English Grammar - REMEMBER & FORGET - gerunds & infinitives

Hi, my name is Emma, and in today's lesson we are going to look at a common confusing

سلام، نام من اِما است، و در درس امروز به یک اشتباه رایج گیج کننده

mistake students make. So we're looking at the words "Remember to do something", "Remember

که دانش آموزان مرتکب می شوند، می پردازیم. بنابراین، ما به کلمات "به یاد داشته باشید کاری را انجام دهید"، "به یاد داشته باشید

doing something" -- so those ones are commonly confused, and "Forget to do something" versus

انجام کاری را به خاطر بسپارید" - بنابراین آنها معمولا اشتباه گرفته می شوند، و "فراموش کنید کاری را انجام دهید" در مقابل

"Forget doing something". Okay? So we're looking at gerunds versus infinitives of "Forget"

"انجام کاری را فراموش کنید". باشه؟ بنابراین ما به دنبال حروف در مقابل مصدرهای "فراموش"

and "Remember". So to start with, we're going to look at "Remember".

و "به خاطر بسپار" هستیم. بنابراین برای شروع، ما قصد داریم به "به خاطر بسپار" نگاه کنیم.

I have here the formula for "remember" in the infinitive. "Remember to and verb". So

من در اینجا فرمول "به یاد داشته باشید" را در مصدر دارم. "به خاطر بسپار و فعل". بنابراین

we have the first verb, this is -- we use this when we have two verbs, our first verb

ما اولین فعل را داریم، this is -- زمانی که دو فعل داشته باشیم از این استفاده می کنیم، اولین

is "remember", "I remember". Our second verb is "to _____" and you can put any second verb

فعل ما "به یاد می آورم"، "به یاد می آورم". فعل دوم ما "to _____" است و می توانید هر فعل دومی را در

there. "I remember.", "I remembered to buy milk.", "I remembered to go see the movie."

آنجا قرار دهید. "یادم میاد."، "یادم اومد شیر بخرم"، "یادم اومد برم فیلم ببینم."

Okay? Now this is contrasted with: "Remember verbing". So this is the gerund form. We have

باشه؟ اکنون این با: " فعل را به خاطر بسپار" مقایسه می شود. پس این شکل جیروند است.

our first verb, "remember" and our second verb which ends in "-ing". So these are the

ما فعل اول خود را "به خاطر بسپار" و فعل دوم خود را داریم که به "-ing" ختم می شود. بنابراین این

two things we're going to be looking at today. So what does "Remember to verb" mean? So let

دو موردی است که ما امروز به بررسی آنها خواهیم پرداخت. بنابراین "به یاد داشته باشید به فعل" به چه معناست؟ بنابراین اجازه

me give you an example. "Remember to visit the Eiffel Tower." Okay? What, what does this

دهید برای شما مثالی بزنم. "به یاد داشته باشید که از برج ایفل دیدن کنید." باشه؟ این

mean exactly? Well, it means... Well, first of all this is a form of advice. If you tell

دقیقا یعنی چی؟ خب یعنی... خب اولا این یه نصیحته. اگر به کسی بگویید

someone: "Remember to do something", you're giving them advice or you're telling them

: "به یاد داشته باشید کاری را انجام دهید"، به او توصیه می کنید یا به او می گویید

they have to do something. Now, anytime we look at "Remember to verb", a useful thing

که باید کاری انجام دهد. اکنون، هر زمان که به "به یاد داشته باشید به فعل" نگاه می کنیم، یک کار مفید

to do is ask this question: "What do I need to do?" Okay? So the first thing is: remember

این است که این سوال را بپرسیم: "چه کاری باید انجام دهم؟" باشه؟ بنابراین اولین چیز این است: به یاد داشته باشید

what you need to do. The second step is: do it. So what do I need

که چه کاری باید انجام دهید. مرحله دوم این است: آن را انجام دهید. پس من باید چه

to do? I need to remember to visit the Eiffel Tower. So the first step is: "Okay, I can't

کار کنم؟ باید به یاد داشته باشم که از برج ایفل دیدن کنم . بنابراین اولین قدم این است: "خوب، یادم نمی

remember. I'm in France, what, what am I supposed to be doing? Ah yes, I remember, I need to

آید. من در فرانسه هستم، چه کاری باید انجام دهم؟ آه بله، یادم می آید، باید

visit the Eiffel Tower." Second step: do it, so I visit the Eiffel Tower. Okay?

از برج ایفل بازدید کنم." مرحله دوم: این کار را انجام دهید، بنابراین من از برج ایفل بازدید می کنم. باشه؟

Our second sentence: "I remembered to buy the milk." So again, we have our first verb

جمله دوم ما: «یادم افتاد شیر بخرم». بنابراین دوباره، ما اولین فعل خود را

here "remembered", we have "to", "buy the milk". So what does this sentence mean? Well,

در اینجا "به یاد آوردیم"، "به"، " شیر خرید" را داریم. پس این جمله به چه معناست؟ خوب

the first thing I should do is I should ask myself: "What do I need to do? What am I supposed

، اولین کاری که باید انجام دهم این است که باید از خودم بپرسم: "چه کاری باید انجام دهم؟ قرار است چه چیزی را

to be remembering? Ah yes. What do I need to do? I remember: buy the milk." So the first

به خاطر بسپارم؟ آه بله. چه کاری باید انجام دهم؟ یادم می آید: شیر را بخرم." بنابراین اولین

thing I do is I need to remember to buy the milk, the second thing I need to do is actually

کاری که انجام می دهم این است که باید خرید شیر را به خاطر بسپارم، دومین کاری که باید انجام دهم این است که در واقع

buy the milk. So it's two steps. Okay, so now let's check out "Remember verbing".

شیر را بخرم. پس دو مرحله است. خوب، پس اکنون بیایید "فعل را به خاطر بسپار" بررسی کنیم.

Okay? So again, first verb: "remember", second "verbing". So our first sentence: "I remember

باشه؟ پس باز هم فعل اول: «به خاطر بسپار»، دوم «فعل». بنابراین اولین جمله ما: "به یاد دارم

visiting the Eiffel Tower." Now it's very similar to: "Remember to visit the Eiffel

که از برج ایفل بازدید کردم." اکنون بسیار شبیه به: "به یاد داشته باشید از برج ایفل دیدن کنید

Tower." What's the difference? Or I can even say here: "I remembered to visit the Eiffel

." تفاوت در چیست؟ یا حتی می توانم اینجا بگویم: "یادم آمد که از برج ایفل دیدن کنم

Tower." What is the difference between these two sentences? Well, when we have "-ing" at

." تفاوت این دو جمله چیست؟ خوب، وقتی در انتهای فعل دوم "-ing" داریم

the end of the second verb, what you're saying is that first you visited the Eiffel Tower,

، آنچه شما می گویید این است که ابتدا از برج ایفل بازدید کردید،

that was your first step and then after you visited it, you remembered visiting it. So

اولین قدم شما بود و بعد از بازدید از آن، به یاد آوردید که از آن بازدید کرده اید. بنابراین

you, in your mind, you see the Eiffel Tower, you can smell the smells around it, you can

شما، در ذهن خود، برج ایفل را می بینید، بوهای اطراف آن را استشمام می کنید، می

remember what you felt, what you heard. So it's really about your senses; what you see

توانید آنچه را که احساس کرده اید، شنیده اید، به یاد بیاورید. بنابراین واقعاً به حواس شما مربوط می شود. آنچه

in your mind. That's this one. So let's look at the second one: "I remembered

در ذهن خود می بینید این یکی است. پس بیایید به مورد دوم نگاه کنیم: "یادم

buying the milk." So again, this is a memory. The first thing you did was you bought the

افتاد که شیر را بخرم." پس باز هم این یک خاطره است. اولین کاری که کردید این بود که

milk, and now you're remembering that moment in your head. It must have been something

شیر خریدید و حالا دارید آن لحظه را در ذهن خود به یاد می آورید.

important if you have some sort of memory with buying the milk, maybe something funny

اگر شما نوعی خاطره از خرید شیر دارید، ممکن است

happened when you bought the milk, or maybe you met your future wife or husband while

هنگام خرید شیر اتفاق خنده‌داری افتاده باشد، یا شاید هنگام خرید شیر با همسر یا شوهر آینده خود ملاقات کرده باشید، باید چیز مهمی باشد

you bought the milk. But you can see it in your mind, you can remember that moment with

. اما شما می توانید آن را در ذهن خود ببینید، می توانید آن لحظه را با حواس خود به یاد بیاورید

your senses; so hearing, smell, taste, maybe a touch. So this is really about your senses

. بنابراین شنیدن، بو کردن، چشیدن، شاید یک لمس. بنابراین این واقعاً مربوط به حواس شما

and seeing something in your mind, whereas this, you don't get that feeling. What it's

و دیدن چیزی در ذهن شما است، در حالی که این، شما آن احساس را دریافت نمی کنید. چیزی که می

saying is you're remembering what you need to do. Okay? Your parents might say: "Remember

گوید این است که شما کارهایی را که باید انجام دهید به خاطر می آورید. باشه؟ والدین شما ممکن است بگویند: "

to do your homework.", "Remember to feed the cat.", "Oh I remember, I remembered to feed

به یاد داشته باشید که تکالیف خود را انجام دهید."، "به یاد داشته باشید به گربه غذا بدهید ."، "اوه، یادم آمد، یادم افتاد

the cat." So this means: what do I need to do? First step. Second step: do it. Whereas

که به گربه غذا بدهم." بنابراین این به این معنی است: چه کاری باید انجام دهم؟ گام اول. مرحله دوم: انجامش بده در حالی که

here, it's the opposite; you do something and then you remember how you felt when you

اینجا برعکس است. شما کاری را انجام می دهید و سپس به یاد می آورید که هنگام

did it, you see the scene in your mind. Okay, so now let's look at "Forget to do something"

انجام آن چه احساسی داشتید، صحنه را در ذهن خود می بینید. خوب، حالا بیایید به «فراموش کردن انجام کاری»

versus "Forget doing something". Okay, so we have "Forget to verb" and "Forget verbing".

در مقابل «فراموش کردن انجام کاری» نگاه کنیم. خوب، پس ما "Forget to verb" و "Forget verbing" را داریم.

So this is what we would call the infinitive. We have the first verb which is "forget",

بنابراین این همان چیزی است که ما مصدر می نامیم. فعل اول را داریم که "فراموش کردن" است،

the second verb, and we have the preposition "to" between them. Whereas in the case of

فعل دوم را داریم و بین آنها حرف اضافه "به" را داریم. در حالی که در

the gerund, we have "forget" which is our first verb, so "V1", we have our second verb,

مورد جرون، ما "forget" را داریم که اولین فعل ما است، بنابراین "V1"، ما فعل دوم خود را داریم،

there's no "to", it's just "ing". So just like what we said with the "remember".

"to" وجود ندارد، بلکه فقط "ing" است. پس درست مانند آنچه با «به خاطر بسپار» گفتیم.

So what is the difference between "Forget to verb" and "Forget verbing"? Well, let me

بنابراین تفاوت بین "Forget to verb" و "Forget verbing" چیست؟ خب

give you an example. "I forgot to eat the cake." So what does this mean? You'll notice

اجازه بدهید برایتان مثال بزنم. "یادم رفت کیک را بخورم ." خوب این به چه معنا است؟ متوجه

the angry face, it means: "I wanted cake." The first step: I forgot. I forgot there was

چهره عصبانی خواهید شد، یعنی: "من کیک می خواستم." مرحله اول: فراموش کردم. یادم رفت

cake which means I didn't eat any cake. So you forget is the first action, the second

کیک هست یعنی هیچ کیکی نخوردم. بنابراین شما فراموش می کنید اولین عمل است،

thing is there is no action after that because you forgot to do the action. Okay?

نکته دوم این است که بعد از آن عملی وجود ندارد زیرا فراموش کرده اید که عمل را انجام دهید. باشه؟

Our second example: "Insook forgot to water the plants. Now they're dead." So again, we

مثال دوم ما: "اینسوک فراموش کرد گیاهان را آبیاری کند. حالا آنها مرده اند." پس باز

have another sad face because somebody forgot to do something. The plants were thirsty,

هم چهره غمگین دیگری داریم زیرا کسی فراموش کرده کاری را انجام دهد. گیاهان تشنه بودند،

but there was no water. Okay? So again, first thing is forget, second part nothing happens

اما آب نبود. باشه؟ پس باز هم، اولین چیز این است که فراموش کنید، قسمت دوم هیچ اتفاقی نمی افتد

because you couldn't remember to do what you needed to do. Okay?

زیرا شما نتوانستید کاری را که باید انجام می دادید به یاد بیاورید . باشه؟

Now compare that to: "Forget verbing". "I forgot eating the cake." So notice "forgot",

اکنون آن را با: "فعل فراموش کن" مقایسه کنید. "یادم رفت کیک را بخورم." بنابراین به "فراموش کردن"،

"eating". This actually, I'm happy, I did eat the cake.

"خوردن" توجه کنید. این در واقع، من خوشحالم، من کیک را خوردم.

I don't remember if it tasted good or not, I don't remember like when I

یادم نیست طعمش خوب بود یا نه، یادم نیست مثل زمانی که

ate it. Maybe in the middle of the night, I slept walk where I walked around, I was

خوردم. شاید نصف شب خوابیدم پیاده روی همونجا که رفتم،

still asleep, maybe I ate it then and so I don't remember. Maybe somebody was really

هنوز خواب بودم، شاید اون موقع خوردم و یادم نیست. شاید یکی واقعا

tired, they came home from work, they were so sleepy, they ate the cake, they couldn't

خسته بود، از سر کار آمدند، خیلی خواب آلود بودند، کیک را خوردند، یادشان نمی آمد

remember doing it. But at the same time, they know they ate the cake so they're probably

که این کار را انجام داده باشند. اما در عین حال، آنها می دانند که کیک را خورده اند، بنابراین احتمالاً

happy. Our second example: "Insook forgot watering

خوشحال هستند. مثال دوم ما: "اینسوک

the plants." This means they're still alive. So she did water the plants, it's just she

آبیاری گیاهان را فراموش کرد." این بدان معنی است که آنها هنوز زنده هستند. بنابراین او گیاهان را آبیاری کرد، فقط

forgot that she watered the plants. Okay? So we have a smiley face here. So in this

فراموش کرد که به گیاهان آبیاری کرده است. باشه؟ بنابراین ما در اینجا یک صورتک داریم. پس در این

case, "forget verbing", the first action: you do something. Okay? You water the plants,

صورت «فعل را فراموش کن» اولین عمل: کاری می کنی. باشه؟ گیاهان را آبیاری می کنید،

you go to the park, you visit the Eiffel Tower. The second part is you forget doing it though.

به پارک می روید، از برج ایفل دیدن می کنید. بخش دوم این است که شما انجام آن را فراموش می کنید.

So this isn't always something happy, maybe you got married and you forgot. "I forgot

بنابراین این همیشه چیز خوشحال کننده ای نیست، شاید ازدواج کرده اید و فراموش کرده اید. "یادم رفت

getting married." You went to Las Vegas, you partied too hard, you forgot getting married

ازدواج کنم." به لاس وگاس رفتی، خیلی سخت جشن گرفتی، ازدواج را فراموش

and now you're in trouble. So it's not always a happy face like I've

کردی و حالا به دردسر افتاده ای. بنابراین همیشه چهره‌ای شاد مانند آنچه در

shown here, but I think that forgetting what you did is usually a happier thing than these

اینجا نشان داده‌ام نیست، اما فکر می‌کنم فراموش کردن کاری که انجام داده‌اید معمولاً خوشحال‌کننده‌تر از این

examples where when you forget to do something, something bad happens usually as a result.

مثال‌ها است که وقتی فراموش می‌کنید کاری را انجام دهید، معمولاً در نتیجه اتفاق بدی رخ می‌دهد.

"I forgot to study for my exam." What's the consequence? "I failed my exam." Now if, on

"فراموش کردم برای امتحان درس بخوانم." چه نتیجه ای دارد؟ "در امتحانم مردود شدم." حالا اگر

the other hand, I forgot studying for my exam. I did study, maybe I did really well on the

از طرف دیگر یادم رفت برای امتحان درس بخوانم. من درس خواندم، شاید

exam and I don't remember all that stress, you know, the long hours at the library. So,

امتحان را خیلی خوب انجام دادم و آن همه استرس را به خاطر نمی آورم، می دانید، ساعت های طولانی در کتابخانه. بنابراین،

you know, this isn't too bad. So now let's do a quiz to look at "remember

می دانید، این خیلی بد نیست. پس اکنون بیایید یک مسابقه امتحانی انجام دهیم تا به "به یاد داشته باشید

to" - or sorry -, "remember" in the infinitive, "forget" in the infinitive, and the gerunds

" - یا متاسفم -، "به یاد داشته باشید" در مصدر، "فراموش کردن" در مصدر، و

of these verb forms. Okay, so let's do this together.

حروف این افعال را بررسی کنیم. خوب، پس بیایید این کار را با هم انجام دهیم.

The first sentence: "I remember _______ Aya at the party. She

جمله اول: "یادمه _______ ایا تو مهمونی.

was talking to Sol." So I want to use the verb "see". Do you think

داشت با سول حرف میزد." بنابراین من می خواهم از فعل "دیدن" استفاده کنم. آیا فکر می کنید

it's: "I remember seeing" - with an "-ing" -, "Aya at the party" or do you think "I remember

این است: "یادم می آید که ببینم" - با یک "-ing" -، "آیا در مهمانی" یا فکر می کنید "یادم می آید

to see Aya at the party"? Which one do you think it is?

که آیا را در مهمانی ببینم"؟ به نظر شما کدام یک است؟

If you said: "I remember seeing"

اگر گفتید: «یاد دارم دیدم»

- with "-ing" -, you are correct. Okay? So this has to do with a memory. I... Remember

- با «-ینگ» - درست می گویید. باشه؟ پس این به خاطره مربوط می شود. من...

your senses. In your mind or in my mind, I can picture Aya; I remember what she was doing.

حواس خود را به خاطر بسپار. در ذهن شما یا در ذهن من می توانم ایا را به تصویر بکشم. یادم می آید که داشت چه می کرد.

"I remember seeing Aya at the party." Okay question number two:

یادم می آید که آیا را در مهمانی دیدم. خوب سوال شماره دو:

"Remember _______ your grandma tomorrow. It's her birthday."

"فردا _______ مادربزرگت را به خاطر بیاور. تولدش است."

So do you think this is: "Remember to call your grandma tomorrow. It's her birthday"

پس آیا فکر می کنید این است: "یادت باشد فردا به مادربزرگت زنگ بزنی. تولدش است"

or "Remember calling your grandma tomorrow. It's her birthday"? What do you think? Well,

یا "یادت باشد فردا به مادربزرگت زنگ بزنی . تولد اوست"؟ شما چی فکر میکنید؟ خوب،

if you said: "Remember to call your grandma tomorrow", you're correct. So again, you need

اگر گفتی: "یادت باشد فردا به مادربزرگت زنگ بزنی "، درست می گویید. بنابراین دوباره، شما

the "to". And what does this mean? It means the first thing you have to do is tomorrow,

به "به" نیاز دارید. و این یعنی چه؟ این بدان معناست که اولین کاری که باید انجام دهید فردا است،

first thing you need to think is you need to remember to call. Okay? So remember is

اولین چیزی که باید فکر کنید این است که به یاد داشته باشید که تماس بگیرید. باشه؟ بنابراین به یاد داشته باشید که

the first step, second step is to call. Number three:

قدم اول است، مرحله دوم تماس است. شماره سه:

"Don't forget _______! You will need it for skiing." So the verb is "to pack" or "packing".

"_______ را فراموش نکنید! برای اسکی به آن نیاز خواهید داشت ." بنابراین فعل «بسته‌بندی» یا «بسته‌بندی» است.

"Don't forget to pack!" To pack what? Your sweater. Sorry, I didn't complete this sentence.

"بسته بندی را فراموش نکن!" برای بسته بندی چه چیزی؟ ژاکت تو ببخشید این جمله رو کامل نکردم

So we'll just say: "Don't forget _______ pack your sweater! You will need it for skiing."

بنابراین ما فقط می گوییم: "فراموش نکنید _______ ژاکت خود را بسته بندی کنید! برای اسکی به آن نیاز خواهید داشت."

Do you think it's: "Don't forget to pack your sweater" or "Don't forget packing your sweater"?

آیا فکر می کنید این است: «جمشرت را فراموش نکن بسته بندی کنی» یا «جمشرت را فراموش نکن»؟

If you said: "Don't forget to pack your sweater", you are correct.

اگر گفتید ژاکت را فراموش نکنید ، درست می گویید.

Finally, number four: "Adanna will never forget _______ Jaws. She's

در نهایت، شماره چهار: "آدانا هرگز _______ آرواره ها را فراموش نخواهد کرد. او

been afraid to swim ever since." Poor Adanna. So "Adanna will never forget watching Jaws"

از آن زمان از شنا کردن می ترسد." بیچاره آدانا. بنابراین "آدانا هرگز تماشای آرواره ها را فراموش نمی کند"

or "to watch Jaws"? What do you think it is? If you said: "Adanna will never forget

یا "برای تماشای آرواره ها"؟ به نظر شما چیست؟ اگر گفتید: "آدانا هرگز

watching Jaws. She's been afraid to swim ever

تماشای آرواره ها را فراموش نمی کند. او از آن زمان از شنا کردن می ترسد

since", you're correct. So she'll never forget the memory, how she felt, you know, how, think

"، درست می گویید. بنابراین او هرگز خاطره را فراموش نخواهد کرد، چه احساسی داشت، می دانید، چگونه، به

about senses. So that's what we're talking about here. Okay?

حواس فکر کنید. پس این چیزی است که ما در اینجا در مورد آن صحبت می کنیم. باشه؟

I want to invite you to come visit our website at www.engvid.com. Here you will find a quiz

من می خواهم از شما دعوت کنم که از وب سایت ما به آدرس www.engvid.com دیدن کنید. در اینجا یک مسابقه پیدا خواهید کرد

where you can really practice the differences between all of the words we learned today.

که در آن واقعاً می توانید تفاوت بین همه کلماتی را که امروز یاد گرفتیم تمرین کنید.

So until next time, take care.

پس تا دفعه بعد مراقب باشید.