How to pronounce P and F in English

Hello, my name is Ronnie, and I'm going to teach you about a very important basic verb

سلام، اسم من رونی است و قصد دارم یک فعل اساسی بسیار مهم در زبان انگلیسی را به شما آموزش دهم

in English.

.

This is really, really good if it's the first verb you ever learn in English, or if you

این واقعاً بسیار خوب است اگر اولین فعل شما در زبان انگلیسی باشد یا اگر

have learned English before and are reviewing your English lessons.

قبلاً انگلیسی یاد گرفته اید و در حال مرور درس های انگلیسی خود هستید.

I know also you may think, "I don't need this, this is easy."

همچنین می دانم که ممکن است فکر کنید، "من به این نیاز ندارم، این آسان است."

I am very surprised the number of people who are really, really advanced English speakers

من از تعداد افرادی که واقعاً انگلیسی زبانان واقعاً پیشرفته

who make mistakes using "to be."

هستند و با استفاده از «بودن» اشتباه می کنند، شگفت زده شدم.

So, I will help you to learn it or to review it.

بنابراین، من به شما کمک می کنم تا آن را یاد بگیرید یا آن را مرور کنید.

What I'm going to do is I'm going to teach you the positive, the negative, and also the

کاری که می‌خواهم انجام دهم این است که فرم سؤالات مثبت، منفی و همچنین

question form, just to help you out.

فرم سؤال را به شما آموزش می‌دهم تا به شما کمک کنم.

The first thing we have to do is go through the positive.

اولین کاری که باید انجام دهیم این است که از جنبه های مثبت عبور کنیم.

We say, "I am," or you can also say or write, "I'm."

ما می گوییم «من هستم» یا می توانید بگویید یا بنویسید «من هستم».

It's the same thing.

همین موضوع است.

With "he," and this is a man or a boy, "she," who's a girl or a woman, and "it," we have

با «او» و این مرد یا پسر است، «او» که دختر یا زن است و «آن»

to use "is."

باید از «است» استفاده کنیم.

Now, "it" is a singular noun, so that means one of something that is not a person.

حال «آن» اسم مفرد است، پس به معنای یکی از چیزهایی است که شخص نیست.

For example, my marker, I can say "it," "it is red."

به عنوان مثال، نشانگر من، می توانم بگویم "آن"، "قرمز است."

When we say "he is" or "she is" or "it is," we can shorten it and we can say "he's," "she's,"

وقتی می‌گوییم «او هست» یا «او هست» یا «هست» می‌توانیم آن را کوتاه کنیم و می‌توانیم بگوییم «او هست»، «او هست»

or "it's."

یا «این است».

These are the shortened versions.

اینها نسخه های کوتاه شده هستند.

When we use "you," "we," and "they," we have to use "are."

وقتی از «شما»، «ما» و «آنها» استفاده می کنیم، باید از «هستند» استفاده کنیم.

"You" is "you," "we" includes myself and another person.

"شما" "شما" است، "ما" شامل من و شخص دیگری می شود.

"We" is plural.

«ما» جمع است.

There's always at least two people, including you.

همیشه حداقل دو نفر از جمله شما هستند.

"They" is also plural for people.

«آنها» نیز برای مردم جمع است.

It means more than one person who is not yourself, so I can say, "They like pizza."

این به معنای بیش از یک نفر است که خودتان نیستید، بنابراین می توانم بگویم "آنها پیتزا دوست دارند."

The other meaning we use for "they," I told you that "it" is for a singular noun or singular

معنی دیگری که برای «آنها» به کار می بریم، به شما گفتم «آن» برای اسم مفرد یا

thing.

چیز مفرد است.

We also use "they" for plural nouns.

برای اسامی جمع هم از «آنها» استفاده می کنیم .

So if the noun is plural, it's going to have an "s" on the end.

بنابراین اگر اسم جمع باشد، در انتها یک "s" خواهد داشت.

For example, I told you that "it is red" for one marker.

به عنوان مثال، من به شما گفتم که "قرمز است" برای یک نشانگر.

Magic, I have two markers.

مجیک، من دو نشانگر دارم.

I have to say "they are" black and red.

باید بگویم " آنها" سیاه و قرمز هستند.

So "one" is "it," "two" or "more" are "they."

بنابراین «یک» «آن» است، «دو» یا «بیشتر» «آنها» هستند.

We can also break these down and make them shorter when we speak or when we write.

ما همچنین می‌توانیم این موارد را در زمان صحبت یا نوشتن کوتاه‌تر کنیم.

Both speaking and writing is acceptable.

هم صحبت کردن و هم نوشتن قابل قبول است.

We say "your," "we're," and "their."

ما می گوییم "شما"، "ما هستیم" و "آنها".

We're going to go on to the negative form of these.

ما به شکل منفی اینها می رویم.

So this is positive, and as you can tell here, this is negative.

بنابراین این مثبت است، و همانطور که می توانید در اینجا بگویید، این منفی است.

So positive is "I am" or "I'm."

بنابراین مثبت "من هستم" یا "من" است.

What we're going to do with the negative is we're only going to add one word, and it is

کاری که می خواهیم با منفی انجام دهیم این است که فقط یک کلمه اضافه می کنیم، و این

the same for all of the subjects.

برای همه موضوعات یکسان است .

To make it negative, we'll put "not."

برای منفی کردن آن، "نه" را قرار می دهیم.

So for this one, we're going to write "I'm not," or you could say "I am not."

بنابراین برای این یکی، می‌خواهیم بنویسیم «من نیستم» یا می‌توانید بگویید «من نیستم».

It doesn't matter.

مهم نیست.

Normally when we speak English, we would say "I am not."

معمولاً وقتی انگلیسی صحبت می کنیم، می گوییم "من نیستم".

For "he," "she," and "it," all we're doing is adding "not" with "is."

برای «او»، «او» و «آن»، تنها کاری که انجام می‌دهیم این است که «نه» را با «است» اضافه می‌کنیم.

So I'm going to write "he is not," or you can say "she isn't."

بنابراین من می خواهم بنویسم "او نیست" یا می توانید بگویید "او نیست".

These two are exactly the same, and then you say "it isn't" or "it is not."

این دو دقیقاً یکسان هستند و بعد می گویید "اینطور نیست" یا "اینطور نیست".

And the last three are "you are not," or we can say "we are not" or "we aren't."

و سه مورد آخر عبارتند از "شما نیستید" یا می توانیم بگوییم "ما نیستیم" یا "ما نیستیم".

I can say "they are not" or "they aren't."

من می توانم بگویم "آنها نیستند" یا "آنها نیستند".

If it is difficult for you to say "aren't" or "isn't," don't worry.

اگر گفتن "نیست" یا "نیست" برای شما سخت است، نگران نباشید.

Just if you want to try and start, you can practice saying "he is not," "she is not,"

فقط اگر می‌خواهید تلاش کنید و شروع کنید، می‌توانید گفتن «او نیست»، «او نیست»،

"I am not," "you are not."

«من نیستم»، «شما نیستید» را تمرین کنید.

Then when you feel comfortable, you can change it and shorten it.

سپس وقتی احساس راحتی کردید، می توانید آن را تغییر دهید و کوتاه کنید.

It'll be easy once you practice a couple times.

وقتی چند بار تمرین کنید آسان خواهد بود .

The last thing that you're going to want to learn are the question forms of "to be" verbs.

آخرین چیزی که می خواهید یاد بگیرید، فرم های سوال افعال "بودن" است.

The first one we don't really use a lot in speaking, but we do use it when we talk to

اولین موردی که ما واقعاً در صحبت کردن زیاد از آن استفاده نمی کنیم، اما زمانی که با خودمان صحبت می کنیم از آن استفاده می

ourselves.

کنیم.

Yes, you do, or as I like to say, your inner voice.

بله، شما، یا همانطور که من دوست دارم بگویم، صدای درونی شما.

A lot of people ask me, "Ronnie, when will I ever become bilingual in English?"

بسیاری از مردم از من می پرسند، "رونی، چه زمانی به زبان انگلیسی دوزبانه خواهم شد؟"

One of the first ways that you are on the path to becoming bilingual is when you begin

یکی از اولین راه هایی که شما در مسیر دوزبانه شدن قرار می گیرید زمانی است که شروع

to think in English.

به فکر کردن به زبان انگلیسی می کنید.

So your inner voice or your thinking, the language actually changes of how you think.

بنابراین ندای درون یا تفکر شما، زبان در واقع نحوه تفکر شما را تغییر می دهد.

This is a very good indication that you are slowly becoming bilingual.

این نشانه بسیار خوبی است که شما کم کم دوزبانه می شوید.

It takes time, so please do not think, "Oh my God, Adora!"

زمان می برد، پس لطفاً فکر نکنید، "اوه خدای من، آدورا!"

Don't worry, it'll take a while.

نگران نباشید، کمی طول می کشد.

So once you have done that, you're going to start thinking to yourself, "Am I speaking

بنابراین وقتی این کار را انجام دادید، با خودتان فکر می کنید، "آیا من

English well?"

انگلیسی را خوب صحبت می کنم؟"

Yes, you are.

بله، شما هستید.

When we use the question form, all we do very easily is we switch the verb and the subject.

وقتی از فرم سوال استفاده می کنیم، تنها کاری که انجام می دهیم این است که فعل و فاعل را عوض می کنیم.

Try and do this one.

سعی کنید و این یکی را انجام دهید.

If we switch the verb and the subject, "He is" changes to, "Is he?"

اگر فعل و فاعل را عوض کنیم، "او هست" به "آیا او؟" تغییر می کند.

We also say, "Is she?" or "Is it?"

ما هم می گوییم: "او است؟" یا آن؟"

It's very unusual if we would start a question with, "Isn't it?"

خیلی غیرمعمول است اگر سوالی را با "مگه نه؟" شروع کنیم.

We do say that sometimes, but it's not usual.

ما گاهی اوقات این را می گوییم، اما معمول نیست.

What I want you to concentrate on is just the regular questions in the affirmative or

چیزی که می‌خواهم روی آن تمرکز کنید فقط سؤالات مثبت

in the positive.

یا مثبت است.

You are, do you know the answer to that one or the question to that one?

شما هستید، آیا پاسخ آن یکی یا سوال آن یکی را می دانید؟

This one would be, "Are you?"

این یکی می تواند "شما؟"

We are would be, "Are we?" and plural noun, "They are" would be, "Are they?"

ما خواهیم بود، "آیا ما؟" و اسم جمع، "آنها هستند" خواهد بود، "آیا آنها؟"

One very important thing as well is when you're asking a question, when you're writing the

یک چیز بسیار مهم نیز این است که وقتی سؤال می‌پرسید، وقتی سؤال را می‌نویسید

question, you always need one of these beautiful things at the end called a question mark.

، همیشه به یکی از این موارد زیبا در پایان به نام علامت سؤال نیاز دارید.

If you don't put a question mark, it's wrong.

اگر علامت سوال نگذارید اشتباه است.

So always remember your beautiful question mark at the end of every question.

پس همیشه علامت سوال زیبای خود را در پایان هر سوال به خاطر بسپارید.

When you are speaking, the way that the listener knows you're asking a question is your voice

هنگامی که شما در حال صحبت هستید، به طریقی که شنونده می داند شما در حال پرسیدن سوال هستید، صدای شما

goes up.

بالا می رود.

For example, I would say, "Is she okay?"

مثلاً می‌گفتم حالش خوب است؟

My voice has to rise at the end so that the listener knows that I'm asking a question.

صدای من باید در آخر بلند شود تا شنونده بداند که من سؤال می کنم.

If you have a question to ask me, go to www.engvid.com and you can ask me.

اگر سوالی دارید به سایت www.engvid.com بروید و می توانید از من بپرسید.

I hope you understand all of this.

امیدوارم همه اینها را درک کرده باشید.

I am leaving.

دارم میرم.

Bye.

خدا حافظ.