفر فقط صحبت می کند، حدس بزنید چیست؟ من می روم خاموش کنم. من

be so bored, and I'm not going to listen anymore. Try and make the content with pictures or

خیلی حوصله ام سر می رود و دیگر گوش نمی دهم. سعی کنید محتوا را با تصاویر یا

slides or props or something. Something to make it different from other people.

اسلایدها یا وسایل یا چیزهای دیگر بسازید. چیزی که آن را از دیگران متمایز کند.

Next one. Do you like making presentations? No? What about speeches? Do you like speeches?

بعدی. آیا ارائه ارائه را دوست دارید؟ نه؟ در مورد سخنرانی ها چطور؟ آیا سخنرانی را دوست دارید؟

No? Okay. One way to maybe start a speech or start a presentation, grab the audience's

نه؟ باشه. یکی از راه‌های ممکن برای شروع یک سخنرانی یا شروع یک ارائه،

attention -- don't grab the audience; grab their attention -- is to start your speech

جلب توجه مخاطب - مخاطب را جلب نکنید. توجه آنها را جلب کنید -- این است که سخنرانی خود را

or start your presentation with a question. It's kind of an old technique, but it works

شروع کنید یا ارائه خود را با یک سؤال شروع کنید. این یک نوع تکنیک قدیمی است، اما

every time. Instead of going up to the front and going, "Today, I'm going to talk about

هر بار کار می کند. به جای اینکه به جبهه بروم و بروم، "امروز می خواهم در مورد فیل ها صحبت کنم

elephants." You're going to go, "Hey! Do you like elephants? Have you ever ridden on an

." قرار است بروی، "هی! آیا فیل را دوست داری؟ آیا تا به حال بر فیل سوار شده ای

elephants? No? Go ride an elephant." If you grab the audience's attention at first, the

؟ نه؟ برو سوار فیل شو." اگر در ابتدا توجه مخاطب را جلب کنید،

more people are going to like it, they're going to listen to it, and it's just going

هرچه افراد بیشتری آن را دوست داشته باشند، به آن گوش خواهند داد و

to be more fun. Problem.

لذت بیشتری خواهد داشت. مسئله.

You've written this amazing speech. Okay? You've got a great topic. You know all

شما این سخنرانی شگفت انگیز را نوشته اید. باشه؟ موضوع خیلی خوبی دارید شما

the information. Someone's going to ask you a question; you've got the answer. You know

تمام اطلاعات را می دانید. یکی از شما سوالی می پرسد. شما جواب را دارید شما

the people. You've got some slides. You've got some props. You've got it. Awesome. But

مردم را می شناسید. شما چند اسلاید دارید. شما برخی از لوازم جانبی دارید. گرفتیش. عالی. ولی

oh, my god, you are so nervous. Okay? You're anxious. You can't sleep the night before.

خدای من تو خیلی عصبی هستی باشه؟ شما مضطرب هستید شب قبل نمیتونی بخوابی

During the presentation, before the presentation, you're really nervous. You're shaking. That's

در طول ارائه، قبل از ارائه، شما واقعا عصبی هستید. داری می لرزی آن

normal. Don't worry. The more presentations you make, the more speeches you do, this nervousness

طبیعی است. نگران نباشید. هر چه سخنرانی های بیشتری انجام دهید، سخنرانی های بیشتری انجام دهید، امیدواریم این عصبیت

and this anxiety will hopefully lessen, go away, dissipate. I remember the very first

و این اضطراب کاهش یابد ، از بین برود، از بین برود. اولین

time that I got to be a teacher. When I was teaching before, I was in a tiny classroom,

باری که معلم شدم را به یاد دارم. وقتی قبلاً تدریس می کردم، در یک کلاس درس کوچک

four people. And I'll never forget the time I walked into a classroom and everyone was

چهار نفره بودم. و زمانی را که وارد کلاس شدم و همه به

staring at me. Was I nervous? Oh, yeah. Was I anxious? Not really -- because I knew my

من خیره شده بودند را هرگز فراموش نمی کنم. عصبی بودم؟ اوه، آره مضطرب بودم؟ نه واقعا -- چون من چیزهایم را می دانستم

stuff. I know what these people want. I know what they need. I know what I have to give them.

. من می دانم این مردم چه می خواهند. من می دانم که آنها به چه چیزی نیاز دارند. من می دانم چه چیزی باید به آنها بدهم.

So you are nervous? That's cool. Tips to combat nervousness. Don't drink a lot of coffee.

پس عصبی هستی؟ باحاله. نکاتی برای مبارزه با عصبی بودن زیاد قهوه ننوشید.

If you drink a lot of coffee before the presentation, you're going to be moving. The coffee's going

اگر قبل از ارائه مقدار زیادی قهوه بنوشید ، در حال حرکت هستید. قهوه

to make you seem nervous. Maybe you're calm, but the coffee gets you moving more. People

شما را عصبی می کند. شاید آرام باشید، اما قهوه شما را بیشتر به حرکت وا می دارد.

have always said, when you're making a speech or a presentation, do not move around too

مردم همیشه می‌گویند، وقتی در حال سخنرانی یا ارائه هستید، زیاد حرکت نکنید

much. I disagree. I remember I was making a presentation in high school, and I stood

. من مخالفم یادم می آید در دبیرستان داشتم ارائه می دادم و ایستادم

-- strange. I stood in a strange position, and I stood on my foot, and I fell over. It

- عجیب. در حالت عجیبی ایستادم و روی پایم ایستادم و افتادم.

was hilarious. I fell. I almost hit my head on the board. The whole class was like, "Are

خنده دار بود من افتادم. نزدیک بود سرم را به تخته بزنم. کل کلاس اینطور بود که "

you okay?" I thought it was funny. Who got extra marks? Me. Because I was able to laugh

خوبی؟" به نظرم خنده دار بود چه کسی نمره اضافی گرفت؟ من چون توانستم به آن بخندم و به راهم

at it and continue going. Bad things might happen. You might fall over. But if you deliver

ادامه دهم. ممکن است اتفاقات بدی بیفتد. ممکن است زمین بخورید اما اگر

a speech like this and are a statue and don't move, it's boring. Body movement is essential

اینگونه سخنرانی کنید و مجسمه باشید و تکان نخورید کسل کننده است. حرکت بدن

when you're making a speech. You want the person to look at you. You want to make sure

هنگام سخنرانی ضروری است. شما می خواهید آن شخص به شما نگاه کند. شما می خواهید مطمئن شوید

that they're not sleeping. You want to move around. Okay?

که آنها نمی خوابند. شما می خواهید در اطراف حرکت کنید. باشه؟

Also, it hides your nervousness. The reason why I was doing this when I was in class was

همچنین، عصبی بودن شما را پنهان می کند. دلیل اینکه وقتی کلاس بودم این کار را می کردم این

because I was nervous and I was playing with my feet, and I fell. I do a little dance if

بود که عصبی بودم و با پاهایم بازی می کردم و زمین خوردم. اگر عصبی باشم کمی رقص

I'm nervous. I listen to music before I do my presentation so that I'm not as nervous.

می کنم. من قبل از ارائه به موسیقی گوش می دهم تا آنقدر عصبی نباشم.

I think about a song, and I play it.

من به یک آهنگ فکر می کنم و آن را می نوازم.

The only concrete way that I can tell you to really, really, really stop your nervousness

تنها راه مشخصی که می توانم به شما بگویم واقعاً، واقعاً، واقعاً جلوی عصبی بودن خود را بگیرید

is to practice. You've got this beautiful speech, but you don't know it; you have not

این است که تمرین کنید. شما این سخنرانی زیبا را دارید، اما آن را نمی دانید. شما آن را

remembered it. It's impossible to memorize everything. But the more you practice your

به یاد نیاورده اید حفظ کردن همه چیز غیرممکن است. اما هرچه بیشتر سخنرانی خود را تمرین کنید

speech, the more comfortable you're going to be presenting it to other people. If you

، راحت تر آن را به دیگران ارائه خواهید کرد. اگر

go up to the front and you read off a piece of paper, your voice is going to be like a

به جلو بروید و از روی یک تکه کاغذ بخوانید، صدای شما شبیه یک

robot. It's going to be terrible. So you need to practice it so you can remember quite a

ربات خواهد بود. وحشتناک خواهد بود. بنابراین باید آن را تمرین کنید تا بتوانید مقدار زیادی از آن را به خاطر بسپارید

lot of it. The more you practice, the more you know, the more comfortable you become

. هرچه بیشتر تمرین کنید، بیشتر بدانید،

with yourself saying it. And because you know your topic, because you know your audience,

با گفتن آن راحت‌تر می‌شوید. و چون موضوع خود را می دانید، چون مخاطبان خود را می شناسید،

because you've practiced your speech, nothing can go wrong. Maybe you forget a word. That's

چون سخنرانی خود را تمرین کرده اید، هیچ مشکلی پیش نمی آید. شاید یک کلمه را فراموش کنی

cool. You keep on going because you've practiced it.

باحاله. شما به راه خود ادامه می دهید زیرا آن را تمرین کرده اید.

When it comes the time to make the speech, please speak loud enough so that everyone

وقتی زمان سخنرانی فرا رسید، لطفا آنقدر بلند صحبت کنید تا همه

can hear you. And please speak clearly. When you're speaking to people, you have to slow

صدای شما را بشنوند. و لطفا واضح صحبت کنید وقتی با مردم صحبت می کنید، باید سرعت خود را کم کنید

down. One problem I have when I'm nervous is I talk really quickly and I mumble, which

. یکی از مشکلاتی که وقتی عصبی هستم این است که خیلی سریع صحبت می کنم و زیر لب غر می زنم،

means I don't say the words clearly. That's the nervous factor. Usually, when I start,

یعنی کلمات را واضح نمی گویم. این عامل عصبی است. معمولاً وقتی شروع می

I talk really, really fast. But by the end of it, you pace yourself, and your speech

کنم، خیلی سریع صحبت می کنم. اما در پایان آن، خود را سرعت می‌دهید و

becomes clearer. That's natural; that's cool. But try and concentrate on having a loud voice

گفتارتان واضح‌تر می‌شود. این طبیعی است. باحاله. اما سعی کنید روی داشتن صدای بلند

and saying the words clearly.

و بیان کلمات به وضوح تمرکز کنید.

This is really important. If someone was giving you a presentation or a speech and they stared

این واقعا مهم است. اگر کسی به شما سخنرانی یا سخنرانی می کرد و

directly at one person -- let's say the one person was you -- how would you feel? I'd

مستقیماً به یک نفر خیره می شد - فرض کنید یک نفر شما بودید - چه احساسی خواهید داشت؟ من

feel nervous. So when you're making a speech or presentation, it's really important to

احساس عصبی می کنم. بنابراین هنگامی که در حال سخنرانی یا ارائه هستید،

maintain eye contact -- not with one person, not with the floor, not with your paper, with

حفظ ارتباط چشمی بسیار مهم است - نه با یک نفر، نه با زمین، نه با مقاله خود، با

everyone. Really, really important to look at every single person that you're talking

همه. واقعاً بسیار مهم است که به تک تک افرادی که با آنها صحبت

to. Do a little room sweep. Go, "Hey, Bob. Yeah. What's up?" Pretend that you're individually

می کنید نگاه کنید. کمی جارو اتاق را انجام دهید. برو، "هی، باب. آره. چه خبر؟" وانمود کنید که به صورت جداگانه

looking at all the people. Don't stare at one person. That's weird. Don't stare at two

به همه افراد نگاه می کنید. به یک نفر خیره نشو این عجیب است. به دو نفر خیره نشو

people. It's like you're playing ping-pong. Are you guys playing ping-pong? Don't do that.

انگار داری پینگ پنگ بازی می کنی. بچه ها پینگ پنگ بازی میکنید؟ این کار را نکن

That's strange. Don't stare straight ahead. Don't stare at the ceiling. Look at the people.

این عجیبه. مستقیم به جلو خیره نشوید. به سقف خیره نشو به مردم نگاه کن

Look at their eyes. Okay? Look at the people's eyes. Make sure they're looking at you. If

به چشمانشان نگاه کن باشه؟ به چشم مردم نگاه کن مطمئن شوید که آنها به شما نگاه می کنند. اگر

someone's sleeping or someone's not paying attention to you, if you look at them, they're

کسی خواب است یا کسی به شما توجه نمی کند، اگر به او نگاه کنید

like, "Oh, hey. Yeah." Very important, eye contact.

، مانند "اوه، هی. آره." بسیار مهم، تماس چشمی.

Sometimes, like I said, you've got your speech. You're nervous. You've practiced. You've practiced.

گاهی اوقات، همانطور که گفتم، شما سخنرانی خود را دریافت می کنید. عصبی هستی شما تمرین کرده اید. شما تمرین کرده اید.

But of course, you think, "Oh, my god. What if I forget or blank out or -- I just can't

اما مطمئناً، شما فکر می‌کنید، "اوه، خدای من. چه می‌شود، اگر فراموش کنم یا خالی کنم یا -- نتوانم این

do it. What am I going to do?" Well, solution -- cue cards. Cue cards are little pieces

کار را انجام دهم. چه کنم؟" خوب، راه حل -- کارت های نشانه. کارت های نشانه تکه های کوچک

of paper or cardboard that you write down your main points of your presentation or your

کاغذ یا مقوا هستند که نکات اصلی ارائه یا سخنرانی خود را

speech. So you do not want to read or write down all of the speech because you're like

یادداشت می کنید. بنابراین شما نمی خواهید همه سخنرانی را بخوانید یا یادداشت کنید زیرا اینگونه هستید

this, "Yesterday, I saw a really cool elephant. It was -- it was -- gray. It was gray." If

: "دیروز، من یک فیل واقعاً باحال دیدم . خاکستری بود - خاکستری بود. خاکستری بود."

you write down all the speech, your eyes have to read it really quickly and it stops the

اگر تمام سخنرانی را یادداشت کنید، چشمان شما باید آن را خیلی سریع بخواند و جریان سخنرانی شما را متوقف می کند

flow of your speech. So write down the main points of the cue cards. Maybe on one cue

. بنابراین نکات اصلی کارت های نشانه را یادداشت کنید. شاید در یک

card, you could have the main point and three points to help you. So maybe you're reading

کارت نشانه، نکته اصلی و سه نقطه برای کمک به شما باشد. بنابراین ممکن است

something or you're speaking, and you forget something. That's cool. "Oh, yeah. That part."

چیزی را می خوانید یا دارید صحبت می کنید و چیزی را فراموش می کنید. باحاله. "اوه، آره. اون قسمت."

Okay? And say to the people -- just say, "Hold on. Good." There's no problem forgetting something,

باشه؟ و به مردم بگویید -- فقط بگویید "صبر کن. خوب." هیچ مشکلی برای فراموش کردن چیزی وجود ندارد،

but if there's a long silence or you're awkward about it, there's a problem. Apologize. Look

اما اگر یک سکوت طولانی وجود داشته باشد یا در مورد آن ناخوشایند باشید، یک مشکل وجود دارد. عذر خواهی کردن.

it up. Everyone's cool. Don't worry about it.

نگاهش کن همه باحالن نگرانش نباش

So during your presentation, make eye contact; speak loudly; speak clearly; try and remember

بنابراین در طول ارائه خود، تماس چشمی برقرار کنید. با صدای بلند صحبت کن؛ واضح صحبت کنید؛ سعی

your speech. Practice, practice, practice. It's going to reduce your nervousness and

کنید سخنرانی خود را به خاطر بسپارید تمرین، تمرین، تمرین. این باعث کاهش عصبی شدن و

your anxiety. Before you make the speech, make sure it's pretty interesting. To help

اضطراب شما می شود. قبل از اینکه سخنرانی را انجام دهید، مطمئن شوید که بسیار جالب است. برای

you more with this, there's a really, really cool website called www.PresentationPrep.com.

کمک بیشتر به شما در این زمینه، یک وب سایت واقعاً بسیار جالب وجود دارد به نام www.PresentationPrep.com.

If you're finding that you have to do a lot of presentations for work or for school or

اگر متوجه شدید که باید برای محل کار یا مدرسه

for anything, check out this website. It will help you just like this did.

یا هر چیز دیگری ارائه های زیادی انجام دهید، این وب سایت را بررسی کنید. درست مثل این به شما کمک خواهد کرد.

Good luck in your speeches. Adios.

در سخنرانی هایتان موفق باشید. Adios.