How to talk about children: Common Expressions

Hi there. My name is Emma, and today we are going to do a vocabulary lesson, and we're

سلام. اسم من اِما است و امروز قرار است یک درس لغات بگذرانیم و

going to talk about children and childhood. So this vocabulary lesson is very good for

در مورد کودکان و دوران کودکی صحبت کنیم. بنابراین این درس واژگان برای

anyone who has children, anyone who knows children, who talk about children, and also

هر کسی که بچه دارد، هر کسی که بچه می شناسد ، در مورد بچه ها صحبت می کند و همچنین

people who are doing the TOEFL and the IELTS exam. And the reason for the TOEFL and the

افرادی که در آزمون تافل و آیلتس شرکت می کنند بسیار خوب است. و دلیل امتحان تافل و

IELTS exam is for some of the questions, they may ask you maybe in the essay or in the speaking

آیلتس برای برخی از سوالات است، ممکن است در قسمت انشا یا اسپیکینگ از شما بخواهند که در

part to talk about your childhood, or if you have children, to talk about your children.

مورد دوران کودکی خود صحبت کنید یا اگر فرزند دارید در مورد فرزندان خود صحبت کنید.

So this vocabulary lesson can help you to get a higher score on the vocabulary component,

بنابراین این درس واژگان می تواند به شما کمک کند تا نمره بالاتری در مؤلفه واژگان به دست

because you'll be using a little bit more challenging words and they will recognize that.

آورید، زیرا از کلمات کمی چالش برانگیزتر استفاده خواهید کرد و آنها این را تشخیص خواهند داد.

So let's get started. Sorry about the siren, guys. Okay. So, a common grammatical mistake

پس بیایید شروع کنیم. بچه ها بابت آژیر متاسفم باشه. بنابراین، اشتباه گرامری رایجی

people make is they don't know when to use "child" and when to use "children". So, first

که مردم مرتکب می شوند این است که نمی دانند چه زمانی از «کودک» و چه زمانی از «کودکان» استفاده کنند. پس

of all, "child" means one; one kid, one child. "Children" is two... Or sorry, "children",

اولاً «فرزند» به معنای یکی است; یک بچه، یک بچه «فرزندان» دو نفر است... یا ببخشید «کودکان»

two or more. Okay. So, my friend has three children. My other friend has just one child.

دو یا بیشتر. باشه. بنابراین، دوست من دارای سه فرزند است. دوست دیگر من فقط یک فرزند دارد.

Okay?

باشه؟

Another thing I want you to note is the meaning of "childhood". So when we talk about "childhood",

نکته دیگری که می خواهم به آن توجه کنید، معنای "کودکی" است. بنابراین وقتی از "کودکی"

we're talking about a period of time. A period of time when we were young, that's our childhood.

صحبت می کنیم، در مورد یک دوره زمانی صحبت می کنیم. دوره ای از زمانی که ما جوان بودیم، آن دوران کودکی ماست.

So the childhood is the period of time when you're a child.

بنابراین دوران کودکی دوره زمانی است که شما کودک هستید.

All right, so let's look at some different types... Some of the different stages of childhood

بسیار خوب، پس بیایید به انواع مختلف نگاه کنیم ... برخی از مراحل مختلف کودکی

and the terms we use for those. So, first of all, we have "infant". Okay? "Infant" is

و اصطلاحاتی که برای آن ها استفاده می کنیم. بنابراین، اول از همه، ما "نوزاد" داریم. باشه؟ "نوزاد"

a noun, and it's a synonym of "baby". It's just sort of like a higher way to say "baby".

یک اسم است و مترادف "کودک" است. این فقط به نوعی مانند یک روش بالاتر برای گفتن "عزیزم" است.

"Infants tend to cry a lot." Just an example sentence of the word "infant".

نوزادان تمایل زیادی به گریه کردن دارند. فقط یک جمله مثال از کلمه "نوزاد".

So, after infant, the baby will get a bit bigger and it will become a "toddler". So,

بنابراین، پس از شیرخوار، کودک کمی بزرگتر می شود و به یک "کودک" تبدیل می شود. بنابراین،

a toddler, this is a noun, and it's usually around the ages of 1 to 2 years old. It's

یک کودک نوپا، این یک اسم است و معمولاً در سنین 1 تا 2 سالگی است. این

a child who are... Who is between these ages. And usually toddlers, they're able to walk,

یک کودک است که ... کیست بین این سنین. و معمولاً کودکان نوپا قادر به راه رفتن هستند

and they can talk. They say not maybe full sentences, but you know, they're about 1 to

و می توانند صحبت کنند. آنها می گویند شاید جملات کامل نباشد ، اما می دانید، آنها حدود 1 تا

2 years old. So we use the term "toddler" for this age.

2 سال دارند. بنابراین ما برای این سن از اصطلاح "نوپا" استفاده می کنیم.

Now, similar to toddler, we also sometimes talk about "the terrible twos". So this is

در حال حاضر، مانند کودک نوپا، ما نیز گاهی اوقات در مورد "دو نفر وحشتناک" صحبت می کنیم. بنابراین این

a common English expression, and we use it when we're talking about toddlers, because

یک عبارت رایج انگلیسی است، و زمانی که در مورد کودکان نوپا صحبت می کنیم از آن استفاده می کنیم، زیرا

toddlers often scream, they often cry, they often fight, maybe kick or hit, and so as

کودکان نوپا اغلب فریاد می زنند، اغلب گریه می کنند، اغلب دعوا می کنند، ممکن است لگد بزنند یا ضربه بزنند، و

a result, parents often call this period of time: "The Terrible Twos". So, here's an example:

در نتیجه، والدین اغلب به این دوره می گویند زمان: "دو نفر وحشتناک". بنابراین، در اینجا یک مثال وجود دارد:

"When children hit the terrible twos, they cry a lot." Okay? Although I hear the terrible

"وقتی بچه ها به دو نفر وحشتناک ضربه می زنند ، بسیار گریه می کنند." باشه؟ اگرچه می‌شنوم که

twos really aren't that terrible, for parents who, you know, your children are growing,

دو نفر وحشتناک واقعاً آنقدرها هم وحشتناک نیستند، برای والدینی که، می‌دانید، فرزندان شما در حال رشد هستند،

maybe it won't be such a bad time.

شاید زمان بدی نباشد.

Okay, next we have "pre-teen". So I've skipped a lot between here. You'll see that we've

خوب، بعد ما "پیش از نوجوانی" داریم. بنابراین من بین اینجا زیاد رد شده ام. خواهید دید که ما

jumped from 2 to 9-13. And the reason for that is, in general, after about 2 years old,

از 2 به 9-13 پریده ایم. و دلیل آن این است که، به طور کلی، پس از حدود 2 سالگی،

we just usually use the term "children", "child", "kid". You can also use the age, too. I have

ما معمولاً از اصطلاح "کودکان"، "کودک"، "بچه" استفاده می کنیم. شما همچنین می توانید از سن استفاده کنید. من

an 8-year-old kid. I have a 3 year old. I have a 4 year old. So that's what we usually

یک بچه 8 ساله دارم. من یک بچه 3 ساله دارم. من یک بچه 4 ساله دارم. بنابراین، این همان چیزی است که ما

use for the ages between 2 and 9.

معمولاً برای سنین بین 2 تا 9 سال استفاده می کنیم.

So, after that, we get to pre-teen. So, "pre" means before. So before teenage years. This

بنابراین، پس از آن، به پیش از نوجوانی می رسیم. پس «پیش» به معنای قبل است. بنابراین قبل از سالهای نوجوانی.

is usually between 9 to 13 years old, these are pre-teens. And this is before a child

این معمولا بین 9 تا 13 سالگی است، اینها قبل از نوجوانی هستند. و این قبل از بلوغ کودک است

hits puberty. That's what "pre-teen" means. This is also a noun. We're talking about a person.

. «پیش از نوجوانی» یعنی همین. این هم یک اسم است. ما در مورد یک شخص صحبت می کنیم.

And then, finally, our last two definitions for the types: "adolescent" and "teenager".

و در نهایت، دو تعریف آخر ما برای انواع: «نوجوان» و «نوجوان».

These words are synonyms. They're for people between the ages of 13 and 19. So maybe you

این کلمات مترادف هستند. آنها برای افراد بین 13 تا 19 سال هستند. بنابراین شاید

have teenagers at home, maybe you have adolescents, maybe you are a teenager. We can also shorten

شما نوجوانان در خانه دارید، شاید شما نوجوانان دارید، شاید شما یک نوجوان هستید. ما همچنین می توانیم

this. You will often hear the word "teen". Okay, so now we're going to learn some vocabulary

این را کوتاه کنیم. شما اغلب کلمه "نوجوان" را خواهید شنید. خوب، پس اکنون می خواهیم واژگانی را

about what children do and what parents do.

در مورد کارهایی که بچه ها انجام می دهند و والدین انجام می دهند یاد بگیریم.

So here are a couple vocabulary words that reflect... Well, they are things that children

بنابراین در اینجا چند کلمه واژگانی وجود دارد که منعکس کننده ... خوب، آنها کارهایی هستند که کودکان

do. So most of these are actions. Now, of course, children do a lot more things than

انجام می دهند. بنابراین بیشتر اینها اعمال هستند. البته الان بچه ها خیلی بیشتر

the three things I have here, but these are words you may not know. They're words that

از سه کاری که من اینجا دارم انجام می دهند، اما اینها کلماتی هستند که شاید ندانید. آنها کلماتی هستند که

can help you if you're doing TOEFL, IELTS, you know, they're a higher level word.

می توانند به شما کمک کنند اگر تافل، آیلتس انجام می دهید، می دانید، آنها یک کلمه سطح بالاتر هستند.

So, the first word we have is "crawl". "Crawl" is a verb and it's when children move, but

بنابراین، اولین کلمه ای که داریم «خزیدن» است. «کرال » یک فعل است و زمانی است که بچه ها حرکت می کنند، اما

they're not walking, they're on their arms and their knees. They crawl across the floor.

راه نمی روند، روی بازو و زانو هستند. آنها روی زمین می خزند.

So this is what babies do. So first, babies just lie there, then they crawl, and then

بنابراین این کاری است که نوزادان انجام می دهند. بنابراین، ابتدا نوزادان در آنجا دراز می کشند، سپس می خزند و سپس

they learn how to walk. So we can say: "Most infants learn to crawl between 7-12 months."

راه رفتن را یاد می گیرند. بنابراین می توان گفت: "اکثر نوزادان بین 7 تا 12 ماهگی خزیدن را یاد می گیرند."

Okay? So that's "crawl".

باشه؟ پس این "خزیدن" است.

Next word: "temper tantrum". Okay? You can also use this for adults, although, this is

کلمه بعدی: "تند مزاج". باشه؟ شما همچنین می توانید از این برای بزرگسالان استفاده کنید، اگرچه، این

mainly what children do. This is actually a noun. But if we use the verb "throw", we

عمدتاً کاری است که کودکان انجام می دهند. این در واقع یک اسم است. اما اگر از فعل «پرتاب کردن» استفاده کنیم،

can say: "Throw a temper tantrum", so this is the phrase. And when a child throws a temper

می‌توان گفت: «تخلّف افکندن»، پس این عبارت است. و وقتی یک کودک عصبانی می شود

tantrum, they pretty much go crazy. They start to cry, scream, kick, yell, hit. They lose

، تقریباً دیوانه می شود. آنها شروع به گریه کردن، جیغ زدن، لگد زدن، فریاد زدن، ضربه زدن می کنند. عقلشان را از دست می

their minds. And I've seen some pretty bad temper tantrums. They're not fun things to

دهند. و من برخی از عصبانیت های بسیار بد را دیده ام. آنها چیزهای سرگرم کننده ای برای

deal with. So you can also say this about an adult, although if an adult is throwing

مقابله با آنها نیستند. بنابراین می‌توانید این را در مورد یک بزرگسال نیز بگویید، اگرچه اگر یک بزرگسال

a temper tantrum, you know, it's like saying they're just like a kid. They can't control

عصبانی باشد، می‌دانید، مثل این است که بگویید آنها دقیقاً مثل یک بچه هستند. آنها نمی

their emotions; they just go nuts. So that's "temper tantrum". And again, just to highlight

توانند احساسات خود را کنترل کنند. آنها فقط دیوانه می شوند پس این «تند مزاجی» است. و باز هم، فقط برای برجسته کردن

this, you throw a temper tantrum.

این موضوع، عصبانیت شدیدی را ایجاد می کنید.

Okay, our next verb is: "tattle". So "tattle" is the verb, and "tattle" means when you tell

بسیار خوب، فعل بعدی ما این است: "تقلب". بنابراین "تتل " فعل است و "تتل" به معنای زمانی است که به کسی بگویید

on someone. So somebody does something bad, and instead of keeping it to yourself, you

. بنابراین یکی کار بدی می کند و به جای اینکه آن را برای خود نگه دارید،

run... Or maybe a child runs up to his mom and says: "Mommy, mommy, you know, my brother

می دوید... یا شاید یک کودک به سمت مامانش می دود و می گوید: "مامان، مامان، می دانید، برادر

did this." So that's an example. When you try to get someone in trouble. So, for example:

من این کار را کرد." پس این یک مثال است. وقتی سعی می کنید کسی را به دردسر بیاندازید. به عنوان مثال:

"The boy tattled on his sister when she stole a pen." So the boy tried to get his sister

"پسر وقتی خواهرش یک خودکار را دزدید، با خواهرش کتک زد ." پس پسر سعی کرد خواهرش را

in trouble. He told maybe their mom. So it's when you tell someone something to get someone

به دردسر بیاندازد. به مادرشان گفت شاید. بنابراین زمانی است که به کسی چیزی می گویید تا کسی را

in trouble. Okay?

به دردسر بیاندازد. باشه؟

And somebody who does this a lot, children call a "tattletale". So a "tattletale" is

و به کسی که این کار را زیاد انجام می‌دهد، بچه‌ها به آن «تبلیغ» می‌گویند. بنابراین یک "تبلیغ"

someone who always runs to their parent, saying: "Mommy, mommy, this person did this, this

کسی است که همیشه به سمت والدین خود می دود و می گوید: "مامان، مامان، این شخص این کار را کرد، این

person did that", you know, always trying to get someone in trouble. So this is not

شخص آن کار را کرد"، می دانید، همیشه سعی می کند کسی را به دردسر بیاندازد. بنابراین این

a nice thing to be called, especially when you're a kid. I used to be called this all

چیز خوبی نیست که بتوان نامش را گذاشت، به خصوص وقتی بچه هستید.

the time when I was a kid, because I was always the one who would run to my mom and tattle

وقتی بچه بودم همیشه به من اینطور صدا می زدند، چون همیشه پیش مامانم می دویدم و با همه حرف می زدم

on everyone. Okay, so now we are going to look at some key words parents... Well, key

. خوب، اکنون می خواهیم به چند کلمه کلیدی والدین نگاه کنیم... خب،

things parents do.

کارهای کلیدی که والدین انجام می دهند.

Okay. So what do parents do? Well, one thing they do is they "discipline" their children.

باشه. پس والدین چه می کنند؟ خوب، یک کاری که انجام می دهند این است که بچه هایشان را «تنبیه» می کنند.

So, "discipline" can be a verb or a noun, and it means... So some people have different

پس «انضباط» می تواند فعل یا اسم باشد و به این معناست که ... پس برخی تعاریف متفاوتی

definitions of this. One definition is it means to teach children rules. Another definition,

از این دارند. یک تعریف این است که به کودکان قوانین را آموزش دهیم. تعریف دیگری که

some might say is to punish children. So you might hear "punishment", you might hear "to

ممکن است برخی بگویند تنبیه کودکان است. بنابراین ممکن است "تنبیه" را بشنوید، "برای

teach children rules". And so let's look at an example. "I discipline my children with

آموزش قوانین به کودکان". و بنابراین بیایید به یک مثال نگاه کنیم. من فرزندانم را با تایم اوت تنبیه می کنم

time-outs." So one method of raising children is if they act bad... If they misbehave-sorry-parents

. بنابراین یکی از روش‌های تربیت کودکان این است که آنها رفتار بدی داشته باشند... اگر آنها بدرفتاری کنند - متاسفم - والدین

might make them sit down away from other children for 10 minutes. They're not allowed to play,

ممکن است آنها را وادار کنند تا 10 دقیقه دور از کودکان دیگر بنشینند . آنها اجازه بازی ندارند،

they're not allowed to do anything. That's a time-out. Maybe they have to sit in their

اجازه ندارند کاری انجام دهند. این یک تایم اوت است. شاید باید در اتاقشان بنشینند

room. They're not allowed to do anything. That's a time out. So that's one form of discipline.

. اجازه هیچ کاری را ندارند این یک تایم اوت است. پس این یکی از اشکال انضباط است.

Another form of discipline may be "spanking", our next word. So "spank" is a verb, and it

شکل دیگری از نظم و انضباط ممکن است کلمه بعدی ما "ضربه زدن" باشد. پس «سَپَنَک» فعل است و

means to hit a child on the butt. Okay? So, I... There's a big debate in North America

به معنای ضربه زدن به کودک است. باشه؟ بنابراین، من... در حال حاضر یک بحث بزرگ در آمریکای شمالی

right now on whether or not spanking your kid is okay. Some people say yes, some people

در مورد اینکه آیا کتک زدن به فرزندتان اشکالی ندارد یا نه وجود دارد. بعضی ها می گویند بله، بعضی ها

say no. Well, I'll show you our example sentence. This is true. "When I was a kid, my mom used

می گویند نه. خوب، من جمله مثال خود را به شما نشان می دهم. درست است. "وقتی بچه بودم،

to cry when she spanked us." So she felt so bad about it, she... It was always just a

مادرم وقتی ما را می زد گریه می کرد." پس احساس خیلی بدی نسبت به آن داشت، او... همیشه یک

little hit. You know, we didn't even feel anything, but we would always pretend to cry

ضربه کوچک بود. می‌دانی، ما حتی چیزی را احساس نکردیم، اما همیشه وانمود می‌کردیم که

to make her feel bad and to make her cry, actually. So we were not the nicest children,

گریه می‌کنیم تا حالش بد شود و در واقع گریه‌اش را درآوریم . بنابراین ما خوب‌ترین بچه‌ها نبودیم،

but: "My mom used to cry when she spanked us."

اما: " مادرم وقتی ما را می‌زد، گریه می‌کرد."

Okay, another form of discipline that parents might use is "grounding". So "ground" is the

بسیار خوب، شکل دیگری از نظم و انضباط که والدین ممکن است از آن استفاده کنند، «زمینه کردن» است. پس «زمین»

verb, "grounded" is the adjective. Okay? So what happens when you are grounded? It's a

فعل است، «زمین دار» صفت است. باشه؟ پس چه اتفاقی می افتد زمانی که شما زمین گیر هستید؟ این

form of punishment where you're not allowed to leave your house, you're not allowed sometimes

نوعی تنبیه است که در آن شما اجازه ندارید خانه خود را ترک کنید، گاهی اوقات

to leave your room. Your parents may take away your television, your computer, your

اجازه ندارید اتاق خود را ترک کنید. والدین شما ممکن است تلویزیون، کامپیوتر، تلفن همراه شما را از شما بگیرند

cellphone. So they... You know, you're allowed to go to school, but that's about it. Or maybe

. بنابراین آنها... می دانید، شما اجازه دارید به مدرسه بروید، اما همین. یا شاید

church, if you go to church or a mosque, or wherever you go, but you're not allowed to

کلیسا، اگر به کلیسا یا مسجد یا هر جا که می روید، اما اجازه

hang out with your friends, you're not allowed to go see movies. You're not allowed to do

ندارید با دوستانتان وقت گذرانی کنید، اجازه ندارید به دیدن فیلم بروید. شما مجاز به انجام

fun things. So that's what happens when you are grounded. And so, if you watch North American

کارهای سرگرم کننده نیستید. پس وقتی زمین گیر می شوید این اتفاق می افتد . و بنابراین، اگر تلویزیون آمریکای شمالی را تماشا

TV, you'll probably hear, if there's ever a TV show where there's a child and a parent,

می‌کنید، احتمالاً خواهید شنید، اگر برنامه‌ای تلویزیونی وجود داشته باشد که در آن یک کودک و یک والدین وجود داشته باشد،

at some point you'll probably hear these words: "You're grounded." Meaning you can't go out,

احتمالاً در مقطعی این کلمات را خواهید شنید: "شما زمینگیر هستید." یعنی شما نمی توانید بیرون بروید،

you're being punished. Okay?

مجازات می شوید. باشه؟

And finally, the last word we have on this list is "raise". So not "rise", "raise" with

و در نهایت آخرین کلمه ای که در این لیست داریم «افزایش» است. پس نه "بالا"، "بالا"

an "a", "ai". "Raise" is a verb and it means to take care of children, and to bring up

با "a"، "ai". «پرورش» فعل است و به معنای مراقبت از کودکان و

children, to teach children until they become adults. So you're looking at the period of

تربیت فرزندان و آموزش دادن به کودکان تا بزرگسالی است. بنابراین شما به دوره

time from when they're children or even babies to adults, that period of time. It's when

زمانی از کودکی یا حتی نوزادی تا بزرگسالی، آن دوره زمانی نگاه می کنید. زمانی است

the parents or guardians take care of the children. So, oftentimes, when parents talk,

که والدین یا سرپرستان از فرزندان مراقبت می کنند. بنابراین، اغلب اوقات، وقتی والدین با هم صحبت می کنند،

they like their children to be a certain way, so they say: "I raised my son to be honest.",

دوست دارند فرزندانشان به نوعی رفتار کنند، بنابراین می گویند: "من پسرم را صادقانه بزرگ کردم"،

"I raised my daughter to respect others.", "I raised my children to be hard-working."

"دخترم را برای احترام به دیگران بزرگ کردم"، "فرزندانم را به گونه ای تربیت کردم" سخت کوش باشید."

So, you often hear parents say these sentences, especially as their children get older.

بنابراین، اغلب می شنوید که والدین این جملات را می گویند، به خصوص وقتی فرزندانشان بزرگتر می شوند.

Okay, so I hope you've enjoyed this video. So, again, it's very important for people

بسیار خوب، امیدوارم از این ویدیو لذت برده باشید. بنابراین، دوباره، برای افرادی

who are doing the TOEFL, IELTS. If you get a question about childhood or children, you

که در حال انجام تافل، آیلتس هستند، بسیار مهم است. اگر سوالی در مورد دوران کودکی یا کودکی دارید، می

can use any of these terms, and it may improve your vocabulary mark. This video's also good

توانید از هر یک از این اصطلاحات استفاده کنید و ممکن است علامت واژگان شما را بهبود بخشد. این ویدیو

for anyone with children.

برای هر کسی که بچه دارد نیز خوب است.

So, I invite you to come to our website at www.engvid.com,

بنابراین، از شما دعوت می کنم به وب سایت ما به آدرس www.engvid.com بیایید

and you can practice out these words in our quiz.

و می توانید این کلمات را در مسابقه ما تمرین کنید.

So, until next time, take care.

پس تا دفعه بعد مواظب خودت باش